Νταντάδες… νταήδες!
Νταντάδες… νταήδες!
γράφει η Λίζα
Είμαι 9 μηνών έγκυος και αρχίζω να σκέφτομαι πως το πιθανότερο είναι να χρειαστώ κάποια στιγμή νταντά. Και τότε μου ξαναήρθε στο μυαλό η δικιά μου τραγική εμπειρία απο «νταντά’ – νταή.
Πήγαινα μόλις πρώτη δημοτικού, δούλευαν και οι 2 γονείς μου πολλές ώρες (ωραίες εποχές που είχε δουλειές, ε;). Η μητέρα μου είχε γίνει καλή φίλη με μια γειτόνισσα που πρόσφατα είχε κάνει το 3ο παιδί. Την εμπιστευόταν, ήταν μια γυναίκα ήρεμη, πράα, χαμηλών τόνων και τόσο γλυκιά με τα παιδιά της. Αυτά μέχρι που άρχισε να με κρατάει.
Δώστε προσοχή τώρα στη συμφωνία που έκανε με την έξυπνη τη μάνα μου.
1. Με πάει η μάνα μου κάθε πρωί στο σχολείο μου.
2. Με παίρνει αυτή (η γειτόνισσα – μάνα του Χίτλερ) που έτσι κι αλλιώς θα πήγαινε για τα δικά της παιδιά.
3. Φαγητό μου έδινε η μάνα μου σε ταπεράκι, δεν με τάιζε δηλαδή η γειτόνισσα-δολοφόνα.
4. Δεν είχε καμία υποχρέωση να με διαβάζει και να με φροντίζει περαιτέρω, απλά με κρατούσε σπίτι της μέχρι να έρθει να με πάρει η μαμά μου (πολλές φορές βράδυ).
Και όλα αυτά με αντάλλαγμα το ΜΙΣΟ μισθό της μάνας μου (που τότε ήταν μεγάλοι μισθοί, οπότε δεν την πείραζε τη μάνα μου γιατί βόλευε η όλη φάση) μιλάμε για πολλά λεφτά γι αυτά που ΔΕΝ έκανε.
Τα βασανιστήρια που μου έκανε είναι απο τρομακτικά έως μηνύσιμα. Μόνο μερικά απο αυτά θα πώ και νομίζω φτάνουν.
Δεν με άφηνε να χρησιμοποιώ την τουαλέτα τους και μια φορά που τα έκανα πάνω μου γιατί δεν άντεχα 8 ώρες χωρίς τουαλέτα, έφερε το πράσινο το λάστιχο απο το μπαλκόνι και άρχισε να με βρέχει με αυτό και να με δέρνει σε κατάσταση αμόκ.
Μου έπαιρνε πάντα το γιαούρτι που μου έδινε η μαμά μου να φάω με το μεσημεριανό και το έδινε στα παιδιά της, γιατί έλεγε οτι εγώ δεν το έχω ανάγκη.
Όταν ερχόταν κότες στο σπίτι της για καφέ με κλείδωνε στην κρεβατοκάμαρα, για να μην ενοχλώ. μπορεί να καθόμουν ακίνητη και για 2 ώρες εκεί.
Οι δύο πολύ μεγαλύτεροι γιοί της (σχεδόν έφηβος ο ένας) έψαχναν πάντα στην σάκα μου και έπαιρναν το χαρτζιλίκι μου εν γνώση της αυτή απλά γελούσε.
Έτρωγα πολύ ξύλο γενικά απο όλη σχεδόν την οικογένεια (εκτός απο τον άντρα της και την κόρη της) και η δικαιολογία της για τις μελανιές μου στη μαμά μου ήταν οτι «Να μωρέ έπαιζαν τα παιδιά και χτυπήθηκαν μεταξύ τους» .
Σταμάτησε να με πηγαίνει εκεί η μάνα μου γιατί η αχόρταγη ζήτησε αύξηση, (ήθελε τα 3/4 του μισθού της μάνας μου) και όχι γιατί την εκλιπαρούσα να μην με ξαναπάει. Δεν της είχα πει ποτέ τότε τι ακριβώς μου έκανε γιατί ένιωθα οτι τα άξιζα αυτά που μου έκανε και νόμιζα θα με μάλωνε και η μαμά. Έλεγα μόνο να μη με ξαναπάει εκεί. Η μαμά μου μετάνιωσε κλαίγοντας ακόμα και σήμερα και εγώ θυμώνω μαζί της κάθε φορά που το σκέφτομαι γιατί δεν το έψαξε λίγο παραπάνω, τις μελανιές, τα χτυπήματα, τα κλάματα, το οτι δεν ήθελα να πηγαίνω εκεί.
