Είμαι κι εγώ ένα ιδιαίτερο παιδί
Είμαι κι εγώ ένα ιδιαίτερο παιδί
της ΙΒ
Εμαθα να διαβαζω και να γραφω πολυ νωρις. Ο μπαμπας μου ασχοληθηκε πολυ μαζι μου απο μικρο και φυσικα ως το πρωτο παιδι της οικογενειας, ακομα και σημερα που ειμαι 32 χρονων ΓΥΝΑΙΚΑ, ειχε και έχει μεγαλες απαιτησεις!. Μεχρι την τριτη δημοτικου ολα κυλουσαν ομαλα. Τοτε εμφανιστηκε ενα Β στους βαθμους μου και η οικογενεια μου μονο που δεν αυτοκτονησε!!!! Παραπονα στη δασκαλα. Φωνες σε εμένα. Η δικαιολογια της δασκαλας ηταν οτι δεν κανω καλα γραμματα και γι αυτο πηρα Β. Συνεχισα να προσπαθω οσο περισσοτερο μπορουσα με την καλλιγραφια και ομως καμια βελτιωση στα γραμματα μου.
Πεμπτη δημοτικου και αρχιζουνε προβληματα στα μαθηματικα. Οχι οτι δεν τα καταλαβαινα, απλα αργουσα. Αυτο ομως δεν φαινοτανε στην ταξη. Φαινοτανε οτι δεν τα ηξερα γιατι ποτε δεν τελειωνα τις ασκησεις. Γυρω στα Χριστουγεννα λοιπον, ειχαμε γιορτουλα και θα παιρναμε κ βαθμους. Ολοι οι γονεις κ οι μαθητες μεσα στην αιθουσα κ το feedback του δασκαλου για τον καθενα μας δεν εμενε κρυφο. Φτανει η σειρα μου, προχωραμε μπροστα με τον μπαμπα μου κ ο δασκαλος σουφρωνει τα φρυδια κ λεει μεσα στην αιθουσα «Δυστυχως η ΙΒ δεν στροφαρει!» Μια ησυχια μεσα στην αιθουσα, ολα τα ματια καρφωμενα πανω μας κ ενας μπαμπας κατακοκκινος αλλα ηρεμος. Γυριζουμε σπιτι κ αρχιζουν οι συζητησεις για το τι θα κανω στην ζωη μου. Να σας υπενθυμισω ημουν μολις 10 χρονων!!! Οποτε επεσε η πρωτη συμβουλη, να τελειωσω το γυμνασιο κ να γινω κομμωτρια! (δεν εχω τιποτα εναντιον της κομμωτικης μην παρεξηγηθω, απλα το επισημανω σε σχεση με την ηλικια μου κλπ). Εγω συνεχισα να προσπαθω οσο μπορουσα να παω καλα στο σχολειο αλλα εφτανα μεχρι το 9. Σιγα σιγα αρχιζω κ βρισκω τροπους που με βοηθανε στην συγκεντρωση, αρχιζω κ διαπιστωνω τι κανω απο πολυ μικρη ωστε να μαθω ακομα κ τις μερες της εβδομαδας!
Ανακαλυπτω τοτε τους χρωματιστους μαρκαδορους που ειναι για σημειωσεις. Κ αρχιζω να χρωματιζω τα βιβλια μου. Η πρωτη κατσαδα ηρθε!! «Δεν διαβαζεις, ολο παιζεις εκει μεσα» Μα εγω απλα οργανωνα αυτα που διαβαζα σε τομεις.
Ηρθε το γυμνασιο. Να διαβαζω με τις ωρες. Να κουραζομαι, να χανομαι μεσα σε τριγωνα, μεσα σε πηνια!!! Μου αρεσε ομως τοσο πολυ να ειμαι ολη μερα στα βιβλια μου κ ας μην θυμομουν πολλα μετα. Σιχαινομουν την ιστορια. Καθομουν με τον πατερα μου ωρες κ μου την ελεγε κ μετα τα θυμομουν. Αλλα ΟΧΙ!!!! Δεν την ηξερα οπως την ελεγε το βιβλιο!!! Πολυ κακη μαθητρια η ΙΒ.
Πρωτη γυμνασιου ερχεται η μητερα μου να ρωτησει τους καθηγητες κ πετυχαινει τον μαθηματικο! Της λεει λοιπον οτι ειμαι επιμελης κ πολυ καλη μαθητρια!! Τι εκανε τοτε ενα κοριτσακι 12 χρονων;; Αρχιζει κ χοροπηδαει γυρω απο τη μαμα του κ τον δασκαλο της κ φωναζει » Στροφαρω! Στροφαρω! Στροφαρω!«
Τα χρονια περνουσαν κ εγω καθε χρονο ζοριζομουν κ περισσοτερο. Οι βαθμοι μου παντα 18 και 19. Μεσο ορο εβγαζα 19 + αλλα με πολυ κοπο. Φυσικα για τον μπαμπα δεν ηταν αρκετο ποτε! 20 ειναι το αριστα; 21 επρεπε να βγαζω εγω!!!!
Φτανω λυκειο, κ ανηκω στους καλους μαθητες. Πηγαινω πλεον φροντιστηριο κ θεωρουμε ΤΟΠ μαθητρια! Δευτερα λυκειου λοιπον με ξεκινανε προετοιμασια για πανελληνιες αφου με τα της δευτερας δεν εχω προβλημα. Σας λεω κορυφη μαθητρια!!! Ξενυχτια αγκαλια με τα ολοκληρωματα κ τα πηνια. Τωρα ειχα ανακαλυψει και την μουσικη. Ολη νυχτα επαιζε το ραδιο. Οι γονεις μεσα στην γκρινια. «Μα διαβαζεις τωρα;;; Μαλλον κοιροιδευεις» Τα σχολια των καθηγητων ομως παντα ηταν πολυ καλα! Δεν θα ελεγα οτι ανηκα στα φυτουκλακια, γιατι ημουν κ λιγο κωλοπαδακι αχαχαχα. Αλλα ειχα στοχο!!! Να περασω Ηλεκτρολογος Μηχανικος και Μηχανικων Υπολογιστων στο Μετσοβιο Πολυτεχνειο!!
Φτανει η 3η λυκειου. Διαβασμα, ξενυχτια, αγκαλια με τους μαρκαδορους κ το ραδιο. Οι πανελληνιες ηταν σε ενα μηνα κ ενα βραδυ μου πεφτει το στυλο απο το χερι. Δεν δινω σημασια. Προσπαθω να το πιασω ξανα! Τιποτα!! Γελαγα!! Με πιανει νευρικο που δεν μπορω να ελεξω το χερι μου κ λιποθυμω. Πηγαινω νοσοκομειο με τους καθηγητες μου απο το φροντιστηριο γιατι 11 το βραδυ που αλλου θα επρεπε να ειναι ενα κοριτσι 18 χρονων;; Η διαγνωση υπερκοπωση. ΤΟ χερι μου ομως αρνιοταν να λειτουργησει. Καθοτανε εκει κρεμασμενο. Τελοσπαντων να μην πολυλογω επι ενα χρονο οι γιαροι κανανε διαγνωση υπερκοπωσης. Πανελληνιες δενε δωσα εκεινη την χρονια. Οι γονεις μου αφου εχουμε γυρισει 5 γιατρους, πλεον νομιζουν οτι τους κοροιδευω.
Τελικα παω σε εναν αλλο γιατρο κ μου βρισκει φλεγμονες κλπ κ σε ενα μηνα γινομαι καλα. Φτανουν οι πανελληνιες. Αχγος πολυ αλλα ολοι σιγουροι οτι εστω ΑΕΙ Πληροφορικης το εχω στο τσεπακι.
Βγαινουν τα αποτελεσματα: 5,5,6,13
ΣΟΚ ολοι!!!! στο φροντιστηριο να λυνω τα θεματα χωρις προβλημα. Κανενας ομως δεν με χρονομετρησε ποση ωρα εκανα.
Μετα απο ενα χρονο αποφασιζουμε να βγω Αγγλια. Τα σχολια που ακουσα για αυτη την κινηση:
«Ας κατσει εδω κοριτσι πραγμα να καλοπαντρευτει…που να τρεχει»
«Στο σχολειο βαζουν ευκολα τους βαθμους, αφου εγραψε 5 στις πανελληνιες τοσο αξιζει ως μαθητρια. Στειλτε την να γινει κομμωτρια κ θα την παρω εγω στη δουλεια»
» Οποιος παει Αγγλια ειναι γιατι δεν διαβασε ποτε του κ εκει τους περνανε ολους ευκολα»
Ηρθα με κρυα την καρδια, αλλα κ ενα ονειρο να τρεμοσβηνει στην ψυχουλα μου!
Τελειωνει το πρωτο ετος με εργασιες στο 80%. Ερχονται οι βαθμοι στο σπιτι κ εχω μεινει σε ΟΛΑ τα μαθηματα αλλα στην εξεταστικη! Ναι ναι εδω τους περνανε ολους κ γι αυτο επρεπε να επαναλαβω ολα τα μαθηματα! Φυσικα ο πατερας μου δεν ηθελε να με ξαναστειλει κ πλεον η κομμωτικη φανταζε τοσο κοντινο. Πλεον αρχισα να αμφισβητω τον ιδιο μου τον εαυτο!! Μα τι κανω τοσα χρονια; Γιατι δεν μπορω να μαθω παπαγαλια κατι οπως οι αλλοι; Μηπως τελικα δεν στροφαρω;;;
Χαρη στην μητερα μου ερχομαι για δευτερη φορα πανω. Ολοι οι καθηγητες εδω αρχισανε να ρωτανε τι μπορει να πηγε στραβα κ κανεις δεν ηξερε απαντηση. Ωσπου μια μερα, αντεγραφα απο τον πινακα κ επεσε το ματι του καθηγητη μου. Αρχισε να γελαει κ μου λεει πρεπει να κανεις εξεταση για δυσλεξια. Λιγο τρομαξα αλλα αφου εκεινος γελαγε ειπα ενα απλο οκ.
Το κανω κ βγαινω 68% δυσλεκτικη. Οι κοπελες που μου κανανε τα τεστ το βρηκαν θαυμα να εχω φτασει τοσο ψηλα μονη μου χωρις βοηθεια. Τους ειπα για τα χρωματα που εχω στο κεφαλι μου κ θυμαμαι τις μερες. Για το πως καταφερα να διαβασω ενα χαρτη. Για τους μαρκαδορους μου. Για την μουσικη μου. Βρηκα τοση καταννοηση. Μου δωσανε στην εξεταστικη 20 λεπτα εξτρα ανα ωρα!!! Αυτο ηταν, ολοι βαθμοι στην εξεταστικη εκτιναχθηκαν στο 80%. Στο πτυχιο πηρα αριστα
Οταν το ανακοινωσα στη μητερα μου μεσω τηλεφωνου αρχισε να κλαιει σπαραχτικα κ να με ρωταει αν θα με διωξουν!!! Ετσι δεν αντιδρουμε σε καθε τι διαφορετικο; Σε καθε τι που ειναι εξω απο το καλουπι που μας βαζει η κοινωνια; Δεν το ειπα σε κανεναν αλλον περα απο τους γονεις μου. σε μια γενικη συζητηση που ειχα με την θεια μου κ τον τοτε 12χρονο γιο της ακουσα τραγικα πραγματα για τους δυσλεκτικους! Οτι ειναι χαζοι!!! Να τους σταματανε απο το σχολειο. Να πηγαινουν σε ειδικα σχολεια κλπ.
Πιστευω οτι η κοινωνια της Ελλαδας εχει δημιουργησει στην φαντασια του καθε ανθρωπου μια τελειοτητα. Αν κατι δεν ειναι σωστο στη ζωη σου, αν δεν εχεις σπουδασει, αν δεν εχεις λεφτα, αν δεν εχεις το τελειο αυτοκινητο… που πας;;;
Δεν λες σε ενα παιδακι 10 χρονων πως δεν στροφαρει! Και κυριως μπροστα σε τοσο κοσμο. Τελειωνουν φιλολογοι κλπ κ εχουν κανει ενα μαθημα πανω στην παιδαγωγικη!!! Το βρισκω τραγικο! Αυτη η εκπαιδευση που χτυπιομαστε πως εχουμε που ειναι; Στις παραγωγους, στα πηνια και στη φιλοσοφια των αρχαιων Ελληνων;
Ζητω συγνωμη για το μεγαλο κειμενο που εγραψα. Τα συναισθηματα κ βιωματα μου ειναι πιο βαθια απο αυτα που παρουσιασα εδω κ με κηνυγανε ακομα. Ειμαι λεκτορας στην πληροφορικη εδω κ 7 χρονια. Και ομως ακομα πρεπει να αποδεικνυω το πως εφτασα εδω γιατι πως γινεται σε τοσο νεαρη ηλικια να καταφερεις κατι τετοιο; Μηπως «πηγες» με καθηγητες βρε συ;;;
Κ φυσικα οταν ειμαι στην Ελλαδα το κρυβω οτι ειμαι λιγο «αργη» στη σκεψη
Ειμαι και εγω ενα ΑΜΕΑ.
Σας ευχαριστω που με διαβασατε
με εκτιμηση
ΙΒ
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Μπράβο κορίτσι μου , Μεγαλώνω και εγώ παιδιά που είναι ιδιαίτερα και μοναδικά ...ευτυχώς για αυτά η κρίση μας έφερε στο εξωτερικό... τα μεγαλώνουμε σωστά και με τις βάσεις και την προσοχή που χρειάζεται από την κοινωνία .... Εύχομαι και για τα παιδιά μου όταν μεγαλώσουν να αναριωτιουνται όλοι πως τα κατάφεραν .... Να είσαι πάντα καλά !!! ?
