Καρότσι. Μέχρι πότε;
Κάποιες φίλες μου με «μαλώνουν» που φοράω την Αθηνά σε μάρσιπο περισσότερο απ’ ότι την πηγαίνω βόλτε με καρότσι.
«Μα τώρα… 15 μηνών έφτασε, είναι φυσιολογικό να την έχεις πάνω σου;«
«Γιατί, είναι φυσιολογικό να την έχω σε καρότσι;«, ρωτάω και εγώ πειράζοντάς τες και ξεκινώ τη θεωρία μου ότι τον παλιό καλό καιρό που δεν υπήρχαν καρότσια, οι γυναίκες κουβαλούσαν στην αγκαλιά τους με αυτοσχέδιους μάρσιπους τα παιδιά. Πώς αλλιώς; Άρα γιατί να μας φαίνεται περίεργο ένα παιδί 18 μηνών σε μάρσιπο και όχι ένα παιδί 18 μηνών σε καρότσι. Και μπλα, μπλα, μπλα συνεχίζω το βιολί μου.
Θα μπορούσαμε να έχουμε φτάσει σήμερα στους 19 μήνες χωρίς να έχουμε ΚΑΝ καρότσι, αλλά ok, δέχομαι ότι έχει και το καρότσι την ευκολία του και παραδέχομαι ότι κατά καιρούς μας έχει φανεί πολύ χρήσιμο (π.χ. όταν έβρεχε στο ταξίδι μας στη Γερμανία ή όταν πάμε σε ένα εστιατόριο που δεν έχει καρεκλάκι, ή όταν αισθάνομαι πολύ πιασμένη για να «φοράω» την Αθηνά) Αφήστε που ο Μάνος και οι γονείς μου δεν μπορούν να φορέσουν μάρσιπο και έτσι προτιμούν αναγκαστικά την καροτσάδα.
Η Αθηνά περπατά πια κανονικότατα και έτσι τα sling μου θα μπαίνουν απλά στην τσάντα για τις φάσεις που θα κουράζεται και θα θέλει αγκαλιά. Ε, φαντάζομαι μέχρι τα 2…
Με το καρότσι όμως τι ακριβώς παίζει;
Μέχρι ποια ηλικία θεωρείται «νορμάλ» να κάθεται ένα παιδί σε καρότσι; Εσείς τι λέτε;
Έχω δει παιδιά ακόμα και κοντά στα 4 που οι γονείς τους τα πηγαίνουν βόλτα με καρότσι.
Για ποιο λόγο όμως το πήγαινε έλα π.χ. στον παιδότοπο γίνεται με καρότσι όταν το παιδί είναι 4 ετών; Για ασφάλεια; Για να μην κουραστεί;
Εσείς τι λέτε; Ποιο είναι το όριο χρήσης ενός καροτσιού; Το πάμε όσο… αντέχει ή το σταματάμε όταν το παιδί μπορεί πια να περπατήσει και να καθίσει άνετα παντού;
Παρακαλω αν μπορειτε καποια να με ενημερωσει για την μαρκα του καροτσιου για το 5χρονο παιδακι γιατι εχω πελαγωσει,ευχαριστω πολυ.natkarl@hotmail.com
Ο μεγαλος μεχρι τα 2 μετα δεν το ηθελε. Τωρα με το μωρο ομως εμπαινε κ αυτος μεσα μαζι του κ ας κλεινει τα 4 την αλλη εβδομαδα. Παρολαυτα με βολευει απιστευτα να χω και τους 2 μεσα απο το να φοβαμαι μη ξεχαστει κ αφησει το καροτσι η το χερι μου κ τον πατησει κανα αμαξι!
Το αφησαμε το καροτσι στους 16 μήνες. Εκείνα το επέβαλαν. Ήταν μεγαλόσωμα και ψηλά παιδιά, δεν καθόντουσαν με τίποτα και δεν πήγαινες πουθενά από τις τσιρίδες. Βεβαια μετα ακολουθησαν σκηνικα με το να μην περπατανε και να θελουν αγκαλια, αλλα δυο παιδια αγκαλιά, ποσο μαλλον και ψωνια δεν γινοταν. Καποιες φορες ηταν δυσκολα, αλλα τις περισσοτερες φορες με καποια τεχνασματα προχωρσουσαν κανονικα! Εκει που γινοταν πανικος ηταν οταν ηταν ο μπαμπας τους μαζι μας ή η γιαγιά τους! Εκεί θέλουν οπωσδηποτε αγκαλια, δεν κανουν βήμα και φυσικα τα καταφερνουν γιατί τους λυπουνται. Οταν είμαστε μόνοι μας όμως είναι πιο ήσυχοι, γιατί ξερουν οτι δεν τους παιρνει!! Μια χαρα καταλαβαινουν πότε γίνεται και πότε όχι... Ουφ...
Έχω ένα γιο ο οποίος τώρα είναι πέντε και είμαι μέσα στα νεύρα που χωράει οριακά πια στο καρότσι του, γιατί για μας είναι διέξοδος! Ταξιδεύουμε αρκετά και γενικώς μετακινούμαστε πολύ, και δεν εννοώ ταξίδι χωρίς καρότσι. Είναι νόμος για μένα. Το έχω και το κουβαλώ μαζί μου ακόμα κι αν τελικά δεν το χρησιμοποιήσω. Με τον άντρα μου περπατάμε πολύ, πάρα πολύ, παντού. Το παιδί δεν είναι υποχρεωμένο να αντέχει όλο αυτό το περπάτημα. Θα περπατήσει όσο μπορεί και μετά θα καθήσει στο καρότσι, αλλά αυτό συμβαίνει μόνο στα ταξίδια μας, όχι εδώ που μένουμε. Όταν είμαστε σπίτι είναι τυλιγμένο στο μπαλκόνι! Επίσης μπορούμε πιο άνετα να βγούμε βραδάκι έξω και το παιδί να κοιμηθεί στο καρότσι. Πρόσφατα είμασταν στο εξωτερικό και το παιδί έπαθε υμενίτιδα, δεν μπορούσε να περπατήσει. Τον πήγαμε στο νοσοκομείο και μας είπαν, ξεκούραση!! Ή θα μέναμε μέσα μέχρι να φύγουμε ή θα πηγαίναμε παντού με το παιδί αγκαλιά ή καρότσι ! Ευτυχώς το είχα μαζί μου και όλα ήταν μια χαρά, και το παιδί δεν κουράστηκε κι εμείς χαλαρώναμε με βολτίτσες και χαζεύαμε όλοι! Να φανταστείτε ότι πέταξα το προηγούμενο ξεχαρβαλωμένο καρότσι και αναγκάστικα να αγοράσω καινούριο. Έχω βέβαια το πιο απλό που υπάρχει, ένα "μπαστούνι" που μαζεύεται εύκολα και σε περίπτωση που σπάσει να μην το κλάψω αλλά ναι, αγόρασα καινούριο με παιδί σ'αυτή την ηλικία! Έψαχνα κιόλας καρότσι για μεγάλο παιδί και δεν ήξερα που θα βρω, μέχρι που είδα κάποιον μπαμπά να έχει ένα κοριτσάκι με γύψο στο πόδι σε καρότσι και μου είπε που βρήκαν το δικό τους!! Φυσικά δεν χρησιμοποιείται καθόλου τις ημέρες που είμαστε στην πόλη μας, δεν το συζητώ, είναι όμως ταξιδιωτικό - εκδρομικό απαραίτητο αξεσουάρ!!
