Το παιδί ζωγραφίζει στους τοίχους (του σαλονιού)
Aπό τότε που το παιδί αρχίζει να απλώνει τα… πλοκάμια του και πέρα από το ρηλάξ-καρεκλάκι-παρκοκρεβατάκι-κτλ, έρχεται αντιμέτωπο με μια πληθώρα «ΜΗ!» και «ΟΧΙ!»
«Μη βγαίνεις στο μπαλκόνι!«
«Όχι το τηλέφωνο! Όχι!«
«Μηηηηη, θα σε πατήσει το αυτοκίνητο!«
«Όχι, το βάζο της μαμάς!«
«Μην ανοίγεις το ντουλάπι!«
«ΟΧΙ το μαχαίρι! ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ!»
«Μηην σκαρφαλώνεις στη βιβλιοθήκη!«
«Όχι, τα τσιγάρα του μπαμπά!«
«Μην βάζεις το παπούτσι της μαμάς στο στόμα!«
Ουφ! Τόσα όχι και τόσα μη που ειλικρινά ώρες ώρες τα λυπάμαι τα έρμα… Όχι, για σκεφτείτε πόσες φορές μέσα στη μέρα αναφωνείτε αυτές τις δύο (και άλλες συγγενικές) λεξούλες…
Ο κόσμος μας ΔΕΝ είναι φτιαγμένος για τα παιδιά. Και όχι, δεν μιλάω για το φυσικό κόσμο, μιλάω για αυτόν που οι ίδιοι οι άνθρωποι δημιουργήσαμε, τάχα μου για τη βόλη μας… Ποια βόλη; Που αναγκάζουμε το είδος μας να ξεκινάει τη ζωή του μέσα στην άρνηση και την απαγόρευση;
Από τότε που η Αθηνά άρχισε να ανακαλύπτει τον κόσμο, έχω αποφασίσει -απο κοινού με τον μπαμπά της φυσικά- να είμαι όσο πιο χαλαρή γίνεται. Όχι, δεν την αφήνω να παίζει με μαχαίρια, πούρα και απορρυπαντικά, όμως να… σε κάποια πράγματα είμαι πολύ λάσκα.
Ας πούμε στη ζωγραφική στον τοίχο! Γιατί πρέπει να περιορίσω τη δίψα της για «τέχνη» σε μία κόλλα χαρτί; Και γιατί δηλαδή πρέπει σώνει και ντε το σαλόνι μου να έχει κάτασπρο τοίχο; Και γιατί ο κάτασπρος τοίχος να θεωρείται καλύτερος από έναν τοίχο στον οποίο έχει δημιουργήσει το ίδιο μου το παιδί;
Το σπίτι μας φτιάχνεται από εμάς τους ίδιους. Γιατί να βάζουμε πινελιές μόνο οι μεγάλοι και όχι και τα παιδιά μας;
Πολύ το γουστάρω το σαλόνι μας με το νέο του λουκ! Άσε που συνεχώς αλλάζει μιας και οι ζωγραφιές ολοένα και αυξάνονται.
Βαρέθηκα τα πρέπει και τους τύπους και τα στερεότυπα με τα οποία ζούμε πια… Τι στο καλό; Από τις σπηλιές ξεκινήσαμε, μην ξεχνιόμαστε…
Ζωγράφισε, παιδί μου! Ζωγράφισε όσο θέλεις, αρκεί πάντα να με κοιτάς με αυτό το χαμόγελο ευτυχίας μετά από κάθε σου νέα δημιουργία!
ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΚΟΜΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΝΟ ΘΑ ΠΡΟΤΙΜΟ ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥΣ ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΔΟΜΑΤΙΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΑΣΤΕΛΗΝΕΣ ΔΑΚΤΙΛΟΜΠΟΓΕΣ ΤΕΜΠΕΡΕΣ ΝΕΡΟΥ, ΑΠΟ ΝΑ ΤΑ ΚΗΝΙΓΑΟ ΣΥΝΕΧΕΙΑ .ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΛΟΝΗ ΥΠΑΡΓΕΙ ΛΗΣΗ ΛΕΓΕΤΑΙ ΧΑΡΤΙΝΗ ΜΕ ΤΟ ΜΕΤΡΟ .
με τετοιες υπογραφες ειναι και εμας γεματο το υπνοδωματιο μας!!!!περιμενουμε να προσθεθουν και αλλες λογω υπαρξης δευτερου καλιτεχνη
Το σπίτι μας είναι σχεδόν όλο ζωγραφισμένο με πολύ μεράκι από τον γιο μου κ το λατρεύουμε!!!!!!!!
υπεροχο... κι εγω μικρη ζωγραφιζα τουσ τοιχους... η μαμα μου ειχε βρει τη λυση στο υπεροχο βετεξ τησ...
Διάβασα αρκετά σχόλια και πραγματικά εντιποσιασιάστικα με το πάθος που έχουμε οι περισσότερες!!! ποσο ευκολα ξεκατινιαζόμαστε οι γυναίκες!! ποσο κακές και πόσο μελιστάλακτες μπορούμε να γίνουμε!! ποσο μπορούμε να αναμασάμε τα ίδια και τα ίδια!! και να λέμε το ίδιο πράμα με διαφωρετικά λόγια ετσι σε κουβέντα να βρησκόμαστε... και για να προκαλέσω και λίγο θα πω κι εγω μια αποψη ίσος και ψιλοχοντροασχετη με το θέμα. Αναρωτιέμε αν τις ώρες που κάθομε μπροστα στην οθόνη και προσπαθώ να λύσω τις απορίες-ανασφαλειες για το τι ειναι σωστό να κανω ως μανα και τι λάθος ,τις αφιέρωνα σκυμένη πάνω απο τα παιδάκια μου αφουγκραζόμενη τις ψυχούλες τους...Μήπως ειχα καλύτερα αποτελέσματα? Και θα μου πείτε και δικαίος: "αντε στα παιδακια σου και παράτα μας" Αλα ναι ειμαι και γω μια ορκισμενη μάνα που θελω να ειμαι master μαμα και κατω απο τη σημαια του ενδιαφέροντος για τα παιδιά μου να ξεκατινιάζομαι και να αυτοθαυμάζομαι και να εκτονόνομε γιατι πως αλιός θα περάσει η ρημάδα η καθημερινότητα?
Σηγνώμη για το κακογραμένο κείμενο, βαρέθικα να το διορθόσω, ελπίζω να μην δυσκολευτείτε να το κατανοήσετε αν μπήτε στον κόπο να το διαβάσετε.
ΜΗΤΕΡΕΣ ΚΑΤΙΝΕΣ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ BLOG ΜΑΜΑΔΩΝ,ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ BLOG ΚΥΡΑΔΩΝ......
Με πολυ αγαπη , κατανοηση, φρικη και σεβασμο σε ολες τις μαμαδες ..θα θελα να επαναφερουν στην καλα "θαμμενη" μνημη ολα αυτα που καναμε και μεις ως παιδια..μικρα ή μεγαλυτερα στο σπιτι μας..ή στις δολιες και ταλαιπωρες μανουλες/γιαγιαδες μας..Μην βλεπετε τοοοοοοση πια τηλεοραση, δεν ειμααστε ευτυχως Αμερικη..και να βαλει ο Θεος το χερακι του ..και μεις δεν θα γινουμε...Εκτος απο τα απορρυπαντικα που θα επιστρατευσετε ..καντε το ιδιο και στον παιδικο ρομαντισμο που οι καταστασεις που ζουμε πανε να μας κλεψουν...Ας χαμογελασουμε στα παιδια μας ακομη και οταν κανουν κατα "το πρωτοκολλο" αταξιες...Δεν πειραζει παντα να κανουν αταξιες..ουτε να τα κακομαθαινουν και λιγακι οι γονεις μας ή τα πεθερικά μας..όλα χρειαζονται!Καλο βραδυ σε ολες..
Ζητώ να γίνει εξονυχιστική έρευνα σε όλα τα πατρικά σπίτια των χρυσαυγιτών και των κομμουνιστών και των εξτρεμιστών, όλων γενικά, για να δούμε αν ζωγράφιζαν στους τοίχους τους!! Και να μαλώσουμε και τις μανούλες τους, που τα άφηναν ελεύθερα! Τί διαβάζω, Θεέ μου!!!
den ekatsa na diabasw ola ta sxolia , katalaba peri tinos prokeitai apo ta sxolia ton ipolipon! re paidia eleos! as koitame to pos megalei i kathe mia to paidi tis - k tin kampoura tis-!!! kanenas den exei spoudasei to pws na eisai kali mana , alla as diabasoume k kanena bibliaraki!!! H KA8EMIA AS KOITAEI TI KANEI TO PAIDAKI THS!!! k oi ipoloipes istories - ton allwn- einai gia na ma8ainoume k OXI na sxoliazoume!!!!!!!!!!
EIMAI MHTERA 3 PAIDION K STO SPITI MOY GINETAI XAMOS OTAN TA PAIDIA EINAI EKEI.EXOYN ZOGRAFISEI OXI APLA TOYS TOIXOYS K TO SALONI.TI NA KANO TA EXO MALOSEI K ASXHMA ALLA DEN KATALAVAINOYN.THA MEGALOSOYN.DEN THA XALIEMAI KATHIMERINA ME TO SPITI.ELEOS.
Δεν είμαι μητέρα,ειμαι μολις 24 χρόνων κ όμως καθημερίνα και ανελλιπώς διαβάζω το block της Ολιβιας. Ζούμε στην Ελλάδα,σε μια χώρα που πλέον ο ένας κοιτάει να βγάλει το μάτι του άλλου. Προφανώς είστε δυστυχισμένες η δεν περνάτε καλά στην ζωή σας γι'αυτό κ τόσο μίσος απέναντι σε μια νεα γυναίκα που συμβουλεύει αλλά κ δίνει δύναμη σε τόσες μαμάδες γιατί κακά τα ψέμματα το να είσαι μητέρα την σήμερον ημέρα θέλει δύναμη. Γι'αυτο λοιπόν βάλτε στην άκρη τον κομπλεξισμό σας κ φροντίστε να μην μεταδώσετε στα παιδιά σας αυτές τις αρνητικές συμπεριφορές απέναντι σε ενα blog κ στην Ολίβια η στην κάθε Ολίβια,που στην τελικά μπαίνετε στην διαδικασία να διαβάσετε τα άρθρα της ΟΙΚΟΙΟΘΕΛΩΣ!!!
Το τι θα κάνει η κάθε μια με τους τοίχους της είναι δικιά της υπόθεση (παρεπιπτόντως δε συμφωνώ), αλλά όσον αφορά το κείμενό σου Ολίβια δεν είναι δυνατόν να συγκρίνω τα όρια που βάζουμε στα παιδιά για την δική τους ασφάλεια με την απαγόρευση της ζωγραφικής στον τοίχο!εννοείται πως θα του πω όχι, μην παίζεις με μαχαίρια, με τσιγάρα, με παπούτσια, μην μπαίνεις μπροστά στα αυτοκίνητα και μην πηδάς από τα μπαλκόνια και δεν θα έχω και καμία τύψη μήπως περιορίζω την ελευθερία του!τα παραδείγματά σου είναι άστοχα.
Με είδες να γράφω κάτι διαφορετικό;
Αν διαβάσεις το άρθρο θα δεις ότι λεει, ότι επειδή αναγκαστικά ακούει η μικρή πολλά όχι , για τα πούρα για τα παπούτσια κλπ κλπ, επιλεγεί να μην της πει όχι σε αυτα που δεν την βλάπτουν
Εφόσον διαβάζεις με τόσο ζήλο τα άρθρα της Ολίβιας, φρόντισε τουλάχιστον να διαβάζεις το ίδιο προσεκτικά και τα σχόλιά μας.
Axxx ζηλεύω.... Άντε να μεγαλώσει και το δικό μου νινί να μας φτιάξει και εμάς ωραίους τοίχους!!!! χαχαχα μπράβω Αθηνούλα!!!
