Η (μέλλουσα) μαμά ρωτάει: Είναι η εγκυμοσύνη για όλους τους άντρες θείο δώρο;
Η Ελπίδα είναι έγκυος στο πρώτο της παιδάκι… Ενώ η ίδια πετάει στα σύννεφα, η συμπεριφορά του άντρα της την προσγειώνει καθημερινά στο έδαφος… Αναρωτιέται λοιπόν… Είναι η εγκυμοσύνη για όλους τους άντρες θείο δώρο;
Μας έγραψε:
Διανυω τον τριτο μηνα της εγκυμοσυνης μου. Είναι ένα όνειρο που βγήκε αληθινό, αλλά δεν μπορώ να χαρώ…
Με το σύζυγό μου είμαστε 1 χρόνο παντρεμενοι (είμαστε μαζί 6 1/2 χρόνια) και μαζί αποφασίσαμε να βάλουμε μπρος για παιδάκι…
Και ενώ ήμασταν τυχεροί και δεν ζοριστήκαμε ιδιαίτερα, ο άντρας μου ξαφνικά νιώθει πεσμένος. Άντε καλά αυτό… Έχει αρχίσει να συμπεριφέρεται σαν εργένης! Ενώ πριν δεν έκανε βήμα χωρίς να είμαστε μαζί, τώρα απλά θέλει να βγαίνει με τους φίλους του. Χωρίς εμένα! Και όχι απλά για καφέ! Μέχρι και στα μπουζούκια πηγαίνουν και εγώ μένω σπίτι να περιμένω μέχρι το ξημέρωμα…
Εννοείται ότι έχω προσπαθήσει να του μιλήσω. Η απάντησή του;
«Πιέζομαι«
Είμαι 31 χρονών και ο σύζυγός μου 35. Θα περίμενα να πιέζεται ένας 20άρης που του ήρθε ξαφνική η εγκυμοσύνη, αλλά όχι ο άντρας με τον οποίο σχεδιάζαμε τόσα χρόνια τα πάντα μαζί…
Έχει συμβεί σε κάποια άλλη κοπέλα κάτι αντίστοιχο; Διαβάζω συνέχεια ιστορίες για μέλλοντες μπαμπάδες τρελαμένους και συγκινημένους και αισθάνομαι ΧΑΛΙΑ…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
ΙΣΩΣ ΦΑΝΕΙ ΕΓΩΗΣΤΙΚΟ ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΙΧΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΗΤΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΙΔΙΑ.ΕΔΩΣΑ ΧΩΡΟ ΣΤΟ ΔΙΚΟΤΟΥ "ΠΙΕΖΩΜΑΙ"ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΤΟΙΜΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ "ΠΑΤΕΡΑΣ"ΤΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΒΓΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ?Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΝΑ ΒΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΓΓΥΜΟΣΥΝΗ!ΓΙΑΤΙ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΤΟ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ... ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΤΟ ΜΟΝΟ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΚΟΙΤΑΞΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΔΥΝΑΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΟΣ ΕΙΣΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΕΥΤΩ ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ ΕΞΩ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΟΥ,,ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Και σε μένα συνέβη ακριβώς το ίδιο. Το άφησα όμως και ξέφυγε γιατί στην αρχή δεν είχα πρόβλημα και μετά το έπαιξα άνετη. 2-3 φορές αργουσε στη δουλειά, 2 φορές η μπάλα, 1 φορά κάποιος φίλος... Δεν θεωρώ κακό να βγει και μόνος του αλλά τόσες στιγμές μοναξιάς δεν αντεχονται. Οταν του μίλησα είπε ότι δουλεύει πολύ και θέλει να ξεσκασει. Η μαμα του τα ίδια μου είπε. Αυτό συνεχίστηκε και αφού ήρθε το μωρό... Ήθελα κι εγώ να ξεσκασω, κι εγώ δούλευα... Μετά έμεινα άνεργη κι εκείνος προτιμούσε να είναι οπουδήποτε εκτός από το σπιτι. Οταν του μιλούσα θυμωνε. Μου είπε μέχρι και ότι είμαι κομπλεξικη και επειδή εγώ κλείστηκα μέσα γιατί δεν έχω παρέες, δεν θέλω να περνάει κι εκείνος καλά...! Πως να βγω όταν εκείνος συνέχεια έλειπε κι είχα ένα μωρό να φροντισω; Μετά το καλοκαίρι άλλαξε κάπως αφού συζητήσαμε ξανά και ξανά. Τώρα δεν αργεί τόσο, βγαίνει μόνο για να δει το ματς 2 φορές την εβδομάδα, κάνει εκείνος μπάνιο το μωρό. Ζήτησα να βγαίνω μια φορά την εβδομάδα και είπε πως δεν έχει πρόβλημα. Δεν το κάνω κάθε εβδομάδα αλλά μέχρι στιγμής οσες φορές βγήκα μου το έβγαλε ξινο, γιατί αργησα... Μην αφήσεις να ξεφύγει η κατάσταση. Πες του ότι μπορεί να βγει μια φορά κάθε τόσο αλλά έχεις κι εσυ ανάγκες. Κι εγώ μόνο την παρέα του αποζητουσα, έστω και στο σπιτι, να πούμε δυο κουβέντες. Νιώθω ότι γίναμε ξένοι. Εκείνος δεν έχει αντιληφθεί ότι υπάρχει πρόβλημα. Μπορείς να το ελέγξεις, συζήτησε το. Σου εύχομαι όλα καλά να πανε...
