Εκπαίδευση με την κούκλα-μωράκι!

Προχθές που ήμασταν στην παιδική χαρά, μου λέει ο Μάνος:

– Η Αθηνά είδε ένα καροτσάκι με μια κούκλα που είχε ένα κοριτσάκι και πολύ της άρεσε.

Πήρε που λέτε χθες το απόγευμα τους δρόμους (ο Μάνος εννοώ) και πήγε σε τρία παιχνιδάδικα να της βρει ένα καροτσάκι. Ήρθε στο σπίτι με ένα καροτσάκι και κάτι άλλα πλαστικά μωρο-συμπράγκαλα («Όλο αυτό 5 Ευρώ!«, μου είπε με χαρά, ήταν βλέπετε η πρώτη του επίσημη εξόρμηση στο Τζάμπο, χαχαχα)

Κατέβασα από το ράφι και μια κούκλα-μωράκι που είχα βιαστεί να της πάρω απ’ όταν ήταν 6 μηνών και αρχίσαμε το παιχνίδι.

Και τότε είδα την κόρη μου και… έτριψα τα μάτια μου!

Η Αθηνά που πιο πριν δεν είχε ξαναπαίξει με την κούκλα μωράκι, άνοιξε την πάνα που φορούσε η κούκλα, την έβγαλε, τη δίπλωσε, πήρε μωρομάντηλο (!!) σκούπισε το νινί, πήρε άλλη πάνα (από το μωρο-συμπραγκαλο-πακέτο που έφερε ο μπαμπάς της), την άνοιξε, τη φόρεσε στην κούκλα, την έκλεισε και έβαλε την κούκλα στο καρότσι.

Έμεινα να την κοιτάω αποσβολωμένη. Η κόρη μου, 27 μηνών, είναι πανέτοιμη να… αποκτήσει το μωρό-αδερφάκι της… Και όχι τίποτα, αλλά όλα δείχνουν πως μέχρι που θα με βοηθάει κιόλας! Δεν τα έκανε τσάτρα πάτρα, τα έκανε ολόσωστα και ευλαβικά σαν μικρή… μαμά!

Μετά έβαλε την κούκλα της σε ένα καλαθάκι που μοιάζει με ταψί. Χάρηκα και εγώ και είπα «Αααα, φτιάχνει με τη φαντασία της κρεβατάκι!«

Μετά λίγο ανησύχησα γιατί πήρε το καλαθάκι με το μωρό και κατευθύνθηκε στην… κουζίνα της, άνοιξε το φούρνο και πήγε να βάλει το μωρό μέσα!

Αχαχαχα, λιώσαμε με τον Μάνο στα γέλια! Θέλω να πιστεύω ότι δεν το πήγε για μαγείρεμα, αλλά για καλό και για κακό θυμίστε μου να αγοράσω μερικά από εκείνα τα μαραφετάκια που ασφαλίζουν το φούρνο!