Πριν το παιδί… Μετά το παιδί…

Η Αρετή μοιράζεται μαζί μας τις αλλαγές που έφερε στη ζωή της ο ερχομός της μικρούλας της!

Πριν το παιδί…Μετά το παιδί…

μαμά Αρετή

Πριν ξυπνούσα με ξυπνητήρι, τώρα ούτε ξέρω που βρίσκονται…

Πριν έλιωνα στον καναπέ τη νύχτα για ώωωωωρες βλέποντας ταινίες που νοίκιαζα από το video club, τώρα ααααν πάρω, παίρνω τις εβδομαδιαίες και σκέφτομαι να εισηγηθώ και για μηνιαίες… (πρόσφατα είδα ένα έργο 2 ωρών σε 9 μέρες!!!)

Πριν έμπαινα σαν σίφουνας στο σούπερ μάρκετ αρπαζοντας ότι χρειαζόμουν, τώρα το σούπερ μάρκετ έχει εξελιχθεί σε καροτσάτη βόλτα αναψυχής…

Πριν μιλούσα στο τηλέφωνο με την ησυχία μου και χωρίς καμία διακοπή, τώρα για να μιλήσω χωρίς κανένα μπουμ, ουαααα ή τράβηγμα του ακουστικού, πρέπει ο Δίας να έρθει σε παράλληλη τροχιά με την Αφροδίτη και να της κλείσει και το μάτι!!!

Πριν δεν με ένοιαζε αν θα εχω φαγητό ημέρας, τώρα μαγειρεύω κάθε μέρα ολοκληρωμένο φαγητό και όχι σαλάτα με τόνο ή απλά ζυμαρικά π.χ. που έφτιαχνα για τους δυο μας όταν δεν προλάβαινα…

Πριν δεν με απασχολούσε αν το πάτωμα δεν έλαμπε και οι τρίχες του Φοίβου απλά αποτελούσαν ντεκόρ πατώματος, τώρα σκουπίζω και σφουγγαρίζω 2 φορές την ημέρα μέσα και έξω…

Πριν κοιμόμουν ότι ώρα ήθελα και ξυπνούσα ότι ώρα ήθελα (ή έπρεπε), τώρα παρακαλάω να κοιμηθώ…

Πριν οργάνωνα διακοπές σε κατσάβραχα ή απόμερα μέρη, τώρα πρώτα βλέπω αν έχει νοσοκομείο και πόσες ώρες είναι από την Αθήνα.

Πριν πηγαίναμε οι δυο μας διακοπές παντού με τη μηχανή, τώρα δεν μας χωράει το αυτοκίνητο…

Πριν έκανα μπάνιο με τις ώρες (να λουστώωωωω, να βάλω μαλακτικήηηη, να κάνω το beaute μουυυυυ, να γεμίσω μπανιέρα), τώρα ρίχνω τσάτρα πάτρα νερό και σαπούνια πάνω στο σώμα και στα μαλλιά μου και ξεπλένομαι άρον άρον…

Πριν απολάμβανα τον καφέ στο σπίτι κάθε πρωί, τώρα τον κάνω τουρ όλη μέρα ανάλογα με την τοποθεσία παιχνιδιού…

Πριν όλα στο σπίτι ήταν τακτοποιημένα, τώρα περπατάς και πατάς ότι σου έρθει στο μυαλό…

Πριν ξόδευα μόνο για εμένα, τώρα ξοδεύω μόνο για το παιδί κι εγώ έχω μπει σε 2η μοίρα…μη σας πω σε 3η…

Πριν θεωρούσα μοναδικό μου έρωτα τον Κουλουράκη μου, τώρα υποβιβάστηκε στην 2η θέση…

Πριν δεν ήξερα που είναι ο διάδρομος στο σουπερ μαρκετ με τις πάνες και τα μωρομάντηλα, τώρα το καροτσάκι πάει μόνο του…

Πριν δούλευα 2 δουλειές, πρωί και βράδυ, τώρα είμαι 24ωρου απασχόλησης με άλλο, ομορφότερο σκοπό…

Πριν η μόνη μου έννοια ήταν πότε θα αδιαθετήσω για να αρχίσω νέα προσπάθεια για εξωσωματική, τώρα δεν έχω ιδέα πότε ήταν η τελευταία περίοδος…

Πριν αν μου έλεγε κάποιος κάτι ή μου φερόταν άσχημα τον πλάκωνα ή τουλάχιστον τον έβριζα, τώρα παίρνω βαθιά ανάσα, γυρίζω την πλατη και φεύγω…

Πριν πήγαινα στο γήπεδο και χτυπούσα τα κάγκελα, τώρα η θέση μου στο διαρκείας είναι στις ψηλότερες θέσεις και στο διάδρομο κοντά στην έξοδο (και μαζί με το παιδί)…

Πριν δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μπορεί να γνωρίσω ανθρώπους μέσω ιντερνετ και να γίνουν οι πιο καλοί μου φίλοι, τώρα έχω δίπλα μου απίστευτους ξεχωριστούς ανθρώπους που θεωρώ οικογένεια μου…

Πριν έκλεινα την νύχτα τα μάτια και ονειρευόμουν ένα μωρό, τώρα το καληνυχτίζω κάθε βράδυ με ένα φιλί…

Πριν άναβα κάθε βράδυ το καντηλάκι μου και προσευχόμουν για ένα μωρό, τώρα το ανάβω και προσεύχομαι για εκείνες που ακόμα δεν έχουν…

Πριν ανησυχούσα για ασήμαντα πράγματα, τώρα δεν με αναγνωρίζω στην ψυχραιμία…

Πριν αγαπούσα… τώρα πια αγαπώ χωρίς αντάλλαγμα…

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com