δεν ξέρω αν θα μου άρεσε η ζωγραφική στους τοίχους γιατί το νινί μου είναι μικρακι όμως ξέρω πως τα καταπιεσμένα συναισθήματα δεν βγάζουν σε καλο, όσες πιστευουν πως επειδή δεν αφήνουν το παιδί τους να ζωγραφίσει τους τοιχους του σπιτιού δεν θα ζωγραφίσει (και κατ΄επεκταση δεν θα κάνει κι αλλα που του απαγορεύονται) σε ξένο σπίτι, στο σχολειο του η οπουδήποτε αλλου μάλλον κάνει ένα τραγικό λάθος....ουδέποτε η Ολιβια υπεδειξε σε καμια πως να μεγαλώσει το παιδί της...μιλάει για το ΔΙΚΟ ΤΗΣ παιδακι, γραφει τα δικα της βιωματα και εμπνεει πολλες απο εμάς και μπραβο της, σωστο να μην συμφωνουμε όλοι και να το λεμε, αλλα πολύ αδικη η επίθεση, πολυ άδικη, ύπαρχουν και όμορφοι τροποι να εκφρασουμε την διαφωνία μας και όχι να χαρακτηριζουμε ενα παιδάκι και την μανουλα του τόσο άσχημα, έλεος, και μέτα μιλάμε για τρόπους και το πως θα μάθουμε στα παιδιά μας να είναι σωστά όταν δεν ξέρουμε να μιλήσουμε εμείς οι ίδιοι....αμα μάθει κυρά μου το παιδί σου να μιλάει όπως εσύ και να είναι τόσο αγένες θα το σώσει που δεν ζωγραφίζε τους τοίχους??ας είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ πανω απ ολα αυτους τους δύσκολους καιρούς
''Ε ναι σωστα! Η Ολιβια ειναι τοσο τελεια που οποισδηποτε τολμησει ever να ξεστομισει κατι αντιθετο ειναι κακος και συκοφαντης…'' ΠΟΣΗ ΚΑΚΙΑ ΚΑΙ ΖΗΛΕΙΑ ΚΡΥΒΕΙ ΑΥΤΗ Η ΦΡΑΣΗ ΣΟΥ ΒΡΕ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ..ΛΥΠΑΜΑΙ..ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΡΜΟΔΙΑ ΝΑ ΚΡΥΝΩ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΕΝΩΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΓΙΑΤΙ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΑΝΑ,ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΜΙΑ 'ΣΙΩΠΗΛΗ' ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ ΤΟΥ ΜΠΛΟΓΚ..ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΩ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΝΑ ΔΙΑΚΡΥΝΩ ΤΗ ΖΗΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΚΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΚΡΗΣΗ..ΕΣΕΝΑ ΤΙ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΕΠΙΤΙΘΕΣΑΙ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ..ΠΟΛΥ ΠΙΚΡΟΧΩΛΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΑΠΛΑ ΣΤΕΚΟΜΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΡΑΣΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΔΙΧΝΕΙ ΠΟΣΗ ΚΑΚΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΣΟΥ,ΚΑΙ ΖΗΛΕΙΑ...ΑΣΕ ΤΗΝ ΚΟΠΕΛΑ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΕΛΕΥΘΕΕΡΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΛΥΚΗΤΑΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΣΧΟΛΕΙΣΟΥ ΛΙΓΟ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ..ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ...ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΜΙΑ ΓΝΩΜΗ ΤΗΣ ΣΑΝ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΑΛΛΑ ΠΟΣΟΟΟΟ ΜΑΛΛΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΡΩΤΥΠΑ..ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΜΠΛΟΓΚ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΔΕΝ ΣΕ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ...ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΩ...ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΒΟΥΛΑ ΩΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΖΟΜΑΣΤΕ..ΕΙΣΑΙ ΣΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΧΩΡΟ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΝΑ ΠΑΤΗΣΕΙΣ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΑΚΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΑΝ ΔΕΝ ΣΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΠΟ...ΑΚΟΥ ΕΚΕΙ ΣΑΧΛΑΜΑΡΕΣ...ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΧΑΖΟ ΠΡΟΤΥΠΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΠΛΑΣΑΡΟΥΝ ΚΑΙ ΣΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ, ΤΑ ΤΡΩΤΕ ΑΜΑΣΗΤΑ...ΑΥΤΟ ΣΑΣ ΠΕΙΡΑΞΕ..ΑΦΗΣΕ ΤΗΝ ΚΟΠΕΛΑ ΝΑ ΧΑΙΡΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΤΗΣ ΕΣΕΝΑ ΤΙ ΣΕ ΚΑΙΕΙ..ΑΣΧΟΛΗΣΟΥ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΚΑΜΠΟΥΡΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ,ΗΜΑΡΤΟΝ ΔΕΝ ΒΡΗΚΕΣ ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΤΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΦΩΤΕΙΝΟΥ ΠΑΝΤΩΓΝΩΣΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΙΤΗ...ΓΙΑ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΤΟΣΟ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΟ..ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΕΝ ΓΛΥΦΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ..
διαβαζω το μπλογκ της Ολίβιας απο την πρώτη του στιγμή , δεν έχω σχολιάσει ποτε ξανα οτιδήποτε, αλλά νομίζω πως δικαιούμαι να πω την άποψη μου. Εχω και εγω ενα κοριτσακι σχεδον δυο έτων και είμαι πολύ ελαστική σαν μαμα και το παιδι μου μεγαλώνει με πολύ αγάπη , την αφήνουμε να παίζει μαζί μας και το σπίτι της είναι το βασίλειο της.Αν εγω της απαγορέψω να εκφραστεί στο δικό της σπίτι ΤΟΤΕ θα εκφραστεί αλλού και τότε μπορεί να είναι το θρανίο του σχολείου ή το αμάξι του γείτονα αργότερα. Γιατί σε σπίτια που επικρατούν απαγορεύσεις ,τα παιδιά θα ξεσαλώσουν μόλις μπορέσουν,όταν η αυστηρη μαμα δεν βλέπει και τότε κυρίες μου μην εκπλαγείται αν το παιδί σας γίνει αναρχικό.Γιατι όπως λέει και ο σοφός λαός αυτά που κοροιδεύεις σου ρχονται. !!!!!Γιαυτό ας κρατούν μικρό καλάθι οι "τέλειες" της παρέας. Και στο κατω κατω μην διαβάζετε αμα δεν γουστάρετε. Εγω γουστάρω Ολίβ και θα διαβάζω.
μ'αρεσει που καποιες λενε περι σεβασμου του χωρου του αλλου κ οχι μονο δεν σεβονται τον χωρο του αλλου,δηλ αυτο εδω το blog,αλλα ουτε κ τους ανθρωπους...τι να το κανω αν δεν ζωγραφιζει τους τοιχους αλλα συμπεριφερεται τοσο ασχημα στον διπλανο του;;η πρωτη μου σκεψη στο να αρχιζει να ζωγραφιζει τοιχους ηταν''αμαν!!!!''αλλα μετα θυμηθηκα οτι κ εγω ειχα ζωγραφισει τοιχους,μεχρι κ χαρτονια με κολλα ειχαμε κολλησει με την αδερφη μου αλλα η μαμα μας ποτε δεν μας μαλωσε,στο σχολειο της εδιναν συγχαρητήρια για την συμπεριφορα μας,στα ξενα σπιτια παιζαμε ωραιοτατα με τα παιδακια και αναρχικες δεν γιναμε...ας μην τα τραγικοποιουμε πια ολα!!παιδακια ειναι,θα κανουν κ τις αταξιες τους..εγω εχω παρατηρησει πως αν απαγορευεις αυνεχεια ειναι σαν να τους λες ξανακαντο...
Δεν έγραψα νωρίτερα γιατί για να είμαι ειλικρινής τις ιστοριούλες τις Ολίβιας τις αφήνω για ήρεμες στιγμές ( που είναι σπάνιες σπίτι μας )επειδή τις απολαμβάνω!!Λοιπόν εγώ είμαι της σχολής της Ολίβιας σε αυτό το θέμα!!Το σπίτι μας το έχουμε όλοι μαζί άρα το μοιραζόμαστε με τα παιδιά μας!Πως θα μπορώ αύριο να φωνάζω μαζευτείτε σπίτι σας όταν δεν υπάρχει μέσα σε αυτό το σημάδι τους!!!χιχιχιχι!!Εμένα με την ζωγραφική δεν έχουν ασχοληθεί πάρα πολύ οι τοίχοι εννοείτε έχουν κάτι από Πικάσο πάνω τους όμως τους αρέσει η γλυπτική μάλλον....όλα τα φορτηγά - λεωφορεία - τανκς τσουλάνε τέλεια στους τοίχους και επειδή όταν ο τοίχος έχει γωνία το φορτηγό βρίσκει μαντέψτε!@!!!!οι τοίχοι μας είναι πλέον στρογγυλοί!!!!Α!!και επειδή το υγρό στοιχείο είναι από τα αγαπημένα μας και οι μπουγάδες πάνε και έρχονται όλη μέρα μόλις σήμερα ανακάλυψα ότι έχουν φουσκώσει τα ντουλάπια της κουζίνας!!!(τυχερές οι κοπέλες που θα τους πάρουν)Ε ΚΑΙ??Όχι δεν έχω μπαμπά εκατομμυριούχο αλλά έχω ευτυχισμένα παιδιά!!Αξία ανεκτίμητη!!!Πουθενά αλλού δεν θα κάνουν κάτι τέτοιο αλλά αυτή δεν είναι η έννοια του σπιτιού μας??!!ένα μέρος που μαζευόμαστε και νιώθουμε ασφάλεια και ευτυχία!!!Δεν έχω σαλόνι η κουζίνα η προσωπικό χώρο έχω έναν τεράστιο παιδότοπο και είμαι περήφανη για αυτό !Θα μεγαλώσουν γρήγορα και θα σταματήσουν να έχουν αυτές τις ασχολίες και ίσως να πάρουν το πινέλο να βάψουν πάλι τον τοίχο όπως ήταν αρχικά γιατί θα έρθει η κοπέλα τους στο σπίτι και θα πρέπει να είναι όμορφο όμως δεν με νοιάζει ο τοίχος βάφετε ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω!!!!Ένα πράγμα θα πω που επιβεβαιώνει σε μένα την απόφαση μου: όταν ήμουν εγώ μικρή στο σπίτι μου υπήρχαν κανόνες τους τηρούσα πάντα όταν η μητέρα μου έγινε γιαγιά μου ζήτησε συγνώμη που δεν με άφησε ποτέ να κάνω αυτά που αφήνει να κάνει τώρα ο γιος μου μέσα στο σπίτι της....
τα ντουλάπια που φουσκώνουν είναι ιδιοκτητα;;; γιατί σε τέτοιο βανδαλισμό νομίζω πέφτει λόγος και στον ιδιοκτήτη - εκμισθωτή....
καλα μερικες ειστε πολυ ανοητες κ γελοιες.θελετε να λεγεστε κ μαμαδες που διδασκετε στα παιδια σας σεβασμο???σας ευχομαι,οταν μεγαλωσουν λιγο κ διαφωνουν με κατι που θα τους πειτε,να σας μιλανε με τοση χυδαιοτητα κ κακια οπως μιλησατε στην ολιβια κ στην καθε μητερα που πρατει αντιθετα απο εσας.δεν εχει κανενας το δικαιωμα να κρινει κανεναν κ ποσο μαλλον οταν μιλαμε για μεγαλωμα παιδιων.ειμαι πολυ τυχερη που δεν ειστε η μαμα μου!!!ολιβια μην μασας!!την αποψη σου συνεχισε να την λες οπως κανουμε ολες κ ασε τις καθως πρεπει κυρατσες να τα βρουν μεταξυ τους,ταιριαζουν τοσο πολυ αλλοστε!!!!!
kala ta les fili mou!!!
Η Δανάη είναι 13 μέρες μεγαλύτερη από την Αθηνά κι έχει ζωγραφίσει τα μαξιλάρια,τα σεντόνια,τον καναπέ και τα νινάκια της! Να ζουλεύεις Ολίβια! Χιχιχιχι!!!
εμεις σαν παιδια ειχαμε ενα μοτο "σπιτι καντε οτι θελετε εξω στον κοσμο ομως θα ειστε κυριες!" και ζωγραφιζαμε και ουρλιαζαμε και τραγουδαγαμε και τα παντα καναμε βγαινοντας ομως εξω ημασταν υποδειγμα! οποτε εγω πιστευω πως αν δεν εχεις ελευθερια στο χωρο σου τοτε που θα εχεις??? και μην ξεχναμε και τα καταπιεσμενα παιδια που με το που βρεθουν σε αλλο περιβαλλον και ακομα χειροτερα μακρια απο το γονιο αφηνιαζουν! και ως ζωντανο παραδειγμα ναι ειχα γεμισει το θρανιο μου τραγουδια αλλα ουδεποτε εσπασα θρανια εππηρεασμενη απο την ελευθερια που ειχα σπιτι μου!
