μαμά Ελένη
Γεια σας! Με λένε Ελένη και θέλησα να σας πω τη δική μου ιστορία, προκειμένου να δώσω ελπίδα και θάρρος σε κάποιες γυναίκες που μπορεί να αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.
Έκανα πρωταθλητισμό και όταν αποφάσισα με τον άντρα μου να κάνουμε παιδί, έπρεπε να κάνω μεγάλη «θυσία», να σταματήσω για περίπου ένα χρόνο όπως το είχα προγραμματίσει. Τελείωσα τους αγώνες αρχές Αυγούστου και τη 15η μέρα του κύκλου επισκέπτομαι μια γυναικολόγο για να δώ αν χρειάζεται κάτι. Μου είπε οτι δε μπορούσα να μείνω έγκυος επειδή δεν είχα σταθερό κύκλο, δεν είχα ωορρηξία και έπρεπε να κάνω μια θεραπεία με αντισυλληπτικά για 6 μήνες για να σταθεροποιηθεί ο κύκλος και μετά θα έμενα.
Η γιατρός δε σκέφτηκε καν ότι μπορεί να έχω ωορρηξία αργότερα μέσα στο μήνα, αφού έχω κύκλο 35-40 ημερών. Τελος πάντων, να μη μακρηγορώ, έμεινα τυχαία έγκυος την 25η περίπου μέρα του κύκλου και ενώ περίμενα να αδιαθετήσω για να ξεκινήσω τα αντισυλληπτικά. Η αδιαθεσία δεν ερχόταν και έτσι μετά από ένα τεστ ανακάλυψα ότι είμαι έγκυος. Απέραντη χαρά, ανέλπιστα ήμουν έγκυος με τον ο πρώτο μήνα προσπάθειας!
Θα γεννούσα Μάιο, θα έχανα τα κιλά το καλοκαίρι και από Σεπτέμβρη θα ξεκινούσα προπόνηση… τι ωραία, τι προγραμματισμένα! Όταν όμως κάνουμε εμείς σχέδια, λένε, γελάει ο Θεός… Πάμε στη γιατρό την 7η εβδομάδα, ακούμε καρδιακή λειτουργία και αρχίζουν τα όνειρα, τα σχέδια, το ανακοινώνουμε στους συγγενείς και κλείνουμε ραντεβού για την αυχενική διαφάνεια. Ούτε που μου πέρναγε από το μυαλό ότι κάτι μπορεί να πάει στραβά…
Πάμε για την αυχενική διαφάνεια τη 11η εβδομάδα, κάνουμε υπέρηχο και ακούω τη γιατρό να μου λέει «Δεν υπάρχει μωρό πλέον, δε λειτουργεί η καρδιά». Στην αρχή δε κατάλαβα, αλλα όταν τη ξαναρώτησα και συνειδητοποίησα τι συνέβαινε, έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Παλίνδρομη κύηση.
Συμβαίνει συχνά, μου είπαν.
Χειρουργείο, απόξεση, εκεί πραγματικά έφυγε ένα κομμάτι μου, δεν ξέρω γιατί, αλλά μου κόστισε πάρα πολύ ψυχολογικά. Ξαφνικά όλα είχαν αλλάξει, έπρεπε σε όλους να εξηγώ γιατί η κοιλιά μου δε μεγαλώνει πια, προπόνηση δεν είχα όρεξη να κάνω, εκεί που το σώμα μου ήταν αψεγάδιαστο, είχα φορτωθεί 6 κιλά σε 3 μήνες και πάνω στο άνχος μου να τα χάσω, ξεκίνησα να έχω βουλιμικα επεισόδια… Αυτό διατάραξε τις ορμόνες και μετά δεν έμενα έγκυος, είχα πολλές εντάσεις με την αδερφή μου για κάποια οικογενειακά ζητήματα και γενικά ήμουν πολύ χάλια ψυχολογικά και νομίζω πως πέρασα κατάθλιψη.
