Το πιο γλυκό κομμάτι της ζωής!

Το πιο γλυκό κομμάτι της ζωής!

μαμά Άννα

Γεια σας μανούλες!! Εύχομαι ΥΓΕΙΑ σε όλες εσας και τα παιδάκια σας. Παρακολουθώ ανελλειπως το site και η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές έχω σχολιάσει κάποιες ιστορίες. Θα σχολιάζα κι άλλες αν είχα περισσότερο χρόνο!

Διαβάζω καθημερινά προβλήματα για διάφορα θέματα, άλλα περισσότερο σοβαρά κι άλλα λιγότερο, όλα όμως βγαλμένα από την καθημερινότητά μας!!!

Μέσα από όλα αυτά που διαβάζω κατά καιρούς παρατηρώ ότι ΛΙΓΟ – ΠΟΛΥ όλες βιώνουμε παρόμοιες καταστάσεις….. Είναι απίστευτο πόσο η καθημερινότητα μου ταυτίζεται ορισμένες φορές ΑΠΟΛΥΤΑ με κάποιες από εσάς…!!!! ΟΛΕΣ θέλουμε να τα κάνουμε ολα ΣΩΣΤΑ και γι αυτό μας ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων μαμάδων για να επιβεβαιωθούμε ή και να καθοδηγηθούμε! ΟΛΕΣ έχουμε τις ίδιες αγωνίες, τους ίδιους φόβους!!!!

Ίσως να έχει να κάνει με το κράτος, τη νοοτροπία, το κατεστημένο , τη δομή της κοινωνίας μας… αυτό που συμπεραίνω είναι ότι η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΑΝΑ θα παραμείνει ΑΘΑΝΑΤΗ!!!!

Το μοντέλο ίσως σίγουρα εξελιχθεί από τα παλαιότερα χρόνια αλλά η ουσία είναι ίδια…

Δεν θέλω να μειώσω τον ρόλο του μπαμπα, κάθε άλλο… Αλλά υπάρχουν στιγμές που και οι μπαμπάδες γίνονται παιδια και το βάρος πέφτει πάλι… σε μάς!!! Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι όταν αρρωσταίνουν!!! Εγώ προσωπικά προτιμώ να αρρωσταίνουν τα 2 παιδιά μου παρα ο άντρας μου!!!!!!

Και τι εννοώ με τα παραπάνω;;;; Λοιπόν….

Πόσες γυρίσατε πτώμα από τη δουλειά και βρήκατε ένα σπίτι βομβαρδισμένο από παιχνίδια, κουτάλες, κατσαρόλες, dvd … όλα σκορπισμένα παντού…

Πόσες φορές κάποιες από εσάς πήγατε σούπερ μάρκετ με 1 ή 2 ή και  3 παιδιά μαζί γιατί δεν είχατε κάποιον να σας τα κρατήσει;; Εμένα κορίτσια με βοήθουσαν οι γιαγιάδες στο σούπερ μάρκετ … ΑΝ είναι δυνατόν!!!!

Πόσες φορές μπήκατε στο μπάνιο για ένα ντούς και από την ταχύτητα δεν θυμάστε αν ΑΝΟΙΞΑΤΕ το νερό;;;

Πόσες από εσάς πανικοβληθήκατε από τους κολικούς;;; Εγώ ένα βράδυ πήγα στο νοσοκομείο!!!!

Πόσες από εσάς που θηλάσατε, ήσασταν ΜΕΡΕΣ ολόκληρες με τα στηθη έξω και κάθε 5 λεπτά θηλάζατε το αγγελούδι σας που δεν χόρταινε με τίποτα;;;

Πόσες από εσάς θηλάζατε το δεύτερο παιδί και το πρώτο έκλαιγε και ωριόταν γιατί ήθελε την προσοχή σας τη συγκεκριμένη στιγμή;;;;

Πόσες από εσάς σηκωθήκατε με ΝΕΥΡΑ μεσα στη νύχτα αλλά μόλις αντικρύσατε το αγγελούδι σας που τέντωνε τα χεράκια του για να το πάρετε αγκαλιά, ξεχάσατε και κούραση και νεύρα και τα πάντα;;;;