προσωπικά δε θέλω να ζωγραφίζουν τους τοίχους, γιατί εκεί που μένουμε είναι με νοίκι. Ο μικρός πάντως έχει προσπαθήσει πολλές φορές να ζωγραφίσει, έχει γράψει τους τοίχους, τα πατώματα, τους καναπέδες και σε άλλα σημεία. Δεν είναι εύκολο μετά να φύγουν, αν και τα καθαρίζω, του έχω εξηγήσει, τον έχω μαλώσει, όμως όταν βρει την ευκαιρία θα το κάνει. Γενικά το σπίτι μου δεν θα έλεγα ότι είναι το καθαρότερο ή το πιο τακτοποιημένο που υπάρχει στον κόσμο, και πώς να είναι άλλωστε, όταν υπάρχουν δύο παιδιά και παιχνίδια. Εντάξει δεν πολυτρελαίνομαι, με πιάνει μόνο όταν είμαι πολύ κουρασμένη. Τότε αν το βλέπω, νευριάζω και λέω ότι αυτό δεν είναι σπίτι είναι αποθήκη. Πάντως την φάση με τους τοίχους την πέρασε και ο μεγάλος και πιστεύω ότι είναι γενικά κάτι που το περνάνε όλα τα παιδάκια. Στους τοίχους όμως έχουμε κολλήσει ζωγραφιές τους, φωτογραφίες τους, και ότι άλλο θέλουνε τα ίδια να κολλήσουν. Το ότι ένα παιδί πρέπει να έχει κανόνες και να του λέμε "μη" και "όχι" θεωρώ ότι είναι φυσιολογικό, ο μικρός κάνει επικίνδυνα πράγματα, ακόμα και τώρα που είναι 5,5 χρονών.
egw kai egw ena mikro koritsaki 4 xronwn pou mou exei zwgrafisei tous toixous kai oxi mono!thelw na rwthsw tis manoules o markadoros apo ksilo loustrarismeno bgainei i oxi?gt ths peirame kainourgio dwmatio twra pou megalwse kai to exw zwgrafisei!!
Με ΖIF Καθαρίζει αμεσως
CIF κρέμα.
Κατσε τωρα να κατανοησω 5 πραγματα. δηλαδη η αθηνα και οποια αλλα παιδακια εχουν την ελευθερια να εκφραζονται ζωγραφιζοντας σε τοιχους, εχουν χαλαρους κ ηρεμους γονεις που δεν αντιδρουν υστερικα και δεν καταπιεζουν τα αμοιρα τα διχρονα, βοηθουν λοιπον συμφωνα με την μαμα ιωαννα στο να κανουν τα παιδια τους αναρχικλες και κωλοπαιδια ε? Επειδη λοιπον τα επιτρεπουν να ζωγραφιζουν σε τοιχους με αυτον τον τροπο τα μαθαινουν να μην σεβονται τιποτε σωστα το καταλαβα? Δηλαδη, και προσωποποιω και περιμενω επιθεση αα και μου ειναι αδιαφορο, μαμα Ιωαννα που εχεις αυτες τις χιτλερικες αποψεις, αναπαυση, ναι ναι μαλιστα οτι πειτε, εχεις την εντυπωση πως θα μεγαλωσεις ενα σωστο, ισορροπημενο, ανεμελο και κυριως ΚΑΛΥΤΕΡΟ παιδι απο εμας? Επισης, αυτον τον τοσο ομορφο τροπο εκφρασης κυρια μου τον χρησιμοποιεις και μπροστα στο παιδακι σου? Οταν πραττει κατι το οποιο δε σε βρισκει συμφωνη το αποκαλεις "κωλοπαιδο"? Και τελος παντων ποια νομιζεις πως εισαι να μπαινεις σε ενα προσωπικο blog και να εκφραζεσαι με αυτον τον χυδαιο τροπο προσβαλλοντας τοσες μαμαδες για τις επιλογες τους και εμμεσως πλην σαφως αποκαλωντας τα παιδακια μας κωλοπαιδα η για να ακροβολογω μελλοντικα κωολοπαιδα. Σε ενα συμπερασμα μονο παντως μπορω να φτασω..για να εχεις τοσο ελλειψη σεβασμου, και για να κανεις αυτο που θεωρεις τοσο ασχημο, δηλαδη καταχρηση κοινοχρηστου χωρου, τελικα κοπελα μου πρεπει να εχεις ζωγραφισει πολλους τοιχους ε???
Και σαν συμπέρασμα, όποιο παιδί ζωγραφίζει στον τοίχο είναι αναρχικό στοιχείο και όσοι γονείς δεν επιτρέπουν το γκράφιτι εντός σπιτιού είναι φασίστες!!!!!!! Ωραίαααααααααααααα !!!!
Φασίστες είναι όσοι κατακρίνουν με τέτοια αγένεια αυτό που δεν τους ταιριάζει (το να επιτρέπει κάποιος τη ζωγραφική στους τοίχους πχ)και δεν αποδέχονται τις διαφορετικές απόψεις και διαφορετικές επιλογές από τις δικές τους.Μάλλον κατάλαβες λάθος.
Μου φάνηκε τόσο αστείος ο τίτλος του κειμένου και πόσο μου χάλασαν τη διάθεση μερικά σχόλια...και βρε Ολίβια, γιατί μπαίνεις στη διαδικασία να απολογηθείς; Νομίζω ότι χάθηκε εντελώς το αρχικό νόημα του κειμένου και πιαστήκατε όλες στο παράδειγμα της ζωγραφικής στους τοίχους! Ένα παράδειγμα ήταν, δεν είπε κανείς ότι όλη μέρα της λένε όλο ΝΑΙ της Αθηνάς, απλά εκεί είναι ελαστικοί. Εγω δεν θα το έκανα κι ευτυχώς δεν έχει καλλιτεχνικές ανησυχίες ο γιος μου, αλλά θέλω να αποφεύγω όσο μπορώ τα ΟΧΙ και ΜΗ και το πετυχαίνω απλώς απομακρύνοντας ή κρύβοντας αυτά που δεν θέλω να πειράζει. Ο καθένας εκπαιδεύει όπως πιστεύει. Είμαι κατά της ζωγραφικής στους τοίχους αλλά είμαι υπέρ της ελευθερίας στο παιδί όσο μπορώ, φυσικά βάζοντας και κανόνες, Δεν θέλω να μεγαλώσω ένα στρατιωτάκι αλλά ούτε έναν αναρχικό. Η κάθε μανούλα πράττει όπως νομίζει. Αυτά και καλημέρα σας 1 ;-)
Και ναι, για όλα αυτά (εννοώ τις ανούσιες αντιπαραθέσεις επειδή κάποιες έχουν τη μύγα και μυγιάζονται και θεωρούν προσωπικές επιθέσεις τον τρόπο έκφρασης του καθένα), έφυγα κι εγώ από της Ελληνίδες Μαμάδες του facebook. Με τις υγείες σας κορίτσια!
και ναι μετα την καισαρικη η τον φυσιολογικο τοκετο , μετα το θηλασμο η όχι, έρχεται ο πόλεμος του τοιχου.. ελεος.. κ γω δεν συμφωνω με το να επιτρεπω στο παιδι μου να γραφει στον τοιχο αλλα να του δινω αλλες εναλλακτικες για την εκτονωση της δημιουργικοτητας του. Αυτό όμως δεν σημαινει οτι δε μπορω να εκφράσω ευγενικα την αποψη μου.
εμ , αυτο λέμε !!! ;-)
Κορίτσια εγώ έχω καταλάβει πως ότι κοροιδεύω στο τέλος το λούζομαι... Γι αυτό ο καθένας ας μεγαλώσει το παιδί του με τους δικούς του κανόνες και τις δικές του αξίες.
συγνωμη κιολας ρε κοριτσια..αλλα γιατι τετοια επιθεση;;κ εγω δε συμφωνω με πολλα που γραφουν εδω μεσα(κ ισως κ με τη ζωγραφικη στους τοιχους να μη συμφωνω)αλλα δε θα μπω κ θα βριζω τους παντες που εχουν διαφορετικη αποψη απο μενα! ουτε θα κανω προσωπικη επιθεση στον αλλο!γιατι τετοιο μαινος;; η καθεμια απο μας εχει δικο της τροπο να μεγαλωνει το παιφδι της..κ εγω οταν βλεπω μανες που εχουν τα παιδια στρατιωτακια,βγαζω σπυρια.αλλα δε θα παω να την πω την αλλη,κοιτα το παιδι σου θα γινει κωλοπαιδι οταν μεγαλωσει!εμενα μ ενδιαφερει να ειναι ευτυχισμενο το δικο μου το παιδι κ να σεβεται τα πιστευω κ τις επιλογες των αλλων ανθρωπων.
Εγώ βρίσκομαι κάπου στη μέση στο θέμα των τοίχων. Δεν ξέρω τι θα κάνω όταν θα το τολμήσει η κόρη μου.Προς το παρόν όμως όλο το σπίτι έχει μετατραπεί σε μια παιδική χαρά,γιατί δεν θέλω να παίζει κλεισμένη στο δωμάτιό της,θέλω να είμαστε μαζί τις ώρες που είμαι στο σπίτι. Τώρα για τα υπόλοιπα-και να σημειώσω ότι έχω φύγει από τις Ελληνίδες Μαμάδες γιατί μου την έδιναν ά)οι γλύφτρες β)οι κατίνες που αρπάζονταν με το παραμικρό,και γ)η Ολίβια που και η ίδια καμμιά φορά παρασερνοταν και γινόταν ευθικτη -ΜΑ ΠΟΣΟ ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΕΣ ΕΙΣΑΣΤΕ ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ;;;; Ποιος σας ανάγκασε να μπαίνετε εδώ μέσα να διαβάζετε τι γράφει μια μαμα για τις προσωπικές της απόψεις και εμπειρίες; Και ποιός σας ζήτησε να εγκρίνετε ή να κατακρίνετε; Δηλαδή δεν μπορείτε απλά να πείτε τη γνώμη σας;Γιατί πρέπει να την προσβάλετε;Κι εν πάσει περιπτώσει,τη συμπαθώ δεν τη συμπαθώ,δεν μου δίνει την εντύπωση ανθρώπου που ΄κόπτεται να την εκρίνει ο κάθε ένας
**εγκρίνει εννοούσα στο τέλος...
poli sizitisi gia ena toixo!! eleos! oti theli o kathenas kanei sto spiti tou.
Για τα παιδιά ζωγραφίζω στον τοίχο = οικιοποιούμαι τον χώρο. Όποιος το θεωρεί ανεπίτρεπτο, μάλλον θεωρεί τα παιδιά ανεπιθύμητους φιλοξενούμενους. Επίσης παιδιά τα οποία παρεκτρέπονται εκτός σπιτιού, είναι συνήθως εκείνα που στο σπίτι τους είναι "στρατιωτάκια"
χμμμμ....μπα, όχι, εγώ τον τοίχο μου τον θέλω καθαρό, θα μου ήταν πολύ δύσκολο να αφήσω το παιδί μου να τον ζωγραφίσει (σόρρυ)
Ειλικρινά δεν σοκάρομαι πουθενά αλλού τόσο πολύ όσο διαβάζοντας κατά καιρούς τα διάφορα σχόλια! Δυστυχώς πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι-νέοι γονείς που θα έπρεπε να είναι η ελπίδα του τόπου μεγαλώνοντας παιδιά με άλλη σκέψη,είναι τόσο φασιστοειδείς όσο η κοινωνία που ζούμε,που την κατηγορείτε με κάθε ευκαιρία αλλά που εσείς την καταντήσατε έτσι... Η φράση"σεβασμός στη διαφορετικότητα"είμαι σίγουρη ότι δε σας λέει τίποτα!
Μου αρέσει πολύ η ιδέα ενός παιδιού που ζωγραφίζει σε τοίχο, γενικά σε μεγάλη επιφάνεια, και καθημερινά αλλάζει το φόντο της ζωής στο σπίτι, αν και νομίζω ότι θα μπορεί να μου έβγαινε λίγη υστερία για τις μολυβιές στον τοίχο... Το χειρότερο όμως είναι ότι οι τοίχοι τελειώνουν κάποια στιγμή, αλλά η δημιουργικότητα συνεχίζεται και οι ζωγραφιές είναι κάτι που θα 'θελα να κρατήσω, γι' αυτό θα έβαζα κόλλες χαρτί στο ύψος του μικρού καλλιτέχνη για να εκφράζεται, να έχω τον τοίχο μονόχρωμο από κάτω αλλά κυρίως για να κρατήσω την τέχνη του για πάντα! Αργότερα μπορείς να πλαστικοποιήσεις ένα αντίγραφο σε μαγαζί τύπου Αφισόραμα και να το κάνεις κανονικό πίνακα ή κολάζ πινάκων, σε ό,τι σχήμα και διάσταση θέλεις.
