Η πρώτη μέρα στον παιδικό σταθμό!
Ξυπνήσαμε νωρίς το πρωί, ετοιμαστήκαμε και φύγαμε για τον παιδικό σταθμό!
Στο δρόμο τραγουδούσαμε στρουμφο-τράγουδα μέχρι που συναντήσαμε τη μαμά Πελιώ με την Ελεάννα, οι οποίες μας συνόδευσαν στον παιδκό (και η Πελιώ στέλνει τον Δημήτρη της εκεί).
Μπήκαμε που λέτε και η Αθηνά αμέσως μπήκε από μόνη της σε μια τάξη. Ήταν η τάξη με τα παιδάκια 3 ετών και όχι η δικιά της, αλλά την αφήσαμε να κάτσει λίγα λεπτά μαζί τους.
Μετά πέρασε στην άλλη τάξη με τα «συμμαθητάκια» της που την υποδέχτηκαν με χαμόγελο!
2 ώρες μείναμε εκεί και η Αθηνά έπαιζε ωραία, καλά και ανέμελα χωρίς να τη νοιάζει που είναι η μαμά. Λίγο διστακτική αρχικά (κλασική Αθηνά), αλλά την είδα πως άρχισε ήδη να λύνεται.
Στο τέλος της Δεύτερης ώρας, μαζέψαμε τα… μπογαλάκια μας και επιστρέψαμε σπίτι. Αύριο θα ξαναπάμε, μόνο που η μαμά (εγώ!) θα πάει για ένα καφεδάκι κάπου εκεί γύρω και θα εμφανιστεί ύστερα από αρκετή ώρα.
Για να δούμε! Θα στεφθεί και η δεύτερη μέρα με επιτυχία;
Για όσες μανούλες με προειδοποίησαν ότι θα συγκινηθώ ή θα κλάψω μπλα μπλα, έχω να πω (μιλώντας εκ του ασφαλούς, μιας και ακόμα δεν την έχω αφήσει τελείως μόνη) ότι ειλικρινά απολαμβάνω να τη βλέπω να συναναστρέφεται με άλλα παιδιά με τόση χαρά και όχι, δεν με πληγώνει το ότι δεν δείχνει να με αποζητά. Είπαμε… από τη μέρα που γεννήθηκε της έδωσα όλο μου το είναι, πιστεύω πως πραγματικά ήρθε η στιγμή να ανοίξει λίγο τα φτερά της χωρίς τη μαμά από δίπλα!
Tώρα έχω ψιλοαγχωθεί γιατί μου λένε διάφορες μαμάδες ότι ενώ στην αρχή ήταν χαρούμενα τα μικρά τους, μετά άρχισαν τα κλάμματα, αλλά… σκεφτόμαστε θετικά και συνεχίζουμε!
Φυσικά θα σας κρατάω ενήμερες!
Τυχερες ειστε κοριτσια, στο δικο μας παιδικο σταθμο δεν επιτρεπουν η μητερα να καθησει, πρεπει απο την πρωτη φορα ν αφησεις το παιδι σου και να φυγεις εξω, απλως σ αφηνουν σε μια ωρα να το παρεις παλι, ως εβδομαδα προσαρμογης. Πραγμα που με αγχωσε πολυ γιατι ο γιος μου ειναι σε φαση οιδιποδειου και κολλημενος πανω μου, κι ετσι ενω τον ειχα γραψει δεν τον ξεκινησα τελικα φετος γι αυτο τον λογο, να μην τραυματισω την ψυχουλα του γιατι ξερω ποσο θα κλαιει αν εξαφανιστω. απο τωρα με αγχωνει η επομενη σχολ. χρονια πως θα τον αφησω γιατι δουλευω... εχω το δικαιωμα να παραμεινω στον παιδικο σταθμο στην εβδομαδα προσαρμογης? δεν ηθελα και να κανω φασαρια στις κοπελες..
Και αν έλθουν καμμιά φορά τα δάκρυα, πάλι καλοδεχούμενα είναι. Κρύβουν σοφία μέσα τους, έχουν σαν βάλσαμο την αγκαλιά και δεν φιλιώνουν με τα "μην κλαις μωρό μου". Αυτο το νόημα έχουν αυτά που γράφουν η Χρύσα και η Γιούλη. Ωστε αν έλθουν δάκρυα τις πρώτες μέρες, η πιο πολύτιμη αγκαλιά, η αγκαλιά της μανούλας, να είναι εκεί. Νάναι καλά η Αθηνά και η Ολίβια!
