Χαρισματικά παιδιά και… γονείς σε παράνοια!
Σήμερα θα σας εμπιστευτώ την αγωνία της μαμάς και φίλης μου Έλενας Πολυκάρπου. Οι κόρες μας είναι σχεδόν συνομήλικες με δύο μήνες διαφορά, μεγαλύτερη η δική μου. Η Έλενα διαθέτει χιούμορ και προκαλεί ζαλάδες με τον τρόπο που κάποιες φορές μιλά… Η μεγάλη της αγωνία λοιπόν είναι αν το παιδί της είναι εξίσου χαρισματικό, όπως τόσων άλλων που συναντά καθημερινά στο πάρκο, στο Φλοίσβο ή στη βόλτα που κάνει με τη μονάκριβή της!!! Καθημερινά έρχεται στο γραφείο και μας ρωτάει, αν είναι σωστό που το παιδί της δεν έχει καταλάβει αν είναι χαρισματικό…
Δεν μπορείτε να καταλάβετε τι γίνεται καθημερινά… Δεν είναι που ζαλίζει εμάς, αλλά και την παιδίατρό της που της τηλεφωνεί να τη ρωτήσει αν είναι σωστό που δεν μπορεί να καταλάβει αν είναι χαρισματικό το παιδί της. Τι έχει ακούσει κι αυτή η παιδίατρος από την Έλενα. Της τηλεφωνεί και τα βράδια που ο ύπνος δεν την παίρνει με την αγωνία της μικρής της, Βασιλικής! Με ρωτάει κι εμένα και συμμερίζομαι τον πόνο της…
Τρελαίνομαι εξίσου όταν ακούω γονείς να θεωρούν πως τα παιδιά τους ακόμη δεν περπάτησαν, αλλά μιλάνε πέντε γλώσσες και τις καταλαβαίνουν, τραγουδάνε, χορεύουν… παίζουν μπιρίμπα, μετράνε μέχρι το δέκα… και τόσα άλλα! Είναι στιγμές που στην κυριολεξία, αν είσαι ειδικός, θέλεις να σκίσεις τα πτυχία σου… Αν είσαι μάνα θέλεις να κρυφτείς από τις άλλες που έχουν χαρισματικά παιδιά και αν είσαι πατέρας κόβεις τις βόλτες από τα πάρκα για να αποφύγεις τη ζαλάδα της Έλενας και της κάθε Έλενας το βράδυ που μετατρέπει τον ύπνο σου σε κανονικό εφιάλτη…
Προχθές ή Έλενα ήρθε στο γραφείο μες την καλή χαρά… Όλοι καταλάβαμε πως κάτι καλό συνέβη σ΄ εκείνη!!! Γεμάτη περηφάνια μου δήλωσε πως το παιδί της είναι χαρισματικό. Μια κυρία που συνάντησε στο πάρκο, της είπε πως το παιδί της είναι πολύ χαρισματικό γιατί διαθέτει πείσμα. Επιτέλους βρήκε κάτι που είχε και το δικό της παιδί για να μπορεί να είναι χαρισματικό. Αναθάρρησα κι εγώ, καθώς από αυτό έχει και το δικό μου παιδί!!! Τελικά και οι δύο μας έχουμε χαρισματικά παιδιά…
Ζήνα
—
Παρακολουθήστε το προσωπικό media blog της Ζήνας Κουτσελίνη στο www.entertv.gr
Δεν ξέρω πως είναι τα χαρισματικά παιδιά... το σίγουρο πάντως είναι πως ο κάθε γονιός βλέπει το δικό του παιδί χαρισματικό!!! και το δικό μου το θεωρώ χαρισματικό... είναι 3 και μιλάει κανονικά και μαθαίνει απέξω ότι της πω με τη δεύτερη/τρίτη... τραγουδάκια, προσευχούλες, ποιηματάκια... όμως τη θεωρώ χαρισματική σε σχέση με άλλα παιδάκια της ίδιας ηλικίας που ακόμα δεν μιλάνε... και δεν νομίζω πως είναι πως δεν ξέρουν να μιλήσουν αλλά το ότι δεν ασχολούνται τόσο οι γονείς τους... και όχι τόσο επειδή βαριούνται αλλά επειδή δεν υπάρχει χρόνος... σίγουρα κάποια τα παίρνουν πιο γρήγορα από κάποια άλλα... αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να μην βλέπουμε τι δεν κάνουν τα άλλα, αλλά τι πρέπει να κάνει/μάθει το δικό μας!!!
