Επιλόχειος κατάθλιψη ή καταπιεσμένες καταστάσεις με τα πεθερικά;
Επιλόχειος κατάθλιψη ή καταπιεσμένες καταστάσεις με τα πεθερικά;
μαμά Μαρία
Ειμαι μαμα ενος πανεμορφου κοριτσιου λιγων μηνων και παντρεμενη με τον αντρα μου 3 περιπου χρονια (συνολο μαζι 11 χρονια).
Το προβλημα μου ειναι τα ΠΕΘΕΡΙΚΑ μου.
Εδω και 11 χρονια που τα γνωριζω δεν ειχαμε κανενα απολυτως προβλημα και ελεγα παντα τα καλυτερα για αυτα. Οταν εμεινα εγκυος, μετα απο εξωσωματικη, ολοι αρχισαν να με προσεχουν λιγο περισσοτερο, πραγμα που δεν το ηθελα. Μου εκαναν δουλειες, οχι οτι δεν με βοηθουσαν και πριν, αλλα καταλαβαινετε τωρα… Σε σημειο που εβαζα τα κλαματα και την παρακαλουσα την πεθερα μου να μην κανει τιποτα.
Τελος παντων, η μερα του τοκετου εφτασε…
Ολα πηγαν παρα πολυ καλα, η μικρουλα μας ειχε μπει για τα καλα στη ζωη μας.
Οταν βγηκα απο το μιευτηριο, με επιασε μια ανασφαλεια οτι δεν κανω τιποτα καλα και οτι κατι θα μου παθει το παιδι…
Η πεθερα μου προσπαθωντας να με βοηθησει ηταν συνεχεια στο σπιτι μου. Δεν μου αφηνε χωρο και χρονο με το παιδι. Και απο συμβουλες αλλο τιποτα, μην το παιρνεις αγκαλια γιατι θα το μαθεις, μην το ταιζεις τοσο κ.α.
Εγω δεν ηθελα να μου πειραζει κανενας το παιδι, εκτος απο τον αντρα μου και την μαμα μου (τρομερη μαμακιαση με επιασε)
Με αφορμη ενα μηδαμινο γεγονος εκανα την εκρηξη: Ενα μεσημερι και ενω ειχε γυρισει ο αντρας μου απο την δουλεια και ετρωγε, η μικρη ειχε λιγη γκρινια και πηγα να την παρω αγκαλια για να ηρεμησει και τοτε χτυπαει το τηλεφωνο, εσωτερικη γραμμη, ηταν η πεθερα μου να με ρωταει γιατι κλαιει το παιδι.
Εκανα μπαμ…. Τσακωθηκα με τον αντρα μου και εφυγα απο το σπιτι για λιγες μερες. Απο τοτε οι σχεσεις μου μαζι της ειναι σχεδον τυπικες και το ωραιοτερο ολων, δεν μου μιλαει καθολου ο πεθερος μου επειδη του εθιξα την γυναικα.
Τελος παντων συνεχιζονται οι κακες σχεσεις μεταξυ μας και εγω το ομολογω, ναι, μεγαλοποιω πραγματα και καταστασεις αρκετα συχνα, αλλα δεν μπορω να το ελεγξω.
Ξεπερασα την τρελα που ειχα με το να μην μου πειραζουν το παιδι αλλα εξακολουθω να μην θελω να το πειραζουν η πεθερα, ο πεθερος και η λκουνιαδα μου, δηλ. η οικογενεια του αντρα μου.
Επιλοχειος καταθλιψη ή καταπιεσμενες καταστασεις που βγηκαν στην επιφανεια;;
Τελος παντων, προσπαθω να ειμαι δυνατη για την κορη μου και τον αντρα μου και θα κανω οτι ειναι δυνατον για να μεινουνμε ενωμενοι (μου περασε απο το μυαλο να φυγω)
Αυτη ηταν η ιστορια μου, η οποια συνεχιζεται και δεν νομιζω να κοπασει….
Υ.Γ. η πεθερα μου συνεχιζει να παιρνει τηεφωνο οποτε κλαιει η μικρη και να ρωταει «Γιατι κλαιει το μωρο;;»
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Το ίδιο ακριβώς εχω πάθει κ γω. Δε θελω να μπυ το αγγίζουν. Τους ειπα να πλένουν χέρια να πιάνουν το νεογέννητο κ με ρώτησαν γιατι. Ήμαρτον! Τελικά το παίρνουν αγκαλιά αλλα εχω πει οχι φιλια σε χεράκια κ πρόσωπο . Περιττό να πω οτι εχουμε γινει άνω κατω, τα εχουν βαλει με τον άντρα μου π εδω κ 4 μερες κ οτι ξερουν οτι εχουν χάσει το μωρο κ δε θέλουν να χάσουν κ αυτόν. Και κατι τρέλα! Σώνει κ καλα να εχουν το μωρο στο σπίτι τους επειδή βλεπει άλλους παππούδες π τα εχουν. Μιλάμε για βρέφος 2 μηνών που θηλαζει. Τα νεύρα μου εχουν παίξει. Δε μπορω τους καβγάδες αλλα θελω να υπάρχουν κανόνες π αυτοι δε λενε να τηρήσουν. Κ παρόλα αυτα δε θελει λεει μα ξερει τιποτα για το μωρο ουτε του ξανα αγοράζει κατι μονο οταν μεγαλώσει παιχνίδια κ τα θα δινει απευθείας σαυτο. Τι να πω;; Και επισης να μη το παίρνω αγκαλιά κ μάθει κ γενικα δε παθαίνουν τπτ τα παιδιά κ πτι χρειάζεται κόσμο το παιδι κ να κοινωνικοποιηθεί .αυτα εν περίληψη !!
diavazo ta sxolia sas ke exo eilikrina eksorgistei .exo ena gio pou zei me tin kopela tou ke sintoma tha pantreutoun ,perimenontas sinxronos ke to proto tous pedi .xeromaste mazi tous mas ferete eugenika den exoume anakateutei pote alla to vrisko adianoito ne erthei to moro ke na fovame na to akoumpiso ...
yg..ma edo milame gia petheres terata ke tis telies nifes...ligo skepsi parapano nomizo den vlaptei eite nifi eine eite pethera...opos anefera tha gino pethera ke tremo apo ton fovo mou pos tha prepei na fertho.....
Θα σε προέτρεπα να κάνεις ότι θα έκανα κι εγώ, δεδομένου ότι μιλάς για ένα νέο (ισόβιο μάλλον) μέλος στην οικογένειά σου με το οποίο γνωρίζεστε ελάχιστα. Βρίσκεις χρόνο, την καλείς για καφέ οι δυο σας, έξω κατά προτίμηση και της εξηγείς, ότι επειδή δεν την γνωρίζεις τόσο καλά όσο ο γιος σου και θα ήθελες πολύ να την μάθεις (δώσε το καλό παράδειγμα σαν μητέρα, ώστε να κάνει κι εκείνη το ίδιο αν γίνει πεθερά...θα σε έχει θεά)! Ζήτα της να σου πει πως βλέπει τις σχέσεις σας και τι περιμένει από εσένα, αφού πρωτίστως εκείνη θα είναι η μάνα. Άσε την να μιλήσει πρώτη. Αν δεις στο κάτω κάτω ότι είναι "ξινή" μπορείς να ρυθμίσεις την απάντησή σου...Ωστόσο, αν σου αρέσει αυτό που θα σου πει, μίλησέ της κι εσύ καθαρά και με ειλικρίνεια για το τι περιμένεις από εκείνη και πως θες να είναι η σχέση σας. Ξεκάθαρα. Με συγκεκριμένα παραδείγματα πχ..."Θα ήθελα να με καλείται πριν έρχεστε, όποτε θέλετε, αλλά να ξέρετε ότι θα χρειαστώ χρόνο με τον άντρα και το παιδί μου" (αυτή) ή "Θα ήθελα αν ξέρεις ότι το παιδάκι αυτό θα το λατρεύω για πάντα και μπορεί να του έχω τόσο αδυναμία που να μην μπορώ να το ακούω να κλαίει...θα με καταλάβεις,ε; (εσύ)
Exw tin entipwsi oti pername oles oi kopelies tin idia istoria.Me ton antra mou eimastan 7 xronia se sxesh kai 3 xronia san pantremenoi,agapousame arrosthmena o enas ton allon kai to mono empodio itan i mana tou kai i aderfi tou.Pantreftikame se ilikia 23 xronwn kai mas antimetwpizan oloi san mwra,argotera ir8e kai o manwlakis mas kai ekei arxisan ola.Koritsia i pethera mou mas ekane koumanto PANTOU,emeis mename Athina kai autoi menane aigina.O antras mou itan mamakias eksarxis alla se logika plesia opote kai den edwsa pote megali simasia.Otan genni8ike to antraki mou omws ta pragmata vgika ektos porias.Eperne tilefona 5 fores ti mera kai an dn apantousame estelne apo edw tin aderfi tou na tsekarei an to moro einai kala les k eimaste axristoi (emene athina auti).Apo tin arxi eixa tis enstaseis mou k tou elega oti me enoxlei gia na to kopsei,na simeiwsw edw oti i aderfi tou logo tou oti einai pantremeni kai ikonomika tous sintirei i pe8era mou tin upostirizei pantou,,o petheros mou eutixws exei pethanei opote antimetopizame 2 kai oxi 3.Otidipote ekana egw kai o antras mou itan lathos.Taizame to paidi mas ekraze epeidi etrwge polu,eklege to paidi ftaigame emeis pou den tou diname simasia (logia dika tis) ntiname to paidi me varia rouxa kai ekraze oti tha kruwsei,to kalokairi to eixame me amanika ekraze oti 8a zesta8ei,kalo logo den eixe na pei pou8ena,ospou mia mera erxete sto spiti mou aproidopiita kai mas petixenei me ena spiti anw katw,egw douleua.Gurnaw koritsia apo ti douleia k eixe ksekinisei na kanei ka8ariotita sto spiti pernontas otidipote kai vazontas to opou na nai.eida ena spiti agnwristo,mesa se liges wres eixe mazepsei ta panta ta eixe taktopoiisei me tropo pou ti voleue k o antras m stin kosmara tou.Tsakonomastan sinolo 3 xronia,auto itan to teleutaio pou anteksa,perimena na fugei i pethera mou,den eipa kouventa,tin epomeni mera pira to gio mou kai piga stus goneis mou,mesa se 10 meres ekana aitisi diazigiou,o antras mou den me katalave pote,vlepei pleon to paidi kathe 2o savvato.Eperne tilefona sinexeia me signwmes kai klamata omws o anthrwpos den allazei,den eimai anthropos pou ta parataw eukola alla den pantreutika to soi tou opws eipate k eseis.To teleutaio pragma pou 8a sas pw einai oti edw kai 4 xronia eimai eleutheri kai apolita eutixismeni,auti i katastasi me arrostene kai to eida molis xwrisa.