Και εγώ θα συμφωνήσω με τις μαμάδες και όσα ειπώθηκαν. Και εγώ πιστεύω ότι το κλάμμα δε το γλιτώσεις και είναι και το πιο φυσιολογικό και αναμενόμενο. Εμένα το Ανδριανάκι 2,5 ετών πέρσι το Σεπτέμβριο ξεκίνησε τον παιδικό. Την πρώτη βδομάδα δεν είχαμε καθόλου κλάμματα και ιστορίες,μάλιστα δεν ήθελε να φύγει γιατί χάρηκε με τα παιχνίδια και τα παιδάκια. Εγώ όλη την εβδομάδα περίμενα απέξω στην αυλή όπου και είχαμε οπτική επαφή. Την δεύτερη όμως καθόταν κολλητά στο πόδι μου και δεν έμπαινε στην τάξη....Της το εξήγησα την παρακάλεσα αλλά τίποτα. Στο τέλος της βδομάδας όμως το είχε συνειδητοποιήσει και προσαρμόστηκε. Όλα τα παιδάκια περνούν από αυτό το στάδιο. Καλή αρχή λοιπόν και μην ανησυχείς για τίποτα!Θα τα πάτε μια χαρά!!!
Καλησπερα καλη αρχη .Εγω εχω ενα αγορακι ειναι τωρα 26 μηνων .Οταν ητανε 10 μηνων επρεπε αναγκαστικα να το παω στον παιδικο σταθμο γιατι θα ξεκινουσα τη δουλεια μου μετα τη γεννηση του και δεν ειχα καπου να το αφησω σε καποια γιαγια .Το προηγουμενο βραδυ εννοειτε δεν κοιμηθηκα απο τον καημο μου και το πρωι που σηκωθηκαμε να ετοιμαστουμε συνεχως εκλαιγα γιατι θα τον αφημα μολις 2 ωρες για να αρχιζει να συνηθιζει εκεινη η εβδομαδα θα ητανε η εβδομαδα της προσαρμογης . Οταν πηγα να τον αφησω ειναι λιγο αυτο που θα σου πω δεν μπορουσα να παρω αναπνοη απο τα κλαματα,Και ομως το αγγελουδακι μου συνηθισε ευτυχως γρηγορα γιατι ειχε μια πολυ καλη κοπελα τη δασκαλα του που παιζει και αυτο ρολο και δοξα το θεο ολα πανε καλα .Τωρα λεω ευτυχως που ειναι και ο παιδικος σταθμος γιατι τι θα εκανα χωρις αυτον . Ολα θα πανε καλα να σου ζησει ..........
Καλή αρχή, Ολιβάκι!!!!
..... να σου πω.... τα παιδάκια τα κατατάσουν σε δύο κατηγορίες συνήθως...... σε αυτά που τις πρώτες μερες πανε αερα χαιρονται παιζουν κλπ κλπ και σε αυτά που τις πρώτες μερες κλαινε τρελλά... Να σημειωσω όμως ότι μιλάω για τις περιπτώσεις που η μαμα δουλευει και η προσαρμογή πρέπει να γινει χωρίς την παρουσία της... Λοιπόν... στο τέλος της δευτερης εβδομάδας περιπου - λιγο πριν, λιγο μετα- η πρωτη κατηγορία εχει βαρεθεί γιατί συνειδητοποιεί ότι οκ το αστείο παρατράβηξε που ειναι η μαμα και κατά συνέπεια κλαινε σπαρακτικά και η δευτερη κατηγορία σταματάει το κλαμα και δειχνει ότι το εχει χωνέψει και ενσωματώνεται στο όλο σύνολο.. Το συμπερασμα ειναι ότι ειτε ετσι ειτε αλλιώς το κλάμα δεν το γλιτώνεις.. Τωρα για εσένα που δεν εργάζεσαι κάνε αυτό που σου πρότεινε και η βρεφονηπιοκόμος παραπάνω και δεν θα εχεις κανενα πρόβλημα... Καλή αρχή.....
