Και ξαφνικά θέλει μόνο τη μαμά (και θυμώνει η γιαγιά!)
Και ξαφνικά θέλει μόνο τη μαμά (και θυμώνει η γιαγιά!)
μαμά Μαρία
Γεια σας μανούλες!
Θέλω και εγώ να σας πω μια ιστορία γι’ αυτό που με απασχολεί εδώ και μια εβδομάδα και το οποίο με έχει κάνει κουρέλι ψυχολογικά… Θα ήθελα πολύ την γνώμη σας.
Έχω ένα κοριτσάκι, την Αναστασία, η οποία την περασμένη εβδομάδα είχε τα 2α γενέθλιά της.
Η Αναστασία είναι πολύ κοινωνική, παιχνιδιάρα, ανεξάρτητη, μιλάει κανονικά, τρελαίνεται να παίζει με παιδάκια και να βρίσκεται σε μέρη με κόσμο.
Από 14 μηνών που εγώ επέστρεψα στη δουλειά μου, την κρατούσε η πεθερά μου την οποία αγαπάει πάρα πολύ.Την πήγαινε κάθε μέρα παιδική χαρά, παίζανε στο σπίτι, της έκανε τα χατίρια… γενικώς περνούσε πολύ ωραία μαζί της.
Λίγο καιρό πριν τα γενέθλιά της είχε αρχίσει να λέει καμιά φορά στη γιαγιά της «Φύγε εσύ, πήγαινε σπίτι σου» και έβλεπα ότι η γιαγιά… τα έπαιρνε σοβαρά και μάλιστα μια φορά είχε θυμώσει η πεθερά και άνοιξε την πόρτα να φύγει -αστειευόμενη δήθεν αλλά φαινόταν στο πρόσωπό της η ενόχληση- και η μικρή είχε παγώσει όταν την είδε να το κάνει αυτό και με ρωτούσε «Πού πάει η γιαγιά;«
Τέλος πάντων, αυτό το λέω για να συνδέσω κάπως τα επόμενα.
Την Δευτέρα μετά τα 2α γενέθλιά της, λοιπόν, έρχεται η γιαγιά ως συνήθως το πρωί, καλημεριζόμαστε και ετοιμάζομαι να πάω για μπάνιο και να ντυθώ για να φύγω για τη δουλειά μου.
Η Αναστασία άρχισε να λέει «φύγε-φύγε» και «θέλω τη μαμά μου» κλπ. Όταν πια ήμουν έτοιμη να φύγω έβαλε τα κλάματα και με παρακαλούσε να μην φύγω.
Την επόμενη ημέρα μια από τα ίδια. Μιλούσα με την πεθερά μου στο τηλέφωνο και ήταν πανικοβλημένη.
Την Τετάρτη τα πράγματα χειροτέρεψαν και για τις δυο. Η πεθερά μου δεν είχε ΚΑΜΙΑ ψυχραιμία και το παιδί διαισθανόμενο τον πανικό της, έκλαιγε ακόμα περισσότερο και της ζητούσε να πάνε στο μαγαζί του μπαμπά κάτι με το οποίο δεν συμφωνούσα γιατί το παιδί έτσι θα έπαιρνε λάθος μήνυμα και θα δυσκολευόταν ακόμα περισσότερο να καταλάβει ότι τα πρωινά πάμε για δουλειά, πάει και τελείωσε.
Και στην τελική αν δούλευε σε καμία τράπεζα… τι θα γινόταν;
Τέλος πάντων, κανείς δε με άκουσε και η γιαγιά πήρε την μικρή και την κατέβασε στο κέντρο της Αθήνας στο μαγαζί του μπαμπά όπου κάθησαν για λίγο ήρεμα και φυσικά όταν ήταν η ώρα να φύγουν έκλαιγε 10 φορές περισσότερο απαρηγόρητη.
Γυρίσανε σπίτι και έκλαιγε και ζητούσε τον μπαμπά και την μαμά.
Παίρνω τηλέφωνο και ακούω την πεθερά εκτός ελέγχου να μου λέει ότι το παιδί κάνει «τραγικότητες» (αναφερόμενη στο κλάμα της!!!) και να φωνάζει θυμωμένη ότι και οι αδελφές μου (μένουν στο ίδιο κτίριο) που ακούνε το κλάμα της δεν βγήκαν καν να την βοηθήσουν και άλλα τέτοια!
Της λέω διστακτικά να βγάλουν κανένα αλεύρι να ζυμώσουν προσπαθώντας να της πω καμιά ιδέα μπας και την ηρεμήσει γιατί και η ίδια είχε χάσει την ψυχραιμία της…
Τίποτα. Έφυγα από τη δουλειά μου και πήγα τελικά σπίτι.
Την επομένη ημέρα το πρωί έρχεται πάλι η πεθερά σπίτι και με το που την βλέπει η Αναστασία ξανάρχισε τα «φύγε» κλπ και αυτή τη φορά δε με άφηνε ούτε για μπάνιο να πάω.
Με κρατούσε και με παρακαλούσε να πάμε να παίξουμε.
Επειδή δεν υπήρχε ελπίδα να ετοιμαστώ ποτέ, καθώς δεν ήθελε ούτε με την γιαγιά της να πάει να καθήσει, της είπα να πάρει το σκαμπουδάκι της και να έρθει να κάτσουμε στο μπάνιο μαζί κάτι το οποίο έχει συμβεί και άλλες φορές. Όντως ήρθε μέσα όσο έκανα μπάνιο όπου της μιλούσα εξηγώντας της ότι όλες οι μαμάδες πάνε για δουλειά κλπ κλπ και ό,τι μου ερχόταν στο κεφάλι.
Μετά βγαίνουμε και με ακολουθεί στο δωμάτιο όπου ήθελα να ντυθώ μπας και κατάφερνα μια φορά να είμαι στη δουλειά στην ώρα μου!
Τότε άρχισε να κλαίει πάλι με μαύρο δάκρυ. Την πήρα λοιπόν αγκαλίστα και άρχισα να την ρωτάω γιατί δε θέλει να φύγω και να της λέω ότι την αγαπάω και θα φύγω για λίγο και θα γυρίσω το μεσημέρι και ένα σωρό πράγματα σχετικά. Την ρώτησα αν θέλει να πάει να παίξει με την γιαγιά ή να πάει να της δώσει ρυζόγαλο αλλά αρνήθηκε και τέλος πάντων εκεί που της έλεγα τα διάφορα και είχε ηρεμήσει, εμφανίζεται η πεθερά μαινόμενη στην πόρτα του δωματίου μου, κατακόκκινη από τον θυμό της και άρχισε να λέει ΦΩΝΑΖΟΝΤΑΣ «Τι θα γίνει;;; Θα βγείτε καμιά ώρα από τα ιδιαίτερά σας;;;» !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Η Αναστασία της λέει «Φύγε γιαγιά» και εκείνη γυρνάει φωνάζοντας και λέει στο παιδί «Μμμμ κατάαααλαβα!» και πάει μέσα.
Εγώ έμεινα ΑΝΑΥΔΗ! Το παιδί πάγωσε, ξέχασε και κλάματα και όλα.
Την αφήνω στο κρεβάτι και πάω μέσα στο σαλόνι και βλέπω την πεθερά σε έξαλλη κατάσταση να μου φωνάζει ότι όλα αυτά που λέω στο παιδί θα μπορούσα να τα λέω μπροστά της, ώστε να την συνηθίζει (Σημειωτέον: Την κρατάει 1 χρόνο σερί αλλά και όταν ήταν μικρότερη αρκετές φορές όταν θέλαμε να βγούμε) και διάφορα άλλα που δεν τα θυμάμαι.
Της λέω «προσπαθώ να καταλάβω τι συμβαίνει και προφανώς αυτό που συμβαίνει είναι ότι έχεις πάρει προσωπικά αυτά που λέει η Αναστασία ότι δε σε θέλει» και συνέχισε να λέει φωνάζοντας ότι έπρεπε να τα λέω μπροστά της ό,τι λέω στο παιδί και προσπάθησα να της εξηγήσω ότι το παιδί δεν έχει πρόβλημα με την γιαγιά και με το με ποιόν θα κάτσει αλλά με το ότι φεύγουν για δουλειά οι γονείς της!
Και τέλος της λέω «Αν θεωρείς ότι το παιδί δε σε θέλει… φύγε, δεν υπάρχει λόγος να κάτσεις» και σηκώθηκε άρον-άρον και έφυγε.
Μετά από όλα αυτά όχι μόνο δεν πήρε ένα τηλέφωνο να ζητήσει συγγνώμη αλλά απεναντίας κάθεται και λέει στον άντρα μου και στους υπόλοιπους της οικογένειάς τους ότι η αξιοπρέπεια έχει τα όριά της(!!!) και ότι δεν είναι δυνατόν να μην την αφήνω να παρέμβει(!!!!) και ότι της μίλησα λες και είναι πρωτάρα λέγοντάς της να βγάλει αλεύρι για να φτιάξουν ζυμάρι και ότι με την συμπεριφορά μου ενισχύω το κόλλημα της μικρής επάνω μου!!!!!!!!!!!
Έχω πέσει από τα σύννεφα!!!!! Που με διέκοψε την ώρα που μιλούσα στο ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ λες και ήμουν καμία περαστική… και κάθεται και με κατηγορεί!
Μετανιώνω για το ότι την εμπιστεύτηκα 2 χρόνια, της εμπιστεύτηκα το παιδί μου προτιμώντας την από την μητέρα μου -που και εκείνη ήταν διαθέσιμη να κρατάει την μικρή- επειδή είναι πιο αλέγκρος και κοινωνικός άνθρωπος και η Αναστασία περνούσε υπέροχα μαζί της. Την εμπιστεύτηκα να μείνει με το παιδί μου και να μπαίνει καθημερινά σπίτι μου ακόμα και αν εκείνη συχνά με ανταγωνιζόταν χάνοντας τα όρια του ρόλου της και συμπεριφερόταν απέναντι μου λες και δεν ήμουν η μητέρα της Αναστασίας εγώ αλλά εκείνη (Πόσες φορές με είχε κρίνει για το ότι δεν ήθελα να την πηγαίνουν βόλτα με τον παππού χωρίς καθισματάκι ή να μην την πάνε στη θάλασσα για μπάνιο χωρίς καθισματάκι, μαγιό, αντιηλιακό και άλλα πολλά πράγματα τα οποία τα έκαναν χωρίς να δίνουν ΚΑΜΙΑ σημασία σ’ όσα έλεγα)
Και ήρθε και ξέσπασε τα προσωπικά της ψυχολογικά προβλήματα επάνω σ’εμένα και στη μικρή.
Και το κερασάκι στην τούρτα είναι η ουδέτερη συμπεριφορά του άντρα μου ο οποίος δεν τόλμησε να την οριοθετήσει και να της πει ότι η συμπεριφορά της ήταν απαράδεκτη και νιώθω για μια ακόμα φορά ότι με απαξιώνει ως μητέρα του παιδιού μας!
Τέλος πάντων, δε θα ασχοληθώ τώρα με τον άντρα μου, θα έρθει και αυτή η στιγμή.
Αυτό που τώρα με αγχώνει είναι αφενός αν είναι φυσιολογικό αυτό που συμβαίνει στο παιδάκι μου που κλαίει όποτε φεύγω με μαύρο δάκρυ και αφετέρου αν είναι κακό για εκείνη το ότι έτσι ξαφνικά άλλαξε η γιαγιά που την κρατάει (ήρθε η μάνα μου) και εκεί που είχε μάθει μ’ έναν συγκεκριμένο άνθρωπο τώρα καλείται να αποκτήσει νέες συνήθειες!
Συγγνώμη αν σας ζάλισα με το τεράστιο κείμενο αλλά είμαι πολύ φορτισμένη συναισθηματικά και ήθελα να σας μιλήσω και ν’ ακούσω και την γνώμη σας!
