Ένα μαυρισμένο μάτι!
Παρακολουθώ εδώ και μήνες τον ριψοκίνδυνο γιο μας και από μέσα μου πάντα λέω «Τώρα θα χτυπήσει, δεν μπορεί» και όμως ο άτιμος πάντα μα πάντα τελειώνει το ακροβατικό με επιτυχία. Μόνο που χθες το βράδυ, μία κάπως άτσαλη τούμπα του μαύρισε/έπρηξε το ματάκι του και έτσι είναι τώρα σαν τον Ρόκυ μετά από 3 γερές μπουνιές.
Βραδινή εκδρομούλα στο Παίδων, δώστου έλεγχο και ξανά έλεγχο με μία κάπως αβέβαιη απάντηση ότι το μάτι φαίνεται ok, αλλά για κάθε σιγουριά πρέπει να ελεγχτεί ξανά, πρωινή επίσκεψη σε οφθαλμίατρο και σχέδια για μια ακόμα βυθοσκόπηση ίσως με νάρκωση, έτσι για να αποκλείσουμε το 1 στα 1000, τηλέφωνο σε ιδιωτικό κέντρο για ενημέρωση «θα σας καλέσουμε σε λίγο να σας ενημερώσουμε για την τιμή και το πότε μπορεί να γίνει», όσο πήραν εσάς, πήραν κι εμένα.
4 χρόνια τώρα το έχω δει το θέμα: να παρακαλάμε τα παιδιά μας να είναι καλά, όχι μόνο γιατί ΠΡΕΠΕΙ όλα τα παιδάκια να είναι καλά, αλλά γιατί δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορούμε σύντομα να τους παρέχουμε την ιατρική βοήθεια που ίσως χρειαστούν. Μπαίνεις στο Παίδων και βρίσκεσαι μπροστά στο χάος, το προσωπικό στην πλειοψηφία του -όσες φορές έχω πάει- κάνει υπεράνθρωπη προσπάθεια (σίγουρα υπάρχουν και κάποιοι όχι και τόσο καλοί, αλλά αυτά υπάρχουν παντού). Είμαστε και εμείς ως λαός φουριόζοι και εαυτούληδες, καταλαβαίνω το άγχος των γονιών, όλοι τα παιδιά μας πάνω απ’ όλα βάζουμε, όμως έχω δει τόσο άσχημες αντιδράσεις που ήθελα να βάλω τα κλάματα.
Και αν πρόκειται και για κάτι σπανιότερο, κάποιο σύνδρομο ας πούμε, δεδομένου ότι είμαστε και μικρή χώρα, εκεί να δεις δυσκολίες και τρέχα από εδώ, τρέχα από εκεί, ερωτήσεις χωρίς σαφή απάντηση, τεράστιοι χρόνοι αναμονής αν πας δημόσια και το ένα 80αρι (στην φτηνότερη) μετά το άλλο αν πας ιδιωτικά.
Και μετά πάμε σε όλους εκείνους τους γονείς που περνούν τον εφιάλτη του καρκίνου, να ξυπνάς και να κοιμάσαι με την σκέψη στο παιδάκι σου που περνά αυτό το ρημάδι. «Έχουμε άξιους γιατρούς», μου έλεγε μια μανούλα τις προάλλες, «λεφτά λείπουν… Προσωπικό λείπει… Σεντόνια… Μαξιλάρια…» Και πόσα άλλα.
Και αν είσαι και σε μια όχι και τόσο μεγάλη πόλη ή χωριό… άστα…
Δεν θα επεκταθώ άλλο προς το παρόν. Τέλος του χρόνου, ας μην μαυρίζουμε την καρδιά μας. Εμείς με το μαυρισμένο μας ματάκι κάνουμε μια ευχή: ΓΕΡΑ να είναι τα παιδάκια μας. ΓΕΡΑ. Και τυχερά.
