Εκπαίδευση με την κούκλα-μωράκι!
Προχθές που ήμασταν στην παιδική χαρά, μου λέει ο Μάνος:
– Η Αθηνά είδε ένα καροτσάκι με μια κούκλα που είχε ένα κοριτσάκι και πολύ της άρεσε.
Πήρε που λέτε χθες το απόγευμα τους δρόμους (ο Μάνος εννοώ) και πήγε σε τρία παιχνιδάδικα να της βρει ένα καροτσάκι. Ήρθε στο σπίτι με ένα καροτσάκι και κάτι άλλα πλαστικά μωρο-συμπράγκαλα («Όλο αυτό 5 Ευρώ!«, μου είπε με χαρά, ήταν βλέπετε η πρώτη του επίσημη εξόρμηση στο Τζάμπο, χαχαχα)
Κατέβασα από το ράφι και μια κούκλα-μωράκι που είχα βιαστεί να της πάρω απ’ όταν ήταν 6 μηνών και αρχίσαμε το παιχνίδι.
Και τότε είδα την κόρη μου και… έτριψα τα μάτια μου!
Η Αθηνά που πιο πριν δεν είχε ξαναπαίξει με την κούκλα μωράκι, άνοιξε την πάνα που φορούσε η κούκλα, την έβγαλε, τη δίπλωσε, πήρε μωρομάντηλο (!!) σκούπισε το νινί, πήρε άλλη πάνα (από το μωρο-συμπραγκαλο-πακέτο που έφερε ο μπαμπάς της), την άνοιξε, τη φόρεσε στην κούκλα, την έκλεισε και έβαλε την κούκλα στο καρότσι.
Έμεινα να την κοιτάω αποσβολωμένη. Η κόρη μου, 27 μηνών, είναι πανέτοιμη να… αποκτήσει το μωρό-αδερφάκι της… Και όχι τίποτα, αλλά όλα δείχνουν πως μέχρι που θα με βοηθάει κιόλας! Δεν τα έκανε τσάτρα πάτρα, τα έκανε ολόσωστα και ευλαβικά σαν μικρή… μαμά!
Μετά έβαλε την κούκλα της σε ένα καλαθάκι που μοιάζει με ταψί. Χάρηκα και εγώ και είπα «Αααα, φτιάχνει με τη φαντασία της κρεβατάκι!«
Μετά λίγο ανησύχησα γιατί πήρε το καλαθάκι με το μωρό και κατευθύνθηκε στην… κουζίνα της, άνοιξε το φούρνο και πήγε να βάλει το μωρό μέσα!
Αχαχαχα, λιώσαμε με τον Μάνο στα γέλια! Θέλω να πιστεύω ότι δεν το πήγε για μαγείρεμα, αλλά για καλό και για κακό θυμίστε μου να αγοράσω μερικά από εκείνα τα μαραφετάκια που ασφαλίζουν το φούρνο!
αχ μωρε!!!λιωνω!!! το μωρο θελει μωρο!!! ειναι απιστευτο το πως αλλαζουν με τον ερχομο του νεου μελους! ο κωνσταντινος μου ειχε παρει την ψευδοθηκη και ετρεξε να θηλασει την αδερφη του οταν εκλαψε 15 μερων κι εγω ημουν στο μπανιο! <3 <3
χαχαχα....εννοειται πως τα role play games τρελαινουν τα παιδια! να κανουν την ''μαμα'', την δασκαλα, τον γιατρο, να εχουν μαγαζακι και να πουλανε τα πραγματακια τους κλπ μπορεις να της βαζεις διαφορα καπελα και αξεσουαρ και να παιζετε ρολους πχ. πατε για σαφαρι ή στην λαικη κλπ κλπ απλα, καλυτερα να τονιζεις οταν παιζει με το ''μωρο'' πως εκεινη ειναι η ''μεγαλη αδελφουλα'' και οχι η ''μαμα''...για να αποφυγεις διαφορα ''μαλωματα'' στο νινι που ερχεται....δεν πρεπει να ξεχνανε τα παιδια, πως μεσα στο σπιτι η μαμα ειναι ΜΙΑ!
Α καλά! Βλέπω την Αθηνά να κάθεται άγρυπνος φρουρός δίπλα στο μωρό και να φωνάζει "μαμαααααα κλαίειειειει" και να του δίνει την πιπίλα! Μια χαρά μεγάλη αδελφή θα είναι!