Θα μπορούσες να μου πεις ποιο καρότσι είναι για μεγάλα παιδιά. Κι εμείς ταξιδεύουμε συχνά και μέχρι τώρα χρησιμοποιούσαμε το Chicco Lite way. Ομως ο μικρός μεγάλωσε, είναι πλέον 5 ετών και το Chicco ζορίζεται υπό το βάρος του... Πώς να τον πάρουμε σε ταξίδια που έχουν περπάτημα??? Σε παρακαλώ στείλε τη μάρκα αυτού του καροτσιού στο maress16@hotmail.com
Γεια σας, τελικα σας απαντησε η κυρια για το ποιο καροτσι ειναι για μεγαλο παιδι? εχω δυο κανακαριδες πολυ μεγαλοσωμους και τα καροτσια γονατιζουν κυριολεκτικα... 2 ετων 18 κιλα και 4 ετων 25 κιλα! καταλαβαινετε! το email μου ειναι avenussa@gmail.com
Εχω το ίδιο πρόβλημα και εγώ στο θέμα κιλών. Κορίτσια σώστε την κατάσταση ας μου έλεγε μια πιο καρότσι είναι αυτό σας παρακαλώ πολυ. Gwgw_paoki@hotmail.com
ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΑΙ ΣΕ ΕΜΕΝΑ ΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΡΚΑ ΤΟΥ ΚΑΡΟΤΣΙΟΥ sgtelena@gmail.com
μπορείτε να μου πείτε και σε μένα για ποιο καρότσι πρόκειται; είναι 4 και έχουμε μπροστά μας ταξίδι και ψάχνομαι!
θα ηθελα να μαθω και εγω ποιο ειναι το καροτσι αυτο γιατι εχω το ιδιο προβλημα. Αν μπορειτε να μου στειλετε xristinazone@yahoo.gr
Καλησπερα! Μπορειτε να μου στειλετε την μαρκα του καροτσιου σας για μεγαλο παιδακι?
Καλησπέρα..Θα μπορούσατε να μου στείλετε την μάρκα του καροτσιού?ευχαριστώ
Καλησπέρα με ενδιαφέρει πολυ και εμένα το καρότσι για μεγάλο παιδάκι. Θα μπορουσατε να ενημερώσετε και εμένα σας παρακαλω? despomat@yahoo.gr
Εμένα ο δικός μου είναι τριών χρονών!!Το καρότσι το χρησιμοποιούμε μόνο όταν τον παίρνει ο ύπνος στο αυτοκίνητο και τον βάζουμε στο καρότσι για να συνεχίζει τον ύπνο του!Επίσης το καρότσι το παίρνουμε μαζί σε βραδυνές εξόδους, εκδηλώσεις, κοινωνικές υποχρεώσεις ώστε πάλι όταν νυστάξει να κοιμηθεί χωρίς να τον πιάσει εκνευρισμός και να μην φύγουμε και εμείς άρον άρον από οπουδήποτε. Γενικά δηλαδή μόνο για τον ύπνο!!Βέβαια το καρότσι πια τον χωράει οριακά άρα θα "αποσυρθεί" σιγά σιγά από "μόνο" του!!!!!!!!!!!!!!!!
Ο μικρός μου περπάτησε 9 μηνών. Τότε ήταν που κόψαμε και το καρότσι για τις κοντινές αποστάσεις. Μέχρι και 16 μηνών χρησιμοποιούσαμε το καρότσι για τις πολύ μεγάλες βόλτες (βλ. αττικό πάρκο). Από τότε περπατάει κανονικά και εννοείται, επειδή είναι μεγαλόσωμο παιδί, δεν είχε "μαμά κουράστηκα, θέλω αγκαλίτσα". Έτσι έμαθε από νωρίς και παρατηρώ πως είναι, τώρα πια στα 5.5, πιο εξοικειωμένος από τους συνομηλίκους του με τους κανόνες στους δρόμους, αλλά κυρίως πως έχει αγαπήσει το περπάτημα και την κίνηση. Να σημειώσω όμως, πως αν και ήταν δύσκολο γιατί τον μεγαλώνω μόνη μου και χωρίς βοήθεια, φρόντιζα στις δουλειές ή τις βόλτες μας, να του δίνω τον χρόνο του και να μην τον πιέζω να περπατάει βιαστικά γιατί εγώ δεν θα προλάβαινα. Έτσι κάθε περίπατος, όποιος και αν ήταν ο λόγος για την μαμά, για τον μικρό μου ήταν ευκαιρία για παιχνίδι και εξερεύνηση.
ΠΡΙΝ ΑΠΟΚΤΗΣΩ ΜΩΡΟ ΕΒΛΕΠΑ ΜΑΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ 3 ΕΩΣ 5 ΕΤΩΝ ΣΕ ΚΑΡΟΤΣΙΑ ΚΙ ΕΛΕΓΑ'.......ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ 'ΜΟΥΛΑΡΑΚΙ' ΣΕ ΚΑΡΟΤΣΙ?ΚΟΙΤΑ ΠΩΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ..............!!!!!!!!!!Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΤΡΙΩΝ...ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΠΡΙΝ ΠΑΜΕ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΑΡΑΚΙΑ ΝΑΙΙΙΙ????ΓΙΑΤΙ Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΨΩΝΙΑ!!! ΕΝΤΑΞΕΙ ΟΚ.......ΕΓΩ ΤΟ ΛΕΩ ..ΕΓΩ ΤΟ ΑΚΟΥΩ..!!!!!!!!ΠΑΝΤΑ ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΓΥΡΙΖΟΥΜΕ ΦΟΡΤΩΜΕΝΗ ΜΕ ΤΙΣ ΣΑΚΟΥΛΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΝΑ ΚΡΕΜΕΤΑΙ ΣΑ ΤΗ ΜΑ'Ι'ΜΟΥ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΟΥΡΛΙΑΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΑΜΕ ΔΥΟ ΩΡΕΣ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΝΑ ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑΤΙ ΣΕΡΝΩΤΑΝΕ ΚΑΤΩ ΚΙ ΕΚΛΕΓΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΡΩ ΑΓΚΑΛΙΑ!!!!!ΒΡΕ ΚΑΡΟΤΣΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΑΡΟΤΣΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!!!!