Το δικό σου κείμενο ,ήταν το έναυσμα για να ελέγξω και τα δικά μου παιδιά, μέσα μου κάτι μου έλεγε ότι υπάρχει αλλά όλοι οι δάσκαλοι είχαν αντίθετη άποψη, έπρεπε να περιμένω να πάει γυμνάσιο για να ζητήσω εγώ έλεγχο, βρέθηκαν και οι δύο οι κόρες μου με δυσορθογραφια και δυσαναγνωσια. Πλέον ξέρω τι έχουν και πώς μπορώ να τις βοηθήσω .
Με συγκίνησες.. πραγματικά αυτη ειναι η αλήθεια κάθε παιδιού που προσπαθεί και δεν μπορεί να δει τον κόπο του!και ειδικά σε αυτα τα σχολεία που δεν βοηθούν καθόλου αυτα τα παιδια!!
μπράβο σου και ξανά μπράβο σου!!! με την προσπαθεια σου τα ξεπέρασες ολα και καταφερες οτι ήθελες. τωρα το μόνο που μενει ειναι να κανεις περα απο την ζωη σου οσους σε στεναχωνουν κ σε αμφησβητουν...ζηλευουν...οτι χειροτερο...δεν σ αξιζουν..
Μπράβο σου που κατάφερες τόσα πολλά . Έχω ένα αγοράκι 3 χρονών . Γεννήθηκε στην 29 εβδομάδα 10040 gr και έδωσε πολύ μεγάλο αγώνα ( όπως όλα τα πρωοράκια )για να είναι μαζί μας και να μας χαρίζει υπέροχες στιγμές . Μας ενημέρωσαν ότι μπορεί να έχει δυσλεξία και να παρακολουθείτε . ΟΚ και τι έγινε ? Όταν το λέω με κοιτάνε καλά καλά και κάποιοι αντιδρούν παράξενα δεν με νοιάζει τι λένε έχω ένα υπέροχο παιδάκι και αυτό μου φτάνει . Δεν το θεωρώ πρόβλημα αυτοί που το βλέπουν έτσι έχουν πολύ μεγάλο πρόβλημα !!! ΤΟΥΣ ΛΥΠΑΜΑΙ ....
Υποκλίνομαι!!!!
Η ιστορία σου ιβ είναι γροθιά στο στομάχι για την κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική εκπαίδευση αλλά και στην ελληνική οικογένεια/κοινωνία. Ένα μεγάλο μπράβο που κατάφερες να "επιβιώσεις " μέσα από όλο αυτό το χαοτικό σύστημα και ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί έστω και λίγο κατάλαβα πως νιώθει και τι αντιμετωπιζει ένα παιδι/ενήλικας που έχει μια ιδιαιτεροτητα και παλεύει να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Τα παιδιά μου είναι μικρά ακόμα αλλά σίγουρα τα λόγια σου με βοήθησαν ήδη για το μέλλον τους.
Αγαπητη φιλη, σε μερικα σημεια η ιστορια σου θυμισε περιπτώσεις κορυφαιων και γνωστων επιστημόνων που ως μαθητες ηταν πολύ μετριοι, αντιμετωπιζαν προβλήματα δυσλεξιας και οι δάσκαλοι τους τους ειχαν για χαμενους.Μια τετοια περιπτωση ηταν ο Μαικλ Φαρανταιυ, που μικρς δεν ελεγε το"ρ"ηταν δυσλεκτικος, αλλα τελικα εκανε ανακαλύψεις που σημαδεψαν την προοδο μας, και φυσικα κατατάσσεται στους πρωτους 10 εξυπνότερους ανθρώπους ολων των εποχων!!!!
Δεν εχω λόγια να περιγράψω την προσπάθεια σου!!!! Εχω μείνει άφωνη και μου έδωσες ενα καλό μάθημα για το πως πρέπει να συμπεριφέρομαι στα παιδια μου.Ο γυιος μου 8 χρόνων πιέζεται αφόρητα στο διάβασμα παρόλο που ειναι καλός .Καθε φορά που έρχεται η ώρα να διαβάσει γίνεται χαμός ,μόνος του δε το κάνει και ειμαι από πανω.Εχω πελαγώσει και θα ήθελα μια συμβουλή για το πως να τον κάνω να του αρέσει.Δεν εχω εντοπίσει κάποιο πρόβλημα ακόμα απλώς θέλει πιο πολύ χρόνο από τους άλλους (αυτο το λέω βάσει αυτων που ακούω στο σχολείο από άλλες μαμάδες ).
Καλά, Ιωάννα, με όλο το σεβασμό, επειδή είμαι εκπαιδευτικός, θα σου πω να μην πολυεμπιστεύεσαι τα λεγόμενα των άλλων μαμάδων για το πόσο τέλεια τα πάνε τα δικά τους παιδιά στο σχολείο και πόσο γρήγορα και εύκολα κάνουν τα μαθήματά τους. Καλύτερα να προσπαθήσεις να εντοπίσεις μαζί με το γιο σου τι τον κουράζει και γιατί αντιδρά έτσι. Πολλές μαμάδες αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους σαν άλογα κούρσας και προσπαθούν να συγκρίνουν τις... επιδόσεις τους και να βγουν κερδισμένες. Άκου το ένστικτό σου, συζήτα με το παιδί σου, και ζήτα να σε καθοδηγήσει κάποιος ειδικός αν το κρίνεις απαραίτητο.
k ego eho dislexia kai asperger aftismo k me poli kopo afou perasa k apo idiotika k dimosia sholeia, pira tria ptihia k milo treis glosse,,, spoudasa sto exoteriko k stin ellada alla ekriva tis diatarahes mou apo filous k simfoitites logo tou ratsismou, alloste se mena den fainotan kati k nomisan oloi oti eimai nevrotipikoi,,, afou k simera pou to ekmistireftika se atoma tou perivalontos mou xafniastikan, kouragio se olous osous ipoferoun apo dislexia k prosohi i elliniki koinonia den einai anektiki,,,
Τι καλά που σε πέτυχα εδώ. Έκανες κάποια ειδικά μαθήματα στο σπίτι ή διάβαζες μόνη σου? Αν θα μπορούσες να γράψεις και την ιστορία σου θα βοηθούσες. Θα με ενδιέφερε να μου πεις τι δυσκολίες είχες από τη νηπιακή ηλικία μέχρι που τελείωσες το λύκειο και με ποιον τρόπο τις αντιμετώπισες (μεθόδους, ειδικούς δασκάλους). Με ενδιαφέρει ότι έχει να κάνει με το μαθησιακό κομμάτι ή άλλες δυσκολίες (π.χ. δυσκολία σε ομαδικές εργασίες, ενδεχόμενη δυσκολία στο συντονισμό κινήσεων κ.α.). Δε με ενδιαφέρουν τόσο οι κοινωνικές δυσκολίες, που ήδη τις ανέφερες. Επίσης μου κάνει μεγάλη εντύπωση που τη δεκαετία του 80 βρέθηκε άνθρωπος να ξέρει να γνωματεύσει Asperger στην Ελλάδα. Αν θέλεις να μας πεις και γι΄αυτό (συγκεκριμένα τι ειδικότητα είχε, τι προβλέψεις έκανε για εσένα και πόσο μέσα ή έξω έπεσε).
gennithika ti dekaetia tou 80 omos megakosa ti dekaetia tou 90 kai i gnomatefsi egine sti proefiveia mou dekaetia 90, perasa poli diskola, oi ekpaideftikoi sto idiotiko sholeio me antimetopisan me eidiki metaheirisi omos sto dimosio antimetopisa adiaforia k exontothika pnevmatika oste na ftaso to 18 sto likeio kai apo epilogi spoudasa sto exoteriko gia to proto ptihio mou....
Θεωρω οτι εισαστε ολες υπερβολικες ολοι ειχαμε καποιες αδυναμιες ως μαθητες κι εμενα μου ετυχε να με προσβαλλει μια δασκαλα προ αμνημονευτων ετών (είμαι 36) αλλα τα πραγματα στην εκπαιδευση εχουν αλλαξει πολύ και οφειλαν και οι γονεις σου να το ψαξουν οπως και να μην παθαινουν κριση επειδη δεν πηγαινες οσο καλα ηθελαν.Αν ειναι δυνατον μετα απο 20 χρονια να ασχολειστε με τετοια πραγματα
Συγχαρητήρια!!!!Το κείμενο σου με ''άγγιξε'' κι ας μην εχω δυσλεξία.Πράγματι στην Ελλάδα οι πιο πολλοί σνομπάρουν και κοροιδεύουν γιατί δεν προσπαθούν να κατανοήσουν το διαφορετικό.Καθηγητές και παιδιά. Έχω περάσει και εγώ παρόμοια...Ντροπή τους οι καθηγητες για τα λόγια που είπανε σε ένα μικρό παιδάκι και μάλιστα,μπροστά σε τόσο κόσμο.Είναι τόσο ανίκανοι που δεν μπορούν να σταματήσουν το bullying,κάνουν λες και είναι δεμένα τα χέρια στους...και το αφήνουν,συνεχίζει, και παίρνει διαστάσεις ανεξέλεγκτες.Τέλος πάντως..Ας μην συνεχίσω...Επανέρχομαι σε εσένα για να κλείσω με κάτι ευχάριστο.Μπρσβο σου που τα κατάφερες και μάλιστα χώρις βοήθεια.Έχεις μεγάλη δύναμη ψυχής. Μπράβο και πάλι!!!!
ΚΟΠΕΛΛΑ ΜΟΥ 1000 ΜΠΡΑΒΟ !!!!!!!! ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥΣ; ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1
Η ιστορία σου μου θυμίζει την δικιά μου. Και εμένα ο πατέρας μου έτσι μου συμπεριφέρεται. Εγω έμαθα στην β λυκείου ότι έχω δυσλεξία. Ενώ είχα πάει θεωρητική. Σε λίγες μέρες δίνω πανελλήνιες και νιώθω ότι δεν το ξέρω.
Μια απο τα ίδια και εγώ. Έφτασα 32χρονων και αφου είχα τελειώσει πτυχίο, μεταπτυχιακό και είχα αφήσει ένα διδακτορικό λόγω οικονομικών προβλημάτων, να μάθω ότι έχω μαθησιακές δυσκολίες. τόσα χρονια και κανένας δεν το είχε καταλάβει. Και με έστελναν και σε ιδιωτικό. Εμενα η δασκάλα μου στην 5η δημοτικού, με σηκώνει να πω μάθημα, ιστορίας, κολλάω και μπροστά σε όλη την τάξη με ρωταγε αν έχω πάθει μαλάκυνση εγκεφάλου!!!!! Πολύς κόπος για να κάνω αυτα που έκανα. Πολλά ξενύχτια. Έδωσα 3φορες πανελλήνιες για να μπω στη σχολή που ήθελα. Οι καθηγητές μου, μου έλεγαν "αφου μπήκες και εσύ δεν περιμένουμε να δουμε τίποτε αλλο. Γιατι να ξαναδώσεις. Πηγενε εκεί που μπήκες" Ευτυχώς οι γονεις με υποστήριξαν. Δυστηχως στην Ελλάδα είμαστε και σε αυτο το θέμα πίσω. Και, όντως, η ιστορία ήταν το χειρότερο μου μάθημα και εμένα.
Ένα μεγαλο ΜΠΡΑΒΟ που κατάφερες τοσα,με τη δυναμης της ψυχης σου!!!
Καρδιά μου, πόσο με συγκίνησες…. Μισούσα το σχολείο τόσο πολύ, παρ'όλο που δεν είμαι δυσλεξική. Προσωπικά είχα πρόβλημα με μαθηματικά/φυσική/χημεία/γεωμετρία. Με πρόσβαλαν τόσες πολλές φορές! Εχω κάνει μεταπτυχιακές σπουδές και μιλάω τρεις γλώσσες άπταιστα και ΕΙΜΑΙ ΑΝΕΡΓΗ!!!και λοιπόν???
Πόσο μου άρεσε το κείμενο και πόσο αληθινό....Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι έχουν να μοιραστούν παρόμοια βιώματα...Αναφορικά με τη δυσλεξία νομίζω ότι πλέον έχουν βελτιωθεί τα πράγματα στο κομμάτι τις αντιμετώπισης από τους άλλους (εκτός και αν έχω πέσει σε φωτεινές εξαιρέσεις). Έχω δυσλεξία και είμαι πολύ περήφανη γι αυτό...Έβγαλα πανεπιστήμιο και δε μπορώ να κάνω διαίρεση, μπερδεύω τα γράμματα και διαβάζω φανταστικές λέξεις! Το καταλάβα κ εγώ μεγάλη πλέον αλλά το αγάπησα. Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός κ υπέροχος...Άλλο ένα στοιχείο της μοναδικότητας μας λοιπόν! Για να μην αναφέρω τις εκπληκτικές ικανότητες προσανατολισμού και δημιουργικής σκέψης που έχουμε..... Μακάρι να αλλάξει πλήρως το αρνητικό κλίμα για όλους τους "ξεχωριστούς" ανθρώπους....
Λυπάμαι που ακόμη μέχρι σήμερα ΔΕΝα υπάρχουν καθηγητές-δάσκαλοι κλπ που δεν γνωρίζουν τί θα πεί δυσλεξία και που αντιμετωπίζουν τα παιδιά ως μιάσματα και κατώτερα . Έχω αδελφό δυσλεξικο , ο οποίος μίσησε το σχολείο γι'αυτόν τον λόγο.. Γιατι κάποτε βρέθηκαν 1-2 καθηγήτριες που τον κορόιδεψαν στην τάξη , γιατι είπαν τα χειρότερα στην μητέρα μου . Όταν πλέον καταλάβαμε τί είχε , είχε χαθεί το παιχνίδι γι'αυτόν , διότι είχε πιστέψει εκείνες για τις ικανότητές του . Όταν πέρασε τις εξετάσεις για το δίπλωμα οδήγησης , δεν το πίστευε , καθώς θεωρούσε εαυτόν άχρηστο... Θα έπρεπε να διώχνονται τέτοια άτομα από την εκπαίδευση. Λυπάμαι που το λέω με τόσο ωμότητα και σκληράδα , αλλά καταδικάζουν άθελα ή ηθελημένα πολλά παιδιά που δεν έχουν το δικό σου πείσμα , επιμονή και υπομονή... Μπράβο σου που τους απέδειξες το αντίθετο. Και για το τέλος , έχω να αναφέρω οτι ο Αινστάιν ήταν δυσλεξικός.... Ευτυχώς που δνε γεννήθηκε στην Ελλάδα , θα είχε πάει άπατος....