Ο άντρας μου με στήριζε όσο μπορούσε, αλλα κάποιες φορές ίσως δε θέλουμε να βοηθηθούμε.. Έκανα εξετάσεις σε ένα πανεπιστημιακό νοσοκομείο, μήπως έχω κάποιο πρόβλημα. Όταν τις είδε η γυναικολόγος, μου είπε όλα καλά και όταν τη ρώτησα για μια ένδειξη που ήταν πάνω από το όριο μου είπε οτι δεν είναι τίποτα, κατι με τη πήξη του αίματος.
Τι ειρωνεία… αυτή η φράση μπορούσε να έχει σώσει μια ζωή… αρκεί να ήξερε η γιατρός τι σημαίνει θρομβοφιλία… θα σας εξηγήσω παρακάτω.
Μετά από 6 μήνες άκαρπων προσπαθειών, αμέτρητων τεστ, άγχους, στεναχώριας κλπ και μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, ανανεωμένη πλέον, μήνα Αύγουστο ξαναμένω έγκυος!!! Βιάστηκα να πω οτι ο Θεός μου στέλνει πίσω ότι μου στέρησε. Όμως ποτέ δεν άκουσα καρδιακή λειτουργία, «ευτυχώς» η κύηση παλινδρόμησε την 6η εβδομάδα, σχετικά νωρίς. Ξανά χειρουργείο, απόξεση.
Αυτή τη φορά το πήρα πιο χαλαρά, ίσως γιατί το είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου οτι μπορεί να συμβεί.
Εκεί αρχίζει ο γολγοθάς των εξετάσεων, είπα στον άντρα μου ότι δε πρόκειται να ξαναμείνω έγκυος αν δε το ψάξω γιατί ίσως να μου συμβεί το ίδιο και δε θα το άντεχα για 3η φορά.
Επειδή μένω επαρχία, είχα κάνει την Αθήνα δεύτερο σπίτι μου, ενώ ταυτόχρονα τελείωνα με πολύ δυσκολία και το πανεπιστήμιο στη πόλη μου. Οικονομικά είχαμε αποστραγγιστεί αλλά άξιζε αφού βρήκαμε τι έφταιγε: είχα θρομβοφιλία. Είναι ένα πρόβλημα με τη πήξη του αίματος, το οποίο εμφανίζεται μόνο στην εγκυμοσύνη και σου δημιουργεί θρόμβο στο πλακούντα, δεν περνάει οξυγόνο και νεκρώνεται το έμβρυο.
Η λύση είναι ενέσεις ηπαρίνης σε όλη τη διάρκεια της κύησης και όλα πάνε καλά. Αν λοιπόν ήξερε τη θρομβοφιλία η προηγούμενη γιατρός στην επαρχία, η δεύτερη εγκυμοσύνη πιθανό να είχε αίσιο τέλος.
Πάμε σε έναν μεγαλογιατρό στην Αθήνα, γιατρό κάποιων διασήμων και ενός πρώην πρωθυπουργού και αφού γνώριζε τη θρομβοφιλία, τον εμπιστευόμαστε. Μας λέει θα κάνετε και ανάλυση καρυότυπου, κάνουμε και επειδή βγαίνει σε εμένα ότι έχω στο καρυοτυπό μου μια μετάθεση ενός γονιδίου, μας ανακοινώνει τηλεφωνικά προπαραμονή Χριστουγέννων ότι πιθανώς δε μπορώ να φέρω υγιή μωρά στο κόσμο και ότι θα πρέπει να κάνω εξωσωματική για να γίνει έλεγχος πριν την εμβρυομεταφορά και αν δεν είναι κανένα έμβρυο υγειές ίσως χρειαστώ δανεικά ωάρια. Τι να σας πω πιο άσχημα δεν έχω ξανανιώσει!!! Έκανα μαύρα Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά…
Αγόρασα τα πανάκριβα φάρμακα της εξωσωματικής που για καλή μου τύχη ποτέ δε χρησιμοποίησα, γιατί ο Θεός με λυπήθηκε μάλλον και μια μέρα τυχαία βρήκα μια φίλη από παλιά, η οποία μου είπε για ένα γιατρό στη πόλη μας καινούργιο, καλό.. και είπα να πάω να πάρω μια δεύτερη γνώμη.