Συμφωνώ απόλυτα για τους ίδιους λόγους που ανέφερες
μεχρι τα 2- 2,5 αν έχεις ενα παιδι νομίζω πως είναι καλά
Εμενα ειναι τα μεγαλα 2 ετων, διδυμα. Ε, σας λεω οτι παρολο που περπατανε και πολυ μαλιστα, και οταν ειμαστε 2 συνοδοι το ευχαριστιουνται, οταν ειμαι μονη μου με τα παιδια ειναι αδυνατον και επικινδυνο να τα παω με τα ποδια βολτα στην πολη. Ποσο μαλλον να παω για ψωνια! Ετσι λοιπον εχουν μαθει οτι για να παμε πανω απο ενα τετραγωνο βολτα καθομαστε στο καροτσι και παντα δεμενοι, ακομα και μεσα στο σπιτι.
Κατ αρχήν τα καρότσια,όπως και τα καρεκλάκια αυτοκινήτου,τα ρηλάξ κλπ έχουν όριο κιλών.Το δικό μας ας πούμε είναι μέχρι 15 κιλά βάρος. Ο γιος μου είναι 2 χρονών και 3 μηνών και 13 κιλά.Μέχρι λοιπόν να φτάσει τα 15,θα το χρησιμοποιώ ανενόχλητη! Άλλωστε μένω στην επαρχία και όταν πηγαίνω για ψώνια δε μπορώ να κουβαλάω απ το χέρι το παιδί.Δε μου φαίνεται και ασφαλές να σηκώνω τις σακούλες,τη τσάντα μου και να προσπαθώ να κουμαντάρω και ένα 2χρονο παιδί μες το δρόμο. Με το καρότσι δεν έχω χρονικό όριο,γιατί αν το παιδί μου νυστάξει παίρνει τον υπνάκο του,ενώ εγώ συνεχίζω τις δουλείες μου.Αισθάνομαι ότι είναι πιο προστατευμένο μέσα στο καρότσι πχ από το κρύο(με τον ποδόσακο) ή τον αέρα και τη βροχή (με το ειδικό κάλυμμα). Αλλά αυτή είναι η δική μου άποψη και το πώς βολεύει εμένα.Δε σημαίνει ότι τον έχω με τις ώρες μες το καρότσι,ούτε οτι δεν τον πηγαίνω βόλτες με τα πόδια.Όπως και οι μανούλες που δε χρησιμοποιούν καρότσι δε σημαίνει οτι έχουν τα παιδιά τους να κάνουν χιλιόμετρα ποδαρόδρομο!!!! Νομίζω οτι υπάρχει μία διάθεση να προβάλλει η κάθε μητέρα οτι αυτό που κάνει εκείνη είναι το σωστό...και οτιδήποτε διαφορετικό,είναι λάθος!!!! Μη ξεχνάμε όμως οτι κάθε παιδί είναι διαφορετικό και ότι οι ανάγκες και οι συνθήκες ζωής της κάθε μάνας είναι διαφορετικές. Κάτι όμως το οποίο θα κριτικάρω είναι το γεγονός ότι μερικά κορίτσια δηλώνουν οτι δε δένουν το παιδί τους στο καρότσι.Να σας θυμίσω το περιστατικό με τη μητέρα που πήγε να κατεβάσει από το πεζοδρόμιο το καροτσάκι με τον "άδετο" γιο της μέσα κι εκείνος έπεσε στο οδόστρωμα και πέρασε ένα λεωφορείο και τον τραυμάτισε θανάσιμα?
Νομιζω μεχρι 3 αντε 4 ετων... Δε ξερω βαζω κριτηριο τις δικες μου αναγκες οπου συνηθως κανουμ εμγαλες διαδρομες με ο καροτσι και πολλες ωρες εξω οποτε το βρισκω πολυ χρησιμο...Τωρα πηραμε μαλιστα και μπαστουνι που κατεβαινει τελειος η πλατη ξαπλωτη για τετοιου ειδους περιπτωσεις... Για μικρες βολτες πχ οι κουνιες 3-4 τετραγωνα απο εμας ή στο μικρο σουπερ μαρκετ οταν παω για 2-3 μικροπραγματακια τη βαλω στο μαρσιπο ή ακομα και με το καροτσι αν ειμαστε και κλαψει γιατι βαριεται παλι τη βαζω μαρσιπο... Ειναι ενος ετους περιπου...
Εγώ θα έλεγα να μην ασχολήστε με το τι κάνουν οι άλλοι. Είναι θέμα του κάθε γονιού. Το καλοκαίρι που πήγα διακοπές με τον άντρα μου λατρεύουμε να περπατάμε πολύ και γρήγορα για γυμναστική ο ένας παίρνει το ένα καρότσι με τον μικρό 2,5 ετών και ο άλλος το άλλο με την κόρη 4,5 ετών . Και τι έγινε? Και τι σας νοιάζει και ποιός σας δίνει το δικαίωμα να με κοιτάζετε στραβά... Ότι κάνω το κάνω για τους δικούς μου λόγους και δεν μου αρέσει το ότι αυτή την στιγμή νιώθω πως πρέπει να απολογούμαι σε εσάς.
Κοπελια μην αρπαζεσαι και κανενας δεν σου ζητησε να απολογηθεις. Ολοι τη γνωμη τους ειπανε σε μια ξεκαθαρη ερωτηση: "Ποιο είναι το όριο χρήσης ενός καροτσιού; Το πάμε όσο… αντέχει ή το σταματάμε όταν το παιδί μπορεί πια να περπατήσει και να καθίσει άνετα παντού;" Και δεν απευθυνοταν σε εσενα προσωπικα!
