Διδυμο-μπελάδες!
Διδυμο-μπελάδες!
μαμά Φωτεινή
Όταν ήμουν 18 χρονών, έχοντας θέμα με τιν περίοδο, αποφάσισα να πάω πρωτη φορά στον γυναικολόγο της μαμάς μου. Μετά από εξέταση μου ειπε οτι εχω πολυκυστικές ωοθήκες δηλαδή πολλά πολλά σποράκια που το καθενα αργει να ωριμάσει και όταν θελησω να γίνω μανούλα θα χρειαστώ προγραμματισμό. Τότε δεν κατάλαβα τι εννοουσε, με ένοιαζε απλά οτι μπορούσε να γίνει όποτε το θελήσω.
Έτσι στα 30 μου γνώρισα τον άντρα μου και μαζί με αυτόν αρχισε να χτυπάει όχι το βιολογικό ρολόι, αλλά οι βιολογικές καμπάνες!! Ξεκινάω εξετάσεις για να ρυθμίσω τις ορμόνες.. προλακτίνη στα ύψη!! Εξετάσεις επι εξετάσεων μήπως έχω κάτι πιο σοβαρό.Τελικά λόγω άγχους ήταν τόσο ανεβασμένη και με χάπια που πήρα οι ορμονες μου ήταν έτοιμες!! Ξεκινάμε προσπαθειες με τον άντρα μου για παιδί μετρώντας ημέρες, με στικάκια ωορηξίας (όποτε εβλεπα το χαμογελακι στο στικακι βουρ στον πατσα, τον ξεζουμιζα τον κακομοιρη) με υπερηχογραφικούς ελέγχους ωορηξίαας κτλ.
3 μήνες και τίποτα. ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ.
Τον 4ο μήνα δεν αδιαθετώ στην ώρα μου.. Περιμενω κάποιες μέρες και παιρνω τον γιατρό και μου λεει να κανω αιματολογικές εξετάσεις.
Η 20η Οκτωβρίου του 2010 θα μας μείνει αξέχαστη. Με παίρνει ο γιατρός και τον ακούω «Φωτεινη συγχαρητήρια, θα γίνεις μανουλα!!!!!»
Το τι έγινε στο σπιτι δεν περιγραφεται!!! Πριν κλεισει το τηλεφωνο μου λεει ότι θέλει να με δει στο ιατρείο του το συντομότερο να κάνουμε υπέρηχο, γιατι θέλει να τσεκάρει κάτι γιατι η β χοριακή βγήκε αρκετά υψηλή.
Έτσι στον πρώτο υπέροχο αντιμετωπίσαμε μια απρόσμενα ευχαριστη έκπληξη!! Ακούσαμε 2 καρδούλες αντι για μία!! Λόγω των πολυκιστικών και των ορμονων υπήρχε πιθανότητα να συμβεί αυτό, αλλά δεν το πίστευαμε μέχρι τοτε!!!
‘Ολα κυλούσαν τέλεια η κοιλιά φουσκωνε συνεχως, τα μωράκια μεγαλωναν και ΠΗΤ ήταν 30/06.
31 Μαρτίου ενω ήμουν στη δουλεια ειδα αίμα. Μου λεει ο γιατρός «Έλα να σε δω«
Δυστυχώς λόγω βάρους ( 2 σακοι-υγρα-μωρα) υποχωρησε απότομα ο τραχηλος! Τρελαθηκαμε και μόνο με την υποψία οτι θα χάναμε τα παιδια!!!
ΑΚΙΝΗΣΙΑ.. και όταν λέμε ακινησία εννοουμε στο κρεβάτι με πάνες, πάπια και την μανουλα μου δίπλα μου καθε λεπτό. Ένιωθα τις καρδούλες τους να χτυπάνε και τρελαινομουν από ανυπομονησια να τα αγκαλιασω αλλά τρόμαζα και μονο στην ιδεα οτι θα ερθούν νωρίτερα… Περναγαν οι μέρες και οι αντοχές μου πέφτανε.. Η ψυχολογία στο 0 βλεποντας με σε μαυρα χαλια (δεν είμαι το πρώτο μπόι και εβλεπα μια μπαλα με μαλλι Bruce lee και ποδια ελεφαντα) με απιστευτες καούρες γιατι λόγω της ακινησίας και των 2 σακων που συνεχως μεγαλώνανε, δεν λειτουργουσε το πεπτικο όπως έπρεπε. Εμετοι συνεχώς και καουρες!!!! Πόνοι πίσω στα νεφρα και πολλές φορες αδυναμία να ανασάνω καθως το ένα κεφαλάκι ήταν στα πλευρά και το άλλο ψηλά στο στήθος.
