Ειμαι η Βασω, 20 ετων και μενω μονιμα στο Λουξεμβουργο… Θα ηθελα να σας μιλησω για την ιστορια της γεννησης του μικρουλη μου!
Γεννησα με καισαρικη και επισκληριδιο. Τελευταια εμμηνος ρυση 28-3-2011. Καταφερα να μεινω εγκυος απο τον πρωτο μηνα προσπαθειας! Οταν εκανα το τεστ εγκυμοσυνης με 3 μερες καθυστερηση, με επιασε μια αγωνια…. για το αν θα ειμαι καλη μαμα, αν θα ειναι κοριτσακι ή αγορακι… αλλα ολα ξεπεραστηκαν απο την απεραντη ευτυχια που ενιωθα….
Ολα κυλουσαν τελεια, εξετασεις αιματος, β επιπεδου, ντοπλερ… Ειχα απιστευτη ενεργεια και ορεξη (εξου και τα 20 κιλακια που πηρα), μεχρι που πηγαμε για εναν απλο υπερηχο στις 33 εβδομαδες και ενιωσα τη γη κατω απο τα ποδια μου να χανεται…. Το νινι μου ηταν μολις 1.800 γραμμαρια, λιγοτερο απο το κανονικο και ο πλακουντας ειχε γερασει και το μωρο δεν τρεφοταν καλα… Απο τοτε το παρακολουθουσαμε καθε 2 με 3 μερες….
Τελικα δεν μας επαιρνε αλλο και 36 εβδομαδες και 4 μερες μπηκαμε για προκληση…. Δεν εκανα καθολου διαστολη ωσπου αναγκαστικα πηγαμε για καισαρικη… Ενιωσα τοοοοοσο φοβο στην ιδεα οτι θα μου κοψουν την κοιλια…
Η ωρα περνουσε, εκανα επισκληριδιο και αρχισα σιγα σιγα να μουδιαζω…. Ενιωθα κατι χερια να μου ζουλανε την κοιλια, πολυυυ περιεργο συναισθημα, ωσπου ενιωσα οτι καποιος με παταει με δυναμη την κοιλια και τελικα…. στις 9-12-2011 ακουσα το πιο υπεροχο κλαμα, το κλάμα του μωρου ΜΟΥ!!!!
Ηταν ολα τοσο φανταστικα, δεν θα ξεχασω ποτε το πρωτο βλεμμα που ανταλλαξαμε… Την πρωτη φορα που ενιωσα το δερματακι του…
Αυτη ηταν η ιστορια της γεννας μου, μπορει σε πολλες να ακουστει μια απλη ιστορία, αλλα για μενα ειναι η ιστορια που αλλαξε ολη μου η ζωη… Γεννησα το αντρακι μου!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Γεννήσαμε ακριβώς ίδια μέρα!!!! Και εγώ αγοράκι, με καισαρική με επισκληρίδιο και ένιωθα όπως λες χέρια να σε ζουπάνε. Και μετά τσουπ! Να ένα κεφαλάκι να βγαίνει και μία τσιρίδα!!! Την νιώθω την ιστορία σου απόλυτα και ξέρω ότι και για σένα, όπως και για μένα, είναι η πιο έντονη μέρα της ζωής μας!! Να μας ζήσουν τα αγγελουδάκια μας!