πιο πολυ απο ολα με ενοχλει που οσες μανες ειχαν αντιθετη αποψη ,με τα δικα τους λογικα επιχειρηματα,επελεξαν εναν πολυ "κακιασμενο" τροπο να την εκφρασουν.δεν ξερω δλδ τι ειναι χειροτερο,η ζωγραφικη στον τοιχο ή η απολυτα επικριτικη σταση...και αυτα τα λεω ενω διαφωνω με την ολιβ στον θεμα των τοιχων αλλα αυτο εχει επιλεξει για το δικο της παιδι οπως και εγω αν αναφερω λεπτομερειες για το δικο μου σιγουρα σε καποιες θα διαφωνει και παει λεγοντας..στην τελικη ολες αυτες οι "ηθικες" μανουλες που εχουν καταφερει τα παιδια τους να μην ζωγραφιζουν στους τοιχους τα εχουν κανει ολα τελεια?
Πραγματικά με αποστόμωσες ..... συμφωνώ ! έχουμε καταντήσει αηδία πια με τις κακίες ....έλεος !! Βαράθηκα να διαβάζω κακεντρεχη σχόλια , μα δεν μπορούμε επιτέλους να γραψουμε ένα σχόλιο χωρίς να εμπεριέχεται δόση κακίας και ξυνίλας ; ενταξει καταλαβαμε πως σε κάποια άτομα η Ολίβια έιναι αντιπαθητική και είναι λογικό , δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους αλλα το να γράφεις κριτική με τέτοιο ύφος είναι το λιγότερο που μπορώ να "αηδιαστικό" και αυτό είναι που θα μπορούσα έγω να χαρακτηρίσω "ελλειψη σεβασμού" και πιο πολύ ξέρετε γιατι ; ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ; ΓΚΕΓΚΕ ; και πρεπει να εχουμε κάποιο σεβασμο στην ψυχολογία της εγκύου ... HELLO !!! Στην τελική ας γράφει ότι γουστάρει ...και αν τα θεωρείτε κουλά μην τα ασπάζεστε ! ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ !!!!!! είμαστε 10000000 ελληνες , είναι δυνατον να μεγαλώσουμε όλοι τα ίδια παιδιά ; Αλλοι τα κανουνε ΠΑΣΟΚ , αλλοι ΝΔ, αλλοι ΚΚΕ , αλλοι τρωνε με πιρουνι και αλλοι με τα χερια , αλλοι κοιμουνται με τα παιδια τους και αλλοι στους καναπεδες , αλλοι τα κανουνε ντε και καλα γιατρους και αλλοι δεν του νοιαζει !!! Αλίμονο αν είμασταν ολοι ιδιοι........ Πειράζει που κάποιοι είναι διαφορετικοί απο τα στερεότυπα ; Και ναι , ούτε εγω θα αφήσω το παιδι μου να ζωγραφισει τον τοιχο αλλα γιατι να κατακρινω κάποιον που το κάνει ;
Συμφωνώ απόλυτα με τις sofia και Ιωάννα!!! Ολίβια θα πρέπει έτσι πως δέχεσαι τις κολακείες απο πολλές εδώ μέσα που εκθειάζουν κάθετι που κάνεις να μάθεις να ανέχεσαι και να σε κατακρίνουν χωρίς να απαντας με ειρωνικά σχόλια του τύπου ΄΄ Μάλιστα κυρία΄΄. Θεωρώ ότι με το να αφήσεις το παιδί να κάνει ότι ''γουστάρει'' δεν του κάνεις καλό....Είσαι νέα μανούλα και φυσικά θα κάνεις λάθη. Μάθε να τα δέχεσαι σε παρακαλώ και να σκύβεις το κεφάλι όπου πρέπει. Μεγαλώνω μόνη μου 2 παιδιά με άθλιες οικονομικές συνθήκες , με πολλά μη και όχι και είμαι πολύ περήφανη για τον χαρακτήρα τους, τις δυνατότητες τους και την ψυχή τους.
Στην ειρωνία και στη συκοφαντία απαντώ πάντα με τον τρόπο που τους ταιριάζει. Η κυρία έγραψε ότι σβήνω σχόλια που δεν συμφωνούν με την άποψή μου σε ένα κείμενο που τα μισά σχόλια διαφωνούσαν με αυτό που έγραψα. Άρα στον κακοπροαίρετο μόνο ένα "Μάλιστα κυρία" ταιριάζει. Επίσης, ουδέποτε έγραψα ότι δεν κάνω λάθη. Ούτε υπέδειξα ποτέ σε κάποιον τι να κάνει. Με είδες να γράφω κάπου στο κείμενο ότι πρέπει όλοι να αφήνουν τα παιδιά τους να ζωγραφίζουν στους τοίχους;
Ε ναι σωστα! Η Ολιβια ειναι τοσο τελεια που οποισδηποτε τολμησει ever να ξεστομισει κατι αντιθετο ειναι κακος και συκοφαντης...Ε ρε γλεντια!
Δεν χρειάζεται να θεωρείς τέλεια την Ολίβια, αν δεν σου αρέσει αυτό που κάνει μην ασχολείσαι καθόλου. Αν πάλι ζηλεύεις ε τι να κάνουμε? Πάντα κάποιοι θα είναι πρώτοι και κάποιοι δεύτεροι :D
ειναι τραγικο ολο αυτο!!!!!ποιος ειπε η υποχρεωσε η υπεδειξε τι να κανουμε η καθεμια με τα παιδια της!!!!!!!!για ονομα του θεου!!!!!!!!το κουσουρι του κομπλεξικου αμα το εχεις τελικα το εχεις.σε 0 χρονο μπορει το μπλοκ να το μετονομαστει σε ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΡΑΚΑΤΙΝΑΡΕΣ ΜΑΜΑΔΕΣ!!!ο χαρακτηρισμος κωλοπαιδο απο τοτε που εγινα μανα θεωρω πως ειναι ο χυδαιοτερος ολων κ Ιωαννα και ας το λες χαιδευτηκα "κωλοπαιδακια".αν ειχες τον απαραιτητο σεβασμο η παιδεια πρωτη εσυ θα μιλουσες καλυτερα οποτε απ αυτο κ μονο νομιζω πως δεν εισαι αυτη που θα μας μιλησει για ολα αυτα που προφανος σου ειναι αγνωστα η τα εχεις παρερμηνευσει στο μυαλο σου για να μπορεις να εισαι εσυ καλα.σιγα το πραγμα βαφει η κορη της ολιβιας τους τοιχους κ προσεξτε μαμαδες μη το κανουν κ τα δικα σας παιδια γιατι κινδυνευει η ανθρωποτητα!!!!!δεν θα επεκταθω παραπανω γιατι δεν εχει ουσια ουτε με πληρωνει η ολιβια να την γλυφω ουτε δε θα κοιμηθω το βραδυ αν δεν την υπερασπιστω ομως δε μπορω να διαβαζω γελοιοτητες.κ εμενα σε μια φαση της ζωης της η κορη μου ηθελε να ζωγραφιζει τους τοιχους (ειναι 12 χρονων σημερα) δεν της εκοψα τα χερια το εκανε μια δυο της εξηγησα κ της περασε κ σε πληροφορω στην πορεια της μεχρι τωρα εχει σεβαστει ολους τους κοινοχρηστους χωρους στους οποιους εχει βρεθει το ιδιο επισης κ το σπιτι μας.μην πιανεστε απο λεξεις κ βγαζετε με το μυαλο σας τερατα κ αν δεν συμφωνητε οκ κανενας δεν ειπε βουλωστε το μπορεις ομορφα κ ωραια να πεις "ξερετε κατι κοριτσια εγω εχω θεμα με την καθαριοτητα πχ κ μου ρχετε τρελα μονο στην ιδεα να αντικρυσω τον τοιχο του σπιτιου μου ετσι" η πολυ απλα "καλα κανεις ολιβια κ δινεις στην αθηνα σου αυτη την ελευθερια εγω δεν θα το εκανα στο δικο μου παιδι" κ ολα καλα δεν θυγεται κανενας.ο τροπος ειναι που χαλασε τις περισσοτερες κ φανταζομαι κ την ολιβια οχι η διαφωνια σου κ ιωαννα!!αντε ποιος τη χαρη σου κ μπλοκ μπορεις να ανοιξεις εγινες διασημη "ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΚΕΝΤΡΕΧΕΙΣ & ΖΗΛΙΑΡΕΣ ΜΑΜΑΔΕΣ"!!!!!!
Δεν σύμφωνω καθόλου με την ζωγραφική στους τοίχους του σπιτιού ούτε καν στο δωμάτιο του. Αλλα ποια είσαι εσυ και κάποιες άλλες που "θεωρούν ότι πρέπει να βάλει όρια στο παιδι της";;;; Πόσο υποκειμενικό είναι αυτο; Θα της πεις εσυ τι όρια θα βάλει στο ΔΙΚΟ ΤΗΣ παιδι;;; Δεν συμφωνείς Οκ! Αλλα τόση επίθεση για κάτι που ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ θεωρούν χαριτωμενο;;; Συνελθετε μωρε, που μου γίνατε όλες σωστές μαμάδες ξαφνικά που θέλετε να νουθετησετε τον κόσμο όλο, κι αν τυχόν σας πετύχει κανεις σε κουνιες τα παιδια σας είναι κανιβαλακια!!! Συγνώμη αλλα πολυ τα πήρα!!!
nai ta dika tous paidia trwne me maxairopirouna kai vgazoun ta papoutsia tous stin porta prin mpoun...eleos re paidia.....
επισης αν κανουν αυτα που λενε οι εν λογω μαμαδες (λεμε τωρα...) τα δικα τους παιδια ειναι ηδη δυστυχισμενα και θα περασουν μια εφηβεια... μουρλια!!!
Εντάξει κι εγώ μπορεί να μην αφήνω το παιδί μου να ζωγραφίζει στους τοίχους...αλλά αυτή την επίθεση δεν την καταλαβαίνω!Μπορεί η Ολίβια να βάζει όρια σε πιο σημαντικά πράγματα αν και νομίζω ότι τα λιγότερα "μη" ίσως να κάνουν το παιδί λιγότερο αντιδραστικό και περισσότερο συννενοήσιμο!!
Για να σου απαντησω -αν φυσικα δημοσιευτει το κειμενο μου, διοτι ειναι γνωστο οτι, ότι αποκλινει απο την αποψη σου τρωει kick ban- με το ιδιο στυλακι δηθεν αερα που πουλας θα σου πω οτι τα παιδακια αν δε θελετε να γινουν κωλοπαιδακια πρεπει να εχουν κανονες και ορια. Ακριβως με την ιδια λογικη που το παιδι σου-με την ανοχη σου- κανει καταχρηση του ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΥ χωρου της οικογενειας ειναι δεδομενο οτι ετσι απλα θα κανει καταχρηση οποιουδηποτε κοινοχρηστου χωρου βρεθει στη ζωη του. Ειναι δεδομενο οτι τα παιδια πρεπει να εχουν εναν χωρο στον οποιο εκφραζονται ελευθερα. Υπαρρχουν χιλιες λυσεις και ιδεεα για ζωγραφικη σε παιδικα δωματια. Απο πινακες μεχρι ειδικα ταμπλω μεχρι ειδικα χρωματα κλπ κλπ. Εκει ας κανει οτι θελει! Πρεπει να μαθει ομως πως οτιδηποτε μοιραζεται με αλλους ανθρωπους θα πρεπει να το σεβεται. Ουτως η αλλως εκτος απο την ''ηθικη'' πλευρα του πραγματος υπαρχει και η πρακτικη. Σε εναν κοσμο τερμα ανταγωνιστικο που η προσαρμογη σε συνθηκες με ορια ειναι πιο απαιτητικη και δυσκολη απο ποτε ΠΡΕΠΕΙ να μαθει να τα σεβεται και να τα αναγνωριζει απο μωρο παιδι. Και ναι οι ανθρωποι ξεκινησαμε απο τις σπηλιες οποτε σου προτεινω αντι για ρουχαλακια να της φορας φυλλο συκης. Το παραδειγμα σου ειναι τοσο ακυρο οσο ακριβως και το δικο μου.
Μάλιστα κυρία!
Τι εγινε? Στερεψες?