Κλαμα, κλαμα, κλαμα και τυψεις που δεν άντεχα άλλο. Ο άντρας μου ετοίμαζε το παιδικό δωμάτιο μόνος και μου εδειχνε τις φωτογραφίες απο το δωμάτιο και τα πραγματα.
Καταφέραμε και κλεισαμε 34η βδομαδα στις 19/05 και τοτε ο γιατρός μας λεει ότι έχω διαστολή και γεννάμε!!!
Ρε κορίτσια θυμαμαι την γέννα και γελάω.. ημουν αλλού!!!! Ήταν το σοκ; Ήταν ότι γινόμουν πρώτη φορά μανούλα; Ήταν ότι ήταν 2; Τι να πω… βγαίνει πρώτος ο λεβέντης μου και ακούω το κλαμα του… 1970 γρ και μετα η ζουζουνα μου…1700 γραμμάρια.. Ακούω το κλαμμα τους και πανικοβάλομαι!!!
Παναγια μου!!! Έχω 2 παιδια!!! Και θα μου κλαινε ταυτοχρονα!! Τι θα κανω;;
Ο γιατρός όλο συγχαρητηρια για τα μωρά που ειναι υγιεστατα αλλα και για μενα…. το οτι δεν είχα φάει κατι βαρύ διευκόλυνε την καισαρική (καλα και αυτος με τοσες καουρες που ειχα περιμενε να εχω κοπανησει 2 πιτογυρα πριν μπω?;;) Ενα ψαράκι είχα φάει και αυτό το έβγαλα όσο μου κανανε την επισκληρίδιο!!
Όλα καλα.. με πάνε στο δωμάτιο και μου λένε ότι τα μωρα ειναι στην θερμοκοιτιδα και θα τα έβλεπα την επομένη.. Κλαμα… και αφορητες τύψεις… Τύψεις που δεν άντεχα άλλο στο κρεβάτι.. Θεωρούσα τον εαυτό μου υπεύθυνο που είναι εκει παρόλο που όλοι μου λέγανε οτι 2μιση μήνες έκανα τα πάντα. Βέβαια βρέθηκαν και κάποιοι καλοθελητες συγγενεις που είπαν ότι τα μωρακια μου επειδή ήταν ελλιποβαρή ήταν… 4 πακέτα μακαρόνια !!!
Την επομένη τα ειδαμε… ευτυχώς εκτός αναπνευστηρα απλά για θέμα βάρους!!! ‘Ενιωσα ανακούφιση άλλά και και πάλι… δεν μπορουσα να τα πάρω αγκαλια να τα μυρίσω..κλαίγανε και έκλαιγα και εγώ πιανοντας τα μόνο με τα γάντια από τις τρυπούλες!
Σε 4 μέρες βγήκαμε αλλά αφήσαμε τις αγάπες μας μεσα. Η επιστροφή σε ένα σπίτι γεματο μπαλόνια, παιδικά κρεβατάκια, παιχνιδια αλλά χωρίς μωρα ήταν ένα σοκ…. για μένα ειδικά… δεν χαρηκα την προετοιμασια του παιδικου δωματιου, δεν τους αγορασα τα πρωτα τους ρουχαλακια… και τωρα… δεν τα εχω μαζι μου… Και πάλι οι «καλοι» συγγενεις για να με ηρεμήσουν με ρώταγαν πώς νιώθω που γύρισα σπίτι χωρις τα μωρα… Πραγματικά… η υπομονή που εξαντλήθηκε… ήμουν έτοιμη για μακελειό και με κράταγε απλά ο άντρας μου.. Το μόνο που έπρεπε να μας νοιάζει, ελεγε και ξαναλεγε, είναι τα μωράκια μας και οι άλλοι ας καταπιούν την χολή τους
Έτσι και έγινε… σε 2 βδομάδeς πήραμε σπίτι το αγόρι μας και σε 3 το κοριτσακι μας.. Κλεισαμε τα μηνογενέθλια σπίτι μας οι 4 μας..