Και εσύ, μικρέ μου… Ήρεμα… Καλό μου γενναίο μου αγοράκι 🙂
perastika σας καλη χρονια με υγεια
http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2013/12/blog-post_6858.html Εδώ δείτε! Το εντυπωσιακότερο όλων είναι πως η κεφαλή του ΟΑΕΕ (νυν ΕΟΠΠΥ) έστειλε σε αυτόν τον πατέρα μια - κατά τη γνώμη μου - άκρως προσβλητική και ειρωνική επιστολή (θα τη βρείτε σε link μέσα στο κείμενο) που του εξηγεί πως ο ισχυρισμός του ότι δεν έχει λεφτά για να καλύψει το ύψος εγγυητικής επιστολής είναι αβάσιμος. Με 2 παιδιά, το ένα σοβαρά άρρωστο (με όσα πρόσθετα οικογενειακά έξοδα αυτό συνεπάγεται), με 28.500 ευρώ οικογενειακό εισόδημα το προηγούμενο έτος, ο ασφαλιστικός φορέας θεωρεί πως λες ψέματα. Σε θεωρεί πλούσιο, που πολύ αμφιβάλλω αν με τέτοιες συνθήκες υπάρχει περίπτωση να σου έχει μείνει έστω κι ένα ευρώ από τον προηγούμενο χρόνο. Οι άνθρωποι είναι από άλλον πλανήτη. Θέρμανση, τροφή, στέγη, έξοδα μετακίνησης, ιατρικά έξοδα, έξοδα για εκπαίδευση των παιδιών, φόρους προφανώς δεν πληρώνουν και γι΄αυτό ίσως πιστεύουν πως 28.500 ευρώ φορολογική δήλωση είναι αυτό που σου μένει καθαρό για αποταμίευση. Το παιδάκι τελικά στάθηκε άτυχο λόγω των άλυτων διαδικασιών-γρίφων του ΕΟΠΠΥ. Και τι να κάνεις? Να πληρώνεις ιδιωτική ασφάλιση που όταν έτυχε το απρόοπτο σε μια γνωστή μου, αν και ασφαλισμένη σε μία από τις πιο καλής φήμης ασφαλιστικές, προσπαθούσε να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας και ότι πραγματικά νόσησε αφού είχε κάνει την ασφάλιση και όχι πριν (είπαν ότι τους κορόιδεψε!!!) και χρεώθηκε η κοπέλα 60.000 ευρώ έξοδα και ευτυχώς της τα πλήρωσε η ασφαλιστική σε 5 μήνες που αργότερα έμαθε πως είναι ένα ικανοποιητικό διάστημα αποπληρωμής, συνήθως το υπερβαίνουν της είπαν. Και αν και άρρωστη έπρεπε κάθε μέρα να τηλεφωνεί στην ασφαλιστική και να τους πιέζει/τσακώνεται για την κάλυψη των εξόδων που όριζε το συμβόλαιό της. Δεν ξέρω πραγματικά τι πρέπει να κάνουμε. Καλύτερα να μην αρρωσταίνουμε καθόλου και αν μας τύχει η στραβή καλύτερα να το γυρνάμε στις προσευχές γιατί από χέρι ανθρώπου δε βλέπω σωτηρία. Ας χαιρόμαστε την κάθε μας μέρα γιατί τίποτα άλλο δεν έχει αξία. Περαστικά στο μικρό σου. Ελπίζω ο επανέλεγχος να πήγε καλά και ο Άγιος Βασίλης να του φέρει ένα μεγάλο δώρο για να τον ανταμείψει.
Ολιβιακι μου να ειναι το τελευταίο σας αυτο το χτυπημα..επειδη 1-2 φορές χρειαστηκε να δω κι εγω τα δημόσια νοσοκομεια, εκανα ιδιωτικη ασφαλεια στα παιδιά και σωθηκαμε.....
Πέταξαν κυριολεκτικά εξω απο το δωματιο νοσηλειας πριν την.εισαγωγη, γιατι ηθελαν.να της παρουν.αιμα.και αν.ημουν.μεσα θα τους προκαλουσα αγχος, ετσι μου ειπαν. να ακουω τη ψυχουλα μου να σφαδαζει και να εχουν κλειδωσει τη πορτα... τι να πρωτοπω; που ηθελαν να δουν τα κακα της και ειχα το μωρο 3 ωρες με τα κακα γιατι η γιατρος δεν ερχοταν αφου οι τσιγγανοι προηγουνται;;; εμεις που πληρωνουμε ειμαστε 2ης κατηγοριας πολιτες... τι να σου πρωτοπω; ορκιστηκα οτι αν αρρωστησει το παιδι μου δεν.ξερω τι θα κανω αλλα εκει δε τη ξαναπαω...
ξερεις κατι καλη μου? καμια φορα ειναι καλυτερο να περιμενεις λιγακι παρα να σε παιρνουν μεσα οι γιατροι σαν αμεση προτεραιοτητα. τα πιο βαρια, επειγοντα και σοβαρα περιστατικα προηγουνται και ετσι πρεπει. αρα δεν πρεπει να δυσανασχετουμε με αυτο. ποσο πιο ασχημα θα ηταν για σενα τα πραγματα αν σας επαιρναν κατεπειγοντως μεσα. σκεψου το ετσι, λαμβαντοντας υποψην και τις ελλειψεις προσωπικου. οσο για το σχολιο σχειτκα με τους τσιγγανους, ομολογω οτι με θλιβει γιατι μολις τωρα με αφελεια ομολογησες πως πρωτη εσυ διαχωριζεις τους ανθρωπους σε κατηγοριες. μονο που πιστευεις πως ανηκεις εσυ στην 1η και αυτοι στην 2η και οχι αντιστροφα. σιγουρα καποιος αλλος πιστευει το ιδιο και για σενα και για μενα κ.ο.κ για να βελτιωθει λιγακι ο κοσμος στον οποιο ζουμε πρεπει να ξεκινησουμε πρωτα απο τον εαυτο μας. ενα απο τα λιγα πραγματα που ακομα ελεγχουμε.. και προς θεου οι γονεις να ειναι προσεκτικοι και να μην παιρνουν τετοιου ειδους αντιληψεις στα ευπλαστα μυαλουδακια των απογονων τους. αυτα τα ολιγα φιλικα παντα...