Τ ο λάθος ξεκινάει από εμάς τις νύφες.Τους αφήνουμε πολλά περιθώρια να επεμβαίνουν στη ζωή μας γτ τους έχουμε ανάγκη στην ανατροφή των παιδιών.Κι εγώ δεν εμπιστευόμουν τα πεθερικά μου όσο τη μαμά μου αλλά δεν είχα άλλη λύση.Μου δημιούργησαν εκατοντάδες προβλήματα αλλά σήμερα ,μετά απο πολύ κλάμα,στενοχώριες κ καβγάδες την έχω βγάλει από τη ζωήμου κ έχουμε πλέον τυπικές σχέσεις.Όλα αυτά με την απόλυτη συμφωνία του άντρα μου-δεν έγινε κ αμέσως,χρόνια πήρε-αφού κ αυτός έβλεπε πόσο πολύ τον έχουν αδικήσει σε σχέση με τον αδελφό του.Έχω βρει την ησυχία μου κ στο σπίτι μας δεν υπάρχουν πλέον ζητήματα για καβγάδες.Σημειωτέον,ότι η πεθερά μου ήταν κ είναι φοβερή τεμπέλα κ μας προσέφερε μόνο όταν είχε κάποια ανάγκη.Βαρέθηκα να με εκμεταλλεύεται.
1.Την μέρα που θα έμπαινα για ΚΤ ήρθε πρωί πρωί στο σπίτι διότι δεν ήθελε να μας αφήσει μόνους (τα ανήλικα) ενώ της είχα πεί ότι θέλω τουλάχιστον μέχρι να φτάσουμε στην κλινική να είμαι μόνο με τον άντρα μου. Φυσικά ήρθε και με το αμάξι μας και σε όλη την διαδρομή ρωτούσε γιατί δεν μιλάμε! ΟΙ δικοί μου γονείς μας περίμεναν στην κλινική!! 2.Με το που μπήκε σπίτι κοίταζε γύρω γύρω και λέει "Εμένα το κρεβάτι μου που θα μπει;" Και ΟΧΙ δεν το είπε στην πλάκα!! Πήγα στο δωμάτιο και έβαλα τα κλάμματα. Οι δικοί μου απλά μου είχαν πει ότι αν νιώσω την ανάγκη να μείνει κάποιος σπίτι μας τις πρώτες μέρες είναι διαθέσημη και η μάνα και η αδερφή μου. 3.Όταν ήρθε η νοσοκόμα να με ετοιμάσει ζήτησα από όλους να βγούν έξω και να μείνει μόνο ο άντρας μου. Οι δικοί μου βγήκαν. Η πεθερά μου είπε "εγώ δεν πάω έξω θα πάω στην τουαλέτα(του δωματίου) μέχρι να τελειώσετε" και μάλιστα είπε στην αδερφή μου που μου έβαζε τα ρούχα στην ντουλάπα (η ρόμπα της έμενε και θα τελείωνε να βγει κι αυτή) "άντε Ν. άστα αυτά τώρα και πήγαινε έξω"! 4.Μόλις ανέβασαν το μωρό πάνω η πεθερά μου ακολούθησε την μαία στο δωμάτιο που πάνε τα μωρά! Της ζήτησε πάνω από 3 φορές να βγεί έξω αλλά αυτή μπήκε εντελώς μέσα πάνω από το μωρό και το κοίταζε διότι λέει τις φαινόταν πολύ σκούρο!! Και για να μην πείτε ότι υπερβάλω αυτό μου το είπε και η μαία και η ίδια η πεθερά μου!! 5.Το πρώτο βράδυ ζήτησα να μείνει η αδερφή μου μαζί. Δεν την άφησε ήθελε να μείνει αυτή! Ήθελα να πέσω από το μπαλκόνι. Για να μην στεναχωρήσω τον άντρα μου δέχτηκα. Μόλις έφυγαν άρχισε τις ιστερίες! Μόλις έκλεγε κανένα μωρό έλεγε "το δικό μας είναι! Γιατί κλαίει;" και τσουπ έτρεχε μέσα να δει. Ααα φυσικά εγώ ήμουν αξιοπερίεργη διότι δεν αντιδρούσα στο κλάμα! 6.Μου έφερναν το μωρο να το θηλάσω τσουπ από πάνω μου και να του κρατάει και το πόδι συνέχεια! ΟΙ δικοί μου ποτέ δεν ενόχλεισαν την ωρα του θηλασμού εμένα ή το παιδί! 7.Πάει 9 και η σουσουράδα από τα πολλά μέσα έξω νύσταξε και πέφτει για ύπνο. Ροχαλιτοοοοοοοο! Έσπασαν τα νεύρα μου. Σηκώθηκα μόνη να πάω λέει στο σαλονάκι για να μην την ακούω. Φυσικά σκατούλες έκανα! 2 βήματα και έπεσα στην καρέκλα. Τίποτα αυτή. Με χίλια ζόρια σηκώνωμαι απο την καρέκλα βγαίνω στον διαδρομό και φυσικά ήμουν ένα αίμα. Με βλέπει η μαία και τα έπαιξε. Της είπα πως ήθελα καθαρό αέρα. Μπαίνουμε στο δωμάτιο-ακούει-με κοιτάει και μου λέει έλα θα σε πάω να κάτσεις στο δίπλα δωμάτιο! Το πρωί η πεθερά μου με ρωτούσε αν ροχάλιζε επειδή συνήθως ροχαλίζει! Τα επόμενα 2 βράδια έμεινε η αδερφή μου! Δεν ενόχλεισε λεπτό! Ήταν ξύπνια σχεδόν όλο το βράδυ- με καθάριζε μου έφτιαχνε τα μαλλιά μου έφερνε το μωρό και γενικά προσπαθούσε για εμένα...
8. Ερχόταν φυσικά κάθε μέρα όλοι. Οι δικοί μου ποτέ δεν έφαγαν μπροστά μου. Η πεθερά μου είχε παραγγείλει ''τυρόπιτα-σουβλάκι-ψητό κοτόπουλο-μπουγάτσα-πλακωτή'' και πολλά πολλά άλλα που ακόμη έχει μείνει η μυρωδιά τους στην μύτη μου!! (όσες έχουν κάνει κτ ξέρουν τι πείνα πέφτει!) και όλα αυτά φυσικά τα έτρωγε μπροστά μου διότι δεν ήθελε να πάει στο σαλονάκι! Ευτυχώς μια μέρα μπήκε ο γιατρός μου μέσα και την είδε! Το τι χέσιμο έφαγε δεν λέγεται! Το τι χαρά πήρα λέγεται!! ΜΕΓΑΛΗ!!! ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ!! 9. Ο πεθερός μου δεν πάτησε τα πόδια του καθόλου αλλά έπαιρνε κάθε βράδυ στις 10 να πει ¨τώρα γυρισα σπίτι να κάνω ένα μπάνιο και θα έρθω¨ Φυσικά δεν τον άφηνα έτσι μου ήρθαν την πρώτη μέρα που γυρίσαμε στο σπίτι για φαγητό!!!!!! Ναι ναι μαγείρεψα κανονικά! Και δεν έφευγαν κι όλας παρά μονο όταν τους είπε ο άντρα μου ότι θέλουμε να ξεκουραστούμε επιτέλους! 10. Από εκει και πέρα τα γνωστά- η πεθερά κάθε μέρα σπίτι και όλο κουμάντα. Οι δικοί μου έρχονταν μια στις 3-4 μέρες και πάντα έπαιρναν τηλ πριν. 11. Κάθε μέρα τηλ από την πεθερά και ας ήταν τις προηγούμενες 5 ώρες σπίτι μας. Και φυσικά αν άκουγε το μωρό να κλαίει δεν έλεγε τι έχει ή γιατί κλαίει αλλά... "Τι έκανες στο παιδί και κλαίει;". Οι δικοί μου έπαιρναν μέρα παρά μέρα και φυσικά πρώτα έστελναν μνμ στο κινητο μπας και κοιμάται το μωρό για να μην το ξυπνήσουν!!!! Αυτα λοιπόν τα ολίγα (αν μπω σε λεπτομέριες θα γράφω 3 μέρες) ως απάντηση σε όσες λένε "αν τα έκανα οι δικοί της δεν θα αντιδρούσε έτσι"! Ε προφανώς κορίτσια ΔΕΝ τα έκανα οι δικοί της! Και ακόμη και να τα έκαναν στους δικούς μας μπορούμε να πούμε και μια κουβέντα παραπάνω. Στα πεθερικά;; Για να έπαιρνε η πεθερά του (μάνα της) τον άντρα της να του λέει π@π@ριες και θα βλέπαμε πως θα αντιδρούσε!!!!! Αλλά φυσικά οι νύφες πάντα υπερβολικές και κακιές είναι!
Αχ ειναι αυτή η φάση που χαμογελάς συγκαταβατικά και από μεσα σου φαντάζεσαι - και όχι άδικα- οτι την κάνεις φέτες με σπαθιά τύπυ σαμουράι...Πραγματικά, πως δεν ξεσπάθωσες?!
καλεε ποια εγραψε τη δικη μου ιστορια ???? ακριβως σαν να διαβαζω για μενα μονο που εμενα λεει να με βοηθησει αλλα ποτε δεν ερχετε .... κ οσο το γιατι κλαιει το παιδι ακομα κ τωρα 2 μιση χρονια μετα το χουι δεν το κοψανε .... περασα τη επιλοχειο αλλα για σενα δεν ξερω τι μπορει να ειναι ... το θεμα ειναι οτι ουτε εγω ηθελα να αγγιζουν το παιδι μου ... κανενας ομως αλλα ειχα το αντιθετο μονο που δεν εσκασα στα πεθερικα κ την πληρωσαν οι δικοι μου.... ο αντρας μου ολιγον τις .... μπαμπακιας δεν μαφηνε να πω κουβεντα σαυτους... τεσπα πλεον εχω βαλει τα ορια μου κ ας τα λεμε ειναι λιγο καλυτερα τα πραγματα ..... με το παιδι μου δεν διαπραγματευομαι τιποτα αμα δεν θελω κατι η με κανει να νιωσω αβολα μια κινηση απο τον οποιονδηποτε το λεω απευθειας κ ας παρεξηγηθουν δεν με νοιαζει οπως δεν τους νοιαζει για το αν παρεξηγηθω εγω ..... παιδι μου ειναι δεν ειναι κουκλα κ αυτοι ειχαν την ευκαιρια να μεγαλωσουν τα δικα τους παιδια ας μας αφησουν να μεγαλωσουμε κ μεις τα δικα μας οπως θελουμε .... αν χρειαστω συμβουλη η βοηθεια θα τη ζητησω.... κ αυτο ισχυει κ για τους δικους μου οπως κ ολα τα παραπανω βασικα..... να μαστε κ δικαιοι....
Μένουμε κάτω από τους δικούς μου και είχα το ίδιο πρόβλημα με τον πατέρα μου. Κάθε που έκλαιγε η μικρή "τι έχει το παιδί;"! Είχα την έννοια να ηρεμήσω το παιδί, είχα και το άγχος να μην την ακούει και στεναχωριέται και ο πατέρας μου. Του έλεγα ότι μωρό είναι, έχει κολικούς, κλαίει, εκείνος (μια ζωή με ακυρώνει) επέμενε ότι κάτι σοβαρό έχει το παιδί...το οποίο σημειωτέον έκλαιγε τους πρώτους μήνες για κανά μισάωρο κάπου μεταξύ 6-9μμ... Αρχικά του το έλεγα ευγενικά "Δεν χρειάζεται αν τρέχεις κάθε φορά γιατί αγχώνομαι κι εγώ"....τίποτα...Τον έπαιρνα στο ψιλό "ΤΙ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ;" "Τίποτα μωρέ...να εδώ την χτυπάμε..."...τίποτα...! Ένα βράδυ που η μικρή έκλαψε αρκετή ώρα και είχαμε ψιλοπελαγώσει κι εγώ κι ο σύζυγος, κατέβηκε (δεν τηλεφωνούσε μόνο) να ρωτήσει το γνωστό. Ο άντρας μου -αν και το μετάνιωσε όπως κι εγώ- τον ψιλοπήρε από τα μούτρα...Αν και του το είπε ευγενικά ήταν το ύφος του που τον στρίμωξε. Την επομένη του ζήτησε συγνώμη, αλλά η μητέρα μου μας έριξε δίκιο. "Του το'χω πει χίλιες φορές...να μην κατεβαίνει...δεν έχει δουλειά"...Αλλά αυτό ήταν δεν ξανακατέβηκε. Βέβαια ακόμα τον τρώει ο πισινός του κάθε που ακούει την μικρή να κλαίει (μαθαίνω από την μάνα μου τι λέει), αλλά συνήθως ρωτάει και καλά αδιάφορα γιατί γκρίναζε η μικρή (και καλά ότι πάλι κάτι θα βρήκε να κλαίει) αλλά πλέον πάντα του απαντάω ότι πιο τρελό βρω...
ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΑ ΕΙΡΩΝΙΚΑ ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΗ....ΠΟΣΟ ΟΜΟΙΑ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΠΙΤΙ..... ΕΠΙΛΟΧΕΙΟΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ...ΜΙΑ ΚΑΡΑΜΕΛΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΛΑΣΑΡΟΥΝ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ ΠΙΑ.....ΚΑΙ ΟΧΙ...ΔΕΝ ΠΑΣΧΟΥΜΕ ΟΛΕΣ Η ΛΕΧΩΝΕΣ ΑΠΟ ΕΠΙΛΟΧΕΙΟ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ(ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΡΚΕΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΒΡΕΦΑΚΙ)....ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΣΠΑΤΕ ΤΑ ΝΕΥΡΑ.....(ΚΑΙ ΝΑΙ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ-ΠΕΘΕΡΙΚΑ-ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ).... ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΘΕΛΕΤΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΣΤΕ ΣΕ ΦΩΤΕΙΝΟΥΣ ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΣΤΕ ΠΑΝΤΟΥ..... ΕΛΕΟΣ....ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΦΩΤΙΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ....ΕΙΤΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΛΟΜΑΘΟΥΜΕ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΑΓΚΑΛΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ,ΕΙΤΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΑΥΣΤΗΡΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΦΟΒΟΥΜΕΝΟΙ ΜΗΠΩΣ ΠΛΗΓΩΘΟΥΝ ΚΑΘΩΣ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ..... ΚΑΙ ΝΑΙ....ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΘΗ....ΜΗΝ ΒΓΑΖΕΤΕ ΤΑ ΑΠΩΘΗΜΕΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΤΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ.......ΚΑΙ ΝΑΙ...ΘΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ....ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΡΥΦΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΚΑΛΟΣ...ΜΟΝΟ ΚΑΚΟ ΚΑΝΕΤΕ....ΕΛΕΟΣ......
Τα ιδια και χειροτερα εχω περασει...μου ερχοταν να ανοιξω τα κεφαλια ολων ...
Loipon kai egw mia apo ta idia kai polu xeirotera ap auta!i lusi einai mono mia!oti dn kovetai apo mono tou to kovoume emeis!egw dn milaw se kanena apo to soi tou antra mou kai eimai isuxi kai triseutuxismeni!dn pataei kanenas sto spiti miu oute kai egw sto diko tous! Tous misw kai dn thelw oute na tous blepw gia kanena logo!kalutera na me exoun autoi apo fovo para egw autous!ai sixtir!
ego tha se simvouleva na eksetaseis to diko sou kefali prota...
Αχ ειναι σαν να ακουω τον εαυτο μου.μονο που εμενα πριν γεννησω ουτε ενα χερι βοηθειας δεν μου προσφερανε.ημουν χαλια με εμετους,δουλευα το πρωι και το απογευμα σχολη.και ουτε ενα φαγητο δεν μου στειλανε,ουτε ηρθαν να με δουν.και μολις γεννηθηκε το μωρο τσουπ μερα παρα μερα στο σπιτι.κοντευα να διαλυσω το σπιτι μου.εκλαιγα ολη μερα.το χειροτερο ειναι οτι εχω τον αντρα μου απεναντι μου.δεν μου δινει δικιο ποτε.θελω να το ξεπερασω γιατι δεν αντεχω αλλο.καθε κυριακη που παμε σπιτι τους με ποναει το στομαχι μου.
Παθούσα κι εγω.. και μένα άρχισαν να με ενοχλούν περισσότερο μόλις γεννησα.. δεν θήλασα ποτέ μόνη την είχα πάνω απο το κεφαλι μου να με ρωταει με ύφος καλα εχεις γαλα;;; το γιατι κλαει το μωρο ειναι καθημερινο και επισης με ύφος.. και μια φορα ειχα τοσα νευρα και απαντησα οτι τον δριραμε πολυ γιαυτκ κλαει. Δεν πτοηθηκαν. Δεν σταματουν ποτε. Αδιακριτοι ανακατευονται στα παντα αλλα απο το σεβασμι που τους ειχα στην αρχη εχω φτασει στην πληρη αδιαφορια. Τους απαντω με υφος σε οτι κι αν πουν. Δεν χαριζω τιποτα και η οικογενεια μου δεν χρειαζεται κανεναν εξωτερικο να χαλαει τη γαληνη και τβν ευτυχια μας... δεν εχω καταφερει ακομα να πεισω τον αντρα μου τελειως να μην τους δινει το δικαιωμα να ανακατευονται αλλα που θα παει.. Η οικογενεια πανω απο ολα και τα παιδια μεγαλωνουν τοσο γρηγορα και δεν πρεπει να χανουμε στιγμες.. δεν πρεπει να ασχολουμαστε μαζι τους ουτε τι ειπαν ουτε τι καναν. Φτανει, τα παιδια χρειαζονται ευτυχισμενους γονεις!! Θα τα καταφερουμε ολες!!!!
κι εγω μια απο τα ιδια εχω ενα μωρακι 6 μηνων και απο οταν γεννησα μου εσπασε τα νευρα!θελει ολο να ανακατευεται και ολο να λεει τα δικα της και θελει να δειξει οτι εγω δεν τα κανω σωστα.κι εγω περασα τα ιδια επειδη γεννησα μακρια μολις γυρνουσα σπιτι εκλαιγα μολισ εφτανα σπιτι αντι να χαιρομουν που γυρνουσα με το μωρο γιατι ηξερα το τι θα γινοταν απο κει και υστερα!κι ομως εχει χειροτερεψει η κατασταη και δεν ξερω που θα φτασει!!!!ασε που εχουμε και βαπτιση σε 2 μηνες και δεν ξερω κατα ποσο θα ανακατευτει!ουτε αυτο δεν θα με αφησει να ευχαρηστηθω!ασε που μου το ειπε στα ισα του παιδιου μου το παιδι ειναι 2 φορες παιδι μου.το θεωρει δικο τησ εκει να δεισ πως μου την δινει στα νευρα!
Kαλημέρα... Ειναι αρκετά σοβαρό αυτό που αντιμετωπίζεις και μπορεί να σε φθείρει πάρα πολύ ψυχολογικά. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να πεις στον άντρα σου ήρεμα το πως αισθανεσαι και γιατί αισθανεσαι έτσι . Πές του να μην σε διακόψει ενω μιλάς για να καταλάβει καλύτερα την κατασταση στην οποία βρίσκεσαι... Αντιμετωπίζω και εγώ παρόμοια κατάσταση μιας και η γλυκιά μου πεθερούλα όλο κάτι αρνητικό έχει να πεί αλλα ευτυχώς ο άντρας μου είναι δίπλα μου και επιμένει πολλες φορές να την βρίσω (ακόμα το μπαμ δεν το έκανα αφηνω στον αντρα μου την βρομοδουλειά χεχε) Τελος πάντων μην ανυσηχεις αν παρεξηγήθηκαν .. Ξυδι... Αλλη οικογενεια εσυ με τον αντρα σου αλλη η πεθερα σου... Η μαμα μου παντα λεει εξω απο την πορτιτσα ας ειναι η αδελφιτσα μου. Οσο για το τηλεφωνο οποτε νομιζεις ότι λεει κατι και σε ενοχλει να της το κλείνεις στα μούτρα.!!!!
Πέρασα μια τέτοια φάση και εγώ, και να φανταστείς οτι εγώ ζω με τον άντρα μου μακριά απ τους δικούς μου (κοντά στα πεθερικά μου). Και ενώ δεν είχα κανένα παράπονο πριν τον ερχομό του μωρού, τα πράγματα άλλαξαν μετά! Φάντάσου ότι μου μπαίνανε στο σπίτι με δικά τους κλειδία , ότι ώρα θέλανε, η πεθερά μου έλεγε να μη το κάνω μπάνιο , μη το πνιξω..., να μη το πέρνω αγκαλιά , μη μου πέσει.... και πολλά τέτοια! Μέχρι που έκανα και εγώ το μπαμ και τσακώθηκα με όλους και πιο πολύ με τον άντρα μου! Τελικά διαπίστωσα μια είναι η λύση (τουλάχιστον στη περιπτωση μου), αρχισα να ξεκόβω στη πεθερα μου κυρίως τις πρωτοβουλίες. Ανέλαβα τα πάντα μονη μου, το μωρό, το σπίτι, το μαγείρεμα, και αν και κουραστηκα είχα το κεφάλι μου ησυχο! Α! Και η κλασική ατάκα μου..... Κανένας δεν ανησυχεί και δεν αγαπάει πιο πολύ το μωρό απο τη μαμά του. Εξάλλου οι εποχές αλλάζουν άλλα έλεγαν οι παιδιατροι πριν 30 χρόνια και άλλα τώρα όποτε δεν ακουω κανέναν πέρα απ τον παιδιατρο μας και το ενστιχτο μου! Υπομονη!
ο καθενας να βαλει ορια στους δικους του γονεις....προς αποφυγη παρεξηγησεων...εμενα τα εκανε και συνεχιζει να τα κανει αυτα η δικη μου η μανα...οποτε....μην ανυσυχεις...παντα να τους απομακρυνεις με το γαντι...λεγε ''ναι ναι ναι'' και κανε τα δικα σου...και φροντισε το παιδι να το μεγαλωσεις εσυ και οχι οι γιαγιαδες...! να σου ζησει και καλα ξεμπερδεματα!
