Χρόνια πολλά, μανούλα μου!!
Χρόνια πολλά, μανούλα μου!!
μαμά Μπέττυ
Σήμερα, 25 Ιανουαρίου, έχει γενέθλια η μητέρα μου και με την ευκαιρία της γιορτής της, ήθελα να σας γράψω δυο λόγια για τους γονείς μου.
Οι γονείς μου γνωρίστηκαν όταν ήταν πολύ μικροί… παιδάκια ακόμα! Και γιατί; Διότι ήταν ξαδέλφια, δεύτερα ξαδέρφια… Ναι οι γονείς μου είναι δεύτερα ξαδέρφια… χαχα από τα κανονικά, δηλαδή οι γιαγιάδες μου ήταν πρώτες ξαδέρφες κ.ο.κ (γελάω, γιατί όταν το αναφέρω πάντα με ρωτάνε «κανονικά ξαδέρφια;»). Τέλος πάντων γνωρίστηκαν μικροί, αλλά δεν πολυέκαναν παρέα γιατί η μαμά μου είχε μαλώσει με τον μπαμπά μου που τόλμησε και έκατσε στην κούνια της που είχανε στον κήπο και έτσι ο μπαμπάς μου ουτε να περάσει από έξω δεν ήθελε!!
Μετά από χρόοοοονια λοιπόν (γύρω στα 17 τους χρόνια) ξανασυναντήθηκαν και ερωτεύτηκαν κεραυνοβόλα και εκτοτε είναι μαζι… Φυσικά η διαδρομή τους μέχρι εδώ δεν ηταν χωρίς αγκάθια… Οι συγγενείς τους επειδή ήταν ξαδέρφια δεν ήθελαν αυτόν τον γάμο. Οι γονείς μου βέβαια παντρεύτηκαν με λιγοστά άτομα στον γάμο τους (θρησκευτικό γάμο, διότι επιτρέπεται) και αργότερα τα βρήκαν και με τους γονείς τους και το περίεργο είναι ότι όσες φορές τους ρωτήσαμε μας τα περιέγραφαν με τόση αγάπη… με καθόλου πίκρα… έμειναν λοιπόν παντρεμένοι μέχρι σήμερα με 3 παιδιά (κορίτσια) ένα εκ των οποίων είμαι εγώ!!! Δηλαδη εγώ με τις αδερφές μου είμαστε και τρίτες ξαδέρφες, χαχα!!!!
Γιατί τα γράφω λοιπόν; Γιατι απλώς θέλω να μιλήσω για τους γονείς μου και να πω ποσο προχωρημένοι ήταν σαν γονείς, πόσο σωστά μας μεγάλωσαν, χωρίς κόμπλεξ, χωρίς απωθημένα… Πόση βάση έδωσαν στην μόρφωσή μας, πόσο ανεξάρτητες μας έκαναν, πόσο σωστή εικόνα για τις σχέσεις μας εδωσαν, για το σέξ, τι να πω… μπορώ να μιλάω για ώρες και ακόμα να μην μπορώ να περιγράψω πόσο σωστοί ήταν… Εγώ προσπαθώ να μεγαλώσω τον Πετράκο μου με αυτά τα ιδανικά… μακαρι να μπορέσω να τον μεγαλώσω ετσι..
Γλυκιά μου Μανούλα… ξέρεις πόσο σε αγαπώ; Δεν το ξέρεις, γιατί από τότε που μεγάλωσα έπαψα να σε αγκαλιάζω και να σου το λέω…
Σ’ΑΓΑΠΩ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗ ΩΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. Το ίδιο και τον μπαμπά… δεν έχω ξεχάσει καμία όμορφη στιγμή της παιδικής μου ηλικίας… τις θυμάμαι όλες, τις αγκαλιές, τα χάδια, τα φιλιά, την προσοχή σας, όλα τα θυμάμαι και θέλω να το ξέρετε… και ακόμα και η βοήθεια που μου δίνετε τώρα με τον Πέτρο το ξέρω ότι δεν είναι δεδομένη και σας αγαπάω ακόμα πιο πολύ γι’ αυτό…
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΛΕΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ!!!
