Η γέννηση του γιου μου: ευτυχία, απόγνωση, κλάμα, πίστη, δύναμη!

Η γέννηση του γιου μου: ευτυχία, απόγνωση, κλάμα, πίστη, δύναμη!

μαμά Έφη

Καλησπερα Ολιβια και Ελληνιδες μαμαδες, ειμαι η Εφη η μαμα του Δημητρουλη, 20 μηνων πια και θελω να σας διηγηθω και γω την ιστορια της γεννησης του γιου μου, την αγωνια που ζησαμε και ζουμε ακομα.. Και αν μπορεσω να δωσω δυναμη και πιστη σε οποια μαμα περνα κατι παρομοιο.. (που ευχομαι καμια να περασει ποτε!!)

Ειχα μια τελεια εγκυμοσυνη και περιμενα με αγωνια τον ερχομο του μπεμπακου μου σαν τρελη!! Μετραγα τις μερες μια μια, για να τον αντικρυσω επιτελους μπροστα μου.. Ολα ηταν τελεια σε ολη την εγκυμοσυνη.. ολα!! Το αλφα τεστ, η β επιπεδου.. οι εξετασεις.. ολα..

Στις 27 Φεβρουαριου του 2010 το πρωι τα ξημερωματα βρισκομαι στην ιδιωτικη κλινικη που προκειται να γεννησω το μωρο μου και ολο χαρα και χαμογελα περιμενω πως και πως την ωρα που επιτελους θα τον δω!!

Πονουσα από την προηγουμενη το βραδυ και ο πονος αυξανοταν πολυ.. Ο γιατρος ερχοταν να με δει και τιποτα… διαστολη μηδεν… Τελικα κατα τις 7 και μιση το πρωι μου λεει «Εφη, παμε για καισαρικη, το μωρο εχει κανει κακα μεσα στην κοιλια σου» (δοξα το Θεο που δεν ειχα κανει διαστολη και το μωρο εκανε κακα και θα σας πω μετα το γιατι)

Με ετοιμαζουν, με παιρνουν και με πανε στο χειρουργειο.. Απ’ εξω ολοι γεματοι χαρα, χαμογελα και ανυπομονησια.. Θυμαμαι τοσο εντονα την μαια οταν ξυπναγα να μου λεει «Εφη, ανοιξε τα ματια σου..,ο γιος σου.!«

Εγω προσπαθουσα αλλα απο την ναρκωση δεν μπορουσα.. Τελικα μου ακουμπησε το μαγουλο του πανω στο δικο μου.. και ειλικρινα ηταν οτι πιο απαλο, πιο τελειο ειχα νιωσει ποτε..!!

Μετα θυμαμαι στο δωματιο, ενω ημουν ακομα από την ναρκωση πολυ νυσταγμενη και δεν μπορουσα να ανοιξω σχεδον καθολου τα ματια μου, να ρωταω τον αντρα μου.. «Ειναι καλα το μωρακι μας; Ειναι ομορφουλι;«

Ακουω μια τρεμαμαενη φωνή:

«Ναι μωρακι μου ειναι πολυ ομορφος.. αλλα εχει ενα προβληματακι και πρεπει να τον πανε στην Αθηνα στο Παιδων…«

Δεν μπορουσα απο την ναρκωση να αντιδρασω.. δεν καταλαβα, κοιμηθηκα.. ξυπνησα αργτοτερα.. το θυμηθηκα αμεσως!!

«Τι εγινε;;;» λεω «Που ειναι;;;;«

Ευτυχως δεν ειχε φυγει ακομα.. μου τον εφεραν.. ενας γλυκας!! Ενα αγγελος!! Το παιδι μου!!

Για να μην σας τα πολυλογω…

Το παιδι μου γεννηθηκε με μυελομηνιγγοκηλη (δισχιδης ραχη), παρα πολυ σοβαρη παθηση και ενω ο γιατρος μου μου ειπε «Ελα, δεν ειναι τιποτα, ενα χειρουργειο θα κανει..» το μωρακι μου εκανε τρια χειρουργεια, ενα στην σπονδυλικη στηλη, δυο στο κεφαλι, του εβαλαν βαλβιδα και του διορθωσαν και μια αλλη δυσπλασια (το ciarri), KΟΠ 3ου βαθμου και νευρογενη κυστη..

Δεν σας στα αναλυω περισσοτερο, αλλα ημασταν 3 μηνες στα νοσοκομεια με κινδυνο για την ζωη του, με κινδυνο να μεινει αναπηρος από την μεση και κατω και με νοητική υστέρηση.. αλλα ο Θεος βοηθησε και ευτυχως δεν γεννηθηκε φυσιολογικα, γιατι θα εσπαγε η κηλη… Ο Θεος τα εκανε ετσι ωστε αυτο το παιδακι να γεννηθει και να ειναι καλα!! Να εχει νε μεν τα προβληματακια του και να θελει παρακολουθηση αλλα να ειναι πολυ καλυτερα από αυτο που θα μπορουσε να ηταν!!!

Μανουλες να εχετε πιστη!! Να ειστε δυνατες!!!! Να προσευχεστε στο Θεουλη να σας δινει δυναμη, μην χανετε το κουραγιο σας!!!!!! Να χαιρεστε την καθε μερα με τα παιδακια σας, να μην κολλατε σε μικροπραγματα, φτανει να ειστε καλα εσεις και τα παιδακια σας και η οικογενεια σας!!!!!

Και εσεις εγκυουλες, σας παρακαλω μην τρομαζετε.. σε μας συνεβη αυτο, δεν θα συμβει και σε σας!!

Για ολες τις μανουλες που περνουν κατι αναλογο.. ενα μονο.. μην χανετε την πιστη σας, ολα θα πανε καλα!!

Σας φιλω με αγαπη
μαμα Εφη

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com