18 εβδομάδων: όλα ήρεμα και ωραία

Και πάνω που παραπονιόμουν στις μαμαδο-φίλες μου για τις σιχαμένες καούρες που δεν με άφηναν στην ησυχία και με έκαναν να στερηθώ πασχαλιάτικα το λατρεμένο τσουρέκι (μαγιά και καούρα ΔΕΝ πάνε μαζί) και είχα βγάλει μπλοκάκι και σημείωνα όλα τα γιατροσόφια τύπου φλούδα λεμονιού, γκαζόζα, αμύγδαλο με μέλι, ύπνος πάνω σε δέκα μαξιλάρια κοκ, ξυπνάω μια μέρα και οι καούρες είχαν εξαφανιστεί. Έκανα δοκιμές με διάφορα no no no τρόφιμα και καούρα μηδέν! Η ανακούφισή μου δεν περιγράφεται… Δεν ξέρω πόσες από εσάς είχατε/έχετε καούρες στην εγκυμοσύνη, όμως για εμένα ήταν ένα από τα ενοχλητικότερα συμπτώματα έβερ που με έκαναν να ξυπνάω το βράδυ και να κλαίω σαν κουτάβι. Το ξέρω ότι θα επανεμφανιστούν στο τρίτο τρίμηνο, όμως ειλικρινά χαίρομαι που προς το παρόν σταμάτησαν.

Αυτές τις μέρες που λέτε, έχω την ωραία εκείνη ζωντάνια του δεύτερου τριμήνου, δεν έχω καμία ενόχληση, κανένα βάρος, τίποτα! Λες και δεν είμαι έγκυος, βρε παιδί μου! Πάλι καλά που το φασολο-μπίζελο έχει αρχίσει να ψιλο-κουνιέται και μια στις τόσες νιώθω το ωραίο εκείνο χτύπημα σαν ποπ κορν που σκάει (πλοπ πλοπ!) και καταλαβαίνω ότι κάτι γίνεται μέσα μου!

Στη ζυγαριά δεν ανέβηκα εδώ και μέρες, θέλω να πιστεύω ότι δεν είχαμε καμιά ιδιαίτερη αύξηση!

Έκανα και μερικές αγορές για τον εαυτό μου… Μη φανταστείτε λούσα και τέτοια… Όχι! Απλά… βρακάκια (που μόνο «άκια» δεν τα λες!) και ένα λάδι Weleda να απλώνω στην κοιλούμπα μπας και σκαπουλάρουμε το λουκ γεωγραφικού χάρτη (σας είπα ότι εδώ και καιρό έσκασαν 2 κόκκινες ραγάδες εκατέρωθεν του ομφαλού… Προσπαθώ να μείνω ψύχραιμη και να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι αυτά είναι τα γαλόνια της μητρότητας, ουφ!).

Τώρα πια περιμένουμε τον υπέρηχο β’ επιπέδου… Ακόμα έχω ένα άγχος για το αν το μπεμπέ είναι καλά (στην πρώτη εγκυμοσύνη μάλλον ότι να ‘ναι ήμουν…). Επίσης έχω ένα έξτρα (ολίγον τι επιφανειακό) άγχος για το αν θα ισχύει το «κοριτσάκι». Όχι τίποτα, αλλά τώρα τελευταία όλο ιστορίες για αγόρια που φανέρωσαν εντελώς ξαφνικά τα προσόντα τους ακούω και άντε μετά να τους συμμαζέψω όλους όσους έχουν δέσει σκοινί κορδόνι ότι έρχεται η Ειρήνη. Εγώ για καλό και για κακό, ακόμα δεν αποκαλώ το μικρό με το όνομά του… Καμιά φορά το φωνάζω «Ειρήνη-Αναστασία-Αρχέλαος» για να πέσω μέσα.

Ελπίζω όλες οι εγκυούλες της παρέας να παιρνούν ωραία και χαλαρά όπως περνάω εγώ αυτές τις μέρες! Αλήθεια έχουμε κάποια νέα εγκυμοσύνη;; Για πείτε!