Καλά πρίν μου απαντήσεις τσέκαρε λίγο αυτά που γράφτηκαν παραπάνω και μετά πέσ μου.. και προφανώς δεν αναφέρομαι σε αυτούς που γράφουν την προσωπική τους άποψη και τι βόλεψε τους ίδιους και το παιδί τους εκνευρίζομαι όταν διαβάζω σχόλια που αναφέρουν πως βλέπουν ένα τετράχρονο σε καρότσι και σκέφτονται μήπως έχει κινητικά προβλήματα,ότι αυτή η εικόνα δημιουργεί σκέψεις κα που γράφτηκαν. Προφανώς δεν αναφέρθηκε κανείς σε εμένα προσωπικά απλά θέλω να περάσω το μήνυμα μου κι εγώ σε ΟΣΕΣ αναφέρονται στο τι κάνουν οι άλλοι γονείς να ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ!! Έχω βαρεθεί να με κοιτάζουν στραβά επειδή έχω το τετράχρονο στο καρότσι ή επειδή θηλάζω ακόμη τον 18μηνο γιό μου στον δρόμο, αμάν!!
Όσο η Νικολέτα φορούσε πάνες όπου πηγαίναμε βόλτα χωρίς αμάξι εννοείται πως επαιρνα καρότσι για αλλαξιέρα, και άς περπατούσε δίπλα μου. (Δόξα το Θεό είναι υπάκουη στο δρόμο). Τώρα που καθαρίσαμε (λέω εγώ τώρα......)βολτάρουμε ανετοτατα ποδαράτες εκτός και αν η βόλτα προμηνύεται πολυ μεγάλη με πολύ κουβάλημα. Ψώνια, λαικές κτλ..
με κάποιες θα συμφωνήσω, με περισσότερες θα διαφωνήσω.. το θέμα είναι τι βολεύει το παιδί. θέλει να προχωράει; μπορεί; αντέχει όση ώρα θέλουμε εμείς να κάνουμε τις δουλειές μας;; του αρέσει να χαζεύει ενώ κάθεται;; το διασκεδάζει;; Λέτε μερικές μαμάδες ότι το παιδί σας "δεν ανέχεται" να κάθεται στο καρότσι από τη στιγμή που περπάτησε. Με την ίδια λογική κάποιο άλλο παιδί "δεν ανέχεται" να το δένουν, να το ταίζουν, να το αλλάζουν.. ποιο είναι σωστό που κρίνει κάθε μαμά;; Η εικόνα μιας μαμάς φορτωμένης με ψώνια, σάκες και λοιπά που κυνηγάει ένα ή δύο παιδιά, τους φωνάζει και τα απειλεί δεν είναι το ιδανικό. Αυτό θεωρώ επικίνδυνο πολύ. Η εικόνα ενός παιδιού 4 ετών που κάθεται στο καρότσι και κρεμαντζουλιέται και τα πόδια του ακουμπάνε στο δρόμο επίσης μου δημιουργεί ερωτήματα. Ξέρω' γω όμως για ποιο λόγο γίνεται αυτό; Θέματα προσωπικά. Κι εφόσον δεν υπάρχει ΚΑΝΟΝΑΣ...... Για μένα δεν είναι σωστό να κάνει ένα παιδί μαζί με το γονιό μπάνιο γυμνοί και οι δύο. Για μένα δεν είναι σωστό να θηλάζεις ένα παιδί στα δύο του χρόνια. Για μένα δεν είναι σωστό να μη μιλήσεις για τα πάντα σε ένα παιδί με τον ανάλογο τρόπο. Για μένα δεν είναι σωστό να ταλαιπωρείς και να κουράζεις ένα παιδί για κανένα λόγο και κυρίως για να δείξεις τις ικανότητές του. Για μένα δεν καθορίζεται η εργατικότητα ενός παιδιού από το πόσο νωρίς περπάτησε ή το πόσο περπάτησε. Για μένα είναι σωστό να καταφέρω να μπορώ να συνεννοούμε με ένα παιδί. Να μπορεί να με ακούει όχι σαν διαταγή, αλλά σαν λόγο. Να έχει κρίση και να την εκφράζει. Τώρα άμα θα φάει μπάμιες που εγώ τρώω ή σαλιγκάρια που εγώ δεν τρώω, δε χάθηκε κι ο κόσμος.. Ευτυχώς που δεν έφτιαξα τον κλώνο μου γιατί έχω αρκετά στραβά.. Και μανούλες, τη γνώμη μου είπα. Και επίσης, μανούλες, ξέρετε ποιο λάθος κάνουμε; δε λέμε ποτέ μία συμβουλή, λέμε πάντα το τι κάναμε ή κάνουμε εμείς. Σαν νέα μαμά δεν άκουσα ποτέ μία πρόταση σαν κι αυτή: "απέφυγε να κάνεις έτσι γιατί εγώ αντιμετώπισα αυτό κι αυτό το πρόβλημα, δυστυχώς εκεί δεν τα κατάφερα όπως θα' θελα". Αντίθετα ακούω προτάσεις σαν κι αυτή: "έτσι να κάνεις, κι εμένα ο Νικολάκης έτσι έκανε" κι ας είναι το χειρότερο αποτέλεσμα η συμπεριφορά του γλυκούλη του Νικολάκη.
: )
ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ...ΕΜΕΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕ ΝΩΡΙΣ...ΣΤΟΥΣ 9 ΜΗΝΕΣ...ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΕΝΑΜΙΣΗ ΧΡΟΝΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΗ ΒΑΛΩ ΣΤΟ ΚΑΡΟΤΣΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ..ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΕΡΠΕΤΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙ...ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΗ..ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ...ΤΟ ΚΑΤΑΡΓΗΣΑΜΕ ΝΩΡΙΣ ΝΩΡΙΣ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΓΕΛΟΙΟ ΝΑ ΣΠΡΩΧΝΩ ΕΝΑ ΑΔΕΙΟ ΚΑΡΟΤΣΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΘΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ...
Ο γιος μου είναι 19 μηνών. Σε κοντινές αποστάσεις πάμε περπατώντας, αλλά αν χρειαστεί να περπατήσουμε μεγάλες αποστάσεις (καθ'οτι δεν οδηγώ) παίρνω το καρότσι γιατί και πιο γρήγορα πηγαίνω και δεν κουράζεται ο μικρούλης μου. Όταν πάω δε στο σουπερ-μαρκετ το παίρνω πάντα για να φορτώνω τις σακούλες στην επιστροφή. Αλλά και στην κόρη μου , ακόμα και στις μακρινές αποστάσεις το έκοψα 2 1/2 - 3 χρονών. Και πάντα δεμένα τα παιδιά στο καρότσι γιατί κάτι διάβασα πιο πάνω. Αν θέλει να κατέβει θα το ζητήσει και θα το λύσουμε.