Έτσι είναι δυστυχως. Και συγγενής μου που κάνει χρόνια ειδική αγωγή σε σχολεία, μου λέει πως πάρα πολλές φορές άλλοι καθηγητές αναφέρονται στα παιδιά που παρακολουθούν τα τμήματα ένταξης με όρους όπως "χαζούλια". Μπροστά στα παιδιά! Και τα παιδιά το πιστεύουν αυτό.
k go eiha peisma k epimoni k pira tria ptihia, kai an k dislektiki k asperger eho dikti efiias poli anotero apo ton meso oro, omos diskolevomai se praktika themata, berdevomai me tis odigies otan rotao ph to dromo an den eho gps gia na pao kapou me amaxi, parerminevo tous allous gt den eimai nevrotipiki k den antilamvanomai to hioumor tous ka, eftihos de mou fainetai ,,,alla epidi to xero ego ola ta megenthino mesa mou, eimai melos se organoseis pou mahontai gia tin enimerosi tou koinou k apehthanomai ton elliniko tatsismo k tin parafilologia kapoiion eidikon k mi,,,,
Μπράβο σου!!Μπράβο στο κουράγιο σου !!Όλα τα παιδιά είναι ξεχωριστά και όλα μπορούν να κάνουν θαύματα αν βρεθούν στο κατάλληλο περιβάλλον και με την κατάλληλη στήριξη,λυπάμαι πολύ που υπάρχουν και τέτοιοι δάσκαλοι και καθηγητές που κατηγοριοποιούν και χαντακώνουν ένα παιδί.Οταν ήμουν κι εγώ πέμπτη δημοτικού επειδή ήμουν γενικά συνεσταλμένο παιδί δεν ήθελα να σηκώνω χέρι στην τάξη γιατί ντρεπόμουν,στα γραπτά όμως τα πήγαινα τέλεια.Αυτό που είπε ο δάσκαλος στη μητέρα μου είναι ότι "αυτό το παιδί μεγαλώνοντας θα χαθεί"...ένιωσα απαίσια..στην πορεία βέβαια ήμουν και σημαιοφόρος στο γυμνάσιο,αριστούχος στο λύκειο,σπούδασα,έκανα και μεταπτυχιακό,παρ'όλα αυτά θυμάμαι κάποιες φορές αυτά τα λόγια και με πιάνει ένα σφίξιμο όπως τότε που το πρωτοάκουσα.Δεν θέλω να συγκρίνω τις περιπτώσεις μας απλά αυτά τα λόγια που λένε απερίσκεπτα κάποιοι "εκπαιδευτικοί" και πληγώνουν μια παιδική ψυχή..
Αχ αυτό το σύστημα... Τελείωσα ΦΠΨ και θεωρώ τον εαυτό που πολύ καλύτερα προετοιμασμένο από τους τελειόφοιτους του κλασσικού φιλολογικού, γιατί πέρα από τα δεκάδες μαθήματα παιδαγωγικών που έκανα, η κατεύθυνση του τμήματός μου προορίζεται ακριβώς γι'αυτό...για να "παιδεύει". Το πόσο βρίσιμο φάγαμε σαν πρωτοετείς από "καθηγητές" στο πανεπιστήμιο, που νόμιζαν ότι δίδασκαν στην Οξφόρδη και τους έκατσε στο πρόγραμμα το ΦΠΨ (το πιο κλασσικό ήταν "φιλόλογοι κατωτέρου επιπέδου"), μου φαίνεται αστείο τώρα, γιατί πολύ απλά το "παιδαγωγικό" κομμάτι του ΠΩΣ θα μεταδόσεις μια γνώση μου έχει φανεί πολύ πιο χρήσιμο από την γνώση την ίδια...
Καταπληκτική σε βρήκα! Το δε στροφάρει το ακούω στο σπίτι από τον άντρα μου. Δε στροφάρω εγώ, αλλά το σοβαρότερο είναι ότι εχει πει αρκετές φορές ότι δε στροφάρουν τα παιδιά. Μπροστά τους. Πολύ άσχημο. Δεν το καταλαβαίνει πόσο λάθος είναι, γιατι το ακουγε κι αυτός μικρός και τελικά πήγε μπροστά. Άρα θεωρεί πως πρέπει να σε "βρίσουν" για να πάρεις μπρος. Ωστόσο, το λέει και το πιστεύει. Δεν το λέει απλά για να μας κάνει γυμνάσια. Άλλη κοσμοθεωρία, άλλη αντίληψη. Τεράστιο λάθος. Όποιος γονιός το κάνει ας ανοίξει το μυαλό του κι ας σκεφτεί πως ένιωθε κι αυτός όταν του το έκαναν παλιά. Δεν ξέρω αν θα αλλάξει ποτέ του αυτή τη στάση. Του έχουν μιλήσει πολλοί γι΄αυτό και επιμένει. Επειδή δε το ένα παιδί είναι στη φάση του χρειάζεται/δε χρειάζεται λογοθεραπεία (είναι μονίμως ακριβώς λίγο πιο πίσω από το όριο του χρειάζεται και παίρνουμε συνέχεια παρατάσεις από τη λογοθεραπεύτρια), κάποια στιγμή που η μικρή άρχισε να κάνει μεγάλη βελτίωση χωρίς ακόμη να έχουμε ξεκινήσει τις λογοθεραπείες μου είπε μπροστά της "Είδες που μιλάει κι εσύ αγχώθηκες ότι είναι χαζό?" Να ανοίξει η γη να με καταπιεί εκείνη την ώρα. Ούτε αγχώθηκα ποτέ γι΄αυτό, ούτε θεώρησα ποτέ ότι είναι χαζό επειδή μπορεί να χρειαστεί μια βοήθεια στα φωνολογικά. Ίσα-ίσα είχα πάντα την ψυχραιμία να της δίνω το λίγο παραπάνω χρόνο που χρειαζόταν χωρίς να αγχωθώ ούτε μια στιγμή. Αληθεια σου λέω, μετάνιωσα την ώρα και τη στιγμή που του το συζήτησα. Καλύτερα να μην είχα κάνει τίποτα γι΄αυτό και να άφηνα το παιδάκι να πάρει μόνο του μπρος όποτε ήθελε, παρά αυτό που είπε μπροστά του. Του μιλάω συνέχεια γι΄αυτό το πρόβλημα που δημιουργεί. Το έχει περιορίσει λίγο, αλλά δεν ξέρεις πότε θα πετάξει την κοτσάνα. Αντιδρώ όταν μου το λέει και μαθαίνω και στη μικρή να αντιδρά και να του λέει "Όχι, δεν είμαι έτσι...(βάλε δίπλα τη λέξη που της λέει καθε φορά)". Αν ήξερα ότι αν χώριζα θα μπορούσα να προστατεύσω τα παιδιά από αυτά, σου μιλάω σοβαρά θα χώριζα μόνο και μόνο γι΄αυτό το λόγο. Όμως, είναι πατέρας τους πάντα θα έχει επαφή μαζί τους και πάντα θα τα επηρεάζει. Προσπαθώ να τα δυναμώσω όσο γίνεται. Αυτά.
ΔΙΑΒΑΖΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΚΛΑΙΓΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ.ΠΟΣΟ ΛΑΘΟΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ.ΚΑΝΩ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΚΟΡΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΠΟΤΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΛΕΚΤΙΚΗ.ΟΜΩΣ ΤΩΡΑ ΘΑ ΤΟ ΚΟΙΤΑΞΩ.ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ,ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.
Το μόνο που θα σου πω είναι , συγχαρητήρια για την όλη πορεία σου!!Πάντα να είσαι με το κεφάλι ψηλά και περήφανη για τον εαυτό σου.Μην επιτρέπεις κανέναν να σε κάνει να νιώθεις κάτι λιγότερο από αυτό που είσαι!Ένας ιδιαίτερος άνθρωπος.!!
Σέυχαριστώ που μοιράστηκες την ιστορία σου. Είμαι καθηγήτρια αγγλικών, μεγάλη γυναίκα, -λίγο πιο μεγάλη από σένα!-, έχω συναντήσει πολλά παιδιά στις τάξεις μου με δυσλεξία, και πάντα υποψιαζόμουν οτι κ εγώ έχω κάτι που δεν μπορούσα να το εξηγήσω, κυρίως με τα μαθήματα θετικής κατεύθυνσης. Τώρα πια είμαι σχεδόν σίγουρη οτι έχω δυσαριθμησία, κάτι που έξηγεί γιατί ήμουν πάντα σκεπάρνι στα μαθηματικά!!! Τα ιδιαίτερα παιδιά στην Ελλάδα δυστυχώς υποφέρουν!
Χαίρομαι που τα έγραψες όλα αυτά. Δεν ξέρω αν έχεις σκεφτεί ότι η πίεση που δέχτηκες, ίσως έπαιξε ρόλο στο να δημιουργηθεί η δυσλεξία. Το ότι έμαθες να διαβάζεις και να γράφεις πολύ νωρίς πολλές έρευνες το συνδέουν με τη δυσλεξία, γιατί ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν είναι ώριμος να μπει στην ταυτόχρονη λειτουργία των δύο ημισφαιρίων που απαιτεί η γραφή κι η ανάγνωση!
Καλά τα σεμινάρια που θα έπρεπε να παρακολουθούν οι εκπαιδευτικοί-αφού στο πρόγραμμα των πανεπιστημίων δεν συμπεριλαμβάνεται η κατάλληλη επιμόρφωση. Με τους γονείς όμως τί κάνουμε? Είμαι καθηγήτρια Αγγλικών και πριν από λίγα χρόνια μια μαμά "έθαβε" τον πανέξυπνο δυσλεκτικό γιο της ως άχρηστο. Προσπάθησα να της εξηγήσω ότι ο μικρός δεν είναι καθόλου χαζός -όπως εκείνη πίστευε- απλά "φαίνεται να έχει μια δυσκολία στον γραπτό λόγο" (διάλεξα με μεγάλη προσοχή τα λόγια μου και δεν ανέφερα καν την λέξη δυσλεξία) και της πρότεινα να απευθυνθεί σε ειδικό για να μπορέσει να το διαπιστώσει και να τον βοηθήσει. Γούρλωσε τα μάτια και μου είπε" Τί είναι αυτά που μου λέτε! Καλύτερα να μου λέγατε ότι είναι βλάκας!". Την επόμενη μέρα τον πήγε σε κάποιο άλλο κέντρο ξένων γλωσσών, όπου πιθανότατα η καθηγήτρια δεν θα ήξερε ή δεν θα τολμούσε να της αναφέρει κάτι παρόμοιο κι εκείνη θα μπορούσε ανενόχλητη να του φοράει την ταμπέλα του βλάκα -που μάλλον την βόλευε καλύτερα και την φόβιζε λιγότερο!!
sta 24 mou anakalipsa oti exo mia morfi disleksias!!!to ipopsiazomoun giro sta 22 mexri pou to sizitisa me mia fili daskala..sto sxolio den imoun pote kali mathitria giati pote den iksera na po mathima!!!panta diavaza alla pote den thimomoun !!!den mporousa pote na ekfraso kala kati pou ithela na po..mia istoria... panta legan oloi oti den ime kali mathitria...k fisika kanenas daskalos sto dimotiko k kanenas kathigitis argotera den katalave tipota...panta legan oti den diavaza...