Ευχαριστώ πολύ,
Μαρία
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Αυτα ολα που διαβασα ειναι παραμυθια με υπερβολη μεσα... δικαιολογιες και αερολογιες εν ολιγοις ..καλλιτερα να μαθεις τροπους στο παιδι σου και ολα θα διορθωθουν
Αυτό το πράγμα με τις πεθερές πωπωπωπω..μακρυά και αγαπημένοι ειν το καλύτερο...και έγω έχω περάσει απειρες άσχημες εμπειρίες..μεγάλη ιστορία..εγώ πιστεύω πως για να μη θέλει τη γιαγιά της ξαφνικά κάτι έχει γίνει...βάλε κ εσύ κάνα κοριό χαχαχχα. .....φίδια τις θεωρώ κάποιες πεθερές ύπουλες πονηρές ....φταίνε κ οι σύζυγοι βέβαια που είν' μαμακηδες....έλεος ελεος
Η γνωμη μου ειναι να αφησεις τα πραγματα ως εχουν. Η πεθερα σου ας καταλαβει μονη της καποια απλα πραγματα. Δεν ειναι λογικο να θυμωνει με ενα διχρονο. Ενα διχρονο θελει υπομονη. Αν και η μαμα σου αντιμετωπισει προβληματα να πας τη μικρη σου σε παιδικο σταθμο. Καμια φορα οι γιαγιαδες δεν ειναι καταλληλες να κρατουν τα εγγονια τους. Οταν δεν εχουν υπομονη, δεν τηρουν κανονες ασφαλειας και μια αλφα συμπεριφορα καλυτερα ο παιδικος σταθος. Αλλωστε ειναι το παιδι και μια ευθυνη, ενα προσθετο βαρος. Οι γυναικες σε μια περασμενη ηλικια δεν εχουν τις ιδιες αντοχες και πολλες ουτε και τη διαθεση. Μην αναλωνεσαι σε κοντρες. Η συμπεριφορα του παιδιου σου ειναι φυσιολογικη παντως. Συνεχισε να της εξηγεις. Χρειαζεται ενα μεταβατικο σταδιο.
Γεια σας! Θα ήθελα και γω να πω την γνώμη μου μιας και έχω αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις και από την μεριά της πεθεράς μου αλλά και από την μεριά της μητριάς μου, οι οποίες είχαν κατά μεγάλα διαστήματα υπό την ευθύνη τους το πρώτο μου παιδί κυρίως, αφού δουλεύαμε και γω και ο σύζυγος μου. Αρχικά, να πω για την μικρή Αναστασία πως πιστεύω πως η γιαγιά της η οποία τα πήρε στο κρανίο που έφαγε την απόρριψή της, ίσως από τυχαίο γεγονός, παράδειγμα ίσως ήθελε την μανούλα της την συγκεκριμένη μέρα, της ύψωσε την φωνή και γι΄ αυτό συνέχισε να μη την θέλει. Σανα την βλέπω μπροστά μου να την μαλώνει που δεν την ήθελε και της έλεγε να φύγει και να της λέει πως αυτή της έκανε το ένα και το άλλο και...ας μην συνεχίσω γιατί φουντώνω!! Όπως σας είπα και παραπάνω, έχω περάσει και γω υστερίες και κλάματα από το πρώτο μου παιδί κυρίως (στο δεύτερο έμαθα..). Οι γιαγιάδες έχουν έναν ιδιαίτερο τρόπο να κακομαθαίνουν τα παιδιά και να χώνουν την μύτη τους εκεί που δεν τους παίρνει. Εγώ, ως πιο απόλυτος άνθρωπος σε ορισμένα θέματα, θα έλεγα πως είμαι αυστηρή και νευρική πολλές φορές, και πως να μην είσαι αν περνάς αρρωστημένες καταστάσεις και πως να μην είσαι όταν βλέπεις το παιδί σου να μην έχει όρια, εκεί που μάλωνα το παιδί έτρεχαν να το παρηγορήσουν και να του κάνουν τα χατίρια. Ούτε για ύπνο δεν μπορούσα να το βάλω γιατί η γιαγιά (πεθερά) το δελέαζε να κοιμηθούν αγκαλιά (μέναμε και ένα διάστημα μαζί τους) και η άλλη γιαγιά (μητριά μου) το έπαιρνε και το έκοβε βόλτες στην γειτονιά (δεν πα να χιόνιζε κιόλας), γιατί απλά έτσι έκανε και με τα παιδιά της και με τα άλλα εγγόνια της. Να μην τα πολυλογώ, θα μπορούσα να γράφω ώρες για διάφορα περιστατικά- παρατράγουδα που με είχαν κάνει τα νεύρα κουρέλια και αυτό που κυρίως ένοιωθα ήταν ότι μου πέρναν το παιδί. Έτσι απλά. Δεν μπορούσα να λειτουργήσω όπως ήθελα και το χειρότερο το παιδί δεν ήθελε να με βλέπει. Τελικά, αφού ήρθε και το δεύτερο παιδάκι μας και είδα και αποείδα από αυτά και αυτά και είχαμε καταλήξει να μένουμε στα πεθερικά μου για οικονομικούς λόγους (η κόλασή μου) και δεν έβρισκα ανταπόκριση από τον άντρα μου που είχε βολευτεί στην μαμά του, πήρα τα μπογαλάκια μου και έφυγα με ένα 3χρονο και ένα 8μηνητικο μωρό στην αγκαλιά. Είχα φτάσει να λέω πως προτιμώ να πεινάω παρά να ζω σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Για ένα χρόνο χωρισμένη αντιμετώπισα το άλλο χάλι από την μεριά μου (μητριά) που είναι ένας άνθρωπος πολύ χύμα στο νοικοκυριό, αλλά έκανα υπομονή μέχρι που την πήρε χαμπάρι ο μπαμπάς τους (ο άντρας μου) και πλέον μένουμε και πάλι σε δικό μας σπίτι, τα παιδιά πάνε παιδικό και τους παππούδες τους βλέπουν όταν πάνε βόλτα στο χωριό τους και ποτέ δεν τα αφήνω να τα κρατήσουν όσο κι αν το έχω ανάγκη. Μακριά και αγαπημένοι λοιπόν και να ναι καλά οι παιδικοί σταθμοί και τα σχολεία γιατί εκεί τα παιδιά μαθαίνουν πραγματικά να είναι κοινωνικά, ανεξάρτητα και πολλά ωραία πράγματα. Πλέον έχω ηρεμήσει και γω και τα παιδιά. Νοιώθω επιτέλους πως επιτελώ το έργο μου όσο καλύτερα μπορώ. Το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζω και πάλι θελω να πιστεύω πως θα διορθωθεί, είναι που το μικρό μου το παιδάκι με φωνάζει γιαγιά, γιατί οι παππούδες του είχαν την φαεινή ιδεα να του μάθουν να λέει πρώτα γιαγιά. Έλεγα χαρακτηριστικά «γιαγιά, γιαγιά θα του μάθουμε να λέει». Με μάλωναν κιόλας αν του έλεγα πες μαμά, χαριτολογώντας και καλά….. κι επαναλαμβάνανε «γιαγιά, γιαγιά πες». Τώρα είναι 2 χρονών και μαμά έχει πει μετρημένες στο ένα χέρι φορές. Φιλικά, Δήμητρα
Επειδή δουλεύω με παιδια θα θελα να σου πω οτι η γιαγιά κάτι εχει κάνει στο παιδάκι και αυτό αντιδρά ετσι Ενδεχομένως να του χει αγριεψει, να το χει φοβισει και μη όντας συνηθισμένη σε τέτοια συμπεριφορά βάζει τα κλάματα !!!!!!!Υπαρχει μια γραμμή δωρεάν που μπορείς να μιλήσεις με ψυχολόγους και να δεις πως μπορείς να διαχειριστείς καλυτερα την κατάσταση Τώρα στην αρχή που θα ρχεται η μαμά σου προσπάθησε να ξυπνάς λίγο πιο νωρίς ετσι ώστε να περνας λίγο χρόνο μαζι της για να μην της έρχεται απότομα η αλλαγή της γιαγιάς !!!
Συμφωνώ απολύτως μαζί σου. Δεν είναι φυσιολογικό στα καλά καθούμενα να μην θέλει να την δει τη γιαγιά. Κάτι συνέβη. Προσπάθησε να το μάθεις.
Ειναι λογικο να αντιδρα ετσι το παιδι. Μεγαλωσα την ανεψια μου για να δουλεψουν και οι δυο και σαυτην την ηλικια εκλαιγε πολυ οταν ηταν να φυγει η ςδερφη μου στη δουλεια. Εψαχνα τροπους ομως και την ηρεμουσα αμεσως. Ποτε ομως δεν ειπε να φυγω η οτι δεν με ηθελε. Το προβλημα το εχει η πρθερα σου.για να μην την θελει και κατα τη διαρκεια της ημερας που λειπετε και θα επρεπε να εχει ξεχαστει κατι δεν κανει καλα. Αν και ετσι οπως τα λες μου δινει την εντυπωση οτι μαλλον δρν ηθελε να συνεχισει να την προσεχει και δημιουργησε καταστασεις. Για τον αντρα σου δεν θα πω γιατι πασχω κι εγω απο μαμακια.
γεια σας μανουλες!!λοιπον αν και περιμενω το πρωτο παιδακι σε λιγες εβδομαδες δεν θα μιλησω σαν μανα που το εζησε αλλα σαν παιδακι που το ειχε ζησει στα νηπιακα χρονια..καλες οι πεθερες,καλες οι γιαγιαδες αλλα οταν ενα παιδακι ειναι αρνητικό στο να μεινει με την γιαγια αυτο σημαινει ενα πραγμα...κααατι εκανε η γιαγια και απο εκεινη τη μερα το παιδι δεν την βλεπει οπως πριν..η δικια μου η γιαγια με κρατουσε 3 χρονια λόγο σοβαρων προβληματων υγειας της μητερας μου..οοολα καλα μεχρι τη μερα που σηκωσε χερι και με χτυπησε γιατι σαν παιδακι ημουν λιγο ζωηρο..απο εκεινη την στιγμη ηθελα μονο την μαμα και τον μπαμπα..την εβλεπα και την εδιωχνα..βεβαια δεν μου έκοβε να το πω στους γονεις μου καθότι μικρο,οποτε και η γιαγια δεν ειπε τπτ και μετα απο ενα χρονο καταφερα να ξαναμεινω μαζι της..το παιδακι γενικα οταν εχει μια τελεια συμπεριφορα και ξαφνικα αλλαζει κατι τρεχει..ισως και τπτ αλλα μπορεί και πολλα..απο ενα αποτομο υψωμα φωνης μεχρι και μια μπατσουλα που δεν περιμενε να παρει!!ευχομαι ολα να φτιαξουν,και αν δεν φτιαξουν δεν φταις εσυ...καμια φορα οι πεθερες χωνονται εκει που δεν πρεπει..εγω εχω την ιδανικη πεθερα ...βεβαια μεχρι αποδειξεως του εναντιου!!
