Κιλά ΥΠΑΡΧΟΥΝ!

Ο Μάνος δεν μ’ αφήνει να γράψω για το θέμα των κιλών… Γιατί λέει ότι δεν είναι σωστό να κλαψουρίζω για τα κιλά μου, τη στιγμή που είμαι μαμά.

Εγώ όμως θέλω να γράψω… Κυρίως για να καθησυχάσω όσες με ήξεραν από πριν και με βλέπουν να έχω γίνει αρκετά…. τσουπωτή ότι ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ απαραιτήτως η εγκυμοσύνη μου για αυτό. Όχι τίποτα, αλλά ξέρω πως πολλές κοπέλες τρέμουν στην ιδέα μήπως «χαλάσει» το σώμα τους με την εγκυμοσύνη.

Που λέτε λοιπόν… Εγώ στην εγκυμοσύνη καλοπέρασα… 18 κιλά έβαλα. Δεν έφαγα του σκασμού, αλλά ούτε πρόσεχα κιόλας. Έτρωγα όμως πολλές βλακείες (μπράβο, ούτε για το μωρό στην κοιλιά μου νοιάστηκα, πφφφ!)

Με το που γέννησα έφυγαν 9-10 κιλά. Γενικά ήμουν σε πολύ καλή κατάσταση. Αν εξαιρέσει κανείς το φουσκο-κοιλάκι-σαμπρελίτσα λόγω της καισαρικής, μια χαρά ήμουν.

Βέβαια, δίαιτα για να φύγουν τα υπόλοιπα κιλά ξεκίνησα ένα μήνα πριν τη βάφτιση της Αθηνάς. Πήρα κάτι αμφιβόλου ποιότητας σκευάσματα από το φαρμακείο και ζούσα με λαχανικά και φρούτα και αυτές τις αηδίες. Στη βάφτιση ήμουν πολύ καλή, έμεναν 6 κιλά. Έλα όμως που… εκεί ξεκίνησε η κατρακύλα. Διότι με το που έκοψα αυτά τα χαζά σκευάσματα, άρχισαν οι κρίσεις χολής, η μία μετά την άλλη. (Αποδείξεις δεν έχω, αλλά ειλικρινά πιστεύω ότι εκείνα τα ηλίθια χάπια και οι σκόνες έκαναν τη δουλειά)

Και κάπου εκεί άρχισα να τρώω. Τρώω, τρώω, τρώω. Ότι δεν έφαγα τόσα χρόνια που ήθελα να είμαι μανεκένε, τα έφαγα σε ένα χρόνο. (Και μεταξύ μας, ως πιτσιρίκα λιμοκτονούσα!!)

Λες και μου έλειπε ενέργεια ρε παιδί μου… Δίαιτα δεν διανοήθηκα να αρχίσω ξανά. Δεν είναι ότι προσπάθησα και δεν πέτυχε. Δεν ένιωσα έτοιμη να το κάνω.

Έτσι η ζυγαριά ξανα-ανέβηκε. Είμαι αρκετά κιλά πάνω από το κανονικό μου. Δεδομένου ότι θέλω να πάω σύντομα για δεύτερο παιδί, δεν είμαι για να χάνω κιλά, γιατί θα τα ξαναπάρω. Έβαλα τον γυναικολόγο μου όμως να υποσχεθεί ότι δεν θα μ’ αφήσει να τρώω. Άλλωστε, η εγκυμοσύνη είναι λένε η καλύτερη περίοδος για να χάσει τα περιττά της κιλά μια γυναίκα (όχι εσύ με τα 2 κιλά παραπάνω! Εμείς με τα δέκα συν!!)

Παραδόξως το δέρμα μου είναι σε καλή κατάσταση, γενικά έχω «μαζέψει» παρά τα παραπάνω κιλά, το στήθος είναι μια χαρά (αλλά πολύ μεγαλύτερο απ’ ότι πριν, ε, μου έλειπε άλλωστε).

Η ψυχολογία μου;

Πού και πού με πιάνει στεναχώρια (ειδικά όταν βλέπω κάτι φουστάκια που τώρα μου μπαίνουν για γκέτες, χαχα), αλλά γενικά δεν θα έλεγα ότι έχω τρελαθεί κιόλας. Άλλωστε με ξέρω… Είναι να το πάρω απόφαση…

Και εδώ θέλω να καταλήξω: δεν νομίζω πως η εγκυμοσύνη μπορεί να καταστρέψει εντελώς ένα σώμα, όπως λένε… Ναι, μπορεί να εμφανιστούν ραγάδες, ναι μπορεί να έρθει χαλάρωση, όμως τα κιλά μπορούν να χαθούν, αρκεί να υπάρχει θέληση.

Άλλες για τη βάρκα μου; Ποιες δεν έχετε χάσει ακόμα τα κιλάκια σας;

Υ.Γ. Ο Μάνος μου είπε να γράψω «Ο αντρούλης μου λέει ότι είμαι κούκλα» (υπήρχε περίπτωση να πει κάτι άλλο δημοσίως; χαχα!)