Μαμά σε μικρή ηλικία. Ας πάψει να είναι ταμπού!
Μαμά σε μικρή ηλικία.
Ας πάψει να είναι ταμπού!
μαμά Β.
Αποφάσισα να γράψω τη δική μου ιστορία για έναν και μόνο λόγο: για όλες αυτές τις προκαταλήψεις και τις απόψεις για τις γυναίκες που γίνονται μαμάδες πολύ νέες. Επειδή το φαινόμενο αυτό δεν είναι σύνηθες τα τελευταία χρόνια, δεν παύει και να υπάρχει. Δεν σημαίνει ότι οι γυναίκες αυτές είναι κατώτερου κοινωνικού και μορφωτικού επιπέδου (όπως πολλές φορές έχω ακούσει). Και επιτέλους, ας μου πει κάποιος με ποια κριτήρια και ποια μονάδα μέτρησης μετριέται το επίπεδο;
Μια από αυτές τις γυναίκες είμαι και εγώ. Έγινα μαμά μόλις 19 ετών και τώρα έχω ένα αγγελούδι, τον γιο μου, 6 χρονών.Ας τα πάρω από την αρχή: γνώρισα τον άντρα μου στα 15 και από τον πρώτο μήνα της γνωριμίας μας ήξερα ότι αυτός είναι ο άνθρωπός μου. Βέβαια, κανείς δεν με πίστευε και πολύ λογικό το βρίσκω, γιατί όπως προείπα, ήμουν μόλις 15!
Μετά από τέσσερα χρόνια σχέσης και ενώ ετοίμαζα τις βαλιτσούλες μου για να πάω στη Ρόδο για σπουδές (μιας και είχα περάσει στο παιδαγωγικό), ένα τεστ εγκυμοσύνης ήρθε να αλλάξει τα πάντα. Θετικό! Και τώρα;;;
Στην αρχή πάγωσα, αλλά ποτέ, ούτε για μια στιγμή δεν σκέφτηκα την άμβλωση. Ευτυχώς για μένα, έχω έναν υπέροχο άνθρωπο δίπλα μου που από την πρώτη στιγμή ήταν πλάι μου. Όταν του ανακοίνωσα ότι είμαι έγκυος, μου απάντησε «Εεεε και; Σε εννιά μήνες θα έχουμε το μωράκι μας!!«
Το άλλο θετικό στην ιστορία είναι ότι έχω και δύο καταπληκτικούς γονείς, τρομερά ανοιχτόμυαλους και μορφωμένους. Που το μόνο που μου ζήτησαν ήταν να μην αφήσω τις σπουδές μου, γιατί έχουν κάνει μεγάλο αγώνα να μου δώσουν όλα τα απαραίτητα εφόδια για το μέλλον μου.
Σε εννέα μήνες ήρθε το αγγελούδι μου και η ζωή μου άλλαξε! Όλοι μου είπαν και μου λένε ακόμα «Μα θα στερηθείς πράγματα!! Θα κλειστείς σε ένα σπίτι, θα περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου με έναν άνθρωπο» και άλλες τέτοιες μπούρδες. Δεν καταλαβαίνω… Αφού έχω βρει τον φύλακα άγγελο της ζωής μου, τον άντρα μου, μου έδωσε ο Θεός το μεγαλύτερο δώρο, τον γιο μου, δεν έχω νιώσει 6 χρόνια μετά ότι μου λείπει το παραμικρό, ζω τη ζωή μου όπως ακριβώς ήθελα, μετά από πολύ κόπο και πολλές αιτήσεις μεταγραφών για Αθήνα, πηγαίνω στην σχολή μου, δουλεύω στην εταιρεία του πατέρα μου και είμαι απόλυτα ικανοποιημένη… Σε γενικές γραμμές, δεν μου λείπει τίποτα!
Γιατί θα έπρεπε να περιμένω για να κάνω παιδί;;;
Γιατί θεωρούμουν στα 19 μικρή, ενώ στα 24-25 όχι;
Γιατί έπρεπε να μην έχω κρατήσει το παιδί;
Γιατί πρέπει να υπάρχει ένας κανόνας για το πότε να κάνει μια γυναίκα το παιδί της;
Όταν βρίσκεις τον άνθρωπό σου, δεν υπάρχει ηλικία για να γίνεις μητέρα. Εγώ αυτό πιστεύω. Θα ήθελα λοιπόν να σταματήσουν να κοιτούν κάποιοι περίεργα τις μικρές μαμάδες, είναι απλά και αυτές μαμάδες που λατρεύουν τα παιδιά τους το ίδιο και ζουν μια απολύτως φυσιολογική ζωή!
Το αγγελούδι μου είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα της ζωής μου και η μέρα που έγινα μαμά η ωραιότερη απ’ όλες! Αν γύριζα τον χρόνο πίσω, πάλι τα ίδια πράγματα θα έκανα!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
ΚΑθολου ταμπου δεν το θεωρω και πιστευω οτι ειναι τελειο να μεγαλωνεις μαζι με το παιδι σου ειμαι 27 και εχω μια κορη 7 χρονων με δικη μου αποφαση οτι θελω να κανω παιδι στα 20 και τωρα περιμενω τη δευτερη κορη!!Τα παιδια ειναι ευτηχια και μεγαλη ευθηνη βεβαια αλλα το ενα δεν ανερη το αλλο!