Η ουδέτερη στάση του συζύγου σου ήταν αναμενόμενη. Μου κάνει εντύπωση που περίμενες διαφορετική στάση από αυτόν. Μαμάκιας είναι όπως πολλοί έλληνες αντρούληδες (και μην ξεχνάτε... μαμάκηδες τους κάνετε εσείς...). Όσον αφορά την πεθερά σου ήταν κάτι το αναμενόμενο. Μου κάνει εντύπωση που περίμενες διαφορετική στάση από αυτήν. Καταρχήν και μόνο το γεγονός πως γνωρίζεις-γνωρίζετε (οι δυο γονείς) ότι έθεσαν το παιδί σου-σας σε κίνδυνο (αυτοκίνητο χωρίς κάθισμα-ζώνη) και τους άφησες-αφήσατε να το ξανακάνουν... τι να πω. Δεν είναι ίδιο με το "σου είπα να μην φάει παγωτό και εσύ του πήρες παγωτό". Είναι εντελώς διαφορετικό. Η ουδέτερη στάση σου-σας ήταν αναμενόμενη εφόσον τους αφήσατε χωρίς κήρυγμα και τιμωρία από την πρώτη φορά. Μου κάνει εντύπωση που περίμενα διαφορετική στάση από εσένα-εσάς την δεύτερη φορά. Η πεθερά σου, μανούλα του μαμάκια, σε θεωρεί κατώτερή της και την κόρη σου ιδιοκτησία της. Επίσης θεωρεί την κόρη σου ως ένα ον που θα το φέρει στον ίσιο δρόμο. Η γνώση του ίσιου δρόμου και πως επιτυγχάνεται στο παιδί του μαμάκια γιου της είναι μία αποκλειστική γεννετική πληροφορία που της έβαλε ο Θεός στο μυαλό πριν καν γεννηθεί η ίδια. Μην ξεχάσω να σου αναφέρω πως για την πεθερά σου ο μαμάκιας γιος της είνει εντελώς ηλίθιος και ανίκανος εκτός και αν κάποιος πει το παραμικρό για αυτόν. Τότε γίνεται ο απόλυτος Mr Perfect. Λυπάμαι για αυτό που περνάς και λυπάμαι που πήγες να κάνεις το καλό για το παιδί σου και βρήκες τον μπελά σου. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει και να μάθει τι συνέβη και το παιδί σου ξαφνικά ξεκίνησε αυτή την ιστορία. Θα μπορούσα να σκεφτώ 3 πράγματα: 1ον βρήκε νέο παιχνίδι-θεταρικό έργο για να τραβήξει την προσοχή, 2ον κάτι έχει παιχτεί με την πεθερομαμάτουμαμάκια και τρίτον ίσως το παιδί έχει την πραγματική ανάγκη να σας βλέπει περισσότερο ή να περνάτε περισσότερο ουσιαστικό χρόνο μαζί. Μην ξεχνάς ποτέ πως το παιδί, ως άνθρωπος, αλλάζει συνεχώς τόσο σε απαιτήσεις όσο και σε συμπεριφορά. Κάτι που θεωρείται δεδομένο τον προηγούμενο χρόνο είναι πλέον ξεπερασμένο. Και σε αυτή την ηλικία που τόσο οι αισθήσεις όσο και η ψυχοσωματική του κατασκευή αλλάζει με καταιγιστικούς ρυθμούς θα πρέπει να προσπαθούμε να μην το ξεχνάμε ποτέ αυτό. Δεν θα ρωτήσω αν ο μαμάκιας ανησυχεί τόσο όσο εσύ για αυτό το θέμα γιατί αν ανησυχούσε το ίδιο δεν θα ήταν μαμάκιας. Άσε που αν ανησυχούσε το ίδιο γενικά τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά τόσο στη συμπεριφορά του παιδιού όσο και της πεθεράς-μαμάς-του μαμάκια.
Πόσο χαίρομαι που διαβάζω αυτό το κείμενο!!!! Μαρία μου τα ίδια μου έκανε κι εμένα η πεθερά όταν ήμουν έγκυος (ήθελε να φτιάξει παιδικό στο σπίτι της,με ανταγωνιζόταν και γενικά νόμιζε οτι θα γεννήσει αυτή,και άλλα πολλά και κουφά) και με έχει πρήξει παρόλο που είμαι άνεργη απο 40 ημερών να πετάει σπόντες για το πότε θα δουλέψω και θα της την αφήσω.Είναι μια πάρα πολύ παρεμβατική γυναίκα που δεν σέβεται τους άλλους και κάνει του κεφαλιού της,οπότε πώς να της εμπιστευτώ παιδί? Αμφιταλλαντευόμουν για το θέμα γιαγιά ή παιδικός,αλλά τελικά βλέπω οτι αν υπάρχει ανταγωνισμός καλύτερα ο παιδικός!
Αυτα ακριβως εκανε και μενα. Εφτιαξε παιδικο σπιτι της !!! Εγω αδιαφορησα, ηξερα οτι δεν θα της το αφηνα...οποτε λεω ας κανει οτι νομιζει....μεχρι που εγινε το αδιανοητο!!! Η αδερφη της, της εφερε στη γιορτη της δωρο καροτσακι, σημειωτεον οτι εμεις δεν ειχαμε παρα ενα παλιο φθαρμενο αρκετα απο δευτερο χερι. Και μας τονισαν οτι αυτο ειναι δωρο της γιαγιας ΟΧΙ δικο μας....εεεε μετα απο αυτο βεβαιωθηκα οτι σε τοσο ανταγωνιστικο ανθρωπο δεν πρεπει ουτε για πλακα να αφησεις ενα μωρο. Γιατι μετα θα απορεις γιατι το παιδι δεν θελει να σε βλεπει στα ματια του...
kalimera se oles tis manoules! eyxomai na eixe symvei kai se mena kati tetoio kai as einai stenaxwro! egw apo tote pou ksekinisa douleia to krataei i pethera mou kai edw kai ena xrono sto spiti vrisketai kai o antras mou pou einai anergos. enw asxoloumai poly kai ousiastika me to paidi,to apotelesma einai oti emena den thelei oute na me vlepei kai me pairnei to parapono giati den thewrw fysiologiko ena paidi na min thelei ti mama tou oute gia na piei to gala tou,oute gia na ton koimisw ,oute na ton ntysw kai genikotera den thelei tipota apo mena para mono ligo paixnidi.elpizw na mou peite ti gnwmi sas tha me anakoufisei ayto.eyxaristwww!
ta gnorizo ola. evale ton gio tis na mu anakinosi oti den prepi na arhinao na zilevo dioti to pedi kseri pia ine i mana tu ke panda emena tha agapai pio poli. avta ta logia ine dropis ke ute sto efialti mu mu irthe oti bori enas anthropos na skeftete etsi poso kan na ta lei kiolas. ke emena den me ithele to pedi mu, eklege ke mono an tis plisiaza. idia istoria, pethera, andras anergos, bla, bla. prin omos den me ithele to diko mu moraki arhise na grazuniete sta herakia tu mehri pu etrehe ema ke den efevge alo avto. itan enoite nevrodermatitida sta 11 minon tu! diazigio ke fevgo me to pedi mu sta 2 hronon tu germania. ooooooles i istories me arostimenes katastasis me giagiades pu ehun oreksi gia polemo ke antagonismo pedias me tin idia tin mana tu pediu pu kratane ine egglimaties, psihologiki bia kanun sta mora hrisimopiontas ta mora na diksun tin eksusia tus apenandi stin mitera tu idiu tu eggonaki tus. den ehun aksioprepia dioti ine i idies tus mi ikanopiimenes me tin dikia tus katastrofiki zoi pu episis simperilamvani mia zoi ton antagonismo ke ti zilia (ego prosopika pistevo oti to ehun avtes i opies den pantreftikan me alithino erota opos avtes i genies tora). telos pandon, oles avtes i istories me tis petheres pu kratane ta pedia ke iparhun provlimata ine arrostimenes katastasis gia ena pedi. apo peripu tessera hronon ke pano (analoga poso anaptigmenos ine ke psihologika) erhete kapote gia to kathe pedi i fisiologiki phasi pu bori na katalavi ti diafora apo mona tus otan vlepun ton eavto tus pu den vriskontai dipla sto atomo pu tha anikan fisiologika diladi sti mama tu ke vlepi ton idio tu omos kathe mera na pernai me kapion alon, p.x. tin giagia tu. ine ke to perivalon ekso pu arhinan ke katalavenun ti vlepun sto dromo i stin pediki hara, p.x. vlepun ke ala mora me tus "mamades tus" omos dioti polles mamades ine episis anerges ke giavto frontizun ta pedia tus mones tus ke vlepun ke katalavenun ton eavto tus pos den vriskontai ke ekini stin "sosti thesi" (mama diladi) ke arhinan kapia stigmi na klaine i na eknevrizontai, kathe pedi ehi ton diko tu tropo na to ekfrazi. oli avti i polemistiki katastasi metaksi petheras ke nifis legete epistimonika "trigger" gia olo ton kairo pu epikrati avto to arnitiko perivalon gia mia mama ke pedi mazi. etsi lipon tha kani polla hronia mehri na to sikosi oli i elliniki koinonia mehri na drepete o kathe enas gia teties katastasis stin ellada ke mehri tote tha vriskontai ta pedakia se arrostimena psihologika perivalon an su tiheni tetia pethera, pu akoma distihos ine sigura akom 80% stin ellada avto to "phaenomeno". amesi lisi ine vevea an ehis ke tin tihi na mi se stiriksi ke anagnorizi o andras sas oti "esis i kenurgi treis pu dimiurgithikate tora anikete mazi san ikogenia" ine enoite prota ap ola na valis to pedi se ena gia avton kenurgio "aneto" ala kirios "oudetero" perivalon, p. x. dikia su mama an den ehis akoma thesi gia pediko stathmo. avto to pehnidi pu arhinane i petheres pu kanun stis freskes ke nees manules edo ke eones les ke ine kapio paradosiako thema to lene "trigger" i epistimoni psihologi ikogenias&pediu. "trigger" diladi skotono, vgazete mones sas simperasmata: "skotono" sinaisthima metaksi dio anthropus pu ap ti fisi anikun mazi, skotono epafi metaksi tus, tilepathia. ola logu eksusias ke zilias ke ta parapano pu egrapsa, katalavenete elpizo. gia emena prosopika ine idia vari avti i "krimeni via dia dithen fisiologiku logu na kratai kapia giagia to eggonaki" me tin via tis padophilias. via ine via. den prepi na dume kamia diafora dioti apla den ine diaforetika. emena o andruklis mazi me to pedi ton edihne pos na me koroidevun ke tu edihne na me kanun to sima tis zilias me to heri ke na me lene zilia, zilia, to opio ihe mathi i pethera pio prin sto pedi. to huftone o andras mu oti tu lege i mama tu. simptosi pu arhisan ola avta molis gennithike to moro eno pio prin tipota tetia? dithen piga na tin rikso stin