Βαλτης ορια!Εστω και τωρα,ποτε δεν ειναι αργα.Πιστευω και εγω οτι την αφησες απο την αρχη να χωθει και καλομαθε,αλλα ξερω οτι ειναι δυσκολο αν εισαι καλος ανθρωπος να εισαι αυστηρη απο την αρχη,ξερω,ξερω.Παιρνει τηλεφωνο γιατι κλαιει το μωρο?Μην το σηκωνεις,γραψτη,αν δεν θες να απαντησεις οπως πρεπει.Τι επιλοχειος και αηδιες!(Οχι οτι δεν υπαρχει η επιλοχειος,προς θεου,αλλα δεν φταις εσυ κοριτσακι μου)Επεμβαινει στη ζωη σας,σε ανταγωνιζεταιξεκαθαρα και μην ακουω οτι το κανει απο αγαπη,γιατι αν ειναι ετσι ριξτης και συ ενα βρισιμο απο αγαπη και συ για το παιδι σου,γιατι αν η μαμα του μωρου δεν ειναι καλα,δεν ειναι και το μωρο,γιατι δυστυχως βγαινει και στο μωρο το προβλημα.Και αν η καθε πεθερα/μαμα θεωρει οτι μπορει να αλωνιζει στη ζωη των παιδιων της αυτο δεν ειναι καθολου αγαπη αγαπητες φιλεναδες,ειναι πολυ κακως εννοουμενη αγαπη,κι αν οντως η καθε μαμα/πεθερα δεν το κανει συνειδητα,οταν ο αλλος βασανιζεται απο την συμπεριφορα της πρεπει να μπαινουν ορια!Κι αν ειναι μανα που αγαπαει τον γιο/,την κορη/,την νυφη θα μαζευτει!Αλλιως κατσε εσυ να παιρνεις σε λιγο καιρο λεξοτανιλ.Επισης εννοειται οτι ο αντρας σου δεν τα πιανει ολα αυτα,αλλα κι αυτος πρεπει να επεμβει,μην τον αφηνεις αμετοχο,εδω λες εφυγες απο το σπιτι,αρα δεν εισαι και με αυτον ευχαριστημενη,δεν χωριζουν για τα πεθερικα,απομακρυνουν τα πεθερικα αν δεν υπαρχει αλλη λυση. Κρατα γερα,και δες και κανενα ψυχολογο,θα σε στηριξει.......
an katalaba kala meneis sthn idia polukatoikia me ta pe8erika sou.....mega la8os!ki egw to ekana-gia 1 1/2 xrono.otan ta pragmata eftasan sto aproxwrhto,o antras mou suneidhtopoihse oti prepei na fugoume makria tous.mporei twra na plhrwnoume enoikio,na mhn exoume boh8eia me ta paidia,na na na,alla pistepse me,exw brei thn hsuxia kai thn psuxikh mou hremia.mia fora 8a einai h mikrh sou mwraki,fuge apo kei kai apolause thn ,hremh kai aperispasth.makria oi an8rwpoi pou sou kanoun kako....euxomai na ta katafereis na apomakrun8eis kai na eiste oloi sas polu polu kalutera
katarxhn na sou zhsei,,,,,egw den eixa empeiria me petherika alla perasa epiloxio katlipsh gia 6 mhnes....ston 4mhna hmoun xaaaaaalia,,,,,alla hmoun konta sto mwro m,den to afhna apo ta xeria mou,,,,genika tha sumfwnhsw pws o thilasmos k logw ormonwn sto mualo sou diogwnei kapoies katastaseis...tha perasei einai duskolo k h kathe gunaika thelei ton crono ths...na prosarmostei,,,,na katanohsei k entelei na proxwrhsei mprosta,,,,
μαρια μου μαλλον επρεπε να βαλεις ορια στη πεθερα σου εξ αρχης.........εσυ απ οτι καταλαβα δεν μιλαγες και την αφηνες να ασχολειται τοσο πολυ με το παιδι...καλο ειναι να μην τα βαζουμε συνεχεια με τους αλλους χωρις πρωτα να αναρωτηθουμε αν καναμε εμεις καποιο λαθος..και σκεψου και το εξης η πεθερα σου απο αγαπη προς το εγγονι της ειχε τετοια συμπεριφορα και επειδη ηθελε να σε βοηθησει...δεν εκανε καποιο εγκλημα!οποτε δεν της αξιζει να μη βλεπει το εγγονι της...και η κουνιαδα σου?που κολλαει και δεν θες να ειναι μαζι με το μωρο?
Έχω περάσει ακριβώς τα ίδια και σε χειρότερο βαθμό (αποτροπή από θηλασμό, τι όνομα θα δώσουμε στο παιδί-λες και εγώ γονείς δεν είχα κτλ). Θα σου έλεγα να ηρεμήσεις και να εκφράσεις στον άνδρα σου ότι γίνεται. Δεν σημαίνει βέβαια ότι θα πάρει το μέρος σου με την πρώτη. Αλλά πείσε τον για το πόσο ενοχλητικά είναι όλα όσα γίνονται...Θα σε υπερασπιστεί και θα έχετε κοινή γραμμή στο πως θα μιλάτε στους γονείς σας. Δεν ξέρω αν θηλάζεις αλλά ο θηλασμός (λόγω ορμονών το προκαλεί αυτό) την υπερβολή και τη διόγκωση των πραγμάτων. Ελπίζω να επιστρέψεις σύντομα για δουλειά και να ξεχαστείς από την υπερβολική ενασχόληση με το μωρό σου!!!Να το χαιρεσαι!!!!
Aman pia me to thilasmo!!!!! Eleos pia!! Na theleis na thilaseis to paidi sou kai na mi se afinoun!!! Kai kala na min talaipwriesai. Etsi mou elegan emena!!!! Afto me to thilasmo to xw paratirisei to exoun oi perissoteres giagiades... isws giati stis "meres" tous o thilasmos itan ligo "ntemonte" .... oi perissoteres den exoun thilasei!!!
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ !ΕΓΩ ΚΑΤΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΠΕΡΑΣΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ,ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ ΣΕ ΤΟΣΟ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ ΒΑΘΜΟ.Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΧΟΥΝ ΡΟΛΟ ΝΑ ΒΟΗΘΑΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΟΥΝ ΟΣΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΥΓΕΤΕ ΑΥΤΟ.ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΘΕΜΑ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΜΑΜΑ ΜΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΚΟΜΑΘΕΙΣ.ΕΣΥ ΚΑΙ Ο ΣΥΖΗΓΟΣ ΣΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΒΑΛΕΤΕ ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ.ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΥΖΗΓΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΣΕ ΕΝΟΧΛΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΤΕ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΧΕΙΡΙΣΤΕΙΤΕ.ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΝΑ ΠΙΑΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΙΑ ΣΑΣ ΑΛΛΑ ΩΣ ΠΑΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΩΣ ΔΕΥΤΕΡΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΑΣ.ΕΓΩ ΣΕ ΕΝΑ ΒΑΘΜΟ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΘΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕ ΚΑΛΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΤΕ.ΓΕΝΙΚΑ ΘΕΛΕΙ ΗΡΕΜΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΓΧΟΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΘΑ ΤΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΚΤΑΣ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ.ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΘΥΜΙΣΕ ΣΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΣΟΥ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΟΤΑΝ ΕΓΙΝΕ ΜΑΝΟΥΛΑ ΗΤΑΝΕ ΨΑΡΑΚΙ ΟΠΩΣ ΕΣΥ ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΟΤΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΕΣΥ.ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΜΑΘΗΜΕΝΟΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΡΕΙ ΟΛΑ....ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ.ΟΛΑ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ.(Η ΚΟΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 2 ΕΤΩΝ ΣΗΜΕΡΑ)
Κοριτσακι μου, εξηγησε στην πεθερα σου οτι η βοηθεια ειναι χρησιμη οταν καποιος ΤΗ ΖΗΤΑΕΙ!!! Αλλιως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ αλλα καβαλημα στο σβερκο, του τυπου "γουσταρω να ελεγχω τη ζωη σας"! Προστατευσε τη σχεση με τον αντρα σου και μη χαλιεστε για τετοια πραγματα, βαλτε ορια. Επισης διεκδικησε το δικαιωμα να μεγαλωσεις το παιδι σου οπως εσυ θελεις χωρις να δινεις λογαριασμο για το ποτε εκλαψε και γιατι. Ελεος.... ειναι 10000 φορες καλυτερο να κανεις τα δικα σου λαθη πανω στο μεγαλωμα του παιδιου σου, παρα της πεθερας σου!!! Τι θα λες αυριο μεθαυριο??? "εγω παιδι μου σε επερνα (ή δε σε επαιρνα) αγκαλια γιατι ετσι μου υπαγορευε η πεθερα μου!!!" ?????. Sorry για το εντονο ηφος, αλλα δεν τις μπορω αυτες,που με τη δικαιολογια οτι βοηθανε την κατασταση, απλως προσπαθουν να συνεχισουν να ελεχγουν τη ζωη του γιου τους! ΕΥΤΥΧΩΣ δεν εχω τετοια πεθερα, αλλα δυστυχως ξερω πολλες... Μεινε ηρεμη για το παιδακι σου και ευχομαι να σου πανε ολα καλα! Φιλικα παντα!
Αυτό που βλέπω είναι έλλειψη επικοινωνίας. Είμαστε νοήμων όντα και νομίζω με την σωστή επικοινωνία όλα αυτά τα θέματα λύνονται πριν μαζευτούν μέσα μας και γίνει έκρηξη. Δεν αναφέρεις πουθενά να της έχεις εξηγήσει ότι με το να παίρνει τηλέφωνο κάθε φορά που κλαίει το μωρό δεν διευκολύνει την κατάσταση αλλά την δυσκολεύει. Ούτε αναφέρεις να έχεις θέσει κάποια όρια στην πεθερά σου άσχετα με το γεγονός ότι ό,τι κάνει το κάνει με σκοπό να βοηθήσει. Χωρίς πρόθεση προσβολής από μεριά σου θα πρέπει να γίνει μία συζήτηση μεταξύ σας. Σκέψου το παιδί σου δε θα είναι πάντα μωρό. Σε λίγα χρόνια θα έχει μεγαλώσει, θα είναι ανεξάρτητο και όλα αυτά θα φαντάζουν υπερβολές. Απλά θα πρέπει να θέσεις τα όρια.
Βασικα, ναι, αυτο ηθελα να πω κ γω.
ax koritsi poso se katalavaino.mi dineis simasia se kanenan koita mono ti dikia sou oikogeneia.kratise makrya tous antropous pou psyxologika sou prokaloun neyra giati se autin tin periodo pou dianieis theleis iremia gia na antapexeltheis sti mikri sou.k na sou lene ta petherika kati mpenakis vgenakis.ta petherika panta xonontai!!!ego meta apo kapoia gegonota exo mazi tous mono ta typika k einai oloi eytixismenoi.oute ta paidia kratane ta vlepoun mono san episkepi opos ithelan fusika
ΕΓς ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΕΛΕΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΕΛΕΝΗΣ ΠΟΣΟ ΧΡΟΝΩΝ ΕΙΝΑΙ?ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΕΠΙΛΟΧΙΟ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΓΙΑ ΑΥΟ ΜΙΛΑΕΙ ΕΤΣΙ.ΕΓς ΠΙΣΤΕΥς ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΟΡΜΟΝΩΝ ΤΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ Κ ΑΛΛΙΩΣ ΤΟ ΝΑ ΕΠΕΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΣΙΓΟΥΡΑ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΑΧΡΗΣΤΗ Κ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΕΣΥ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ Κ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΕ ΕΠΙΒΛΕΠΟΥΝ....ΚΟΥΡΑΓΙΟ Κ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ...