tha milisw ek twn esw..eimai vrefonhpiokomos kai doyleyw se paidiko stathmo..h prosarmogh einai poly vasiko kommati kai kalo einai otan h mama den ergazetai na afierwsei arketo xrono se ayth.Olivia min apomakryntheis ayrio gia kafe pou les, meine me to paidi mazi toy stin taxh merikes meres akoma, paixe mazi toy, kai sth synexeia vges ap exw alla otan to paidi se anazhthsei na emfanisteis. afoy perasei kai ayto to stadio tote na fygeis gia dyo treis wres ektos stathmou kai meta na tin afiseis oso xreiazetai.. na tis exhgiseis ta panta kai na perimeneis kai arnhtikes antidraseis mexri to paidi na katalavei oti tha gyrizeis pisw na tin pareis kai oti den tha tin egataleipseis. ystera tha nai poly xaroymenh kai den tha thelei na fygei! kalh epityxia kai kalh proodo!! :PP
συμφωνω ,,,κι εγω βρεφονηπιοκομος ειμαι!!!!!αυτο που λεει η χρυσα πρεπει να κανεις Ολιβια!!!μην την αφησεις ακομα....απομακρυνσου σταδιακα...ειχε οπτικη επαφη μαζι σου????αν ναι τοτε επαιζε ηρεμα γιατι ενιωθε οτι ησουν εκει!!!αυριο πηγαινε σε εναν αλλο χωρο του παιδικου αλλα σε καμμια περιπτωση νη φυγεις εντελως!!!!!!ειναι νωρις ακομα!!!αν ολα γινουν ομαλα τοτε η μικρη σου θα πηγαινει στον παιδικο με χαρα!!!ευχομαι τα καλυτερα
K emena den mou edine simasia oso imoun eki, otan efevga omos.....me zitouse! Imaste ena mina tora pediko, to proi tin pai o antras mou k fevgi stin doulia, mou lei i mikri klei gia ligo otan fevgi (tou to ipe i daskala) , tipota to sovaro! otan pao na tin paro ego, molis me vlepi sikoni psila ta herakia tis k trehi pros to meros mou, ´malonontas me´ ;p Alla pernai mia hara ston pediko, ehoun to programma tous, pezi k sinanastrefete me alla pedakia k den VARIETE, eno spiti oli mera...... variete.... Pistevo i Athinoula tha ta pai mia haraaaaaaaaa k tha pernai teliaaaaaa :)
Καλή αρχή λοιπόν στην Αθηνούλα που άνοιξε σήμερα τα φτεράκια της και πήγε σχολείο. Με τόση αγάπη που έχει πάρει Ολίβια μου είναι αδύνατον να αρχίσει τα κλάματα.Ένα κοινωνικότατο παιδάκι όλο χαμόγελα και χαρά θα είναι.Θα δεις που όλα θα πάνε καλά και τις υπόλοιπες μέρες. Καλό απόγευμα!
Κ γω,όπως λέει η Ευαγγελία,πιστεύω πως θα κλάψω όταν πάει το παιδάκι μου σχολείο,επειδή μεγαλώνει κ όχι επειδη δεν θα είμαστε 24 ώρες μαζί!!Αθηνούλα,καλή αρχή!!!
olivia egw menw sto velgio k o mikros mou einai 18 mhnwn. gia pollous mhnes omws eimastan ellada, me tous goneis mou (apo ioulio ews k ianouario, mia poluteleia pou mas epetrepse h douleia tou antra mou na kanoume fetos ;) ) sthn ellada olh mera egw me to mikro alla panta me polu parea, tous goneis mou, h thn aderfh mou, ton mpampa mas, h filous mas h akoma k olous mazi :) o mikros diladi eixe panta kosmo gurw tou k h mera kulouse polu grhgora! edw sto velgio pou hrthame ksafnika vrethikame oi duo mas olh mera alone sto spiti mia k o mpampas kammia fora douleuei ews erga! sthn arxh katheth egw na mhn paei o mikros vrefiko akoma, alla edw allh nootropia! oloi na mou lene pws tha tou kanei kalo, pws prepei gia th koinwnikopoihsh tou, akoma k h paidiatros mas edw ksafniastike pou den ton eixa valei akoma k pws tha proetoimastei k to anosopoihtiko tou gia to sxoleio argotera! telika meta apo ena mhna arxisa na to skeftomai k auto oxi toso giati kourasthka egw h idia, oso giati