Σήμερα τα αγγελουδάκια μου είναι 8μιση μηνών, περιπου 16 πακετα μακαρονια το καθενα (χιχι να μην ξεχναμε την μοναδα μετρησης που έμαθα), υγιέστατα και ευχαριστώ τον Uεο κάθε μέρα που τα βλέπω να μας χαμογελανε και να γεμιζουν φωνουλες το σπιτι μας…!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΕΣ ΟΣΕΣ ΜΕ ΕΝΗΜΕΡΩΣΑΝ ΜΕΣΑ ΑΠ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ! ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ...ΕΧΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΑΡΑΒΒΩΝΙΑΣΤΙΚΟΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ. ΔΗΛΑΔΗ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΔΥΔΙΜΕΣ ΑΔΕΡΦΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΕΚΑΝΕ ΔΥΔΙΜΟΥΣ ΓΙΟΥΣ..ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΩΣ ΑΠ'ΤΟ ΣΟΙ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΔΥΔΙΜΑ, ΑΚΟΜΑ!!!! ΕΧΩ ΕΛΠΙΔΕΣ ΛΕΤΕ?? ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥΥΥΥ
Να σας ζησουν τα παιδακια σας σε ολες! Παιρνω κουραγιο απο τις ιστοριες σας γιατι εγω ειμαι μια (προς το παρον ατυχη αλλα με πολλη ελπιδα και πιστη) διδυμοεγκυουλα.. Το ενα μωρακι μου ειναι πολυ πισω σε αναπτυξη και φοβομαστε πολυ, μετραμε τις ημερες να περασουν να μπορουμε να γεννησουμε(τωρα ειμαστε 26 εβδ). Καναμε επεμβαση στον πλακουντα στην Αγγλια και πολλα αλλα. Ελπιζουμε με τη βοηθεια του Θεου να κρατησουμε στην αγκαλια μας τα μωρακια μας συντομα, υγιη.. Συνεχιστε να γραφετε διδυμοιστοριες να παιρνουμε κουραγιο!!!
ΟΤΑΝ ΣΑΣ ΕΓΑΦΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΕΙΑ ΜΟΥ ΣΤΗΣ 10 ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΔΕ ΕΓΡΑΨΑ ΟΤΙ Κ ΕΓΩ ΑΚΟΥΓΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΕΣ ΜΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΤΕ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΓΑΤΑΚΙΑ ΟΤΝ ΤΗΣ ΠΗΡΑ 2000 Η ΚΑΘΑ ΜΙΑ Κ ΠΑΝΤΟΥ ΕΛΕΓΕ ΑΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ Κ ΤΩΡΑ ΔΕ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΦΑΙΝΙΝΤΕ ΓΙ 8 ΜΗΝΗΤΙΚΕΣ 5 ΧΡΟΝΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ,Κ ΕΤΣΙ ΒΡΙΣΚΩ Κ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΚΑΘΕ ΦΟΦΡΑ ΠΥ ΑΝ ΑΝΑΦΕΡΘΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΝΑ ΤΗΣ ΤΟ ΥΠΕΝΘΙΜΙΖΩ ΠΟΣΟ Μ ΕΙΧΕ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΣΕΙ ΤΟΤΕ.ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΜΑΚΡΙΑ Κ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ Κ ΚΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΑΠ ΤΗΝ ΑΡΧΗ......Κ ΟΣΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΑΡΙΑ ΑΠΟ ΟΣΟ ΞΕΡΩ ΝΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΕΙΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Κ ΠΑΣ ΣΤΗΝ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΠΟΥ ΕΚΕΙ ΕΧΕΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ.ΟΤΙ Κ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ Κ ΘΕΛΗΜΑ ΘΕΟΥ.ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ Ο ΓΑΑΜΟΣ ΣΟΥ Κ ΝΑ ΝΟΙΩΣΕΙ Κ ΣΥ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ.ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!Κ ΣΤΑ ΛΕΩ ΕΓΩ ΠΟΥ Η ΜΟΝΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ..Κ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ Κ ΑΠΟ ΤΗ ΠΕΘΕΡΑ ΠΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΣΕ....ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΕ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑΑΑΑΑΑ!Η ΩΡΑ Η ΚΑΛΗΗΗΗΗΗ!