Εμένα με βολεύει το καρότσι και ούτε καν σκέφτομαι ακόμα να μην το χρησιμοποιώ. Είναι 17 μηνών ο γιος μου και πιστέψτε με ΚΑΘΟΛΟΥ τεμπέλης και περπατάει από 11,5 μηνών! Οκ, θα τον πάω μια βόλτα κοντινή με τα πόδια, αλλά όχι μακριά γιατί κουράζεται. Στο σούπερ μάρκετ δεν το παίρνω γιατί τον βάζω στο καρότσι με τα ψώνια. Αλλά στην παιδική χαρά το πάω συνήθως χεράκι χεράκι και στο γυρισμό επειδή συνήθως νανουρίζεται και κοιμάται τον έχω στο καρότσι. Τώρα μέχρι πότε θα το χρησιμοποιώ; θα δείξει, νομίζω ότι είναι υποκειμενικό το θέμα και αναλόγως το παιδί. Του δικού μου του αρέσει. Α! Και φυσικά από πολύ πολύ πολύ μικρό τον είχα ΠΑΝΤΑ ΔΕΜΕΝΟ!
ασε η ιστορία με τα καρότσια του σ/μ που βάζουν τα παιδιά χύμα μέσα!απαράδεκτο...
με το που σταθεροποιήθηκε το περπάτημα του και μπορούσε να διανύσει μεγάλες αποστάσεις δηλαδή περίπου 16-17 μηνών αυτομάτως δεν ανεχόταν να είναι δεμένος στο καρότσι. προτίμησα να τον έχω ποδαράτο μιας και παιδί που δεν είναι ασφαλισμένο στο καρότσι διατρέχει μεγάλο κίνδυνο. οπότε από τότε και αφου του αρεσε το περπάτημα (και μιλάμε για ποοοολυ περπάτημα κάθε απόγευμα) προτίμησα να τον έχω απ το χεράκι. δεν μπορώ να βλεπω παιδάκια στο καρότσι που δεν ειναι ασφαλισμένα με τις ζωνούλες και να ακούω την δικαιολογία απο τις μανούλες ''θελει να χαζεύει'' ''τον-την στεναχωρεί'' εχω δει παιδί να πέφτει και να χτυπάει άσχημα κατι που θα ειχαν αποφύγει εαν το παιδί ήταν ασφαλισμένο
EMENA APO 16 MHNWN DEN TO HTHELE TO KAROTSI KAI DEN TIN KSANAEVALA TWRA EINAI 23 MHNWN KAI DEN EXOUME KANENA PROVLIMA PAME ME TA PODARAKIA KAI TO EUXARISTEITAI K AUTI PIO POLU..KATA TI GNWMI MOU PREPEI NA TA VGAZOUME TA PAIDIA NWRIS APO TA KAROTSIA GIATI META SUNITHIZOUN SE AUTI TI ROUTINA K THA ARGISOUN POLU NA TO AFISOUN..
Κοίτα να δεις, και άλλο ένα θέμα που ξεσηκώνει έριδες!!!ΝΑΙ!Χρησιμοποιώ το καρότσι όταν πάμε με την μικρή μου (2,5) να πάρουμε τον αδελφούλη της από το νήπιο ή όταν πάμε μεγάαααααααλες βόλτες (προσπαθώ να χάσω κιλά κι έτσι γυμνάζομαι)...αλλά ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό μου αν και πότε θα το σταματήσουμε να το χρησιμοποιούμε!Άσε που βολεύει απίστευτα να κρεμάς στα χερούλια όλα τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ!απενοχοποίηση του καροτσιού τώρα!!!FREE καρότσια!!!φιλάκια σε όλες τις μανούλες!!!
ΔΙΑΒΑΖΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΩ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΜΑΜΑ ΕΚΑΝΕ ΟΤΙ ΤΗΝ ΒΟΛΕΥΕ.....ΟΧΙ ΤΟΣΟ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΒΟΛΗ....ΜΑΛΛΟΝ ΕΠΕΙΔΗ ΕΜΕΙΣ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΚΡΗ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ ΑΝΕΤΑ ΜΕ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Ή ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΚΑΡΟΤΣΙ ΜΟΛΙΣ ΑΓΟΡΑΣΑΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΑΚΙ ....ΠΕΡΙΠΟΥ 1,5 ΧΡΟΝΩΝ.....ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΕΓΩ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ.......ΥΠΟΜΟΝΗ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΟΥ ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ....
Ο Ιάσονας είναι 17 μηνών. Εδώ κ 2 μήνες που περπατάει, αρνείται να μπει στο καρότσι. Τον καταφέρνουμε κάπως για να πάμε μία βόλτα (μικρή!) αλλά μόλις σταματήσει να τσουλάει, όταν π.χ. φτάσουμε στην καφετέρια-προορισμό μας, θέλει να κατέβει οπότε αρχίζουμε το τρέξιμο... Δεν με ενοχλεί και το καταλαβαίνω απόλυτα και με κουράζει γιατί θέλω να πιω έναν καφέ αραχτή για μισή ώρα και... και... Αν δεν είχε πρόβλημα να κάθεται κι αυτός λίγο να ρεμβάζει μαζί μου, πάλι δεν θα είχα πρόβλημα και ανησυχία μη γίνει τεμπελάκος. Οπότε τελικά μάλλον εξαρτάται από το παιδί, την ηλικία του κ τις συνήθειές του. Κι ένα ψιλοάσχετο: διάβασα σε κάποια σχόλια ότι κάποιες μανούλες δεν δένουν τα παιδάκια τους στο καρότσι. Μου φαίνεται αδιανόητο... Ίσως επειδή κρίνω από το γιο μου που αν δεν τον έδενα δεν θα καθόταν πάνω από 2 λεπτά στο καρότσι. Δεν ξέρω, μου έκανε εντύπωση...
Ειλικρινά δεν ξέρω να πω αν υπάρχει η ΣΩΣΤΗ στιγμή για να κόψει κάποια μανούλα το καρότσι...σίγουρα πάντως όταν τα παιδάκια αρχίζουν να περπατάνε σταθερά, καλό είναι να αποφεύγεται...το να υπάρχει στο αυτοκίνητο για ειδικές περιστάσεις (εστιατόρια, μετά από κούνιες ή σε εμπορικά κέντρα) είναι μια καλή λύση. Στο super market πάντα διασκέδαζε να μπαίνει στο καροτσάκι για τα ψώνια και να...τσεκάρει τι μπαίνει μέσα!Εμένα η μικρή μου το σταμάτησε από μόνη της κάπου γύρω στα 2...Βέβαια, επειδή είναι πολύ ατίθαση την κρατούσα πολύ γερά από το χέρι προς αποφυγή κάποιου κακού...Και τα 2 καρότσια μας είναι σε άριστη κατάσταση και περιμένουν με ανυπομονησία το νέο μέλος!!! Από εκεί και πέρα πιστεύω ότι το κάθε παιδί μεγαλώνοντας αναπτύσσει τις επιλογές του και μπορεί να βοηθήσει την μαμά στην απόφαση.
Συγνώμη άλλα όλες οι παραπάνω μανούλες που μας την "λένε" για το καρότσι τα παιδιά τους δεν κουράζονται???Εμείς πχ πάμε cosmos τρέχει η μικρή τρέχουμε και εμείς όταν κουραστεί τι γίνετε???την κουβαλάς αγκαλιά????δεν νομίζω.την βάζεις στο καροτσάκι της και ξεκουράζεται το παιδί και κάνεις και την βόλτα σου.Εμάς είναι 2 και εννοείται οπου και να πάω κουβαλάω και το καρότσι και άλλες φορές μπαίνει και άλλες φορές όχι.Την αφήνω να κάνει οτι θέλει.
εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί τίθεται θέμα ... δηλαδή ως προς την 'τεμπελιά' τι διαφορά έχει το πως κουβαλάς ένα μωρό ή ένα παιδί ? αν είναι με καρότσι αν είναι στα χέρια ή αν είναι με μάρσιπο. Για εμένα το ίδιο πράγμα είναι. Εμείς από τότε που περπάτησε η μικρή είχαμε πάντα το καρότσι στο αυτοκίνητο αλλά περπατούσαμε πολύ χεράκι χεράκι. Παρόλαυτά μας εξυπηρετούσε σε μακρινές βόλτες για να κάτσει μαζί μας σε εστιατόρια κλπ κλπ Επίσης μάρσιπο είχα πάντα στην τσάντα και χρησιμοποιήσουμε και αυτό πολύ συχνά. Από τα 2.5 και μετά δεν το πολυχρησιμοποιούμε. Για εμένα το σημαντικό είναι να μπορείς να πηγαίνεις τις βόλτες σου με το μικρό σου. Δεν ξέρω για εσάς για εμάς πάντως που πηγαίναμε πολλές και μεγάλες βόλτες πολλές φορές θεωρώ δύσκολο να περπατήσει το μικρό όλη τη διαδρομή. Επίσης πχ κάποιες φορές στην παιδική χαρά που το πέρναμε γιατί έπρεπε στην επιστροφή που είχε κουραστεί βαρεθεί να την κρατάμε στα χέρια? ή να μην την κρατάμε και να παραπονιέται και να κουράζεται τόοσο πολύ? [τα λέω αυτά ως αντίλογος και ως μαμά που δεν θεωρώ ότι το χρησιμοποιήσαμε πολύ..και πολλές φορές αναρωτιόμασταν μήπως ήμασταν υποερβολικοί]..πάντως δεν θεωρώ ότι το καρότσι κάνει τεμπέλικα παιδιά.
Η κόρη μου είναι κοντά 2,5 χρονών και την βγάζω βόλτα με το καρότσι. Στο γυρισμό την βγάζω και περπατάει. Επίσης δεν παίρνω καρότσι σε μικρές αποστάσεις ή όταν θέλω να κουραστεί. Δεν είναι κακό να έχεις ένα μεγάλο παιδί στο καρότσι απλώς εξυπηρετεί! πχ Θέλω να πάω στο super market. Με ένα παιδί που τρέχει, πιάνει τα πάντα και φυσικά αν της γυαλίσει κάτι μετά δεν μπορείς να την συμμαζέψεις ή να της το πάρεις εύκολα πίσω δεν γίνεται χωρίς καρότσι. Άσε που η μικρή είναι φοβερή τεμπέλα σε αυτό και αράζει χαρούμενη στο καρότσι ενώ χωρίς μετά από λίγο θέλει να κάνει τα δικά της ή να την πάρω αγκαλιά!! Όπως όλα έτσι και το καρότσι είναι θέμα υποκειμενικό της κάθε οικογένειας!
Τωρα Ολιβιακη μου χτυπησες φλεβα!!!!εχω κανει την ιδια κουβεντα με απειρες μαμαδες στην παιδικη χαρα και τρελαινομαι με την απαντηση ''σιγα μην κατσω να το κηνυγαω στο δρομο"Αρχικα θελω να πω οτι δεχομαι οτι το καροτσι ειναι παρα μα παρα πολυ χρησιμο εργαλειο σε καθε μαμα και εγω που δεν τα πηγα πολυ καλα με το μαρσσιπο το εχω λιωσει!!!Επισης δεχομαι οτι καθε μαμα κανει τις επιλογες τις συμφωνα με τις αναγκες και τις ιδιαιτεροτητες του προγραμματος της !!εγω λοιπον ειμαι της αποψης οτι το καροτσι για ενα παιδακι ειναι κατι σαν την στρατα το χρησιμοποιει οσο το εχει αναγκη και μετα το φυλαει για το αδερφακι του!Εγω τον γιο μου απο 14 μηνων που περπατησε δεν τον εχω ξαναβαλει στο καροτσι!παμε παντου μαζι με τα χερακια μας πιασμενα και με πολυ περυφανεια μπορω να σας πω οτι τωρα που ηρθε και το αδερφακι του που σημερα ειναι 8 μηνων ειμαι σε θεση να τους βγαζω μονη μου βολτα και τους δυο!ετρεξα πολλα χιλιομετρα πισω του και απειρες φορες χρειαστηκε να επαναλαβω τον τροπο με τον οποιο πρεπει να περπαταμε στο δρομο,χρειαστηκε αρκετες φορες και να γυρισω στο σπιτι στη μεση της βολτας για να καταλαβει οτι δεν αστειευομαι με την ασφαλεια αλλα τωρα ειναι 2 χρονων και ξερει!!!!με το που ακουσει μηχανη η αυτοκινητο ανεβαινει στο πεζοδρομειο ,οταν περπαταμε κραταει το καροτσι και οταν φτασουμε στο μεγαλο δρομο μου δινει το χερι του!!!Ειμαι περυφανη που του τα εμαθα και δεν τον κρατησα στο καροτσι γιατι τωρα θα ειμασταν και οι 3 φυλακισμενοι στο ιδιο μας το σπιτι!!Κουραστηκα αλλα η χαρα τους μολις φτασουμε στις κουνιες διαγραφει ολα τα χιλιομετρα του κοσμου!!Για αυτο το μονο που θελω να πω ειναι πως καθε μανουλα ειναι σωστη και εχει δικιο στο τροπο της αλλα οσες μανουλες σκεφτονται να κανουν και δευτερο παιδακι αμεσα μετα το πρωτο ας δοκιμασουν και αυτον τον τροπο!!!