Το θέμα δεν είναι αν είναι "ταμπού" να είσαι νέα μητέρα. Πριν από 70-80 χρόνια που οι γιαγιάδες μας παντρευονταν και γεννοβολάγανε στα 15-16 (Κάποιες, γιατι η δικια μου γιαγια παντρευτηκε στα 24), είχαν ήδη σταματήσει το σχολείο (Υποχρεωτική εκπαίδευση μεχρι 6η δημοτικού) είχαν περάσει 2-3 χρόνια να μαθαίνουν πως να γίνουν "νοικοκυρες" και παντρευτονταν τους 20+ παπουδες μας που "ειχαν πάει φανταροι" και ήδη εργάζονταν σε χωράφια, υπάλληλοι, κλπ. Το ζευγαρι ακόμα και αν έμενε μαζί με γονείς, είχε τα έσοδα να συντηρηθεί και να διατηρησει μόνο του το σπίτι του. Ένα 15χρονο σήμερα προφανώς και μπορεί να κάνει σεξ. Αλλά εάν είναι τόσο ανενημέρωτο για την αντισύλληψη, ή τόσο χαζό που νομίζει ότι "δεν κανεις αν δεν το θες" και καταλήξει σε εγκυμοσύνη, έχει όλες τις πιθανότητες να γίνει φόρτωμα στους γονείς του που θα βρεθουν σε μια ηλικία 40+ να μωρονταντεύουν ξανα μανα και μάλιστα όχι το δικό τους παιδί, μέχρι το 15χρονο να "Σπουδάσει" "σταθεί στα πόδια του" κλπ. Και όχι, δεν είναι το ίδιο με το να έχεις μια ατυχία (Πχ ανεργία) και να χρειαστείς βοήθεια κάποιους μήνες, ούτε να εργάζεσαι και να στο κρατανε μερικές ώρες. Είναι παρασιτισμός, να γίνεσαι φόρτωμα στου γονείς που δεν είναι υποχρέωση τους κιόλας να υποστηρίξουν όχι μόνο την μανα/πατερα, αλλά και το παιδί που τόσο ασυλλόγιστα έφερε στον κόσμο, γιατί δεν τους άφησε επιλογή. Εννοείται ότι και οι γονείς έχουν τις ευθύνες τους, καθώς νομίζουμε στο Ελλαδιστάν πως αμα πούμε στο 12χρονο τι είναι προφυλακτικό-χάπι-σπιραλ κλπ θα παει γραμμη να κάνει σεξ, ενώ περνάμε και στα αγοράκια την αντίληψη ότι το σεξ είναι κάτι που οι συνέπειες του αφορούν μονο τη γυναίκα, παράλληλα τα προπονούμε σε γαλιφίστικα κόλπα τυπου "ελα βρε μωρό μου θα προσέχω", "μα τώρα την σοκολάτα την τρως με το χαρτί εσύ;" και αλλα τέτοια προοδευτικά (Not). Άσε που ακόμα κλείνουμε το μάτι για να αγοράσουμε προφυλακτικό. Οπότε όχι η μητρότητα σε μικρή ηλικία δεν είναι ταμπού, ο παρασιτισμός είναι, όπως και η έλειψη σωστής ενημέρωσης από την οικογένεια και το σχολείο για τις επιπτώσεις του σεξ.
Eime 20 etwn kai perimenw to gluko mu to mwraki 7 mhnwn mphka malon agoraki ine dn me afhnei na to dw mu gurnaei th platoyla tou egw akouw xirotera pragmata kathe mera exoun fagothei kai stenaxwrieme polu giati to agapaw kai me exoyn skasei oloi ine toso kakoi anthrwpoi akomh kai oi goneis mu dn to theloun ti mporw na kanw gia afto..??
Να μην τους δινεις σημασια γλυκια μου ο, τι πρεπει ειναι η ηλικια σου! Και εγω 20 ειμαι και περιμενω κοριτσι! Ειμαι 8μηνων. Σε ζηλευουν γιατι εισαι νεα και ομορφη!
I kathe gunaika einai diafotetiki.... alles ginonte kales manes alles einai kai i xeiroteres aneksartita apo tin ilikia tous ... kai ego eimai 18 xronon kai se ligous mines perimeno kai ego na gnoriso to aggeloudaki pou exw mesa mou ... kai eimai polu uperifani ....
αχ να σου ζησει,και γω θελω να γινω νεα μανουλα αν οι συνθηκες το επιτρεπουν,εχεις μια πιο ουσιαστικη σχεση με το παιδακι σου και μπορει τωρα να ζοριστεις λιγο αλλα τιποτα σαν τον ερχομο ενος μωρου,δεν υπαρχει πιο ωραιο πραγμα <3