Κοριτσάκι μου, το ξέρω ότι αυτές τις μέρες που το μωρό είναι μικρό και εσύ δεν είσαι στα καλύτερα σου νιώθεις πολύ προστατευτικά και δεν θες να το μοιράζεσαι όμως πρέπει να σκεφτείς πως εκτός από τη μαμά και τη μπαμπά το μωρό έχει και παππούδες και γιαγιάδες. Το αγαπούν και αυτοί εξίσου, νιώθουν χαρά, νοιάζονται, και για το μωρό όπως και για σένα, δεν είναι λίγο άδικο να τους το στερείς; Πως θα ένιωθε η μαμά σου αν ο άντρας σου δεν ήθελε ούτε να το κρατάει, ούτε να το χαιδεύει; Πως θα ένιωθες εσύ αν σου το έλεγε; Σκέψου απλά λοιπόν ότι αγάπη θέλουν να του δώσουν και τίποτα παραπάνω, ακόμα κ αν αθελά τους σε ενοχλούν μη δίνεις σημασία, σκέψου μόνο ότι το μωρό σου είναι τυχερό που έχει τόσους ανθρώπους να το αγαπάνε, να χαίρεσαι για αυτό. Προσπάθησε να απολαύσεις αυτές τις πρώτες μέρες και δέξου τη βοήθεια που σου προσφέρουν, τη χρειάζεσαι. Αν πιστείες βέβαια πολύ, εξήγησε στην πεθερά σου ότι θέλεις να μείνεις και λίγο μόνη με το μωρό, να γνωριστείτε καλύτερα, δε θα σου το αρνηθεί. Και πάνω από όλα μην ξεσπάς στον άντρα σου, δημιουργήσατε μαζί ένα θαύμα, είναι ώρα να το απολάυσετε. Οι ορμόνες δε σε διευκολύνουν, αλλά με τον άντρα σου δίπλα σου, όλα θα τα ξεπεράσετε, μην αφήνεις άσχημα συναισθήματα να σε πνίγουν, δες το από μια άλλη οπτική γωνία, από αυτή ου μωρού σου που θέλει να βλέπει χαμογελαστά πρόσωπα. Ρίξε λίγο νερό στο κρασί σου, δε θα το μετανιώσεις :)
ελενη μαλλον δεν ξερεις να διαβαζεις μου φαινεται. η κοπελα το λεει ξεκαθαρα οτι αυτο ηταν η αφορμη να φυγη απο το σπιτι και να εκραγει ..ειχε μαζεμενα απο ποιον πριν αφου της ειχε μπαστακωθει η πεθερα στο σπιτι...εσυ μου φαινετε η δεν εκανες παιδια για να μπορεις να καταλαβεις η ειχες πεθερικα διακριτικα..εξω απο το χορο πολλα τραγουδια λενε!
Μαρία τα έχω περάσει κι εγώ αυτά όπως και πολλές πολλές άλλες μανούλες !! Το πρόβλημα όμως πιστεύω ότι είναι ΚΑΘΑΡΑ ΔΙΚΟ ΜΑΣ. Οι παππούδες των παιδιών μας είτε είναι τα πεθερικά μας είτε είναι οι γονείς, μπορεί να γίνονται καταπιεστικοί τις περισσότερες φορές, αλλά δεν το κάνουν με κακία. Τους βγαίνει αυθόρμητα, δεν το ελέγχουν. Νοιώθουν σαν να έγιναν για δεύτερη φορά γονείς και βλέπουν μπροστά τους την ευκαιρία να διορθώσουν τυχόν λάθη που έκαναν εκείνοι στα παιδιά τους. Ξέρεις πόσες φορές άκουσα και από τη μαμά μου και από την πεθερά μου τις ίδιες ακριβώς ατάκες όσον αφορά το πως μεγαλώνω, πως ταίζω , πως μαλώνω τα παιδιά μου; Άντε να τα βγάλεις πέρα και με τις δυο!!! Μια φορά μάλιστα η μητέρα μου μου φωναξε πως αν ξαναβάλω τον γιο μου τιμωρία, θα χω να κάνω μαζί της!!!! Χχαχαχαχα είναι για γέλια ... ποιος το ειπε αυτό η μαμά μου που ήταν η "σβάστικα" προσωποιημένη!!!! Μια άλλη φορά η πεθερά μου μου εκμυστηρέυτηκε ότι τελικά μου εμπιστεύεται τα ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ!!! ΤΑ ΠΑΩ ΚΑΛΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΗ!!!! Καπνοί βγαίνουν από τα αυτιά μου !!!!! Τέλος πάντων ξέρω πως είναι πολύ εκνευριστική η κατάσταση, το έχω ζήσει και συνεχίζω να το ζω και θα το ζω όσο ΑΥΤΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!! Το θέμα όμως είναι να μην είμαστε κι εμείς τόσο "μυγιάγκιχτες" με τα παιδιά μας! Και ας μην ξεχνάμε ότι οι παππούδες ζούνε μόνο για το ΣΗΜΕΡΑ! Η χαρά τους είναι τα εγγόνια τους! Ας μην τους το στερούμε ... Ας σεβαστούμε τα χρόνια τους και τα άσπρα τους μαλλιά και ας κλείσουμε αυτιά και μάτια!! Δεν εννοώ σε όλα... τουλάχιστον στα περισσότερα! Ρίξε κι εσύ λίγο νερό στο κρασί σου και μην τα βάζεις με τον άντρα σου!!! Τι φταίει ο άντρας σου να τον πρήζεις; Φταίει ο άντρας σου για τον υπερβολικό ζήλο της μητέρας του; Τι πρέπει να της πει δηλαδή; Να σταματήσει να ανυσηχει και να ενδιαφέρεται;;; Και στο κάτω κάτω η πεθερά σου να βοηθήσει θέλει... μπορεί να το κάνει με το λάθος τρόπο δεν λέω, αλλά εξήγησε της το και θα το καταλάβει! Ε κάποιες φορές ρίξτο και στην τρελλή που λέει .. αλλά μην την προσβάλεις!!! Είναι κρίμα! Κρίμα γιατί όλο αυτό γυρνάει μπούμερανγκ σε σένα και τον άντρα σου!!! Άσε που φαίνεσαι εσύ η ΚΑΚΙΑ!!! Καλώς ή κακώς ζούμε στην Ελλάδα και οι ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΠΕΘΕΡΕΣ ΜΑΜΑΔΕΣ ήταν είναι και ΘΑ ΕΙΝΑΙ (γιατί οι επόμενες είμαστε εμείς!!!!) ... ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ... Αυτά από μένα!! Φιλιά πολλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου!!!
ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΠΕΘΕΡΕΣ ΜΑΜΑΔΕΣ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ = ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ πεθερές και μαμάδες μας = ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΜΑΝΑΔΕΣ ΑΘΑΝΑΤΕΣ (!!!) ούτως ειπείν: εκεί που ήσουν ήμουνα κι εκεί που είμαι θα 'ρθεις ;) χαχαχαχαχ Το νου μας κορίτσια μην γίνουμε αυτό που κοροϊδεύουμε :P
Συμφωνώ με την Άννα. Τα πεθερικά μου είναι χρυσά και η πεθερά μού στάθηκε τον πρώτο καιρό της μητρότητας με το παραπάνω (είναι συνταξιούχος και μένουμε στο ίδιο κτίριο, η μαμά μου δουλεύει και μένει εκτός πόλης). Τον πρώτο καιρό δεν είχα έννοια για φαγητό και πολλά μεσημέρια κράτησε το μωρό για να κοιμηθούμε λίγο (γιατί το βράδυ δεν κοιμόμασταν...), αλλά δεν τολμούσε να βγάλει κιχ το μικρό και μου χτυπούσε το κουδούνι: Γιατί κλαίει το παιδί;!... Επίσης είχε πάθει εμμονή με το θηλασμό: όπως και να ήταν το παιδί, ήσυχο, ανήσυχο, καλοκοιμισμένο, άυπνο... ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΑΡΚΕΤΟ ΓΑΛΑ!!! Ήμουν και εν μέσω λοχείας (ευτυχώς στις 40 μέρες έγινα καλύτερα) και ήμουν σκασμένη!!! Αυτό που σύντομα κατάλαβα, όπως λέει και η Άννα, είναι ότι δεν το κάνει από κακία, της έβγαινε από το υπερβολικό της άγχος για το πρώτο της εγγόνι. Ήθελε μόνο να προσφέρει και όχι να μου υποδείξει πόσο ανεπαρκής μάνα είμαι (γιατί αυτό πίστευα στις πρώτες 40 μέρες....). Δύο συμβουλές μπορώ να σου δώσω:η μία είναι να το συζητήσεις με τον άντρα σου, όσο γίνεται πιο ήρεμα και με πρόθεση να είστε όλοι καλά (γιατί μιλάτε για τη μητέρα του, μην ξεχνάμε και τα οιδιπόδεια :-)) και να δείτε μέχρι πού είναι τα όριά σας. Η δεύτερη συμβουλή μου είναι να το ρίξεις στο χαλαρό και στην πλάκα (δεν ξέρεις πόσο πιο γρήγορα ξεπερνούσαμε τα περιστατικά με τον άντρα μου από τότε που αρχίσαμε να γελάμε μ' αυτά!)και να δεις τη θετική πλευρά: έχεις άνθρωπο πρόθυμο να σε βοηθήσει και εξοικονομείς χρόνο και ενέργεια για το μωράκι σου που σε χρειάζεται τόσο πολύ. Στην πορεία θα πάρουν τα πράματα το δρόμο τους και θα χρειάζεσαι λιγότερη βοήθεια. Επίσης, τα πεθερικά σου θα το εκτιμούσαν πάρα πολύ αν τους εξηγούσες ότι δεν ήθελες να θίξεις κανένα και ότι θες να είστε όλοι καλά! Είναι σε μια ηλικία που λαχταρούν έναν καλό λόγο, ενώ τις εντάσεις τις αντιμετωπίζουν πιο... τραγικά. Εύχομαι να παν όλα καλά σύντομα και να χαίρεστε το μωράκι σας!
Νομίζω ότι είσαι υπερβολική αλλά και να μην είσαι, σίγουρα είσαι άδικη. Ότι και να είναι το σόι του άντρα σου είναι το ίδιο παππούδες όσο οι δικοί σου. Ποιος σου δίνει το δικαίωμα να αποφασίζεις μόνη σου για το παιδί; Αν ο άντρας σου για ασήμαντη αφορμή σου έλεγε μακριά οι δικοί σου από το παιδί, θα το βλέπουν μόνο οι δικοί μου θα σου άρεσε; Δεν πιστεύω ότι είναι επιλόχειος κατάθλιψη, ούτε καταπιεσμένες καταστάσεις... νομίζω ότι είναι απλά νεύρα γιατί έμαθες να λειτουργείς με βάση του τι θέλεις εσύ χωρίς να σκέφτεσαι τους άλλους
Οπα μισο λεπτακι, σορι αλλα τα πραγματα δεν ασπρα η μαυρα. Η ψυχη του ανθρωπου κ ειδικα την μαμας ειναι λιγακι πιο περιπλοκη απτο "ειναι απλα νευρα..." Δε ξερω τι ειναι, αλλα η ιδια η κοπελα θα μπορουσε να το συζητησει με εναν ειδικο, με τον αντρα της πρωτα απο ολα κ μετα να δει πως θα το χειριστειι. Κ βεβαια ολοι εχουμε μαθει να λειτουργουμε με βαση του τι σκεφτομαστε εμεις, το να συμπεριλαβουμε κ τους αλλουσ ειναι μαθημα ζωης που συνεχεια το μαθαινουμε, κ προσπαθουμε κ κανουμε λαθη, κ ξαναπροσπαθουμε κ γενικα το δουλεθουμε. οι σχεσεις θελουν δουλεια!