Πω πω εισαι απαραδεκτη ρε κοπελα μου!! Αν ποτε μαγειρεψεις κοτοπουλο λεμονατο, δεν χρειαζεσαι λεμονια! Τοση ξυνιλα πια, απλα ακουμπησε το κοτοπουλο!
prwta ap ola ksekinas lathos giati krineis oti epeidi to afinei na zwgrafizei ston toixo tha ginei kwlopaidaki... ntropi mana kai na leei auti tin kouventa...eisai aparadexti... egw proswpika diafwnw me tin olivia pou afinei tin mikri na zwgrafizei alla den tha tis pw kai ti na kanei, opws kai auti den mas eipe na afisoume ta paidia mas na zwrgafizoun tous toixous... epeidi omws eisai polu austiri kai eirwniki goustarw mia mera na ksupniseis kai na einai olo to spiti afirimeni texni....
Ενώ οι δικές σου κουβέντες που εύχεσαι με κακεντρέχεια να ξυπνήσει μια μέρα και να δει όλο το σπίτι βαμμένο είναι πολύ αποδεκτές από μια μητέρα (αν είσαι, δε γνωρίζω).Ας κοιτάξει επιτέλους ο καθένας τον εαυτό του!!
θα πω ενα τελευταιο και θα κλεισω με αυτο!! το καθε παιδι ειναι διαφορετικο - ξεχωριστο - εχει αλλον χαρακτηρα!! αλλα παιδια ειναι πιο ηρεμα ισως πιο υπακουα και ειναι και αλλα που θα ελεγες εχω ενα σωστο "ταραξια" σπιτι μου!! στο "ταραξια" αυτον λοιπον εαν δεν του επιβληθεις και δεν το μαλλωσεις και λιγο ειναι ετοιμος να σου γκρεμησει ολο το σπιτι ... φυσικα ειναι και στο γονιο το τι μπορει να ανεχθει ο καθε γονιος η καθε μανουλα λοιπον ποση υπομονη εχει αλλη περισσοτερη και αλλη λιγοτερη (εγω προσωπικα στην αρχη ζωριστηκα πολυ) τωρα λεω οκ το'χω αποδεχτει λιγο πολυ αυτην την καθημερινη ακαταστασια που επικρατει ... αλλα μεχρι εκει !!
Και για μια ακόμη φορά, χάσανε το δάσος και βλέπουνε το δέντρο! Όπως σου είπα και στο φβ Όλιβ με βρίσκεις 1000% σύμφωνη.
αναποδα τα λες...ΕΥΤΥΧΩΣ καποιες αναγνωστριες εδω μεσα καταλαβαν το δασος-ουσια(=ελλειψη σεβασμου στο χωρο) που κρυβεται πισω απο το δεντρο(=απλως το αφηνω να ξεδιπλωσει τη δημιουργικοτητα του στους τοιχους) και διαφωνησαν......
ότι πεις.
ειρωνια και αγενεια επισης.....θλιβερο.....
αν δε θελετε να μαθετε στο παιδι σας να σεβεται τον χωρο στον οποιο ζει,ειναι οκ και δικο σας θεμα,μην το προβαλλετε ομως ως προαγωγη της δημιουργικοτητας του η ως μεσο για να ξεφυγουμε πια απο τα στερεοτυπα και τις απαγορευσεις,ειναι το λιγοτερο αστειο.....
Στα προσωπικά μου κείμενα δεν προσπαθώ να "προβάλλω" κάτι... Γράφω τις σκέψεις μου και τις απόψεις μου. Για εσένα η ζωγραφική στον τοίχο είναι έλλειψη σεβασμού, για μένα πάλι όχι! Και επιτέλους, μην κρέμεστε σε δυο φράσεις του κειμένου... Δεν μεγαλώνω ένα τέρας που κάνει ότι γουστάρει!
ολα τα κειμενα που γραφονται σε ενα μπλογκ που εχει πανω απο 3,κοντα 4 αν δεν κανω λαθος εκατομμυρια επισκεψεις "προβαλλουν" κατι.....επισης,δεν κρεμαστηκα απο 2 λεξεις του κειμενου,αλλα απο ολο το κειμενο,στο συνολο του..... πουθενα δεν αναφερα στο σχολιο μου,το οποιο εχω καθε δικαιωμα να κανω ως αναγνωστρια,οτι μεγαλωνεις ενα τερας που κανει οτι γουσταρει,εγραψα μονο οτι επιλεγετε να μην το μαθετε να σεβεται τον χωρο στον οποιο ζει και δικαιωμα σας,κι εγω επιλεγω να τρωω καθε μερα πιτσα,δε σημαινει πως αυτο ειναι και το σωστο....
Διαφωνώ μαζί σας sofia. Θεωρώ πως ο σεβασμός που πρέπει να μάθουμε στο παιδί μας πρέπει να είναι πιο ουσιαστικός απο αυτό που προτείνετε, αλλά όπως λέτε και εσείς κάτι που κάνει ένας μόνο άνθρωπος δεν είναι και απαραίτητα σωστό. Μπορείτε να διδάξετε στο παιδί σας ότι εσείς προτιμάτε χωρίς να είστε αγενής. Απο την άλλη, επειδή και εγώ επιτρέπω στην 20 μηνών κόρη μου να τρώει μόνη της, να ζωγραφίζει τους τοίχους, να με κρατάει απο το χέρι και να κάνουμε "τόιν τόιν" στο κρεββάτι, επιτρέψτε μου να ενισχύω την άποψη πως έτσι ενθαρρύνεται η δημιουργικότητα και η φαντασία ενός μικρού ανθρώπου. Επίσης να πω πως η χρήση των παρωπίδων είναι για τα καθόλα αξιαγάπητα αλογάκια, δεν προσφέρουν τίποτα σε μια συζήτηση ανθρώπων :D
1.δεν προτεινα κανενος ειδους σεβασμο σε κανενα,δεν εχω κανενα λογο να το κανω,δεν μπορω και δε θελω κιολας,δεν ξερω που το διαβασατε αυτο στο σχολιο μου 2.μπορεις να κανεις οτι θες με το παιδι σου,δεν εχεις μπλογκ που το διαβαζουν χιλιαδες μαμαδες.... 3.δε νομιζω πως ημουν αγενης στο σχολιο μου,εξεφρασα απλως τη διαφωνια μου....
auto katalaves esy apo to keimeno tis olivias????? a!re afirimeni texni pou sou xreiazetai kai sena...
πολυ ειρωνικο σχολιο και αγενες....κριμα....
Δεν ειχα σκοπο να σχολιασω το κειμενο, αλλα θελω να σχολιασω τα σχολια που διαβασα... Εγω θα αφησω λιγο στην ακρη την ζωγραφικη στους τοιχους και το χοροπηδητο στους καναπεδες και θα εστιασω στους κανονες γενικοτερα. Καθε σπιτι εχει τους κανονες του, αλλο αυστηρους, αλλο πιο χαλαρους... Το σιγουρο ειναι οτι ΔΕΝ εχουμε ολοι τους ιδιους. Π.χ εγω αφηνω τη μικρη μου να τρωει μονη με το κουταλακι της απο πολυ μικρη(12 μηνων, τωρα ειναι 2 χρονων) και να κανει χαλια το συμπαν!!! ΟΚ δεν πειραζει, μετα τα μαζευουμε! Οταν πηγαινουμε ομως σε αλλο σπιτι(με λιγο πιο "σφιχτη" νοικοκυρα απο εμενα) της εξηγω πως δεν επιτρεπεται να λερωνει οταν της δινουν κατι να φαει, γι'αυτο τη βοηθαω εγω. Με λιγα λογια δηλαδη προσπαθω(μεχρι να μαλλιασει η γλωσσα μου) να της μαθω να ΣΕΒΕΤΑΙ και τους κανονες των αλλων. Πιστευω λοιοπον πως πολυ καλα κανει ο καθε γονιος και επιτρεπει ή δεν επιτρεπει καποια πραγματα μεσα στο σπιτι, αρκει να εξηγει στο παιδι πως μπορει καποιοι αλλοι να λειτουργουν αλλιως! Εξαλλου ετσι δεν ειναι ο κοσμος μας? Παντου μπορει να ισχυουν διαφορετικοι κανονες. Μηπως ολοι δεν κανουμε πραγματα στο σπιτι μας που δεν τα κανουμε στη δουλεια μας ή σε μια φιλικη συγκεντρωση ή στο δρομο??? Εμενα μου αρεσει να τραγουδαω δυνατα μεσα στο σπιτι!!!! Δεν το κανω ομως και στα ξενα σπιτια...!!!!(δεν θα το'θελε κανεις πιστεψτε με!!!!) ΑΥΤΟ νομιζω πως πρεπει να τους μαθουμε!Δεν πιστευω πως αν δωσεις στο παιδι την ελευθρια να ζωγραφισει τον τοιχο του σπιτιου, θα το επαναλαβει απαραιτητα και σε ενα ξενο σπιτι, αρκει να του εξηγεις ξανα και ξανα και ξανα πώς πρεπει να συμπεριφερθει εξω! Και με βρισκει απολυτα συμφωνη η αποψη οτι δεν πρεπει να γεμιζουμε τα μικρα κεφαλακια με περισσοτερα "μη" και "δεν" απο οσα αντεχουν! Δεν τα προετοιμαζουμε σωστα με καταπιεση! Αλλα με πολλες πολλες εξηγησεις για τον κοσμο μας. Sorry αν σας κουρασα....
Γεια σας μανουλες!! εχω και εγω ενα κοριτσακι 20 μηνων λοιπον! Για να ξεκινησω με το θεμα της ζωγραφικης οταν της προτοπηρα ολα τα συναφη μαρκαδορους -μολυβια -μλοκ ζωγραφικης και αρχισαμε να ζωγραφιζουμε τρελαθηκε η μικρη -φυσικα! περιοριζομασταν στο χαρτι το πρωτο 10λεπτο και μετα επεκτεινομασταν σε καρεκλες - τραπεζια - καναπεδες - τοιχους!! Μπαινει λοιπον ο μπαμπας μια μερα παθαινει το πρωτο του εγκεφαλικακι κ μου φωναζει - Μα, καλα δε βλεπεις? εγω ημουν πιο ελαστικη λεω παιδι ειναι!!! Αλλα χωρις πολλα πολλα τα μαζευω και τα κανω μια "φουρ" στα σκουπιδια λεω απο μεσα μου κατσε να μεγαλωσει πρωτα!! ασε που τα ετρωγε κιολας. Ααα και το αλλο - μενουμε σε ενοικιο εννωειτε πως δε μπορω να την αφησω να καταστρεψει την περιουσια του αλλονου!! Παλιοτερα της αρεσε πολυ η ζωγραφικη και ακομα οποτε βρει κανα στειλω ξεκιναει τισ καλλητεχνιες της αλλα η μαμα μαλωνει - οχι, δεν θα το κανεις! ελα μαζι μου της λεω παμε να ταισουμε το μωρακι σου !! και ετσι ξεχναμε το στυλο και βρισκουμε μια νεα ασχολια χωρις κλαματα και δραματα!! χαχαχα ετσι τη ριχνω παντα :D Αποψη μου λοιπον οτι το παιδι ακομα και στην τρυφερη ηλικια του 1 ετους η μαλλον 1,5 πρεπει σιγα σιγα να μπαινει στο κλιμα του πρεπει και δε πρεπει !! ναι και οχι!! δεν θα το κανεις αυτο! ποτε αυτο!! αυτο ειναι κακο!! και παντα της λεω ελα να κανουμε κατι αλλο να φτιακσουμε μια πυραμιδα να πεξουμε με τις κουκλες με λιγα λογια τις βρισκω στο λεπτο να ασχολειτε με αυτο που θελω εγω !! της βαζω να δει τα αγαπημενα της ζουζουνια!! Και το αλλο - το παιδι μας μεγαλωνει αυριο θα παει σχολειο - ποσο πολυ κατεστραμενα πλεον ειναι αυτα τα σχολεια ..... σπασμενα θρανια - καρεκλες - ΓΚΡΙΖΟΙ ΤΟΙΧΟΙ ΓΕΜΑΤΟΙ ΠΑΤΗΜΑΣΙΕΣ - κατεστραμενες πορτες !! εαν το παιδι δε μαθει απο μικρο να εκτιμαει και να προσεχει το σπιτι και το μονο που θα ξερει ειναι ''εισαι ελευθερος να κανεις οτι θελεις και οτι σου αρεσει'' πως λοιπον αυριο θα προσεξει ενα ξενο σπιτι το σχολειο του ??? προσωπικα εχει τυχει να ταξιδεψω και να δω σχολειο στο εξωτερικο πραγματικα ζηλεψα και θα ευχομουν το παιδι μου να παει σε ενα τετοιο.. φυσικα εκει ειναι διαφορετικη η νοοτροπια - προφανως γονεις μεγαλωνουν αλλιως τα παιδια τους ισωσ ειναι πιο αυστηροι αλλα τα παιδια τους ειναι διαφορετικα πιο ηρεμα οχι τοσο κατασροφικα !! θυμηθειτε επεισοδια στην αθηνα μαγαζια - αυτοκινητα καμενα χαος!! στα γηπεδα επισης!! καπου και εμεις οι γονεις ισως να σφαλουμε??