*περνουν
Ολίβια σας εύχομαι περαστικά και γρήγορα... για το.παίδων αν με ρωτήσεις θα βρίζω μέχρι αύριο... η μικρή μου 2 μηνων το σεπτέμβριο του 2012, προωρακι και τα κιλα της τοτε 2500 με το ζορι, ενα ευθραυστο πλασματακι, μένουμε σε επαρχιακη πολη και ειχε να κοιμηθει πανω απο 20 ημέρες... Εκλαιγε ασταματητα και εδειχνε οτι καπου ποναει. επικοινωνουμε με τον παιδιατρο της και μας παραπεμπει σε νοσοκομειο, καθως σε τοσο μικρες ηλικιες δε δινουν φαρμακα, φευγουμε για το παιδων Αγια Σοφια που εφημερευε, τετοια αντιμετωπιση και συμπεριφορα σε αυτο το πλασματακι τι να σου πω; για κλωτσιες ηταν ολοι. με
Περαστικά σας. Με τους επαναλεγχους νομίζω το λένε πάντα για να είναι καλυμμένοι. Εμείς δυο φορές που μας έτυχε να πάμε τη μία υπογράψαμε ότι παίρνουμε το παιδί με δική μας ευθύνη γιατί το πρωτόκολλο του νοσοκομείου έλεγε πως έπρεπε να το κρατήσουν. Μια γιατρός που ήταν πολύ συνεργάσιμη μας είπε άτυπα πως δεν έχει τίποτα που να χρειάζεται νοσηλεία, αλλά επειδή τα πρωτόκολλα που έχουν είναι πολύ αυστηρά και η τότε διευθυντρια αρκετά τυπική μας πρότεινε να υπογράψουμε για να μην ταλαιπωρηθεί το παιδάκι τζάμπα. Η ενημέρωση από τη διευθύντρια καμία σχέση...για ενδεχόμενο να πέσει σε κώμα μέσα στη νύχτα έλεγε και άλλα τέτοια τραγικά. Κάτσαμε εκεί μερικές ώρες για παν ενδεχόμενο και μετά υπογράψαμε και φύγαμε και πραγματικά δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα. Eλπίζω και σε εσάς τον επανέλεγχο να τον πρότειναν για τυπικούς λόγους και όχι γιατί πραγματικά υπάρχει ανησυχία. Το τραγικότερο που έχω δει στο Παίδων είναι στο ουρολογικό να έχουν ένα μπωλάκι με μίγμα νερο-σαπούνι και εκεί μέσα να βουτάνε βαμβάκι να το καθαρίζουν την ευαίσθητη περιοχή κάθε παιδιού και μετά το χρησιμοποιημένο βαμβάκι πάλι μέσα στο μπωλάκι. Δεν έπαιρναν καθαρό βαμβάκι για τη δεύτερη πλύση. Της το έκαναν όταν ήταν 2 μηνών και μιλάμε σιχάθηκα τη ζωή μου. Και να πεις κάτι για μεταφορά μικροβίων από το ένα παιδί στο άλλο, σου έλεγαν δεν παθαίνουν τίποτα. Και μιλάμε για παιδιά και βρέφη μαζί. Εμείς Ολίβια έχουμε βρει πια έναν απίστευτα εξυπηρετικό γιατρό που μας έχει γλιτώσει από πολλές επισκέψεις στο Παίδων. Είναι ψύχραιμος, μας δίνει εναλλακτικές, μας δέχεται ό,τι ώρα να΄ναι και σου λέει πάντα όλες τις πιθανότητες (καλές-κακές) και όχι μόνο τις κακές. Να΄ναι καλά ο άνθρωπος γιατί μας έτυχαν και ατυχήματα που διαβάζω ότι όλοι οι γιατροί σε στέλνουν έστω και προληπτικά στο νοσοκομείο και εμείς τα περάσαμε εύκολα στο σπίτι μας έχοντας συνεχή επικοινωνία με το γιατρό. Την παλιά μας γιατρό απλά δεν την έβρισκες. Σου τύχαινε το απρόοπτο και πήγαινες υποχρεωτικά στο Παίδων γιατί δεν είχες άλλη επιλογή. Αυτός όσες φορές μας έχει παραπέμψει αλλού είναι γιατί πραγματικά πίστευε πως είναι καλή μια γνώμη από γιατρό συγκεκριμένης ειδικότητας.