Θα ήθελα να σε ρωτήσω και κυρίως τη μητέρα σου δηλαδή πως οι γονείς σας είπαν για τη συγγένεια τους. θέλω να πω δε δυσκολεύτηκαν μήπως αυτό επηρεάσει τις μεταξύ σας σχέσεις; πως σας το έδωσε αυτό να το καταλάβετε έτσι ώστε να αποφευχθούν αιμομικτικές σχέσεις στο μέλλον; Μπράβο σας πάντως ειλικρινά!!!!!
...τι όμορφη ιστορία...και τι όμορφο να βλέπω ένα παιδικό προσωπάκι από τα παλιά...:) Η Κρίσια ήταν συμμαθήτρια της αδερφής μου στην Παιδαγωγική Ακαδημία και εγώ 2 χρόνια μικρότερη τους στο ίδιο σχολείο αλλά τη θυμάμαι από τότε...και ως συνάδελφος πλέον την πετυχαίνω που και που στις πολεοδομίες και τα λέμε! Να είστε όλες καλά και να χαίρεστε τα παιδάκια σας!!!Πολλούς χαιρετισμούς! Ιφιγένεια
είσαι από θεσσαλονίκη και έμενες πανόραμα?? έχω την εντύπωση ότι είμασταν γειτόνισες... Πόλυ ωραια ιστορία.. μου αρέσουν πολύ αυτά!!!
Ναι Μαρια ακριβως...γνωρισομαστε?
και λέω τι μου θυμίζει τι μου θυμίζει.... Απίστευτο Έμενα δίπλα στο Θανάση.. αν δεν κάνω λάθος είμασταν σε παραδιπλανά σπίτια.. Βασιλέως Κωνσταντίνου 9 Είμαι η κοπέλα με τα μακρυα μαλιά μάλλον θα με θυμάται η μία από τις δύο αδερφές σου που την έβλεπα και συχνότρα...Μάλλον η Κρισια.. Να είσαι καλά...Δώσε χαιρετισμούς σε όλους σας
Καταρχήν να σου πως ότι και μόνο που είδα ότι είστε 3 αδελφές... με κέρδισες! (Δες το ψευδώνυμο μου και θα καταλάβεις!χιχι!) Επίσης να σου πως ότι χαίρομαι που υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι! Είναι υπέροχο το ότι αγαπήθηκαν τόσο πολύ που δεν έκαναν πίσω και πίστεψαν στην αγάπη τους! Είναι υπέροχο επίσης το ότι σας μεγάλωσαν τόσο όμορφα. Να τους χαίρεσαι και να κάνεις κι εσύ μια εξίσου μεγάλη και ευτυχισμένη οικογένεια!
like!!
Μπεττούλα με συγκίνησες πολύ.Και εγώ που είμαι μακριά και τους αγκαλιάζω όταν έρχομαι πάλι νομίζω ότι δεν τους χόρτασα αρκετά.
Κι εμας μας λειπεις πολυ...κι οΚωνσταντινος...φιλακια πολλα
ΟΥΑΟΥ!Να την χαιρεσαι την μανουλα σου κ να ειναι παντα οι γονεις σου ευτυχισμένοι και αγαπημένοι όπως στην φώτο!Θυμαμαι οταν ημουν πιτσιρικι την ειχα δαγκωσει την λαμαρινα με τον πρωτο μου ξαδελφο (ο οποιος τελικα δεν ειναι ξαδελφος καθοτι υιοθετημενη) και μαλιστα πολυ!Αλλα οπως ειπα, ημουνα μικρουλα :p Μπράβο τους παντως!