Στους τοίχος, δεν τους άφησα ποτέ να ζωγραφίζουν. Όταν το έκαναν, δεν φώναζα, αλλά εξηγούσα πως δεν το κάνουμε αυτό, πως το σπίτι μας το προσέχουμε και το φροντίζουμε. Αγόρασα όμως λευκό χαρί σε ρολό, κάλυψα ένα τοίχο με αυτό στο ύψος των .... καλλιτεχνών και τους άφησα να εκφράζονται!!!! Το χοροπηδητό στο κρεβάτι, θυμόμουν πόσο μου άρεσε κι εμένα και δεν το απαγόρευσα, αλλά όταν η μικρή επέδειξε ... υπερβάλλοντα ζήλο, βρέθηκε κάτω από το κρεβάτι και ευτυχώς τη γλύτωσε μόνο με ένα στραμπούληγμα στο πόδι. Από τότε δεν την αφήνω να το κάνει.
βρε Ολιβια εχεις πολυ τρελα!!!!αν και τωρα που το σκεφτομαι δεν εχεις αδικο!Ενα ειναι σιγουρο:πως η Αθηνουλα πρεπει να ειναι ενα πολυ χαρουμενο και ηρεμο παιδακι με τετοια μαμα διπλα της!!!!!!!!!!!!!!!!
θα σας πω την προσωπική μου εμπειρία. Ημουν παιδι που τρελαινόμουν να ζωγραφίζω παντού. Και στο χαρτί και στους τοίχους. Η μαμά μου είχε απαγορέψει στα έπιπλα αλλά στα υπόλοιπα ήταν πιο ελαστική και φυσικά με είχε εκπαιδεύσει να μην ζωγραφίζω τοίχους στα ξένα σπίτια και εγω ακολουθούσα τους κανόνες. Ένα καλοκαίρι (ήμουν 5 χρονών) πήγαμε στο σπίτι της αγαπημένης μου θείας που μόλις είχε βάλει μια πανέμορφη ταπετσαρία στο σαλόνι. Το σπίτι της θείας δεν θεωρήθηκε ξένο οπότε κανονικότατα ζωγράφισα στην ταπετσαρία. Η θεία μου θύμωσε τόσο πολύ που για πρώτη και τελευταία φορά με έδειρε. Από τότε ζωγράφισα μόνο στο χαρτί. Ο γιος μου μέχρι τώρα (2 χρονών) δεν θέλησε να ζωγραφίσει στους τοίχους αλλά του αρέσουν τα πλακάκια και τα χαλιά μου. Άντε από τα πλακάκια με ένα σφουγγάρισμα βγαίνουν οι μαρκαδόροι αλλά ο αρμός έχει ποτίσει και το σπίτι δεν είναι δικό μας. Όταν θα έρθει η ώρα να μετακομίσουμε θα σας ζητάω συμβουλές για το "άσπρισμα" των αρμών :-) Μπορεί να μην φωνάζω σαν υστερική όταν δεν ζωγραφίζει στο χαρτί αλλά ούτε και τον επιδοκιμάζω. Του εξηγώ ξανά και ξανά οτι ζωγραφίζουμε μόνο στο χαρτί. Όταν λοιπόν ακολουθήσει τους κανόνες του λέω μπράβο και κολλάω την όμορφη ζωγραφιά του στο ψυγείο για να τη θαυμάζουμε όλοι ενώ η ζωγραφιά στο πάτωμα ξέρει οτι θα σβηστεί. Ακολουθώ την ίδια τακτική από την αρχή και έτσι τώρα σπάνια θα δω μολυβιές στο πάτωμα. Πάντως ούτε αποθαρρύνθηκε, ούτε έχασε την όρεξη του για ζωγραφική. Τώρα αν αυτό περιορίζει τη φαντασία και τη δημιουργικότητα του και του δημιουργήσει απωθημένα δεν το ξέρω...ο καιρός θα δείξει.
Όλα ξεκινησαν όταν σκεφτήκαμε να βάψουμε το σπίτι μας ενώ η μικρή μας ήταν τότε 1,5. Πήρε μπογιές κι αρχισε να ζωγραφίζει. Πήγα να τη μαλώσω αλλά λέω γιατί; αφού θα τους βάψουμε. Τελικά δε τους βάψαμε. Δε σταματά να ζωγραφίζει! Όλοι οι τοιχοι στο σπίτι μας είναι ζωγραφισμένοι.Και είναι υπέροχοι! Η πρώτη μου κόρη εκφράζεται έτσι από μικρή! Δε το κάνει πουθενά αλλου! Σε ξένα σπίτια εννοώ! Μόνο εδώ!Τώρα ξεκινά να δημιουργεί και η 2η! Όταν φτάσει σε μια ηλικία που καταλαβαίνει θα το βάψουμε(ίσως).Αλλά πρίν θα τραβήξω ένα βίντεο ΄με όλες τους τις δημιουργίες! Κάθε μια μιλά για μια συγκεκριμένη περίοδό τους(μπλε, πράσινη, κόκκινη, πολύχρωμη you know...) Μ αρέσει το σπίτι μου έτσι. Και δεν το κάνουν στο σπίτι κανενος αλλου. Έτσι έμαθαν και πολύ το χαίρομαι!
Με το που διάβασα το κείμενο διχαζόμουν στο να γράψω τη γνώμη μου και σκέφτομουν μήπως είμαι συντηρητική που σκέφτομαι το αντίθετο από αυτά που γράφει η Ολίβια. Παρατήρησα τελικά ότι δεν είμαι η μοναδική :) Με δύο παιδιά στο σπίτι και ένα τρίτο να έρχεται και εργαζόμενη στον ιδ. τομέα (λείπω 10 ώρες απο το σπίτι) δε νομίζω ότι μπορώ να συμφωνήσω με τη ζωγραφική στους τοίχους. Δεν είμαι η σχολαστική νοικοκυρά που τρέχει όλη μέρα πίσω από τη σκονή και την ακαταστασία αλλά κάποια πράματα και το δικό μου το μάτι δεν μπορεί να τα ανεχτεί όπως δεν μπορεί να τα αντέξει και η μέση του άντρα μου που θα πρέπει κάποια στιγμή να βάψει το σπίτι. Η κόρη μου η μεγάλη είναι σχεδόν 7 χρονών και έχουμε μπει σε μια διαδικασία να διπλώνει και να μαζεύει τα ρούχα της, να βάζει τα άπλυτά της στο καλάθι, να μαζεύει το κρεβάτι της τα πρωινά και να μη δημιουργεί ακαταστασία χωρίς λόγο (ο οποίος λόγος θα μπορούσε να είναι παιχνίδι με τον αδερφό της ή τις φίλες της). Δεν πιστεύω ότι την καταπιέζω. Όταν βλέπω ότι δυσανασχετεί στις δουλειές την βοηθάω κάνοντας τα περισσότερα. Δεν θέλω το παιδί να βλέπει τη δουλειά ως τιμωρία. Δεν πιστεύω επίσης ότι θα μπορούσα να της τα μάθω αυτά αν από μικρή την άφηνα να ζωγραφίζει στους τοίχους και γενικώς την άφηνα πιο ελαστική σε κάποια θέματα όπως το χοροπήδημα στους καναπέδες και τα κρεβάτια (που το θεωρώ επικίνδυνο). Μαθαίνοντας την το σεβασμό απέναντι στα πράγματα του σπιτιού και τα δικά της, της μαθαίνω να σέβεται και τα πράγματα των αλλωνών. Διορθώστε με παρακαλώα αν είμαι λάθος. Επιπλέον θα συμφωνήσω με μία μαμά πιο πάνω που λέει ότι τα παιδιά αποτελούν μέρος ενός συνόλου. Τα παιδιά δε θα είναι μία ζωή μέσα στο σπίτι και θα βγουν στη κοινωνία κάποια στιγμή. Δεν θα καταπιεστεί τότε περισσότερο στον έξω κόσμο ένα παιδί που δεν έχει ακούσει ποτέ "ΜΗ" και "ΟΧΙ" ; Δεν είναι δουλειά μας να προετοιμάσουμε τα παιδιά μας για τον έξω κόσμο; Τελειώνοντας να σημειώσω ότι βρίσκω εκπληκτική την υπομονή σας Ολίβια και Μάνο και πολύ ωραίο αυτό που επιτρέπεται στην Αθηνά να κάνει. Διαβάζοντας το κείμενο και βλέποντας τις φωτογραφίες δεν μπορούσα παρα μόνο να χαμογελάω. Χαίρομαι που μπορείτε να το κάνετε αυτό αλλά όχι ευχαριστώ δε θα πάρω, :D. Αρκούμαι στο να χαίρομαι με τις ζωγραφιές της κόρης μου στο χαρτί και στις κορνίζες που έχω βάλει στους τοίχους.
ειμαι μαμα τριδυμων που τωρα ειναι 5 χρονων..οταν ηταν μικρουλια περασαμε και εμεις αυτη τη φαση της ζωγραφικης στους τοιχους!και ηταν μονο μια φαση που τελειωσε οσο μεγαλωναν τα παιδια χωρις πολλες απαγορευσεις, αλλωστε πως να προλαβεις 3 παιδακια που σε διαφορετικη ωρα το καθενα θελει να ζωγραφισει σε αυτους τους τεραστιους πινακες που ειναι οι τοιχοι των σπιτιων μας για τα παιδακια μας!και δεν χρειαστηκε ποτε να γινει προβλημα αυτο οταν ημασταν σε αλλο σπιτι γιατι μαλλον ξερανε οτι δεν ειναι ο δικος τους χωρος εκει...
Και εγώ διαφωνώ με αυτήν την λογική.Συμφωνώ στην ελευθερία της έκφρασης αλλά καλό είναι να ξέρει το παιδί να συμπεριφέρεται.Δεν νομίζω να το ενοχλεί να ζωγραφίζει στο βιβλίο ή στον πίνακα του.Και εκεί εκφράζεται δεν του απαγορεύουμε την ζωγραφική.Ο καθένας πράττει όπως νομίζει.
Επίσης θα ήταν καλό να μπορεί να εκφραστεί καλλιτεχνικά στους τοίχους του δικού του δωματίου και όχι σε όλο το σπίτι. Εγώ έχω αφήσει το γιο μου να "δημιουργεί" στο δωμάτιό του αλλά όχι στους κοινόχρηστους χώρους όπως πχ το σαλόνι γιατί εκεί περνάμε πολύ χρόνο και εμείς που ενδέχεται να μη μοιραζόμαστε τις ίδιες καλλιτεχνικές ανησυχίες. Πιστεύω ότι το παιδί είναι καλό να νιώθει ελεύθερο στο χώρο αλλά θεωρώ ότι καλύτερα να είναι ο χώρος του (βλέπε δωμάτιό του) και όχι να του παραχωρήσω ολόκληρο το σπίτι... Έτσι είναι πολύ πιο εύκολο να καταλάβει για ποιο λόγο δε ζωγραφίζουμε στα σπίτια των άλλων...Λίγα όρια δεν έβλαψαν κανέναν...
Προσωπικά βρίσκω οτι η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Δηλαδή: Όταν η μικρή μου κόρη (περίπου όσο η Αθηνά) ζωγραφίσει στον τοίχο και το δώ αργότερα, δεν το κάνω θέμα. Όταν την δώ επί τω έργω της λέω "Όχι!" χωρίς να μαλώσω τρελλά. Συνήθως αφήνει το μολύβι και τελειώνει το θέμα. Πάντως προς το παρόν δεν έχω μπεί στη διαδικασία να σβήνω τις ζωγραφιές της. Η αλήθεια είναι οτι καμμιά φορά, αν οι κανόνες του σπιτιού είναι διαφορετικοί από τους κανόνες της "γύρω κοινωνίας" μπορεί να γίνειένα μικρό μπέρδεμα αρχικά. Αλλά νομίζω ότι χρόνο με τον χρόνο τα παιδιά καταλαβαίνουν την διαφορά.