Λοιπόν, είμαι μαμά κι εγώ και δεν καταλαβαίνω καθόλου γιατί πρέπει να γειώνουμε μια μανούλα που χαίρεται με τα επιτεύγματα του παιδιού της,έίτε οφείλονται σε εξυπνάδα, είτε σε μιμητισμό, είτε σε ένστικτο! Μπράβο ρε Αθηνα!!! Είσαι αστέρι που "μιμήθηκες' επιδέξια και με ακρίβεια τη μανούλα! Το ίδιο κι η Χριστίνα μου!!Που είναι ακριβώς 2,5 ετών και όταν τη ρωτάω "είναι δύσκολο Χριστίνα?" μου αάντάει "Όχι μανούλα, ειναι piece of cake!",μιμείται την αμερικανίδα φίλη μου που χρησιμοποιεί τον αγγλικό ιδιοματισμό? Ε! Κι αυτό θέλει μια εξυπνάδα για να το χρησιμοποιείσει σωστά Ε?? Μπράβο στα παιδάκια μας που ξεπετιούνται και μας κάνουν να τρίβουμε τα μάτια...και τάυτιά μας!! Φιλιά σ'ολα τα μουτράκια!
exo kai go mia kori 3 xronon kai tora genisa ena agoraki einai 2 minon kai ton thulazo apoklistika....opote i mikri mou paratise ta pimpero apo tis koukles tis kai arxise kai auti n tis thulazei kai kanei kai oles tis staseis parakalo xaxaxaxa exei plaka otan tin vlepoume...
Δε νομίζω ότι η πιο πάνω κοπέλα το είπε κακοπροαίρετα...Και το αντιλαμβάνομαι εγώ έτσι γιατί....Είμαι αγορομάνα!!! Ο μικρός μου 3 ετών σήμερα(και δε λέει να κόψει την πάνα...) εδώ και πολύ καιρό τον έχω παρατηρήσει ότι ξέρει τη διαδικασία αλλάγματος πάνας απέξω κι ανακατωτά..Κάποιες φορές από την βιασύνη μου τον καθάριζα και μόλις πήγαινα να του κλείσω το πανάκι μου έλεγε σαν έκπληκτος που το ξέχασα "και κρεμούλα μαμά, και κρεμούλα!!!" Λέτε να έχει κι αυτός το μητρικό ένστικτο? χιχιχι...Θα συμφωνήσω γενικά ότι τα παιδάκια μας εκεί που δεν το καταλαβαίνουμε μας παρατηρούν πολύ πολύ προσεκτικά!!! Και μαθαίνουν έτσι πράγματα....Και γω όταν τον βλέπω να κάνει κάτι στο σπίτι που δεν έκατσα ποτέ να του το δείξω πεθαίνω στα γέλια και φυσικά σκάω από υπερηφάνεια!!! Και γιατί όχι δηλαδή??? Το παιδάκι μου ήταν αρκετά πονηρούτσικο και εξυπνούτσικο ώστε να κατακτήσει αυτή τη γνώση μόνο του!!! Άρα Ολιβιάκι μου έχεις κάθε δικαίωμα να χαρείς με τα χθεσινά καμώματα της Αθηνούλας σου!!!Είναι τόσο χαριτωμένα τα παιδάκια μας ότι κάνουν κάτι τέτοια!!! Εμένα τις προάλλες που πήγα να τον πάρω από τον σταθμό και συζητούσαμε ότι το καλοκαίρι θα πάμε στον παππού και τη γιαγιά που μένουν Ελλάδα, γυρίζει και μου λέει "θα πάμε με το αεροπλάνο μαμά στον παππού και τη γιαγιά, γιατί δε μπορούμε να περπατήσουμε!" ΟΚ, κάποιοι θα πουν σιγά την ανακάλυψη! Δε με νοιάζει...Εγώ νιώθω περήφανη που το παιδάκι μου έκανε αυτό το συσχετισμό και συνειδητοποιεί πια σιγά σιγά τις διαδικασίες της ζωής...Φιλιά σε όλες!
Συμφωνώ κι εγω ως αγορομάνα. Ο γιος μου παίρνει τον κούκλο που κοιμούνται αγκαλιά και τον βάζει στην αλαξιέρα, του αλλάζει πάνα, του βάζει κρεμούλα, τον φιλάει, τον κοιμίζει και μετά του δίνει μία και τον πετάει κάτω! χαχαχαχα!
Κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό! Άλλα μιμούνται στο χρόνο κι άλλα αργότερα, δεν έχει σημασία! Είναι μια γλύκα!!! Έλα, αποκαλυψέ μας και τί πήρε ο Μάνος στο new baby boy....ή ακόμη τίποτα;
Χαχαχαχαχαχα ξέρω ένα περιστατικό που το παιδάκι πήρε την κούκλα αγκαλιά, την φίλησε και μετα την πέταξε έξω στο μπαλκόνι! Πάντως είναι λογικό να τα κάνει σωστά γιατι βλέπει την Μαμα της να τα κάνει έτσι άρα κι αυτη. Δεν είναι βρε χαζα τα μικρακια!
Καλά, μην υπερβάλλουμε κιόλας...τα παιδάκια αναπαράγουν ό,τι βλέπουν από τους γονείς, γιαυτό και αλλάζουν πάνες και όλα τα υπόλοιπα που οι κυρίες βλέπουν σαν ένστικτο της μητρότητας.Η πρωταρχική ικανότητα των μωρών είναι ο μιμιτισμός, γιαυτό και αποκτούν όλες τις ικανότητες που βλέπουμε ξαφνικά και αναρωτιόμαστε μα καλά πότε το έμαθε αυτό και τι σούπερ έξυπνο παιδί έχω. Ας μάθουμε να βλέπουμε τα πράγματα πιο καθαρά και να μην κάνουμε την τρίχα τροιχιά.Κατά τ' άλλα αξιολάτρευτη η μικρή και σου εύχομαι ισορροπία στην μεταξύ τους σχέση.
Ruth μου, ελπίζω να μην άφησα να εννοηθεί ότι... παινεύομαι για το σούπερ έξυπνο παιδί μου... Τι άλλο θα μου γράψετε βρε παιδιά...
Καλέ δεν το λέω για σένα!!!νομίζω έχεις δείξει ότι είσαι ανοιχτόμυαλη!αλλά έλεος με τις κυρίες που μιλάνε για έμφυτη μητρότητα, τα παιδιά είναι πιο απλά.
Και δεν αναφερόμουν με τίποτα στη χαρά και την περηφάνεια που νιώθεις και εσύ και εγώ και κάθε μάνα όταν το παιδί της κάνει κάτι καινούργιο.Νομίζω ήμουν κατανοητή.
χαχαχαχαχαχαχα κλαίω από τα γέλια!!!!! Είμαι σίγουρη θα βοηθάει το κορίτσι μου και θα αγαπάει το αδερφάκι της!!! φιλάκιααααα χχχ
Όταν ήταν περίπου 2 η Άννα ήρθε μια φίλη της μαμάς μου με την εγγονή της (11 μήνες μικρότερη) και κάποια στιγμή η γιαγιά της έπρεπε να της αλλάξει πάνα και πήγανε στο δωμάτιο της Άννας. Η Άννα πήρε μωρομάντηλο, της άνοιξε την πάνα και την καθάριζε φωνάζοντας να της φέρουν καινούρια πάνα!!! Να μην μιλήσω για την κούκλα της που εκτος από τάισμα, αλλαγή πάνας κλπ, την αγκαλιάζει σφιχτά και της λέει "εδώ είμαι μην φοβάσαι!!"
λοιπον...εγω 2 γειτονοπουλα που ειναι ξαδερφακια μεταξυ τους,ηλικιας 5 και 3....αν εβλεπες πως φροντιζουν την κουκλα μπεμπα δεν θα το πιστευες...να την ταισουν,να βαλουν τη σαλιαρα,να την σκουπισουν με το ειδικο πετσετακι και οχι με τη σαλιαρα,να την ησυχασουν αμα κλαιει,να την κουναρισουν,τρυφερα λογακια... χαχαχα... οτι και να σου γραφω ειναι πολυ λιγο μπροστα στη φροντιδα που της κανουν ... και οπως λεει η μαμα μιας εκ των δυο : ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΤΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ...
χαχαχαχα νταξει εκει με το φουρνο ελιωσα στα γελια!!!ειδες βρε ολιβια το μητρικο ενστικτο ειναι εμφυτο στις γυναικες!που ηξερε τωρα αυτο το μικρακι πως να περιποιηθει ενα μωρο?κιομως ηταν οπως λες και εσυ μια μικρη μαμα!!!