Ένα αγγελούδι στον ουρανό
Ονομαζομαι Ιωαννα και ειμαι 20 χρονων…
Πριν 3 χρονια ημουν με ενα παιδι 7 μηνες. Τον ερωτευτηκα. Αυτος ηταν 22 τοτε και εγω 16-17, οπως καταλαβαινετε ζουσαμε τον ερωτα μας. Ημασταν πολυ αγαπημενοι ωσπου μετα απο λιγο καιρο ηρθε το χαρτι για να παει φανταρος… Καναμε υπομονη αλλα η αγαπη μας απο την αποσταση μεγαλωνε.
Οι δικοι μου δεν τον ηθελαν καθολου ουτε σαν φιλο μου, ουτε σαν αγορι μου..
Μετα απο 7 μηνες καλοπερασης και αγαπης δυσκολεψαν τα πραγματα μεχρι που μαθαινω πως ειμαι εγκυος. Ειχα παει σε ενα νοσοκομειο της Θεσσαλονικης για τυπικες αιματολογικες μεχρι που διαπιστωνουν πως ειμαι εγκυος.. Η αντιμετωπιση που ειχα απο τους γονεις μου ηταν σχετικα ηρεμη. Ηταν καθετοι και οι δυο για διακοπη κυησης, ομως οταν πηγα στον γυναικολογο μου και ακουσα πως ειμαι 2 μηνων και ηδη αρχιζε να σχηματιζεται ενα πλασμα μεσα μου, δεν με ενοιαζε κανεις και τιποτα…
Μολις τ εμαθε το αγορι μου ηταν καθετος να το κρατησουμε. Εγω χαρηκα με την ιδεα του ωσπου μια μερα αποφασισε ο ιδιος να χωρισουμε… Το ΓΙΑΤΙ ακομη αγνοειται!
Την επομενη μερα ακριβως -με την θεληση των γονιων μου παντα βεβαια- με πηγαν στην κλινικη για την εκτρωση… Ηταν πολυ ψυχοφθορο να ακουω κλαματα μωρων και εγω να σκεφτομαι πως παω να σκοτωσω μια ψυχη… Τελικα ολο αυτο εγινε, μπηκα σε αυτη την διαδικασια, οσο και να το ηθελα, οσο και να το αγαπουσα, αλλα δεν ηταν στο χερι μου να το κρατησω μονη μου γιατι δεν μπορουσα να τα βγαλω περα μονη μου…
Περασαν 2 χρονια σχεδον και δεν υπαρχει μερα να μην το σκεφτω. Βλεπω μωρακια που κλαινε και χαμογελανε και σκεφτομαι πως θα ηταν το δικο μου μωρακι… Αλλα τελικα ειναι ενα αγγελουδι στον ουρανο..
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Ρε κορίτσια συγγνώμη κιόλας,αλλά μιλάμε για 16 χρονών παιδιά που θα έπρεπε να έχουν το μυαλό στις σπουδές τους.κι εμείς περάσαμε αυτήν την ηλικία ,τι σημαίνει έτυχε,δεν τυχαίνει τίποτα και ποτέ,πόσο ανευθυνότητα πια,αμάν και μετά μιξοκλαινε.όταν κάνει κάποιος ελεύθερα λογικό να πιάσει κάποια παιδί.δεν λέω να κάνεις ένα παιδί, όταν όμως μπορείς να αντεπεξέλθεις στις συνθήκες,όχι μόνο για να κάνω παιδί και να λέω α είμαι 18 χρονών κι έχω 2 παιδιά,που ζούμε,γι αυτό κορίτσι μου γλυκό πρόληψη και όταν μπορέσεις να φέρεις στον κόσμο ένα παιδάκι,δηλαδή να μπορέσεις να το ζήσεις,τότε σου εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου το καλύτερο.με εκτίμηση
ντροπη στους γονεις(της κοπελας)..δεν μπορω να καταλαβω πως ειναι οι ψυχες καποιων ανθρωπων τοσο σκληρες!οταν εμεινα εγκυος το αγχος μου ηταν πως θα το πω στους γονεις μου..οταν το εμαθε ο πατερας μου γελουσε αποτην χαρα του..μου εχει πει οτι αν δεν του το ελεγα κ πηγαινα κ το σκοτωνα δεν θα με συγχωρουσε ποτε!τωρα μετα απο 7 χρονια καμαρωνει για τον εγγονο του κ εγω γι αυτον γιατι ηταν και θα ειναι παντα το στηριγμα μου!
κ.Ζωή λίγη χαλάρωση δεν βλάπτει Αν δεν είστε υπερ μην σχολιάζετε καν , δεν είμαστε δικαστήριο!! Προσωπικά είμαι μαμά ενός 3χρονου αγοριού που τον μεγαλώνω μόνη μου και δεν έχω μπει ποτέ στη διαδικασία της άμβλωσης Αυτό τι σημαίνει πως πρέπει να καταδικάζουμε ένα 18χρονο κορίτσι που δεν καταδίκασε τη ζωη ενός ανθρώπου που δεν θα είχε την επιλογή να έρθει ή τη δική της ζωή ? Οι άνθρωποι δεν έχουν ούτε την επιλογή της παιδικής τους ηλικίας ούτε αν θα μεγαλωσουν σε μονογονεϊκή οικογένεια ή αν θα εξαφανιστεί ο ένας γονιός ή αν θα μεγαλώσουν ευτυχισμένα. Όσο καλά και να μεγαλώνει ένα παιδί σε μια μονογονεϊκή οικογένεια πάντα μένουν κατάλοιπα στη ψυχή του και δεν είναι επιλογή του. Το να μεγαλώνεις ένα παιδί μόνος σου είναι καθημερινός αγ'ωνας , πως μπορούμε να πούμε σε κάποιον που δεν είναι έτοιμος για αυτό τον αγώνα πως θα κερδίσει??