Πεθερικά στο σπίτι!

Πεθερικά στο σπίτι!

μαμά Ρούλα

Κορίτσια γεια σας…

Ήθελα να μοιραστώ μαζί σας αυτό που ζω τις τελευταίες μέρες για να μου πείτε μήπως είμαι υπερβολική και δεν το καταλαβαίνω.

Εδώ και μια εβδομάδα μας έχουν επισκεφτεί στο σπίτι μας η γιαγιά και ο παππούς (η πεθερά μου και ο πεθερός μου). Δυο πολύ ήσυχοι άνθρωποι που δεν έχουν μάθει όμως να ζούνε με μικρό παιδί.  Ο γιός μου (26 μηνών) από την στιγμή που τους είδε χάρηκε τόσο πολύ που έτρεχε πάνω κάτω και χοροπηδούσε και γιαγιά του έλεγε κάνε ησυχία, ποναει το κεφάλι του παππού.

Δεν μπορούν να διανοηθούν ότι δεν είναι όλα τα πράγματα στην θέση τους. Δεν τον αφήνουν να παίξει καθόλου γιατί προ χτες που έπαιζε με τις κηρομπογιές λέρωσε το τραπεζομάντηλο. Διαρκώς ακούγεται ένα μη από την γιαγιά και ο παππούς μαλώνει με τον μικρό γιατί την ώρα που αυτός, θέλει να δει παιδικό για να χαλαρώσει και να πάει για ύπνο έχει το αγαπημένο Τούρκικο έργο του παππού.

Η γιαγιά λέει στον μικρό διάφορα τρελά του στυλ μην πας στο ντουλάπι θα βγει ο μπαμπούλας, μην ανοίγεις το cdplayer θα έρθει ο αστυνόμος. Και δεν φτάνανε όλα αυτά κάθε φορά που θα μαλώσω εγώ τον μικρό για κάτι θα έρθει η γιαγιά και θα του πει «είδες, καλά να πάθεις αφού δεν ακούς την γιαγιούλα».

Και εγώ και ο άντρας μου είμαστε σε αδιέξοδο. Ο μικρός είναι μέσα στα νεύρα. Δεν θέλει να έρχεται σπίτι.. Χτες τον έφερε το σχολικό από τον παιδικό σταθμό και δεν ήθελε να κατεβεί. Με ρωτούσε αν έφυγαν, για να κατέβει. Κάθε φορά που γυρνάμε από την δουλεία τον βρίσκουμε με τα παπούτσια πάνω  στο κρεβάτι μας να γκρινιάζει. Νομίζω ότι τα κάνει αυτά από αντίδραση.

Ο άντρας μου τα βλέπει όλα αυτά και μου λέει συνέχεια υπομονή μέχρι 15 Νοεμβρίου που θα φύγουν για το χωριό..

Δεν ξέρω. Νομίζω δεν θα αντέξω και θα τους βάλω καμιά ώρα στην θέση τους… Έχω συνέχεια νεύρα και ξεσπάω με φωνές στο παιδί γιατί δεν μπορώ να μαλώσω την γιαγιά και τον παππού. Είμαι υπερβολική που θέλω να φύγουν και να γίνει το παιδάκι μου πάλι ήρεμο και χαρούμενο; Και να έρχεται τα μεσημέρια στην αγκαλιά μας και να μας κάνει γλύκες, σε αντίθεση με τώρα που όλο γκρινιάζει;