Μεστό και πολύ αληθινό το σχόλιό σου!Συμφωνώ απολύτως
Θα διαφωνήσω και εγώ με την στάση σου Ολίβια. Το να λέμε κάποια ''μη'' και ''πρέπει'' στο παιδί δεν σημαίνει ότι του στερούμε την ελευθερία... Πρέπει να θέτουμε τα όρια. Και ένα παιδί μικρο δεν μπορεί να ξεχωρίσει τους χώρους και τα δικαιώματα του στον κάθε χώρο πχ σπίτι του, σπίτι ξένο κτλ. Το παιδί μπορεί να είναι δημιουργικό και σε μια κόλλα χαρτί θεωρώ υπερβολή καθαρά να ζωγραφίζει τοιχους για να μην του στετήσουμε την δημιουργικότητα....
πνα μετρον αριστον.....δηλ. αφηστε το βλασταρι σας να γινει ο μονε του σπιτιου αρκει να γινει σε 1 τοιχο, μόνο...ο δικος του χωρος εκφρασης....παει πια η εποχη που οι μαναδες καρατουσαν τα σαλονια επτασφραγιστο μυστικο και καθαρα, μηπως και ερθει η βασιλισσα της αγγλιας για τσαι....τα παιδια περναν πολυ χρονο στο σπιτι και μαλιστα στο σαλονι...αφου εμεις εχουμε τα επιπλα μας κλπ γιατι να μην εχουν και αυτα τα παιχνιδια τους? εκανα μια γωνια 5 τμ στο σαλονι play room και η μικρη ειναι συνεχεια εκει, στον δικο της χωρο...ασ ζωγραφισει λοιπον τον τοιχο...σιγα...δεν εβαλε και καμια φωτια!!!! ;))
Και εγώ Ολιβιάκη μου εδώ θα συμφωνήσω με την Κατερινα.Κατά τη γνώμη μια συμπεριφορα διδάσκουμε...Δε μπορεί να λέμε στο σπίτι μας όλα επιτρέπονται ενώ στων άλλων όχι...Εγώ τουλαχιστόν στο γιο μου που δε μίλησε και γρήγορα με αυτό τον τρόπο καταφερα να τον μπερδέψω.Δε το μαλώνω στο σπίτι ενώ στων άλλων ναι...Εντάξει,Δε μου φαίνεται ορθό...Στα παιδιά μας ούτως η άλλως δε χρειάζεται να λέμε όχι...Μπορείτε με την Αθηνά να καθορίσετε να παίζεται με νερομπογιές στο μπαλκόνι για κάποια ώρα..Λύσεις υπαρχουν να αξιοποιήσουμε τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις τους χωρίς να οριοθετούμε τις συμπεριφορές τους..
Χαρά στο κουράγιο σου Ολίβια !!!!!!!!!!!!!!!
Ξέρεις, υπάρχει μια μπογιά για τοίχους που είναι μαυροπίνακας! Βάφεις μια επιφάνεια και ζωγραφίζει το ζουζούνι εκεί πάνω... και επειδή σβήνει κανονικά, έχει πάντα χώρο να δημιουργεί!!! Και ζωγραφιές λοιπόν αλλά και καθαρά όταν το θελήσεις!!! και όταν είναι σβησμένο έιναι και πολύ dark!!! Τώρα που το σκέφτομαι....θα του το κάνω κάποια στιγμή. Φιλάκι στη ζωγράφο του σπιτιού!!! χχχχχ
Είναι προβληματισμός όλων των γονιών τι πρέπει να επιτρέπουμε τι όχι.Αυστηροί;Χαλαροί;Όλα είναι υποκειμενικά γιατί ο κάθε ένας από μας αντιλαμβάνεται ανάλογα με τον τρόπο που μεγάλωσε και ανάλογα με τις εμπειρίες του διαφορετικά το "χαλαρό" και το "αυστηρό".Σίγουρα τα ΜΗ και τα ΟΧΙ είναι αδιαπραγμάτευτα όσον αφορά την ασφάλεια του παιδιού.Εκεί δεν χωράει υποκειμενικότητα.Τώρα όλα τα άλλα...Απλά υπάρχει μια λεπτή γραμμή που πάντα πρέπει να παίρνουμε υπόψη μας νομίζω.Θέλοντας και μη,ζούμε σε ένα σύνολο,είμαστε πάντα μέρη και μέλη ενός συνόλου,μιας οικογένειας,μιας σχολικής τάξης,μιας αθλητικής ομάδας,μιας παρέας κλπ.Θέλοντας και μη όλα αυτά μας προσδιορίζουν κάποιους κανόνες-και λογικό είναι-για να μπορέσουμε να συνυπάρξουμε αρμονικά και να εξελίξουμε τον εαυτό μας μέσα από το σύνολο.Οπότε φαντάζομαι ότι βοηθάει-χωρίς υστερίες-το κάθε μωρουλάκι και μετέπειτα παιδάκι(!) να αισθάνεται αυτήν την θέση του μέσα στο σύνολο κι αυτήν την διαλεκτική και αμφίδρομη σχέση με το σύνολο.Προσωπικά το Ελεαννάκι το αφήνω να ζωγραφίζει σχεδόν παντού,εννοώ σε όλα τα μέρη του σπιτιού,αλλά όχι στους τοίχους,όχι γιατί έχω κάποιο θέμα,ίσα ίσα...αλλά γιατί είμαι σε ενοίκιο και η σπιτονοικοκυρά μου θα βγάλει χαυλιόδοντες!προσωπικά το παιδί μου θα ήθελα να χοροπηδάει στους καναπέδες και να αδειάζει όλες τις ντουλάπες με μια κίνηση(που παρεπιπτόντως το λατρεύει!),αλλά επειδή τα πρωινά λόγω δουλειάς την κρατάει η μαμά μου που έχει αυχενικό και υποφέρει να την κουλαντρίσει τώρα που έχει γίνει θηριάκι,προσπαθώ να μην της επιτρέπω να ξυπνάει όλα τα "άγρια ένστικτά της"!!!Εννοώ ότι έξω και πέρα από προσωπικές υστερίες,υπάρχουν διάφοροι παράγοντες με βάση το κοινωνικό σύνολο μέσα στο οποίο είμαστε,που μας κάνουν αναγκαστικά να βάζουμε κάποιους κανόνες.και δεν είναι πάντα κακό.κακό είναι βέβαια να προσπαθούμε να "φορέσουμε" στο παιδί όλα τα άχρηστα ΜΗ και ΟΧΙ που ακούσαμε εμείς τόσα χρόνια.θέλει "φιλτράρισμα" όλο αυτό...δεν ξέρω,ο καθένας μάλλον έχει τον δικό του τρόπο για το τι και πως το δίνει στο παιδί να το καταλάβει,οπότε o.k...όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι!εγώ προσωπικά...αν είχα δικό μου σπίτι θα την άφηνα να ζωγραφίζει παντού και αν δεν δούλευα και δεν επιβάρυνα την μητέρα μου και είχα και γω χρόνο στο σπίτι να τα μαζεύω θα την άφηνα να αδειάζει τις ντουλάπες...προς το παρόν την βλέπω μάλλον χαρούμενη όταν δεν πονάει η γιαγιά της και έχει βολευτεί με τα χαρτιά και τα βιβλία που υπάρχουν παντού και μπορεί να δημιουργεί!!!οπότε...όλα καλά!
Χμμμ..Δεν ξέρω αν πρέπει να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω με το συγκεκριμένο θέμα. Παραδόξως ο γιόκας μου που είναι ένα σούπερ ζωηρό αγοράκι 3 ετών που σε ότι και να του πω μου λέει "όχι", δεν έχει δοκιμάσει ποτέ να ζωγραφίσει στους τοίχους. Είχα αρχίσει να προετοιμάζομαι από καιρό για αυτό, μιας και περίμενα την μέρα που θα το κάνει αλλά τελικά δεν... Σε κάποια σελίδα που είχα διαβάσει παλιότερα είχα δει μια μαμά που είχε ντύσει όπως ανέφερε μια κοπέλα πιο πάνω έναν τοίχο με μαυροπίνακα και εκεί τα παιδάκια της μπορούσαν να ζωγραφίζουν άνετα και όσο ήθελαν. Αλλά όχι στο υπόλοιπο σπίτι...Νομίζω ότι μου αρέσει αυτή η "συμφωνία"...Και γω αυτό θα έκανα. Δεν νομίζω να ήθελα στους τοίχους όλου του σπιτιού μου τις ζωγραφιές. Το ξέρω είναι τα παιδάκια μας και όλα αυτά που φτιάχνουν με τα χεράκια τους είναι υπέροχα...Κάθε μέρα ο γιος μου έρχεται με μια νέα ζωγραφιά από το σχολείο και την κολλάμε στο ψυγείο βάζοντας τις παλιές σε ένα κουτί.Δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα αν έβλεπα τους λευκούς μου καναπέδες βαμμένους με μαρκαδόρους. Είμαστε σε δύσκολη εποχή. Δεν είναι εύκολο να αλλάζεις κάθε λίγο τα έπιπλα του σπιτιού. Και με τίποτα δεν θα επέτρεπα στο παιδί μου εν γνώσει μου να κάνει τέτοιου είδους ζημιά σε ξένο σπίτι. Και λέω εν γνώσει μου, γιατί το παιδάκι μου κάνει ταλιμπανιές γενικώς και άμα βρίσκεται με γνωστά παιδάκια που ξεκινούν τον ταλιμπανισμό ακολουθεί φανατικά. Ε, δε μπορεί, κάποια στιγμή θα ξεφύγει από το μάτι μου.Δε μπορεί να κάνει ζημιά σε περιουσία ξένων ανθρώπων για χάρη της δημιουργίας.
Εγώ δεν την μαλώνω την Αναστασία (22 μηνών) όταν ζωγραφίζει στους τοίχους,αντίθετα την πειράζω ότι την"τσάκωσα"που πάλι τα λέρωσε όλα κ γελάμε και ταυτόχρονα της εξηγώ ότι δεν είναι καλό να ζωγραφίζουμε όπου βρούμε (έκανε το ίδιο κ με τον καναπέ...). Το κατάλαβε μια χαρά κ πια δε ζωγραφίζει όπου να'ναι. Γενικώς τα "μη"και "όχι" τα χρησιμοποιώ σε καταστάσεις πραγματικά απαγορευτικές κ με τα υπόλοιπα (γράφω όπου βρω-σκαρφαλώνω κλπ)είμαι από κοντά ώσπου τα κάνει μια-δυο φορές κ μετά τα κόβει!
Εγώ μια φορά, στο καινούργιο σπίτι θα του βάψω τους τοίχους με αυτή την μπογιά που είναι σαν πίνακας, κι ας τον εκεί να βγάζει τον Πικάσο από μέσα του!!! Αλλά στο σαλόνι μου δε θέεελωωωω :)
η ολιβια εγραψε τη γνωμη της.δεν συμαινει οτι ολοι οσοι διαβασουμε το σαιτ συμφωνουμε.εγραψε την αποψη της και ουτε θα προσπαθησει να πεισει καποιον που εχει αντιθετη αποψη για αυτο αλλα ουτε και θα αφησει αλλους να την μεταπεισουν. βεβαια με ενα ακομα ζουζουνι που ερχεται ολιβια κρατα αντιστασεις στη χαλαροτητα γιατι τι θα κανεις μετα που και η αθηνα θα θελει να ζωγραφισει τους τοιχους και ενα μικροτερο παιδακι να κανει παρομοια τυπου σκανταλια??? καλη η χαλαροτητα αλλα σε οποιον ταιριαζει.δεν ταιριαζει σε ολους και δεν μπορουν να την υποστηριξουν. με το καλο το νινι!!!
Ολίβια, μαζί σου στο θέμα "ζωγραφική στους τοίχους"! ;-) Μάλιστα εγώ σκέφτομαι να βάλω λευκό χαρτί με το μέτρο χαμηλά κατά μήκος των τοίχων του διαδρόμου και να ενθαρρύνω το παιδί να ζωγραφίζει ό,τι θέλει εκεί. Δε μου αρέσει να καταπιέζουμε την παιδική δημιουργικότητα. Πόσο μάλλον όταν το να βάψεις έναν τοίχο είναι υπόθεση μερικών ωρών. Ας ζωγραφίσει ό,τι θέλει όσο θέλει κι όταν βαρεθεί, ξαναβάφουμε τον τοίχο. Και φυσικά τα παιδιά μπορούν να ξεχωρίσουν πως ό,τι κάνουμε σπίτι μας δεν επιτρέπεται να το κάνουμε στα σπίτια των άλλων. Εκτός κι αν εμείς οι ίδιοι ως γονείς είμαστε χυμαδιό!
