Στο λίκνο του παππού!

Γεια σας Ολίβια και Ελληνιδες μανούλες!!

Με αφορμη το άρθρο «Γεννημένη στο κρεβάτι της προ-προγιαγιάς», θυμήθηκα μια δική μου παρομοια ιστορια που θα ήθελα να τη μοιραστω μαζί σας…

Ξεκινάω λοιπόν… Τέλη Φλεβάρη του 2010 περιμενα με αγωνία το μωράκι μου, το Γιαννιώ μου.. Είχα ξεκινησει μαζι με την αδερφή μου την έρευνα αγορας για τα πράγματα που θα χρειαζόμασταν (κουνια, αλλαξιερα κτλ).. Η αδερφή μου, η οποία είναι μαία,  ήταν δίπλα μου απ’ την αρχή της κύησης, κατα τον τοκετό και τώρα ακόμα και προσφέρθηκε να μου αγοαράσει για δώρο ένα λίκνο… Καταλήξαμε σε αυτη την απόφαση γιατι δυστυχως η κρεβατοκάμαρα μας ειναι μικρη και δε χωρουσε η κουνια, οποτε αναγκαστικα επρεπε για τους πρωτους μηνες του μωρου να χρησιμοποιησουμε κατι άλλο..

Επισκεφθηκαμε διαφορα μαγαζια και είχαμε καταληξει ποιο θα πάρουμε… Πριν παμε λοιπον στο μαγαζι να το πάρουμε, ενω το είχαμε κλεισει, λέει η μαμά μου: «Μα καλά, γιατί δεν χρησιμοποιείτε το λίκνο του μπαμπά αντί να αγοραζετε για 2-3 μήνες άλλο;» Καταλάβατε τι εννοούσε; Και για μενα χρειαστηκε λίγος χρόνος για να το συνειδητοποιήσω ή μάλλον να θυμηθώ.. Είχαμε κρατησει στο σπίτι το λίκνο στο οποίο η γιαγιά μου μεγάλωσε τον μπαμπά μου, κατόπιν η μαμά μου εμένα και τα αδέρφια μου και τώρα ήρθε η ώρα που θα το χρησιμοποιούσα εγώ για το μωρό μου!!!!!

Απίστευτα συγκινητικό..

Το βρήκαμε κάπου καταχωνιασμένο και ήταν σε πολυ καλή κατάσταση… Το βάψαμε για να φρεσκαριστεί, του βάλαμε στρωματάκι και φτιάξαμε και μια μικρή μπάντα γυρω γύρω… Έγινε τέλειο το λίκνο…

Είχα έναν πολύ ήρεμο φυσιολογικό τοκετο, με τη βοήθεια της αδερφής μου και ο μικρός Γιαννάκης όταν έφτασε σπίτι κοιμηθηκε αμέσως στο λίκνο του παππού, ένα λίκνο με ιστορία χρόνων… Μια χαρα μας βόλεψε μέχρι που ο μικρούλης πήγε στο δωμάτιο του και σε μεγαλύτερη κούνια όταν έγινε 6 μηνών…

Τώρα είμαι περίπου 15 εβδομαδων έγκυος και περιμένω με αγωνία να χρησιμοποίησω το λίκνο του μπαμπά μου για το δεύτερο μωράκι μου…

Με αγάπη

μαμά ‘Αρτεμις

Οριστε και μια φωτο με το μωρακι μου στο λίκνο: