Ο άντρας μου παραδέχτηκε ότι έχει σχέση με άλλη γυναίκα. Περνάει καλά μαζί της και ο μόνος λόγος που συνεχίζει να είναι μαζί μου είναι τα παιδιά, τα οποία είναι κάτω των 5 ετών.
Εγώ δεν εργάζομαι, δεν έχω κανένα εισόδημα ή περιουσιακό στοιχείο. Δεν μπορώ να φύγω, γιατί δεν έχω που να πάω. Να μείνω όμως μαζί του και να ζω μέσα στη δυστυχία; Δεν υπάρχει περίπτωση να τον συγχωρήσω.
Δεν με ενδιαφέρει τόσο η χαρά και η ευτυχία η δική μου αλλά των παιδιών μου. Θα είναι τα παιδιά μου ευτυχισμένα ή θα το καταλάβουν αν συνεχίσουμε να μένουμε μαζί;
Αν φύγω, πού θα πάω; Τι θα τα ταίσω; Άρα θα πρέπει να μείνουν με τον πατέρα τους. Εγώ πώς θα ζήσω χωρίς αυτά;
Έχει κολλήσει το μυαλό μου. Δεν μπορώ να πάρω καμιά απόφαση.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Περνάει καλά μαζί της;; Τολμά και στο λέει κατάμουτρα!!!!Παραδέχεται πως υπάρχει εξωσυζυγική σχέση ; Υπάρχουν αποδείξεις !! Παίρνεις το κουράγιο λοιπόν και ζητάς διαζύγιο-εις βάρος του- και απαιτείς να σου πληρώνει διατροφή και ένα σπίτι για εσένα και τα παιδιά σου και εσύ μαζεύεις τα κομμάτια σου σιγά-σιγά γιατί από την δική σου ψυχική ηρεμία εξαρτώνται τα παιδάκια σου. ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ
και εγω αυτό θα σου έλεγα φίλη....φτιάξε τις προυποθέσεις σιγά σιγά ώστε να μπορέσεις να σταθείς στα πόδια σου μόνη σου...αυτό το πράγμα, το να τον πλένεις να τον σιδερώνεις για να πηγαίνει σένιος στη γκόμενα, δεν νομίζω οτι θα το αντέξεις για πολύ.....θα σου κάνει μεγάλη ζημια όλο αυτό.....
Απλά τα πράγματα. Μείνε μέχρι να βρεις δουλεία και σπίτι. Μίλα με δικηγόρο να δεις πως πρέπει να κινηθείς. Εννοείται αυτά πρέπει να γινουν άμεσα. Σε πολλές δουλειές η μονογονεικη οικογένεια πριμοδοτείται. Ελπίζω να έχεις στείλει τα παιδιά παιδικό μέσω ΕΣΠΑ, ώστε να μπορείς να δουλεύεις.Αλλιώς βρε μια κοπέλα που να την έχεις εμπιστοσύνη για να σου τα κρατα.
Μη περιμένεις μεχρι να σε χωρίσει...γιατι θα σε χωρίσει αργά ή γρήγορα. Ξεκουνήσου κ βρες δουλειά άμεσα.
τα χρήματα είναι μεγάλο θέμα αλλά δεν είναι το μόνο.το πρωταρχικό είναι η αξιοπρέπεια σου και αυτό πρέπει να σκεφτείς,αν δηλαδή θέλεις να μείνεις δίπλα σε έναν άνθρωπο που έχει βρει αλλού την ευτυχία και εσύ είσαι απλά αυτή που θα του πλένει τα σώβρακα όταν θα γυρνάει από τα ραντεβού του γιατί προφανώς δεν θα το κάνει διακριτικά εφόσον ήδη σου έχει μιλήσει ανοιχτά.επίσης,επειδή ρωτάς για την ευτυχία των παιδιών σου δεν νομίζω ότι αν ζουν σε ένα σπίτι με τους γονείς τους ξένους μεταξύ τους και τη μαμά τους να δέχεται υποτίμηση κάθε μέρα θα είναι καλύτερα,άσε που μεγαλώνοντας λίγο θα καταλάβουν τι συμβαίνει.το καλύτερο είναι να διαφυλάξεις την αξιοπρέπεια σου και να φύγεις από μια σχέση που έχει τελειώσει ήρεμα και ομαλά για το καλό των παιδιών σου.
kalimera,
eisai se diskoli thesi kai se katalavainw giati kai na ton diwxeis apo th zwi sou oikonomika an den exei skopo na se sthrixei kai na sevastei thn apofasi sou tha einai diskola giati i diatrofi vgainei vasi to eisodima tou sizigou opote valta katw kai skepsou an se pernei na kaneis auto to vima...
Γιατί να τον κρατήσεις δεν καταλαβα;;;; Για να του μαγειρεύεις, πλενεις, σιδερωνεις;;; και αυτος να έχει τον χρόνο του να τον περνάει με την γκομενα; ; Εισαι σίγουρη οτι θελει να μείνει για τα παιδιά ή μήπως δεν θέλει να ξεβολευτει;; Γνώμη μου είναι να τον διώξεις, να πάρει τα ρούχα και να φύγει να μην τον εχεις στο κεφάλι σου, να του πάρεις και μια καλή διατροφή και να κάτσεις να αφοσιωθεις στα παιδάκια σου ώσπου να συνελθεις λιγο ψυχολογικά και σιγα σιγα, αφου μεγαλώσουν και λίγο τα παιδιά να σταθεις και συ στα πόδια σου! Υπομονη θέλει και να φανείς δυνατή, μη διστασεις να ζητήσεις βοήθεια απο φίλους και απο τους δικους σου!! Κανένας άνθρωπος δεν το αξίζει αυτο, ειδικά μια μάνα! !!!
Ο κύριος κοιτάζει την πάρτη του και τίποτα άλλο.
Κοίτα να ξεφύγεις από αυτήν την κατάσταση το συντομότερο.
Προσπάθησε να βρεις μια δουλειά καταρχήν -δύσκολοι οι καιροί το ξέρω- γιατί έτσι θα νιώσεις και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Δεν σου αξίζει όλο αυτό. Και φυσικά να απαιτήσεις οικονομική βοήθεια από τον άντρα σου για τα παιδιά.
Μην φοβάσαι που είσαι μόνη χωρίς δουλειά. Έτσι έμεινα κι εγώ και χωρίς καμία βοήθεια για το παιδί μου αλλά τα κατάφερα κι από τότε είμαι πλήρης και γεμάτη αυτοπεποίθηση.
Σου χρειαζεται ένας άντρας που θα σε αγαπάει, θα σε ποθεί και θα νιώθεις κι εσύ το ίδιο.
Δεν είμαστε ούτε μηχανές αναπαραγωγής ούτε υπηρετικό προσωπικό.
Υπάρχει κάτι πάρα πολύ σημαντικό, η αξιοπρέπεια, που κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σου την στερήσει.
Και φυσικά δεν μπορεί με τίποτα να σου πάρει τα παιδιά επειδή δεν έχεις εισόδημα εσύ, ούτε να σε διώξει από το σπίτι. Αυτός θα φύγει αν εσύ το επιθυμήσεις.
Καλησπερα,ολα ωραια και καλα ρε κοριτσια...το μονο που με στεναχωρει και λυπει πολυ ειναι που ολα τα σχολια που διαβασα μεχρι τωρα τη μοναδικη λυση που δινουν ειναι ο χωρισμος.Εγω εχω μια αλλη προταση να κανω (με την προυποθεση οτι ακομη αγαπας τον αντρα σου,αν δεν τον αγαπας ακομα ξεχνα οτι θα γραψω παρακατω).Διεκδικησε τον!!!!Οι αντρες ειναι αλλα ζωα απο της γυναικες και δεν ειναι τυχαιο που παραστρατουνε ευκολα γιατι οπως λεει ο λαος δε σκεφτονται με το μυαλο αλλα με κατι αλλο....Καταρχην να το παρεις εγωιστικα......υπαρχει και αλλη πλευρα του εγωισμου...αυτη που λεει ΟΧΙ μωρη δε θα σου χαρισω τον αντρα μου!!!!!!!Διεκδικησε τον χωρις να του το πεις......Συζητησε μαζι του και πες του οτι συμφωνεις να μεινετε μαζι για τα παιδια αλλα οτι και εσυ απο εδω και περα θα πρεπει να κανεις τη ζωη σου,οποτε θα πρεπει να βαλετε ενα προγραμμα και να εχει ο καθενας τον ελευθερο χρονο του και πρεπει και αυτος να κραταει τα παιδια για να βγαινεις και εσυ εξω......Περιποιησου τον εαυτο σου...κανε πραγματα που δεν εκανες πριν...πανε γυμναστηριο,ξεκινα να βαφεσε και να ντυνεσαι ωραια.....σκεψου τα μουτρα σου οταν θα εισαι ετοιμη για να βγεις εξω το βραδυ και θα σε βλεπει να φευγεις απο το σπιτι????και ας μην εχεις πουθενα να πας..ντυσου σεξι και στην τελικη πανε στη μανα σου για ενα καφε.Θυμησε του τι χανει........Αποκτησε αυτοπεποιθηση και θα δεις πως αλλαζουν οι ρολοι!!!!Δεν ειναι ευκολο θελει πολυ προσπαθεια για να ξεχασεις και να συγχωρεσεις αλλα τελικα ο χρονος πραγματικα ειναι ο καλυτερος γιατρος......Θα πρεπει να το δουλεψεις πολυ μεσα σου και να παλεψεις με τον εαυτο σου για να τα καταφερεις.Πιστεψε με εαν δει εσενα να αλλαζεις θα αλλαξει και αυτος.Δε θα το περιμενει οτι εσυ θα θελεις να κανεις τη ζωη σου χωρις αυτον και θα του ερθει νταμπλας!!!!Μετα αυτος θα προσπαθει να σε πεισει να κανετε μια καινουργια αρχη...στο χερι σου ειναι!!!Σκεψου αισιοδοξα και κερδισε τον αντρα σου πισω...δε νομιζω οτι δεν υπαρχει αγαπη πλεον μεταξυ σας απλα νομιζω οτι πρεπει να την ξαναβρειτε γιατι καπου στη πορεια τη χασατε....συμβαινει και στα καλυτερα σπιτια.....και για οσες νομιζουνε οτι μιλαω εκ του ασφαλους να πω οτι το περασα πριν 4 χρονια ακριβως το ιδιο...ισως και σε χειροτερη θεση διοτι ημουνα ανεργη,στο εξωτερικο,χωρις να γνωριζω τη γλωσσα,χωρις κανενα συγγενη η φιλο,κλεισμενη σε ενα σπιτι με 2 παιδια και ο κυριος τη ζωη του....εαν τον κανεις να πιστεψει οτι τον ξεπερασες και κανεις και ςσυ τη ζωη σου δε θα παρει πολυ καιρο που θα σε παρακαλαει να τα ξαναβρειτε.Εγω τα καταφερα και τωρα ειμαστε πιο ερωτευμενοι και αγαπημενοι απο πριν και πλεον εχουμε πιο ουσιαστικη σχεση απο πριν γιατι αυτη η κακοτοπια μας εδεσε παραπανω...Θελει υπομονη βεβαια γιατι δεν αλλαζουν ολα απο τη μια μερα στην αλλη,εμενα μου πηρε σχεδον ενα ολοκληρο χρονο να το καταφερω αλλα αν τον αγαπας και τον θελεις αξιζει τον κοπο.....σωσε τον γαμο σου!!!
Συμφωνώ απόλυτα! Σκέψου κ με λίγη διπλωματία στην τελική. Κ θα σου έλεγα κάντο ακόμα κ αν δεν τον αγαπάς. Αν χωρίσεις αυτή τη στιγμή τι θα έχεις; Λεφτά μηδέν, θα αρχίσει να διεκδικεί τα παιδιά κ τα παιδιά θα σε βλέπουν να κλαις απο το πρωί μέχρι το βράδυ. Θα σου έλεγα να χωρίσεις αν ζούσες σε άλλη χώρα, όχι στην Ελλάδα. Βάλτου όρους κ εσύ, να κάθεται με τα παιδιά κ κοίταξε καταρχήν τον εαυτό σου. Βάλε πείσμα να τα καταφέρεις, τι του έκανες 2 παιδιά κ τελείωσες ως γυναίκα; Κατάπνιξε την οργή σου κ δες τι σε συμφέρει να κάνεις. Μην ακους κ πολύ τους γύρω. Ο χωρισμός δεν είναι καθόλου εύκολος όταν δεν έχεις το οικονομικό.
Στην τελική ακόμα κ αν δεν κερδίσεις τον άντρα σου πίσω όπως λέει κ η κοπέλα πιο πάνω θα έχεις βρει τον εαυτό σου, δες αν μπορείς να βρεις κ κάποια δουλειά ή ακόμα καλύτερα άρχισε να του ζητάς χρήματα για τον ευατό σου κ για τις δουλειές που του προσφέρεις.
Επίσης να σου πω κ το εξής αν τον διώξεις απο το σπίτι μπορεί αυτός να σε μηνύσει ή να μην δεκτεί να φύγει. Αν φύγεις εσύ μπορεί να σε μηνύσει για εγκατάλειψη συζυγικής εστίας. Κ για να μπορέσεις να αποδείξεις μοιχεία χρειάζεσαι χειροπιαστες αποδείξεις γτ όταν γίνει δικαστήριο αυτός δεν πρόκειται να το παραδεκτεί. Κάτσε κ σκέψου λογικά κ έξυπνα. Μην κάθεσαι κ ακους την καθεμιά που σου λέει σήκω φύγε. Κ μην κολλάς σε στερεότυπα, δες ξεκάθαρα το συμφέρον σου κ μην παρασύρεσαι απο τα συναισθήματά σου. Σου μιλώ εκ πείρας δυστυχώς.
θα συμφωνήσω & γω με τις δυο μαμάδες, αλλά θα προσθέσω & κάτι ακόμα. αφού ο καθένας θα ζει τη ζωή του,΄θα πρέπει να του πεις ότι θα φροντίζει μόνος του τις ανάγκες του, δηλαδή μόνος του να μαγειρεύει, μόνος του να πλένει, μόνος του να σιδερώνει, κτλ. ή ακόμα καλύτερα να τα πηγαίνει στη γκόμενα! εσύ θα είσαι μόνο για τα παιδιά & το σπίτι.
Συμφωνώ απόλυτα! Αν τον αγαπάς εννοείται και αν έχεις και τις αντοχές να το κάνεις, κατά τη γνώμη μου είναι η καλύτερη λύση και δεν ξέρεις στο τέλος που θα σε βγάλει. Μπορεί να τα βρείτε ξανά μπορεί και όχι. Όταν όμως μεγαλώσουν τα παιδιά σου και σε ρωτήσουν: "κι εσύ μαμά τι έκανες για να τον κρατήσεις;" να έχεις να τους πεις ότι εγώ προσπάθησα για το καλό της οικογένειάς μας, έκανα πραγματικά ότι μπορούσα. Δεν έκανες οικογένεια φαντάζομαι για να την αφήσεις στη δύσκολη στιγμή. Είμαι σίγουρη πως θα βρεις τη λύση, είσαι γυναίκα, σύζυγος, μάνα. Με την αγάπη όλα γίνονται! Με την αγάπη πιστεύω θα φτιάξεις και πάλι την οικογένειά σου. Δλδ. "εγώ σ'αγαπώ, θέλω να είμαι μαζί σου, δε φεύγω. Αν θες εσύ να φύγεις, φύγε!" συν όλα τα υπόλοιπα που είπαν οι προλαλήσασες. Αλλά να είσαι συνειδητοποιημένη και να μην έχεις μούτρα και κατάθλιψη γιατί όντως αυτό κάνει κακό στα παιδιά. Πάντως αυτά είναι γνώμες και εσύ είσαι αρκετά ώριμη ώστε να αποφασίσεις τι σου ταιριάζει και τι μπορείς να κάνεις τελικά.
Mία φράση θέλω να γράψω: Ντροπή του!
Επίσης προσπάθησε να ορθοποδήσεις οικονομικά και να φύγεις το συντομότερο...Πρέπει να διατηρούμε την αξιοπρέπειά μας...
Αγαπητη φιλη,ημουν καποτε στη θεση σου-διαλυμενος γαμος με 2 παιδια το ενα 5 και το αλλο 2 ετων-οποτε σε καταλαβαινω.Εφυγα μαζι με τα παιδια μου γιατι πολυ απλα κανενα παιδι δεν ειναι ευτυχισμενο μεσα σ ενα δυστυχισμενο γαμο.Εσυ αυτο που πιστευω οτι πρεπει να κανεις οπωσδηποτε σε πρωτη φαση,ειναι να εξασφαλισεις μια δουλιτσα για να τα βολεψεις οπως οπως και μετα να πας σ εναν δικηγορο για να συμβουλευτεις σχετικα με διατροφες και τυχον διαμονη σου με τα παιδια στην οικογενειακη στεγη.Ολα θα γινουν και στον δρομο δεν θα μεινεις ,μην φοβασαι...ετσι ενιωθα κι εγω και τωρα εχω ξανα φτιαξει τη ζωη μου ,τα παιδια μας πηγαινουν και στον μπαμπα και σε μενα,εκανα αλλη οικογενεια,ενα τριτο παιδακι και ειμαι εγκυος στο 4ο!! Μην φοβασαι τπτ γιατι δεν ειναι τοσο τραγικο οσο το βλεπεις αυτη τη στιγμη.Βαλτα ολα σε μια σειρα και ολα θα γινουν και θα εισαι ευτυχισμενη κι εσυ και τα παιδακια σου! τι να την κανουν μια καταθλιπτικη μαμα;; Σου ευχομαι τα καλυτερα και μην φοβασαι τπτ.
Σαν γονεις υποτιθεται οτι πρεπει να διδασκουμε στα παιδια μας καποιες εννοιες αξιες οπου δεν μαθαινουν εξω απο το σπιτι μας,Εαν μεινεις μπορεις να μαθεις τα παιδια σου τι σημαινει υπερηφανεια?Τι σημαινει να αγωνιζονται για την ευτυχια τους?Τι σημαινει να μην ειναι δουλοι κανενος?Τι σημαινει το πιο βασικο...αξιοπρεπεια???Το να μεινετε μαζι για τα παιδια ειναι το χειροτερο που μπορεις να κανεις γιατι και τα ιδια θα ζουν σε ενα μη υγιες περιβαλλον που μονο πονο θα τους προξενησει στο μελλον.Δεν με ενδιαφερει γιατι ο αντρας σου επελεξε να ζει με αλλη γυναικα για εμενα φταιει και πρεπει να υποστει τις συνεπειες γιατι εαν δεν του εκανες να σε χωριζε.Ειναι αναξιοπρεπης και δεν εχει κατι να σας προσφερει.Διαζυγιο και καμια αλλη λυση.Συγγνωμη αλλα δεν μπορεις να ζησεις ετσι κουκλα μου.Η προδοσια δεν συγχωρειται.Μια σχεση χωρις ερωτα μπορει να κρατηθει,χωρις εμπιστοσυνη ποτε.Σου ευχομαι να βρεις τη δυναμη να παλεψεις για τα παιδια σου που δεν φταινε σε κατι...
Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι ο άντρας σου περνάει καλά!!!! Εσύ βασανίζεσαι, υποφέρεις και έχεις μπει σε μια διαδικασία απίστευτης πίεσης και φόρτισης! Εγώ πιστεύω ότι για να σου μιλήσει τόσο ξεκάθαρα είναι γιατί αυτή τη στιγμή δεν τον ενδιαφέρεις. Έχεις πέσει στα μάτια του γιατί είσαι στο σπίτι και εξαρτάσαι άμεσα από αυτόν. Σε θεωρεί αδύναμη και πάω στοίχημα ότι δεν πιστεύει ότι θα τον εγκαταλείψεις, για όλους τους παραπάνω λόγους που κι εσύ αναφέρεις! Αυτός κάνει τη ζωούλα του, εσύ είσαι σπίτι να τους φροντίζεις όλους γιατί δε μπορείς να κάνεις αλλιώς, κι αν ή όποτε η παράλληλη αυτή σχέση τελειώσει εσύ θα είσαι η καβάτζα του!!! Ε ΟΧΙ ΚΟΠΕΛΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΔΕ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ!!! ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ!!
Οι προβληματισμοί σου είναι σοβαροί, γι αυτό απο εδώ και πέρα οι κινήσεις σου θα είναι μελετημένες! Μην τον αφήσεις όμως να κουρελιάζει έτσι την ψυχή σου!! Είναι άδικο... Δεν νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να σκεφτείς τους λόγους που σας οδήγησαν εκεί. Είναι φαύλος κύκλος! Με γνώμονα την ψυχική υγεία των παιδιών σου αλλά και τη ΔΙΚΗ ΣΟΥ θα πράξεις! Έχεις πολλές επιλογές... είτε να τον χωρίσεις όπως σου ανέφεραν παραπάνω, είτε να κοιτάξεις να βρεις μια δουλειά αρχικά για να ανέβει η ψυχολογία σου περισσότερο, έστω και για ένα πενιχρό εισόδημα (το οποίο όμως θα είναι ΔΙΚΟ ΣΟΥ!!) & μετά να κινηθείς πάλι νομικά, είτε να ζήσετε σε διάσταση αν δεν είσαι έτοιμη για διαζύγιο, είτε να γυρίσεις στους δικούς σου (γιατί όχι;;;) για λίγο καιρό .........
Επιλογές ΠΑΝΤΑ ΕΧΟΥΜΕ και είναι στο χέρι μας να καλυτερεύσουμε τη ζωή μας!! Σκέψου τι ακριβώς θέλεις από τη ζωή, σκέψου πως θα ήθελες να είσαι σε μία 5ετία από σήμερα, κοίτα τα παιδιά σου και πάρε δύναμη!! Μην υποχωρήσεις! Πάρε τη γνώμη ειδικών, μη διστάζεις!
Η Ζωή είναι ΜΙΑ φιλενάδα!! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕΥΤΕΡΗ... και φεύγει πολύ γρήγορα! Μην τη χαραμίσεις για ανόητους φόβους. Τίποτα δεν είναι δύσκολο αρκεί να είσαι αποφασισμένη! Η τύχη πάντα ευνοεί τους τολμηρούς! Διώξε από δίπλα σου ότι σου προκαλεί μιζέρια... προσπάθησε τουλάχιστον!!!
Ως παιδί χωρισμένων γονιών, το χειρότερο που μπορεί να κάνουν οι δυο τους είναι να μείνουν μαζί "για τα παιδιά". Είναι συχνά η πιο "υγιής" επιλογή στα μάτια τους, αλλά είναι και η πιο λανθασμένη. Τα παιδιά δε θέλουν να βλέπουν δύο γονείς να προσποιούνται κάτι που δεν είναι - αγαπημένοι- το καταλαβαίνουν πως δεν είναι. Όταν ο καθένας παίρνει το δρόμο του και συνεργάζεται με τον άλλον -πολιτισμένα- για την ανατροφή του παιδιού, μπορεί να έχει μία πιο ισορροπημένη σχέση με το παιδί του.
Μετά από έναν χωρισμό θα πρέπει να εξηγήσετε πως ορισμένες φορές η μαμά και ο μπαμπάς δεν μένουν μαζί αλλά αγαπάνε το παιδί εξίσου. Προς Θεού μην αρχίσετε τις αλληλοκατηγορίες. Όλοι κάνουν "τα σωστά" και "τα λάθη" τους, αλλά όταν υπάρχει ενδιαφέρον και αγάπη για το παιδί, και οι δύο θα είναι εκεί για την ανατροφή του, ακόμη κι αν έχουν απατήσει.
Ειναι μοίχος και υπόλογος. Θα μείνεις στο σπίτι θα πάρεις και πολύ καλή διατροφή. tha koitajeis na vreis 1douleia k tha deis p ola tha erthoun opws ta thes..an dn tolmiseis dn mporeis n jereis...
Aγαπητή μου κυρία και μαμά,
διώξε τοναπό το σπίτι με την βοήθεια δικηγόρου. Θα σου πεί πως. Ειναι μοίχος και υπόλογος. Θα μείνεις στο σπίτι θα πάρεις και πολύ καλή διατροφή. Δεν συμφωνώ με μερικές φίλες που είπαν οτι φταίτε και οι δύο. Εγώ πιστεύω ότι φταίει μόνο αυτός για το συγκεκριμένο παράπτωμα και τον τρόπο που στο είπε. Μην αφήσεις ουτε άλλη μια μέρα να περάσει!! Δι'ωξτον
η Βιργινία είπε τη μαγική λέξη, ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ !
Ως παθουσα συμφωνω απόλυτα.
Μιας και απ' ότι λες δεν έχεις μιλήσει σε κανέναν αν θέλεις πάρε το email μου από την Ολίβια και επικοινώνησε μαζί μου.
Όπως κατάλαβες δεν είσαι η μόνη και δεν πρέπει να είσαι μόνη σε όλο αυτό, εμένα με βοήθησαν πολύ οι φίλες μου (και μια καταπληκτική ψυχολόγος) να βγω από την κακομοιριά και τη μιζέρια και να πατήσω πάλι στα πόδια μου με πενυχρό μισθό αλλά χαρούμενη ξανά.
Βρες με να μιλήσουμε.
Ολίβια αν θέλει το κορίτσι μπορείς να της δώσεις εσύ το email μου?
υγ. όλα αυτά περί... φταίνε και οι δυο, ισχύουν αλλά δεν είναι της παρούσης, το ζητούμενο είναι να είναι παλί καλά αυτή η μανούλα-γυναίκα-άνθρωπος κι από 'κει και πέρα όλα θα πάρουν το δρόμο τους.
Τα παιδιά πρώτον καταλαβαίνουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ όσο μικρά κι αν είναι και δεύτερον κανένα παιδί δεν είναι ευτυχισμένο αν δεν είναι και οι γονείς του! Εγώ έχω χωρίσει με τον μπαμπά του μικρού μου, όμως διατηρούμε άριστες σχέσεις (σε φάση που η δικηγόρος μας ρώτησε "γιατί χωρίζουμε είπατε;" εντελώς απορημένη.
Το θέμα είναι να είσαι καλά ΕΣΥ για να είναι και τα παιδιά σου... για συγχώρεση ούτε λόγος... (κατ'εμέ, εφόσον σου είπε ότι περνάει καλύτερα με την άλλη γυναίκα..) Μπορώ να γράφω ώρες για το θέμα... σταματώ εδώ..
Να σου πάνε όλα κατ'ευχήν!
εγω, αν μου επιτρεπεται, και χωρις να δωσω συμβουλες γιατι οι συνθηκες ειναι διαφορετικες στην καθε περιπτωση, αλλα επειδη ειμαι ομοιοπαθουσα, θα ελεγα το εξης: σιγουρα με τη λογικη κ την αξιοπρεπεια πρεπει να φυγει ΑΛΛΑ να ειναι προετοιμασμενη για ΟΛΑ! στη θεωρια ειναι ολα ωραια αλλα θελει ΠΟΛΥΥΥΥ γερο στομαχι και μεγαλα κοτσια για να τα βγαλεις περα! εγω τα καταφερα με πολυ κοπο κ μετα απο πολλα χρονια σε εναν πολυ αδικο και ανισο αγωνα... αλλα θελει υπομονη, γερη ψυχη κ μεγαλο ανθεκτικο στομαχι! ευχομαι οτι καλυτερο!
εγώ είμαι στο στάδιο της αγωγής προς το παρόν .... και σε 6 μήνες της υπογραφής...εμένα είναι 2,5 χρονών το παιδάκι μου και προσπαθώ να είμαι δυνατή φιλάκια κ καλή τύχη
Γλυκιά μανούλα, σου γράφω γιατί πριν από 3 ακριβώς χρόνια πέρασα τα ίδια. Τότε είχα ένα αγοράκι 15,5 μηνών και μια ωραία μέρα, ο καλός μου γύρισε από ένα ταξίδι του στο εξωτερικό και εν πολλοίς μου είπε ότι γνώρισε μια κινέζα σ' ένα μπαρ, κοιμήθηκε μαζί της γιατί ήταν μεθυσμένος και την σπίτωσε 5 μέρες. Μια βδομάδα μετά μου είπε ότι η φιλενάδα του έμεινε έγγυος και να κάνω υπομονή μέχρι να την πείσει να το ρίξει και λίγες μέρες αφού το έριξε τελικά μου ξεφούρνισε το παραμύθι, ότι θα τηλεφωνιεται μαζί της όσο θέλει (2 ώρες ημερησίως), ότι εγώ ήμουν υποχρεωμένη να το ανεχτώ και ότι θα το τελείωνε όποτε το αποφάσιζε εκείνος.
Όπως καταλαβαίνεις η ζωή μου μέσα σε λίγα λεπτά έγινε κόλαση. Για να μην στα πολυλογώ, ένιωσα τη λεπτή γραμμή που μας χωρίζει από τη λογική στην τρέλα. Το κυριότερο όμως, δεν είχα πια την ηρεμία να κρατήσω το παιδάκι μου αγκαλιά. Έτσι την 5η κιόλας μέρα από τις αποκαλύψεις οδηγήθηκα στην καρέκλα της ψυχιάτρου.... θυμάμαι ακόμα και τώρα, ότι όταν με ρώτησε γιατί ήρθατε εδώ, της απάντησα γιατί τρέμουν τα χέρια μου και δεν μπορώ να κρατήσω το παιδί μου αγκαλιά.
Βλέπεις η ιστορία μας έχει κοινά. Βρίσκουν την άλλη, αλλά δεν φεύγουν και από το σπίτι... κι όχι από αγάπη προς τα παιδιά τους, μην παραμυθιαζόμαστε... ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Ο δικός μου για παράδειγμα για να καλυφθεί κοινωνικά. Βλέπεις εγώ τον κάλυπτα πιο πολύ από μια κινέζα κοσνοματρις.
Θα μπορούσα να καταλάβω σχεδόν τα πάντα. Να έρθει να μου πει, συγγνώμη ερωτεύθηκα, δεν περίμενα να μου συμβει, λυπάμαι. Θα πόναγα, αλλά θα συνέχιζα να τον εκτιμώ. Θα μπορούσα ακόμα να καταλάβω, αν ήταν λάθος της μιας βραδιάς (στιγμιαίο που λέει και η σύζυγος Πασχάλη). Μα το Θεό, όλοι έχουμε δικαίωμα στα λάθη. Θα ήθελε πολύ κόπο και από τους δύο, αλλά ίσως κάποτε τα πράγματα να διορθώνονταν.
Μα αυτήν την ανωμαλία, να στο λένε, να σε βλέπουν να υποφέρεις και να το συνεχίζουν, ε αυτό ΟΧΙ ΠΟΤΕ!!!
Τί έκανα??? Α!!! Βάρεσα μια ωραιότατη κατάθλιψη, άρχισα συστηματική ψυχανάλυση, αλλά κυρίως υπέμεινα το μαρτύριο μου μόνο 3 εβδομάδες!!!! Στις 3 εβδομάδες, έβαλα επιτέλους τα όρια μου... ή το σταματάς τώρα (ούτε ένα δευτερόλεπτο παράταση) ή τελειώσαμε.... Και μετά από έναν ομηρικό καυγά στον οποίον προσπαθούσε να με πείσει ότι εμένα θέλει, αλλά θα το συνέχισει και με την άλλη , ξεκουμπίστηκε....
Ποιό ήταν το λάθος μου???? Ότι τον συγχώρεσα, χωρίς να μου ζητήσει ποτέ πραγματικά συγγνώμη... ότι του άφησα το περιθώριο να πιστεύει ότι τον παίρνει....
Όμως τό ότι ήμουν ερωτευμένη μαζί του δεν του έδινε κανένα δικαίωμα να με ταλαιπωρήσει έτσι.
Καλή μου φίλη, αυτό που υφίστασαι και αυτό που πέρασα κι εγώ λέγεται κακοποίηση. Δεν σε σέβεται και δεν σε υπολογίζει.
Και ούτε θα το κάνει και ποτέ πια. Αντιθέτως τα πράγματα οδηγούνται με γεωμετρική πρόοδο στο χειρότερο.
Σαν ομοιπαθούσα, θα σου έλεγα τρέχα μακριά!!! Έχεις ήδη αργήσει... Για καμιά μας δεν ήταν εύκολο....
Αναζήτησε βοήθεια , απ' όπου μπορείς να σκεφτείς... Γονείς, αδέρφια, φίλοι, γονείς συμμαθητών των παιδιών σου... Εγώ είχα την μεγάλη τύχη να έχω δίπλα μου ένα ολόκληρο επιτελείο ψυχικής στήριξης.....
Βρες δουλειά!!!! Θα σε βοηθήσει να σταθείς στα πόδια σου. Θα αναγκαστείς να χαμογελάσεις για να επιβιώσεις. Ο Σιδέρης ο ψυχίατρος γράφει σ' ενα βιβλίο του, ότι ευτυχώς που υπαρχουν κι αυτά τα πρακτικά μετά από ένα διαζύγιο, για να στυνόμαστε πιο γρήγορα στα πόδια μας.
Σαν δικηγόρος , θα σου έλεγα να συμβουλευτείς έναν συνάδελφο. Δικαιούσαι το σπίτι σαν οικογενειακή στέγη και δικαιούσαι διατροφής για τα παιδιά σου.
Και προς Θεού, κανείς δεν μπορεί να σου πάρει τα παιδάκια σου.
Σήκωσε τα μανίκια, κοιτάξου στον καθρέπτη και να θυμάσαι ότι αξίζεις.... αν αυτός δεν σε εκτίμησε δεν είναι δικό σου λάθος....
ΥΓ Μην μπεις στο τρυπάκι να το υπομείνεις για τα παιδιά σου, είναι απλά δικαιολογίες... Στα παιδιά σου τί μαθαίνεις??? Όταν κάποιος τους συμπεριφέρεται άσχημα στο σχολείο, τί τους λες.... κάτσε να τις τρως ή μήπως να σηκώσουν το ανάστημά τους... Εσύ όμως τί κάνεις???? Με το παράδειγμα σου τί τους μαθαίνεις???
Σε φιλώ και σε σκέφτομαι... Ξέρω ακριβώς τί περνάς...
κατ'αρχας θελω να ευχαριστησω την ολιβια που αμεσως μολις της εστειλα το προβλημα μου το δημοσιευσε.
ευχαριστω και ολες εσας που μου δωσατε τις συμβουλες σας,ειχα αναγκη να ακουσω τις γνωμες σας γιατι ακομη δεν μπορω να μιλησω σε γνωστους και συγγενεις.
ευχομαι σε ολες οσες εχετε προβληματα,οικογενειακα και μη, συντομα να βρειτε λυση.
ελπιζω και εγω να επιλεξω το σωστο δρομο.
ΕΓΩ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΝΥ...ΚΑΝΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΒΡΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΝ ΔΕ ΖΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΥΓΙΕΣ ΚΑΙ ΗΡΕΜΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΩΣΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΑ ΕΦΟΣΟΝ ΕΧΕΙ ΔΙΑΠΡΑΞΕΙ ΜΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΤΗΚΕ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΘΑ ΣΟΥ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΚΑΙ ΒΑΡΒΑΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ.....ΝΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΙΣ ΟΣΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙΣ...ΜΗ Ν ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟ ΤΟ ΚΟΡΟΙΔΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΝΑ ΞΟΔΕΥΕΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΔΩ ΚΙ ΑΠΟ ΚΕΙ......ΚΑΝΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΟΥ....
Δεν θα κάνω το δικηγόρο του διαβόλου...υπέρ του αντρός σου..αλλά ποτέ δεν φταίει μόνο ο ένας...και αυτό το λέω για όλες τις μανούλες που έσπευσαν να σχολιάσουν την εξωσυζυγική σχέση του άντρα σου...
Μερίδιο ευθύνης έχετε και οι δυο...για αυτό που συνέβη...
Τα παιδιά πρέπει να είναι η προτεραιότητά σας...αλλά έχετε και οι δυο δικαίωμα στη ζωή...η οποία δεν σταματά σε ένα γάμο και δυο παιδάκια...
Η συμβουλή μου είναι να αντιμετωπίστε την επίλυση αυτής της κατάστασης με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τα παιδιά σας...ακόμα και αν αυτό σημαίνει να χωρίσετε...απλά χωρίστε "πολιτισμένα..." για το καλό των παιδιών σας!!!
Φιλικά,
Demi
egw 8a sou pw thn apopsh mou ws paidi pou 8a le8e oi goneis tou na xwrisoun akoma k twra! o mpampas mou kalos xrusos alla ta 22 xronia pou einai pantremenoi oi goneis mou , apo th mera pou emeine eguos h mama mou ka8e treis k ligo thn fwnazei thn prosvalei th vrizei thn meiwnei brosta se allous k an vgoun mazi dn 8elei na milaei kan! to "se parakalw dwse mou auto" den to xw akousei pote na ths to leei para mono apaitei k diatazei!!!! ektos autou ka8e treis k ligo vgainei gia douleis k 3exnaei na gurisei(eparxia!!! h mia douleia ginetai 10 mpures!) k thn afhnei monh ths. h mama apo perusi exei k upopsies oti thn keratwse. ths lew apo xronia na ton parathsei k na fugei k 3ereis ti mou leei? "den 8a afhsw thn periousia twn paidiwn mou na m th faei h ka8emia!" ante na ths alla3eis gnwmh! thn teleutaia fora pou phga gia mia vdomada sto patriko mou malwsa akrivws gi auto to logo mazi tou k h mama m den tou eipe kouventa! akoma kapoies fores ston upno mou ton vlepw na m fwnazei enw otan mou fwna3oun h akousw fwnes tarazomai akoma k gia meres... k twra p sta grafw klaiw pou skeftomai th mama mou pws antexei tosa xronia....
ola auta sta eipa gia na skefteis an 8es se 10-15 xronia ta paidia sou na skeftontai etsi asxhma gia ton patera tous k na lupountai th mana tous.
sugnwmh gia thn ektash!!!
Δεν μπορώ να σου πω τι να κάνεις,γιατί το θέμα είναι πολύ λεπτό.Μόνο εσύ ξέρεις τι πραγματικά συμβαίνει και πως είναι τα πράγματα μεταξύ σας.Μπορώ όμως να σου πω τι θα έκανα εγώ καθως και για την σειρα των ενεργειων μου κι έτσι ίσως σε βοηθήσω.Πρώτα απ'όλα θα έψαχνα για μια δουλίτσα ,έστω και τετράωρη.'ετσι και η δική μου ψυχολογία θ'ανέβαινε και ο άντρας μου ίσως να αισθανόταν αλλιως αν έμπαινε μεσα του ο φοβος ότι λειπω από το σπίτι κι έρχομαι σε επαφη με άλλους άνδρες(αν και για μενα η σχεση πρεπει να προσφερει ασφαλεια και σιγουρια,εγω τον φοβο και την ανασφαλεια δεν τα μπορω με αποθουν,ωστόσο οι άνδρες είπαμε είναι σαν τα γραμματόσημα)και δεύτερον θα προσπαθούσα να σώσω την σχέση μου και την οικογένειά μου.η οικογένεια είναι πολύ σημαντική για να την αφήσουμε έρμαιο της κάθε ή του κάθε γλυκανάλατης/του που το παιζουν καλοί γιατι είναι παράνομοι και προσφέρουν στα χαιβάνια ό,τι θέλουν προκειμένου να τους διαλύσουν τις οικογένειες και φυσικά μόνο μέχρι να τους κερδίσουν ε?!!!!!!!!!!!!Αν πάλι δεν υπήρχε σωτηρία ,ε τότε το καλύτερο για τα παιδιά είμαι σίγουρη ,ούσα παιδί χωρισμένων γονιων,ότι δεν είναι να μενουν μαζί δυο ανθρωποι που πλέον δεν έχουν κάτι κοινό,αλλά να βρίσκονται μεταξύ δυο ανθρώπων με υγειή σχέση.Θα χώριζα λοιπόν για να είμαστε όλοι μα όλοι καλά .Εγώ ήμουν τυχερή γιατι παρόλο που οι γονείς μου χώρισαν για άλλη γυναίκα,δεν θυμάμαι ποτέ μα ποτέ τους γονείς μου να μαλλώνουν ,δεν έχω άσχημες αναμνήσεις από άσχημες καταστάσεις κι επίσης πολύ σημαντικό είναι ότι ποτέ μα ποτέ κανένας από τους δύο ,αλλά ούτε και οι συγγενείες δεν κατηγόρησαν,μπροστά μου τουλάχιστον ,ο ένας τον άλλον,ποτέ.Είμαι πραγματικά τυχερή.Ο ένας επαινουσε και δικαιολογούσε τον άλλον.ό,τι και να κάνεις και όπως και να καταλήξετε ποτέ μην κάνεις το λάθος να βγάλεις στα παιδιά την πικρία σου για τον πατέρα τους.έχω ακουσει απο πολλες που λενε χωρισα για τα παιδια ή δεν χωρισα για τα παιδια και ουσιαστικά η απόφασή τους όποια κι αν ήταν ,αφορούσε μόνο αυτές.δεν μπορει να λες ότι μενεις για τα παιδια και να μαλλωνεις συνεχεια με τον πατερα τους ,να βιωνουν ασχημες καταστασειςόύτε όμως και το αντιθετο ,να χωριζεις για τα παιδια και να κατηγορεις ολη μερα τον πατερα τους.Ό,τι και να κάνεις κάντο με σύνεση ,τίποτα βιαστικό και παρορμητικό.
kati tetoio biwnw kai egw agaphth mou oute kai egw exw pou na paw oute exw ena spiti oute kai douleia alla oute kai kapio eisodima kai menoume kai me thn pethera mou kai mas ta prosferei olla ekeinh kai ekeinos mou to kopanaei oti pleon den me agapa kai mono kai mono me krataei gia xarh ths manas tou kai tou mikroy opote kai egw menw kai upoferw me olla auta pou pernaw ksulo kai aporipseis polles kai polles fores kai egw ksespaw kai exw malwsei kai me thn pethera mou kai exoume piastei kai sta xeria kai oi fasaries synexizontai kai o mikros exei mia epithetikotita panw tou po me fobizei para polu gt katigorw ton eyato mou oti ftaiw egw sthn epilogh pou ekana kai krinw kai ton eyato mou polles fores
litsa toses sumvoules diavases edw! vres to kouragio k fuge TWRA!!!! k mono pou tolmaei na shkwnei xeri panw sou eprepe na tou to xes kopsei kairo apo th riza...!!!! epipleon vlepeis pws auth h katastash den voh8aei oute esena oute to paidi ti perimeneis na parathseis mana k gio k na fugeis? epikoinwnhse amena me mia apo tis toses organwseis p uparxoun k mh fovasai tipota k kanenan!!!!
καλησπερα.πριν 5 χρονια περιπου ημουν ακριβος και εγω στην ιδια θεση με εσενα .μονο που τοτε ο πρωην πια αντρας μου ειχε φερει την ερωμενη του μεσα στο σπιτι μας και τα παιδια μας με την συγκαταθεση της μαμας του. η οικονομηκη μας διαφορα??? το μιρμιγκι με τον ελεφαντα.....το μιρμιγκι ημουν εγω .....καταφερε και μου πηρε τα παιδια οχι με δικαστιριο, αλλα με στιγνους εκβιασμους...( ειμαι στο πρωτο σταδιο για σκλυρινση κατα πλακας )ξεκινησα μια δικαστικη διαμαχη η οποια δεν εβγαινε πουθενα....γιατι απλα ολα τα δικαστιρια ηταν καθαρα πληρωμενα για 4μισι χρονια ζουσα μακρια τους και οταν λεω μακρια τους εννοω 350 χιλιομετρα μακρια....επειδη ομως οπως λεει και η γιαγια μου το αδικο ουκ ευλογειτε τα ιδια τα παιδια μεγαλωνοντας εγιναν τα ιδια δικαστες και μια ωραια μερα του ειπαν οτι δεν θελουμε να ζησουμε αλλο μαζι σου ....τα απειλησε οπως ηξερε πολυ καλα να κανει τους ειπε πολυ βαριες κουβεντες (και ακομα τους λεει ) μα αυτα εμειναν ακαθεκτα στην αποφαση τους και τωρα πια ειναι μαζι μου ειμαι πολυ ευτιχισμενη που εχω ξανα κοντα μου τα παιδια μου και αυτα ειναι πολυ περιφανα για την μητερα τους δεν χανουν ουτε μια στιγμη για να μου δειξουν οτι με αγαπουν και με νοιαζωντε ...ευτο ειναι ενα δειγμα μονο απο το μαρτυριο που εζησα χωρις τα παιδια μου .... το να ζεις χωρις τα παιδια σου ειναι ενας αργος θανατος ενας γολγοθας που δεν τελειωνει ....εχοντας περεσει λοιπον και εγω απο αυτο μαρτυριο η συμβουλη μου ειναι...οτι και να γινει μην αφησεις για κανενα λογο τα παιδια σου πισω ....ας μην εχεις να τα ταισεις ας μην εχεις να τα ντυσεις μην τα αφησεις και μην υποκειψεις σε κανεναν εκβιασμο του ... οτι και να πει οτι και να κανει δεν μπορει να σου παρει τα παιδια .ειναι υποχρεομενος να πληρωνει διατροφη και για εσενα και για τα παιδια στην ηλικια που ειναι τα παιδια δεν μπορεις να εργαστεις πρεπει να εισαι διπλα τους .βρες εναν πολυ καλο δικιγορο (γυναικα) ζητησε βοηθεια απο οπου μπορεις απο γονεις ,συγγενεις κτλ.βρες φορεις που μπορουν να σε στιριξουν ψυχολογικα και υπαρχουν...μην καθεσαι με σταυρωμενα τα χερια....ελπιζω να σε βοηθησα με το δικο μου βιωμα...και ζητω συγνωμη αν ξεφυγα λιγο ...
Δυστυχώς από την εμπειρία μου εχω δει ότι οι σύζυγοι που έχουν συνάψει χρόνια σχέση με άλλη γυναίκα και μάλιστα το έχουν παραδεχτεί στις συζύγους τους δεν ξαναγυρνούν στην οικογένεια.Μάλιστα τις περισσότερες φορες το παραδέχονται γιατί νιώθουν αδύναμοι να εγκαταλείψουν εκείνοι πρώτοι και πετάνε το μπαλάκι στην απατημένη σύζυγο.Λυπάμαι που θα στο γράψω ωμά αλλά αυτή η σχέση έχει τελειώσει!Το ξέρω ότι είναι δύσκολο να το δεχτείς,η απόρριψη είναι σκληρή αλλά πρέπει να μαζέψεις την αξιοπρέπια σου πια,να σταθείς γερά στα πόδια σου και να προχωρήσεις.Συμβουλέψου ένα δικηγόρο,επίσης πολλά κέντρα που ασχολούνται με μητέρες στην δική σου κατάσταση θα σε βοηθήσουν παρέχοντας σου συμβουλές και ίσως βοήθεια στην έυρεση εργασίας.Πολλοί και ενδεχομένως οι δικοί σου να σου πουν να μείνεις να προσπαθήσεις κλπ ιδίως αν πρόέρχεσαι από επαρχία γιατί εκεί ακόμη τα διαζύγια ειναι ταμπού.Αν το απόφασίσεις θα πρέπει να αντιπαλέψεις την κατάθλιψη της απόρριψης,την έλλειψη αξιοπρέπειας και πολύ πιθανών και την ξαφνική εγκατάλειψη από τον άντρα σου!Συμβουλή μου κοίτα μπροστά,το γυαλί δεν ξανακολλά καθώς δε μιλάμε για ένα παραστράτημα της μιας βραδυάς αλλά για μόνιμη σχέση με την οποία μάλιστα δηλώνει ευτυχισμένος οπότε ψάξε κι εσύ τη δική σου ευτυχία!
και εγω θα σε συμβουλευα το ιδιο με την sotiria. καλυτερα να απευθυνθεις στο κε.φ.ο. ( κεντρο φροντιδας οικογενειας ) και απο κει θα σε καδοδηγησουν για το τι πρεπει να κανεις.
Όπως είπαν και οι άλλες μαμάδες η ευτυχισμένη μαμά έχει ευτυχισμένα παιδιά!!!Οπώτε είναι στο χέρι σου τι θα κάνεις απο δω και πέρα!!όσο για το διαζύγιο να ξέρεις ότι αν δεν έχεις σπίτι μένεις στο ήδη υπάρχον σπιτι και φεύγει εκείνος ακόμα κι αν είναι δικό του το σπίτι.Τα παιδιά μένουν σε σένα οπωσδήποτε.Τώρα όσο για το ύψος της διατροφής αυτά είναι αναλόγως του εισοδήματός του..Και επειδή οι δικηγόροι είναι πονηροι πρόσεξε!!!Όπως και ναχει μια δουλειά δική σου θα σε στηριξει και οικονομικά και ψυχολογικά!!!Η προσπάθεια να τον ξανακερδίσεις είναι μάλλον ανώφελη..και εδώ που τα λέμε τι να τον κάνεις αφού έδειξε ότι δεν είναι άξιος της εμπιστοσύνηςσου!!!Εξάλλου το λέει και ο ίδιος,περνάει καλά...Μακάρι να σε βοήθησα...
Μπορείς να απευθυνθείς στο site: http://motherinlaw.blog.com/, βοηθάει μανούλες με προβλήματα παρέχοντας νομικές πληροφορίες.
Σίγουρα έχεις διακαιώματα και δεδομένου ότι ο σύζυγος σε απάτησε είναι επιβαρυντικό για την απόφαση του δικαστηρίου. Θα χρειαστείς σίγουρα βοήθεια στην αρχή, ελπίζω να έχεις κοντά σου κάποιον άνθρωπο να βοηθήσει, και όταν λυθεί το θέμα μέσω δικαστηρίων πιστεύω ότι όλα θα είναι υπέρ σου! Θέλει δύναμη και αποφασιστικότητα και όχι ηττοπάθεια. Είναι μια δύσκολη στιγμή αλλά αν δεν βγεις από αυτή το μόνο που θα εισπράττουν τα παιδιά στο μέλλον θα είναι πιθανώς γκρίνια, φωνές και κατεβασμένα μούτρα. καλή επιτυχία και καλή αρχή στη νέα σου ζωή αν το αποφασίσεις.......τίποτα δεν τελειώνει εδώ μπορεί να είναι μια αρχή για τα καλύτερα!!!!! :)
Δύσκολη απόφαση... Η Ολιβ είχε συστήσει κάποια στιγμή ενα άλλο μλογκ δικηγόρου που είναι μαμα κ εξειδηκεύεται σε αυτά τα θέματα. Ίσως βοηθήσει να επικοινωνήσεις μαζί της, για να ξέρεις τουλάχιστον τις επιλογές σου νομικά κ ίσως αυτό σε βοηθήσει να πάρεις μια καλή απόφαση.
Δεν εχει, για εμενα τουλαχιστον, νοημα να εισαι σε μια σχεση η οποια εχει τελειωσει.Ειναι σιγουρα δυσκολο να μεγαλωσεις τα παιδια σου και να μεγαλωσεις και εσυ η ιδια, αν αποφασισιες να αποχωρησεις. Ομως ο ανθρωπος τελικα, ολα τα αντεχει.
Εγω μεγαλωσα με την μανα μου μονο.Ο "πατερας" μου εξαφανιστηκε οταν ημουν εγω 2μιση χρονων και εκανε αλλη οικογενεια. Δεν τον κατηγορω πια, θα ειχε τους λογους του φανταζομαι...
Το θεμα ειναι πως η μανα μου σταθηκε βραχος, δουλευε ολη μερα και δε μου στερησε τιποτα. Εδωσε την αγαπη της απλοχερα και ανιδιοτελως. Δεν ειχε νοημα να μεινει σε μια σχεση αφου δεν το ηθελαν και οι δυο. Αν θα μεγαλωνα καλυτερα, δε ξερω να στο απαντησω, αλλα να εισαι σιγουρη οτι τα παιδια καταλαβαινουν τα παντα.
Οταν τα παιδια ειναι μικρα μας αγαπανε για ο,τι ειμαστε,αργοτερα μας κρινουν.Οταν μεγαλωσουν, ισως καποτε μας συγχωρεσουν.
Μη φοβασαι οτι θα κανεις λαθος.Εισαι μανα και η μανες παντα πολεμουν για το καλυτερο. Διεκδικησε οτι σου ανηκει απο αυτον τον γαμο.Τα παιδια σου θα ειναι καλυτερα.
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΧΩΡΗΣΕ Ο ΑΔΕΡΦΟς ΜΟΥ ΜΕ 2 ΠΑΙΔΙΑ 9 ΚΑΙ 5 ΕΤΩΝ.Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΣΧΕΣΗ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝΤΟ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ.ΠΑΡ'ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΟ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΠΟΥ ΖΕΙ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΟΔΙΟς ΖΕΙ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΜΕ ΤΟΥς ΓΟΝΕΙς ΜΑς.ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙς ΓΥΝΑΙΚΕς ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΝΟΙΚΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ.ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΑΦΟΥ ΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΝΥΦΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΜΠΙΠ ΚΑΙ ΕΚΑΨΑΝ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΕ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ.ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΑ ΤΟΥ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΘΕ 15 ΜΕΡΕς,ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΛ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥς ΛΙΓΜΟΥς....ΧΑΛΙΑ
Το πρώτο που θα πρέπει να σκεφτείς είναι τι θέλεις εσύ. Θέλεις να προσπαθήσεις να μείνεις με τον άντρα σου; θα μπορέσεις να το ξεπεράσεις; Αν ναι τότε κάνε μία ακόμα προσπάθεια να τα βρεις μαζί του εφόσον το θέλει και εκείνος. Αν όμως είσαι αποφασισμένη να χωρίσεις συναισθηματικά τότε η γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει να χωρίσεις και πρακτικά. Σε αυτήν την περίπτωση συμβουλέψου κάποιον ειδικό όπως είπαν και στα προηγούμενα σχόλια και προσπάθησε να βρεις δουλειά, να σταθείς και πάλι στα πόδια σου. Το μέλλον είναι μπροστά σου προφανώς είσαι νέα γυναίκα και η ζωή έχει πολλά να σου δώσει. Είναι σημαντικό αν φύγεις από τη σχέση αυτή να προχωρήσεις, να ερωτευτείς, να γίνεις ξανά ευτυχισμένη, έτσι μόνο τα παιδιά σου θα νιώθουν ισορροπημένα. Αν το κρατήσει και ο μπαμπάς τότε θα μπορείτε να συνεργαστείτε προς όφελός τους. Τα παιδιά δεν είναι εύκολο να σου τα πάρει και το ότι μπορεί να χωρίσετε δε σημαίνει ότι δε θα πρέπει να συμμετέχει στην ανατροφή τους και στα έξοδά τους. Άσε το χρόνο να γιατρέψει τις πληγές
Επίσης, μόλις τώρα συνειδητοποίησα αυτό που λες ότι έχει άλλη σχέση και το παραδέχτηκε κιόλας. Η μοιχεία είναι σοβαρός λόγος να χωρίσεις λόγω ισχυρού κλονισμού του γάμου. Όχι μόνο θα πάρεις διαζύγιο αλλά θα βγει και εις βάρος του οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχείς για τίποτα. Όλα υπερ σου θα είναι στο διαζύγιο! Σήκω και φύγε γιατί δεν σου αξίζει αυτή η ζωή.
Καλησπέρα και από έμενα. Έχω μιλήσει με δικηγόρο γιατί βρίσκομαι σε διαδικασία διαζυγίου (έχω ένα μικρό παιδί). Δουλεύω αλλά βγάζω ελάχιστα σε σχέση με τον συζυγό μου. Δεν παίζει ΚΑΝΕΝΑ ρόλο αν δουλεύεις ή αν έχεις σπίτι. Ούτε εγώ έχω και μάλιστα είμαι εγώ αυτή που ζητάει το διαζύγιο. Τα παιδιά χωρίς δεύτερη σκέψη το δικαστήριο τα δίνει στην μητέρα. Ακόμα και σε περιπτώσεις που η μητέρα είναι ανίκανη να τα μεγαλώσει π.χ. έχει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα ή είναι ναρκομανής, το δικαστήριο κάνει τα πάντα για να έχει επαφή με τα παιδιά της μέχρι να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της και να πάρει την επιμέλεια. Άρα τα παιδιά σου ΔΕΝ τα χάνεις με τίποτα. Έτσι λοιπόν, αφού θα έχεις την επιμέλεια, ο σύζυγός σου είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να σου παρέχει διατροφή για τα παιδιά αλλά και για εσένα εφόσον δεν έχεις καθόλου πόρους άσχετα αν είσαι εσύ αυτή που θες να χωρίσεις. Η διατροφή περιλαμβάνει και όλα τα έξοδα διαβίωσης όπως ενοίκιο, ΔΕΗ, ΟΤΕ κτλ., ρούχα, εκπαίδευση των παιδιών και πολλά άλλα. Αυτό που μένει να καθοριστεί είναι το ύψος του ποσού που θα λαμβάνεις κάθε μήνα κι αυτό εξαρτάται από το πόσο καλό δικηγόρο θα βρεις. Το δικαστήριο λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψη την ψυχική υγεία και την ευτυχία της μάνας αφού αν είσαι δυστυχισμένη, αυτό θα έχει σοβαρό αντίκτυπο στα παιδιά σου. Αν όντως θες να χωρίσεις λοιπόν, μην το σκέφτεσαι. Τα παιδιά σου δεν τα χάνεις με τίποτα και επίσης θα έχεις διατροφή αφού θα έχεις την επιμέλεια των παιδιών. Να είσαι δυνατή και εύχομαι να πάνε όλα καλά.
Δεν ειναι τοσο απλο παντως. Η αντιδικια χρειαζεται τεραστια οικονομικη και ψυχολογικη υποστηριξη, ειδικα αυτο που λεμε "καλος δικηγορος", που υποτιθεται οτι θα διεκδικησει και θα κερδισει τα αυτονόητα. Υπαρχουν αναβολες και διαφορα αλλα κολπα αν πεσεις σε περιπτωσαρα και θελει να αποφυγει τις ευθυνες του και τα εξοδα τρεχουν και δεν περιμενουν ουτε εκδικαση ασφαλιστικων, εκδοση αποφασης και προσδιορισμο νεας δικασιμου.
Ακομα και αν εχει τα παιδια, αν δεν μπορει να τα ζησει, γιατι δεν εχει οικογενεια (γονεις) ή φιλους να την υποστηριξουν δεν εχει κανενα νοημα.
Γι' αυτο μιλαμε για συμβουλη ειδικων, που ξερουν πρακτικα πως ειναι τα πραγματα.
Οπως και να χει, αξιζει και πρεπει να το παλεψει.
Ο άντρας σου δε θέλει να ξαναπροσπαθήσετε? Είναι αποφασισμένος να συνεχίσει τη 2η σχέση? Αν ναι...τότε δε σου μένει άλλη λύση από το να βρεις δουλειά, δεν ξέρω αν μπορούν να σε στηρίξουν κ οι δικοί σου εστωκ για λίγο, και να συνεχίσεις τη ζωή σου ανεξάρτητα από αυτόν.
Αν όμως θέλει να ξαναγυρίσει σε εσένα, τότε θα ήταν πολύ καλό να ξανασκεφτείς την όλη κατάσταση κ να προσπαθήσετε από την αρχή. Είναι δύσκολο να ξαναεμπιστευτείς, αλλά καλώς ή κακώς σε τέτοιες καταστάσεις πρέπει όλοι να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας κ να δούμε μήπως έχουμε φταίξει κι εμείς σε κάτι κ οδηγήσαμε τα πράγματα προς αυτήν την κατεύθυνση. Ίσως κ ένας σύμβουλος γάμου να βοηθούσε...
Δουλειά θα σου πρότεινα να ψάξεις να βρεις ούτως ή αλλως, γιατί θα βοηθήσει τη σχέση σας (και οικονομικά αλλά κ ψυχολογικά αφού θα αλλάξει κ η δική σου προοπτική γνωρίζοντας καινούριο κόσμο κ αναπνέοντας άλλον αέρα-θα σε κάνει πιο ανεξάρτητη)
Εύχομαι όλα να πάνε καλά κ τα παιδάκια σας κυρίως να παραμείνουν ευτυχισμένα!
το πρώτο πραγμα που πρέπει να κάνεις είναι να συμβουλευτείς έναν καλό δικηγόρο! Εκείνος θα σου πει τι πρέπει να κάνεις και για να μη χάσεις τα παιδια σου αλλά και για να μη χρειάζεται να τρως στη μάπα (sorry για την έκφραση) αυτον που θέλει να λέγεται και άντρας!!!!
νόμιζω ότι ήρθε η ώρα να σταθείς ξανά στα πόδια σου και να ξεκινήσεις μια νέα ζωή...........τα παιδιά δεν είναι χαζά, αντιλαμβάνονται τα πάντα και όταν εσύ είσαι δυστυχισμένη θα είναι κ αυτά.
Καλή Τύχη
an agapas ton antra sou, prospathise na ton kerdiseis piso. Giati na paei se ali ginaika? mipos ton paramelises kai esi ligo? Kane ta panta gia na min dialithei i oikogeneia sou, an fisika to theleis kai esi. Thelei omos xrono kai ypomoni
Έφη νομίζω ότι το θέμα (σύμφωνα με αυτά που έγραψε η κοπέλα) είναι αν ο σύζυγος της την αγαπάει κ όχι αν αυτή των αγαπάει! Ο σύζυγος είχε/έχει την εξωσυζυγική σχέση, όχι η ίδια. Τώρα όσο για το αν έφταιξε κ η ίδια για την απιστία του συζύγου της, εν μέρει έχεις δίκιο, κ αυτό μπορεί να ισχύει. Δυστυχώς όμως δεν είναι καλή δικαιολογία για την πράξη του. Είνι ενήλικας κ ώριμος άνθρωπος, με κάποιες θαρρώ ευαισθησίες κ με κάποια άλφα εκτίμηση για την γυναίκα του αλλά κ αισθήματα, οπότε θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή που ένιωσε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά κ ότι ήταν δυσαρεστημένος με την γυναίκα του να την πιάσει αγκαζέ κ να της το πει. Να της πει ότι νοιώθει κ να ψάξουν μαζί χεράκι χεράκι να βρουν μια λύση. Δεν το έκανε όμως. Προτίμησε την "παρηγοριά" μιας άλλης γυναίκας, προτίμηση τον εύκολο δρόμο. Γιατί αν διάβασες καλά η κοπέλα είπε/έγραψε ότι ο ίδιος της εξωμολογήθηκε την ύπαρξη μιας άλλης γυναίκας κ ότι μαζί της περνάει πολύ καλά κ ο μόνος λόγος που δεν χωρίζει την σύζυγο του είναι τα παιδιά τους.
Παρόλα αυτά η κοπέλα πρέπει να απευθυνθεί σε ειδικούς, αυτοί θα την βοηθήσουν κ θα τις δώσουν κάποιες κατεθύνσεις, όχι εμείς!
Εγώ της εύχομαι ότι και αν αποφασίσει, όποιον δρόμο κ αν διαλέξει, να είναι καλά κ ευτυχισμένη μαζί με τα παίδάκια της!
Μην απογοητεύεσαι φίλη μου, τα δύσκολα είναι για τους ανθρώπους...
κοίτα να είσαι γερή για τα παιδάκια σου και όλα θα γίνουν, αρκεί να πάρεις την ζωή στα χέρια σου... το μόνο που μπορώ να σου πω είναι πως υπάρχει το κέντρο προστασίας παιδιού και μητέρας, που εκέι θα βρεις ειδικούς να σε βοηθήσουν....σου επισυνάπτω τις διευθύνσεις http://www.inout.gr/showthread.php?t=47234....
όλα καλά θα πάνε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου....να θυμάσαι όταν κοιτάς τα ματάκια των παιδιών σου παίρνεις δύναμη.....
Συμφωνω με Σωτηρία. Μιλα με ειδικους που εχουν εμπειρια σε τετοιες περιπτωσεις και θα σου δωσουν πρακτικες συμβουλες και λυσεις.
Σ' αυτους θα μπορεσεις να δώσεις πληρη εικονα της ζωής σου.
Ψηλα το κεφαλι και καλη δυναμη.
Τα παιδια σου σε χρειαζονται και αξιζει να παλεψεις για να ζησετε ευτυχισμενοι μαζι.
Εγω θα σε συμβουλευα να βρεις μια δουλειά, μετά να ενημερώσεις τους γονείς σου ή όποιον μπορεί να σε βοηθήσει!(κάποιον θα έχεις)
Προσωπικά δεν νομίζω να σου πάρει τα παιδιά, συνήθως οι αντρες δεν θέλουν τέτοιες υποχρεώσεις.
Μπορεί αύριο μεθαύριο να φύγει μόνος του γιαυτο προετοιμάσου και κάνε την ζωή σου καλύτερη και για σένα και για τα παιδιά. Τα παιδιά θέλουν χαρούμενες μανούλες για να μεγαλώσουν καλά και αυτά.
Πάντος πρόσεχε τον εαυτό σου και την ευτυχία σου, ακόμα και αν η λύση είναι να μείνεις λίγο διάστημα χωρίς τα παιδιά σου. Σου εύχομαι ότι καλύτερο.
Ο μόνος τρόπος να είναι ευτυχισμένα τα παιδιά σου είναι να εισαι ευτυχισμένη εσυ! Συμβουλέψου έναν δικηγόρο,τα πράγματα δεν είναι τόσο μαύρα όσο νομίζεις1 Εχει υποχρεώσεις απέναντι στα παιδια του και οι αποφασεις των δικαστηρίων είναι καταπέλτες συχνά για τους πατερες όσον αφορά την διατροφή των παιδιών και την οικονομική ενίσχυση1 Χωρια ότι νομίζω πως κρατάς το σπίτι ή υποχρεούται να καλύψει οικονομικά το κατάλυμα των παιδιών.ρίξε επίσης μια ματιά στο ιντερνετ γιατί υπάρχουν πολλές οργανώσεις που ασχολουνται με χωρισμένες μανούλες και θα σε κατατοπίσουν πλήρως!¨οτι κ αν αποφασίσεις,αου εύχομαι το καλύτερο για εσένα και τα παιδακια σου
δυσκολη η κατασταση σου και οι συμβουλες δεν ενδεικνυνται αυτη τη στιγμη.το μονο που εχω να προτεινω ειναι να βρεις μια δουλεια για αρχη.αν τα παιδια σου πηγαινουν σχολειο μια πρωινη απασχοληση ισως σε βοηθησει.για τον αντρα σου εχω πολλα να πω αλλα δεν εχει νοημα αυτη τη στιγμη.θελει χρονο...
Περνάει καλά μαζί της;; Τολμά και στο λέει κατάμουτρα!!!!Παραδέχεται πως υπάρχει εξωσυζυγική σχέση ; Υπάρχουν αποδείξεις !! Παίρνεις το κουράγιο λοιπόν και ζητάς διαζύγιο-εις βάρος του- και απαιτείς να σου πληρώνει διατροφή και ένα σπίτι για εσένα και τα παιδιά σου και εσύ μαζεύεις τα κομμάτια σου σιγά-σιγά γιατί από την δική σου ψυχική ηρεμία εξαρτώνται τα παιδάκια σου. ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ
και εγω αυτό θα σου έλεγα φίλη....φτιάξε τις προυποθέσεις σιγά σιγά ώστε να μπορέσεις να σταθείς στα πόδια σου μόνη σου...αυτό το πράγμα, το να τον πλένεις να τον σιδερώνεις για να πηγαίνει σένιος στη γκόμενα, δεν νομίζω οτι θα το αντέξεις για πολύ.....θα σου κάνει μεγάλη ζημια όλο αυτό.....
Απλά τα πράγματα. Μείνε μέχρι να βρεις δουλεία και σπίτι. Μίλα με δικηγόρο να δεις πως πρέπει να κινηθείς. Εννοείται αυτά πρέπει να γινουν άμεσα. Σε πολλές δουλειές η μονογονεικη οικογένεια πριμοδοτείται. Ελπίζω να έχεις στείλει τα παιδιά παιδικό μέσω ΕΣΠΑ, ώστε να μπορείς να δουλεύεις.Αλλιώς βρε μια κοπέλα που να την έχεις εμπιστοσύνη για να σου τα κρατα. Μη περιμένεις μεχρι να σε χωρίσει...γιατι θα σε χωρίσει αργά ή γρήγορα. Ξεκουνήσου κ βρες δουλειά άμεσα.
τα χρήματα είναι μεγάλο θέμα αλλά δεν είναι το μόνο.το πρωταρχικό είναι η αξιοπρέπεια σου και αυτό πρέπει να σκεφτείς,αν δηλαδή θέλεις να μείνεις δίπλα σε έναν άνθρωπο που έχει βρει αλλού την ευτυχία και εσύ είσαι απλά αυτή που θα του πλένει τα σώβρακα όταν θα γυρνάει από τα ραντεβού του γιατί προφανώς δεν θα το κάνει διακριτικά εφόσον ήδη σου έχει μιλήσει ανοιχτά.επίσης,επειδή ρωτάς για την ευτυχία των παιδιών σου δεν νομίζω ότι αν ζουν σε ένα σπίτι με τους γονείς τους ξένους μεταξύ τους και τη μαμά τους να δέχεται υποτίμηση κάθε μέρα θα είναι καλύτερα,άσε που μεγαλώνοντας λίγο θα καταλάβουν τι συμβαίνει.το καλύτερο είναι να διαφυλάξεις την αξιοπρέπεια σου και να φύγεις από μια σχέση που έχει τελειώσει ήρεμα και ομαλά για το καλό των παιδιών σου.
kalimera, eisai se diskoli thesi kai se katalavainw giati kai na ton diwxeis apo th zwi sou oikonomika an den exei skopo na se sthrixei kai na sevastei thn apofasi sou tha einai diskola giati i diatrofi vgainei vasi to eisodima tou sizigou opote valta katw kai skepsou an se pernei na kaneis auto to vima...
Γιατί να τον κρατήσεις δεν καταλαβα;;;; Για να του μαγειρεύεις, πλενεις, σιδερωνεις;;; και αυτος να έχει τον χρόνο του να τον περνάει με την γκομενα; ; Εισαι σίγουρη οτι θελει να μείνει για τα παιδιά ή μήπως δεν θέλει να ξεβολευτει;; Γνώμη μου είναι να τον διώξεις, να πάρει τα ρούχα και να φύγει να μην τον εχεις στο κεφάλι σου, να του πάρεις και μια καλή διατροφή και να κάτσεις να αφοσιωθεις στα παιδάκια σου ώσπου να συνελθεις λιγο ψυχολογικά και σιγα σιγα, αφου μεγαλώσουν και λίγο τα παιδιά να σταθεις και συ στα πόδια σου! Υπομονη θέλει και να φανείς δυνατή, μη διστασεις να ζητήσεις βοήθεια απο φίλους και απο τους δικους σου!! Κανένας άνθρωπος δεν το αξίζει αυτο, ειδικά μια μάνα! !!!
Ο κύριος κοιτάζει την πάρτη του και τίποτα άλλο. Κοίτα να ξεφύγεις από αυτήν την κατάσταση το συντομότερο. Προσπάθησε να βρεις μια δουλειά καταρχήν -δύσκολοι οι καιροί το ξέρω- γιατί έτσι θα νιώσεις και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Δεν σου αξίζει όλο αυτό. Και φυσικά να απαιτήσεις οικονομική βοήθεια από τον άντρα σου για τα παιδιά. Μην φοβάσαι που είσαι μόνη χωρίς δουλειά. Έτσι έμεινα κι εγώ και χωρίς καμία βοήθεια για το παιδί μου αλλά τα κατάφερα κι από τότε είμαι πλήρης και γεμάτη αυτοπεποίθηση. Σου χρειαζεται ένας άντρας που θα σε αγαπάει, θα σε ποθεί και θα νιώθεις κι εσύ το ίδιο. Δεν είμαστε ούτε μηχανές αναπαραγωγής ούτε υπηρετικό προσωπικό. Υπάρχει κάτι πάρα πολύ σημαντικό, η αξιοπρέπεια, που κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σου την στερήσει. Και φυσικά δεν μπορεί με τίποτα να σου πάρει τα παιδιά επειδή δεν έχεις εισόδημα εσύ, ούτε να σε διώξει από το σπίτι. Αυτός θα φύγει αν εσύ το επιθυμήσεις.
Καλησπερα,ολα ωραια και καλα ρε κοριτσια...το μονο που με στεναχωρει και λυπει πολυ ειναι που ολα τα σχολια που διαβασα μεχρι τωρα τη μοναδικη λυση που δινουν ειναι ο χωρισμος.Εγω εχω μια αλλη προταση να κανω (με την προυποθεση οτι ακομη αγαπας τον αντρα σου,αν δεν τον αγαπας ακομα ξεχνα οτι θα γραψω παρακατω).Διεκδικησε τον!!!!Οι αντρες ειναι αλλα ζωα απο της γυναικες και δεν ειναι τυχαιο που παραστρατουνε ευκολα γιατι οπως λεει ο λαος δε σκεφτονται με το μυαλο αλλα με κατι αλλο....Καταρχην να το παρεις εγωιστικα......υπαρχει και αλλη πλευρα του εγωισμου...αυτη που λεει ΟΧΙ μωρη δε θα σου χαρισω τον αντρα μου!!!!!!!Διεκδικησε τον χωρις να του το πεις......Συζητησε μαζι του και πες του οτι συμφωνεις να μεινετε μαζι για τα παιδια αλλα οτι και εσυ απο εδω και περα θα πρεπει να κανεις τη ζωη σου,οποτε θα πρεπει να βαλετε ενα προγραμμα και να εχει ο καθενας τον ελευθερο χρονο του και πρεπει και αυτος να κραταει τα παιδια για να βγαινεις και εσυ εξω......Περιποιησου τον εαυτο σου...κανε πραγματα που δεν εκανες πριν...πανε γυμναστηριο,ξεκινα να βαφεσε και να ντυνεσαι ωραια.....σκεψου τα μουτρα σου οταν θα εισαι ετοιμη για να βγεις εξω το βραδυ και θα σε βλεπει να φευγεις απο το σπιτι????και ας μην εχεις πουθενα να πας..ντυσου σεξι και στην τελικη πανε στη μανα σου για ενα καφε.Θυμησε του τι χανει........Αποκτησε αυτοπεποιθηση και θα δεις πως αλλαζουν οι ρολοι!!!!Δεν ειναι ευκολο θελει πολυ προσπαθεια για να ξεχασεις και να συγχωρεσεις αλλα τελικα ο χρονος πραγματικα ειναι ο καλυτερος γιατρος......Θα πρεπει να το δουλεψεις πολυ μεσα σου και να παλεψεις με τον εαυτο σου για να τα καταφερεις.Πιστεψε με εαν δει εσενα να αλλαζεις θα αλλαξει και αυτος.Δε θα το περιμενει οτι εσυ θα θελεις να κανεις τη ζωη σου χωρις αυτον και θα του ερθει νταμπλας!!!!Μετα αυτος θα προσπαθει να σε πεισει να κανετε μια καινουργια αρχη...στο χερι σου ειναι!!!Σκεψου αισιοδοξα και κερδισε τον αντρα σου πισω...δε νομιζω οτι δεν υπαρχει αγαπη πλεον μεταξυ σας απλα νομιζω οτι πρεπει να την ξαναβρειτε γιατι καπου στη πορεια τη χασατε....συμβαινει και στα καλυτερα σπιτια.....και για οσες νομιζουνε οτι μιλαω εκ του ασφαλους να πω οτι το περασα πριν 4 χρονια ακριβως το ιδιο...ισως και σε χειροτερη θεση διοτι ημουνα ανεργη,στο εξωτερικο,χωρις να γνωριζω τη γλωσσα,χωρις κανενα συγγενη η φιλο,κλεισμενη σε ενα σπιτι με 2 παιδια και ο κυριος τη ζωη του....εαν τον κανεις να πιστεψει οτι τον ξεπερασες και κανεις και ςσυ τη ζωη σου δε θα παρει πολυ καιρο που θα σε παρακαλαει να τα ξαναβρειτε.Εγω τα καταφερα και τωρα ειμαστε πιο ερωτευμενοι και αγαπημενοι απο πριν και πλεον εχουμε πιο ουσιαστικη σχεση απο πριν γιατι αυτη η κακοτοπια μας εδεσε παραπανω...Θελει υπομονη βεβαια γιατι δεν αλλαζουν ολα απο τη μια μερα στην αλλη,εμενα μου πηρε σχεδον ενα ολοκληρο χρονο να το καταφερω αλλα αν τον αγαπας και τον θελεις αξιζει τον κοπο.....σωσε τον γαμο σου!!!
Συμφωνώ απόλυτα! Σκέψου κ με λίγη διπλωματία στην τελική. Κ θα σου έλεγα κάντο ακόμα κ αν δεν τον αγαπάς. Αν χωρίσεις αυτή τη στιγμή τι θα έχεις; Λεφτά μηδέν, θα αρχίσει να διεκδικεί τα παιδιά κ τα παιδιά θα σε βλέπουν να κλαις απο το πρωί μέχρι το βράδυ. Θα σου έλεγα να χωρίσεις αν ζούσες σε άλλη χώρα, όχι στην Ελλάδα. Βάλτου όρους κ εσύ, να κάθεται με τα παιδιά κ κοίταξε καταρχήν τον εαυτό σου. Βάλε πείσμα να τα καταφέρεις, τι του έκανες 2 παιδιά κ τελείωσες ως γυναίκα; Κατάπνιξε την οργή σου κ δες τι σε συμφέρει να κάνεις. Μην ακους κ πολύ τους γύρω. Ο χωρισμός δεν είναι καθόλου εύκολος όταν δεν έχεις το οικονομικό. Στην τελική ακόμα κ αν δεν κερδίσεις τον άντρα σου πίσω όπως λέει κ η κοπέλα πιο πάνω θα έχεις βρει τον εαυτό σου, δες αν μπορείς να βρεις κ κάποια δουλειά ή ακόμα καλύτερα άρχισε να του ζητάς χρήματα για τον ευατό σου κ για τις δουλειές που του προσφέρεις. Επίσης να σου πω κ το εξής αν τον διώξεις απο το σπίτι μπορεί αυτός να σε μηνύσει ή να μην δεκτεί να φύγει. Αν φύγεις εσύ μπορεί να σε μηνύσει για εγκατάλειψη συζυγικής εστίας. Κ για να μπορέσεις να αποδείξεις μοιχεία χρειάζεσαι χειροπιαστες αποδείξεις γτ όταν γίνει δικαστήριο αυτός δεν πρόκειται να το παραδεκτεί. Κάτσε κ σκέψου λογικά κ έξυπνα. Μην κάθεσαι κ ακους την καθεμιά που σου λέει σήκω φύγε. Κ μην κολλάς σε στερεότυπα, δες ξεκάθαρα το συμφέρον σου κ μην παρασύρεσαι απο τα συναισθήματά σου. Σου μιλώ εκ πείρας δυστυχώς.
συμφωνω απολυτα!δε θα κανει καμια προσπαθεια;;;ετσι να αφησει τον αντρα της ,αμαχητι;;πρεπει να παλεψεις να τον κερδισεις ξανα!
θα συμφωνήσω & γω με τις δυο μαμάδες, αλλά θα προσθέσω & κάτι ακόμα. αφού ο καθένας θα ζει τη ζωή του,΄θα πρέπει να του πεις ότι θα φροντίζει μόνος του τις ανάγκες του, δηλαδή μόνος του να μαγειρεύει, μόνος του να πλένει, μόνος του να σιδερώνει, κτλ. ή ακόμα καλύτερα να τα πηγαίνει στη γκόμενα! εσύ θα είσαι μόνο για τα παιδιά & το σπίτι.
Συμφωνώ απόλυτα! Αν τον αγαπάς εννοείται και αν έχεις και τις αντοχές να το κάνεις, κατά τη γνώμη μου είναι η καλύτερη λύση και δεν ξέρεις στο τέλος που θα σε βγάλει. Μπορεί να τα βρείτε ξανά μπορεί και όχι. Όταν όμως μεγαλώσουν τα παιδιά σου και σε ρωτήσουν: "κι εσύ μαμά τι έκανες για να τον κρατήσεις;" να έχεις να τους πεις ότι εγώ προσπάθησα για το καλό της οικογένειάς μας, έκανα πραγματικά ότι μπορούσα. Δεν έκανες οικογένεια φαντάζομαι για να την αφήσεις στη δύσκολη στιγμή. Είμαι σίγουρη πως θα βρεις τη λύση, είσαι γυναίκα, σύζυγος, μάνα. Με την αγάπη όλα γίνονται! Με την αγάπη πιστεύω θα φτιάξεις και πάλι την οικογένειά σου. Δλδ. "εγώ σ'αγαπώ, θέλω να είμαι μαζί σου, δε φεύγω. Αν θες εσύ να φύγεις, φύγε!" συν όλα τα υπόλοιπα που είπαν οι προλαλήσασες. Αλλά να είσαι συνειδητοποιημένη και να μην έχεις μούτρα και κατάθλιψη γιατί όντως αυτό κάνει κακό στα παιδιά. Πάντως αυτά είναι γνώμες και εσύ είσαι αρκετά ώριμη ώστε να αποφασίσεις τι σου ταιριάζει και τι μπορείς να κάνεις τελικά.
Mία φράση θέλω να γράψω: Ντροπή του! Επίσης προσπάθησε να ορθοποδήσεις οικονομικά και να φύγεις το συντομότερο...Πρέπει να διατηρούμε την αξιοπρέπειά μας...
Αγαπητη φιλη,ημουν καποτε στη θεση σου-διαλυμενος γαμος με 2 παιδια το ενα 5 και το αλλο 2 ετων-οποτε σε καταλαβαινω.Εφυγα μαζι με τα παιδια μου γιατι πολυ απλα κανενα παιδι δεν ειναι ευτυχισμενο μεσα σ ενα δυστυχισμενο γαμο.Εσυ αυτο που πιστευω οτι πρεπει να κανεις οπωσδηποτε σε πρωτη φαση,ειναι να εξασφαλισεις μια δουλιτσα για να τα βολεψεις οπως οπως και μετα να πας σ εναν δικηγορο για να συμβουλευτεις σχετικα με διατροφες και τυχον διαμονη σου με τα παιδια στην οικογενειακη στεγη.Ολα θα γινουν και στον δρομο δεν θα μεινεις ,μην φοβασαι...ετσι ενιωθα κι εγω και τωρα εχω ξανα φτιαξει τη ζωη μου ,τα παιδια μας πηγαινουν και στον μπαμπα και σε μενα,εκανα αλλη οικογενεια,ενα τριτο παιδακι και ειμαι εγκυος στο 4ο!! Μην φοβασαι τπτ γιατι δεν ειναι τοσο τραγικο οσο το βλεπεις αυτη τη στιγμη.Βαλτα ολα σε μια σειρα και ολα θα γινουν και θα εισαι ευτυχισμενη κι εσυ και τα παιδακια σου! τι να την κανουν μια καταθλιπτικη μαμα;; Σου ευχομαι τα καλυτερα και μην φοβασαι τπτ.
Σαν γονεις υποτιθεται οτι πρεπει να διδασκουμε στα παιδια μας καποιες εννοιες αξιες οπου δεν μαθαινουν εξω απο το σπιτι μας,Εαν μεινεις μπορεις να μαθεις τα παιδια σου τι σημαινει υπερηφανεια?Τι σημαινει να αγωνιζονται για την ευτυχια τους?Τι σημαινει να μην ειναι δουλοι κανενος?Τι σημαινει το πιο βασικο...αξιοπρεπεια???Το να μεινετε μαζι για τα παιδια ειναι το χειροτερο που μπορεις να κανεις γιατι και τα ιδια θα ζουν σε ενα μη υγιες περιβαλλον που μονο πονο θα τους προξενησει στο μελλον.Δεν με ενδιαφερει γιατι ο αντρας σου επελεξε να ζει με αλλη γυναικα για εμενα φταιει και πρεπει να υποστει τις συνεπειες γιατι εαν δεν του εκανες να σε χωριζε.Ειναι αναξιοπρεπης και δεν εχει κατι να σας προσφερει.Διαζυγιο και καμια αλλη λυση.Συγγνωμη αλλα δεν μπορεις να ζησεις ετσι κουκλα μου.Η προδοσια δεν συγχωρειται.Μια σχεση χωρις ερωτα μπορει να κρατηθει,χωρις εμπιστοσυνη ποτε.Σου ευχομαι να βρεις τη δυναμη να παλεψεις για τα παιδια σου που δεν φταινε σε κατι...
Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι ο άντρας σου περνάει καλά!!!! Εσύ βασανίζεσαι, υποφέρεις και έχεις μπει σε μια διαδικασία απίστευτης πίεσης και φόρτισης! Εγώ πιστεύω ότι για να σου μιλήσει τόσο ξεκάθαρα είναι γιατί αυτή τη στιγμή δεν τον ενδιαφέρεις. Έχεις πέσει στα μάτια του γιατί είσαι στο σπίτι και εξαρτάσαι άμεσα από αυτόν. Σε θεωρεί αδύναμη και πάω στοίχημα ότι δεν πιστεύει ότι θα τον εγκαταλείψεις, για όλους τους παραπάνω λόγους που κι εσύ αναφέρεις! Αυτός κάνει τη ζωούλα του, εσύ είσαι σπίτι να τους φροντίζεις όλους γιατί δε μπορείς να κάνεις αλλιώς, κι αν ή όποτε η παράλληλη αυτή σχέση τελειώσει εσύ θα είσαι η καβάτζα του!!! Ε ΟΧΙ ΚΟΠΕΛΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΔΕ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ!!! ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ!! Οι προβληματισμοί σου είναι σοβαροί, γι αυτό απο εδώ και πέρα οι κινήσεις σου θα είναι μελετημένες! Μην τον αφήσεις όμως να κουρελιάζει έτσι την ψυχή σου!! Είναι άδικο... Δεν νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να σκεφτείς τους λόγους που σας οδήγησαν εκεί. Είναι φαύλος κύκλος! Με γνώμονα την ψυχική υγεία των παιδιών σου αλλά και τη ΔΙΚΗ ΣΟΥ θα πράξεις! Έχεις πολλές επιλογές... είτε να τον χωρίσεις όπως σου ανέφεραν παραπάνω, είτε να κοιτάξεις να βρεις μια δουλειά αρχικά για να ανέβει η ψυχολογία σου περισσότερο, έστω και για ένα πενιχρό εισόδημα (το οποίο όμως θα είναι ΔΙΚΟ ΣΟΥ!!) & μετά να κινηθείς πάλι νομικά, είτε να ζήσετε σε διάσταση αν δεν είσαι έτοιμη για διαζύγιο, είτε να γυρίσεις στους δικούς σου (γιατί όχι;;;) για λίγο καιρό ......... Επιλογές ΠΑΝΤΑ ΕΧΟΥΜΕ και είναι στο χέρι μας να καλυτερεύσουμε τη ζωή μας!! Σκέψου τι ακριβώς θέλεις από τη ζωή, σκέψου πως θα ήθελες να είσαι σε μία 5ετία από σήμερα, κοίτα τα παιδιά σου και πάρε δύναμη!! Μην υποχωρήσεις! Πάρε τη γνώμη ειδικών, μη διστάζεις! Η Ζωή είναι ΜΙΑ φιλενάδα!! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕΥΤΕΡΗ... και φεύγει πολύ γρήγορα! Μην τη χαραμίσεις για ανόητους φόβους. Τίποτα δεν είναι δύσκολο αρκεί να είσαι αποφασισμένη! Η τύχη πάντα ευνοεί τους τολμηρούς! Διώξε από δίπλα σου ότι σου προκαλεί μιζέρια... προσπάθησε τουλάχιστον!!!
Ως παιδί χωρισμένων γονιών, το χειρότερο που μπορεί να κάνουν οι δυο τους είναι να μείνουν μαζί "για τα παιδιά". Είναι συχνά η πιο "υγιής" επιλογή στα μάτια τους, αλλά είναι και η πιο λανθασμένη. Τα παιδιά δε θέλουν να βλέπουν δύο γονείς να προσποιούνται κάτι που δεν είναι - αγαπημένοι- το καταλαβαίνουν πως δεν είναι. Όταν ο καθένας παίρνει το δρόμο του και συνεργάζεται με τον άλλον -πολιτισμένα- για την ανατροφή του παιδιού, μπορεί να έχει μία πιο ισορροπημένη σχέση με το παιδί του. Μετά από έναν χωρισμό θα πρέπει να εξηγήσετε πως ορισμένες φορές η μαμά και ο μπαμπάς δεν μένουν μαζί αλλά αγαπάνε το παιδί εξίσου. Προς Θεού μην αρχίσετε τις αλληλοκατηγορίες. Όλοι κάνουν "τα σωστά" και "τα λάθη" τους, αλλά όταν υπάρχει ενδιαφέρον και αγάπη για το παιδί, και οι δύο θα είναι εκεί για την ανατροφή του, ακόμη κι αν έχουν απατήσει.
πολυ πολυ σωστος!!!!!!!!!!συμφωνα απολυτα!!!!!
Ειναι μοίχος και υπόλογος. Θα μείνεις στο σπίτι θα πάρεις και πολύ καλή διατροφή. tha koitajeis na vreis 1douleia k tha deis p ola tha erthoun opws ta thes..an dn tolmiseis dn mporeis n jereis...
Aγαπητή μου κυρία και μαμά, διώξε τοναπό το σπίτι με την βοήθεια δικηγόρου. Θα σου πεί πως. Ειναι μοίχος και υπόλογος. Θα μείνεις στο σπίτι θα πάρεις και πολύ καλή διατροφή. Δεν συμφωνώ με μερικές φίλες που είπαν οτι φταίτε και οι δύο. Εγώ πιστεύω ότι φταίει μόνο αυτός για το συγκεκριμένο παράπτωμα και τον τρόπο που στο είπε. Μην αφήσεις ουτε άλλη μια μέρα να περάσει!! Δι'ωξτον
η Βιργινία είπε τη μαγική λέξη, ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ! Ως παθουσα συμφωνω απόλυτα. Μιας και απ' ότι λες δεν έχεις μιλήσει σε κανέναν αν θέλεις πάρε το email μου από την Ολίβια και επικοινώνησε μαζί μου. Όπως κατάλαβες δεν είσαι η μόνη και δεν πρέπει να είσαι μόνη σε όλο αυτό, εμένα με βοήθησαν πολύ οι φίλες μου (και μια καταπληκτική ψυχολόγος) να βγω από την κακομοιριά και τη μιζέρια και να πατήσω πάλι στα πόδια μου με πενυχρό μισθό αλλά χαρούμενη ξανά. Βρες με να μιλήσουμε. Ολίβια αν θέλει το κορίτσι μπορείς να της δώσεις εσύ το email μου? υγ. όλα αυτά περί... φταίνε και οι δυο, ισχύουν αλλά δεν είναι της παρούσης, το ζητούμενο είναι να είναι παλί καλά αυτή η μανούλα-γυναίκα-άνθρωπος κι από 'κει και πέρα όλα θα πάρουν το δρόμο τους.
Τα παιδιά πρώτον καταλαβαίνουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ όσο μικρά κι αν είναι και δεύτερον κανένα παιδί δεν είναι ευτυχισμένο αν δεν είναι και οι γονείς του! Εγώ έχω χωρίσει με τον μπαμπά του μικρού μου, όμως διατηρούμε άριστες σχέσεις (σε φάση που η δικηγόρος μας ρώτησε "γιατί χωρίζουμε είπατε;" εντελώς απορημένη. Το θέμα είναι να είσαι καλά ΕΣΥ για να είναι και τα παιδιά σου... για συγχώρεση ούτε λόγος... (κατ'εμέ, εφόσον σου είπε ότι περνάει καλύτερα με την άλλη γυναίκα..) Μπορώ να γράφω ώρες για το θέμα... σταματώ εδώ.. Να σου πάνε όλα κατ'ευχήν!
εγω, αν μου επιτρεπεται, και χωρις να δωσω συμβουλες γιατι οι συνθηκες ειναι διαφορετικες στην καθε περιπτωση, αλλα επειδη ειμαι ομοιοπαθουσα, θα ελεγα το εξης: σιγουρα με τη λογικη κ την αξιοπρεπεια πρεπει να φυγει ΑΛΛΑ να ειναι προετοιμασμενη για ΟΛΑ! στη θεωρια ειναι ολα ωραια αλλα θελει ΠΟΛΥΥΥΥ γερο στομαχι και μεγαλα κοτσια για να τα βγαλεις περα! εγω τα καταφερα με πολυ κοπο κ μετα απο πολλα χρονια σε εναν πολυ αδικο και ανισο αγωνα... αλλα θελει υπομονη, γερη ψυχη κ μεγαλο ανθεκτικο στομαχι! ευχομαι οτι καλυτερο!
εγώ είμαι στο στάδιο της αγωγής προς το παρόν .... και σε 6 μήνες της υπογραφής...εμένα είναι 2,5 χρονών το παιδάκι μου και προσπαθώ να είμαι δυνατή φιλάκια κ καλή τύχη
Γλυκιά μανούλα, σου γράφω γιατί πριν από 3 ακριβώς χρόνια πέρασα τα ίδια. Τότε είχα ένα αγοράκι 15,5 μηνών και μια ωραία μέρα, ο καλός μου γύρισε από ένα ταξίδι του στο εξωτερικό και εν πολλοίς μου είπε ότι γνώρισε μια κινέζα σ' ένα μπαρ, κοιμήθηκε μαζί της γιατί ήταν μεθυσμένος και την σπίτωσε 5 μέρες. Μια βδομάδα μετά μου είπε ότι η φιλενάδα του έμεινε έγγυος και να κάνω υπομονή μέχρι να την πείσει να το ρίξει και λίγες μέρες αφού το έριξε τελικά μου ξεφούρνισε το παραμύθι, ότι θα τηλεφωνιεται μαζί της όσο θέλει (2 ώρες ημερησίως), ότι εγώ ήμουν υποχρεωμένη να το ανεχτώ και ότι θα το τελείωνε όποτε το αποφάσιζε εκείνος. Όπως καταλαβαίνεις η ζωή μου μέσα σε λίγα λεπτά έγινε κόλαση. Για να μην στα πολυλογώ, ένιωσα τη λεπτή γραμμή που μας χωρίζει από τη λογική στην τρέλα. Το κυριότερο όμως, δεν είχα πια την ηρεμία να κρατήσω το παιδάκι μου αγκαλιά. Έτσι την 5η κιόλας μέρα από τις αποκαλύψεις οδηγήθηκα στην καρέκλα της ψυχιάτρου.... θυμάμαι ακόμα και τώρα, ότι όταν με ρώτησε γιατί ήρθατε εδώ, της απάντησα γιατί τρέμουν τα χέρια μου και δεν μπορώ να κρατήσω το παιδί μου αγκαλιά. Βλέπεις η ιστορία μας έχει κοινά. Βρίσκουν την άλλη, αλλά δεν φεύγουν και από το σπίτι... κι όχι από αγάπη προς τα παιδιά τους, μην παραμυθιαζόμαστε... ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Ο δικός μου για παράδειγμα για να καλυφθεί κοινωνικά. Βλέπεις εγώ τον κάλυπτα πιο πολύ από μια κινέζα κοσνοματρις. Θα μπορούσα να καταλάβω σχεδόν τα πάντα. Να έρθει να μου πει, συγγνώμη ερωτεύθηκα, δεν περίμενα να μου συμβει, λυπάμαι. Θα πόναγα, αλλά θα συνέχιζα να τον εκτιμώ. Θα μπορούσα ακόμα να καταλάβω, αν ήταν λάθος της μιας βραδιάς (στιγμιαίο που λέει και η σύζυγος Πασχάλη). Μα το Θεό, όλοι έχουμε δικαίωμα στα λάθη. Θα ήθελε πολύ κόπο και από τους δύο, αλλά ίσως κάποτε τα πράγματα να διορθώνονταν. Μα αυτήν την ανωμαλία, να στο λένε, να σε βλέπουν να υποφέρεις και να το συνεχίζουν, ε αυτό ΟΧΙ ΠΟΤΕ!!! Τί έκανα??? Α!!! Βάρεσα μια ωραιότατη κατάθλιψη, άρχισα συστηματική ψυχανάλυση, αλλά κυρίως υπέμεινα το μαρτύριο μου μόνο 3 εβδομάδες!!!! Στις 3 εβδομάδες, έβαλα επιτέλους τα όρια μου... ή το σταματάς τώρα (ούτε ένα δευτερόλεπτο παράταση) ή τελειώσαμε.... Και μετά από έναν ομηρικό καυγά στον οποίον προσπαθούσε να με πείσει ότι εμένα θέλει, αλλά θα το συνέχισει και με την άλλη , ξεκουμπίστηκε.... Ποιό ήταν το λάθος μου???? Ότι τον συγχώρεσα, χωρίς να μου ζητήσει ποτέ πραγματικά συγγνώμη... ότι του άφησα το περιθώριο να πιστεύει ότι τον παίρνει.... Όμως τό ότι ήμουν ερωτευμένη μαζί του δεν του έδινε κανένα δικαίωμα να με ταλαιπωρήσει έτσι. Καλή μου φίλη, αυτό που υφίστασαι και αυτό που πέρασα κι εγώ λέγεται κακοποίηση. Δεν σε σέβεται και δεν σε υπολογίζει. Και ούτε θα το κάνει και ποτέ πια. Αντιθέτως τα πράγματα οδηγούνται με γεωμετρική πρόοδο στο χειρότερο. Σαν ομοιπαθούσα, θα σου έλεγα τρέχα μακριά!!! Έχεις ήδη αργήσει... Για καμιά μας δεν ήταν εύκολο.... Αναζήτησε βοήθεια , απ' όπου μπορείς να σκεφτείς... Γονείς, αδέρφια, φίλοι, γονείς συμμαθητών των παιδιών σου... Εγώ είχα την μεγάλη τύχη να έχω δίπλα μου ένα ολόκληρο επιτελείο ψυχικής στήριξης..... Βρες δουλειά!!!! Θα σε βοηθήσει να σταθείς στα πόδια σου. Θα αναγκαστείς να χαμογελάσεις για να επιβιώσεις. Ο Σιδέρης ο ψυχίατρος γράφει σ' ενα βιβλίο του, ότι ευτυχώς που υπαρχουν κι αυτά τα πρακτικά μετά από ένα διαζύγιο, για να στυνόμαστε πιο γρήγορα στα πόδια μας. Σαν δικηγόρος , θα σου έλεγα να συμβουλευτείς έναν συνάδελφο. Δικαιούσαι το σπίτι σαν οικογενειακή στέγη και δικαιούσαι διατροφής για τα παιδιά σου. Και προς Θεού, κανείς δεν μπορεί να σου πάρει τα παιδάκια σου. Σήκωσε τα μανίκια, κοιτάξου στον καθρέπτη και να θυμάσαι ότι αξίζεις.... αν αυτός δεν σε εκτίμησε δεν είναι δικό σου λάθος.... ΥΓ Μην μπεις στο τρυπάκι να το υπομείνεις για τα παιδιά σου, είναι απλά δικαιολογίες... Στα παιδιά σου τί μαθαίνεις??? Όταν κάποιος τους συμπεριφέρεται άσχημα στο σχολείο, τί τους λες.... κάτσε να τις τρως ή μήπως να σηκώσουν το ανάστημά τους... Εσύ όμως τί κάνεις???? Με το παράδειγμα σου τί τους μαθαίνεις??? Σε φιλώ και σε σκέφτομαι... Ξέρω ακριβώς τί περνάς...
Τα σέβη μου!
κατ'αρχας θελω να ευχαριστησω την ολιβια που αμεσως μολις της εστειλα το προβλημα μου το δημοσιευσε. ευχαριστω και ολες εσας που μου δωσατε τις συμβουλες σας,ειχα αναγκη να ακουσω τις γνωμες σας γιατι ακομη δεν μπορω να μιλησω σε γνωστους και συγγενεις. ευχομαι σε ολες οσες εχετε προβληματα,οικογενειακα και μη, συντομα να βρειτε λυση. ελπιζω και εγω να επιλεξω το σωστο δρομο.
ΕΓΩ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΝΥ...ΚΑΝΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΒΡΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΝ ΔΕ ΖΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΥΓΙΕΣ ΚΑΙ ΗΡΕΜΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΩΣΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΑ ΕΦΟΣΟΝ ΕΧΕΙ ΔΙΑΠΡΑΞΕΙ ΜΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΤΗΚΕ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΘΑ ΣΟΥ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΚΑΙ ΒΑΡΒΑΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ.....ΝΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΙΣ ΟΣΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙΣ...ΜΗ Ν ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟ ΤΟ ΚΟΡΟΙΔΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΝΑ ΞΟΔΕΥΕΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΔΩ ΚΙ ΑΠΟ ΚΕΙ......ΚΑΝΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΟΥ....
Δεν θα κάνω το δικηγόρο του διαβόλου...υπέρ του αντρός σου..αλλά ποτέ δεν φταίει μόνο ο ένας...και αυτό το λέω για όλες τις μανούλες που έσπευσαν να σχολιάσουν την εξωσυζυγική σχέση του άντρα σου... Μερίδιο ευθύνης έχετε και οι δυο...για αυτό που συνέβη... Τα παιδιά πρέπει να είναι η προτεραιότητά σας...αλλά έχετε και οι δυο δικαίωμα στη ζωή...η οποία δεν σταματά σε ένα γάμο και δυο παιδάκια... Η συμβουλή μου είναι να αντιμετωπίστε την επίλυση αυτής της κατάστασης με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τα παιδιά σας...ακόμα και αν αυτό σημαίνει να χωρίσετε...απλά χωρίστε "πολιτισμένα..." για το καλό των παιδιών σας!!! Φιλικά, Demi
egw 8a sou pw thn apopsh mou ws paidi pou 8a le8e oi goneis tou na xwrisoun akoma k twra! o mpampas mou kalos xrusos alla ta 22 xronia pou einai pantremenoi oi goneis mou , apo th mera pou emeine eguos h mama mou ka8e treis k ligo thn fwnazei thn prosvalei th vrizei thn meiwnei brosta se allous k an vgoun mazi dn 8elei na milaei kan! to "se parakalw dwse mou auto" den to xw akousei pote na ths to leei para mono apaitei k diatazei!!!! ektos autou ka8e treis k ligo vgainei gia douleis k 3exnaei na gurisei(eparxia!!! h mia douleia ginetai 10 mpures!) k thn afhnei monh ths. h mama apo perusi exei k upopsies oti thn keratwse. ths lew apo xronia na ton parathsei k na fugei k 3ereis ti mou leei? "den 8a afhsw thn periousia twn paidiwn mou na m th faei h ka8emia!" ante na ths alla3eis gnwmh! thn teleutaia fora pou phga gia mia vdomada sto patriko mou malwsa akrivws gi auto to logo mazi tou k h mama m den tou eipe kouventa! akoma kapoies fores ston upno mou ton vlepw na m fwnazei enw otan mou fwna3oun h akousw fwnes tarazomai akoma k gia meres... k twra p sta grafw klaiw pou skeftomai th mama mou pws antexei tosa xronia.... ola auta sta eipa gia na skefteis an 8es se 10-15 xronia ta paidia sou na skeftontai etsi asxhma gia ton patera tous k na lupountai th mana tous. sugnwmh gia thn ektash!!!
Δεν μπορώ να σου πω τι να κάνεις,γιατί το θέμα είναι πολύ λεπτό.Μόνο εσύ ξέρεις τι πραγματικά συμβαίνει και πως είναι τα πράγματα μεταξύ σας.Μπορώ όμως να σου πω τι θα έκανα εγώ καθως και για την σειρα των ενεργειων μου κι έτσι ίσως σε βοηθήσω.Πρώτα απ'όλα θα έψαχνα για μια δουλίτσα ,έστω και τετράωρη.'ετσι και η δική μου ψυχολογία θ'ανέβαινε και ο άντρας μου ίσως να αισθανόταν αλλιως αν έμπαινε μεσα του ο φοβος ότι λειπω από το σπίτι κι έρχομαι σε επαφη με άλλους άνδρες(αν και για μενα η σχεση πρεπει να προσφερει ασφαλεια και σιγουρια,εγω τον φοβο και την ανασφαλεια δεν τα μπορω με αποθουν,ωστόσο οι άνδρες είπαμε είναι σαν τα γραμματόσημα)και δεύτερον θα προσπαθούσα να σώσω την σχέση μου και την οικογένειά μου.η οικογένεια είναι πολύ σημαντική για να την αφήσουμε έρμαιο της κάθε ή του κάθε γλυκανάλατης/του που το παιζουν καλοί γιατι είναι παράνομοι και προσφέρουν στα χαιβάνια ό,τι θέλουν προκειμένου να τους διαλύσουν τις οικογένειες και φυσικά μόνο μέχρι να τους κερδίσουν ε?!!!!!!!!!!!!Αν πάλι δεν υπήρχε σωτηρία ,ε τότε το καλύτερο για τα παιδιά είμαι σίγουρη ,ούσα παιδί χωρισμένων γονιων,ότι δεν είναι να μενουν μαζί δυο ανθρωποι που πλέον δεν έχουν κάτι κοινό,αλλά να βρίσκονται μεταξύ δυο ανθρώπων με υγειή σχέση.Θα χώριζα λοιπόν για να είμαστε όλοι μα όλοι καλά .Εγώ ήμουν τυχερή γιατι παρόλο που οι γονείς μου χώρισαν για άλλη γυναίκα,δεν θυμάμαι ποτέ μα ποτέ τους γονείς μου να μαλλώνουν ,δεν έχω άσχημες αναμνήσεις από άσχημες καταστάσεις κι επίσης πολύ σημαντικό είναι ότι ποτέ μα ποτέ κανένας από τους δύο ,αλλά ούτε και οι συγγενείες δεν κατηγόρησαν,μπροστά μου τουλάχιστον ,ο ένας τον άλλον,ποτέ.Είμαι πραγματικά τυχερή.Ο ένας επαινουσε και δικαιολογούσε τον άλλον.ό,τι και να κάνεις και όπως και να καταλήξετε ποτέ μην κάνεις το λάθος να βγάλεις στα παιδιά την πικρία σου για τον πατέρα τους.έχω ακουσει απο πολλες που λενε χωρισα για τα παιδια ή δεν χωρισα για τα παιδια και ουσιαστικά η απόφασή τους όποια κι αν ήταν ,αφορούσε μόνο αυτές.δεν μπορει να λες ότι μενεις για τα παιδια και να μαλλωνεις συνεχεια με τον πατερα τους ,να βιωνουν ασχημες καταστασειςόύτε όμως και το αντιθετο ,να χωριζεις για τα παιδια και να κατηγορεις ολη μερα τον πατερα τους.Ό,τι και να κάνεις κάντο με σύνεση ,τίποτα βιαστικό και παρορμητικό.
kati tetoio biwnw kai egw agaphth mou oute kai egw exw pou na paw oute exw ena spiti oute kai douleia alla oute kai kapio eisodima kai menoume kai me thn pethera mou kai mas ta prosferei olla ekeinh kai ekeinos mou to kopanaei oti pleon den me agapa kai mono kai mono me krataei gia xarh ths manas tou kai tou mikroy opote kai egw menw kai upoferw me olla auta pou pernaw ksulo kai aporipseis polles kai polles fores kai egw ksespaw kai exw malwsei kai me thn pethera mou kai exoume piastei kai sta xeria kai oi fasaries synexizontai kai o mikros exei mia epithetikotita panw tou po me fobizei para polu gt katigorw ton eyato mou oti ftaiw egw sthn epilogh pou ekana kai krinw kai ton eyato mou polles fores
litsa toses sumvoules diavases edw! vres to kouragio k fuge TWRA!!!! k mono pou tolmaei na shkwnei xeri panw sou eprepe na tou to xes kopsei kairo apo th riza...!!!! epipleon vlepeis pws auth h katastash den voh8aei oute esena oute to paidi ti perimeneis na parathseis mana k gio k na fugeis? epikoinwnhse amena me mia apo tis toses organwseis p uparxoun k mh fovasai tipota k kanenan!!!!
καλησπερα.πριν 5 χρονια περιπου ημουν ακριβος και εγω στην ιδια θεση με εσενα .μονο που τοτε ο πρωην πια αντρας μου ειχε φερει την ερωμενη του μεσα στο σπιτι μας και τα παιδια μας με την συγκαταθεση της μαμας του. η οικονομηκη μας διαφορα??? το μιρμιγκι με τον ελεφαντα.....το μιρμιγκι ημουν εγω .....καταφερε και μου πηρε τα παιδια οχι με δικαστιριο, αλλα με στιγνους εκβιασμους...( ειμαι στο πρωτο σταδιο για σκλυρινση κατα πλακας )ξεκινησα μια δικαστικη διαμαχη η οποια δεν εβγαινε πουθενα....γιατι απλα ολα τα δικαστιρια ηταν καθαρα πληρωμενα για 4μισι χρονια ζουσα μακρια τους και οταν λεω μακρια τους εννοω 350 χιλιομετρα μακρια....επειδη ομως οπως λεει και η γιαγια μου το αδικο ουκ ευλογειτε τα ιδια τα παιδια μεγαλωνοντας εγιναν τα ιδια δικαστες και μια ωραια μερα του ειπαν οτι δεν θελουμε να ζησουμε αλλο μαζι σου ....τα απειλησε οπως ηξερε πολυ καλα να κανει τους ειπε πολυ βαριες κουβεντες (και ακομα τους λεει ) μα αυτα εμειναν ακαθεκτα στην αποφαση τους και τωρα πια ειναι μαζι μου ειμαι πολυ ευτιχισμενη που εχω ξανα κοντα μου τα παιδια μου και αυτα ειναι πολυ περιφανα για την μητερα τους δεν χανουν ουτε μια στιγμη για να μου δειξουν οτι με αγαπουν και με νοιαζωντε ...ευτο ειναι ενα δειγμα μονο απο το μαρτυριο που εζησα χωρις τα παιδια μου .... το να ζεις χωρις τα παιδια σου ειναι ενας αργος θανατος ενας γολγοθας που δεν τελειωνει ....εχοντας περεσει λοιπον και εγω απο αυτο μαρτυριο η συμβουλη μου ειναι...οτι και να γινει μην αφησεις για κανενα λογο τα παιδια σου πισω ....ας μην εχεις να τα ταισεις ας μην εχεις να τα ντυσεις μην τα αφησεις και μην υποκειψεις σε κανεναν εκβιασμο του ... οτι και να πει οτι και να κανει δεν μπορει να σου παρει τα παιδια .ειναι υποχρεομενος να πληρωνει διατροφη και για εσενα και για τα παιδια στην ηλικια που ειναι τα παιδια δεν μπορεις να εργαστεις πρεπει να εισαι διπλα τους .βρες εναν πολυ καλο δικιγορο (γυναικα) ζητησε βοηθεια απο οπου μπορεις απο γονεις ,συγγενεις κτλ.βρες φορεις που μπορουν να σε στιριξουν ψυχολογικα και υπαρχουν...μην καθεσαι με σταυρωμενα τα χερια....ελπιζω να σε βοηθησα με το δικο μου βιωμα...και ζητω συγνωμη αν ξεφυγα λιγο ...
Δυστυχώς από την εμπειρία μου εχω δει ότι οι σύζυγοι που έχουν συνάψει χρόνια σχέση με άλλη γυναίκα και μάλιστα το έχουν παραδεχτεί στις συζύγους τους δεν ξαναγυρνούν στην οικογένεια.Μάλιστα τις περισσότερες φορες το παραδέχονται γιατί νιώθουν αδύναμοι να εγκαταλείψουν εκείνοι πρώτοι και πετάνε το μπαλάκι στην απατημένη σύζυγο.Λυπάμαι που θα στο γράψω ωμά αλλά αυτή η σχέση έχει τελειώσει!Το ξέρω ότι είναι δύσκολο να το δεχτείς,η απόρριψη είναι σκληρή αλλά πρέπει να μαζέψεις την αξιοπρέπια σου πια,να σταθείς γερά στα πόδια σου και να προχωρήσεις.Συμβουλέψου ένα δικηγόρο,επίσης πολλά κέντρα που ασχολούνται με μητέρες στην δική σου κατάσταση θα σε βοηθήσουν παρέχοντας σου συμβουλές και ίσως βοήθεια στην έυρεση εργασίας.Πολλοί και ενδεχομένως οι δικοί σου να σου πουν να μείνεις να προσπαθήσεις κλπ ιδίως αν πρόέρχεσαι από επαρχία γιατί εκεί ακόμη τα διαζύγια ειναι ταμπού.Αν το απόφασίσεις θα πρέπει να αντιπαλέψεις την κατάθλιψη της απόρριψης,την έλλειψη αξιοπρέπειας και πολύ πιθανών και την ξαφνική εγκατάλειψη από τον άντρα σου!Συμβουλή μου κοίτα μπροστά,το γυαλί δεν ξανακολλά καθώς δε μιλάμε για ένα παραστράτημα της μιας βραδυάς αλλά για μόνιμη σχέση με την οποία μάλιστα δηλώνει ευτυχισμένος οπότε ψάξε κι εσύ τη δική σου ευτυχία!
και εγω θα σε συμβουλευα το ιδιο με την sotiria. καλυτερα να απευθυνθεις στο κε.φ.ο. ( κεντρο φροντιδας οικογενειας ) και απο κει θα σε καδοδηγησουν για το τι πρεπει να κανεις.
Όπως είπαν και οι άλλες μαμάδες η ευτυχισμένη μαμά έχει ευτυχισμένα παιδιά!!!Οπώτε είναι στο χέρι σου τι θα κάνεις απο δω και πέρα!!όσο για το διαζύγιο να ξέρεις ότι αν δεν έχεις σπίτι μένεις στο ήδη υπάρχον σπιτι και φεύγει εκείνος ακόμα κι αν είναι δικό του το σπίτι.Τα παιδιά μένουν σε σένα οπωσδήποτε.Τώρα όσο για το ύψος της διατροφής αυτά είναι αναλόγως του εισοδήματός του..Και επειδή οι δικηγόροι είναι πονηροι πρόσεξε!!!Όπως και ναχει μια δουλειά δική σου θα σε στηριξει και οικονομικά και ψυχολογικά!!!Η προσπάθεια να τον ξανακερδίσεις είναι μάλλον ανώφελη..και εδώ που τα λέμε τι να τον κάνεις αφού έδειξε ότι δεν είναι άξιος της εμπιστοσύνηςσου!!!Εξάλλου το λέει και ο ίδιος,περνάει καλά...Μακάρι να σε βοήθησα...
Μπορείς να απευθυνθείς στο site: http://motherinlaw.blog.com/, βοηθάει μανούλες με προβλήματα παρέχοντας νομικές πληροφορίες. Σίγουρα έχεις διακαιώματα και δεδομένου ότι ο σύζυγος σε απάτησε είναι επιβαρυντικό για την απόφαση του δικαστηρίου. Θα χρειαστείς σίγουρα βοήθεια στην αρχή, ελπίζω να έχεις κοντά σου κάποιον άνθρωπο να βοηθήσει, και όταν λυθεί το θέμα μέσω δικαστηρίων πιστεύω ότι όλα θα είναι υπέρ σου! Θέλει δύναμη και αποφασιστικότητα και όχι ηττοπάθεια. Είναι μια δύσκολη στιγμή αλλά αν δεν βγεις από αυτή το μόνο που θα εισπράττουν τα παιδιά στο μέλλον θα είναι πιθανώς γκρίνια, φωνές και κατεβασμένα μούτρα. καλή επιτυχία και καλή αρχή στη νέα σου ζωή αν το αποφασίσεις.......τίποτα δεν τελειώνει εδώ μπορεί να είναι μια αρχή για τα καλύτερα!!!!! :)
Δύσκολη απόφαση... Η Ολιβ είχε συστήσει κάποια στιγμή ενα άλλο μλογκ δικηγόρου που είναι μαμα κ εξειδηκεύεται σε αυτά τα θέματα. Ίσως βοηθήσει να επικοινωνήσεις μαζί της, για να ξέρεις τουλάχιστον τις επιλογές σου νομικά κ ίσως αυτό σε βοηθήσει να πάρεις μια καλή απόφαση.