eida ksafnika to mikro na varietai! poso paixnidi oi duo mas? k edw me to kruo den einai k toso aplo panta xeimwniatika na vgaineis volta opws kaname sthn ellada! sto telos arxisa k egw ligo na pnigomai monh mou sto spiti olh mera k apofasisa na to dokimasw! vrhkame ena stathmo edw konta mas k tis prwtes meres to kaname opws k eseis, prwth mera 1 wra mazi, 2h mera 2 wres monos tou, 3h mera emeine k gia to faghto, 4h mera emeine k gia ton upno, 5h mera kanonika!!! ena mhna meta o mikros to apolamvanei oso den fantazesai! exei arxisei k na milaei parapanw, emathe na trwei monos tou k genika koimatai kalutera ta vradia dioti h mera tou einai polu gemath! k egw vrhka kapoies wres gia ton eauto mou k katalava poso to xreiazomoun telika! fusika oi tupseis sthn arxh einai anapofeuktes xixi alla exw tetoia xara otan paw na ton parw k toso energeia gia paixnidi pou k o idios to apolamvanei pio polu! einai pio poiotikos o xronos pou exoume twra pia! tis prwtes meres eklaige ligo otan ton afhname k otan me evlepe meta otan phgaina na ton parw alla twra pia me vlepei k gelaei k me travaei na pame na paiksoume mazi! kala kala den thelei na fugei! sugnwmh gia to makroskeles mou keimeno apla exw viwsei mexri stigmhs thn enarksh tou mikrou mou ston paidiko ws mia polu euxaristh empeiria k ithela na to moirastw mazi sas! euxomai sthn athinoula na prosarmostei grhgora k na pernaei uperoxa! otan uparxei ugih sxesh me tous goneis ola auta erxontai polu omala k fusika! ps: k emeis ftiaxnoume kathe prwi th tsantoula tou k kathe prwi to vriskw toso gluko k sugkinhtiko! einai toso omorfo na megalwnoun ta aggeloudia mas! mas kanoun toso perhfanous!
Διαβάζοντας τη δημοσίευση σου θυμήθηκα τη δική μας πρώτη φορά στον παιδικό σταθμό. Ήταν χαρούμενη και δεν δημιούργησε κανένα πρόβλημα. Επειδή όμως κάποια παιδάκια κλαίγανε και ζητούσαν τη μαμά τους, επηρρεάστηκε αρνητικά και απο την τρίτη μέρα δεν ήθελε να πάει. Ξεκίνησα να της δίνω ανθοϊαμα Walnut, και μπορώ να πώ πως βοήθησε ιδιαίτερα. Κάθε μέρα και λίγο καλύτερα. Απέφευγα να συζητάω μαζί της για τον παιδικό, μέχρι τη στιγμή που προσαρμόστηκε και άρχισε απο μόνη της να μου λέει πως περνάει, τι μαθαίνουν εκεί, αν της συμπεριφέρονται όμορφα οι δασκάλες της. Να σημειώσω πως ξεκινήσαμε όταν ήταν 2,5 ετών. Πάντως σε γενικές γραμμές είναι καλή η περίοδος που ξεκινάτε σταθμό. Γιατί τα άλλα παιδάκια έχουν προσαρμοστεί και δεν υπάρχει πολύ κλάμα και αναμπουμπούλα! Καλή αρχή!
Ολίβια, διαβάζοντας το κείμενό σου, ο αυτόματος μηχανισμός μητρότητας μου, με έβαλε στη θέση σου. Στο μυαλό μου άφησα το παιδάκι μου στον παιδικό για πρώτη φορά μόνο του και πήγα στο υποθετικό (βολικά) διπλανό καφέ για να περάσει η ώρα και να είμαι και κοντά just in case και με πήραν τα ζουμιά (εδώ στο γραφείο... ρεζίλι έγινα)! Και αυτό με βάζει σε σκέψεις: ποιος από τους δύο μας τελικά περνάει/θα περάσει άγχος αποχωρισμού? εγώ ή το παιδί μου? Σε τι οφείλεται το γεγονός ότι κάποια παιδάκια είναι προσκολλημένα στη μαμά τους ενώ άλλα είναι πολύ ανεξάρτητα? Στον χαρακτήρα τους ή στη μαμά τους? Αυτό παίζει ρόλο στην αντίδρασή τους όταν πηγαίνουν για πρώτη φορά "σχολείο" (παιδικό in this case)? Πάντως θα με ανακούφιζε η σκέψη ότι στον παιδικό θα είναι και κάποιο ή κάποια από τα φιλαράκια της!