kumbara mas epidi den tin penepsa. mia omorfi mera, o andras mu to pire poli sovara ke me apelise na min bo sto kopo na halaso tin ikona tis manas tu giati oli kserun pia ine afti. ligo kero meta dithen i gonis mu, sigekrimena i mama mu, pu menun ali hora ine ipefthini gia ola ta kotsobolia pu ginontai sto horio pu oli mas ehume eksohiko to opio i diki mu to episkeftontai epi 20hronia san turistes ke pane epi tosa hronia sti idia mono taverna ke sto idio mono cafe ke den ehun parees eki. ton evaze zizania ton andra mu epidi ine me olus malomeni eki pu oli tin zilevun ke giavto tin kotsobolevun pu o kaimenos arhise na ta perni poli sovara pu oli ta ehun ke ta vazun me ti mama tu pu ithele na kani minisi se opion ksana kotsobolepsi ti mama tu ke as ine i idia i mama mu. omos pote den erhotan na ksekatharisun na milisun gia ta kotsobolia tis dioti den ithele na sihisti eno i mama mu na sihisti sto horio pu kanun diakopes ke mono ke den ehun parea kanenan eki brosta se kseno kosmo pu pige me ton andra mu na ksekatharisun ta dithen kotsobolia gia ti mama tu. 6 hronia ellada den pira pote ena frago sti kathimerini zoi ap ton andra mu, ade pu otan vgename ta plirone avtos ke avta itan ke ena doro aksias 10 evro gia hristugena. ola sti plati ton gonion mu ke mazi me shedon 60 hiliades amaksi cash. ute tora kan plironun gia to pedi. sto dikastirio ginane rezili dioti i kiria mama tu petiete ke apandai sta simantika erotisis tis dikastinas pu den tin vazi sti thesi tis pali ke pali gia ta pseftika klama tis, opos p.x. giati den pate na episkepteste to pedi sas sti germania ke lei dithen krisis eno molis agorasan olokenurgio amaksi
Αυτό που έχει πάθει το παιδί σου λέγεται άγχος αποχωρισμού, το οποίο στα περισσότερα παιδιά ξεπερνιέται γύρω στο 1ο έτος. Στα παιδιά με 2 εργαζόμενους γονείς όμως συνήθως παίρνει παράταση. Είναι σαφές ότι δεν φταίει το παιδί για αυτό αλλά η διαπαιδαγώγηση της γιαγιάς και η γενικότερη. Όταν η γιαγιά παίρνει όσα λέει το παιδί σοβαρά και άρα του απαντάει στα σοβαρά, για μένα, είναι μεγάλη η πιθανότητα να του έχει πει κάτι πολύ σκληρό. Δε θα μου φαινότανε περίεργο αν εν καιρώ μάθαινες μια στιχομυθία μεταξύ γιαγιάς και εγγονής τύπου "Φύγε θέλω τη μαμά μου που με αγαπάει" - "Η μαμά σου τόσο πολύ σε αγαπάει που σε αφήνει σε μένα και φεύγει;", ή κάτι παρόμοιο. Πολλές πικρόχολες γιαγιάδες πέφτουν σε τέτοιες μικρότητες που προκαλούν άγχος στα παιδιά. Τι πρέπει να γίνει; Η απομάκρυνση από την εν λόγω γιαγιά άμεση και διαρκείας, και να τη βλέπει μόνο παρουσία σου, και "ιδιαίτερα μαθήματα" (να γίνει γνώστης της κατάστασης δηλαδή) στην μητέρα σου ώστε να αντιμετωπιστεί το άγχος αποχωρισμού αποτελεσματικά και συγκροτημένα από όλη την οικογένεια, ώστε να μπορέσει να πάει στον παιδικό το παιδί κάποια στιγμή κατά τι προετοιμασμένο..Δεν πιστεύω να θες να μεγαλώσει το παιδί σου μέσα στο χάσμα γενεών; πολλοί λίγοι παππούδες αφουγκράζονται τις αλλαγές της εποχής... Επίσης, εγώ πιστεύω ότι φέρεις και εσύ ευθύνη για την κατάσταση αυτή. Είναι τεράστιο λάθος να κάνεις πράξη τις παράλογες απαιτήσεις του παιδιού, απλά και μόνο επειδή κλαίει.. Το παιδί από βρέφος πρέπει να στερηθεί αυτή τη δυνατότητα, όπου ο γονέας είναι μεν παρόν (κυρίως συναισθηματικά) αλλά δεν ανταποκρίνεται σε παράλογες απαιτήσεις και εξηγεί και γιατί. Έτσι εσύ όμως μαθαίνεις το παιδί σου να αποκτά αυτό που θέλει με κλάματα και οδυρμούς, την κάνεις γκρινιάρα. Το παιδί πρέπει να ξεχωρίσει την 'ανευ όρων αγάπη' από το 'μου κάνουν (όλα) τα χατήρια'. Επίσης υπάρχει δικός σου ανταγωνισμός με την πεθερά, τον οποίο το παιδί εισπράττει, ίσως γιατί όντως είναι παρεμβατική η γιαγιά, ή γιατί φοβάσαι ότι θα είναι, ή ότι θα προσπαθήσει να έχει την προτίμηση του παιδιού εις βάρος σου. Θέλω να πω το συντηρείς και εσύ αυτό το σκηνικό με την πεθερά, δεν είναι όλα στο κεφάλι της. Να θυμάσαι: το παιδί ότι και να γίνει δεν ξεχνάει ποια είναι η μάνα του και που θα βρει καταφύγιο- οι προτιμήσεις πολλές (ακόμα και σε αγνώστους) που έρχονται και φεύγουν. Θέλω να πω το παιδί δε θα σε ξεχάσει όπως ξεχνάει τον άγνωστο που για μια στιγμή κλαίει και οδύρεται όταν το χωρίζεις από αυτόν. Αυτός ο βαθμός προσκόλλησης που χει μαζί σου, εσένα τώρα μπορεί να σε εμποδίζει στην καθημερινότητα, αλλά όλες τις μανάδες κατα βάθος τις κολακεύει και πολλές χωρίς να το καταλαβαίνουν το συντηρούν. Το παιδί σου αποκτά σταθερά αγχώδη ανασφαλή προσκόλληση, αυτό άμα δεν ξεπεραστεί όσο είναι καιρός, θα το βασανίσει και σαν έφηβο και σαν ενήλικο με τους αντίστοιχους τρόπους και με τις άλλες του σχέσεις.. Δεν είναι κρίμα να συμβεί αυτό; Στα είπα λίγο απότομα και γρήγορα και ψυχολογίστικα. Με συγχωρείς. Αλλά είναι κρίμα και άδικο και για σένα και το παιδάκι σου ;)
Καλησπέρα,ευχαριστώ για την απάντηση και δεν μου τα είπες καθόλου απότομα και ψυχολογίστικα,μια χαρά τα λες. Απλά έχω μια απορία,σε τι αναφέρεσαι όταν λες ότι "Είναι τεράστιο λάθος να κάνεις πράξη τις παράλογες απαιτήσεις του παιδιού, απλά και μόνο επειδή κλαίει.."? Αναφέρεσαι στο ότι την πήρα μαζί μου στο μπάνιο ή βλέπεις κάτι άλλο? Αν εννοείς αυτό πάντως,το έκανα μόνο κ μόνο επειδή έκλαιγε ασταμάτητα και η πεθερά μου ήταν -από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε αυτή η συμπεριφορά της μικρής - φοβερά εκνευρισμένη κ επιθετική και με το παιδί κ δε μπορούσα να την αφήσω μαζί της εκείνη τη στιγμή. Σκέψου ότι 10 λεπτά μετά άλλωστε έκανε και την έκρηξη που περιγράφω στο κείμενο,οπότε ήδη ήταν αγχωμένη κ φορτωμένη... Κατά τα άλλα πάντως αφενός δεν της ικανοποιώ παράλογες απαιτήσεις,ακόμα κι αν τις εκφράζει συχνά πυκνά για να μας "δοκιμάσει" και αφετέρου δεν είναι γενικά κλαψιάρα κ γκρινιάρα.Ψάχνει μεν τα όριά της αλλά αφού της πούμε αυτό που είναι να της πούμε συνεργάζεται,καταλαβαίνει,δεν το τραβάει. Αυτό που λες με τον ανταγωνισμό και ότι τον συντηρώ κ εγώ πιστεύω ότι ισχύει,κάτι το οποίο έχω ...διαγνώσει στον εαυτό μου από όταν ήμουν έγκυος που λόγω της απίστευτης παρεμβατικότητάς της (ήμουν έγκυος 4 μηνών κ είχε αρχίσει να φτιάχνει παιδικό δωμάτιο με κούνιες κλπ σπίτι της!!!!!)είχα νιώσει πολύ μεγάλη ανασφάλεια! Μέχρι που σκεφτόμουν ότι...θα πεθάνω κ το παιδί μου θα μένει μαζί της κ ετοιμάζει δωμάτια κλπ! Ούτε εμείς δεν είχαμε ασχοληθεί με το δωμάτιο ακόμα! Η' όταν άρχισα να της δίνω συμπλήρωμα γάλα με ρώταγε η πεθερά μου πώς φτιάχνουν το γάλα για να...μαθαίνει,πώς πλένουν το μωρό όταν κάνει κακά για να...μαθαίνει κ άλλα τέτοια περιττά καθώς επέστρεψα για δουλειά όταν η μικρή ήταν 14 μηνών,δεν υπήρχε θέμα να την κρατήσει δηλαδή ώστε να χρειάζεται εκπαίδευση! Εεεε από τόσο νωρίς ένιωθα ότι προσπαθεί να μου"πάρει"το παιδί!Τώρα βέβαια δε νιώθω καθόλου έτσι γιατί το δούλεψα αλλά είχα μπει όντως σε φάση φόβου κ ανταγωνισμού! Κ έτσι για την ιστορία να πω και τι έγινε με αυτή τη φάση της μικρής!Επειδή ένιωθα πολύ ανασφαλής για το αν συμβαίνει κάτι ή είναι όντως άγχος αποχωρισμού,μίλησα με ψυχολόγο κ συζητήσαμε διάφορα.Σχετικά με την μικρή μας είπε ότι είναι φυσιολογικό,είναι άγχος αποχωρισμού που ξεκινάει όταν τα παιδάκια είναι 7-8 μηνών κ κορυφώνεται στα 2-2μιση χρόνια κ ότι ξεπερνιέται μόνο του,δε χρειάζεται να κάνουμε κάτι συγκεκριμένο παρά μόνο αν κρατήσει πολύ αυτή η φάση κ αρχίσει να δημιουργεί κ άλλα προβλήματα στο παιδί όπως επιθετικότητα,να μην κοιμάται,να μην τρώει κλπ όπου τότε χρειάζεται να το δούμε.Αλλά γενικώς είναι φυσιολογικό. Εγώ χαλάρωσα πάρα πολύ κ το ένιωσε κ εκείνη γιατί την επόμενη ημέρα έκλαψε λιγότερο κ από την μεθεπόμενη με ρώταγε"πού θα πας μαμά?" κ της απαντούσα αστειευόμενη "Αναστασία πού θα πάω???"κ γέλαγε κ μου έλεγε "στη δουλειά σου"! Λέγαμε κ ιστορίες βλέποντας τις φωλιές των μυρμηγκιών στην παιδική χαρά,ότι τα μυρμηγκάκια πάνε για δουλειά κ το παιδί μυρμηγκάκι πάει να παίξει κλπ κλπ Σιγά σιγά το ξεπέρασε τελείως!Τις τελευταίες ημέρες δε μου λέει γελώντας "φύγε μαμά να πας στη δουλειά σου!"κ έχει πολύ πλάκα! Ευχαριστώ πάρα πολύ για το ενδιαφέρον
Μήπως τελικά το παιδάκι δεν πέρναγε τόσο καλά με τη γιαγιά του; Ξαφνικά δηλαδή να το πιάσει τέτοιο αμόκ, περίεργο μου φαίνεται από τη στιγμή που την ήξερε από μωρό και το πρόσεχε τόσο συχνά. Τι να σου πω...αυτά τα προβλήματα έχεις όταν μπλέκεις τις πεθερές στα ενδοοικογενειακά. Με τη μάνα σου μπορεί να της πεις και καμιά κουβέντα παραπάνω και την επομένη να είναι όλα μέλι γάλα, η πεθερά δυστυχώς θα το κρατάει μια ζωή σαν γκαμήλα...