Πήγα λοιπόν και κοιτάζοντας ο γιατρός τις εξετάσεις μου λέει εκτός από τη θρομβοφιλία που ήξερε τι είναι, δεν έχω τίποτα άλλο, ο καρυότυπος είναι μια χαρά και ότι μεταθέσεις συμβαίνουν! Ο μεγαλογιατρός της Αθήνας που βγαίνει συχνά στη τηλεόραση, είναι απλά ένας απατεώνας που στο βωμό των χρημάτων λέει ψέματα και θα οδηγούσε μια κοπέλα 25 χρονών σε εξωσωματική χωρίς λόγο!
Συνέχισα λοιπόν με το γιατρό στη πόλη μου και 3 μήνες περίπου αργότερα παραμονή του Πάσχα κρατούσα ένα θετικό τεστ. Αμέσως ξεκίνησα ενέσεις ηπαρίνης τις οποίες και συνέχισα για 40 μέρες μετά τη γέννα. Άρχισα να έχω όλα τα συμπτώματα της εγκυμοσύνης, με φοβερό άγχος ότι κάτι θα συμβεί, φόβους ότι θα σταματήσει η κύηση, έτρεχα κάθε λίγο στο γιατρό για υπέρηχο, μέχρι και την ώρα του τοκετού δε πίστευα ότι εγώ θα γεννήσω μωρό…
Δόξα το Θεό όλα πήγαν καλά και τώρα έχω ένα υπέροχο κοριτσάκι, πανέξυπνο που με κοιτά γλυκά και μου λέει «Σε λατέβω μανούλα«
Έχω θάψει ο,τι πέρασα, είμαι χαρούμενη, αισιόδοξη και θεωρώ το κοριτσάκι μου και τον άντρα μου τα καλύτερα δώρα της ζωής μου!
Θέλω να «συμβουλέψω» όποιες γυναίκες προσπαθούν να αποκτήσουν μωρό ή έχουν αποβολές να μη το βάζουν κάτω, να ψάχνονται κάνοντας εξετάσεις και παίρνοντας πολλές γνώμες γιατρών για να αποφεύγουν τους απατεώνες με ο,τι αυτό συνεπάγεται!!!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
και εγώ παθούσα με μία αποβολή σίγουρη και πιθανόν άλλες δύο πιο πριν...ενέσεις και πάλι ενέσεις και στις δύο εγκυμοσύνες...και μετά την καισαρική την πρώτη φορά και μετά τον φυσιολογικό την δεύτερη φορά...αλλά και ενέσεις μετά από χειρουργείο στο στήθος ...δυστυχώς όσες έχουμε θρομβοφιλία πρέπει να προσέχουμε εφ όρου ζωής γιατί οι θρόμβοι μπορεί να δημιουργηθούν ανα πάσα στιγμή και όχι μόνο κατά τη διάρκεια μιας εγκυμοσύνης. γερά και καλότυχα τα μωρά μας!!!
Eπίσης και η δόση της υπαρίνης είναι σημαντική και εξαρτάται μεταξύ άλλων και από το βάρος της μέλλουσας μανούλας. Και η δική μου ιστορία είναι αντιστοιχη μόνο που εγώ ήξερα ότι είχα θρομβοφιλία και οι αποβολές οφείλονταν ( όπως αποδείχθηκε μετά ) στην χαμηλή δόση υπαρίνης.