Καλή σας αρχή λοιπόν! Εγώ έστειλα την δική μου ζουζούνα στον παιδικό στα 2.5 (είναι 4 τώρα)γιατί δούλευα και προτιμούσα να πάει παιδικό από το να την κρατάνε περισσότερο οι γιαγιάδες. Και η δικιά μου αντέδρασε τέλεια (το περίμενα βέβαια). Εγώ έφυγα από την πρώτη μέρα και όταν γύρισα κατά τις 11 να την πάρω για πρώτη μέρα δεν ήθελε να φύγει με τίποτα. Έκανε πλήρες ωράριο. Βέβαια πέρασε μια κρίση τύπου "Μαμά δεν θέλω να φύγεις" μετά από 15 μέρες περίπου αλλά οι κοπέλες μου είπαν ότι σύμβαινει σε όσα στην αρχή δεν αντιδρούν. Μάλλον καταλαβαίνουν ότι αυτή θα είναι μόνιμη κατάσταση. Αυτό κράτησε μια εβδομάδα περίπου και τέλος. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει καλύτερο από τον παιδικό. Θα καταλάβεις την διαφορά πολύ σύντομα! Μαθαίνουν πολλά πράγματα, μπαίνουν σε σειρά και για την δικη μου που δεν έτρωγε με την παρέα όλο και κάτι κάνει! (Δεν θα πω περί κοινωνικοποίησης, αυτά είναι δεδομένα).Τώρα είμαστε στον 2ο χρόνο και περιμένω πως και πως την Παρασκευή που θα ακούσω ζουζούνα μου να λέει ποίημα για 2η φορά φέτος!!!
Τέλεια! Μια χαρά θα τα πάει και αύριο θα το δεις! και κάθε μέρα! Θα ξεφαντώνει και θα γυρνάει πιο χαρούμενη στο σπίτι!
Φιλενάδα!!! το μωρό μας πήγε σχολείο!! εγω όταν πήγε η Αννα παιδικό έκλαψα πολύ στο αυτοκίνητο επειδή το παιδάκι μου μεγάλωσε όχι επειδή έμεινα μόνη μου η επειδή δε με ήθελε... επίσης η Αννα δεν έκλαψε ποτέ. Το ήξερα γιατί ήθελε πολύ να'ναι με παιδάκια και αναζητούσε την παρέα και ήθελε πάντα ναφεύγουμε τελευταίοι από πάρτυ κτλ... εγω λοιπόν σου λέω με βεβαιότητα ότι δε θα κλάψει ΠΟΤΕ! καλή συνέχεια
Μπράβο, Ολίβια!!!! Μην ανησυχείς! Και να βάλει τα κλάματα κάποια φορά, δεν τρέχει και τπτ!!! Φυσιολογική αντίδραση είναι!!!! Αφού κάνατε την αρχή τόσο ομαλά... μη φοβάσαι τπτ!!!!!!!!!!!!!! Καλή αρχή, Αθηνούλα!!!!!!!!! ΥΓ: Εγώ πάλι... συγκινήθηκα Ολίβια!!!!
εύχομαι να συνεχίσετε έτσι!!!! η συγκίνηση δεν είναι γιατί την αφήνεις...τουλάχιστον σ' εμένα δεν ήταν γι' αυτό... ήταν γιατί έβλεπα το μικράκι μου ότι είχε μεγαλώσει... ότι άπλωνε τα φτερά του.... ότι ήταν πια ένα αντράκι και όχι ένα μωράκι... καλά... εγώ βέβαια δεν είμαι μέτρο σύγκρισης... γιατί ακόμη συγκινούμαι καθημερινά με τα πράγματα που κάνει ο μικρός. όταν μου φέρνει ζωγραφιές.. κατασκευές.. όταν επιστρέφει και τραγουδάει ένα καινούργιο τραγουδάκι....ναααααααααααααα το δάκρυ η μάνα.... τον κοιτάζω και τον καμαρώνω... τον κοιτάζω και αναρωτιέμαι.... είναι δικό μου αυτό το πλασματάκι;;;;; μήπως είναι όνειρο και ξυπνήσω;;;;
Μπραβο το κορϊτσι!κΑΙ Να κλάψει ειναι απόλυτα φυσιολογικό , να μην ανχωθεις ουτε να στεναχωρεθεις!Και η δικια μου την πρωτη εβδομαδα ηταν τριαλαρι τριαλαρο,μετα αρχισε να συνηδειτοποιει τι γινεται!Ισως γιατι ηταν και πιο μικρη...Ολα καλα θα πανε!Φιλάκια και καλη αρχη!
