Η μαγική ματιά!

Είχα ήδη παντρευτεί δυο φορές.

Είχα επιβιώσει ενός εμφράγματος.

Είχα ένα άσχημο τέλος με έναν μεγάλο έρωτα.

Είχα καλή δουλειά.

Δεν είχα καμιά υποχρέωση παρα μόνο τις δυο γατούλες μου.

Και έμενα στην Πλάκα φάτσα με την Ακρόπολη.

Α, και μόλις είχα καβατζάρει τα 50.

Με άλλα λόγια: Τίποτα μα τίποτα δεν με σταματούσε.

‘Ηταν η απόλυτη χαρά του 50άρη.

Εμπαινα, έβγαινα, ερχόμουν, πήγαινα έκανα ο,τι γουστάριζα.

‘Ηταν η απόλυτη χαρά του 50άρη.

Η μήπως δεν ήταν η απόλυτη;

Μια  μέρα, την Πρωταπριλιά του 2008, σήκωσα τα μάτια μου και την είδα. Και εκείνη την ίδια στιγμή σήκωσε τα μάτια της και με είδε καθώς έσκυβε πάνω από τον υπολογιστη.

Κλίκ! Φωτογραφία.

Κάνει ότι θυμώνει κάθε φορά που την ανεβάζω (τη φωτογραφία), αλλά αυτή η pic θα ’ναι η καλύτερη εξήγηση στην Αθηνά, ποια στιγμή συνωμότισε το σύμπαν για να έρθει εκείνη στον κόσμο… το φασουλίνι να ’χει αρχίσει τη διαδρομή προς εμάς… η Ολίβια να  κάνει το blog της και τόοοοοοοοοοσες μανούλες να έρθετε σ’ αυτην την υπέροχη παρέα.

Στη Θεσσαλονίκη;

Τη δουλειά είχα εγώ εκεί; Είκοσι χρόνια είχα να πάω… και ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ τώρα που το σκέφτομαι: Ανέβηκα τότε στη Σαλονίκη και δεν είχα βασικά καμιά δουλειά.

Παπάριές ξέρουμε εμείς οι άνθρωποι. Η ζωή κατουριέται στα γέλια μαζί μας.

Φυσικά και είχα δουλειά.

Τη πιο σημαντική δουλειά της ζωής μου:

Να γνωρίσω την Ολίβια.

Όλα έγιναν με αυτή τη ματιά της φωτογραφίας.

Είναι η μαγική ματιά που αλλάζει τον κόσμο.

Είναι η στιγμή που συνομωτεί το σύμπαν… αυτό ακριβώς εννοεί ο Coelho.

Ναι, το ομολογώ! Μέχρι τότε ήμουν σίγουρος ο,τι τα ’ξερα όλα. Είχα μείνει και 20 χρόνια μόνος μου… εκεί να δείτε κωλοτούμπες.  Όμως τελικά δεν ήξερα τίποτα.

Γιατί;

Μα επειδή δεν είχε συμβεί μέχρι τότε η μαγική ματιά.

Εχω «κτίσει» μερικά από τα πιο γνωστά club της Αθήνας. Μπορεί να μη γνώρισα πολλούς πολιτικούς στη ζωή μου, αλλά γνωρισα καλά πολλούς μπάρμαν και μετρ. Ποτέ και πουθενά δεν πέρασα τόσο μεθυστικά όσο με την Ολιβ στο Jazzanova στην παραλία της Σαλονίκης.

Η Ολιβ είναι ο έρωτας της ζωής μου.

Ο,τι ονειρεύτηκα στα προηγούμενα 50 χρόνια που έκανα βόλτες στη ζωή, το ’χει η Ολιβ.

Η Ολιβ κάνει όσα ήθελα να κάνω εγώ και ακόμα πιο πολλά και πάνω από όλα: τα κάνει χωρίς να της έχω πει ποτέ τίποτα.

Αν ήμουν γυναίκα 28 ετών, θα ’θελα να’μαι η Ολιβ.

Είναι ο πιο μοντέρνος άνθρωπος που ’χω γνωρίσει ποτέ.

Είναι ο άνθρωπος που ’χω πει τα λιγότερα ΟΧΙ στη ζωή μου.

Είναι η καλύτερη ερωμένη, σύζυγος, σύντροφος, φίλη για μένα και βέβαια η καλύτερη μάνα, που θα μπορούσα να φαντασθώ για τα παιδιά μου.

Είναι ο μοναδικός άνθρωπος που για πάρτη του έχω ταξιδέψει τόοοοοσα χιλιόμετρα για να τον δω.

Είναι η πιο όμορφη γυναίκα που’χα ποτέ.

Είναι η ζωή μου!

Είναι η Ολιβ μου…

Mάνος