Well, well, well, ήθελα πολύ καιρό να δω μια τέτοια ιστορία, γιατί εγώ δεν προλαβαίνω να γράψω τη δικιά μου! Καταρχήν, να χαίρεσαι το ζουζούνι σου!:-) Σ'εμένα όλα ήταν ιδανικά, αφού μας ήρθε το μπεμπέ το μήνα που ήθελα, αλλά στον υπέρηχο φάνηκε ανεμβρυϊκός σάκος κ μαύρα χάλια εγώ..Ιασώ,μικροχειρουργείο,κλάμα,να μη θέλω να μιλάω με κανέναν-μόνο με τη μάνα μου..γιατρό είχα έναν από τη δουλειά του άντρα μου, που τον θεωρούν κορυφή(για μένα δεν έφτανε κ το Έβερεστ!)&είναι τρελός εξωσωματικάκιας,ο οποίος είχε το καλό ότι δεν ήθελε με κανέναν τρόπο να διαβληθεί η φήμη του, οπότε.... μου έκανε ιστολογική-δεν το θεώρησε τυχαίο γεγονός-,περιμέναμε 6 μήνες κ μετά από χρήση κλομιφαίνης έκανα τα διδυμάκια μου!!Η θρομβοφιλία με τσάκισε ψυχολογικά κ κλείστηκα στον εαυτό μου-εκεί έχασα κ όλους μου τους φίλους,κάτι για το οποίο μετάνιωσα οικτρά-!Πονούσα υπερβολικά με τις ενέσεις, κάθε εβδομάδα πήγαινα σε γυν/γο, αιματο/γο, ενδοκρι/γο κ σε μικροβιολογικό για αίμα.. κόλαση..anyway, βγήκαν οι δίδυμες καλά, γερές, ΑΛΛΑ εγώ είχα ένα κενό μέσα μου γιατί δεν μπόρεσα να χαρώ τίποτα..ξανά εγκυμοσύνη, ξανά αποβολή, γιατί τράβηξα κ μια στεναχώρια κ επιβάρυνα την κατάσταση..φτου κι απ'την αρχή, ξανά εγκυμοσύνη-κι επειδή ξέραμε-, ξεκινάμε τις ενέσεις πριν το μάθουμε, σαλοσπίρη, κορτιζόνη, γιατρούς και το καλύτερο αλλαγή πόλης κ περιβάλλοντος γενικότερα!!! Τί χαρά!! Όλα εδώ μου φάνηκαν πιο εύκολα, ακόμη κ τις ενέσεις τις χαιρόμουν, αφού με βοηθούσαν κ οι μικρές;-) Και γεννήθηκε κ η 3η μου, η μπισκοτίνα, που στο τσακ την προλάβαμε γιατί είχε γεμίσει θρόμβους ο πλακούντας κ δεν θα επιβίωνε...όσο το σκέφτομαι τρελαίνομαι!Αυτά εν περιλήψει!Α!Και θέλω πολύ να κάνω τέταρτο, αλλά με την κατάσταση αυτή κ την ηλικία μου(όχι,δεν θα την πω!) δεν το βλέπω να προχωράει γιατί φοβάμαι κ κουράζομαι ακόμη κ στη σκέψη... αυτά είχα να σας πω, ξέρω πως μακρυγόρησα,μα με "καίει"το θέμα! Πάντως, βρε κορίτσια, δεν μου αρέσει να κρίνουμε τόσο αβίαστα τους γιατρούς ;-)
Ki elega"eimai h monadikh?"!Otan mpw apo pc,tha sas grapsw analytika giati mpainw apo mobile k me petaei exw!Pantws auto me thn kaisarikh den isxuei!
mpravo pou den masises kai den ta paratises...exo mia fili pou viose to idio kai perimenei to moraki tis se 1 mina... alla edo koritsia thelo voitheia...tis eipan pos prepei na gennisei me programmatismeni kaisariki, logo tis thromvofilias....alitheyei??? i einai alli mia dikaiologia?? peite mou grigora...mpas kai tis allakso gnomi...