To βασικό είναι ένα ακόμα: ο άντρας σου τι λέει για όλα αυτά;; Εάν συμφωνείτε, κρατήστε την κοινή πορεία. Το να μη βλέπουν οι παππούδες το εγγόνι τους είναι τραβηγμένο, αλλά για λίγο καιρό δεν πειράζει. Δεν είναι επιλόχειος κατάθλιψη. Οι παππούδες είναι για να βοηθάνε (εάν θέλουνε, δεν είναι υποχρεωμένοι) όσο τους επιτρέπουν οι γονείς. Βάλε όρια, χρειάζονται. Χωρίς όρια υπάρχουν διαρκώς εκνευρισμοί, τσακωμοί και όλες οι καταστάσεις που περιγράφεις...
Καταρχήν θεωρώ ότι σε μεγάλο βαθμό φταίνε και οι ορμόνες που βαράνε ταμπούρλο!!! Προσωπικά όταν γέννησα απέτρεψα τη βοήθεια της μαμάς μου και της πεθεράς μου λέγοντας ότι θα ήθελα τους πρώτους μήνες να γνωριστώ καλύτερα με την κόρη μου και ότι αυτό θα με βοηθούσε να μάθω αρκετά πράγματα στην πράξη και να ξεπερασω το άγχος μου. Έτσι και έγινε. Οι γιαγιάδες τον πρώτο καιρό μας επισκέπτονταν μετά από τηλεφώνημα και εφόσον ήταν "καλή μέρα" για όλους. Δεν ξέρω αν πείραξε κανένα η συμπεριφορά μου αλλά σίγουρα δε μου επικοινωνήθηκε. Οπότε για μένα αυτό δούλεψε και αυτό συμβουλεύω :)
eleni νομιζω παραπηρες αερα και δεν σου τον εδωσε κανεις...η κοπελα δεν εχει αναγκη την δικη σου κριτικη ουτε τις προσβολες σου.ζηταει βοηθεια και γνωμες.μη τρελαθουμε κιολας..ποια εισαι εσυ που θα κρινεις ποια ειναι ανωριμη και κακομαθημενη???...τελοσπαντων.. κοριτσι μου κανε υπομονη..και γω εχω πεθερα λιγο καταπιεστικη και φοβιτσιαρα.τι εννοω...με το παραμικρο γκουχ που θα κανει η μικρη μου κανει λες και το μωρο κοντευει να πεσει απο τον 5ο οροφο.στην αρχη μολις εμπαινε στο σπιτι κατεβαζα τα μουτρα μεχρι το πατωμα.δεν την ηθελα καθολου.με τον καιρο ομως αρχισα να αγνοω τις υπερβολες της και οποτε μου ελεγε κατι για το μωρο αρχισα να απανταω χωρις να την προσβαλω και τωρα εχουμε αρχισει να βρισκουμε τον ρυθμο μας.καταλαβαινει πλεον τι με κανει εξαλλη και προσεχει τι μου λεει.θελει υπομονη και ολα θα πανε καλα!!!!
koritsi taperasa kai egw afta, ksereis kai kserw pws einai paraloga kai pws efthinonde kathara oi ormones sou giafto to pragma afto poulemeepiloxios katathlipsi , allato na figeis apo to spiti einai POLI AKREO , xalarose ligo OI IPOLIPES POU SXOLIAZETE EDW PERA DEN XRIAZETE NA TIS EPITITHESTE ... APLA TO PERASE VARIA , EANE IPOMONI IPOMONI KAI ESKASE ... Apo oti vlepw tous exeis kai konda sou kai den einai panda efkolo ,omos den tin thetiki plevra, ana pasa stigmi exeis kapion na voithaei ekei dipla sou , EKMETALEFSOUTO ..... min eisai xazi ... Kai egw eixa kanei ena KALO BAM se stigmi pou den eprepe giati tha to xirizotan o andras mou kalitera alla egw tou "to xalasa" me tis fones pou evala , fanika se aftous poso adinami eimai Den eixa disi kala kala kai rotagan ti onoma tha vgaloume to pedi mas , kati sto opio den epitrepo na anakatefthi kaneis , oute oi dikoi mou Mia mera pou tha exeis malakosei , pare to pedi sou , pigene na tous deis , pes tous oti den to itheles oti egeine kai pws genika den to elenxis ores ores . den xriazete na tous zitiseis kai signomi ... Pandos skepsou kai ton andra sou ti piesei travaei me to na vriskete anamesa se dio stratopeda , iparxi kai aftos kai esy prepei pera apo to pedi sou na frondizeis kai ton andra sou , einai kai aftos oikogenia sou MIN DINEIS SIMASIA KAI EKMETALEFSOU TO GEGONOS TO OTI EINAI DIPLA SOU , emena einai makria ta dika mou petherika kai tha protimousa na einai konda , vale oria sto poses ores kai sto ti tha sou lene , opos ekana egw ... den sikono simvoules gia tin diatrofi tou pediou i tis aggalies pou tha tou kanw ... TWRA THELW NA TO PARW AGGALIA , DEN ME NIAZEI AN KAKOMATHI THELW NA VGEI KAKOMATHIMENO .... TA BOROUSA NA SOU GRAFW ORES ...XALAROSE
kalimera!molis ta diavasa k epeidi exo perasei tragikes katastaseisme ta pe8erika mou auta einai ptaismatakia!xoris pareksigisi k i mama sou na itan 8a se epairne na rotisei giati klaei to moraki!oi papoudes kati pa8ainoun me ta eggonakia k olo xaroules k symvoules einai!min dineis simasia k prospa8ise na tis to eksigiseis me kalo tropo to ti se enoxlei!an den parei xampari ama exeis anagnorisi min to sikoneis i an se ksanaparei giati klaei to paidi pes tis apla epeidi to sfazeis (an epimenei 8a ta 8elei na ta akousei)!an katalavei tote paei na pei oti mallon se agapane san gynaika tou paidiou tous k mana tou eggoniou tous!elpizo na pane ola kala!!!
Egw palI itha symfwnisw mazi sou giati perasa me mia alli morfi katapiesis ola osa pernas. Den eimaste anoites oute anwrimes kai katalabainoume apolyta ta synaisthimata twn giagiadwn apenanti sta eggonia tous. Den prospathei na ta sterisei kaneis an aplws thelei to xrono tou na prosarmostei stin terastia afti allagi pou fernei ena mwro sti zwi. Aplws mporoun na einai pio upomonetikoi kai ekeinoi stin arxi kai na min kanoun istories dakrywn oti den mporoun na doun to eggoni tous, oti irthe to telos tou kosmou. Kakomathimenoi ginontai ekeinoi pou den mporoun na antexoun tin katastasi kai agnooun ta synaisthimata tis lexonas. Exoun pollous mines kai xronia gia na apolafsoun ta eggonia, na dwsoun kai na paroun agapi apo afta. Kamia omws pethera den katalabe ti nyfi giati profanws kai afti kapote ta idia perase kai den mporouse na antidrasei? Den kserw pantws ola theloun ton xrono tous kai eidika mia gynaika pou perase exkswswmatiki kai talaipwrithike parapanw...ekei na deite paixnidi oi ormones me tosa farmaka kai agwnies kai agxos. Sygnwmi alla den koitazw ekeinous alla ti nea manoula. Synexise etsi!
Εγω εχω το ίδιο πρόβλημα αλλα με την μαμά μου ;) Όποτε δεν τα 'χω καλα με τον εαυτό μου εγώ, τότε είναι που νιωθω ότι επεμβαινουν, ανακατεύονται, μου κανουν παρατηρησεις, μου σπανε τα νευρα, φωναζω, γίνονται καυγάδες και όλα αυτα τα ωραια που όλοι ξέρουμε. Οταν πατάω γερά στα πόδια μου, ακομα και την πιο βλακεια ν' ακουσω σχετικά με το τι κάνω, πως το κανω, αν το κανω καλά, αν το παιδι εφαγε, γιατί κλαει, γιατί αδυνάτισε (που αν αδυνατιζε θα 'χε συρρικνωθει τώρα, αλλα αυτό αντίθετα λουλουδίζει μερα με τη μερα ;) εχω όλη την καλη διαθεση να κανω πλάκα και την ηρεμια να διευθετήσω μια κατάσταση ...αναιμακτα, να κρατησω ισορροπιες και όλα να ειναι μελι γαλα. Δεν το πετυχαινω παντα, δεν μου ειναι εύκολο. Αλλα αξίζει τον κόπο. Γιατι απ' οτι καταλαβα εχετε ψυχραθεί τζαμπα και βερεσε και χάνετε καλες στιγμές σαν οικογενεια (συμπεριλαμβανομενης και της ευρυτερης) για μια "ανασφαλεια" να την πω; νομίζω ότι καταλαβαίνεις. Η σταθερή σου απόφαση να κρατήσεις την οικογένεια ενωμένη είναι αυτό που θα φέρει την λύση. Μπράβο σου :)
Νομίζω οτι είναι φάση που παιρνάς και ίσως πρέπει να κάνουν πίσω για λίγο καιρό μέχρι να νιώσεις καλύτερα!Για σκέψου αν αυτά που κάνει η πεθερά σου τα έκανε η μάμα σου θα σε πείραζαν;Αν όχι τότε απλά ή έχεις καταπιεσμένα συναισθήματα τόσα χρόνια τα οποία εκδηλώθηκαν με τις ορμόνες ή απλά είναι καθαρά θέμα ορμονών που πραγματικά μπορούν να σε τρελάνουν.Επίσης πιστεύω οτι σε κάποιες γυναίκες αλλάζει και ο τρόπο σκέψης.Το έπαθα και στην πρώτη μου εγκυμοσύνη αλλά και στην πρώτη μου λοχεία.Υπερευαίσθητη και έτοιμη για καυγά!Κανονικά δεν θα έπρεπε να σου θυμώνουν αλλά λίγοι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν την ψυχολογία μας.Όμως προσπάθησε να απολαύσεις τις υπέροχες καταπληκτικές στιγμές με το παιδί σου και μην τις αμαυρώνεις με κακές σχέσεις.Και αυτοί είναι παππούδες και το αγαπούν,όχι περισσότερο από εσένα αλλά το αγαπούν!Μην τους το στερείς αυτό!άλλωστε έχεις σκεφτεί οτι στεναχωρείς τον άντρα σου και ίσως απομακρυνθείτε για βλακείες;;Δεν είναι κρίμα!!Κορίτσια δεν δικαιολογώ τις πεθερές ( μιας και δεν έχω και απο τις πιο εύκολες) αλλά και αυτές είναι μάνες και γιαγιάδες.Δεν χάθηκε ο κόσμος να δείχνουμε που και που καλή διάθεση και τόπο στην οργή!Η κόντρα και η κακή διάθεση μόνο καλά αποτελέσματα δεν φέρνουν!Είναι κρίμα να θυμάσαι τους πρώτους μήνες του παιδιού σου πακετάκι με αυτές τις καταστάσεις.Πίστεψέ με το έζησα και με την βάφτιση και την λοχεία μου !το σκυλομετάνιωσα και δεν έφταιγα τότε!Αλλά μπορούσα να μην δίνω σημασία!
Έλεος δηλαδή, πότε θα μάθουν οι Έλληνες γονείς να μην ανακατεύονται τόσο στα ζητήματα των παιδιών τους, να μην τα έχουν μαμόθρεφτα, να τα κάνουν ανεξάρτητα, να μην πληρώνουν γι'αυτά μια ζωή....Η αγία ελληνική οικογένεια μου τη δίνει στα νεύρα όταν ακούω τέτοιες περιπτώσεις. Καλό είναι λοιπόν τα νέα ζευγάρια να βρίσκουμε τρόπο να κρατάμε τους γονείς μας σε μία απόσταση, εννοώ να μην τους δίνουμε κανένα δικαίωμα να ανακατεύονται. Και όχι μόνο τους γονείς του συντρόφου μας, δηλαδή τα πεθερικά μας, αλλά και τους δικούς μας γονείς, όσο δύσκολο και να μας είναι καμιά φορά. Ελπίζω ότι η δικιά μας γενιά δεν θα επαναλάβει τα ίδια λάθη, ότι όλες οι μαμάδες που τώρα υποφέρουν από τα πεθερικά τους δεν θα κάνουν τα ίδια όταν γίνουν πεθερές...