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ. Η ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 35 ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΙΜΗ. ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΤΟΤΕ ΠΕΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΟΒΑΡΗ ΤΟΥΣ ΚΡΙΣΗ. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΠΙΕΣΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΣΙΓΟΥΡΑ Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΤΕΛΕΙΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ. ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΙ, ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΝΕΑ ΦΑΣΗ ΖΩΗΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΝΕΜΕΛΟ,ΕΡΓΕΝΙΚΟ,ΕΠΙΠΟΛΑΙΟ. ΚΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΝΝΟΙΑ. ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ, Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙ ΑΠΛΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ. ΟΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΑΝΕΙΣΤΟΥΝ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ. Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΝΕΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ. ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΑΠΛΑ ΦΟΒΑΤΑΙ ΚΙ ΑΝΤΙΔΡΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο,ΤΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ. ΕΤΣΙ ΦΑΝΤΑΖΕΤΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ. Η ΖΩΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΕΙ ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ, Η ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ. ΟΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΟΜΩΣ ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ,ΟΧΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ. ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΒΛΑΚΩΣΗ ΜΕ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΧΑΛΑΡΩΣΕΙ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΠΗΛΘΕ Η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΕ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Ελπίδα, καταρχήν καλώς να σου έρθει το αγγελούδι σου και να έχεις μια πολύ πολύ όμορφη εγκυμοσύνη! Σίγουρα το πρόβλημα σου είναι κάτι το οποίο δεν σε αφήνει να χαρείς την εγκυμοσύνη σου και αν προσθέσεις σε αυτό και το οτι η ψυχολογία μιας εγκύου έχει τα πάνω της και τα κάτω της είσαι απόλυτα δικαιολογημένη! Η δική μου μικρή συμβουλή (αν και δεν είμαι ειδικός)είναι να προσπαθήσεις να χαλαρώσεις και να δείξεις στον άντρα σου οτι καταλαβαίνεις οτι πιέζεται αλλά αντίστοιχα και εσύ δεν είσαι καλύτερα!Νομίζω οτι γενικά οι άντρες παιρνάνε μια φάση όχι μόνο όταν σκέφτονται οτι θα γίνουν πατέρες αλλά πολύ περισσότερο όταν γίνονται!!!Σίγουρα υπάρχουν άντρες που απολαμβάνουν την εγκυμοσύνη και την πατρότητα πολλές φορές περισσότερο και απο εμάς αλλά ο καθένας είναι διαφορετικός και διαχειρίζεται διαφορετικά αυτά που του συμβαίνουν. Είμαι σίγουρη οτι ο αντρας σου σε αγαπάει και αν του δώσεις λίγο χρόνο θα καταλάβει τι κάνει!Μπορείς να του πείς πώς αισθάνεσαι εσυ αλλα πάνω απο όλα πρέπει η δική σου ψυχούλα να είναι καλά γιατί το μωράκι σου σε αισθάνεται απο την πρώτη κιόλας μερα!Και αυτή την στιγμή η δική σου ευθύνη είναι να είσαι εσύ καλά και το μωράκι σου!Απόλαυσε το γιατί οι στιγμές που θα ζήσεις απο εδώ και πέρα είναι ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ
Κουκλίτσα μέλλουσα μανούλα, Όλοι οι άντρες περνάνε αυτή τη φάση.Μερικοί κατά την εγκυμοσύνη μερικοί μετά τη γέννα.Είναι η φάση "δεν μεγαλώνω", "δεν θα αλλάξω","η ζωή μου θα μείνει ίδια","θα συνεχίσω να βγαίνω με τους κολλητούς μου" και άλλα πολλά. Ένας άντρας δεν ζει την εγκυμοσύνη όπως εμείς οι μανούλες που νιώθουμε το σώμα μας να αλλάζει και να υποστηρίζει το σποράκι μας. Ούτε μπορεί να νιώσει το μεγαλείο μιας γέννας όπως το βιώνει η μανούλα. Δώσε χρόνο στον άντρα σου να συνειδητοποιήσει την αλλαγή που θα επέλθει στη ζωή σας και στην οικογένεια σας.Άφησε τον να αισθάνεται ότι ¨δεν πιέζεται¨. Μη στεναχωριέσαι με τον καιρό θα το ξεπεράσει και ιδίως όταν αντικρίσει το παιδάκι σας "θα μεγαλώσει", "θα αλλάξει", "η ζωή του δεν θα μείνει ίδια" και "θα συνεχίσει να βγαίνει με τους κολλητούς του" πιθανόν λίγο πιο αραιά, όχι επειδή θα του το πεις εσύ αλλά από δική του επιλογή. Μη στεναχωριέσαι και κοίτα να χαρείς την περίοδο της πρώτης σου εγκυμοσύνης όσο μπορείς!