να σου ζησουν!!!εγω εχω διδυμα κοριτσακια,ομοζυγωτικα,28 μηνων... ειχα κι εγω πολυκυστικες ωοθηκες αλλα εμεινα εγκυος τον 1ο μηνα που ειπαμε να το αφησουμε στο χαλαρο κι οτι γινει!!δε μπορειτε να φανταστειτε τι σας περιμενει!!θα παθετε σοκ με το δεσιμο που εχουν μεταξυ τους και το πως θα προστατευει το ενα το αλλο!!!!!
ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ! ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΤΑ 25 ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΙ... ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΜΟΥ!!! ΑΠΟ ΟΣΟ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΙΔΥΜΑΚΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΘΕΛΩ,ΤΡΕΛΕΝΟΜΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΟΤΙ ΘΑ ΕΧΩ 2 ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ,ΝΑ ΝΟΙΩΘΕΙ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΘΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ..! Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΠΑΙΖΕΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΜΑΣ ΔΕΝΤΡΟ ΔΙΔΥΜΑ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΧΩ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΩ ΔΙΔΥΜΑ 'Η ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΚΑΠΟΙΟ ''ΜΥΣΤΙΚΟ'' ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΑΥΤΩΝ!!!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΑ
Δεν ξερω να σου απαντησω με αριθμους αλλα ξερω πως αν υπαρχει ιστορικο στην οικογενεια ειναι πιο πιθανο να κανεις δυδιμα.Αν τα μωρα ειναι ετεροζυγωτικα (δεν μοιαζουν) σημαινει πως η γυναικα ειχε ωορηξια με 2 ωαρια που γονιμοποιηθηκαν (πολυ συχνο αυτο στις πολυκυστικες).Η δευτερη περιπτωση, το ομοζυγωτικα δυδιμα (πανομοιοτυπα) εχει να κανει με τη διαιρεση ενος γονιμοποιημενου ωαριου σε 2 (νομιζω αυτο εξαρταται απο το σπερματοζωαριο).Φυσικα οταν μια γυναικα κανει θεραπεια για να παραγει ωαρια αυξανοναται οι πιοθανοτητες οπως επισης και στην εξωσωματικη.Ελπιζω να σε διαφωτισα καπως, η ωρα η καλη σου ευχομαι και γρηγορα να γινετε πολλοι!!!!
Αχ κοριτσι μου...ακριβως τα ιδια επαθα και εγω, 26 εβδομαδων μπηκα στην κλινικη 36 εβδομαδων γεννησα...Ποσο σε νιωθω να ξερες!!!Μην ακους κανεναν κοπελα μου, κοιτα τα μωρα σου και τον αντρουλη σου και ασε τους πικροχολους, καποια στιγμη θα καταπιουν οι ιδιοι τη χολη τους...Να σου ζησουν τα αγγελουδια σου και να ειστε παντα ευτυχισμενοι και υγιεις!!!
ειμαι μαμα δυο κοιτσιων διδυμων 5 χρονων σημερα απο την πρωτη στιγμη μεχρι κ πρην γεννησω στην 34 μερα δε κραταγε τιποτα το στομαχι.της μικρες μου της ειδα μονο οταν τησ γεννησα με επισκληριδιο φυσικα.το κλαμα τους κ το πως ηταν δεν θα το ξεχασω ποτε!!!!!ουτε την αγωνια που τραβηξα γιατι ξαφνικα σπασαν τα νερα(αλλα με τοσουσ εμετους )επρεπε να το φαντασω αγρινιο αθηνα το κανε ο αντρας μου 2 ωρες κ κατι.η μικρες μου γεννηθηκαν 1700 κ 1790 αλλα μου της πηραν για το αγλαια σε θερμοκοιτιδα κ της ειδα μετα απο 5 μερες που βγηκα απο το νοσοκομειο.φανταστειτε τι περασα να βλεπω μαμαδες με τα νεογγενητα αγκαλια να τα ταιζουν κ εγω να πηγενω να βγαζω το γαλα για να το πηγενει ο αντρασ μου στης μικρες κ ποσο πολυ οδυνηρο εοναι αυτο κ επισησ 20 μερες να πηγενοερχομε απο το σπιτι τησ μαμας μου που εμενα(μενω αγρινιο)φιλαδελφεια στ αγλαια κ να καθομε ολη μερα για να της βλεπω οσο θα επιτρεποταν αξεχαστο.!!