Νατάσα ωραία τα λες αλλά ξεχνάς κάτι... Δεν είναι το πρόβλημα η "ΑΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ¨.. το πρόβλημα είναι το κράτος και το σύστημα. Πως ρε κοριτσι θα μείνεις μακρυά από την πεθερά ή την μαμά σου, όταν είσαι αναγκασμένη να δουλευέις 10ωρα και 12 ωρα και δεν βγαίνεις οικονομικά να έχεις γυναίκα στο σπίτι; Ποιος θα σου κρατήσει το παιδί, όταν δεν υπάρχει παιδικός σταθμός στην Αθήνα που να μπορεί να σου κρατάει το παιδί πέραν τις 4, σε μια εποχή που οι περισσότερες δουλέυουμε τουλάχιστον μέχρι τις 5;;; Είμαστε εξαρτημένες είτε το θέλουμε είτε όχι!!! Εκτός αν κάποιες είναι από τις τυχερες και δεν έχουν οικονομικό πρόβλημα!!! Ξέρεις πόσα ζευγάρια ξέρω που έφυγαν μακρυά από τους γονείς του και μόλις έκαναν παιδιά γύρισαν όλοι πίσω στην παλιά τους γειτονιά;;; Ένα ζευγάρι φίλων μου μάλιστα έμειναν στο ίδιο σπίτι με τους γονείς του άντρα για 3 χρόνια για να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα. Είχαν δίδυμα. Εκεί να δεις νεύρα η φίλενάδα μου!!! Γιατί είναι φυσικό κι επόμενο όταν έχεις κάποιον μέσα στο σπίτι σου κάθε μέρα , ανακατεύεται και σε άλλα θέματα είτε το θέλει είτε όχι.. Έτσι είναι η ανθρώπινη φύση!!
ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΟΣΟ ΑΝΩΡΙΜΗ ΚΑΙ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΗ ΕΙΣΑΙ!!!!!!!ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΜΑΛΩΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ Κ ΕΦΥΓΑ ΓΙΑ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΑΠ ΤΟ ΣΠΙΤΙ;;;;;;;;;;;;ΕΠΕΙΔΗ Η ΠΕΘΕΡΑ ΣΟΥ ΡΩΤΗΣΕ ΓΙΑΤΙ ΚΛΑΙΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ;;;;ΕΛΕΟΣ!!!!!!!!!!ΔΗΛ.ΑΝ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΚΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΟΒΑΡΟ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ;;ΘΑ ΖΗΤΗΣΕΙΣ ΔΙΑΖΥΓΙΟ;;;;;;ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΒΑΛΙΤΣΑ ΟΥΤΕ ΚΤΗΜΑ ΜΑΣ...ΕΧΕΙ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ,ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ,ΘΕΙΕΣ,ΘΕΙΟΥΣ,ΞΑΔΕΡΦΙΑ.....ΑΠ ΟΛΟΥΣ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΓΑΠΗ,ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ....ΔΕΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΒΛΕΠΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Κ ΠΟΙΟΥΣ ΟΧΙ ΑΠ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟ,Ε;;;ΚΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΚΟ....ΤΙ ΝΑ ΠΩ....ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ!!!!!!!!!!!!!!!!
καλως την πεθερααααααααά
ELA TWRA ELENH MOY...OI PETHERES EINAI ANYPOFORES POLLES FORES...TA IDIA PERASA KAI EGW!!NOMIZOYN OTI TO PAIDI EINAI TOY GIOY TOYS KAI...DIKO TOYS.OTI DEN EXEI MANA.H PETHERA MOY STO PRWTO MOY PAIDI KRITIKARE TA PANDA.GIATI TOY TRAGOYDAGA, GIATI TO EPAIRNA AGKALIA, GIATI TOY MILAGA TRYFERA, GIATI TO AFHNA KAMMIA FORA NA KLAPSEI KAI LIGO STO KREBBATI TOY.EKANE LES KAI TO PAIDI HTAN DIKO THS KAI LEW KAI EGW HMOYN ANIKANH KAI KAKH MAMA.META APO POLLOYS KABGADES KAI MAZI THS KAI ME TON ANTRA MOY,DYSTYXWS, KATAFERA NA THS BOYLWSW TO XARITWMENO THS STOMA KAI NA THS DWSW NA KATALABEI OTI H MAMA EINAI MAMA KAI H GIAGIA GIAGIA.DEKTES OI SYMBOYLES,WSTOSO APOPSH MESA STHN OIKOGENEIA MOY DEN EPITREPW!!STO DEYTERO PAIDI MOY EXEI PIA LOYFAKSEI KAI ME EXEI AFHSEI STHN HSYXIA MOY.EPANW THS LOIPON MARIA MOY!!MH MASAS!!!KAI MHN TSAKWNESAI ME TON ANTRA SOY.NA TA LES STHN IDIA.OSO GIA SENA ELENH...MALLON AGOROMANA KATAPIESMENH PETHERA EISAI GIA NA MILAS ME AYTON TON TROPO...
Το παιδί πάνω από όλα έχει ΓΟΝΕΙΣ. Αυτοί αποφασίζουν τι θα κάνουνε με το παιδί τους, αυτοί αποφασίζουν εάν θα το πάρουν αγκαλιά, αυτοί αποφασίζουν εάν θέλουν βοήθεια. Δεν είναι υποχρεωμένοι να τη δεχτούν, όπως και οι παππουδογιαγιάδες δεν είναι υποχρεωμένοι να την παρέχουν. Ναι, το παιδί έχει παππούδες και γιαγιάδες, αλλά είναι περιφερειακοί. Εάν δεν το μεγαλώνουν (εννοώ αυτούς που το κρατάνε όλη μέρα) δεν έχουν τόσα δικαιώματα. Ή μάλλον έχουν όσα τους δώσουν οι γονείς. Ίσως το "έφυγα από το σπίτι" ήτανε λίγο παρατραβηγμένο, αλλά το ίδιο και η πεθερά της. Το έχω ζήσει και μάλιστα με τη μάνα μου και το ξέρω. Το παιδί δεν είναι βαλίτσα, αλλά είναι το ΔΙΚΟ ΤΗΣ παιδί. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να της επιβάλει τι θα κάνει, πως θα το μάθει και ποια μέθοδο θα εφαρμόσει... Γνώμη μου πάντα...
eleni μου οταν ομως ερθει η ωρα που θα μεγαλωσει το παιδακι και θα καταλαβαινει και θα του κανει η πεθερα και ο πεθερος και η καθε πεθερα και ο καθε πεθερος και η καθε κουνιαδα πλυση εγκεφαλου για το πως να συμπεριφερεται και απεναντι σε ολους αλλα και απεναντι στους γονεις του τοτε να δω τι συμβουλες θα δωσεις στην κοπελα ....εξω απο το χορο πολλα τραγουδια λεμε... θα συμφωνησω στο γεγονος οτι δεν μπορεις να στερησεις το εγγονι απο τους παππουδες και τις γιαγιαδες αλλα ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ. υπαρχουνε και ορια οπως υπαρχουνε ορια στο να μην μπλεκεσαι στην οικογενεια και στο σπιτικο του παιδιου σου ετσι υπαρχουνε και εκει ορια που δεν πρεπει να τα ξεπερνας....ειτε αυτη λεγεται μανα σου ειτε πεθερα σου
η επόμενη -θανάσιμη- πεθερά...
Διαβαζοντας το γραμμα σου προς στιγμη νομιζα οτι το εγραψα εγω!!περναω ακριβως την ιδια κατασταση!στην αρχη δεν υπηρχε κανενα προβλημα,απο την μερα που γενησσα με εκνευριζουν απιστευτα σε σημειο να μην τους θελω στο σπιτι ,γιατι με κατακλυζουν με παρατηρησεις του τυπου μην το κουνας μη το αγκαλιαζεις μη το κρατας ετσι κτλ.εκανα υπομονη αλλα μετα δεν αντεχα και ξεσπουσα συνεχεια στον αντρα μου με αποτελεσμα να μαλωνουμε εντονα καθε μερα και κοντεψαμε να το διαλυσουμε ειμουν ετοιμη να φυγω.τωρα τους κραταω σε αποσταση πλεον και απανταω σε καθε τι που θα μου πουνε...σε καταλαβαινω απολυτα! Προσπαθησε να κρατησεις ισοροπιες με τον αντρα σου και ολα θα πανε καλα!
akrivos to idio ekana kai egw ... den xriazete na tous akous les kai einai oi kaliteroi gonis tou kosmou ... MIN MOU DINETE SIMVOULES GIA TO PWS THA MEGALOSW TO PEDI MOU "ZW" ME ENA DIKO SAS PEDI .... Exoume stoma kai apopsi gia na ta xrisimopioume ... mila opos i basiliki
πρωτα απο ολα πρεπει να το δεις χαλλλλλλαρα!σιγουρα αυτο με το τηλεφωνο και την κλασικη ατακα "γτ κλαιει το μωρο?"με καθε κιχ που θα κανει,την εχουμε ακουσει ολες μας, και οταν λεω ολες εννοω ολες! οποτε μην τρελαινεσαι! θα μπαινουν απο τη μια και θα βγαινουν απο την αλλη!σαν να μην τα ακουσες!σαν να μην μιλησε κανεις! (εσυ μπορεις να της ζητησεις με πολυ ωραιο τροπο να μην το κανει αυτο, δλδ καθε φορα που κλαιει να παιρνει τηλ να ρωταει, γτ ειναι ενοχλητικο,πες της το και νομιζω θα καταλαβει, ή τουλάχιστον δεν θα το ξανακανει!) συμβουλες φανταζομαι ακους απο ολους,οχι μονο απο πεθερες! δινουμε σε ολες τοση βαρυτητα????εμεις θα κανουμε αυτο που θελουμε εμεις και αυτο που μας συμβουλευει ο/η παιδιατρος και μονο! απλα εμεις δινουμε περισσοτερο σημασια και λεμε "α,η πεθερα μου ειπε ετσι!". δεν θεωρω σωστο να ειναι το μωρο μακρυα απο την 2η γιαγια και παππου. το μωρο πρεπει να μαθει και με τις δυο γιαγιαδες! και φυσικα οι πεθερες, αλλα μπορει και οι μαμαδες μας, καποιες φορες να κανουν πραγματα στο παιδι που δεν θελουμε (σου μιλαω εκ πειρας), αλλα εκεινη την ωρα που θα φουντωσεις και θα νευριασεις, απλα κανε πισω, χαλαρωσε και απλα...κανε πως δεν το βλεπεις!!!!εεεεεεε,και δεν εγινε και τπτ! το παιδι θα ζησει μια χαρα και μετα απο αυτο! μπορει το ιδιο να το εκανε οταν δεν θα ησουνα μπροστα, οποτε δεν θα συνεβαινε τπτ! στο λεω ετσι, για να εισαι και εσυ πιο καλα και να μην χαλας τις σχεσεις σου!γτ χαλιεσαι εσυ και γινεσαι χαλια και βγαινεις και λαθος με την αποτομη συμπεριφορα σου! με το χρονο, θα δεις οτι ολα περνανε και τπτ δεν μενει περα απο την κακία! εγω εχω την μανουλα μου στο εξωτερικο (οικονομικο μεταναστη) οποτε εχω μονο την πεθερα μου διπλα μου και ετσι αποφασισα να το αντιμετωπισω. ετσι κι εγω ειμαι καλα και εχω κι εναν ανθρωπο να με βοηθαω χωρις να μαλωνω! σιγουρα παντως και η επιλοχια εντεινει την κατασταση, γι αυτο χαλλλλλλλαρα! δεν ξερω αν σε βοηθησα καθολου με αυτα που σου ειπα!