Καλησπερα και Χρονια πολλα σε ολους!!!! Περαστικα !!! Χθες ειχα και εγω ενα περιστατικο η μικρη μου 16μηνων παραπατησε και χτυπησε επιφανειακα στο τζακι και χτυπησε στο κεφαλι λιγο πιο πανω απο το δεξι το ματακι.... Η πληγη ηταν πολυ μικρη μια γρατσουνια να σας δωσω να καταλαβετε αλλα ετρεχε πολυ αιμα ..... Μειναμε ψυχραιμοι και τη πηγαμε στο ΜΗΤΕΡΑ μας ειπαν οτι εχει παιδιατρικη κλινικη και πηγαμε αμεσως εκει ξερω τα 80€ με το καλησπερα σας τελικα καναμε 3 ραματα γιατι αν δεν καναμε μας ειπαν οτι θα εμενε μια ουλη και με τα ραματα θα αφησει ενα πολυ μικρο σημαδακι... Καναμε και ακτινογραφια εννοειτε γιατι χτυπησε κεφαλι και προληπτικα το κοιταξαμε και αυτο .... Ευτυχως ολα καλα τιποτα 3 ραματακια η μικρη μου ειναι καλα η ορεξη της απλα φοβερη..... Απλα θελουν προσοχη ...... Εεεε κοριτσια θα πεσουν θα χτυπησουν τι να κανουμε μες το προγραμμα!!!!
και εμείς χθες βράδυ στο παίδων Ολίβια..τρεις ώρες αναμονή με 40 πυρετό κ άλλες δύο να βγουν τα αποτελέσματα.απίστευτο μου φαινόταν.ταλαιπωρία μεγάλη.ο Θεός να προστατεύει όλα τα παιδάκια να είναι γερά .περαστικά σας κ περαστικά μας..
Και εμείς το Σάββατο παρόμοιο περιστατικό. Χτύπημα στο κομοδίνο. Κατω απο το φρύδι στο κόκκαλο. Εγω τέρας ψυχραιμίας, είχα κρυφτεί μεσα στη κουζίνα και πεταγα στον αντρα μου απο μακριά γαζες και οξυζενε. Στην εικόνα του αίματος μπορω να λυποθημησω. Μετα απο συνομιλία με τον κουνιαδο μου που ειναι γιατρός και μου ειπε για τα ράμματα αποφάσισα να ΜΗΝ του κανω. Ναι ναι, δεν μπορούσα. Δεν το σήκωνε η ψυχή μου. Τώρα πάμε καλυτερα, δόξα το Θεό, με λίγη αντιβιοτικη κρέμα. Περαστικά στο παιδάκι σου και υγεία σε ολους μας και σε ολα τα παιδάκια του κόσμου. Όσο για το παίδων....ο Θεος να μας λυπηθει να μη μπουν ποτε τα παιδάκια μας μεσα εκεί. Σου δίνει έντονα την αίσθηση της φτώχειας!
Ελένη μου δεν κάνουν πάντα ράμματα. Εμείς είχαμε πάει για μια πληγή που έτρεχε πολύ αίμα και μας είπε ο γιατρός πως αν ηταν λίγα χιλιοστά μεγαλύτερη θα έκανε υποχρεωτικά ράμματα. Επειδή το συγκεκριμένο παιδί δε συνεργαζόταν (τι πρωτότυπο!) δεν του έκανε και είπε να το ξαναπάμε την άλλη μέρα για έλεγχο. Αλλά κατάλαβα πως από κάποιο βάθος και πάνω κάνουν υποχρεωτικά για να κλείσει η πληγή.
Xronia polla kai panta YGEIA!!! Euxomai na einai perastika kai ola na pane kala!!! Auto to agxos me ta akrovatika to exw kai egw.....polu agxos!!! Mexri twra (ftou ftou) tin exoume glutwsei!! YGEIA KAI PALI YGEIA SE OLA TA PAIDAKIA THS GHS!!!!!!! ♥
perastika eftihos na les me toso ,,,,,,,,,,,,poli prosoxh thelun,alla ama einai na ginei to kako tha ginei .Kai oson afora ta nosokomeia eheis apolito dikio kai emena me fovizei apistefta i idea tu nosokmeio sto th antapokrisi tha exoume apo tus giatrus ekei,,,,,(xamos apo igeia eimaste poli piso)