συμφωνώ απόλυτα ή μάλλον σχεδόν.... πείτε μου τώρα εσείς με 3 παιδιά τί θα κάνατε;; Να βγεις, να πάρεις και το τσούρμο να "πάρει αέρα", να κουβαλήσεις τα χίλια μύρια συμπράγκαλα, να περπατήσεις αρκετά μέχρι τον προορισμό σου και αφού πιείτε/φάτε/γελάσετε/κλάψετε/χαρείτε/νευριάσετε να κάνεις τα ίδια με αντίστροφη σειρά...και να θέλουν όλα αγκαλιά γιατί πλησιάζει και η ώρα του μεσημεριανού ύπνου και αρχίζει το round 2... ναι, τις κουβαλάω με καρότσι ακόμη γιατί δεν μπορώ να μου ζητούν κάτι (αγκαλίτσα ντε!) κι εγώ να μην μπορώ εκ των πραγμάτων να τους το προσφέρω... δεν ξέρω, αν με αντιλαμβάνεστε...
Εμείς που τώρα είμαστε 18 μηνών, ακόμα εχουμε το καρότσι σταθερά στο αμάξι. Το παίρνω μαζί μου και όταν πάμε στις κούνιες μια και στον γυρισμό είναι τόσο κουρασμένη που κυριολεκτικά χύνεται αγκαλιά με το νεράκι της μέχρι να φτάσουμε σπίτι. Δεν την υποχρεώνω να κάτσει όμως, αν κουραστεί μπαίνει και κάθεται, αν βαρεθεί και θέλει να περπατήσει κατεβαίνει μόνη της. Στο σπίτι ποτέ δεν το ανέβασα, δεν είμαστε φαν, μέχρι πριν 6 μήνες είχαμε το ρινγκ σλινγκ αν θέλαμε αγκαλιές όλη μέρα. Δεν καταλαβαίνω όμως αν είναι σε κάποιο σημείο κακό το καρότσι...
Προσωπικα δεν ειχα κανει καποιο πλανο για το ποτε θα "κοψουμε" το καροτσι. Δεν θα ηθελα βεβαια να γινοτανε και συνηθεια και να βιωνα αυτο που περιγραφεις με τα τετραχρονα! Ο μεγαλος γιος απ την ωρα που περπατησε σταθερα πλεον, εκει γυρω στους 15 μηνες, ουτε συζητηση να ξαναμπει στο καροτσι. Τι κουρασμενος να ητανε, τι να μην εφτανε τα τραπεζια, ουτε για 5 λεπτα! Οποτε στην αποθηκη μεχρι να ερθει ο επομενος. Ο μικρος απ την αλλη, που ειναι πιο χαμηλων τονων, εκατσε για περισσοτερο καιρο, αλλα μην φανταστεις... Εκει γυρω στα 2 το κατηργεισε κι αυτος. Να φανταστεις μας ειχαν κανει δωρο ενα μεγαλο τριτροχο που το ειχα δωσει στη μητερα μου οταν τα κραταγε για να τα πηγαινει βολτα και πριν λιγο καιρο το εδωσα σε φιλη σχεδον καινουριο. Εμεις ειχαμε ενα πιο μικρο για τις λιγοστες φορες που το χρειαστηκαμε που κι αυτο δωθηκε σε αριστη κατασταση. Και γενικα δεν μ'αρεσει να αποφασιζω εγω ποτε θα "κοπουν" καποιες συνηθειες που ηρεμουν τα παιδια, οπως η πιπιλα/δαχτυλο, ο υπνος στο κρεβατι μας, η αγκαλια κ.α. Μονα τους σιγα σιγα "απεξαρτητοποιηθηκαν" απο ολα αυτα. Αν ομως εβλεπα ή με συμβουλευαν οτι το πραγμα εφευγε απ τα μεσα ορια ηλικιας, τοτε θα το κοιτουσα διαφορετικα.
Εμένα ο γιος μου έιναι τώρα 2,5 ετών και εξακολουθούμε να χρησιμοποιούμε πολυ το καρότσι μας. Λυπάμαι που όλες οι κοπέλες πιο πάνω το παρουσιάζουν ως αρνητικό. Απο ότι είδα όμως είτε έχουν μικρά μωρά που μόλις περπατησαν είτε που δεν περπατησαν αλλα αποφάσισαν θαπω χαριτολογώντας "χωρις τον ξενοδόχο". Ελπίζω να μη με παρεξηγήσετε, αλλα ενα μωρό που μόλις περπάτησε έιναι λογικό να διανύσει και μικρές αποστάσεις.. Εγω πως θα μπορούσα να πάω περπάτημα για 1 ώρα το απόγευμα οικογενειακως με το παιδι και τον άντρα μου αν δεν ειχα το καρότσι; Θα άντεχε το μωρό τόση ώρα; Τον βλέπω ότι του αρέσει να περπατάμε και να κοιτάζει τριγύρω του και μάλιστα χαλαρώνει κιόλας και συγκεντρώνεται σε αυτά που βλέπει γύρω του αντι να τρέχει απο δω κι απο κει. Και πιστέψτε με το καρότσι δεν τον έκανε καθόλου τεμπελακο.. Όλη μέρα τρέχει σαν την μελισσουλα και δε σταματά. Επίσης σε μεγάλες βόλτες μας σε εμπορικά η αλλού του αρέσει να κάθεται και να παρατηρεί. Εννοείται πως αν κουραστεί στο καρότσι δεν τον βάζω με το ζόρι. Αν θέλει να κατέβει σηκώνεται μόνος του(δεν τον έδεσα ποτε) και γυρίζει όταν κουραστεί ξανά. Εμάς έιναι απαραίτητο αξεσουάρ θα έλεγα και βρίσκεται παντα στο αυτοκίνητο. Μιας και έιναι ιδιαιτερα άνετο, τις φορές που θα είμαστε εκτός για μια μεγάλη βόλτα το μωρό μπορεί να πάρει τον υπνακο του, χωρις να τον έχω πάνω μου η να γυρευω καμία καρέκλα να ενωσω για να κοιμηθεί. Αφήστε που το έχω σαν δικό μου καρότσι κιόλας,αφού κρεμω πάνω του την τσάντα μου και το σακιδιο του μωρού και ξελαφρωνω λίγο είτε το παιδι έιναι στο καρότσι είτε κάτω. Επειδή παντα όπου πάμε κουβαλαω ενα σωρό πράγματα που τυχόν να χρειαστούν, θα μου έπεφτε η μέση να κρατάω συνεχεια τσάντα,σακιδιο και να τρέχω και ενα παιδι απο πίσω.η κουμπαρα μου βάζει ακομα τον 4χρονο γιο της στο καρότσι να κοιμηθεί οποτε βγαίνουν έξω βράδυ και αργούν. Καλώς η κακώς έιναι μια ευκολία να έχει κάπου να γειρει το παιδάκι να κοιμηθεί και να απολαύσουν για λίγο και οι γονείς μια παρέα και ενα δείπνο ενα καλοκαιρινό βράδυ,αντι να τρέχουν να έιναι σπίτι στις 9 για να βάλουν τα παιδιά στα κρεβάτια τους.
