μαμά Βικτώρια
Χαιρεται κι απο μενα.
Νομιζω πως ηρθε η ωρα να μοιραστω μαζι σας τη δικη μου μικρη ιστορια! Για την ακριβεια, ενας πρωτοτυπος τροπος ανακοινωσης του χαρμοσυνου γεγονοτος. Καλο θα ηταν βεβαια τα λογια να συνοδευοταν και με μερικα ηρεμιστικα για να μη μας παθει και τιποτα ο μελλοντικος μπαμπας, αλλα τελικα αντεξε. Ειναι γερο σκαρι !
Η ιστορια εχει ως εξης…
Χρονια πολλα με τον συζυγο μαζι, σχεδον απο μικρα παιδια. Υγιεστατοι και οι δυο, επιθυμουσαμε ενα παιδι. Αλλα παιδι δεν ερχοταν. Αγχος, ιατρικες εξετασεις, ξανα αγχος κτλ. Χαρακτηριστικα ενας απο τους πολλους γιατρους που ειχαμε επισκεφτει σχολιασε, δηθεν χαριτολογωντας και παιζοντας με το πονο μας, οτι απλα δεν πετυχαιναμε τη σωστη ημερομηνια για να πιασουμε παιδι. Ειχαμε πια απελπιστει… το ποσο εχω σιχαθει τις γυναικολογικες εξετασεις και το ποσο ο συζηγος δε λεγεται!
Στην τελευταια επισκεψη σε γυναικολογο, αρχες του 2011, ζητηθηκε για πολλοστη φορα να δωσει δειγμα εκεινος. Η απελπισια προσωπογραφημενη! Συναντησα το βλεμμα του και πραγματικα τον λυπηθηκα!
«Ως εδω ηταν… Φτανει πια«, σκεφτηκα, «Τερμα οι εξετασεις, τερμα ολα!«
Φευγοντας απο το ιατρειο, συζητησαμε και αποφασισαμε να σταματησουμε. Τα παντα. Τις σκεψεις, τα ονειρα, ολα . Τουλαχιστον μεχρι το νεο ετος. Αυτη ηταν η συμφωνια. Καμια κουβεντα ή κινηση μεχρι το νεο ετος.
Αυγουστος 2011. Πηραμε απο μια εβδομαδα αδεια και αρχισαμε να γυρναμε τις παραλιες! Αγχος εγω (αλοιμονο), μη και τυχον χασω κανα μπανιο, γιατι ημουν πολυ κοντα στις μερες του κυκλου μου και ηθελα να ευχαριστηθω θαλασσιτσα! (Που να ΄ξερα).
Κατα το τελος του μηνα, αρχισαν να με ζωνουν τα φιδια! Δεν ειχα ουτε μια ενοχληση. Ενα πονακι, λιγο πρηξιμο βρε αδερφε! Αποφασισα να κανω αρχικα γενικες εξετασεις αιματος, θελοντας να αποκλεισω με το μικρο μου το μυαλο οτι κατι σοβαρο μου συνεβαινε. Εκει λοιπον που εδινα αιμα, αυθορμητα ζητω και εξεταση β’ χοριακης.
«Τι τη θες;» σκεφτηκα «Κοροιδευεις τον εαυτο σου«
Ντραπηκα μετα στη μικροβιολογο, να πω οτι δε τη χρειαζομουν. Θα με περνουσε για τρελλη. Την ιδια μερα το απογευμα, με καλει η γιατρος στο κινητο . Ημουν ακομη στο γραφειο, ευτυχως μονη, τελειωνοντας κατι εκκρεμοτητες.
– Ολα καλα κοριτσι μου. Μην ανυσηχεις καθολου ! Εισαι 6 ½ εβδομαδες εγκυος.
Μου επεσε το κινητο κατω. Δε νομιζω πως την αποχαιρετησα !