Κάνει τόσο βαθύ τραύμα στην ψυχούλα του παιδιού, νιώθει αβοήθητο, και το χειρότερο, ένιωθα ότι συναινούσε και η μαμά μου σε αυτό αφού δεν με έπαιρνε απο εκεί. Εγώ δε θα το ξεπεράσω ποτέ. Όλο αυτό ας δώσει ένα μήνυμα στις μανούλες. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι εμπιστοσύνης. Εμπιστευτείτε το παιδί σας και όχι τον ξένο. Στο πρώτο σημάδι ότι το παιδί σας δεν περνάει καλά την ώρα φύλαξης από τρίτο, έστω και από γιαγιά θα τολμήσω να πω, ψάξτε το ΑΜΕΣΩΣ, μην περιμένετε να σας το πει το παιδί ξεκάθαρα γιατί πολύ απλά μάλλον νιώθει ενοχές και δεν θα σας το πει. Μην αφήσετε να περάσει ούτε μέρα χαμένη!!!!
Λίζα
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΜΕΤΑΦΕΡΩ ΣΑΣ ΜΕΤΑΦΕΡΩ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ ΝΑ ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΠΡΩΙ-ΑΠΟΓΕΥΜΑ, ΕΤΣΙ ΕΨΑΞΑ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΕΣ ΩΡΕΣ. Η ΠΡΩΤΗ ΚΟΠΕΛΛΑ (ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ)ΗΤΑΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΡΟΒΛΛΗΜΑ, ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΚΑΙ ΚΑΤΕΓΡΑΦΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΜΑΙ ΓΙΑ ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΤΟΥ, ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΗΤΑΝ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΦΗΝΕ ΝΑ ΦΥΓΕΙ,ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΨΑΞΩ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΚΟΠΕΛΛΑ, ΕΤΣΙ ΒΡΗΚΑ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ, ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΑΡΑΠΟΝΟ, ΟΜΩΣ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΤΗΚΕ Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΟΤΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΟΙΜΟΝΤΟΥΣΑΝ ΕΚΕΙΝΗ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ ΜΙΛΑΓΕ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ Η ΤΗΣ ΕΦΕΡΝΑ ΤΑ ΑΠΛΥΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΕΒΑΖΕ ΤΑ ΠΛΥΝΤΗΡΙΑ ΤΗΣ, ΕΤΣΙ ΤΗΣ ΖΗΤΗΣΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ, ΕΔΩ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΓΥΡΙΖΑ ΣΠΙΤΙ ΡΩΤΑΓΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑΝ, ΕΛΕΓΧΑ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΤΑ ΑΦΗΝΑ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΕΤΟΙΜΟ ΕΤΣΙ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΤΡΩΝΕ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΚΟΙΤΟΥΣΑ (ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ, ΙΣΩΣ). ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΟΠΕΛΛΑ (ΑΔΙΟΡΙΣΤΗ ΔΑΣΚΑΛΑ) ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΘΗΚΟΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ (ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ), ΕΛΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΠΟΥ ΓΥΡΝΟΥΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ, ΕΤΣΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΕΝΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΩ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΜΒΑΝΕΙ, ΗΔΗ ΕΙΧΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΛΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΩ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΣΤΕΙΛΩ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΦΩΝΑΖΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΜΙΛΑΓΕ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΟΧΛΟΥΣΕ ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ ΒΛΑΚΑ,ΧΑΖΟ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΛΛΑ, ΟΤΑΝ ΜΕ ΕΙΔΕ ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ (ΗΜΟΥΝ ΣΕ ΑΛΛΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΚΠΛΗΞΗ) ΠΑΓΩΣΕ ΒΡΗΚΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΠΟΥ ΒΕΒΑΙΑ ΗΤΑΝ ΠΕΡΙΤΤΕΣ. ΔΕΝ ΞΑΝΑΕΦΕΡΑ ΑΛΛΗ ΚΟΠΕΛΛΑ ΣΠΙΤΙ ΕΠΑΙΡΝΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ, ΠΕΡΑΣΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΑΛΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ. ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΤΕ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΟΤΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΞΑΦΝΙΚΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΕΙΤΕ ΣΤ0 ΣΠΙΤΙ, ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ, ΡΩΤΑΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ, ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΩΡΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΙΚΕΣ.
τα πράγματα ειναι απλά .η babysitter σε αυτη τη χώρα δεν ειναι επάγγελμα ήτοι δεν ασκείται απο επαγγελματίες με γνώσεις ,πιστοποίηση και έλεγχο .καθε ανεργη κυρία ηλικίας απο 25-65 ετών νομίζει οτι με το να δηλώνει "ειμαι πολυ ευχάριστος άνθρωπος και αγαπάω πολυ τα παιδια "οτι μπορει και να το κάνει .δυστυχως για εμάς τις εργαζόμενες μαμάδες και τα παιδια μας δεν μπορει .ευτυχως φτάνει γρήγορα η σωτηρια ηλικία των 2 και πανε σταθμο .εγω τουλάχιστον εκει κατάλαβα ποσο απελπιστικά βαριοταν η κυρία (Ελληνίδα ) παρακαλω στο σπιτι μου να φροντίσει για το συχνο αλλαγμα του μωρού και τον έβρισκα κατακόκκινο τον καημενο ενώ στο σταθμό 18 παιδάκια με δυο δασκάλες δυο χρονια δεν συνέβη ποτε !!