Βρε κοριτσακια μου το ενδεχομενο η γιαγια να εχει πει κατι κακο για την μαμα της σε καποιον στο τηλ πχ και να το ακουσε η μικρη και ετσι να μην την θελει το σκεφτηκατε; γιατι εμενα πηγε και κει το μυαλο μου..... επισης θεωρω ΑΠΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΡΑΑΑΑΔΕΚΤΗ την συμπεριφορα της γιαγιας απεναντι και στο εγγονι της αλλα και στην νυφη της ....ειναι μεγαλη γυναικα και θα επρεπε μονο και μονο επειδη ειναι εγγονι της και απο οτι λεει το λατρευει να προσπαθησει να την ηρεμησει και οχι να την κανει πιο εξαλη την μικρη και να φωναζει στηνμαμα της μπροστα της...ενα σημαντικο επισης ειναι το γεγονος οτιο αντρας εμεινε αμετοχος ενταξει ειπαμε μανα του ειναι να μην πλακωθει μαζι της αλλα θα επρεπε να στηριξει την γυναικα του ετσι ωστε να καταλαβει η μανα του οτι υπαρχουνε και ΟΟΟΟΟΟΟΡΙΑ τα οποια τα βαζουνε οι γονεις του παιδιου και οχι εσυ.....αυτο θα πρεπει να το κανει ο γιος της και οχι η νυφη της να της ειπωδειξει δηλ τα ορια της ....η νυφη θα το κανει στην μανα της.... ολα αυτα σας τα λεει μια ΠΑΘΟΥΣΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ.....ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧ
Ως μάνα έρημη και μόνη -με ένα θηριάκι 15 μηνών-θυμώνω με όλες τις μαμάδες που έχουν στα πόδια τους μάνα πεθερά και όλο το σόι και παράπονα!!!Βάση ποιου νόμου και ποιου καθήκοντος πρέπει οι γιαγιάδες να κρατάνε τα εγγόνια και να τα μεγαλώνουν σύμφωνα μάλιστα με τις δικές μας υποδείξεις και απαιτήσεις??Για μένα το βασικό θέμα είναι σε ποιόν αποφασίζει κανείς να εμπιστευτεί την ανατροφή του παιδιού του.Στη όποια γιαγιά αφήσεις το παιδί σου -δεν εξετάζω αν είναι μάνα ή πεθερά-πρέπει να ξέρεις ότι θα υπομείνεις τις ιδιοτροπίες ενός υπερήλικα ανθρώπου ο οποίος θεωρεί εαυτόν παντογνώστη,πόσο μάλλον σε θέματα ανατροφής παιδιών όταν το έχει κάνει τόσα χρόνια πριν και με τέτοια επιτυχία....Αυτό που έχω καταλάβει από την προσωπική μου πείρα είναι ότι παιδί σημαίνει αλλαγή στη ζωή σου στα ΠΑΝΤΑ!Και εννοώ ότι περικόπτεις από όπου είναι δυνατό και βάζεις το παιδί σου σε έναν παιδικό αξιόπιστο σταθμό και ξέρεις ότι το έχεις εμπιστευτεί σε επαγγελματίες!Αν δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα του ιδιωτικού,ψάχνεις τους δημοτικούς,τους επιδοτούμενους μέσω ΙΚΑ ,τις επιδοτήσεις μέσω ΕΣΠΑ....Θέλω να πω ότι όταν επιλέγουμε να δουλεύουμε γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά φροντίζουμε κατάρχην για την ψυχική υγεία του παιδιού μας και της οικογένειας όλης.Πως είναι δυνατόν να κρατηθούν ισοροπίες όταν ένας άνθρωπος είναι μέσα στο σπίτι μας 8 ώρες την ημέρα και έρμαιο των ωραρίων μας και των αναγκών μας?Άφηστε τη γιαγιά και τον παππού για καμιά ωρίτσα το απόγευμα και για καμιά βραδινή έξοδο!!!Αν ο άνθρωπος μπορούσε στη δύση της ζωής του να αναθρέψει νέα ζωή θα πεθαίναμε και θα είχαμεμ ακόμα τη δυνατότητα αναπαραγωγής...Όλα σοφά έχουν κατανεμηθεί από τη μητέρα φύση.Καιρός να την ακούσουμε και να τη σεβαστούμε λίγο!!!
Σωστήηηηηηηηη....
συγνωμη,για ποιους υπερηλικες μιλας?και ποια δυση της ζωης τους?εκτος αν εσενα οι δικοι σου ειναι.δεν ειναι ολοι οι παππουδες 100 χρονων!και δεν υποχρεωνεις κανεναν με το ζορι! θεωρεις οτι μια δασκαλα που ασχολειται με 30 παιδια,θα ασχοληθει με το δικο μου μωρο που κανει π.χ μιση ωρα να φαει τη φρουτοκρεμα?δεν νομιζω... εννοειται πως υπαρχουν γιαγιαδες που νομιζουν πως γεννησαν τα εγγονια τους,ειναι παρεμβατικες,ξεροκεφαλες κλπ αλλα υπαρχουν και γιαγιαδες που κανουν οσο 10 παιδικοι! και κατι τελευταιο,αυτο που ξαφνικα ο παιδικος εγινε απαραιτητος για την σωστη ενταξη του παιδιου στην κοινωνια δεν το αντεχω...εμεις που δεν πηγαμε τι παθαμε?
Καλημέρα σας!Πόοοοσο δίκαιο έχετε όλες! Σας ευχαριστώ πάαρα πολύ για τις απαντήσεις σας,νιώθω πολύ πιο ήρεμη ήδη! Αυτήν την εβδομάδα την κρατάει η μητέρα μου την Αναστασία. Τις 2 πρώτες ημέρες έκλαψε λίγο και μετά ηρέμησε,σήμερα δεν έκλαψε καθόλου αν και με ρώτησε 20 φορές πού θα πάω και να μην πάω... Πιστεύω ότι όλα όσα είπατε ισχύουν! Και η γιαγιά (πεθερά) πρέπει να της μίλησε απότομα κάποια μέρα γιατί καθώς παίζαμε με τις κούκλες έφτιαχνε μια ιστορία όπου η μια κούκλα κλαίει κ δε θέλει τη γιαγιά επειδή η γιαγιά είναι"άγρια"!!!Το "άγρια"το χρησιμοποιεί η μικρή ως χαρακτηρισμό για όποιον φωνάζει και για την...τίγρη της! Δεν πιστεύω ότι της έκανε κάτι άλλο πχ να την χτυπήσει,είναι πολύ καλή γυναίκα.Το να της φώναξε είναι όμως πάρα πολύ πιθανό...γιατί κάποιες στιγμές σαν να ξέχναγε ότι έχει να κάνει με ένα μικρό παιδάκι! Επίσης έβγαινε από ένα βαρύ κρυολόγημα και ήταν όντως πολύ εξαντλημένη,αν και τη ρώτησα αν ήθελε να μην έρθει κ να πάρω άδεια αλλά το αρνήθηκε. Δεν είχα σκεφτεί αυτό που είπατε ότι κουράστηκε το οποίο μάλλον είναι αλήθεια.Και σίγουρα την πλήγωσε που η μικρή της έλεγε να φύγει αν κ κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να αντιδράσει πιο ψύχραιμα και ίσως και εγώ να έπρεπε να εστιάσω λίγο παραπάνω σ'αυτό αλλά...χαμένα τα είχα κι εγώ με αυτήν την ξαφνική αλλαγή!!! Βέβαια μια απορία θα μου μείνει...γιατί δεν μίλησε αν κουράστηκε ή ενοχλήθηκε από κάτι?Ουφφφ Οπότε καταλήγω ότι είναι ένας συνδυασμός όλων και σίγουρα το καλύτερο είναι αυτό που είπατε τα παιδιά να βλέπουν τους παππούδες ΣΚ κ να πηγαίνουν ή σταθμό ή να τα κρατάει κάποια έμπιστη κοπέλα!Από Σεπτέμβριο σταθμό οπωσδήποτε!!! Σας ευχαριστώ πολύυυυυυυυ
Γιατί δυστυχώς αλλιώς μιλάς στο παιδί σου και αλλιώς μιλάς στην νύφη ή τον γαμπρό.Η μάνα μου για παράδειγμα μπορεί πιο εύκολα να μου πει ξέρεις δεν μπορώ είμαι κουρασμένη , ενώ η πεθερά πιο δύσκολα θα το πει.Ισως από φόβο να μην παρεξηγηθεί !Ενώ απλά θα μπορούσε να σου πει "ξερεις κορίτσι μου κουράστηκα μπορείς να την αφήσεις στην μαμα σου για λίγες μέρες" αλλά πιστεύω οτι ενώ δεν μπορούσε να την κρατήσει δεν ήθελε να αφήσει τον έλεγχο του παιδιού στην μαμα σου φοβούμενη οτι θα γίνει μόνιμη κατάσταση.Δυστυχώς αν πιέσεις το παιδί να θέλει την γιαγια θα φέρεις αντίθετα αποτελέσματα.Προσπάθησε να της εξηγήσεις και αν κατάλαβε κατάλαβε!Να δούμε πόσο αγαπάει το παιδι;Θα υπερνικήσει το πείσμα της απο την αγάπη του παιδιου;Εκεί θα φανεί πόσο καλή γιαγιά είναι!Αλλά σιγά μην δημιουργήσουμε και τύψεις στο παιδι.Εμένα μια φορά δεν θέλανε να κάτσουν στην πεθερα και ο μεγάλος έλεγε γιατί με έφερες εδω;Εκείνος ήθελε βολτα εξω ,τωρα αν συνερίζονται ενω μικρό παιδί,τι να πω παραπάνω....Ήθελα να πω για το τέλος οτι τα παιδιά δεν είναι τρελά και η συμπεριφορά τους ποτέ δεν είναι ανεξήγητη!Στα καλά καθούμενα δεν ξυπνησε να μην θέλει την γιαγια!Τα παιδιά είναι ο καθρεπτης μας!Εδω πιάνουν πράγματα και καταστάσεις στον αέρα και μεις νομίζουμε οτι μπορουμε να κρυφτουμε απο αυτα!Τι να πεις τωρα!
KALYTERO APO OLA EINAI O PAIDIKOS STATHMOS.EGO EIXA TRAYMATIKH EMPEIRIA APO THN PETHERA.EXO TRIA PAIDIA TA DYO TA ESTEILA AMESOS PAIDIKO TO TRITO LOGO PROVLHMATVN DEN PHGE K TO KRATHSE H PETHERA.ENA XRONO EKANA NA SYNEFERO TO PAIDI THN EVLEPE K TSIRIZE.SIGA SIGA KATALAVA OTI TO PAIDI TO KAKOMETAXEIRIZOTAN ME THN ENNOIA OTI TO AFHNE ORES NA KLAIEI MESA STO PARKO TO EVAZE ME TO ZORI GIA YPNO APO TIS 5 TO APOGEYMA K ALLA POLLA TRAGIKA.DHLADH TO PAIDI MEGALONE K AYTH TOY FEROTAN SAN 6 MHNON MORO.16 MHNON ME TO ZORI STO PARKO.AKOMA K TORA POU EINAI 2,5 DEN THN POLYTHELEI.
ενα πραγμα ξερω οτι το παιδάκι σου δεν αντιδρα τυχαία έτσι .ή η πεθερα κουράστηκε και το παιδί το διαισθάνθηκε και αντιδρα έτσι.ή αντιδρα γιατί η πεθερα σου δεν ξέρω πως το κάνει αλλά προσπαθώντας να σε απαξιώσει εκείνο δεν το αντέχει και δεν τη θέλει.κανενα παιδί δεν αντέχει να κατηγορούν έστω και με υπονοουμενα την μάνα τους.Μου έχει συμβεί γιαυτό σας το λέω.Είναι υπερβολική η αντίδραση της και απο την αντιδραση της καταλαβαινω οτι το παιζει περισσοτερο μαμα και λιγοτερο γιαγια.και δεν κατάλαβα δεν εχεις το δικαιωμα να μιλας με το παιδί σου.εκεινη τι την θέλετε να σας κραταει φαναρι;κρατα την θεση σου και πιστεψε με καποια στιγμη θα σκάσει και θα σου μιλησει.εκει της τα χωνεις κανονικα.