Αχ κοπελα μου πως σ καταλαβαινω. εγω μεσα στο χρονο ειχα δυο αποβολες, στην δευτερη εκανα κ αποξεση,θυμαμαι οταν ξυπνησα μετα τ χειρουργειο δεν μπορουσα ν σταματησω ν κλαιω. Ειχα παει σ 3 γιατρους τοτε κ οι 3 μου ειπαν ν μην τ ψαξω κ οτι εινια τυχαιο συμβαν και αν τυχει κ μεινω έγκυος κ τ χασω τοτε ν αρχισω τ ψαξιμο.ΤΑ ΖΩΑ! Τ καλοκαιρι εμεινα εγκυος και αυτη την φορα πηγα σ ενα νεο γιατρο που ετυχε ν τον βρω μεσω Ικα . Του ειπα ολο τ ιστορικο μου και τ πρωτο πραγμα που εκανε ηταν ν μου γραψει εξετασεις θρομβοφιλιας, βγηκα θετικη αλλα στο θρομβοελαστογραμμα εδειξε οτι δεν χρειαζομαι ενεσεις , μονο προληπτικα παιρνω σαλοσπιρ καθε μερα. σ λιγο μπαινω στον 6 μηνα και περιμενω πως κ πως ν κρατησω τον μπεμπη μου αγκαλια
Εγώ έκανα εξετάσεις για θρόμβοφιλία πριν καν μείνω έγκυος γιατί η μαμά μου είχε αποβολές και είχα υποψία, ήμουν ετεροζυγοτης αν αυτό σας λέει κάτι, αλλά έκανα και εγώ ενέσεις και ο γυναικολόγος το αποφάσισε σε συνεργασία με τον αιματολόγο όλα πήγαν καλά και έχω ένα γιο κούκλο που με φωνάζει μαμά και λιώνω …. Να χαίρεσαι και εσύ την κορούλα σου και αν θέλεις 2ο ξέρεις πια τι να κανείς !!!!
Πολυ χαιρομαο κουκλιτσα μου που ολα στο τελος πηγαν κατ ευχην!Να χαιρεσαι την κουκλιτσα σου και ευχομαι συντομα και αλλο!Ο Παρασχος και ο Παντος ειναι απεριγραπτοι απατεωνες....αν σου πω τη δικη μου ιστορια θα φριξεις!!Τελος καλο ομως και για μενα, ο Θεος να μας φυλαει απο τους "μεγαλογιατρους" απατεωναρους!Που πηγε ο ορκος του Ιπποκρατη οεω?
χαιρομαι παρα πολυ που ολα πηγαν καλα!!!!!!!! ειμαι κι εγω στην "ομαδα" σου λοιπον μαμα ελενη...εχω κι εγω θρομβοφιλια,την οποια ανακαλυψαμε φυσικα κι εμεις μετα απο μια παλινδρομη στη δωδεκατη εβδομαδα...ετσι λοιπον περασα 2 εγκυμοσυνες με ενεσεις clexane 0.6 kai 0.8 αντιστοιχα και εφερα στον κοσμο 3 υπεροχα παιδακια!!!!!πηγα για δευτερο και μουτυχαν διδυμακια!!!!!και ειπα οτι αυτο που εφυγε την πρωτη φορα μου τοδωσε ο θεος αργοτερα.... ναστε γεροι να την χαιρεστε την κορουλα σας!!!!!και βουρ και για δευτερο λοιπον...
Ελενη μου, διαβασα την ιστορια σου και ειλικρινα ειναι ιδια με την δικη μου (με λιγες διαφορες βεβαια) αλλα 2 ακαρπες εγκυμοσυνες η πρωτη την 16η εβδ και η δευτερη την 7η εβδ. Θρομβοφιλια και εγω !!! clexane απο την 4η εβδ μεχρι και την 36η εβδ.Πολλες εξτασεις... πολλα λεφτα... καρυοτυπος και και και ... ολα τα καναμε, και τελικα ηταν το πιο απλο και το πιο ανεξοδο !!! Μπηκα στο χειρουργειο για καισαρικη και δεν το πιστευα οτι σε λιγη ωρα θα γεννησω!!! Δωξα το Θεο ολα καλα !!! Εγω εχω ενα γιο !!! Να χαιρεσαι την κορουλα σου, να ειναι παντα γερη και να φωτιζει την ζωη σας !!!
