Σήμερα που μιλούσα στο τηλέφωνο με τη φίλη μου Ειρήνη, της οποίας τα παιδιά έχουν περάσει εδώ και χρόνια το στάδιο του μωρού, γελούσε -καλοπροαίρετα- με εμάς τις μαμάδες που αναλύουμε με τόσο πάθος το κόψιμο της πάνας των μικρών μας.
– Μα δεν είναι τεράστιο θέμα; τη ρώτησα και συμφώνησε πως είναι big deal που λένε και οι αγγλόφωνοι.
Πέμπτη μέρα που λέτε… Ξεκινήσαμε με τον ίδιο τρόπο. Στεγνή και καθαρή στο κρεβάτι.
Τα πρώτα τσίσα της ημέρας τα έκανε με επιτυχία στον παιδικό σταθμό. Με το που γύρισε σπίτι έκανε άλλη μια δόση στο γιογιό. Νέα αυτοκόλλητα πήραν τη θέση τους στο χαρτόνι-πίνακα επιβράβευσης που έχουμε κρεμάσει στο σαλόνι κάτω από κάποια σούπερ σκίτσα του παππού Αρχέλαου. Διότι σαλόνι χωρίς πίνακα επιβράβευσης είναι μισό σαλόνι, χαχαχα!
Μετά πήγαμε βόλτα και είδαμε πολλές μαμάδες και πολλά παιδάκια από το «Ελληνίδες Μαμάδες«. Έπαιξε, έτρεξε, ποπό δεν έβαλε κάτω.
– Αθηνά, θέλεις τσίσα;
– Ναι, μου είπε και έτσι πήγαμε στις παιδικές τουαλέτες που είχε ο παιδότοπος. Αμ δε! Σιγά μην καθόταν. Nα ένα ακόμα πράγμα που πρέπει να μάθει: τσίσα μπορούμε να κάνουμε και εκτός σπιτιού αν μας έρθουν, δεν χρειάζεται να κρατιόμαστε! (εν τω μεταξύ και εγώ έτσι ήμουν για πολλααααά χρόνια! Είχα μεγάλο θέμα με τις «δημόσιες» τουαλέτες!)
Κρατήθηκε μέχρι που φτάσαμε σπίτι. Και αντί να τα κάνει στο γιογιό, της ξέφυγαν την ώρα που έτρωγε ρυζόγαλο. Ας είναι!
Όπως όλα δείχνουν, τα πράγματα έχουν αρχίσει να μπαίνουν σε μια σειρά.
Η Αθηνά, 28 μηνών πια, έχει ήδη μάθει να «κρατιέται» στον ύπνο της και στη βόλτα και σιγά σιγά θα κατακτήσει με 100% επιτυχία το γιογιό.
Πάντως διαβάζοντας σε ξένα sites σχετικά με το κόψιμο πάνας, συνειδητοποιώ ότι οι γονείς που τρενάρουν το κόψιμο μέχρι εκεί γύρω τα τρία χρόνια είναι περισσότεροι από αυτούς που το ξεκινούν νωρίτερα. Ίσως γιατί όσο μεγαλύτερο είναι το παιδί, τόσο περισσότερη συναίσθηση έχει του τι ακριβώς κάνει. Νομίζω πάντως -έχοντας πια μια πρώτη εμπειρία 5 ημερών- πως τα παιδιά που δείχνουν πως δεν είναι καθόλου έτοιμα για κόψιμο πάνας, δεν πρέπει να τα πιέζουμε. Διάβασα ότι το στρες που μπορεί να τους δημιουργηθεί μπορεί να είναι τόσο μεγάλο που να έχουν για χρόνια θέμα με τα τσίσα και τα κακά.
Κάπου εδώ θα σταματήσω το… καθημερινό ανακοινωθέν της πορείας μας, αλλά υπόσχομαι να σας ενημερώνω για την πορεία μας. Ξέρω πως δεν κοιμάστε το βράδυ αν δεν μάθετε νέα μας, χαχαχαχαχα!
Καλή δύναμη σε όσες μαμάδες βρίσκονται στο ίδιο στάδιο ή θα ξεκινήσουν σύντομα!!
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Εχω μια απορία βρε παιδιά.Έχω ακούσει πολλές φορές να το λένε οι μαμάδες που τα παιδιά τους βρίσκονται σε φάση εκπαίδευσης ότι το παιδί ξύπνησε στεγνό..Πώς γίνεται να ξυπνάει στεγνό ένα παιδί; Δεν έχει πιει γάλα πριν κοιμηθεί; Aυτό το γάλα δεν του έρχεται το βράδυ να το ουρήσει;Δηλαδή πώς μπορεί ένα παιδί που δεν έχει μάθει ακόμα να κρατιέται την ημέρα, να κρατιέται κοιμισμένο???