Στις 10 πρώτες γραμμές σκέφτηκα "μα τι βλακείες, απλα δυσλεξία εχει". Όχι δεν είμαι ειδική, παθουσα είμαι. Αλλα πολυ πιο τυχερη. Η μαμα μου το 1986 αρνήθηκε να πιστέψει ότι η κόρη της δεν καταφέρνει να γράψει... Έμαθε τι ειναι η δυσλεξία, μάλιστα πήγε μια βδομάδα Αγγλία και εκανε σεμινάρια για το πως μπορει να με βοηθήσει. Ακόμα θυμάμαι τα καρτελακια της που απο τη μια λέγανε door και απο την άλλη book. Στο b το κουλουρακι κοιτάει προς τα μεσα, στο d προς τα έξω... Ακόμα και τώρα στα 35 όταν πρέπει να γράψω b ή d το καρτελακι με τα γραμματα της μαμάς μου σκέφτομαι, όπως και το άλλο με το μπαμπάς και ντανα για να ξεχωρίσω το μπ απο το ντ. Στην 3η γυμνασίου η φιλόλογος μου είπε ότι δεν ξερω να διαβαζω και πρέπει να ξαναπαω δημοτικό. Την επόμενη μέρα η μαμα μου της εκανε αναφορά στον διευθυντή και ορμησε στο γραφείο τον καθηγητών όπου μπροστα σε όλους της είπε ότι αν ξανασκησει ψυχολογική βία στην κόρη της θα της κάνει μήνυση και ότι αν δεν ξέρει τι ειναι η δυσλεξία δεν θα επρεπε να κάνει τη δουλεια που κάνει και αυτη θα επρεπε να επαναλάβει το πτυχίο της! Όχι, ξέρω ότι δεν ήταν η σωστοτερη αντιμετώπιση, ήταν όμως ότι επρεπε για τον παιδικο πληγωμένο μου ψυχισμό. Έτσι με πολυ πολυ προσπαθεια και αξιοπρεπεστατα 12αρια σε φιλολογικά και ιστορίες τελείωσα το σχολείο. Τα αντισταθμιζα με 20αρια σε μαθήματα θετικής κατεύθυνσης. Έδωσα πανελλήνιες, μαρτυρησα λίγο με την έκθεση, πέρασα, τελείωσα πανεπιστήμιο και έκανα 2 μεταπτυχιακά. Φυσικα σε σχολές που και να μπέρδεψεισ ενα μπ με ενα ντ δεν τρέχει και τίποτα... Σήμερα έχω μια δουλεια που θα τη ζηλεύε το 90% των συνομιληκων μου. Και αν η επιτυχία μετριέται με το μισθό και τις προαγωγές πιστέψτε με τα έχω παει παραπάνω απο περίφημα! Ακόμα και τώρα όμως αν με βάλεις να διαβάσω ενα κείμενο δυνατά, δεν μπορω... Κομπιαζω και μπερδευομαι. Όταν έγινα νονα έμαθα το πιστεύω απ´ έξω γιατι ηξερα οτι δεν μπορούσα να το διαβάσω. Οι δυσκεκτικοι δεν ειναι χαζοι, αντίθετα συνηθωσ έχουν υψηλότερο IQ απο το μέσο όρο και ιδιαίτερα αυξημένη μεθοδικότητα γιατι έτσι λειτουργεί το μυαλο τους. Μπράβο σου κορίτσι μου!!!! Μπορω να φανταστω τι τραβηξες. Μπράβο σου!! Και μπράβο σε όλες τις μανούλες που θα εξηγήσουν στα παιδάκια τους ότι η διαφορετικότητα δεν ειναι πρόβλημα, μάλιστα μερικές φορές ειναι προσόν.
kai go to 1985 anakalipsa oti eiha dislexia sti proti dimotikou se ena exairetiko idiotiko sholeio ellinogaliko me diagnosi k se eidiko ellina epistimona tis epohis, elava idiaiteri antimetopisi os ta deka mou hronia gt arhika den borousa na grapso k na diavaso k argotera den apomnimoneva,,, me poli kopo pira tria ptihia se ellada k exoteriko an k to proto mou to pira exo gt stis panelinies apetiha epidi den ithelan oi panepistimiakis morfosis goneis mou na me stigmatisoun me apalagi stis graptes exetaseis k simetohi mono se proforikes apo ti proti gimnasiou os k ti triti likeiou, k kalitera gt o ellinikos ratsismos einai kati pou apehtanomai,,,
Εγώ θα έλεγα ότι είσαι ΑΜΕΙ,δηλαδή άτομο με εξαιρετικές ικανότητες.'Οσα μπράβο και να σου πω δε φτάνουν.Αν και δε σε ξέρω προσωπικά θα σου πω οτι είμαι περήφανη για σένα.Περήφανη για όλα αυτά που κατάφερες εντελώς μόνη σου,περήφανη που είσαι ελληνίδα και περήφανη που είσαι γυναίκα.Και νομίζω οτι στροφάρεις πιό γρήγορα απο όλους τους 'Ελληνες μαζί...
Είναι περιττό να σου πω το πόσο σε ζηλεύω και σε θαυμάζω ταυτόχρονα!!!!!! Στο κειμένου σου βρήκα να έχουμε πολλά κοινά σημεία, αν και εγώ δεν κατάφερα να προχωρήσω ,ωστόσο αν και πιστεύω ότι έχω δυσλεξία δεν το έχω διαπιστώσει επίσημα ακόμα(35 χρονών). Θα με βοηθούσε πολύ αν ήξερες να μου πεις που να απευθυνθώ(διαδικτυακά γιατί δεν είμαι από Αθήνα)
Θα ηθελα κι εγω να σχολιασω λιγακι καποια θεματα με διαφορες σκορπιες σκεψεις που εκανα διαβαζοντας την ιστορια της IB αλλα και τα σχολια μεχρι τωρα.. Διεκρινα ενα απιστευτο μενος προς τους εκπαιδευτικους....(οχι απο την ΙΒ) Καταλαβατε οτι μιλαμε για τουλαχιστον 20 χρονια πριν?Η ιδια η κοπελα δικαιολογει τους γονεις της ως πλεον αναρμοδιους τουλαχιστον απο αποψη εκπαιδευσης να διαχειριστουν την κατασταση και εχει κατανοηση. Ειμαι κορη εκπαιδευτικου και πλεον εκαιδευτικος η ιδια και στην μαθητικη μου πορεια (η οποια ηταν στα ιδια χρονια με την ΙΒ μιας και ειμαι 34 ετων) σε μια μεγαλη επαρχιακη πολη θυμαμαι μονο ενα αγορι που οταν εγω πηγαινα Β Γυμνασιου εκεινο πηγαινε Α,ειχε ερθει απο ΑΘηνα με μαμα εκπαιδευτικο ξενης γλωσσας και πρωτη φορα ακουσαμε οτι θα εξεταζοταν προφορικα γιατι ειχε ΔΥΣΛΕΞΙΑ...τι ηταν αυτο??? Μεχρι τοτε αμφιβαλλω αν ακομη και ολοι οι σπουδασμενοι καθηγητες ειχαν αποψη.Νομιζω οτι απο εκει κι επειτα αρχισε ο κοσμος στην εκπαιδευση να "ψυλλιαζεται" και να προσπαθει να καταλαβει.(Μεχρι που φυσικα η δυσλεξια εγινε και το ευκολο εισιτηριο στο Πανεπιστημιο) Με τα παραπανω δεν επιδιωκω να δικαιολογησω κανεναν αλλα μιας και διαβασα σχολια σχετικα με ΑΣΕΠ και γνωση και τα συναφη να τονισω οτι οταν απο το Πανεπιστημιο δεν δινεται σωστη καθοδηγηση ουτε καν σημερα και δεν προσφερονται τα αναλογα μαθηματα εστω και ως επιλογη,πως πειμενουμε απο τους εκαπιδευτικους 20 χρονια πριν να ειναι οι σουπερ ενημερωμενοι?? ΚΙ επισης μην ξεχναμε οτι ειναι στο χερι του καθενος ΑΝ και ποσο θα ασχοληθει με τα περαιτερω.Οταν θελω να γινω σωστος εκπαιδευτικος οφειλω και μονος μου να διαβαζω,οφειλω και μονος μου να μαθαινω και μετα το πτυχιο.Ενα πτυχιο μιας σχολης δεν μας κανει συτοματως παντογνωστες επι των παιδαγωγικων..Οταν το κρατος δεν ΑΠΑΙΤΕΙ απο τους ενδυναμει εκπαιδευτικους να εχουν αποδεδειγμενη γνωση παιδαγωγικων με σεμιναρια και συνεχεις επιμορφωσεις ειτε εσωτερικες ειτε με εξοδα του εκπαιδευτικου (προσωπικα δεν θεωρω οτι πρεπει να με επιμορφωνει μονο το κρατος)πως θα βρεθει ας πουμε Μαθηματικος που να ειναι υποψιασμενος για τετοια ευαισθητα θεματα (οι Μαθηματικοι,Φυσικοι,Χημικοι δεν εχουν ως υποχρεωτικα τα Παιδαγωγικα ή τουλαχιστον δεν τα ειχαν παλιοτερα.Ιδιως οι αποφοιτοι θετικων σχολων δεν εχουν εξοικειωση με αλλα θεματα περαν της επιστημης τους. Αυτο που δεν μπορω με τιποτε να δεχτω ουτε απο τους καθηγητες του τοτε αλλα ενας λογος παραπανω απο τους σημερινους ειναι η επαρση,η ασχημη συμπεριφορα και η καταβαραθρωση της ψυχολογιας ενος παιδιου. Αυτο ομως σεν μπορω να το δεχτω ουτε κι απο την κοινωνια....η οποια πληγωνει πολλαπλα και αφηνει πιο μεγαλες πληγες.Και δυστυχως ή ευτυχως η κοινωνια ειμαστε ολοι μας.... Γι αυτο ας κοιταξουμε πρωτα να αποδεχτουμε πρωτα ως ανθρωποι τον διπλανο μας με καθε ιδιαιτεροτητα του και επειτα θα καταφερουμε να τον κατανοησουμε και ως επαγγελματιες στην καθημερινοτητα του.!!
πολυ λαθος αντιμετοπιση και απο τον δασκαλο και απο τους γονεις... Δυσλεξια.. σιγα.. εγω σε μια ταξη σχεδον 20 παιδιων που ημουν ειχαμε 4 δυσλεκτικα! εκτος απο τα μαθηματα δεν εβλεπα πουθενα αλλου να εχουν προβλημα.. και η κολητη μου σα δυσλεκτικη τη βολευε να τα ακουει για να μαθαινει και καθομουν εγω στα διαλειματα στις εξετασεις και διαγωνισματα και τις διαβαζα για να τα θυμιθει να τα μαθει να γραψει καλα.. μεχρι και απο δουλεια τη διωξαν αργοτερα λογο της δυσλεξιας της ειπαν! ελεος!!!
Συγχαρητήρια που τα κατάφερες τόσο καλά στη ζωή σου κ μπράβο σου που τα υπέμεινες όλα αυτά! Μακάρι να είχαμε κι άλλα ΑΜΕΑ σαν εσένα στη χώρα μας,τα πράγματα θα ήταν σίγουρα καλύτερα. Είμαι κι εγώ μια φιλόλογος που αποφάσισα να βοηθάω τα παιδιά που έχουν δυσκολία να διαβάζουν,ίσως γιατί κι εγώ στη ζωή μου ζορίστηκα πολύ για να τα καταφέρω λόγω άλλων θεμάτων βέβαια! Συνέχισε κ μην ακούς κανέναν!!!
Αχ αυτη η δυσλεξια, εχω κι εγω μια ελαφρια μορφη, δεν το εχω κοιταξει ποτε με τεστ και ειδικους αλλα το γνωριζω απο τοτε που εκανα παρεα με ενα παιδι με δυσλεξια και μου ειπε ολα τα συμπτωματα! Κι εγω εξω σπουδασα, και εκανα μεταπτυχιακο στην ελλαδα! θελω παραπανω χρονο απο αλλους για να τα εμπεδωσω αλλα δεν με χαλαει, μου αρεσει να διαβαζω κι ας αργω να τα αποθηκευσω στη μνημη μου! Κι εγω με μουσικη καταφερνα να συγκεντρωθω, οι γονεις μου πιστευαν οτι δεν θα εκανα τιποτα στη ζωη μου......δεν με αποθαρρυναν ομως ποτε κι οταν ανακοινωσα οτι θελω να φυγω εξωτερικο με εμπιστευτηκαν! ηθελα να σπουδασω κατι που δεν υπαρχει εδω! την ημερα της απονομης μου εκλαιγαν! Οταν δεν υπηρχε η γνωση (πριν απο 30χρονια) για τη δυσλεξια, ευκολα γινοσουν θυμα εξευτελισμου. Ενιωσα απειρες φορες αβολα που δεν μπορουσα να τονισω σωστα, δεν διαβαζα γρηγορα, και δεν μπορουσα να λυσω ασκησεις στα μαθηματικα! εκανα φροντιστηριο με τη δασκαλα μου στο δημοτικο κι απο τοτε τα λατρεψα! μεχρι το Λυκειο προεπαθουσαν οι δασκαλοι μου να με πεισουν να γινω μαθηματικος.........εμενα ομως η αγαπη μου ηταν στην ερευνα και στα ζωα! Καλη συνεχεια σε ολους οσους δινουν τον δικο τους αγωνα στη ζωη!
k ego me mousiki sigentromoun, me dislexia k aftismo asperger pira me marathonious diavasmatos tria ptihia k perasa polles diskolies, omos afto to discrimination prepei na allaxei stin ellada,,,
να σου πω την αληθεια εχω δει και εγω παρομοιες περιπτωσης μιας και εγω η ιδια εχω μια ελαφρια μορφης δυσλεξιας παρόλα αυτα ομως αυτο που σκεφτομαι συνεχεια ειναι η σταση των δικων σου ! απο μικρη οι δικοι μου παντα με πιεζαν να ειμαι αριστη μαθητρια αλλα ποτε δεν βιωσα αυτη την απορριψη που εζησες εσυ ( οπως κομμωτρια που ελεγαν οτι δεν στροφαρεις κτλ) ειναι πολυ ασχημο οι ιδιοι οι γονεις να μην βοηθουν η στηριζουν το παιδι τους και να θεωρουν οτι εχεις προβλημα συγνωμη αν προσβαλλω την οικογενεια σου απλως να ξερεις οτι δεν χρειαζεται να το κρυβεις η να ντρεπεσαι ισως! εισαι ιδιαιτερη και μοναδικη οχι χαλασμενο μηχανιμα (οπως πολοι εχω ακουσει να λενε) εξαλλου εσυ παρα την μαθησιακη δυσκολια που αντιμετωπιζες διεπρεψες αλλα εβγαλες και ενα δικο σου συστημα εκμαθησης εν μερει χαρη στην πιεση και των δικων σου ( καθε τι που κανει ο ανθρωπος εχει δυο πλευρες μια αρνητικη και μια 8ετικη :P) οσο για τους αλλους οτι και να λενε τους εβγαλες ακυρους με τις ιδιες σου τις πραξεις δεν εχεις να δικαιολογη8εις ¨)
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ ... ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ...ΕΧΩ 3 ΠΑΙΔΙΑ.ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΝΗΠΙΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ... Η ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ,ΟΤΑΝ ΕΞΕΦΡΑΣΑ ΤΙΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΜΟΥ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΝΤΡΟΠΑΛΟΣ ... ΣΤΗΝ Α ΔΗΜ. Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΔΥΣΚΟΛΕΥΤΗΚΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΨΕΙ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΙΕΣΗ ΕΜΑΘΑ ...ΑΠΛΩΣ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ...ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΠΗΓΑ ΜΕ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΡΟΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΤΟ Κ.Κ.Ψ.Υ.ΕΚΕΙ ΕΜΑΘΑ ΠΩΣ ΕΙΧΕ ΑΥΤΙΣΜΟ...ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ..!!!!10 ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕΤΑ 6 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΝΑ ΑΓΟΡΙ 30 ΕΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΥΤΙΣΜΟ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΕΞΥΠΗΡΕΤΗΤΑΙ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΑΚΤΟΠΟΙΕΙ ΤΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ !!! ΒΕΒΑΙΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΙΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ...ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΝΑ <> ΗΣΥΧΗ ΟΤΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΑ. ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΗΔΑΜΙΝΗ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΘΕΝΟΣ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΥΧΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ... ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΑΣ ... ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ...