Αχ!!!! Δίδυμο εγκυμοσύνη !!!! Εγω ήμουν έγκυος σε διδυμακια με ένα σάκο κ ένα πλακουντα. Δόξα τω θεώ όλα πήγαν τέλεια δεν χρειάστηκε να κάτσω καθόλου στο κρεβάτι, το αντίθετο μάλιστα έκανα τα πάντα μέχρι τελευταία στιγμή κ τα μικρά γλυκά μου κοριτσακια γεννήθηκαν στις 37 κ 2ημ υγιεστατες δεν μπήκαν θερμοκοιτιδα κ τώρα πια μας έχουν αποτρελανει με τις ζουζουνιες τους!!!!! Να σας ζήσουν κ όλες αυτές οι δύσκολες στιγμές είναι πια στο παρελθόν!
ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΟΥΝ ΤΑ ΔΙΔΥΜΑΚΙΑ ΣΟΥ.ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΔΙΔΥΜΟΜΑΝΟΥΛΑ!!!ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ ΜΟΥ ΔΙΑΝΥΟΥΝ ΤΟΝ 11ο ΜΗΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ!ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΓΩ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΞΑΠΛΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΑ ΣΥΣΠΑΣΕΙΣ!ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΤΟ ΕΝΑ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΣΦΙΝΩΜΕΝΟ ΣΤΑ ΠΛΕΥΡΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΝΟΗ!!ΤΟ ΑΜΟΚ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΕΦΥΓΑ ΟΥΤΕ ΚΙ ΕΓΩ ΑΛΛΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ ΜΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ 36-37 ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΥΓΙΕΣΤΑΤΑ, ΜΕ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΟ ΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΗΚΑΝ ΘΕΡΜΟΚΟΙΤΙΔΑ ΚΑΘΟΛΟΥ!ΕΤΣΙ ΓΥΡΙΣΑΜΕ ΚΑΙ ΟΙ 4 ΣΤΟ ΣΠΙΤΑΚΙ ΜΑΣ!ΟΙ ΚΑΛΟΘΕΛΗΤΕΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΠΑΝΤΟΥ!!ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΡΩΤΟΥΣΑΝ ΕΥΘΕΩΣ ΑΝ ΕΚΑΝΑ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ!ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΑΠΛΑ ΤΟΥΣ ΑΓΝΟΟΥΣΑ!ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΧΑΛΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΔΥΜΑΚΙΑ ΜΟΥ!!!
να σου ζησουν
Αχχχ!! Ακομα μια διδυμομανουλα που ολο αγωνια και αγχος κρατησε τελικα τα παιδακια της αγκαλιτσα!! Σχεδον τα ιδια περασα και εγω με τη διαφορα οτι εκατσα και τους 9 μηνες στο κρεβατι για την αποφυγη της αποκολλησης και του προωρου τοκετου...Τελικα γεννησα στις 36 εβδομαδες τα μωρακια μου απο κιλα ηταν μια χαρα και δεν μπηκαν θερμοκοιτιδα!!! Τα πηραμε κανονικα με την εξοδο μου απο το νοσοκομειο και ημασταν ολοι τρισευτυχισμενοι!!! Σημερα ειναι 2μιση χρονων και μας εκπλησουν καθε μερα!!!
Σαν να διάβασα περίπου τη δική μου ιστορία!! Μόνο που εγώ δεν έχω ακόμη καταφέρω να τη στείλω στην 'Ολιβ! Να σου ζήσουν, κοριτσάρα μου και να είναι καλότυχα!!!!!! Α! Εγώ είχα κόψει επαφές με συγγενείς εκείνη την ολιγοήμερη, αλλά δραματική περίοδο.. ;-)