Πόσες απο εσάς δεν αγχωθήκατε με το βάρος του παιδιού, με το φαγητό του παιδιού, με τις δοσολογίες;;;

Πόσες από εσάς δεν είχατε ξεχασμένα λερωμένα pampers στο δωμάτιο, στον καναπέ, στο μπάνιο γιατί απλά δεν … προλαβαίνατε να τα πετάξετε;;;

Πόσες από εσάς δεν πάθατε υστερία την πρώτη φορά που αρρώστησε το αγγελούδι σας;;; Εγώ έβαλα τα κλάμματα!!!!!

Πόσες από εσάς είχατε «άποψη» από τις γιαγιάδες για τα πάντα .. Εντάξει δε λέω έχουν εμπειρία .. αλλά τώρα ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΜΑΜΑ κι εγώ ΑΠΟΦΑΣΙΖΩ για το τι θα τρώει ή πως θα ντύνεται το παιδί μου!!!! (Και καλά στη μαμά σου λές και μια κουβέντα παραπάνω, στην πεθερά σου όμως ΤΙ να πείς ή μάλλον ΠΩΣ να το πείς;;; )

Πόσες από εσάς σηκώνεστε από τις 6 τα χαραματα για να μαγειρέψετε , να πλύνετε, να σιδερώσετε κλπ κλπ…

Πόσες από εσάς φτιάχνετε τα ταπεράκια για τα αγγελούδια σας στις εκδρομές, στις εξόδους κλπ…

Πόσες από εσάς κουκουλώσατε το παιδί σας για να μην κρυώσει κι ας ήταν ΝΤΑΛΑ ήλιος έξω;;;;

Πόσες από εσάς κοιμάστε με τα παιδιά σας στο κρεββάτι σας;;

Πόσες από εσάς δώσατε καμμιά μπατσούλα στον πωπουδάκο του παιδιού σας και οι τύψεις σας κυνηγάγανε μέρες;;;; Πόσο αυστηρά κρίνατε τον εαυτό σας;;;

Πόσες φορές έχετε αναρωτηθεί αν είστε καλή μάνα και αν οι επιλογές σας είναι σωστές;;;

ΕΝΑΣ ΠΑΝΙΚΟΣ!!!! ΕΝΑΣ ΧΑΜΟΣ… !!! Ένας τυφώνας που κάνει τη ζωή μας άνω κάτω !!!! Καλά μου έλεγαν ότι όσο το έχω στην κοιλιά μου είναι μια χαρά!!!!! Μετά αρχίζει ο χορός!!!

Καμμιά φορά σκέφτομαι τι ανέμελη που ήμουν παλαιότερα…. την εποχή που το μόνο που με ενδιέφερε ήταν σε ποιο club θα πάω το βράδυ – ναι είμαι γενιά 90’s. Την εποχή που κοιμόμουν 10ωρα και 12ωρα… την εποχή που καθόμουν ατελειώτες ώρες στην παραλία με μία πετσέρα κι ένα αντιηλιακό!!!!!  … αλήθεια υπήρξε κάποτε αυτή η εποχή… σαν όνειρο μου ακούγεται!!!

Κι όμως… αυτό τον ΠΑΝΙΚΟ που ζω τώρα, δεν τον αλλάζω με καμμία άλλη εποχή της ζωής μου!!! Και ξέρω ότι όταν θα φτάσω 70 και 80 (ναι είμαι αισιόδοξη!!!!) η εποχή που θα αναπολώ περισσοτέρο θα είναι αυτή που ζω τώρα!!!! Γιατί παρ’ όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζω ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ!!!!  ΟΣΗ κούραση κι αν έχω, όσο προβληματισμένη και να είμαι,  το χαμόγελο των παιδιών μου είναι το πολυτιμότερο αγαθό  πάνω στη γη και μου δίνει ΔΥΝΑΜΗ!!!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com