Νατάσα, εγώ της δίνω πια το βραδινό γάλα αρκετή ώρα πριν τον ύπνο, έτσι ώστε να μεσολαβήσει ένα "τσίσα" πριν πέσει για νάνι. Η δικιά μου πάντως έχει ήδη μάθει να κρατιέται και τη μέρα, σε βόλτες δηλαδή έξω, νιώθει και τα κρατάει.
Το γιο μου τον ξεκινησα αυτη τη βδομαδα την επιχειρηση τουαλετα,εντατικα πλεον χωρις να φοραει αθολου πανα.Απο φοβο ομως μην λερωθει και μπλοκαρει τα βραδια του την αφησα.Γενικα δεν λερωνοταν στον υπνο του αλλα με το που ξυπναγε.Επιπλεον νανουριζεται και κοιμαται πινοντας το βραδυνο γαλα και προβληματιζομουν πως να το κανω ωστε γαλα-τσισα να ερθουν καμια ωριτσα πριν τον υπνο.Σημερα το πρωι που ξυπνησε με φωναξε για να τον παω στο μπανιο και κατουρησε το βραδυνο γαλα.Δεν ξερω πως,φανταζομαι συμβαινει σταδιακα απο μονο του,οπως και σε μας.
re koritsia egw prospa8w edw kai ena mhna na tis kopsw thn pana kai tipota eimaste eidh 2,5 kai den kserw t na kanw bre tis phra 3 giogio bre ka8hsmataki gia thn toualeta.tipota...les kai einai spixologiko enw ta krataei kai thn rwtaw 8eleis tsisa m leei oxi kai anti na katsei sto giogio prrotimaei na kratiete ..oute mia fora st giogio(mia fora kaname kaka)kai ti den exw kanei...kamia idea???
καλη επιτυχία εύχομαι! η δικη μου Αθηνά που είναι 33 μηνών δεν ειναι ακόμη έτοιμη μάλλον, έκανα μια 3 ήμερη προσπάθεια αλλα εκτός του ότι δεν δεχόταν με τίποτα να πάει στο γιογιό, τα κρατούσε για ώρες και κακάκια και τσίσα και έτσι φοβηθηκα και σταμάτησα.(άλλωστε σχεδόν με κλάματα με παρακάλεσε να της βάλω πάνα) θα δοκιμάσω ξανα σε 15 μέρες περίπου ομολογώ ότι αγχώνομαι ότι έχουμε καθυστερήσει αλλά δεν θέλω να την πιέσω!
Μπράβο μπράβο χίλια μπράβο και πολλά πολλά αυτοκολλητάκια στον πίνακα επιβράβευσή της !!! Εμείς η μικρή Νιόνια (Διονυσία) μας είναι τώρα 15 μέρες που πια λέει "Κατουριέμαιιιιιιιι!!!" και τρέχουμε για να τα αμολήσουμε στην "Τουαλέτα παρακαλώ μαμά!!!" και φυσικά και τα κακάκια μας !!! Οι πίνακες επιβράβευσεις δεν της άρεσαν ... ήθελε να κολλάει αλλού τα αυτοκολλητάκια και την πρώτη μέρα πρίν κανα μήνα , είχαμε κατουρήσει κάθε γωνία του σπιτιού όπου καθόταν όπου έπαιζε όπου έτρωγε ... ξαναβάλαμε πάνα και μόνη της ένα πρωί μου είπε "Μόνο βρακάκι μαμά είμαι κοπέλα πια όχι μωρό !!!" κι έται κι έγινε ... στην αρχή στο γιογιό της (που ήταν κληρονομιά από τον αδελφό της ένα πανέμορφο μπλά γιογιό !!!) και τώρα πια στην "Τουαλέτα μαμά παρακαλώ " χωρίς το παιδικό καπάκι !! Τι να πώ ;;; όλα πάνε μια χαρά χωρίς κλάμμματα χωρίς ζόρια και εγώ έμεινα έκπληκτη από την αλλαγή της αυτή. Το σίγουρο είναι πώς το κάθε παιδί θέλει το χρόνο του και τον τρόπο του ... η Διονυσία είναι κοντά στα 3, τον Αύγουστο γίνεται τριών χρονών ... άργησε για κοριτσι ... αλλά τι να πώ ;;; ήθελε την ωριμότητά του και αυτό !!! φιλιά πολλά και καλή συνέχεια σε όλους !!!