Χρόνια πολλά για τη μανούλα σου καταρχάς! Κατα δεύτερον, χωρίς αμφιβολία από αυτά που περιγράφεις είχατε μια υπέροχη οικογένεια αλλά θα πρέπει να σκεφτείτε την πραγματικά Α Π Ι Σ Τ Ε Υ Τ Η τύχη...να μην έχετε γεννηθεί, εσύ και οι 2 αδελφες σου με σοβαρα προβλήματα υγείας λόγω αιμομειξίας. Νοητική καθυστέρηση, κατεστραμένο νευρικό σύστημα και πολλά πολλά άλλα που ευτυχώς δεν σας συνέβησαν!
Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια.... είμαι η μεγαλύτερη αδερφή και για πληροφόρηση και των υπολοίπων που θα διαβάσουν την ιστορία, δεν υπάρχει θέμα αιμομιξίας γι αυτό και η εκκλησία παντρεύει δεύτερα ξαδέρφια.
ΝΤΕΜΙΚΟΥΛΙΝΙ ΜΟΥΥΥΥ
ΡΕΝΑΤΑ ΜΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑ ΞΑΔΕΡΦΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΙΜΟΜΟΞΙΑ ΨΑΞΤΟ ΛΙΓΟ...
Σκοπό να προσβάλλω κανένα δεν έχω και αυτό το λέω με σιγουριά. Γνωρίζω όμως μια κατάσταση και μάλιστα το ζευγάρι είναι τρίτα και όχι δευτερα ξαδέρφια όπου το τρίτο τους παιδάκι ταλαιπωρείται από μια παθηση η οποία είναι προιόν αιμομειξίας. Καθαρά και ξάστερα με ιατρική γνωμάτευση.
Τι μου θύμισες τώρα?!?!?!? Αρκετά χρόνια πριν είχε συμβεί και σε εμένα το ίδιο... με τρίτο ξάδελφο. Το αστείο ήταν ότι και αυτός είχε τα ίδια συναισθήματα για μένα και μου το αποκάλυψε 2 μέρες πριν τον πρώτο μου γάμο! Μόλις χώρισα ξαναήρθε στο προσκήνιο το θέμα αλλά ποτέ δεν προχώρησε γιατί ο ξαδερφούλης μου θεωρούσε ότι ήταν τόσο λάθος αυτή η ιστορία και τελικά 6 μήνες μετά παντρεύτηκε. Στον γάμο του στον οποίο δεν είχε δικαιολογία να μην πάω (γιατί η μαμά μου και η δικιά του νόμιζαν ότι είμαστε τόσο καλοί φίλοι) ο ίδιος μου είπε ότι ίσως είναι ο πιο μεγάλος συμβιβασμός που κάνει στην ζωή του! Τώρα πια (αφού δεν μιλάμε ιδιαίτερα και βρισκόμαστε μόνο σε κοινωνικές οικογενειακές εκδηλώσεις) το ξέρω ότι το έχει μετανιώσει, το βλέπω στον τρόπο που με κοιτάει, αλλά πλέον έχω κάνει την δική μου οικογένεια και δεν θέλω να κάνω πίσω σε αυτό που τόσο απλόχερα μου προσέφερε ο άντρας μου, όσες φοβίες και να είχα για την δημιουργία οικογένειας, η οποία μάλιστα ήρθε χωρίς να το περιμένουμε 15 μόλις μέρες μετά την πρώτη μας συνάντηση!! Αγαπάω τόσο πολύ τον Άρη μου και τον γιο μου που όλα αυτά μου φαίνονται πλέον μακρινό παρελθόν. Να χαίρεσαι την μανούλα σου, και να χαίρεται την οικογένεια της!!
Δεν θα μπορούσα ποτέ να δω κάποια απ'τα δεύτερα ξαδέρφια μου ερωτικά, με τίποτα!!!!!!!!!! Μιλάμε για τα παιδιά των πρώτων ξαδερφιών των γονιών μας, πολύ κοντινή συγγένεια!! Βέβαια εμείς είμαστε όλοι πολύ δεμένοι! Να ζήσει η μανούλα σου, να είναι πάντα ευτυχισμένη και υγιής.