Επεστρεψα σπιτι στο μισο χρονο που κανω συνηθως. Ανοιγω την πορτα και κοιταζω μεσα στο γραφειο–παιδικο δωματιο, τον αντρα μου να διαβαζει κατι στον υπολογιστη. Και τωρα; Πως το λενε; Πού υπομονη, για να δημιουργησω την ρομαντικη βραδια της ανακοινωσης; Αυτη που ολες λιγο πολυ φανταζομαστε να ζησουμε. Ετσι απλα μπηκα πιο μεσα στο δωματιο (ουτε την τσαντα μου δεν ειχα αφησει) τον χαιρετησα και ειπα……
– Μωρο μου, πρεπει να δεις τι θα κανεις με τα επιπλα του γραφειου εδω μεσα, γιατι σε λιγους μηνες θα χρειαστει να αλλαξω διακοσμηση! (κοιτωντας γυρω-γυρω) και χρωματα , ω ναι φυσικα… θα χρειαστω πολλα χρωματα, ν’ αλλαξω κουρτινα κτλ κτλ… Και φυσικα να κοψεις το καπνισμα! Μυριζει ολο το σπιτι! Α πα πα πα πα πα !
Δε νομιζω πως ειχα δει ποτε τοσες πολλες εναλλαγες χρωματων σε ενα προσωπο στα λιγα δευτερολεπτα που εκανα να πω τις παραπανω φρασεις. Και δακρυα, πολλα δακρυα… τελικα ναι, κλαινε και οι αντρες! Πολυ!
Μαρτιος 2012. Κοριτσακι, κιλα 2300. Βιαστηκε να ερθει, στις 35 εβδομαδες. Ανυπομονη σα τη μανα της. Χρειαστηκε να μεινει στη μοναδα μια εβδομαδα για να παρει λιγο βαρος και να σιγουρευτουμε, οτι ολα θα ειναι καλα! Την ιστορια αυτη θα σας τη πω μια αλλη φορα.
Τωρα απλα ευχομαι ολες οι μανουλες να ειναι γερες και δυνατες για να στεκονται διπλα στα αγγελουδια τους και να τα στηριζουν στο δρομο τους !
Σας ευχαριστω που με διαβασατε και που μου κρατατε συντροφια στα ξενυχτια, οταν τη περιμενω να ξυπνησει για να φαει !
Βικτωρια
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
ax koritsaki moy pragmatika einai san na perigrafeis akrivos tin idia istoria poy ezisa ego me ton antroyli moy me tin moni diafora oti ego mpaino ston mina moy gia na genniso tora ton ioylio!!!!!!
Τελικά όπως βλέπεις η αυθόρμητη αντίδραση σου και τα συναισθήματα που νιώσατε θα σας μείνουν αξέχαστα.... Ένα τέτοιο καταπληκτικό δώρο δε θέλει ... περιτύλιγμα! Είστε ευλογημένοι και ευχομαι πάντα τέτοιες χαρές και ευχάριστες εκπλήξεις!!! Να στε όλοι καλά!
Δάκρυσα από συγκίνηση με την ιστορία σου. Πόσα ζευγάρια θα ήθελαν τελικά να έχουν αυτό το ευχάριστο τέλος στη δική τους ιστορία. Μπράβο που τους δίνετε θάρρος και να μην αφήνουν την προσπάθεια. Εύχομαι τα καλύτερα. Να σας ζήσει και να την χαίρεστε!!!
Συγκινήθηκα πολύ!Να είστε πάντα καλά και αγαπημένοι και να σας ζήςει το κοριτσάκι σας και να πάντα καλά και ευτυχισμένο!
...δάκρυσα από συγκίνηση!! Μέχρι τη μέση του άρθρου είναι αυτό που ζούμε και εμείς! Μάλλον ήρθε η στιγμή να σταματήσουμε να το σκεφτόμαστε!! Να χαίρεστε τη κορούλα σας, να είναι γερή και όλοισ ας ευτυχισμένοι!!!!
Να σας ζησει η κουκλιτσα σας κι εσεις να ειστε παντα γεροι και να την καμαρωνετε!!!!
τι τελεια εμπειρια...να σας ζησει!!!
panemorfh istoria.exw katasugkinhthei!!!na sas zhsei k na na saste kai seis kala na tin kamarwnetai!!!