Δεν εχει, για εμενα τουλαχιστον, νοημα να εισαι σε μια σχεση η οποια εχει τελειωσει.Ειναι σιγουρα δυσκολο να μεγαλωσεις τα παιδια σου και να μεγαλωσεις και εσυ η ιδια, αν αποφασισιες να αποχωρησεις. Ομως ο ανθρωπος τελικα, ολα τα αντεχει. Εγω μεγαλωσα με την μανα μου μονο.Ο "πατερας" μου εξαφανιστηκε οταν ημουν εγω 2μιση χρονων και εκανε αλλη οικογενεια. Δεν τον κατηγορω πια, θα ειχε τους λογους του φανταζομαι... Το θεμα ειναι πως η μανα μου σταθηκε βραχος, δουλευε ολη μερα και δε μου στερησε τιποτα. Εδωσε την αγαπη της απλοχερα και ανιδιοτελως. Δεν ειχε νοημα να μεινει σε μια σχεση αφου δεν το ηθελαν και οι δυο. Αν θα μεγαλωνα καλυτερα, δε ξερω να στο απαντησω, αλλα να εισαι σιγουρη οτι τα παιδια καταλαβαινουν τα παντα. Οταν τα παιδια ειναι μικρα μας αγαπανε για ο,τι ειμαστε,αργοτερα μας κρινουν.Οταν μεγαλωσουν, ισως καποτε μας συγχωρεσουν. Μη φοβασαι οτι θα κανεις λαθος.Εισαι μανα και η μανες παντα πολεμουν για το καλυτερο. Διεκδικησε οτι σου ανηκει απο αυτον τον γαμο.Τα παιδια σου θα ειναι καλυτερα.
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΧΩΡΗΣΕ Ο ΑΔΕΡΦΟς ΜΟΥ ΜΕ 2 ΠΑΙΔΙΑ 9 ΚΑΙ 5 ΕΤΩΝ.Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΣΧΕΣΗ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝΤΟ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ.ΠΑΡ'ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΟ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΠΟΥ ΖΕΙ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΟΔΙΟς ΖΕΙ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΜΕ ΤΟΥς ΓΟΝΕΙς ΜΑς.ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙς ΓΥΝΑΙΚΕς ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΝΟΙΚΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ.ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΑΦΟΥ ΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΝΥΦΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΜΠΙΠ ΚΑΙ ΕΚΑΨΑΝ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΕ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ.ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΑ ΤΟΥ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΘΕ 15 ΜΕΡΕς,ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΛ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥς ΛΙΓΜΟΥς....ΧΑΛΙΑ
Το πρώτο που θα πρέπει να σκεφτείς είναι τι θέλεις εσύ. Θέλεις να προσπαθήσεις να μείνεις με τον άντρα σου; θα μπορέσεις να το ξεπεράσεις; Αν ναι τότε κάνε μία ακόμα προσπάθεια να τα βρεις μαζί του εφόσον το θέλει και εκείνος. Αν όμως είσαι αποφασισμένη να χωρίσεις συναισθηματικά τότε η γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει να χωρίσεις και πρακτικά. Σε αυτήν την περίπτωση συμβουλέψου κάποιον ειδικό όπως είπαν και στα προηγούμενα σχόλια και προσπάθησε να βρεις δουλειά, να σταθείς και πάλι στα πόδια σου. Το μέλλον είναι μπροστά σου προφανώς είσαι νέα γυναίκα και η ζωή έχει πολλά να σου δώσει. Είναι σημαντικό αν φύγεις από τη σχέση αυτή να προχωρήσεις, να ερωτευτείς, να γίνεις ξανά ευτυχισμένη, έτσι μόνο τα παιδιά σου θα νιώθουν ισορροπημένα. Αν το κρατήσει και ο μπαμπάς τότε θα μπορείτε να συνεργαστείτε προς όφελός τους. Τα παιδιά δεν είναι εύκολο να σου τα πάρει και το ότι μπορεί να χωρίσετε δε σημαίνει ότι δε θα πρέπει να συμμετέχει στην ανατροφή τους και στα έξοδά τους. Άσε το χρόνο να γιατρέψει τις πληγές
Επίσης, μόλις τώρα συνειδητοποίησα αυτό που λες ότι έχει άλλη σχέση και το παραδέχτηκε κιόλας. Η μοιχεία είναι σοβαρός λόγος να χωρίσεις λόγω ισχυρού κλονισμού του γάμου. Όχι μόνο θα πάρεις διαζύγιο αλλά θα βγει και εις βάρος του οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχείς για τίποτα. Όλα υπερ σου θα είναι στο διαζύγιο! Σήκω και φύγε γιατί δεν σου αξίζει αυτή η ζωή.
Καλησπέρα και από έμενα. Έχω μιλήσει με δικηγόρο γιατί βρίσκομαι σε διαδικασία διαζυγίου (έχω ένα μικρό παιδί). Δουλεύω αλλά βγάζω ελάχιστα σε σχέση με τον συζυγό μου. Δεν παίζει ΚΑΝΕΝΑ ρόλο αν δουλεύεις ή αν έχεις σπίτι. Ούτε εγώ έχω και μάλιστα είμαι εγώ αυτή που ζητάει το διαζύγιο. Τα παιδιά χωρίς δεύτερη σκέψη το δικαστήριο τα δίνει στην μητέρα. Ακόμα και σε περιπτώσεις που η μητέρα είναι ανίκανη να τα μεγαλώσει π.χ. έχει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα ή είναι ναρκομανής, το δικαστήριο κάνει τα πάντα για να έχει επαφή με τα παιδιά της μέχρι να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της και να πάρει την επιμέλεια. Άρα τα παιδιά σου ΔΕΝ τα χάνεις με τίποτα. Έτσι λοιπόν, αφού θα έχεις την επιμέλεια, ο σύζυγός σου είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να σου παρέχει διατροφή για τα παιδιά αλλά και για εσένα εφόσον δεν έχεις καθόλου πόρους άσχετα αν είσαι εσύ αυτή που θες να χωρίσεις. Η διατροφή περιλαμβάνει και όλα τα έξοδα διαβίωσης όπως ενοίκιο, ΔΕΗ, ΟΤΕ κτλ., ρούχα, εκπαίδευση των παιδιών και πολλά άλλα. Αυτό που μένει να καθοριστεί είναι το ύψος του ποσού που θα λαμβάνεις κάθε μήνα κι αυτό εξαρτάται από το πόσο καλό δικηγόρο θα βρεις. Το δικαστήριο λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψη την ψυχική υγεία και την ευτυχία της μάνας αφού αν είσαι δυστυχισμένη, αυτό θα έχει σοβαρό αντίκτυπο στα παιδιά σου. Αν όντως θες να χωρίσεις λοιπόν, μην το σκέφτεσαι. Τα παιδιά σου δεν τα χάνεις με τίποτα και επίσης θα έχεις διατροφή αφού θα έχεις την επιμέλεια των παιδιών. Να είσαι δυνατή και εύχομαι να πάνε όλα καλά.
Δεν ειναι τοσο απλο παντως. Η αντιδικια χρειαζεται τεραστια οικονομικη και ψυχολογικη υποστηριξη, ειδικα αυτο που λεμε "καλος δικηγορος", που υποτιθεται οτι θα διεκδικησει και θα κερδισει τα αυτονόητα. Υπαρχουν αναβολες και διαφορα αλλα κολπα αν πεσεις σε περιπτωσαρα και θελει να αποφυγει τις ευθυνες του και τα εξοδα τρεχουν και δεν περιμενουν ουτε εκδικαση ασφαλιστικων, εκδοση αποφασης και προσδιορισμο νεας δικασιμου. Ακομα και αν εχει τα παιδια, αν δεν μπορει να τα ζησει, γιατι δεν εχει οικογενεια (γονεις) ή φιλους να την υποστηριξουν δεν εχει κανενα νοημα. Γι' αυτο μιλαμε για συμβουλη ειδικων, που ξερουν πρακτικα πως ειναι τα πραγματα. Οπως και να χει, αξιζει και πρεπει να το παλεψει.
Ο άντρας σου δε θέλει να ξαναπροσπαθήσετε? Είναι αποφασισμένος να συνεχίσει τη 2η σχέση? Αν ναι...τότε δε σου μένει άλλη λύση από το να βρεις δουλειά, δεν ξέρω αν μπορούν να σε στηρίξουν κ οι δικοί σου εστωκ για λίγο, και να συνεχίσεις τη ζωή σου ανεξάρτητα από αυτόν. Αν όμως θέλει να ξαναγυρίσει σε εσένα, τότε θα ήταν πολύ καλό να ξανασκεφτείς την όλη κατάσταση κ να προσπαθήσετε από την αρχή. Είναι δύσκολο να ξαναεμπιστευτείς, αλλά καλώς ή κακώς σε τέτοιες καταστάσεις πρέπει όλοι να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας κ να δούμε μήπως έχουμε φταίξει κι εμείς σε κάτι κ οδηγήσαμε τα πράγματα προς αυτήν την κατεύθυνση. Ίσως κ ένας σύμβουλος γάμου να βοηθούσε... Δουλειά θα σου πρότεινα να ψάξεις να βρεις ούτως ή αλλως, γιατί θα βοηθήσει τη σχέση σας (και οικονομικά αλλά κ ψυχολογικά αφού θα αλλάξει κ η δική σου προοπτική γνωρίζοντας καινούριο κόσμο κ αναπνέοντας άλλον αέρα-θα σε κάνει πιο ανεξάρτητη) Εύχομαι όλα να πάνε καλά κ τα παιδάκια σας κυρίως να παραμείνουν ευτυχισμένα!
το πρώτο πραγμα που πρέπει να κάνεις είναι να συμβουλευτείς έναν καλό δικηγόρο! Εκείνος θα σου πει τι πρέπει να κάνεις και για να μη χάσεις τα παιδια σου αλλά και για να μη χρειάζεται να τρως στη μάπα (sorry για την έκφραση) αυτον που θέλει να λέγεται και άντρας!!!!
νόμιζω ότι ήρθε η ώρα να σταθείς ξανά στα πόδια σου και να ξεκινήσεις μια νέα ζωή...........τα παιδιά δεν είναι χαζά, αντιλαμβάνονται τα πάντα και όταν εσύ είσαι δυστυχισμένη θα είναι κ αυτά. Καλή Τύχη
an agapas ton antra sou, prospathise na ton kerdiseis piso. Giati na paei se ali ginaika? mipos ton paramelises kai esi ligo? Kane ta panta gia na min dialithei i oikogeneia sou, an fisika to theleis kai esi. Thelei omos xrono kai ypomoni
Έφη νομίζω ότι το θέμα (σύμφωνα με αυτά που έγραψε η κοπέλα) είναι αν ο σύζυγος της την αγαπάει κ όχι αν αυτή των αγαπάει! Ο σύζυγος είχε/έχει την εξωσυζυγική σχέση, όχι η ίδια. Τώρα όσο για το αν έφταιξε κ η ίδια για την απιστία του συζύγου της, εν μέρει έχεις δίκιο, κ αυτό μπορεί να ισχύει. Δυστυχώς όμως δεν είναι καλή δικαιολογία για την πράξη του. Είνι ενήλικας κ ώριμος άνθρωπος, με κάποιες θαρρώ ευαισθησίες κ με κάποια άλφα εκτίμηση για την γυναίκα του αλλά κ αισθήματα, οπότε θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή που ένιωσε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά κ ότι ήταν δυσαρεστημένος με την γυναίκα του να την πιάσει αγκαζέ κ να της το πει. Να της πει ότι νοιώθει κ να ψάξουν μαζί χεράκι χεράκι να βρουν μια λύση. Δεν το έκανε όμως. Προτίμησε την "παρηγοριά" μιας άλλης γυναίκας, προτίμηση τον εύκολο δρόμο. Γιατί αν διάβασες καλά η κοπέλα είπε/έγραψε ότι ο ίδιος της εξωμολογήθηκε την ύπαρξη μιας άλλης γυναίκας κ ότι μαζί της περνάει πολύ καλά κ ο μόνος λόγος που δεν χωρίζει την σύζυγο του είναι τα παιδιά τους. Παρόλα αυτά η κοπέλα πρέπει να απευθυνθεί σε ειδικούς, αυτοί θα την βοηθήσουν κ θα τις δώσουν κάποιες κατεθύνσεις, όχι εμείς! Εγώ της εύχομαι ότι και αν αποφασίσει, όποιον δρόμο κ αν διαλέξει, να είναι καλά κ ευτυχισμένη μαζί με τα παίδάκια της!
Μην απογοητεύεσαι φίλη μου, τα δύσκολα είναι για τους ανθρώπους... κοίτα να είσαι γερή για τα παιδάκια σου και όλα θα γίνουν, αρκεί να πάρεις την ζωή στα χέρια σου... το μόνο που μπορώ να σου πω είναι πως υπάρχει το κέντρο προστασίας παιδιού και μητέρας, που εκέι θα βρεις ειδικούς να σε βοηθήσουν....σου επισυνάπτω τις διευθύνσεις http://www.inout.gr/showthread.php?t=47234.... όλα καλά θα πάνε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου....να θυμάσαι όταν κοιτάς τα ματάκια των παιδιών σου παίρνεις δύναμη.....
Συμφωνω με Σωτηρία. Μιλα με ειδικους που εχουν εμπειρια σε τετοιες περιπτωσεις και θα σου δωσουν πρακτικες συμβουλες και λυσεις. Σ' αυτους θα μπορεσεις να δώσεις πληρη εικονα της ζωής σου. Ψηλα το κεφαλι και καλη δυναμη. Τα παιδια σου σε χρειαζονται και αξιζει να παλεψεις για να ζησετε ευτυχισμενοι μαζι.
συμφωνώ απολύτως με τη Σωτηρία. Προ πάντων θετική σκέψη, καλή πληροφόρηση, και θα σου ευχηθώ καλή δύναμη!
Εγω θα σε συμβουλευα να βρεις μια δουλειά, μετά να ενημερώσεις τους γονείς σου ή όποιον μπορεί να σε βοηθήσει!(κάποιον θα έχεις) Προσωπικά δεν νομίζω να σου πάρει τα παιδιά, συνήθως οι αντρες δεν θέλουν τέτοιες υποχρεώσεις. Μπορεί αύριο μεθαύριο να φύγει μόνος του γιαυτο προετοιμάσου και κάνε την ζωή σου καλύτερη και για σένα και για τα παιδιά. Τα παιδιά θέλουν χαρούμενες μανούλες για να μεγαλώσουν καλά και αυτά. Πάντος πρόσεχε τον εαυτό σου και την ευτυχία σου, ακόμα και αν η λύση είναι να μείνεις λίγο διάστημα χωρίς τα παιδιά σου. Σου εύχομαι ότι καλύτερο.
Ο μόνος τρόπος να είναι ευτυχισμένα τα παιδιά σου είναι να εισαι ευτυχισμένη εσυ! Συμβουλέψου έναν δικηγόρο,τα πράγματα δεν είναι τόσο μαύρα όσο νομίζεις1 Εχει υποχρεώσεις απέναντι στα παιδια του και οι αποφασεις των δικαστηρίων είναι καταπέλτες συχνά για τους πατερες όσον αφορά την διατροφή των παιδιών και την οικονομική ενίσχυση1 Χωρια ότι νομίζω πως κρατάς το σπίτι ή υποχρεούται να καλύψει οικονομικά το κατάλυμα των παιδιών.ρίξε επίσης μια ματιά στο ιντερνετ γιατί υπάρχουν πολλές οργανώσεις που ασχολουνται με χωρισμένες μανούλες και θα σε κατατοπίσουν πλήρως!¨οτι κ αν αποφασίσεις,αου εύχομαι το καλύτερο για εσένα και τα παιδακια σου
Να τον διώξεις. ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ! ΟΛΑ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ. ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!
δυσκολη η κατασταση σου και οι συμβουλες δεν ενδεικνυνται αυτη τη στιγμη.το μονο που εχω να προτεινω ειναι να βρεις μια δουλεια για αρχη.αν τα παιδια σου πηγαινουν σχολειο μια πρωινη απασχοληση ισως σε βοηθησει.για τον αντρα σου εχω πολλα να πω αλλα δεν εχει νοημα αυτη τη στιγμη.θελει χρονο...