Συμφωνω με την Ολίβια. Το σπίτι δεν είναι μόνο δικό μας είναι και του παιδιού. Το σπίτι πρέπει να ελκύει το παιδί. να είναι χαρούμενο, να μην ακούει μόνο μη και μη. Το δικό μου σπίτι είνια γεμάτο αό τις ζωγραφθές της μικρής. ξεκίνησε ως πολύ αφηρημένη τέχνη στον 1.5 χρόνο και είχαμε πει ότι θα διαθέταμε έναν τοίχο του σαλονιού. Δεν υπήρχε καν θέμα να το σβήσω από τότε. Και συνέχισε και στους γύρω τοίχους, κυρίως στο χολ. Τώρα είναι κοντά στα 6. Ουδέποτε τέθηκε θέμα να ζωγραφίσει σε τοίχο άλλων. Το είχαμε συζητήσει. Είναι πολύ σημαντικό για ένα παιδί να μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματά του. Σε ένα κομμάτι χαρτί χάνεται. Στον τοίχο μπορεί να ανατρέξε ξανά και ξανά. Μην φανταστείτε ότι η κόρη μου συνέχεια ζωγραφίζει ή ότι ζωγραφίζει ωραία. Υπάρχουν περίοδοι που δεν γράφει τίποτα, ενώ έχουμ μόνιμα το σταντ με τις μπογιές στο σαλόνια (όλο το στάκι: κηρομπογιές, ακουαρέλες, μιλύβια, μαρκαδόρους). Απλά εμείς με το που κάναμε παιδί αποφασίσαμε ότι θέλουμε ένα σπίτι παιδικό. Το σπίτι μας δεν είναι για να γίνει αρεστό στους άλλους. Κι αν δεν τους αρέσει σκασίλα μας. Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι όλα τα παιδιά θέλουν να έρθουν στο δικό μας σπίτι και άκουσον άκουσον τα ζωηρά δεν είναι ζωη΄ρα, αλλά ακούνε. Ολίβια keep walking
Βρε κοριτσια πολυ ωραια ολα αυτα ακουγονται αλλα αμα μαθει το παιδι οτι it's ok να ζωγραφιζουμε τοιχους για πειτε μου τι φταινε οι τοιχοι οποιαδηποτε αλλου που θα παμε επισκεψη? Φοβαμαι Ολιβ οτι ενω σε ολα συμφωνουμε εδω δεν με βρισκεις συμφωνη. ;) Για να εξηγησω τι εννοω και τι εχω παρατηρησει με τον 6χρονο σχεδον γιο μου που ειναι ενα προς το ζωηρο θα ελεγα παιδακι αλλα υπακουο στους κανονες που υπαρχουν σπιτι μας και που τους εχει μαθει σιγα σιγα απο την ωρα που γεννηθηκε. Οτι απαγορευεται στο σπιτι μας πχ πηδαω σε καναπεδες - ζωγραφιζω στους τοιχους - περπαταω με τα παπουτσια κτλ δεν τα κανει σε αλλο σπιτι. Για να ειμαι πιο συγκεκριμενη δεν τα κανει πρωτος. Τι εννοω, οτι επειδη ειναι ζωηρος και του αρεσει η ταρζανια αν στο σπιτι που εχουμε παει επισκεψη αρχισουν τα αλλα παιδια να χοροπηδουν στους καναπεδες θα ανεβει και αυτος, αλλα θα κατεβει αν του πω οτι δεν κανει. Ενω ειμαι απολυτα σιγουρη οτι αν το επιτρεπαμε στο σπιτι με τιποτα δεν θα καταλαβαινε γιατι δεν του το επιτρεπουμε αλλου και δικιο θα ειχε.
Δηλαδή δεν μπορεί κάποιος να διδάξει στο παιδί ότι αλλιώς συμπεριφερόμαστε σπίτι ΜΑΣ και αλλιώς στο σπίτι κάποιου άλλου;
Φανταζομαι οτι μπορει αλλα σιγουρα σε μεγαλυτερες ηλικιες θα μπορεσει το παιδι να το εμπεδωσει. Εχει να κανει και με το παιδι παντως, εγω ειμαι σιγουρη οτι ο δικος μου στα 2 του δεν θα μπορουσε να διαχωρισει το σπιτι μας και το ξενο ακομα ομως και αν το το καταλαβαινε γιατι συμφωνω οτι ειναι πανεξυπνα επειδη δεν θα τον συνεφερε δεν θα συνεργαζοταν η θα μου εβγαζε το λαδι. Μου ηταν πολυ ευκολοτερο να βαλω εξαρχης καποιους κανονες που ισχυουν παντου.
Αυτός είναι ένας απ τους στόχους των περισσότερων γονιών, φαντάζομαι! Ωστόσο το κάθε παιδι διαφέρει και ενώ αλλα τα καταφέρνουν μια χαρά, υπάρχουν και κάποια που δυσκολεύονται να κάνουν τους -αυτονοητους για εμάς- διαχωρισμούς! Σ' αυτές τις περιπτώσεις η οριοθέτηση είναι λυτρωτικη και για το παιδι και για το γονέα. Οριοθέτηση όμως! Όχι αλόγιστη απαγορευση!
δυστυχώς όχι. ό,τι μαθαίνουν σπίτι το θεωρούν κανόνα.κι εγώ ήμουν έτσι μικρή ώσπου μια μέρα είχαμε πάει επίσκεψη και πήρα έν ακραγιόν που βρήκα και ζωγράφισα τοίχους και κουρτίνες!εγώ πιστέυω ότι το μέτρο είναι το καλύτερο. φυσικά και δε θα έχουμε ένα σπίτι μονο για εμάς. αλλά πρέπει και τα παιδιά να μάθουν κάποια όρια
Εγώ πάλι διαφωνώ :D Η δική μου γνώμη είναι πως αν το παιδί είναι "χορτασμένο" απο δημιουργικές απασχολίες μέσα και έξω απο το σπίτι και αν έχει μάθει να επικοινωνεί με την μαμά -δεν χρειάζεται να απαγορεύσεις κάτι, μερικές φορές λειτουργεί εξίσου καλά και το να εξηγήσεις γιατί- δεν υπάρχει πρόβλημα σε κανέναν τομέα. Το δικό μου παιδάκι είναι είκοσι μηνών και κάποια στιγμή βρήκε ένα στυλό και έκανε την πρώτη μας ζωγραφιά σε τοίχο. Ενθουσιαστηκα τόσο πολύ που πήρα τον μπαμπά της τηλέφωνο και του το είπα και μόλις ήρθε βγάλαμε φωτογραφία την πρώτη ζωγραφιά του μικρού μας! Απο εκείνη την ημέρα έχει βρεί άπειρα στυλό και σε σπίτια και στο μαγαζί της αδερφής μου και ποτέ δεν έχει ξαναεπιλέξει τοίχο. :D
Σωστή σε βρίσκω!
Νομίζω πως ναι!(θέλω να πιστεύω πως ναι!)Μόλις είδα το post σήμερα χαμογέλασα...Προχθες ο μικρός αποφάσισε πως είναι πολύ διασκεδαστικό να ζωγραφίζει στους τοίχους και στο τζάκι!Φυσικά η πρώτη αντίδραση ήταν να του πάρουμε τις μπογιές...είδα με πόση χαρά έτρεχε να ζωγραφίσει και την απογοήτευση μετά.Και το σκεφτόμουν όλη μέρα.Και θέλω να βρω μια μέση λύση έστω.Ένα τοίχο δικό του...μια γωνίτσα στο μπαλκόνι δικιά του....είμαι λίγο της πιο χαλαρής εκπαίδευσης.Επίσης δεν υπάρχει περίπτωση να μάθει οτι το σπιτάκι μας είναι ο χώρος που βασιλεύουμε εμείς αλλά στα άλλα σπίτια δεν μπορούμε να κάνουμε οτι θέλουμε?Πιστεύω οτι τα παιδάκια μας ολα τα μπορούν:-)
Ούτε εγω έχω θέμα με τη ζωγραφική στους τοίχους αλλά κάπου εκει μέσα έχω βάλει και ένα όριο. Στο δωμάτιό τους ναι! Αλλά όχι στο υπόλοιπο σπίτι! Άσχετα του ότι δεν είναι δικό μας, θεωρώ πως με μια λογικη οριοθέτηση είναι όλοι χαρούμενοι και συννενουνται πιο εύκολα! Με 2 αγόρια, εν προκειμένω, πολυ εύκολα θα παρασύρονταν και σ' άλλες αναζητήσεις!! Το "δώσε θάρρος στο χωριατη..." ταιριάζει γάντι εδω!!! Σε εμάς τουλάχιστον δουλεύει!
ειλικρινά Ολίβια...μου αρέσει παρα πολύ η ζωγραφιά της Αθηνάς! είναι ένα μικρό έργο τέχνης! όχι μόνο μην τα σβήσεις...αλλά μην σου πω να βάλεις και τύπου κορνίζα γύρω γύρω... Συνέχισε Αθηνούλα...
πουλανε στο διαδυκτιο αυτοκολλητες κορνιζες...χεχεχε
ειναι πραγματικά υπέροχο να βλέπεις το καμαρι σου να εξελίσεται. Και οι ζωγραφιές τους σε αυτην την ηλικια ειναι τελειες! για τοιχους δεν την αφηνω. γιατι μην ξεχνατε οτι δεν ειναι μονο ο χωρος του δικου μας σπιτιου που μπορει να εκφραστει και δεν τρεχει και τιποτα. μπορει να νιωσει την αναγκη στο σπιτι ενος φιλικου ζευγαριου. τα σφουγγαρακια δεν τα εχω δοκιμασει μιας και καποια στιγμη που ειχαν πει οτι τα κανουν χειροτερα αλλα προσωπικη πειρα δεν εχω οποτε δεν παιρνω θεση. αυτο που της εχω κανει εγω ειναι οτι της εχω ενα σπιτακι το οποιο το διαμορφωνει οπως θελει με τις μπογιες της και σκεφτομαι να της φτιαξω ενα μερος στο τοιχο με "αυτοκολλητο" μαυροπινακα με την "συμφωνια" οτι εκει μπορει να εκφραστει οσο θελει. Θυμαμαι χαρακτηριστικα το παραδειγμα μιας φιλης μου που πηρε μαρκαδορους νερου στον γιο της, τον αφηνε να ζωγραφιζει οπου ηθελε και κοιμοταν ησυχη. ωσπου μια μερα πηγε σε φιλικο ζευγαρι, πηρε τους μαρκαδορους της ξαδελφης του και εκανε τον ασπρο καναπε καινουργιο! οι μαρκαδοροι αυτοι δεν ηταν νερου... :)
ΕΙΔΕΣ ΠΟΥ ΣΤΑ ΛΕΓΑ....?ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΙΧΟΙ ΚΑΘΑΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΙΟΛΑΣ..ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ...ΕΝΩ ΟΙ ΚΑΘΕΤΕΣ ΤΕΝΤΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ..ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΕΣ...ΟΠΟΤΕ ΤΟΙΧΟΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟΙΧΟΙ....ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΠΛΑΚΑΚΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΧΑΛΙΑ...ΓΙΑ ΕΚΠΛΗΞΗ ΟΤΑΝ ΒΑΖΕΙΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ......
Και ο δικός μας τοίχος έτσι είναι, από τις "καλλιτεχνικές δραστηριότητες" της 20 μηνών κόρης μας!
Ετσι... να 'ναι καλά το γομένιο σφουγγαράκι της scotch brite!
Μα τα σβήνετε;;
Εγώ όχι!!!! ;)
ο δίκος μας τοίχος είναι πορτοκαλί και αυτά τα σφουγγαράκια δεν κάνουν τίποτα. έγινε χειρότερα ο τοίχος,σαν λίγδες. και δεν ήταν οι βρωμιές από του παιδιού ζωγραφιές,ήταν από τα έπιπλα όπως τα μεταφέραμε.
μαγική γόμα κάνει θαύματα και ας μην έχει φτάσει το καλό μου ακόμα σε αυτή την ηλικία...είναι ότι πρέπει για όλες τις ζημιές που σβήνονται...(και από μικρούς και από μεγάλους...)διότι το παιδί κάθε μέρα πρέπει να βρίσκει νέο καθαρό καμβά να ξεδιπλώνει ταλέντο...
ετσι ετσι...σημερα στα walls του σπιτιου και αυριο μεθαυριο στα walls του facebook κλπ χαχαχα
Kai sto katw katw einai poio eukolo na zografizeis or8ios :P
Ολίβια μπράβο, είσαι φοβερή!!!!