Σαν εκπαιδευτικός και σαν μητέρα έχω να αναγνωρίσω το εξής: Είναι απαράδεκτό να ζητάμε απο τους γονείς να προσκομίζουν χαρτί απο παιδίατρο, από οφθαλμίατρο και οδοντίατρο για να εγγραφούν στην σχολική εκπαίδευση και να μην ζητάμε εξέταση από αναπτυξιολόγο. Είναι άνθρωποι πλήρως εξειδικευμένοι και οι μόνοι που μπορούν να μας δώσουν μια σαφή εικόνα ανάπτυξης του παιδιού μας. Δεν καταλαβαίνω γιατί σε αυτό τον τομέα η πρόληψη δεν εχεί μεγαλύτερη σημασία από την Θεραπεία? Την κόρη μου την παρακολουθούσε αναπτυξιολόγος από τους πρώτους έξι μήνες, σχεδόν κάθε εξάμηνο και μετά το δεύτερο έτος κάθε χρόνο. Μου έχει δώσει σαφής κατευθύνσεις τόσο για το νοητικό τησ επίπεδο όσο και για τον χαρακτήρα της, τις δυνατότητεσ της και πώς να την χειρίζομαι σε κάποιεσ καταστάσεις. Με έχει βοηθήσει στο να αξιολογήσω τις δυνατότητες του παιδιού μου, συνεργάζομαι και με τις δασκάλες στο σχολείο και θέλω να ελπίζω ότι αν προκύψει κάτι στο μεταξύ, θα καταφέρω να το προλάβω και να παρέμβω. Αλλωστε αυτο που θέλουμε είναι χαρούμενους, ευτυχισμένους, δυαντούς ανθρώπους και όχι φωστήρες! Ευχαριστώ για την φιλοξενία
κ αυτο πρεπει να το πληρωσουν οι γονεις???? δηλαδη το σχολειο κ οι ειπαδευτικοι τελικα τι προσφερουν? στηνΑγγλια πχ το καθε σχολειο, το καθε πανεπιστημιο εχουν το δικο τους Disability Assist Service...τελικα ολοι οι φοροι που πανε?? σορρυ πιανω αλλο θεμα τωρα!!!! απλα τουλαχιστον εδω πληρωνεις διδακτρα αλλα εχεις κ απολαβες
Πες τα IB. Δυστυχώς συμβαίνει κάτι άλλο ακόμη πιο παράλογο. Χρειάζεσαι πράγματι χαρτί από αναπτυξιολόγο δημοσίου φορέα για να ξεκινήσεις μια θεραπεία ή γιατί υπάρχει πράγματι κάτι που είναι ανησυχητικό και περιμένεις μήνες ολόκληρους (για ποια πρώιμη παρέμβαση μιλάμε? μπορεί να περιμένεις περισσότερο από εξάμηνο ή και χρόνο ακόμη). Όπου κι αν διαβάσεις οι προτάσεις των μητέρων προς άλλη μητέρα που έχει ανησυχία για το παιδί της είναι πήγαινέ το σε αναπτυξιολόγο. Παραλείπεται το βήμα, συζήτησε αναλυτικά με τον παιδίατρο την όποια ανησυχία σου, ζήτησε το τεστ που υπάρχει και είναι ενδεικτικό του αν το παιδί χρειάζεται αξιολόγηση από αναπτυξιολόγο, ξανασκέψου αν αυτό που σε προβληματίζει είναι κάτι πραγματικά σοβαρό ή κάτι που το παρατηρείς σε πάρα πολλά παιδιά και μετά ξανασκέψου αν χρειάζεται να μπλοκάρεις ένα ακόμη ραντεβού αναπτυξιολόγου σε δημόσιο νοσοκομείο. Αυτό που διαπίστωσα με χαρά είναι ότι στα ιατροπαιδαγωγικά κέντρα δε σου κλείνουν ραντεβού, αν δε σου πάρουν μίνι συνέντευξη από το τηλέφωνο. Φαντάζομαι αυτό τους βοηθάει να σκανάρουν ποια περιστατικά χρειάζονται πράγματι αξιολόγηση. Στα Παίδων, όμως, δε γίνεται αυτό. Ένας παιδίατρος που θα αφιερώσει ώρα στο κάθε ραντεβού, που θα είναι ανοιχτός και διαθέσιμος να ακούσει κάθε προβληματισμό σου και που θα σου παρέχει όλο το κατάλληλο υλικό μπορεί να σε βοηθήσει πάρα πολύ στο να κρίνεις τελικά αν το πρόβλημα που σε ανησυχεί είναι μικροπροβληματάκι ή κάτι που χρειάζεται το κάτι παραπάνω.
Δίκιο έχεις σε όλα όσα λες για την ελληνική κοινωνία... Δυστυχώς. Μην ακούς κανέναν κοπέλα μου! Οι δυσλεκτικοί είναι πιο έξυπνοι από τους υπόλοιπους ανθρώπους και είσαι το πιο τέλειο παράδειγμα!... Πφφφφ... Έχω πολλούς φίλους δυσλεκτικούς, το αγόρι μου έχει δυσλεξία, όλοι μεγάλωσαν σε μια κοινωνία που τους είχε στο περιθώριο, λες και ήταν καθυστερημένοι! Το μόνο που ήθελαν ήταν έξτρα 20 λεπτά... Συγχαριτήρια για την πορεία σου, καλή συνέχεια! Καλημέρα! :)
σας ευχαριστβ για ολα τα θετικα σχολια :) δεν εγραψα για να παρω συχγαρηττηρια, πιστευω ολοι στην ζωη μας αξιζουμε συχγαρητηρια οταν εχουμε κανει τις επιλογες μας. κ αν ειχα επιλεξει απο μονη μου να γινω κομμωτρια κ ειχα πετυχει σε αυτο παλι θα αξιζα συχγαρητηρια ... εγραψα να μοιραστω τις εμπειριες μου οι οποιες φυσικα με συμαδεψαν αλλα παραλληλα με εμαθαν κ τωρα που ειμαι μαμα φυσικα απο αυτα μαθαινω κ κοιταω τι πρεπει να προσεξω στο παιδι μου σε περιπτωση που με κληρονομησει σε αυτο :( παντως, οσο κ να θελετε να μου πειτε οτι ολα ειναι ιδια, δεν ειναι :) ειμαι 12 χρονια με τον αντρα μου κ δεν μπορει να καταλαβει την διαφορετικοτητα μου...ειναι πολλες οι φορες που χανομαι σε σεζητησεις, σε σημειωσεις....σε απειρα πραγματα κ δυσκολευομαι τοσο πολυ να επανελθω...αλλα υπαρχει θεληση γιατι μου αρεσει αυτο που κανω κ ετσι τα βγαζω καπως περα :)
Απλά ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! και ειδικα για το τελειωμα σου "Ειμαι και εγω ενα ΑΜΕΑ" Πιστευω με αυτο κερδισες πολυ αγαπη απο αυτους που γνωριζουν και αποδεχονται..
ΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΛΕΩ ΠΩΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ!!!! ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ!!!! ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΤΟ ΠΩΣ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙΣ ΤΟ ΣΤΟΧΟ ΣΟΥ ΜΟΝΟ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ!!!! Η ΕΠΙΜΟΝΗ Η ΘΕΛΗΣΗ Ο ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ...ΕΙΣΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ!!!! ΧΙΛΙΑ ΜΠΡΑΒΟ
Δεν θα πρέπει σε καμία περιπτωση να θεωρεις τον εαυτό σου... ΑΜΕΑ αγαπητή ΙΒ, απλά ο εγκέφαλός σου δέχεται και επεξεργάζεται με διαφορετικό τρόπο τα ερεθίσματα που δέχεται. Ρώτα γύρω σου και θα εκπλάγεις από τα "κόλπα' που ο καθένας μας χρησιμοποιεί για να εμπεδώσει κάθε μορφής γνώση. Οσο για τη "μελέτη μετα μουσικής"... δεν το συζητώ, είναι κι εμένα το αγαπημένο μου!!! Είμαι κι εγώ μητερα ενός τετραχρονου ιδιαίτερου παιδιού. Τρέμω στην ιδέα ότι το σχολικο και εκπαιδευτικό μας συστημα θα τον "πετάξει στη γωνία" εξαιτίας της ιδιοσυγκρασίας του και των ικανοτήτων του, επειδή δεν θα ανήκει στο μέσο όρο της μετριοτητας και της ομοιογένειας που με τόσο πάθος πρεσβευει το σχολειο του σήμερα. Πάντα ελπίζεις οτι θα σταθει τυχερο και καποια δασκάλα ή δασκαλος θα σκύψει πάνω του με αγαπη και θα του δωσει φτερα να πεταξει λιγο πιο μακρυα!! Μπράβο σου που δεν τα παρατησες ποτε. Σου εύχομαι να εισαι παντα ευτυχισμενη στη ζωη σου και να κανεις παντα αυτο που σου αρεσει και σε γεμιζει. ΔΕΣΠΟΙΝΑ
Σπαράζει η καρδιά μου όταν διαβάζω κάτι τέτοια. Δεν θα ξεχάσω πως στα 22 μου, πρώτη φορά που δούλεψα σε φροντιστηριο, είχα μαθήτρια που έβγαζε μάτι πως ήταν δυσλεκτική κι όταν είπα στη διευθύντρια ότι πρέπει να ενημερώσουμε τους γονείς του παιδιού, μου είπε "να μην τολμήσω, γιατί δεν μπορούμε να τους προσβάλουμε"!!!! Ήμαρτον δηλαδή! Και ν' αφήσουμε το παιδί αβοήθητο να συνεχίσει να παιδεύεται! Φυσικά και μίλησα. Ακόμα θυμάμαι τη μητέρα του παιδιού να με ευχαριστεί. Η μαθήτρια είχε φτάσει Ε δημοτικού κι ένας δάσκαλος δεν είχε υποψιαστεί πως είχε καραμπινάτη δυσλεξία. Τελικά, οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί ήταν άσχετοι τότε. Σήμερα κάτι έχει αρχίσει να γίνεται. Λίγο με τα παιδαγωγικά μάθήματα, λίγο με τα σεμινάρια που διοργανόνονται κάθε λίγο και λιγάκι. Όμως επιβάλεται να είναι ενημερωμένοι κι οι γονείς, μην τα περιμένετε όλα από τον εκπαιδευτικό. Ανοιξτε το νετ και ψάξτε για συμπτώματα δυλσεξίας στην προσχολική ηλικία. Και παρατηρήστε τα παιδιά σας. Φυσικά διάγνωση δεν θα κάνετε μόνοι σας, αλλά θα μπορείτε να είστε σε εκγρήγορση, ώστε αν δείτε κάτι που σας ανησυχεί, να πάτε το παιδί σε ένα διαγνωστικο κέντρο και να το βηθήσετε. Όσο πιο νωρίς, τόσο πιο καλά.