Συμφωνώ απολύτως!Πιστεύω ότι ισχύουν όλα αυτά που λες όπως και αυτό που αναφέρει η RANIA από πάνω περί ανταγωνισμού...Και ελπίζω να μας δοθεί η ευκαιρία να μιλήσουμε για να βάλω ξεκάθαρα όρια κάτι το οποίο θα ήθελα να έχει κάνει ο άντρας μου... Τέλος πάντων,ουφφφφ
Ε, ναι, μάνα είναι μόνο μια! Κοίτα σε αυτή την ηλικία τα παιδιά είναι πολύ προσκολλημένα στην μαμά, ειδικά όταν η μαμα δουλεύει. Εμένα τα παιδιά τα προσέχει η μαμά μου, όταν είχα το γιο μου δεν δούλευα μέχρι πουαυτός ήταν 3,5 κ έτσι τον πήγα παιδικό απυθείας κ η μαμά μου τον πρόσεχε τα Σαββατοκύριακα. Της είχε αδυναμία κα την αγαπούσε πολύ. Τώρα με τη γέννηση της μπουμπούς, δούλευα ήδη οπότε δεν μπορούσα να μην πάω στη δουλειά. Από τότε που είναι 7 μηνών δουλεύω κ την προσέχει η μαμά μου. Ενώ στην αρχή είχα τις τύψεις που έχει κάθε μαμά που αφήνει το μωρό της να πάει δουλειά κ έλέγα ότι η μικρή δεν θα με θέλει, τελικά έγινε το αντίθετο, έχει προσκολληθεί πάνω πάρα πολύ. Τώρα είναι 19 μηνών, ακόμα δεν μιλάει πολύ καλά, αλλά φυσικά καταλαβαίνει τα πάντα. Οι γονείς μου μένουν στο κάτω διαμέρισμα από το σπίτι μου και η μαμά μου έρχεται κ την προσεχει τα πρωινά που δουλεύουμε. Η μικρή έχει συνδυάσει την άφιξη της γιαγιάς στο σπίτι με την απουσία τη δικιά μας κ έτσι όταν είμαστε εμείς σπίτι δεν θέλει το γιαγιά με τπτ!!! Δεν μπορώ σχεδόν ούτε γεια να πω στους γονείς μου, φοβάται προφανώς ότι θα την αφήσω κ θα φύγω κ έτσι όταν με βλέπει να πηγαίνω στο σπίτι των γονιών μου φωνάζει και κλαίει...Ευτυχώς που το 90% των πρωινών κοιμάται και έτσι καταφέρνω κ φεύγω, γτ αν με δει εκεί γίνεται χαμός. Όταν είναι μόνη της με τη γιαγιά δεν έχει πρόβλημα, δλδ το πρωί όταν ξυπνάει κ τη βλέπει στο σπίτι είναι μια χαρά, φτάνει βέβαια να μην είμαι εγώ στο σπίτι. Η μαμα μου στεναχωριέτσι λίγο βέβαια που όταν είναι μαζί μου δεν πάει κοντά τους, αλλά μωράκι είναι τι να κάνουμε. Προσπαθεί κ την καλοπιάνει, την ψιλοξεγελάει κ μετά από κανένα μισάωρο καλοπιάσματος κ όταν καταλάβει ότι δεν θα φύγω, τότε πηγαίνει. Κ η πεθερά σου αυτό πρέπει να καταλάβει ότι δεν πρέπει να δίνει σημασία στο παιδί και να το καλοπιάνει γτ η απουσιά της μανας δεν αναπληρώνεται. Αλλά το πρόβλημα είναι πιστεύω πώς να την κάνεις να το καταλάβει, προφανώς βγάζει ζήλια κ σε ανταγωνίζεται. Δεν πειράζει ίσως είναι κ καλύτερα τώρα που ανέλαβε η μαμά σου, όσο για τη μικρή μην στεναχωρίεσαι θα συνηθίσει κ την άλλη γιαγιά. Όσο για το θέμα του παιδικόυ, ψάξτο κ αυτό για να έχεις κ το κεφάλι σου ήσυχο.
Αααααχ....πονεμενη ιστορια που συνεχιζεται ακομα κ σημερα που η κορη μου ειναι 12 χρονων με τη μονη διαφορα οτι σε εμας πρωταγωνιστρια ειναι η μαμα μου κ οχι η πεθερα μου.Εν ολιγης ειχαμε ακριβως το ιδιο προβλημα απ οταν η κορη μου ηταν μηνων.Η μαμα μου σχεδον απο υποχρεωση ειχε αναλαβει να βοηθαει με τη μικρη ευτυχως οχι επειδη δουλευα (δε χρειαζοταν τοτε!!!) αλλα για τις ωρες που ειχαμε καποιες υποχρεωσεις με τον αντρα μου.Η μαμα μου δεν ειχε ποτε υπομονη με τη μικρη κ επιπλεον επερνε παντα τη συμπεριφορα του παιδιου στα σοβαρα οπως λες την εδιωχνε κ εκανε να φυγει κ πολλα τετοια παααααρα πολλα.Η μικρη ειχε θεμα κ εχει ακομα δεν το ξεπερασε ποτε στη γιαγια της παμε για μια ωριτσα ισα ισα για εναν καφε κ ακομα κ τωρα δεν θελει να κατσει εκει..ειναι 12χρονων κ φανταστητε εχει κοιμηθει στη μαμα μου 10 φορες σε ολα αυτα τα χρονια..!! Πολλα ειπα για μενα Μαρια μου (αααχ τα θυμηθηκα ομως παλι!!) απομακρυνε το παιδι σου απο την πεθερα σου για καποιο λογο δεν της κανει κ με το ζορι δε θα βγει κατι,φυσικα να μαθεις με τροπο τι εχει συμβει κ πραξε αναλογα.Ο παιδικος ειναι μια λυση μπορει κ η καλυτερη ή αν ακομα δε θελεις απευθυνσου στην αλλη γιαγια που ειναι κ μαμα σου.Συμβουλη μου μην πιεσεις το παιδι να κατσει με καποιον που σου δειχνει οτι δεν θελει (εαν εισαι φυσικα σιγουρη, που οπως μας λες κατι πρεπει να εχει συμβει,πως δεν ειναι καποιο "καπριτσιο" της μικρης).Τα παιδια ακομα απο τοσο μικρα αγχονοντε παρα πολυ κ ειδικα επειδη δεν μπορουν να εξηγησουν ακριβως τι τους συμβαινει κ λειτουργουν με το ενστικτο τους.Συγνωμη αν σε ζαλισα ομως διαβαζοντας την ιστορια σου θυμηθηκα τα δικα μου κ πραγματικα αγχωθηκα..Μακαρι να βρεις την καλυτερη λυση να μην αγχονεσαι κ εσυ να μπορεις να δουλεψεις με ηρεμια κ να μην επηρεαζεται αρνητικα κ το αγγελουδι σου.
ki egw etsi lew oti kati exei prohghthei eite thn malwse eite den thn ekane ta xatiria eite otidhpote allo psaxto emonh aytew oi petherew na to paizoyn manew kai sta dika maw ta paidia kai na neyriazoyn otan toys thymizeis to rolo toys
Μαρία δεν είμαι μαμά, δεν έχω κάποια ιδιαίτερη εμπειρία με τα παιδιά αλλά από φίλες μου ξέρω ότι τα περισσότερα παιδιά σ'αυτή την ηλικία συνήθως περνάνε τέτοιες περιόδους, που θέλουν τους γονείς τους. Καλό θα ήταν βέβαια να προσπαθήσεις να μάθεις μήπως συνέβη κάτι μεταξύ τους όσο καιρό την προσέχει, μήπως έγινε κάτι από την πλευρά της γιαγιάς που ενόχλησε τη μικρή, μήπως της φώναξε ή της μίλησε λίγο πιο απότομα απ'ότι συνήθως με αποτέλεσμα να τρομάξει. Ωστόσο, αυτό που πιστεύω θα έπρεπε να σε απασχολεί, πέρα από τη συμπεριφορά του άντρα σου, είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει η πεθερά σου την κατάσταση. Η Αναστασία είναι στην ουσία μωρό ακόμη και κατά πάσα πιθανότητα δεν μπορεί να καταλάβει αυτά που λέει και τον αντίκτυπο που έχουν στους άλλους, κάτι που φάνηκε άλλωστε από την αντίδραση που είχε στα ξεσπάσματα της γιαγιάς της, οπότε θα πρέπει να της εξηγήσεις με κατάλληλο τρόπο ότι κάποια πράγματα μπορεί να πληγώσουν τους άλλους ανθρώπους. Μετά από αυτά πιστεύω θα πρέπει να κάνεις μια συζήτηση με την πεθερά σου, μαζί με τον άντρα σου, για να δείτε πως μπορείτε να λύσετε αυτό το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί. Και κάτι τελευταίο, επειδή μεγάλωσα με γιαγιάδες, καλό θα ήταν να μην αφήνετε τις γιαγιάδες να παρεμβαίνουν στην ανατροφή της Αναστασίας. Μπορείτε βέβαια να ζητάτε συμβουλές κλπ αλλά τον τελευταίο λόγο θα πρέπει να τον έχετε εσείς, οι γονείς. Οι γιαγιάδες/παππούδες θα πρέπει να σέβονται τις αποφάσεις σας ακόμη κι αν δεν συμφωνούν με αυτές, ειδικά όταν πρόκειται για την ασφάλεια του παιδιού. Προσωπικά, από τέτοια συμπεριφορά της γιαγιάς έπεσα όταν ήμουν 2-3 μηνών από το καρεκλάκι γιατί θεωρούσε ότι δεν χρειαζόταν να το ασφαλίσει με αποτέλεσμα να χτυπήσω στο κεφάλι αλλά ευτυχώς ήμουν τυχερή. Σ'αυτά τα θέματα λοιπόν θα πρέπει να είστε κάθετοι και εσύ και ο άντρας σου.