Να σας ζήσει το κοριτσάκι σας και χαίρομαι πάρα πολύ που πήγαν τελικά όλα καλά. Μακάρι τέτοιο αίσιο τέλος να έχουν όσες κοπέλες προσπαθούν για νινάκια. Να έχετε τις πιο όμορφες γιορτές!!!
Να σου ζήσει κοπέλα μου. Κι εγώ είχα το ίδιο πρόβλημα πιο ήπιο όμως. Εμφανίστηκε στη 2η εγκυμόσύνη, δεν ξέρω πώς, και έπαιρνα σαλοσπίρη σε όλη την εγκυμόσύνη. Ευτυχώς ήρθε και το 2ο παιδάκι μια χαρά. Θέλει πίστη και επιμονή. Να στε πάντα καλά.
Eλενη μου ακριβως το ιδιο εχω και γω. Μετα απο 4 εξοσωματικες, οι δυο στο μεγαλογιατρο που προανεφερες και μετα απο μια δυδυμη αποβολη ανακαλιψα ότι ειχα θρομβοφιλια. Η αληθεια ειναι ότι του τα εχωσα γιατι δε μ εβαλε στη διαδικασια ελεγχου της θρομβοφιλίας πριν την εξοσωματικη και η απαντιση του ηταν ότι εκανα στα πλαισια της θεραπίας clexane των 0.2 απλα ηθελα μεγαλητερη δόση. Απο κει και μετα όμως ( και πριν μου φερθηκε πολύ ανθρωπινα ) με βοηθισε πολυ και οικονομικα και ψυχολογικα αφου όταν ειχα παει εκει μετα απο διο προσπάθιες για εξοσωματικη οπου τα φαρμακα δεν ειχαν αποτελεσμα στον οργανισμο μου. Οπότε δεν ηπίρχε και εμβριο να μεταφερθει. Μου εδωσε κουραγιο και μου ειπε ότι πρεπει να δωκιμασουμε καπιο αλο προτωκολο φαρμακων. Τον εμπιστευτικα και θα τον εμμπιστευτω ξανα αφου εχω κανει την ερευνα μου με τους αλους πιο διασιμους μεγαλογιατρους που την ουσια δεν τους βλεπεις ποτε τους ιδιους μετα το πρωτο ραντεβου, παρα μονο τους συνεργατες τους. Αυτοι οι μεγαλογιατροι λοιπων μου ειπαν και μενα το "δεν μπορεις να παραξεις ωαρια μόνο με δανικα" και η ψυχολογια μας χαλια. Εχουν περασει δυο χρονια απο την τελευταια μου εξοσωματικη αλλα όταν τ αποφασισω, παλι εκει θα παω. Χερομαι που βρηκες ενα γιατρο να σε καταλαβεινει και να σου δωσει μια λυση να ξερεις όμως ότι ο καθε γιατρος κατηγωρει πολυ ευκολα τον αλον παιζοντας το σπουδαιος επιστημονας εδω στην Ελλαδα. Να χαιρεσε το αγγελουδι σου και ελπίζω να μην κουρασα με την πολυλογία μου. Ότι καλητερο σε καθε κοπέλα που πρωσπαθει για ενα μωρακι.
χαιρομαι πολυ που τα καταφερες!δυστυχως η θρομβοφιλια ειναι η μοδα της εποχης και ο περισσοτερος κοσμος δεν το ξερει.γινεται ειδικη εξεταση και πρεπει να την κανουν ολοι και αντρες και γυναικες,ειναι και κληρονομικη,και μπορει να δημιουργησει πολλα προβληματα ασχετα με τις εγκυμοσυνες.επισης ΝΤΡΟΠΗ για αυτους τους γιατρους που βαζουν το χρημα πανω απο ολα!να χαιρεσαι το παιδακι σου,να χετε παντα την υγεια σας!