Είμαι μητέρα φοιτητή 23 χρονών στο μαθηματικό με δυσλεξία. Καλησπερίζω τις μανούλες και δίνω ένα ολόγλυκο φιλί στη φίλη μας που μοιράστηκε την εμπειρία της! Θα μπορούσα να γράψω βιβλίο για την εμπειρία που βιώσαμε ως οικογένεια. Διαπίστωσα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά στη Δευτέρα Δημοτικού, νόμιζα ότι κάπου έκανα λάθος στη συμπεριφορά μου και η μειωμένη απόδοση στο γραπτό λόγο ήταν για να αποσπάσει την προσοχή μου. Να σημειώσω ο κατά 2,5 χρόνια μεγαλύτερος αδερφός τον επισκίαζε με την έντονη προσωπικότητά του, τις επιτυχίες του, τα εύσημα, τις γνώσεις του μιας και ήταν με ένα βιβλίο στο χέρι. Στην αρχή το απέδωσα στη μεγάλη μυωπία, 14 βαθμοί. Μετά πήγα σε ειδικό για συμβουλές γιατί είχα φτάσει στα όρια της υπομονής. Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί σώνει και καλά ήθελε να γράφει την ορθογραφία στον υπολογιστή και όχι στο τετράδιο, γιατί δεν ήθελε να μάθει την προπαίδεια παρά ήθελε να την υπολογίζει κάθε φορά, γιατί ενώ ήταν πανέξυπνος στην αντιγραφή έκανε λάθος, πολλά τα γιατί. Στο βιβλίο της γλώσσας στο σχολείο, έκανε τις ασκήσεις έγραφε και το Πρόσεχε! που έγραφε κάθε μα κάθε μέρα η κυρία με κόκκινο στυλό. Να μην τα πολυλογώ κάναμε το τεστ, ενημερωθήκαμε και επιτέλους ανάσανα. Το πιο γλυκό ήταν την ημέρα που σύσσωμη η οικογένεια φύγαμε από το γραφείο του ειδικού. Ο μικρός είπε ευχαριστώ μαμά που κατάλαβες ότι έχω δυσλεξία και ίσως από μέσα του να σκέφτηκε "΄αντε επιτέλους μη με πιέζεις και μη με συγκρίνεις με τον αδερφό μου" αν και ποτέ τουλάχιστον φανερά δεν το έκανα. Ακόμη και τώρα δεν λέω ότι είναι υποχρεωμένοι οι δάσκαλοι να γνωρίζουν το σωστό τρόπο αντιμετώπισης αλλά τουλάχιστον όταν υπάρχουν οδηγίες από τον ειδικό στοιχειωδώς να τις εφαρμόζουν. Καταλαβαίνω το φόρτο της δουλειάς τους αλλά μην διορθώνεις καλή μου με κόκκινο, άστο αδιόρθωτο εν ανάγκη αν δεν έχεις μολύβι. Μη βάζεις στην τρίτη Δημοτικού το δυσλεξικό παιδί να σου γράψει το μάθημα της ιστορίας και των θρησκευτικών κάθε μέρα γιατί δεν προλαβαίνεις να τα εξετάσεις και από την άλλη να γράφεις από κάτω αδιάβαστος! Α, ναι το θαυμαστικό έμπαινε πάντα. Βρε καλή μου, βρε χρυσή μου, τίποτε δεν καταλάβαινε. Στο μάθημα της μουσικής αντί να μαθαίνουν τραγουδάκια, αντιγράφανε από τον πίνακα τα λόγια. Δυσλεξία είναι η μειωμένη απόδοση στο γραπτό λόγο, άντε να το αντιγράψει και μάλιστα με 14 βαθμούς μυωπία. Να τα βγάλω φωτοτυπία τα τραγουδάκια λέω στη δασκάλα, ανένδοτη. Ήδη έκανε ο μικρός τρία χρόνια στο ωδείο πιάνο αλλά η δασκάλα τον έβαλε γάμα, ναι Γ, στο μάθημα της μουσικής του σχολείου γιατί δεν μπορούσε να αντιγράψει από τον πίνακα. Άντε δεν ήξερε τη δυσλεξία, ούτε τη μεγάλη μυωπία γνώριζε πια;; Τεσπα, ευτυχώς που ήμουν πολύ καλά ενημερωμένη ότι το πρώτο που έπρεπε να προσέξω ήταν η αυτοπεποίθησή του και έτσι έπραξα μέχρι την πρώτη Λυκείου που ναιιιιι, γιούπιιιι, βραβεύθηκε από τη Μαθηματική Εταρεία. Είχε δηλώσει μόνος του και όταν του ανακοινώθηκε από το σχολείο δεν σας κρύβω ότι με πήραν τα ζουμιά. Ναι, ήταν τεράστια τονωτική ένεση. Με τούτα και με τ'άλλα πέρασε στο Μαθηματικό, το πανηγυρίσαμε. Τώρα ως φοιτητής το πρόβλημα που έχει είναι ότι χρειάζεται λίγο περισσότερο χρόνο από τους υπόλοιπους φοιτητές όπως ανέφερε και η φίλη μας που τόόόόσο καταλαβαίνω. Χίλια εὖγε σε σένα κορίτσι μου, στην οικογένειά σου που πίστεψαν και σε στήριξαν. Η αγάπη που έχουμε οι γονείς πολλές φορές εξισορροπεί την άγνοιά μας. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε σένα Ολίβια για τη φιλοξενία και ζητώ συγνώμη αν καταχράστηκα το χώρο.
εγω δεν θεωρω τη δυσλεξια αναπηρια ισα ισα θεωρω οτι το ατομο που το εχει σκεφτεται ταυτοχρονα και με τα 2 ημισφαιρια του εγκεφαλου του και απο βιασυνη βγαινουν λαθος γραπτα μπραβο σου και παλι μπραβο για ολα οσα εχεις καταφερει οι ανθρωποι παντα θα φοβουνται το διαφορετικο και να το καινε στην πυρα οπως παλια τις μαγισες
δεν σκεφτεσαι κ με τα δυο ημισφαιρια :) κατι που εσυ μπορεις να το κανεις με τον νευρωνα Α, κ ο νευρωνας Α ειναι υπευθυνος για αυτη την πραξη, επειδη εμενα δεν ειναι ανεπτυγμενος, δεν μπορω να το κανω. οποτε ο εγκεφαλος ψαχνει αλλους τροπους ωστε να λυσει το ιδιο προβλημα. αλλες φορες ο τροπος που βρισκει ειναι πιο γρηγορος απο τον κλασσικο τροπο του νευρωνα Α, αλλες φορες πιο αργος, κοινως πας Λαρισα μεσω Θεσσαλονικης χαχαχα κανεις δεν γεννιεται με δυσλεξια. και γι αυτο παρουσιαζεται γυρω στα 6-7 χρονια. η δυσλεξια μπορει να δημιουργηθει κατα τον τοκετο (πχ βεντουζα), απο ενα πολυ δυνατο χτυπημα στο κεφαλι (πχ τροχαιο) ή ακομα να ειναι κληρονομικο. εγω πεφτω η στην πρωτη κατηγορια η στην τριτη, δυσκολο να το βρω γιατι γνωριζω οτι με βγαλανε με βεντουζα αλλα οι γονεις μου δεν ειναι σπουδαγμενοι κ δεν μπορουν να προσπαθησουν να θυμηθουν πως ειναι να κρατας ενα βιβλιο στο χερι χεχε. ειναι μια "αναπηρια", η αν θες καλυτερα μια πολυ μεγαλη δυσκολια στην καθημερινη μου ζωη :) ειναι δυσκολο να συντονιστω με την υπολοιπη κοινωνια, με τον ρυθμο της...ειναι σαν τα βιντεακια που δειχνουν μεσα στις μεγαλουπολεις κ κοσμος να τρεχει πανω κατω χωρις να κοιταει δεξια κ αριστερα κ ξαφνικα να εμφανιζεται ενας Μοικανος κ να απορει γιατι ο κοσμος συμπεριφερεται ετσι!!
Παρακαλω μη συγχεετε τη δυσλεξία με πιθανες κρανιοεγκεφαλικες κακώσεις που ακολουθούν ένα τροχαίο ατύχημα η άλλες επίκτητες δυσκολίες. Η δυσλεξία δεν ασθενεια είναι τρόπος ζωης!!!!
τι λες Δεσποινα μου!!!! η δυσλεξια ειναι κακη ενωση των νευρωνων στον εγκεφαλο!! κανεις δεν γεννιεται με δυσλεξια...ειναι η δουλεια μου αυτο, εκτος απο την παθσηη μου...κ φυσικα δεν γιατρευεται κατι τετοιο, απλα μαθαινεις να ζεις με αυτο. κ εκτος απο τις δικες μου γνωσεις το εχει επιβεβαιωσει κ ο συζυγος ο οποιος ασχολειται με τον εγκεφαλο (Αλτσχαιμερ, αννοια κλπ)
Και μόνο το γεγονός οτι πέρασες απο όλη την ελληνική εκπαίδευση και ένας δεν βρέθηκε να διαγνώσει έστω να υποψιαστεί την κατάσταση προσωπικά με αγχώνει όσο τίποτα. Τέτοιες ιστορίες όμως μας κάνουν πιο υποψιασμένους και "διαβασμένους" σαν γονείς γιατί προφανώς και δυστυχώς στο χέρι μας είναι να βγάλουμε το φίδι απο την τρύπα. Μπράβο σου που το μοιράζεσαι και εύχομαι καλή τύχη σε ότι και αν κάνεις απο δω και πέρα. Δεν θα έπρεπε να ταλαιπωρηθείς τόσο πολύ. Οσο για το ΑΜΕΑ τώρα τι να λέμε.....εδώ προβλήματα στην όραση δεν αντιλαμβάνονται κάποιοι εκπαιδευτικοί απο αδιαφορία φαντάζομαι. Αυτούς που να τους κατατάξουμε;
Εγώ πάλι λυπάμαι και τα χω πάρει πολυ ασχημα,που υπάρχουν τέτοιοι ανικανοι δάσκαλοι,αλλά κυριως λυπάμαι που υπάρχουν τοσο ανευθυνοι γονείς, που καταστρέφουν τα παιδιά τους,καταστρέφουν τον ψυχισμο τους,τα ονειρά τους,τις φιλοδοξιες τους,τα διαλυουν ψυχικά,κανοντας τα να πιστευουν πως δεν ειναι αξια για τιποτα.Αντι να ψάξουν το προβλημα και να το αντιμετωπισουν,το επιδεινωσαν και το διογκωσαν,σε βαθμο τέτοιο,ωστε να κρινεται ακομα και η ψυχικη σου υγεια κοριτσι μου.Αλλη στην θεση σου μπορει να ειχε φτάσει σε ακροτητες.Εχω θλιβερο παράδειγμα συμμαθητριας μου που ειχε αυτοκτονησει 17.5 ετων,γιατι απετυχε στις πανελληνιες και δεν ηξερε πως να το πει στους γονεις της!!!!Είμαι σιγουρη πως ακομα σε κυνηγάει η "γνώμη" των άλλων για σενα,και πως μια ζωή θα προσπαθείς να αποδειξεις οτι εισαι καλη και οτι πετυχες,αλλά κανεις απο τους δικους σου δεν θα στο αναγνωριζει.Πάντα στα ματια των γονιων σου θα εισαι κατώτερη απο τα παιδιά των άλλων...Μην περιμένεις πολλά...Πιο ευκολα θα παρεις την επιβράβευση απο ξενους,παρά απο τους δικους σου ανθρώπους!Αν ισχυουν και για την δικη σου οικογενεια οσα περιγράφω,τοτε καλυτερα μονη σου.Δεν τους εχεις αναγκη,αρκετο κακο σου εχουν κανει ως τωρα.
κοιταξε να δεις!!!! διαφωνω απιστευτα με οσα γραφεις. ποτε δεν μπορεσα να κατηγορησω τους γονεις μου. οι γονεις μου ειναι 2 ανθρωποι που παντρευτηκαν στα 20 τους, δεν ειναι σπουδαγμενοι, ο μπαμπας μου ενας εργατης ηταν. με σπουδασαν με κοπο!!!! δεν ειχαν να φορεσουν ρουχα, αλλα εγω σπουδαζα στην Αγγλια!!! φυσικα δουλευα παραλληλα, κ ημουν τυχερη να δουλευω σαν βοηθος δασκαλου σε κολλεγιο (το αντιστοιχο δικο μας ΙΕΚ). δεν μου στερησαν κατι κακοβουλα. δεν με θελανε να γινω κομμωτρια επειδη δεν με αγαπουσαν!!! μιλαμε για το 80!!! για εναν ανθρωπο που δεν ηξερε τιποτε αλλο απο τις απλες βασικες ηθικες αρχες της ζωης, που δεν ηξερε κατι περαν απο το να αλλαζει μπριζες. ΟΧΙ δεν θα κατηγορησω ποτε τους γονεις μου!!!! για να σπουδασω εγω η μητερα μου δουλεψε 3 χρονια καθαριστρια!!!!! ειχαν απλα αγνοια, αλλα παντα ενδιαφεροντουσαν!!! ναι ο μπαμπας μου ειπε ενα μεγαλο μπραβο τον Νοεμβρη του 2011. δεν ηταν αργα :) χαρηκα!!! τωρα μου αρεσει να ειμαι με τον μπαμπα μου! μεσα απο ολα αυτα εμαθε κ εκεινος κ εγω! κ τωρα μπορουμε να τα θυμομαστε κ να γελαμε...μην κατηγορειτε τους γονεις!!! κ εμεις θα κανουμε λαθη, το σημαντικο εινια να τα σηκωσουμε στην πλατη μας κ να περπατησουμε μαζι με τα παιδια μας :)
αχ! τελεια ιστορία...ξέρεις φυσικά πως και πολλοί άλλοι ανακάλυψαν στα ''γεράματα''πως έχουν δυσλεξία...και αυτό γιατί τα παιδιά τους ήταν δυσλεκτικά και άρχισαν να ψάχνονται και οι γονείς...όχι πως έιναι πάντα κληρονομικό...Πάντως επειδή δούλευα ως καθηγήτρια ξένων γλωσσών σε επαρχιακά φροντιστήρια...πολλά παιδάκια τα ατνιμετώπιζαν ως ''αργά'' στην τάξη και οι γονείς τους και οι διευθυντές και όταν τους πρότεινα να πάνε σε ειδικό ...μόνο που δεν με διώξανε...ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ για οτι κατάφερες...και εις ανώτερα λοιπον!
IB και ο μπαμπάς της κόρης μου είναι δυσλεξικός. Δεν έχει διαγνωστεί επίσημα αλλά παρουσίαζε τα ίδια προβλήματα με εσένα στο σχολείο και όλοι τον θεωρούσαν αργόστροφο. Κατάφερε όμως να περάσει στη σχολή που ήθελε μόνος του (επειδή σε έναν αργόστροφο δεν του πληρώνεις και φροντιστήριο, σωστά;, τελείωσε όταν όλοι πίστευαν πως δεν θα τα κατάφερνε, έμαθε αγγλικά μόνος του επειδή "αφού δεν τα καταφέρνεις στα ελληνικά πως θα μάθεις και άλλη γλώσσα;". Κατάλαβε τι του συνέβαινε, μεγάλος πια, όπου το να διαγνωστεί επίσημα ή όχι η δυσλεξία του δεν είχε πλεον νόημα(διαβάζει και αυτός όπως εσύ με μαρκαδόρους και highlighters ή γράμμα γράμμα μέχρι να διαβάσει τη λέξη αν δεν μπορεί να τη χρωματίσει. Την ιστορία του δεν την ήξερα όταν τον γνώρισα. Μου τα είπε πολύ αργότερα. Και θύμωσα πάρα πολύ. Επειδή εγώ είχα γνωρίσει έναν έξυπνο, ικανό άντρα και δεν μπορούσα να πιστέψω πόσες ευκαιρίες μπορεί να έχασε εξαιτίας της άγνοιας, της αδιαφορίας και του κοινωνικού ρατσισμού.