Τελικά καταλήγω σε αυτο που είπα και γω πριν ένα μηνα στην πεθερά μου , ότι η μάνα είναι μόνο μια και η πεθερά πάντα πεθερά. Γιατί αν ηταν η μάνα σου στη θέση της , θα καταλάβαινε ότι πρέπει να μιλήσεις στο παιδί σου ιδιαιτέρως για να καταλαβεις τι έχει συμβεί, και δεν θα σε παράταγε από τη στιγμή που σου κρατάει το παιδί . Αν είναι δυνατόν να τα βάλουμε με το παιδί . σίγουρά το παιδι είναι πολύ μικρό για να καταλάβει με ποιον πρέπει να κάτσει και γιατι και είναι λογικό να της λείπεις πάρα πολύ. Η κόρη μου που είναι 4,5 , και που ξεχωρίζει τις δυο γιαγιάδες ( οχι δεν θέλω εσένα γιαγιά Α , θέλω την άλλη γιαγιά , την γιαγιά Β που μου κάνει τα χατήρια κτλ ) ναι εκεί μπορείς να παρέμβεις περισσότερο γιατι απο κει και πέρα είναι και θέμα διαμόρφωσης χαρακτήρα. όμως η γιαγιά που προτιμάει είναι η πεθερά μου και η μάνα μου ουδέποτε πειράχτηκε από τη συμπεριφορά του παιδιου και με αφήνει να της εξηγώ { ιδιαιτέρως} με ποιον πρέπει να κάτσεις σήμερα και γιατί. Νομίζω είναι μια καλή ευκαιρία να δεθεί και με τη μητέρα σου το παιδί και άσε την άλλη να πίνει το ξυδάκι της για να της περάσουν τα νεύρα .( το ίδιο ξύδι πίνει και η δική μου πεθερούλα) Ε δεν θα νιώθουμε και τύψεις που το ΠΑΙΔΙ μας , μας ζητάει παρόλο που λείπουμε όλη μέρα στη δουλειά ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ
Νομίζω ότι το κόλλημα με τη μαμά στα 2 είναι απόλυτα φυσιολογικό πόσο μάλλον όταν η μαμά τους λείπει, επειδή είναι τόσες ώρες στη δουλειά... Θα μπω τώρα στη θέση της γιαγιάς..αν τόσους μήνες κρατούσα το εγγόνι μου στο οποίο είχα φοβερή αδυναμία και περνούσαμε πολύ ωραία μαζί και ξαφνικά με αντιμετώπζε σα ξένο-θα πληγωνώμουν πολύ!! Εγώ θα σου έλεγα να προσπαθήσεις να μάθεις αν εχει κάνει κάτι "λάθος¨η γιαγιά κ γι αυτό το παιδί αντιδράει έτσι ή αν απλά θέλει τη μαμά του κ δεν υπόλογίζει κανένα.. Στη δεύτερη περίπτωση προσπάθησε να μιλήσεις στη μικρούλα κ στη πεθερά που πραγματικά θα αισθάνεται χαλια! Πάντώς τα όρια στην ανατροφή τα βάζει η μαμά κι ο μπαμπάς κ αυτό θα πρέπει να το σεβαστεί η κάθε γιαγιά, παππούς κτλ
ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΕΙ ΕΤΣΙ Η ΜΙΚΡΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΕΧΕΙ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΑΣΧΗΜΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΤΟ ΕΙΠΕ ΙΣΩΣ ΑΠΟ ΦΟΒΟ.. ΑΝ ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΣΕ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΗΝ ΤΗΝ ΞΑΝΑΦΗΣΕΙΣ ΜΟΝΗ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ ΙΣΩΣ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΣΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΝΤΑΝΤΑ Ή ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ.. ΜΙΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΗΝ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΑΝ ΘΥΜΩΣΕΙ (ΑΣ ΠΙΕΙ ΞΥΔΙ) ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΑΚΡΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ... ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΕΙΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΟΤΙ ΣΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΜΕΤΟΧΟΣ ΣΕ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΙΔΙΩΣ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΘΕΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΟΡΙΑ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΑΡΑ ΕΣΥ ΔΙΟΤΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΠΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΠΑΡΑ ΕΝΑΣ ΞΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ.. ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
Αγαπητή μου Μαρία ...πόσο πολύ σε καταλαβαίνω...πρίν απο 2-3 μήνες έζησα την ίδια και ακόμα δυσκολότερη κατάσταση....δε θα σου την αναλύσω αλλά πίστεψέμε δεν πίστευα στα αυτιά μου αυτά που άκουσα και σίγουρα αυτά που ξεφούρνησα και εγώ.....το κυριότερο είναι να υποστηρίξουμε τα παιδιά μας...έπειτα να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα με τον άντρα μας και στο τέλος με την πεθερά μας....πιστεψέ με ...ξέρω τι σου λέω...επίσης μετά απο τόσο καιρό που την είδε και θα ερχόταν στο σπίτι μας φώναζε και τσίριζε πως δεν τη θέλει και να πάει σπίτι της....ακόμη και στον ύπνο της εκείνο το βράδυ παραμιλούσε έκλαιγε και φώναζε ....πε της να φύγει ...να φύγει είπα ζε τη σέλω....!!! Άντε τώρα ο άντρας μου να με κοιταει ...μια εμένα μια τη μάνα του ...τί κάνω θέέ μου...τρελάθηκα....ξύπνησε το πρωί και πάλι ήθελε να τη διώξει....κάποια στίγμη έπιασα τον άντρα μου και του θύμησα τι είχε γίνει...βλέπετε η πεθερα έψαχνε υποστήριξη στο γιό της....Η γιαγια της κάνει τα χατήρια άλλα με όταν η μικρή γίνει αρνητική της λέει πως δε τηθέλει και πως δε θα της ξαναπάρει τίποτα....η μικρή απαντάει πως δε θέλει κτιποτα πο αυτην και η πεθερα γίνεται πυραυλος...επίσης και ο γιός μου που είναι πιο μεγάλος έχει κάποια παρόμοια συμπεριφορα...άρα κάτι τρέχει εδώ....Το μυστήριο το έλεισα....ήταν απλό...πριν απο μήνες υπήρξε ένταση στις σχέσεις μας με αποτέλεσμα κάποια λόγια που μου είπε η πεθερά μου να τα ακούσουν τα παιδιά απο το δωμάτιο...επίσης δε γνωρίζω τι τους είπε όταν έφυγα στη δουλεια΄εκείνη μέρα ....τώρα στο τι έκανα να σουπω...μίλησα στα παιδια και εξήγησα με απλό τρόπο τη θέση της γιαγιάς αλλά περισσότερο τη θέση τη δικη μου...πόσο κοντά τους είμαι...προσπαθώ να ειμαι κοντά τους πρίν τους αφήσω και να τους αναφέρω τη θα κάνουμε μαζί μόλις γυρίσω...τους λέω βέβαια τα θετικά της γιαγιάς και τι μπορούν να κάνουν σε κάποιες περιπτώσεις ...όπως επίσης πως ανα πάσα στιγμή μπορουν να τηλ. εμένα ή τον πατέρα τους...και αν η μικρή είναι μόνη της λέω στη πεθερά μου μάλλον ο άντρας μου της λέει μόλις η μικρή θέλει να τηλ. αμέσως να μας τηλεφωνήσει αυτή και να της το δώσει....επίσης έχω και άλλα τρικς αλλά δεν μπορώ να σου τα αναφάιρω τώρα αν θέλεις στείλε μου email...θα χαρ΄ω να μοιραστώ μαζί σου κάποιες ενεργειες....καλή καλή πολυ πολύ δύναμη...και η Παναγιά μαζίσας!!!
kai ego pernao kati paromoio me sena aplos se pio ipia morfi. emena i kori moy einai sxedon 2 xronon. mia bdomada prin piaso doyleia tis elega poy tha pao kai ti tha kano kai me pion tha menei ekeini otan ego tha leipo.edeixne na katalabainei. petaxa kai to kerasaki sti toyrta tin antamibi kathe fora poy tha girizo tha soy ferno kai mia karamela blepeis eimaste lixoydes emeis. h antamibi na xereis oti einai kali mexri kapoio simeio arkei na mi ginete me to paramikro kai gia arketo kairo. kalo einai afoy tha petixeis to skopo soy siga siga na ti exafaniseis. to xero ayto os koinoniki leitoyrgos. dokimase kai esi me kati poy tis aresei. bebaia opos leei kai i katia na psaxeis kai to thema tis giagias giati moy kanei entiposi i xafniki allagi toy paidioy pros ti giagia.
Kopela mou sumfwnw me thn katia...kati prepei na egine metaksi tou paidiou kai ths giagias...psakse to ligo kai 8a sou pei h mikrh...ta paidia einai polu eilikrinoi kai lene thn alh8eia. mporei h giagia na htan apotomh mazi ths mia fora kai to mwro na to phre strava h kati tetoio. mhn angwnesai pantws...auta pou sou eipe h pe8era sou ta eipe kai panw sthn pikra ths...den einai da kai ligo na se aporripsei to paidi tou paidiou sou? ;) kai propantwn tou gioka sou :) a kai kati allo, mhn ta vazeis me ton antra sou...egw tsakwnomoun sunexeia me ton diko mou gia th mana tou, epeidh elege kai ekane diafora, mexri pou katalava oti ton adikousa afou den htan dunato na dialeksei anamesa se mena kai authn...apo tote pou stamathsa na tou kakiwnomai k na tou lew gia thn mana tou, einai sto pleuro mou xwris na tou to zhthsw prwta ;)
Ειναι απολυτα φυσιολογικη η συμπεριφορά του μωρού όσο κοινωνικό και αν είναι. Απλά περνάει μία φάση και μπορεί και να το ξανα περάσει. Σιγουρα καλυτερα παιδικο αντι τις γιαγιάδες για μόνιμες νταντάδες γιατί ειναι κουραστικο για όλους αυτό και για εκείνες, σίγουρα όχι σε ξένο ατομο το παιδί καλύτερα η γιαγια αν δεν πηγαίνει παιδικο. Και όσο για την γιαγιά (πεθερά) , γνωμη μου, θα έπρεπε να πάρεις λίγο πιο αυστηρή θέση προν το παιδί το πως μιλάει στην γιαγια και την διώχνει, εγώ τουλάχιστον αυτό κανω για να σέβεται τους μεγαλύτερους, ίσως να μην εκνευριζότανε τόσο η πεθερά , που πάλι δεν το λέω για να πάρω το μέρος της ή να την δικαιολογίσω αλλα από την μεριά του παιδιου και για το παιδι θα έπρεπε να γίνει αυτό. Το καλύτερο από όλα εκεί που φτάσανε τα πράγματα είναι να βρεις ηρεμία και να μιλήσεις μαζί της , δεν είναι καλό να υπάρχουνε θέματα σε τετοιες σχέσεις κα από την στιγμή που σ έχει βοηθήσει αυτός ο άνθρωπος, δεν νομίζω ότι έγινε κατι με το παιδί σου και την γιαγιά απλά μπορεί να ητανε εκνευρισμός κουρασεις γενικά. Καλύτερα να κάνεις το βήμα αλλα χωρίς να προσπαθήσεις να λύσεις το πως και το γιατί έγινε ετσι κτλ.. Δική μου γνώμη, ελπίζω να βοήθησα... και ελπίζω να εχετε καλό τέλος.
Η συμπεριφορα του παιδιου ειναι εντελως φυσιολογικη!! Ολα τα παιδιου γυρω στα 2 αποκτουν κολλημα με τη μαμα κ ο δικος μου τα ιδια κανει κ εγω εσκαγα απο στεναχωρια που δεν ηθελε κανεναν...Βεβαια εγω δεν δουλευω οποτε μενω μαζι του κ τελειωνει η υποθεση αν κ ουτε αυτο που κανω εγω ειναι σωστο. Αναφορηκα με την πεθερα σου - περα οτι αυτο που εβγαλε το παιδι ειναι εν μερη φυσιολογικο- μηπως καποια στιγμη εχασε την ψυχραιμια της κ μαλωσε το παιδι κ αυτο φοβαται? Δεν θελω να κατηγορησω προς Θεου αλλα αν εχει τετοιες εκρηξεις θυμου οπως περιγραφεις δεν θα μου εκανε εντυπωση αν μαθαινα οτι φοναξε η μαλωσε το παιδι κ εκεινο τρομαξε. Ξερουμε ολοι ποσο σκανταλιαρικα ειναι σε αυτες τις ηλικιες κ ποση υπομονη χρειαζονται... Επισης δεν συμφωνω να κανουν οτι θελουν με το παιδι οταν δεν συμφωνεις εσυ. Ολοι φωναζουν για τον ηλιο κ τα αυτοκινητα κ οι γιαγιαδες επειδη εμεις απο θαυμα δεν παθαμε τιποτα σου λενε ελα κ τι εγινε εσεις πως μεγαλωσατε???Οχι οχι οχι...Ορια βαζει η μανα κ ειμαι καθετη σε αυτο. Πρεπει να το συζητησεις καταρχην με τον αντρα σου κ μετα με την πεθερα σου ωστε να διατηρησετε μια ισορροπια στην οικογενεια σας.
Η καλύτερη λύση για μένα είναι να την στείλεις παιδικό.Είναι ήδη 2 χρονών και αντιλαμβάνεται αρκετά πράγματα, Οι γιαγιάδες καλές χρυσές , αλλά είναι μόνο για Σ\Κ. Στείλτην να κοινωνικοποιηθεί πιο πολύ, να μάθει τραγουδάκια, αλλά και πειθαρχία. Το παιδί διαμορφώνει χαρακτήρα εκεί,Εγω στέλνω τον γιο μου απο 13 μηνών , τώρα είναι 2,5 και του αρεσει πολύ, έχει φίλους , μου λεει τραγουδάκια, κάνουν γιορτές, είναι ωραία και επίσης μπορείς να κάνεις παρατήρηση στις κυρίες τους, αν χρειαστεί, στην πεθερά που να τολμήσεις.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ Κ ΑΠΟ ΜΕΝΑ!ΑΡΧΙΚΑ ΘΑ ΣΟΥ ΕΛΕΓΑ Κ ΕΓΩ ΝΑ ΤΟ ΨΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ Η ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙ Κ ΕΠΕΙΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ Κ Η ΜΙΚΡΗ ΣΟΥ ΣΤΡΑΒΩΣΕ ΕΤΣΙ ΜΕ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΤΗΣ,Π.Χ ΔΕΝ ΤΗΣ ΕΚΑΝΕ ΚΑΠΟΙΟ ΧΑΤΙΡΙ Η ΤΗΣ ΦΩΝΑΞΕ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ Κ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΘΗΚΕ ΤΟ ΜΩΡΟ? ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΣΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΝΑΙ ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΗ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ Η ΚΑΠΟΙΟ ΚΙΝΟΥΜΕΝΟ.(ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΠΟΛΛΑ!!)ΜΕΤΑ ΜΑΘΕ ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΒΑΡΕΘΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ. ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ,ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ!!ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΘΙΓΕΙΣ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΑΚΟΜΗ Κ ΑΝ ΕΧΕΙ ΤΑ 1000 ΑΔΙΚΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!
ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΣΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. ΕΧΩ ΕΝΑΝ ΓΙΟ 3 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΝΟΣ ΕΤΟΥΣ ΕΠΙΣΗΣ ΤΟΝ ΑΦΗΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΟΝ ΜΙΣΟ ΜΗΝΑ , ΟΣΟ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ. ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΕΡΝΑΩ ΕΔΩ ΚΑΙ 2 ΧΡΟΝΙΑ. ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΟΣ: ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΣΟΥ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΣΑΝ ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΛΑΘΟΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ!!!!!. ΚΑΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΟΣΟ ΠΙΟ ΜΑΚΡΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ
θα συμφωνησω απολυτα με το τελευταιο
Ωχ μπλέξιμο!!! Σε καταλαβαίνω κοριτσάκι μου, έχεις απογοητευτεί και από την πεθερά σου αλλά και από όλη την κατάσταση. Καταρχήν για να ηρεμήσεις, όλα τα παιδάκια εκεί κοντά στην ηλικία των 2 αρχίζουν και κολλάνε πολύ στη μαμά και στο μπαμπά, αλλά πιο πολύ στη μαμά εννοείται. Αν η μανούλα δουλεύει κιόλας το πράγμα γίνεται πιο έντονο, αυτό για να καταλάβεις τη συμπεριφορά του παιδιού. Δε φταις εσύ, δε φταίει η γιαγιά, είναι απλά κάτι που θα το συνηθίσει και θα μάθει σιγά σιγά. Δεν υπάρχει μαγική συνταγή για να σταματήσει, θα κλαίει όταν φεύγεις και μετά θα συνέρχεται μη στεναχωριέσαι. Τώρα για την πεθερά σου, υποθέτω πως από το άγχος της που δεν ήξερε πως να συμπεριφερθεί στο παιδί για να το ηρεμήσει, άρχισε να σκέφτεται ότι ίσως εσύ της λες κάτι κακό για αυτή και ίσως για αυτό το παιδί δεν τη θέλει, ε και κάπου εκεί το'χασε το παιχνίδι. Εννοείται πως δε γίνεται να μη θυμώνεις που έφυγε και σου μίλαγε με αυτό τον τρόπο, απλά προσπάθησε να το δεις και λίγο από τη μεριά της, ότι αυτή το κρατάει εδώ και ένα χρόνο, ότι το φροντίζει και το αγαπάει πολύ, ότι και αυτή αγχώθηκε με τη συμπεριφορά του παιδιού και ίσως να μην έχει τη δική σου ψυχραιμία. Τουλάχιστον εγώ έτσι λέω για τη δική μου όταν με νευριάζει, προσπαθώ να τη δικαιολογώ και αφήνω λίγες μέρες να περάσουν να ξσεθυμάνω. Αλλά βέβαια εμείς δεν είχαμε καβγάδες και φωνές!!! Προτείνω να την πας σε παιδικό σταθμό, η μικρή θα ξεχνιέται με τα παιχνίδια και τα άλλα παιδιά, πάλι μπορεί να κλαίει το πρωι αλλα θα περνάει καλά και θα αποφύγεις οοοοοοοοοοοοοοοολες τις παρεξηγήσεις που αναπόφευκτα θα έχεις με τις γιαγιάδες (και τις δυο :)). ΘΑ ηρεμήσεις και στη γιαγιά θα πηγαίνει μόνο για παιχνίδι...
θα συμφωνήσω με τις 2 Μαρίες πιο πάνω. Δεν είναι καλό η γιαγιά να έχει τέτοια ευθυνη γιατι στο τέλος τα παίζει κ επέρχονται παρατράγουδα όπως αυτά που περιέγραψες. Τώρα για τη μικρή μάλλον είναι φάση, κ ο γιος μου, στην ίδια ηλικία με την κόρη σου, αυτή την εβδομαδα κλαίει κ φονάζει Μαμααααα όταν τον αφήνω στον σταθμό, ενώ εδώ κ 1.5 χρόνο που πηαγαίνει δεν είχε διαμρτυρυθεί ποτε! Τοπαιδάκι σου είναι σε καλή ηλικία για στοθμό, βάλτην εκει, θα περνάει κ τον χρόνο της πιο δημιουργκικά απ ότι με τη γιαγιά κ θα ξεχνιέται να μην της λείπεις τόσο πολύ γιατί θα περιτρυγιρίζεται απο παιδάκια της ηλικίας της που δεν είναι εκεί οι μαμάδες τους....
ΜΙΑ ΛΕΞΗ..ΠΑΙΔΙΚΟ!!!ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Η ΜΑΡΙΑ ΠΙΟ ΠΑΝΩ.ΩΣ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΠΤΕ Η ΠΑΡΕΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΒΟΛΕΥΟΤΑΝ ΑΛΛΑ ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΘΕΛΕΙ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.ΘΕΛΕΙ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΑΤΟΜΑ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΑΛΛΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ.ΟΣΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΞΩ ΚΑΡΔΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΕΘΕΡΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΜΙΑ ΓΙΑΓΙΑ.ΚΑΛΗ ΧΡΥΣΗ ΑΛΛΑ ΓΙΑΓΙΑ ΟΧΙ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΚΑΙ ΑΓΟΡΑΚΙ ΙΔΙΑΣ ΗΛΑΚΙΑΣ!!ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ Η ΜΙΚΡΗ ΘΑ ΞΕΤΡΕΛΑΘΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΟΙ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΛΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΛΛΗ ΠΑΡΕΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΒΑΡΕΘΕΙ ΠΟΤΕ.
Η γιαγιά κατά τη γνώμη είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή για νταντά. Εφόσον όμως είναι συνεννοήσιμος άνθρωπος και ακολουθεί τις οδηγίες που της δίνεις σεβόμενη το γεγονός πως εσύ είσαι η μάνα του παιδιού και κανείς άλλος. Εγώ ας πούμε έχω τη μαμά μου να προσέχει το παιδί και ποτέ ως τώρα δεν ήρθαμε αντιμέτωπες. Μπορεί να έχουμε αντίθετες απόψεις σε κάποια πράγματα (πχ καθισματάκι αυτοκινήτου) αλλά ΠΑΝΤΑ επικρατεί η δική μου γνώμη. Εμένα όμως με προβληματίζει η αντίδραση της μικρής και πολύ περισσότερο σε συνδυασμό με την αντίδραση της πεθεράς σου στο συμβάν. Μπορεί να σου ακουστεί τρελό αυτό που θα σου πω, αλλά δυστυχώς έχουν δει πολλά τα μάτια μας και είμαστε υποχρεωμένες όλες να υποπτευόμαστε ακόμα και τη μάνα μας για τα πάντα. Γιατί δεν κάνεις μια συζήτηση με το παιδί (δεν ξέρω πως ακριβώς γίνεται αυτό σε ένα παιδί 2 χρονών, η δική μου είναι μόλις 11 μηνών) για να μάθεις τους λόγους που το παιδί αντιδρά με αυτό το τρόπο; Μήπως σηκώνει χέρι πάνω της; Μήπως τη κακομεταχειρίζεται; Μήπως με το να μην θέλει να μιλήσετε οι 2 σας φοβάται μη μαθευτεί η αλήθεια; Μπορεί όλα αυτά να σου ακούγονται τρελά όμως νομίζω πως πρέπει να το ψάξεις. Εγώ τουλάχιστον αυτό θα έκανα.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΠΕΙΡΑ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟ ΟΤΙ ΕΣΕΙΣ ΠΑΤΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ.ΙΣΩΣ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑ ΕΤΣΙ.ΨΑΞΤΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ.ΚΑΝΕ ΚΟΥΒΕΝΤΟΥΛΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΘΑ ΤΗΣ ΞΕΦΥΓΕΙ ΤΟ ΤΙ ΤΗΝ ΕΝΟΧΛΗΣΕ. ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ..ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ Η΄ΟΛΑ ΚΑΛΑ?
άγχος αποχωρισμού είναι και η δικια μου εκει στα 2 αρχισε να το εκφραζει και ας πήγαινε απο 8 μηνων παιδικό (εως τότε δεν εδινε καμμια σημασια που την αφηνα)...καλά η γιαγιά συνερίζεται το 2χρονο? δεν παμε καλά...
η γιαγια ειναι γιαγια και οταν γινεται νταντα συμβαινουν ολα αυτα που περιγραφεις. Δεν μου κανει καθολου εντυοωση που παρεμβαινει η που στην λεει. δεν εχω συναντησει καμια περιπτωση που η γιαγια να αναλαμβανει χρεη μονιμης νταντας και να μην γινεται ολο αυτο το μπλεξιμο που περιγραφεις. ειναι λογικο και αναμενομενο. εμεις πληρωνουμε εμπιστη γυναικα για να κραταει το παιδι, οχι οτι ειναι ευκολο οικονομικως, ομως εχω το κεφαλι μου ησυχο. Ειναι νταντα, την πληρωνω και κανει αυτα που της λεω με το παιδι και στους παππουδες παει μια φορα την εβδομαδα και το χαιρονται και ολοι ειναι ευχαριστημενοι.
Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να αποκλείσεις τη γιαγιά της κόρης σου από το να παρεμβαίνει, ειδικά αφού την κρατούσε για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Εξάλλου, τη νιώθει πια και σαν δική της. Να μην ξεχνάς ότι καμια φορά οι μεγάλοι άνθρωποι ξαναγίνονται παιδιά και παρουσιάζουν πείσμα και παράπονο όπως τα μικρά μωρά. Η πεθερά σου παρεξηγήθηκε που -όπως αυτή θεώρησε- ¨απομονωθήκατε" με τη μικρή, νόμισε ότι κάτι λες πίσω από την πλάτη της. Και υπό τις συνθήκες που περιγράφεις, αυτό διογκώθηκε. Κι εσύ θα μπορούσες να κρατήσεις λίγη περισσότερη ψυχραιμία και όχι να της πεις να φύγει. Το καταλαβαίνω, είχες τα χίλια δίκια, αλλά φοβάμαι ότι με αυτό που της είπες, κάπου τα έχασες. Ο σκοπός είναι να τις έχεις ευχαριστημένες και τις δύο, και γιαγιά και εγγονή, αυτό να θυμάσαι. Τώρα, όσο για το αν είναι φυσιολογικό, είναι απόλυτα νομίζω. Κι η ανηψιά μου κάπου εκεί στα 2 έκανε τη ζωή της μαμάς της δύσκολη για να πάει για δουλειά. Δεν ήταν εύκολο, αλλά μετά από καμιά δεκαπενταριά μέρες, η μικρούλα είδε ότι δεν περνούσε το δικό της και ησύχασε. Δοκιμάζουν τα όρια και τις αντοχές μας σε αυτή την ηλικία βλέπεις. Μην ανησυχείς, χαλάρωσε, όλα θα πάνε καλά, θα το δεις.
TO KALYTERO EINAI NA TH STEILEIS PAIDIKO K NA EXEIS TIS GIAGIADES MONO OTAN ARROSTAINEI H MIKRH.GIA NA MHN EXEIS PAREXIGISEIS ME KAMMIA GIAGIA.