Καλή αρχή! Με αφορμή το post σου, λέω και γω τον πόνο μου.Εμένα πάντως που η μικρή μου ξεκίνησε το σταθμό 13 μηνών, έφευγε από την αγκαλιά μου με κλάματα, όμως συνήθισε γρήγορα και της άρεσε πολύ. Όμως χρειάστηκε να αλλάξουμε σταθμό, απο χθές ξεκινήσαμε και δυστηχώς η προσαρμογή της είναι δύσκολη. Είχε συνηθίσει το περιβάλλον και τους ανθρώπους στον άλλο παιδικό σταθμό και τα παιδάκια και όλο το σύνολο και τώρα όλα φτου και απο την αρχή. Το ξέρω πως είναι δύσκολο και εμένα αν με έστελναν σε μια καινούρια δουλειά μεσα στην μέση της χρονιάς, βουνό θα μου φαινόταν...Στεναχωριέμαι μόνο που την αφήνω και φεύγω και την ακούω απο μέσα που κλαίει, αλλά ξέρω ότι θα συνιθήσει και όλα θα είναι καλά....
Αγαπώ οικογένεια Αντώναρου και χαίρομαι με τη χαρά τους!!!!!!!! Μπράβο, Αθηνάκι!!!!!!!
Να μην αγχώνεσαι αν αρχίσει να κλαίει. Εκεί δεν θα είναι μόνη της. Υπάρχουν οι βρεφονηπιαγωγοί. Θα την ηρεμήσουν θα παίξουν μαζί της και θα ξεχαστεί. Αυτό μπορεί να συμβαίνει 2-3 εβδομάδες, μετά θα προσαρμοστεί. Ο δικός μου είναι 14 μηνών και δεν τον νοιάζει καν για μένα, όταν βλέπει τις δασκάλες τους. Τις αγκαλιάζει και χαίρεται λες και τις γνώριζε πολύ καιρό και τις ξέρει μόνο 1,5 μήνα. Θα παίξει, θα τραγουδήσει, θα χορέψει και όταν σε δει θα θέλει να μοιραστεί μαζί σου πως πέρασε την μέρα της και πόσο διασκέδασε!!!! Χαλάρωσε, μην αγχώνεσαι και θα δεις ότι όλοι οι φόβοι σου θα ξεπεραστούν!
Να χαρώ εγώ μαθήτρια !!!!!
ολα καλα θα πανε!συμβαινει μερικες φορες αυτο γιατι τις πρωτες μερες δεν συνειδητοποιουν πολυ καλα τι ακριβως γινεται οταν θα το καταλαβουν μπορει να κλαινε δεν το κανουν ολα τα παιδακια!Η Αθηνουλα μου φαινεται παιδακι με αυτοπεποιθηση μια χαρα θα τα παει!καλη αρχη και παλι!
Τέλειααα!!!καλή αρχή και καλή συνέχεια!Μην φοβάσαι τίποτα,όλα καλά θα πάνε! :))
Ολιβάκι γλυκό είμαι πολύ περίφανη για το Αθηνάκι και ειλικρινά καμαρώνω γιατί ζούμε κι εμείς μαζί σας όλες τις σημαντικές στιγμές της! Κάθε μέρα θα νιώθεις κ εσύ πολύ πιο περίφανη μαμά που θα καμαρώνεις το βλαστάρι σου να ανταποκρίνεται σε διάφορες καταστάσεις μόνη της! ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ! σνιφ!
kali arxi stin athinoula kai se sena me tin ''kainourgia'' zoi me to zouzouni na leipei tin imera. oute ego pisteyo oti tha klaio ktl ktl (mias kai plisiazei kai o dikos mas kairos hehe) ,edo ston paidotopo pame,kai otan den me zitaei trelenomai apo ti xara mou pou sinanastrefetai me alla paidakia moni tis. alloste edo tairiazei to rito ''oi goneis dinoun sta paidia tous rizes kai ftera, ftera gia na petaksoun makria kai rizes gia na kseroun pou einai to spiti tous. kapos etsi prepei na poreutoume kai emeis os manoules. :) poia einai i ilikia tis athinoulas? emena einai 19 minon kai elega sta 2 tis xronia na ksekinisei,mou aresei i idea tou na paizei kai na apasxoleitai oli mera !kai fysika na mathainei omorfa pragmatakia!
Αυτό με τις ρίζες και τα φτερά είναι πολύ συγκινητικό!