Χρόνια πολλά, αγοράκι μου!

Ειμαι η μαμα Γεωργια και σαν σημερα πριν απο δυο χρονια γεννηθηκε το λαμπερο αστερι της ζωης μου. Δεν μπορω να βρω λεξεις να περιγραψω τα συναισθηματα εκεινων των ημερων. Περασαν δυο ολοκληρα χρονια και το σπορακι εγινε ολοκληρο αντρακι.

Τον κοιταζω και δεν πιστευω ποσο γρηγορα μεγαλωσε!

Οι πρωτοι 18 μηνες ηταν πολυ δυσκολοι εως εφιαλτικοι θα ελεγα. Δεν κοιμοταν ουτε νυχτα ουτε ημερα, θηλαζε μεχρι 9 μηνων εως και 20 φορες την ημερα. Ειχε απιστευτους κολικους για πεντε μηνες και πολυ κλαμα νυχτα-ημερα. Ομως αυτα περασαν και αν μπορουσα να πατησω ενα κουμπι για να τα ξαναζησω, θα το εκανα αντι να πατησω διαγραφη. Αυτο ισως ειναι το μεγαλειο της μητροτητας! Να μπορεις να ξεχνας, να εχεις ιωβια υπομονη, να νοσταλγεις ακομα και τις δυσκολες στιγμες και φυσικα να θελεις να ξαναζεις το δωρο της ζωης αντι να μην το ειχες ζησει καθολου.

Θελω λοιπον, γιε μου να σου ευχηθω για τριτη φορα (η πρωτη ηταν οταν γεννηθηκες και η δευτερη στα περσινα σου γενεθλια), κοιταζοντας σε στα ματια να εισαι γερος, καλοτυχος και ευτυχισμενος. Θεωρω οτι αυτες οι ευχες ειναι πλουτος που θελω να σε συντροφευει στην υπολοιπη ζωη σου και καμια απο μονη της θεωρω δεν εχει αξια! Αν εχεις υγεια και δεν εχεις ευτυχια, εισαι μισος ανθρωπος, αν εχεις καλη τυχη και δεν εισαι ευτυχισμενος παλι εισαι μισος ανθρωπος και αφου λοιπον σε εφερα στον κοσμο θελω να ζησεις οσο το δυνατον αυτα τα πραγματα στο επακρον!

Να ρουφηξεις την ευτυχια απ’ το μεδουλι, να σκας απο υγεια και ο Θεος αφου αποφασισε να σου χαρισει τη ζωη να σου χαριζει καθημερινη ευτυχια!

Αυτα θελω για σενα και ολα τα υπολοιπα να τα επιλεξεις εσυ για τη ζωη σου. Εγω θα βρισκομαι συνοδοιπορος να σου κρατω το χερι στις οποιες επιλογες σου και αργοτερα ενα βημα πιο πισω να βλεπω αυτα που εσπειρα να τα θεριζεις εσυ!

Σκατιδη μου (ετσι τον φωναζω χαιδευτικα) χιλιοχρονος!