Μου φαίνεται τρομερά αγχωτικό και άσκοπο (για να μην χρησιμοποιήσω υποκειμενικούς όρους όπως ανόητο) να ψάχνω να βρω αν είναι το παιδί μου χαρισματικό ή εξαιρετικής ευφυίας. Προσωπικά γνωρίζω κοριτσάκι με δείκτη ευφυίας πολύ μεγάλο ακόμα και για ενήλικα. Σας πληροφορώ ότι από 3 μηνών κοιμάται μόλις 6 ώρες το 24ωρο, φυσικά βαριέται αφόρητα στο σχολείο με αποτέλεσμα για να τη διαβάσει η μάνα της να φτύνει αίμα, παρόλα αυτά η συζήτηση μαζί της είναι μια πραγματική απόλαυση. Θα θεωρούσα το παιδί μου χαρισματικό (μόνο για μένα) ακόμα κι αν ήταν το μεγαλύτερο ντουβάρι. Και προσωπικά θεωρώ τους γονείς που ψάχνουν σώνει και καλά να εντοπίσουν την ιδιοφυία στο βλαστάρι τους, εξαιρετικά κομπλεξικούς (δεν το λέω σα βρισιά, άλλα σαν όρο που αφορά την έλλειψη της δικής τους αυτοπεποίθησης).
χεχεχεχε!!! Για κάθε μαμά το παιδάκι της είναι το μοναδικό, το καλύτερο, το πιο λαμπερό, το πιο έξυπνο, το πιο ευγενικό, το πιο πονηρούτσικο, το πιο τσαχπίνικο και φυσικά το πιο όμορφο!!!!!! Φαντάσου να έχεις 3 (όπως εγώ) ή 4 ή 5 παιδιά και να προσπαθείς να εντοπίσεις το "χάρισμά" τους.... εκεί να δεις γέλια!!!!! ;-)
ax koritsia,tis idies skepseis kanoume oles!!!!!!!!!!san nhpiagwgos 8a sas dwsw mia sumboulh.mhn epimenete sto na ma8ainoun ta paidia sas nwris grammata,na metrane,na aposth8izoun poihmatakia klp....8a er8ei h wra pou 8a pane sto nhpiagwgeio kai 8a bariountai.kai pistepste me-to blepw ka8e xrono-den tous kanei kalo na bariountai.bebaia,kai o arhs mou pou einai 3 anagnwrizei grammata kai asfalws 3erei na metraei mexri to 10,den mporw na frenarw thn ore3h tou gia ma8hsh.8a dei3ei tou xronou pou 8a paei pronhpio....
Eίναι κρίμα να είμαστε τόσο αγχωμένοι για τέτοια πράγματα......Και στην τελική δεν θα είμαστε ποτέ ευχαριστημένοι με τα παιδιά μας αν ψάχνουμε να βρούμε μέσα σ΄αυτά τα χαρίσματα που έχουμε ή δεν έχουμε εμείς.Και τα παιδιά μας θα προσπαθούν μια ζωή να μας αποδείξουν ότι αξίζουν.Χάρισμα μεγάλο είναι ότι είναι στη ζωή μας και την ομορφαίνουν με την παρουσία τους και μόνο.Να ευχαριστούμε το Θεό κάθε μέρα ΜΟΝΟ γι'αυτό.Και αν ξε-αγχωθούμε ίσως να ανακαλύψουμε και τα χαρίσματα που έχουν τα παιδιά μας
Τι θυμήθηκα: Ξέρετε τον υπολογιστή της fisher price;; όποιο παιδάκι το έχει, μαθαίνει πολύ νωρις τα γράμματα της αλφαβήτου, το δικό μου τα ήξερε από 2 ετών. Σε ένα άλλο φόρουμ μία μαμά μπήκε και μας είπε ότι σκέφτεται τι να κάνει με το παιδί της, που ξέρει τα γράμματα, κι αν πρέπει να ψάξει για ειδικό σχολείο για ιδιοφυίες, να τηλ στη ΝΑΣΑ κλπ... Και μπαίνουμε καμιά 20αριά μανάδες και γράφουμε "και το δικό μου τα ξέρει"... πρέπει να την πήγαμε στα πατώματα την καημένη...
χαχα!! Κι εμένα το ίδιο.... χαρισματικό είναι το μικρό!!! Από πείσμα... άλλο τίποτα!!!! χαχαχχα!!!! Να σας ζήσουν τα παιδάκια σας και πες στην Έλενα να μην πολυπιστεύει κι ότι ακούει γύρω της... ;)
Χαχαααα... "χαρισματικοί γονείς" και χαρισματικά παιδιά...όταν είναι μικρά θέλουμε να ξεχωρίζουν και όταν μεγαλώνουν θέλουμε να είναι αναμενόμενα... συγκρίνουμε τα παιδιά όπως συγκρίνουμε στο μυαλό τα σπίτια και τα αυτοκίνητα... παρανοϊκοί έλληνες γονείς χωρίς αυτογνωσία και ισορροπία...