Συμφωνώ μαζί σου!!!!
Κι εγώ!
Συγγνωμη αλλα δεν μπορω να μην το σχολιασω... ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΔΕΣΕΣ ΠΟΤΕ??? Ξερεις ποσο επικινδυνο ειναι αυτο??
Η μεγαλη μου κορη εκοψε το καριτσι απο μονη της οταν ηταν 16 μηνων. δεν ηθελε με τιποτα να καθησει αλλο. ο γιος μου καθεται μονο για κοντινες αποστασεις, ειναι κι αυτος 16 μηνων τωρα και γκρινιαζει εαν σταματησουμε να τσουλαμε. τωρα περιμενουμε το 3ο οποτε θελοντας και μη θα το χρειαστει το νεο μωρο σε 5 μηνες!
εγω προσωπικα εχω παντα το καροτσι κλειστο στο αυτοκινητο για παν ενδεχομενο αλλα τωρα που περπατησε γενικως το αποφευγω.οποτε σαν αποτελεσμα αν κουραστει η θα τον παρω αγκαλια η που του κραταω το χερακι και θα περπαταμε μαζι σε 11 μερες γινεται 16μηνων.βεβαια αυτο θα καταργηθει θελω να πιστευω μεχρι τα 2 του σιγουρα και μιλαω για το δικο μου το παιδι.νομιζω οτι ειτε το καροτσι ειτε το μαρσιπο θα το καταργηση οποτε θελει και βολευει την καθε μαμα με το παιδι!δεν ειναι απολυτο να υπαρχει καποιο οριο ηλικιας!:)
ολιβιακι καθολου χαζο το θεμα σου οπως εγραψες στο φατσοβιβλιο. ειχα και εγω ακριβως την ιδια απορια.ρωτησα φιλους,γνωστους και συγγενεις με παιδακια, τα ζυγισα στο μυαλο μου και αποφασισα πως μολις η μικρη μου περπαταει κανονικα (ειναι 13 μηνων,περπαταει αλλα ακομη ειναι αδυναμη) ,θα το καταργησω το καροτσι. θα υπαρχει στο πορτ παγκαζ μηπως το χρειαστουμε (πχ σε ενα εστιατοριο αν νυσταξει) ,αλλα θα την περνω απο το χερακι και θα πηγενουμε τη βολτα μας. ηδη οταν πηγενουμε στο νονο μας(ζουμε στην ιδια πολυκατοικια) πηγενουμε περπατωντας. και στις κουνιες δεν περνω καροτσι.
Εμένα η μικρή από τότε που περπάτησε σταθερά (12 μηνών) ζήτημα είναι να την έβαλα 3 φορές σε καρότσι (για λαϊκή μόνο)... ποτέ δεν μου είπε ότι κουράστηκε και να την πάρω αγκαλιά... η αλήθεια είναι ότι φοβήθηκα ότι θα την έκανα τεμπελούλα με το καρότσι και γι αυτό το απέφευγα, ήθελα να κινείται...
και εγω ειχα διαβασει οτι το παιδι πρεπει να περπαταει εξω χωρις καροτσι μολις αρχισει να περαπαταει χωρις βοηθεια γιατι γινετε πιο εξυπνο, τωρα δε ξερω κουφο ξε κουφο, αυτο διαβασα ασε που το καροτσι μου μου βγηλε ελλατωμματικο και δε εστριβε με τιποτα οποτε με βολεψε.
Εγώ έκοψα το καρότσι όταν το κοριτσάκι μου ήταν 2 ετών - τότε γεννήθηκε και ο αδερφούλης της οπότε χεράκι χεράκι περπατούσαμε μια χαρά
po po poso polu me kakofainete otan blepo megala paidakia se karotsi....apo thn stigmh pou to paidaki perpataei k mporei na katsei pantou ti to bazei to paidi sto karotsi eleos.....as perpathsei na kanei k thn gimnastikoula tou mia zoi tha kathete meta mprosta se ena laptop.....
Εμεις κοψαμε απο τη μεγαλη κορη το καροτσι οταν ηταν 20 μηνων περιπου για να τη προετοιμασουμε οτι σε 2 μηνες θα ρχοταν η αδελφουλα της η οποια θα το χρΕιαζοταν, για να μη θεωρησει αμεσως πως ηρθε η μικρη να της το "παρει",..... η αδελφουλα της τωρα ειναι 2 χρονων και το χρησιμοποιει αδετη επανω του δε τη βαζουμε για να τη δεσουμε και να τη περιορισουμε αλλα μονο αν κουραστει απο το ποδαροδρομο. Τωρα εχουν ανακαλυψει το τροπο κ ανεβαινουν και οι 2 επανω οταν υπαρχει καροτσι μαζι και για να μη τσακωνονται πανε η μια ΠΙΣΩ απο την αλλη βολτα! ετσι η 3μισι ετους το ξαναθυμηθηκε κατα ενα τροπο! φυσικα τις περισσοτερες φορες το κυκλοφορω εγω αδειο κι αυτες τρεχουν παντου και προσπαθω να κουλαντρισω στους καροδρομους και αναμεσα σε παρκαρισμενα αυτοκινητα το καροτσι και 2 παλαβά που πηδοκοπανε. (το καροτσι αν ειχε στομα θα μας εβριζε)