Θα ήθελα να σου εκφράσω τον θαυμασμό μου για εκεί που έφτασες με το πείσμα και την αποφασιστικότητά σου! Χίλια μπράβο σε σένα και σε όσους πίστεψαν στις δυνάμεις & την ικανότητά σου! Λυπάμαι ιδιαίτερα για το εκπαιδευτικό μας σύστημα, για την αναγκαστική παπαγαλία, τους "ανειδίκευτους" ειδικούς...στους οποίους εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας... Έχω κι εγώ μια κορούλα 4 χρονών και δεν σου κρύβω ότι αρκετές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να σκέφτεται την έλλειψη συγκέντρωσης και όλα αυτά που θα συναντήσω όταν με το καλό πάει Α' δημοτικού...έχω μεγάλη αγωνία να δω εάν θα συγκεντρώνεται στα διαβάσματά της, πόσο "από πάνω της" πρέπει να είμαι και διάφορα τέτοια... Κρίνοντας όμως από εσένα, δεν ανησυχώ ΚΑΘΟΛΟΥ για το μέλλον της εάν προλκύψει κάτι...απλά εμείς οι γονείς θα πρέπει να είμαστε υποψιασμένοι ώστε να ανακαλύψουμε αυτό το "κάτι" που κάποιοι άλλοι εκ των πραγμάτων κρίνονται ανίκανοι και ακατάλληλοι να δουν! Εύχομαι τα καλύτερα για εσένα σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο!
Συγχαρητήρια για το άρθρο σου, και για ΟΛΑ αυτά που έχεις καταφέρει...Είμαι σίγουρη ότι με αυτό το post θα τύχουν καλύτερης τύχης πολλά παιδιά, αλλά και πολλοί γονείς και εκπαιδευτικοί θα δουν τα πράγματα αλλιώς...Να 'σαι καλά!
Απίστευτη δύναμη ψυχής....εύγε
καλησπερα,καταρχην μπραβο σου για οσα εχεις κανει μεχρι τωρα!!!!!!!!! ειμαι και εγω ενα παιδι με δυσλεξια που ειχε την χειροτερη αντιμετωπιση απο τους δασκαλους του!ειναι τραγικο να μιλας σε ενα παιδι με τροπο που το μειωνει και το κανει να νοιωθει αβολα!η μονη διαφορα που ειχα εγω ηταν οτι οι γονεις μου δεν περιμεναν και πολλα απο μενα οποτε δεν τα ζητουσαν κιολας και ειχα ενα ανχος λιγοτερο.η διαγνωση μου εμενα εγινε στη πρωτη λυκειου απο εναν απιστευτο καθηγητη που ειχα και το μονο που εκανε ηταν να ασχοληθει λιγο παραπανω με το γραπτο μου.εκει ολα τα μαρτυρια μου τελειωσαν,ξαφνικα καταλαβα οτι δεν ειμαι χαζη αλλα απλα διαφορετικη και η αποδωση μου σε ολα αρχισε να γινετε πολυ καλη.εδωσα πανελλαδικες προφορικα και περασα δευτερη στη σχολη μου!απο τοτε οτι εχω βαλει στο μυαλο μου το εχω καταφερει και νομιζω οτι τελικα οι δυσλεκτικοι εχουν ενα δικο τους ποιο προχωρημενο τροπο σκεψης!!!παρτε για παραδειγμα τον αϊνσταϊν!!!!!!!!!!!μου θυμησες πολλα απο τα παιδικα μου χρονια!
Μπραβο κοριτσάρα μου!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΙΣΑΙ ΑΠΛΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ.ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ.ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΧΙΛΙΑ ΜΠΡΑΒΟ!
Συγχαρητήρια κούκλα μου!
Ακόμη μια φορά έχω βγει εκτός εαυτού!!!!!!!!! Όχι με την ΙΒ, που της αξίζουν 1000 έπαινοι και μυριάδες μπράβο, αλλά με τους ανικανότατους εκπαιδευτικούς στη χώρα μας!!! Αθάνατο ελληνικό δημόσιο!!! Μα καλά, πέρασε ολόκληρη η πρωτοβάθμια, ακολούθησε η δευτεροβάθμια εκπ/ση και κανείς, μα κανείς(ΚΑΝΕΙΣ;;;;) δεν κατάλαβε ότι το παιδί θέλει μία παραπάνω βοήθεια;;;; Για τους γονείς δε λέω(αν και για μένα και οι γονείς πρέπει να "βλέπουν"τα παιδιά τους), γιατί μπορεί να επαναπαύθηκαν στις γνώμες των δασκάλων! Δεν το χωράει το μυαλό μου.... αλλά τί περιμένεις από το σύστημα,που πας για γιατρός και δε γράφεις καλά και μπαίνεις στο Παιδαγωγικό, το οποίο μόνο "δάσκαλο" δε σε κάνει!! Νευρίασα τώρα... Και ο Τom Cruise, νομίζω έχει δυσλεξία... Άξια, κορίτσι μου!!!!!
Ανικω και εγω στο club των δυσλεκτηκων. Με τη διαφορα οτι εχω φωτογραφικη μνημη. ΟΥΔΕΠΟΤΕ καταφερα να λυσω καποιο προβλημα. Εΐχα παντα βαθμους ανω του 19 στα Αρχαια -Νεα Ελληνικα, Λογοτεχνια.. Ιστορια..και παντα μεταξη 10-12 σε μαθηματηκα κλπ φυσικες επιστημες.. Κοινως "δεν στροφαρα" σε αυτα τα μαηθηματα γιατι χρεαζοταν ωρες μελετης. Εμαθα να διαβαζω απο τα 4 και διαβαζω αμετρητα βιβλια. Ειμαι ικανη να τελειοσω ενα λογοτεχνικο εργο σε 2 μερες..αλλα δεν πορω να κανω απλους υπολογησμους στα μαθηματηκα χωρις κομπουτερακι. Γραφω καλλικαντζουρες..μπερδευω τις γλωσσες που ξερω, μπερδευω τα γραμματα οταν γραφω..την σειρα των γραμματων κλπ... Στα 32 μου παρολο που δεν εχω πτυχιο εχω μια πολυ καλη δουλεια
Πόσο ντρέπομαι και θυμώνω για το εκπαιδευτικό μας σύστημα! Τι διάολο παιδαγωγική σπούδασαν όλοι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές σου; Ήταν για σκότωμα ο δάσκαλος που είπε "το παιδί δεν στροφάρει" μπροστά σε όλη την τάξη. Ευτυχώς που εσύ δεν πίστεψες κανέναν και τους διέψευσες όλους πανηγυρικά! Μπράβο σου χίλιες φορές!
Κοπέλα μου, αρχικώς συγχαρητήρια... μόνο σε σένα... Όχι μόνο γιατί κατάφερες να φτάσεις ψηλά με μη διαγνωσμένη τη δυσλεξία (υποθέτω ότι αφού τα κατάφερες τόσο καλά, μετά τη διάγνωση όλα σου φαινόντουσαν πολύ εύκολα μετά), αλλά γιατί κατάφερες να φτάσεις ψηλά μετά από τέτοια αντιμετώπιση... Η αλήθεια είναι ότι διαβάζοντας... φρίκαρα λίγο... με τον δάσκαλο αλλά και με τους γονείς σου: δεν μπορείς να ζητάς από ένα παιδάκι να είναι σε όλα τέλειο, όπως δεν μπορείς να επιτρέψεις και στον δάσκαλό της να την προσβάλει μπροστά σε όλο το σχολείο... θα είχε γίνει χαμός αν το κάνανε στο δικό μου παιδί... Δεν ξέρω που θα είχα φτάσει... Θεωρώ απαράδεκτη την συμπεριφορά όλων τους απέναντί σου κι εσένα απίθανη και μόνο που την άντεξες!!
Αγαπητή μου ούτε εκπαίδευση έχουμε αλλά το χειρότερο είναι ότι δεν έχουμε και παιδεία.Αν είχαμε παιδεία η μαθησιακή δυσκολία σου θα είχε διαγνωστεί όταν έπρεπε.Δεν θα υπήρχε προκατάληψη και άγνοια για τη δυσλεξία. Αν είχαμε παιδεία τότε ο ανεγκέφαλος που είχες για δάσκαλο θα είχε κοπεί σε κάποια αξιολόγηση εκπαιδευτικών.Αν είχαμε παιδεία, το τι κάνει το κάθε παιδί με τις πανελλήνιές του δε θα γινόταν μέγα ζήτημα που κοτσομπολεύεται από όλη την πόλη και ούτε θα υπήρχε αυτή η μικροαστική κατινιά με τα αποτελέσματα στις τοπικές εφημερίδες κτλ. Δυστυχώς όμως δεν έχουμε παιδεία και δεν ξέρω πώς θα γίνει αυτό να αλλάξει...
IB ...Ποσο περηφανη νιωθω για σενα !!! ΝΙΚΗ Ν....και για σενα επισης !! ΝΙΚΟΛΕΤΑ...ειμαι σιγουρη οτι θα ειμαι και για την κορουλα σου σε καποια χρονια!!!
Να ήξερες πόσο μ'έχεις βοηθήσει!!!Η κόρη μου,δ'δημοτικού,έχει διαγνωσθεί με διάσπαση προσοχής και παρορμητικότητα!Είναι καλή μαθήτρια,αλλά είναι ανορθόγραφη κι έχει πρόβλημα με τα μαθηματικά και....αργεί να γράψει τα τεστ και αφήνει ολόκληρες ασκήσεις μαθηματικών άλυτες ,γιατί δεν τις ήξερε(ενώ στο σπίτι τις ξέρει!!!) ή γιατί δεν τις πρόλαβε!!!(να και μερικά στοιχεία δυσλεξίας που κανένας,ειδικός,δεν τα πρόσεξε!!!)Το θέμα είναι ότι ,στην Ελλάδα του 2012,η διάσπαση προσοχής δε θεωρείτε μαθησιακό πρόβλημα(ενώ είναι χειρότερο από τη δυσλεξία),δε δέχονται κανένα χαρτί(ενώ στο εξωτερικό δίνουν επιπλέον 20λεπτα στιε εξετάσεις) ,και το ποσό που δικαιολογούν τα ταμεία για υποστήριξη είναι...αστείο!!!!Οπότε πρέπει να είσαι πλούσιος για να βοηθήσεις το παιδί σου ή ,απλώς να το αγαπήσεις με την...."αναπηρία" του!!!!!!!Ελπίζω όταν θα φτάσει να δώσει πανελλαδικές, να έχουν αλλάξει τα πράγματα(αν και δεν το βλέπω).Εμένα,τελικά μ'ενδιαφέρει να αποκτήσει το παιδί μου γνώσεις, σε πολλά επίπεδα κι ας μην είναι καλή στα μαθηματικά κι ας είναι ανορθόγραφη κι ας είναι μια μέτρια μαθήτρια.Δεν θα έχω πρόβλημα ,πάντως ,να γίνει μια "πολυδιαβασμένη" κομμώτρια!!!!Ελπίζω ,βέβαια,να τα καταφέρει όπως τα κατάφερες κι εσύ!!!!Καλή συνέχεια και ,είναι πολύ καλό που ενημερώνεις για κάποια πράγματα μέσα από την ιστορία σου!!!!!
Είμαι γιατρός, 34ων ετών και καθηγήτρια σε πανεπιστήμιο της Αμερικής. Επίσης ΕΙΜΑΙ ΔΥΣΛΕΚΤΙΚΗ 77%, διαγνωσμένη στα 30 μου και είμαι πολύ περίφανη για αυτό. Δυστυχώς το πρόβλημα της κοινωνικής απομόνωσης στην Ελλάδα ξεκινάει πρώτα μέσα από το σχολείο και μετά φτάνει στην οικογένια. Εγώ, σε αντίθεση με εσένα φίλη μου, είχα αμέριστη συμπαράσταση από την οικογένια μου αν και ήταν άνθρωποι μεγαλωμένοι σε επαρχία. Αντίθετα το σχολείο και οι δάσκαλοι, από τους οποίους θα περίμενε κανείς να είναι πιο"υποψιασμένοι", με αντιμετώπισαν με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Η ανορθογραφία μου, η μη δυνατότητα αποστήθισης και η προσπάθεια μου να κατανοήσω πράγματα μέσω των ήχων και των χρωμάτων σε συνδιασμό με το γεγονός πως είμαι αριστερόχειρας (ήμουν μάλλον...μετα από το ξυλο που εφαγα στο σχολειο έγινα αμφίχειρας πια!) τους έκανε να με αντιμετωπίζουν σαν το παιδί που δε στρωφάρει. Όπως κι εσένα! Λυπάμαι εαν τους "απογοήτευσα" με τα όσα κατάφερα. Όπως κι εσυ το ίδιο φανταζομαι! Να είσαι καλά και να είσαι περίφανη για αυτό που είσαι. Και να θυμάσαι πως δεν είσαι διαφορετική. Είσαι απλά εσύ και είσαι μοναδική. Όπως όλοι μας. Καλημέρα από την παγωμένη ΝΥ! Νίκη Ν.
Συγχαρητήρια κορίτσι μου!μπραβο σου!χιλια μπραβο!οσο για την Ελλάδα και τους τρόπους επιλυσεις τέτοιων θεμάτων αστο καλύτερα..ειναι πικρή ιστορία και ποναει...να είσαι παντα καλα!!!