συμφωνώ απόλυτα μαζίσου..!!! και εμένα τα παιδιά μου η πεθερά μου τα μεγάλωσε παράλληλα με εμένα λόγω δικής μου επαγγελμάτικης κατάστασης και συνέχεια αυτό έλεγα...χαλαρααααααα γιατί πραγματικά έχουμε ανάγκη τη πεθερά μας όσο και τη μαμά μας...!!!!
Υπομονή και συζήτηση με τον άντρα σου χρειάζετε... και σου τα λέω αυτά εγώ που με τα πεθερικά μου δεν λέω ούτε καλημέρα!!!! Όμως πρόσεξε να αφήσεις τον αντρα σου από έξω, ξέρω είναι πολύ δύσκολο αλλά... ΄με τις φωνές δεν έχεις να κερδίσεις τίποτα, αντιθέτως θα χάσεις και αυτά που έχεις, και δεν αξίζει. Εμείς δεν λέμε ούτε καλημέρα, το παιδί όμως είναι εγγόνι τους και το βλέπουν όποτε θελήσουν. Δυστυχώς κάποιοι άνθρωποι ΄δεν έχουν χώρο στην καρδιά τους για "ξένουν" ανθρώπους. Ο όρος οικογένεια για μερικούς είναι πολύ κλειστός!!! Ένα πράγμα θα σου πω προσπάθησε να μην τους επιτρέπεις να σε νευριάζουν! Ξέρω είναι δύσκολο, είναι πολύ δύσκολο, μη νομίζεις και εγώ το προσπαθώ ακόμα.... Να σου ζήσει το κοριτσάκι σου!!!
Να σου πω την δικη μου εμπειρια που ισως σε βοηθησει.Γεννησα πριν 10 μηνες,σε μια πολη 300 χλμ μακρια απο γονεις και πεθερικα, μεβοηθεια αποκλειστηκα απο την μαμα μου οσο τη χρειαζομουν.Δεν ξερω αν ειχα επιλοχειο καταθλιψη, αλλα καλα σιγουρα δεν ημουν...την εκρηξη την εκανα στον αντρα μου...ειχα νευρα, πολλα νευρα, με πειραζαν τα παντα πανω του.Εκανα τρελες σκεψεις,τι βρηκα σ'αυτον τον αντρα και τον παντρευτηκα, κατεστρεψα τη ζωη μου, δεν ηταν αυτος για μενα, τι οικογενεια ειναι αυτη που επεσα...ολα αυτα χωρις καποιον συγκεκριμενο λογο (νομιζα), ηταν ο ιδιος οπως και πριν μεινω εγκυος,ειναι ιδιορυθμος χαρακτηρας ο αντρας γενικως, οπως και ολη του η οικογενεια.Τους εβριζα απο μεσα ολους (με την πεθερα μου εχουμε θεματα απο παλια κι εγω και η συνυφαδα μου, δεν μας θελει για τα αγορια της και μονιμως μιλουσε πολυ ασχημα για μας πισω απο την πλατη μας μεχρι που ξεσκεπαστηκε,αλλα ειμαστε μακρια οποτε δεν ειχα θεματα ουτε με το μωρο).Ειδικα οταν το μωρο ηταν 3 ως 5 μηνων περασαμε μεγαλη κριση με τον αντρα μου,φταιω κι εγω σε μεγαλο ποσοστο αλλα κι εκεινος που πλεον δεν ειχε υπομονη μαζι μου και μου συμπεριφεροταν ασχημα καποιες φορες.Εκ των υστερων που ολα διορθοθηκαν, επανηλθα, λυσαμε τα προβληματα μας και πλεον ειμαστε πολυ καλα και μετα απο πολυ σκεψη κατεληξα πως λογω της καταστασης που βρισκομουν βγηκε στην επιφανεια ο,τι μ' ενοχλουσε σ' εκεινον και γενικως στην οικογενεια του....όπως ειπα ειναι μια ιδιορυθμη οικογενεια την οποια ειχα αποδεχτει με τα ελαττωματα της και σε ό,τι μ'ενοχλουσε εκανα υπομονη, δεν μιλουσα ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ, ακομα και μετα απο ο,τι εγινε με την πεθερα μου προσπαθουσα να ειμαι οπως πριν για χαρη του αντρα μου.Οι γυρω μου που τους γνωριζουν με ρωτασαν τι υπομονη ειχα και δεν μιλουσα με ολα αυτα που εβλεπα...να ομως που ολα βγηκαν στην επιφανεια.Αλλαξαν βεβαια πολλα πραγματα, αποφασισα να μη προσποιουμαι πια και να μιλαω όταν κατι δεν μου αρεσει στην συμπεριφορα τους.Με την πεθερα μου δεν μιλαω πια καθολου στο τηλεφωνο, δεν την παιρνω σχεδον ποτε, αλλα ουτε αυτη με παιρνει και προσπαθω οσο μπορω να βελτιωσω τον χαρακτηρα του αντρα μου...Ηταν μια πολυ δυσκολη φαση αυτη και την ξεπερασα δυσκολα, με πολυ κλαμα.Ειναι το μονο ασχημο πραγμα που εμεινε απο αυτες τις υπεροχες στιγμες,αλλα ηταν τοσο εντονα τα συναισθηματα τοτε που σκεφτομαι πως θα το ξαναπερασω αν μ' αξιωσει ο θεος να κανω 2ο παιδι,αν μου ξανασυμβει το ιδιο πραγμα πως θα το αντιμετωπισω...ελπιζω να σε βιηθησα εστω λιγο.Ειναι μια δυσκολη φαση που θα περασει..βαλε ορια στην πεθερα σου και ζητα την στηριξη του αντρα σου!
ta exo perasei kai egooo afta..!!!tin epomeni fora pou tha se rotisi giati kleei to moro pes tis....TO MASTIGONO.....KAI KLISTIS TO TILEFONO :)))) emena meta apo afto den me ksanarotise tipota...xaxaxaxa
Αγαπητή μου Μαρία,δεν ξέρεις πόσο σε καταλαβαίνω,έχω και εγώ περάσει παρόμοιες καταστάσεις,και έφτασα στο σημείο να χάσω το μυαλό μου κυριολεκτικά,το έχω ξεπεράσει όμως και έτσι με βάση την δική μου εμπειρία μπορώ να σου πώ λίγα πράγματα που σε μένα βοήθησαν.Καταρχήν πάτα στα πόδια σου,δώσε τους να καταλάβουν ότι μπορείς να τα καταφέρεις.Από την στιγμή που έγινες μανούλα ΜΠΟΡΕΙΣ να τα καταφέρεις είμαι σίγουρη.Ξέρω ότι οι γονείς του άντρα σου ΠΟΤΕ δεν θα γίνουν γονείς σου,όμως θα είναι μια ζωή οι γονείς του άντρα σου και δικαιωματικά και παππούδες του παιδιού σου,και επειδή ΑΓΑΠΑΣ τον άντρα σου μια καλή σχέση μαζί τους θα είναι δώρο θεού για αυτόν.Όταν δεν θέλεις να επεμβαίνουν τούς το ξεκόβεις αμέσως,με πλάγιο τρόπο και κοφτό χωρείς πολλά πολλά λόγια.Να ξέρεις ότι κάποτε θα τους χρειαστείς να το θυμάσαι αυτό. Και τέλος το πιο βασικό από όλα είναι να μην κρατάς τίποτα μέσα σου.Να είσαι καλά!!!!!!!
ποσο σε καταλαβαινω. τα ιδια ακριβως ενοιωθα κι εγω στον γιο μου. δεν ηθελα να τον ακουμπανε η πεθερα μου κι η κουνιαδα μου. κι οσο μ΄ενοχλουσε τοσο απο πανω εκεινες. μετα απο δυο ακομα εγγονια την ξεπερασαν την "αδυναμια" που του ειχαν και τωρα τον εχουν γραμμενο γιατι εχουν αλλα μωρα να ασχολουνται. τι να πει κανεις.. ευτυχως που ειμαστε μακρια..
Την επομενη φορα που θα παρει να ρωτησει γιατι κλαιει το μωρο απαντησε της οτι μωρο ειναι και κλαιει,δεν μπορει να μιλησει να πει τι θελει.Και μακρια της μεχρι να ηρεμησεις λιγο,ειναι οι ορμονες και η πιεση που νιωθεις απο την οικογενεια του να ειναι συνεχεια απο πανω σου,τα περασα κι εγω και για μεγαλο χρονικο διαστημα δεν τους εβλεπα καν(μετα απο τσακωμο για παρομοιο λογο με τον δικο σου,δεν ηθελα να τον παιρνουν και να τον δειχνουν σ ολο το σοι)εστρωσαν ομως τα πραγματα με τον καιρο και με την βοηθεια του αντρα μου,τωρα οταν δουλευω μπορει και να της τον αφησω να τον κρατησει αλλα παντα με τους δικους μου ορους,χρονο και ηρεμια χρειαζεσαι και ολα θα φτιαξουν.Να σου ζησει η μπεμπουλα.
Μακρια και αγαπημενοι...........αυτό πρέπει να ισχύει με όλους εκτός της στενής σου οικογένειας (άντρας και παιδιά). Έχεις απόλυτο δίκιο και αν δεν τηρήσετε αποστάσεις τα πράγματα θα επιδεινωθούν! Διεκδίκησε την ελευθερία σου, έχεις δικαίωμα να κάνεις λάθη όσον αφορά τα παιδιά σου και να μην καθοδηγείσαι απόλυτα από κάποιον που ήδη γνωρίζει από ανατροφή παιδιών (πεθερά). Το βρίσκω παθολογικό, μη πω αρρωστημένο το πως επεμβαίνει η πεθερά σου, ο άντρας σου θα έπρεπε να είχε κρατήσει αποστάσεις, να τους εξηγησει τα αυτονόητα, αλλά....μήπως το πρόβλημα ξεκινάει από εκείνον?
επισης να συμπληρωσω μηπως σε επηρεαζει το γεγονος οτι μενετε πολυ κοντα ? μηπως σε καταπιεζει αυτη η άμεση η έμμεση "αναφορα¨που πρεπει να δινεις .. γτ κλαιει πχ το μωρο η κ οτιδηποτε αλλο στην κααθημερινοτητα. εγω προσωπικα εχει μηνες που γεννησα οποτε δεν εχω σιγουρα επιλοχειο.
poso se katalavainw.. niw8w mia paromoia "katapiesh" ligo hpioterh 8a elega. k gw exw mia trella me to mwro , den 8elw na tous to dinw. eilikrina to douleuw mesa moy. den kserw giati moy bgainei etsi. niw8w pws ginomai kakia merikes fores poy den afhnw to mwro. alla etsi moy bgainei .