οτι και να πω ειναι λιγο !! ενα μονο μπραβο σου κοπελα μου πραγματικα δεν αρκει!! ειναι και ο αδερφος μου δυσλεκτικος και ειχε παρομοια προβληματα στο σχολειο. η ιστορια σου ειναι πολυ συγκινητικη και παλι μπραβο σου κοπελα μου!!!
Εχω τρια παιδια.Απο το νηπιαγωγειο το ψαχνω συνεχεια.Τα παρακολουθω συνεχεια,ρωταω συνεχεια τους δασκαλους.Προς το παρον δεν υπαρχει καμια ενδειξη,αλλα το παρακολουθω.Ολοι οι γονεις πρεπει να το ψαχνουμε,οχι γιατι ειναι τοοοοοσο σοβαρο αλλα αν συμβαινει κατι τετοιο να βοηθησουμε τα παιδια μας γιατι ολα τα παιδια "στροφαρουν".Μπραβο σου που εφτασες εδω που εφτασες και μπραβο και στους γονεις σου που σε πιστεψαν.Αν δεν πιστευαν οτι εισαι εξυπνη και "στροφαρεις" θα ερχομουν στο κομμωτηριο που δουλευες για να με κουρεψεις!Σωστα?
Μπράβο σου που με υπομονή και επιμονή βρήκες το δικό σου δρόμο και δεν σε οδήγησε σε "ξένα" μονοπάτια η περιρρέουσα άγνοια! Πόσο δίκιο έχει όμως η Eva84...έχω παιδί 35 χρονών και θυμάμαι ζωντανά την περίοδο των πανελληνίων, τότε, μιά φρενίτιδα να έχει καταλάβει πολλούς (πραγματικά πολλούς) γονείς, να διεκδικήσουν πιστοποιητικό δυσλεξίας για τα παιδιά τους, προκειμένου να εξεταστούν υπό άλλους όρους! Το θυμάμαι και φρίττω! Χωρίς να απασχολούνται μήπως ήταν χειρότερο για το δικό τους παιδί! Έδιναν και συγκεκριμένες οδηγίες σε άλλους γονείς, πως να συμπεριφερθούν τα παιδιά τους, για να το διεκδικήσουν. Δεν είναι Η ΑΓΝΟΙΑ σε όλο της το μεγαλείο; Ελπίζω τώρα να έχουν βελτιωθεί καταστάσεις, ή...μιλάτε, μιλάτε, να ενημερώνονται τουλάχιστον οι νέοι γονείς.
.....σιγά το πράγμα....άκου δε στροφάρει..κι εγώ καθηγήτρια είμαι(μουσικός)και όποτε μου έλεγαν οι γονείς το παιδί μου έχει δυσλεξία τους κοιτούσα καλά καλά κι έλεγα ε και?Δεν είναι χαζό το παιδί.Δυσλεξία έχει όπως χιλιάδες άλλα.Υπάρχει έλλειψη ενημέρωσης γενικά για τέτοια θέματα. Μου άρεσε πολύ το κείμενο.Ωραίος ο τρόπος γραφής σου.
ναι γραφω με τον ιδιο τροπο που εγραφα στην τριτη δημοτικου χαχαχα γι αυτο η διατριβη μου του διδακτορικου ηταν κ ειναι οτι δυσκολοτερο εχω κανει ποτε στη ζωη μου!!!!
Συγχαρητήρια για το πολύ ωραίο σου κείμενο!Μπράβο για όλα αυτά που έχεις κάνει στη ζωή σου!Είμαι φιλόλογος και τελείωσα πριν 5 χρόνια τη σχολή μου.Με λύπη μου σας λέω πως στα 4 φοιτητικά μου χρόνια δεν κάναμε σε κανένα εξάμηνο για το τι είναι η δυσλεξία, τι είναι η διάσπαση προσοχής, τι είναι η υπερκινητικότητα και γενικά για τις μαθησιακές δυσκολίες.Και σας ρωτάω..είναι λογικό μια νεα φιλόλογος, που θα συναντησει σίγουρα στην πορεία μαθητές με τέτοια προβλήματα να μην έχει ιδέα για όλα αυτά;Πρώτη φόρα άκουσα και διάβασα, όταν εν' όψη του ΑΣΕΠ του 2008 πήγα φροντιστηριο,πλήρωσα αδρά και έμαθα όλα αυτά αλλά και για πολλά άλλα παιδαγωγικά θέματα που ποτέ δεν μου δίδαξαν στη σχολή μου.Είχαμε βέβαια μάθημα παιδαγωγικών,αλλά το τι καναμε σ' αυτό το μάθημα είναι άλλο θέμα!Αυτή είναι η Ελλάδα, είμαστε δήθεν φιλόλογοι, που αυριο μεθαύριο οι γονείς θα μας εμπιστευτούν τα παιδιά τους κ εμείς δεν μαθαμε στο πανεπιστήμιο ούτε τα μισά!Που μας υποχρεώνουν να δώσουμε ΑΣΕΠ και να διαβάσουμε την άπειρη βιβλιογραφία,μήνες ολόκληρους,χρόνια ολόκληρα, να δινουμε κ να ξαναδίνουμε και στο τέλος να μένουμε πάντα απ' έξω γιατί απλά τα θέματα είναι πάρα πολύ δύσκολα.Καληνυχτα!
Δεν ξερω τι να πω......ειμαι κι εγω μια μαμα χωρισμενη ομως με ενα παιδακι που παρακολουθει τμημα ενταξης απ την 1η δημοτικου ομως δεν βλεπω καμμια βελτιωση αφου το προγραμμα γινεται την ωρα του κανονικου μαθηματος λαθος κατα την γνωμη μου...δεν ξερω τι να κανω και πως να φερθω στην κορουλα μου που τωρα παει στην 6η δημοτικου γυμνασιο του χρονου που την βλεπω να προσπαθει αλλα κουραζεται απογοητευεται κλαιει γιατι πιστευει οτι δεν τα καταφερνει παρ ολες τις δικες μου διαβεβαιωσεις οτι ειναι ενα παιδι σαν ολα τ αλλα λιγο διαφορετικο ισως αλλα πανεξυπνο κατα τ αλλα....θα ηθελα αν μπορουσες απ την δικη σου εμπειρια να μου πεις μερικα τρυκ που θα μπορουσε να κανει για να μην δυσκολευεται τοσο πολυ....ας πουμε για παραδειγμα σημερα διαβαζαμε για τεστ ιστοριας δεν εβγαινε με τιποτα μετα τα δυο πρωτα κεφαλαια σταματησε αρνιοταν εβαλε τα κλαμματα κι ετρεξε στην αγκαλια μου και με εσφιγγε για πολη ωρα μεχρι να καταφερω να την ηρεμησω δεν την πιεσα της ειπα οτι γραψεις δεν θα την τρελλανω κιολας....ο δασκαλος λογοθεραπευτης που της εκανε παλιοτερα μαθηματα πολυ καλος στον τομεα του κι ανθρωπος πρωτα απ ολα μου ειχε πει οτι μετα απο καποια στιγμη που βλεπει οτι δεν τα καταφερνει κλειδωνει και πως οτι και να κανω ειναι ανωφελο....ειτε με το καλο ειτε με το αγριο την παρω...στεναχωριεμαι που την βλεπω να υποφερει.....ενω θελει.....αν θα μπορουσες να μου δωσεις καποιες συμβουλες θα σου ημουν υποχρεη. ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!!!!!
οπως σου τα ειπανε ειναι...αμα κλειδωσεις χρειαζεσαι τον χρονο σου :) η ιστορια ηταν το πιο δυσκολο κομματι μου...πρεπει να βρει τον δικο της τροπο...αυτο παιρνει χρονο κ θελει υπομονη κ απο τις δυο πλευρες. κατι που δουλευει σε μενα μπορει να μη δουλεψει στην κορουλα σου. εγω εκανα καποια πραγματα χωρις να τα καταλαβαινω. το οτι πχ εχω μαθει τις μερες με χρωματα δεν ξερω να το εξηγησω...η δευτερα ομως εχει χρωμα πρασινο στο κεφαλι μου κ η τεταρτη κοκκινο :) για την ιστορια μπορειτε να δοκιμασετε να διαβαζεις πρωτα εσυ κ μετα να της τα λες...σιγα σιγα...κ εκεινη να επαναλαμβανει :) οχι παπαγαλια, ας αποδεχτειτε οτι παπαγαλια δεν θα μαθει ποτε, κ ειναι κριμα γιατι το ελληνικο συστημα τα θελει ολα παπαγαλια-αλλα ας μην επεκταθω σε αυτο!~!!! το δυσκολοτερο φανταζομαι θα ειναι να θυμαται ημερομηνιες κ ονοματα ε? εγω ξερω να σου πω για διαφορες μαχες, αλλα ποιος ηταν, ποιος πεθανε, ποτε εγινε δυσκολα θα τα θυμηθω αχαχαα χρειαζεται ενθαρρυσνη κυριως το κοριτσακι σου!! να μην την παρει απο κατω ποτε. κ απλα να της λες οτι με τον καιρο μαζι, χερακι χερακι, θα βρειτε τον καλυτεροτερο τροπο που θα μπορει να μαθαινει. πιστευω σε αυτη την ηλικια δεν χρειαζεται να χρησιμοποεις ορισμους, οπως τη λεξη δυσλεξια, απλα το οτι εσυ μαθαινεις με αλλον τροπο. κ μαζι με την μαμα θα εξερευνησουμε ολους τους τροπους ωστε να βρουμε τον ιδανικοτερο για εσενα :) χαρα μου να βοηθησω περισσοτερο...μετα την πληροφορικη ολη μου η ερευνα κ το διδακτορικο μου εγιναν πανω στην παιδαγωγικη. δεν θελω να βαλω το μειλ μου δημοσια αλλα η Ολιβια μπορει να στο δωσει. επισης πολυ καλη ειναι κ η Άσπα Μητρακάκη http://dyslexiaathome.blogspot.com/
σας ευχαριστω κοπελες :) το εστειλα εχθες στην Ολιβια αυτο επηρεασμενη απο οσα ειπαμε με το αυτιστικο παιδακι. κ εντελως απροσμενα, χωρις ο πατερας μου να γνωριζει για αυτο το αρθρο, σημερα με ρωταγε απιστευτα πραγματα για το πως νιωθω που ειμαι δυσλεκτικη κ διαφορα τετοια!! πρωτη φορα αυτο!!!
Ένα μεγάλο μπράβο για την υπομονή και την επιμονή σου. Ότι άλλο και να σου πω, μου φαντάζει πολύ λίγο.. Μόνο η καρδούλα σου πρέπει να ξέρει τι πέρασε σε όλη αυτή τη διαδικασία. Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις, και καλή δύναμη! Ελπίζω σιγά σιγά να σε νοιάζει όλο και λιγότερο η αντίδραση του κόσμου, και όποτε χρειάζεται, να απαντάς απλά με ένα "Ναι, έχω δυσλεξία. Και είμαι και λέκτορας στην Πληροφορική, στην Αγγλία". :)
ΜΠΡΑΒΟ!
Χτυπησες φλέβα ΙΒ... Αύριο έχω ραντεβού στο δημοτικο του γιου μου για να μιλήσω με την δασκάλα που αναλαμβάνει τα παιδάκια με μαθησιακές δυσκολίες (ο γιος μου έχει διάσπαση προσοχής)Ελπίζω να μην ακούσω κανένα περίεργο όπως άκουσες εσύ τότε...γιατί θα μας ακούσει όλος ο ντουνιάς!!!! Συγχαρητήρια κορίτσι μου!!! Συγχαρητήρια!!! (θα επιλέξω να δικαιολογήσω τους γονείς σου... τουλάχιστον εκείνα τα χρόνια υπήρχε άγνοια... ΤΩΡΑ όμως;;;;;;;;)
Διδάσκω σε νησί στα τμήματα ένταξης τα φιλολογικά μαθήματα. Στο τμήμα έρχονται όχι μόνο δυσλεκτικοί μαθητές αλλά και άλλα παιδιά με ποικίλες μαθησιακές δυσκολίες. Όταν εντοπίζουμε ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες το άγχος μας είναι πως να το πούμε στους γονείς και να μην παρεξηγηθούν. Υπάρχουν φορές που οι γονείς στεναχωριούνται γιατί νομίζουν ότι το παιδί τους υστερεί σε κάτι σε σχέση με τα άλλα παιδιά. Στο σημείο αυτό ξεκινά η δική μας υποχρέωση να τους ενημερώσουμε για το θέμα και πράγματι όταν καταλάβουν τι είναι δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Ωστόσο παρατηρώ ότι τα τελευταία χρόνια οι γονείς γνωρίζουν καλύτερα τα περί δυσλεξίας, παύει πια να είναι ταμπού και μάλιστα έρχονται και μόνοι τους να μας επιστήσουν την προσοχή ότι ενδεχομένως τα παιδιά τους να έχουν πρόβλημα δυσλεξίας (ενώ δεν έχουν απολύτως τίποτα). Δεν ξέρω αλλά φοβάμαι ότι στο μέλλον θα φτάσουμε στο άλλο άκρο. Χρειάζεται ενημέρωση και όχι όταν τα παιδιά φτάνουν στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο απλά και μόνο για να πάρουν ένα χαρτί και να εξετάζονται προφορικά ή να έχουν περισσότερο χρόνο στη διάθεσή τους να τρέχουν οι γονείς στα ΚΕΔΔΥ για διάγνωση. Πρέπει να έχουν το νου τους οι γονείς σε σημάδια δυσλεξίας ακόμη και από την προσχολική ηλικία.
ena mono 8elo na po:BRAVO SOY!!!!!!!!kai gia tin upomoni kai gia tin anoxi kai gia tis epituxies sou kai gia ola sou!!!!!i istoria sou me sugkinise polu!!!na eisai pada kala kopela mou!!!!