Εδώ και μερικές μέρες το γατί είναι στη φάση «σφεντόνα». Σε όρους μωρομαμάδων είναι εκείνη η ηλικία που το μωρο στέκεται με αυτοπεποίθηση στα πόδια του και με πλήρη άγνοια κινδύνου, ορμάει να εξερεύνησει τον κόσμο. Είναι επίσης γνωστή και ως η φάση των εγκεφαλικών και του ασπρίσματος των μαλλιών.
Γιατί είναι και ταχύτατο το άτιμο! Όσο να πάει το βλέμμα σου απο το μωρο/γατί στις σαγιονάρες και πίσω, έχει εξαφανιστεί! Και υπάρχουν τόσα υπέροχα, γοητευτικά, επικίνδυνα μέρη να ψάξει…
Αυτό είναι καλύτερο απο τηλεόραση!!!!!
Μέσα στο σπίτι κατάφερε ήδη να χωθεί πίσω απο την κουζίνα, να περάσει απο ένα άνοιγμα κάτω απο το ψυγείο, να «σκοτώσει» όλα τα καλώδια του αποκωδικοποιητή/ τηλεόρασης/ κομπιούτερ, να σκαρφαλώσει στα ράφια και να «πολεμήσει» με τις πατάτες και τα κρεμμύδια, να γίνει ένα με τον καναπέ κάτω απο το κάλυμμα και να σκαρφαλώσει στη βιβλιοθήκη!
Είμαστε λοιπόν σε πλήρη επιφυλακή. Δύο τρελοί που κάθε τρία λεπτά κοιτιούνται πανικόβλητοι και ρωτάει ο ένας τον άλλον «Πού είναι η μικρή;;«. Συχνά είναι στην άκρη του καναπέ και κοιμάται. Ακόμα συχνά δεν είναι, οποτε οι τρελοί πέφτουν στα τέσσερα και ψάχνουν κάτω και πίσω απο τα έπιπλα φωνάζοντας ψιψιψιψι!
Τα μεγάλα ζόρια ξεκίνησαν πριν από λίγες μέρες. Γιατί η μικρή ανακάλυψε τις βεράντες! Χαλαροί κι εμείς, είπαμε να την αφήσουμε να παίξει στον ήλιο με τα κλαδάκια και τα φυλλαράκια και τα ζουζουνάκια! Τη βγάλαμε στη μεγάλη βεράντα, που έχει τοίχο γύρω γύρω και οχι κάγκελα. Ουτε δύο μηνων δεν είναι, είπαμε, δύσκολα θα σκαρφαλώσει στις γλαστράρες… Καλά! Αρπάχτηκε σε μια σαγρέ γωνία του τοίχου και μέχρι να πείς «Παναγιά μου,το γατί!» είχε αναρριχηθεί καθέτως μέχρι το κούτελο και ατένιζε ενθουσιασμένη προς τα κάτω το χάος !!!
Ψύχραιμη! Την φωτογράφισα στον πυράκανθο πριν την βουτήξουμε.
Τη δεύτερη φορά την είδε ο καλός μου σκαρφαλωμένη στην κορφή του πυράκανθου. Θα μου πείς, σιγά την κορφή, 1,80μ θάμνος είναι. Σωστό. Έλα όμως που από κάτω είναι και πέντε όροφοι κενό! Έλα που πριν χρόνια σκοτώθηκε απο εκεί ο Πίπης μας, γνωστός και ως ο Πεζοναύτης, τεσσάρων χρονων γάταρος!
Με ιδιαίτερη τέχνη ξεμπλέξαμε το γατί απο τον πυράκανθο, που έχει και κάτι αγκαθάρες να (με το συμπάθειο) και μπήκε πρόγραμμα:
Βγαίνει στη βεράντα μετά το πρωινο και το απόγευμα, υπό αυστηρή παρακολούθηση-κυνηγητό, τουλάχιστον ενός διπόδου, συχνά και των δύο που διαθέτει η ομάδα. Μπαλκονόπορτες κλειστές όταν είμαστε απασχολημένοι και το βράδυ στο μπανάκι με την προίκα της για ύπνο ως το πρωί
Καταργήθηκε ο ανεμιστήρας (γιατί συνελήφθη να προσπαθεί να βάλει πατουσάκι να πιάσει τα φτερά που γυρίζουν)
Φυσικά και προσέχουμε να είναι κλειστή η πόρτα του πλυντηρίου και κατεβασμένο το καπάκι της τουαλέτας (είναι εύκολο να πνιγεί στη λεκάνη ή να πλυθεί μαζί με τα σεντόνια).
Μπήκαν φράγματα σε χαραμάδες, ανοίγματα κλπ που οδηγούν πίσω, κάτω η πάνω απο ηλεκτρικές συσκευές….
Και έπεται συνέχεια, γιατί η σκανδαλιά του αιλουροειδούς είναι πάντα δυό βήματα πιο μπροστά απο τις προβλέψεις του ανθρωποειδούς!
—
Απολαύστε περισσότερα κείμενα της Δέσποινας Μαυρογένη
στο faliriotissa-tailsofathens.blogspot.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Χαχαχα, πολύ γέλασα με τα κατορθώματα του γατιού σας! Αλλά κυρίως απόλαυσα την υπέροχη γραφή σου Δέσποινα! Μπράβο σου!
Είναι απίστευτο το πως βρισκόμαστε στην ίδια ακριβώς φάση!Το καλό με τη δική μου μικρή είναι οτι έχει άλλους δύο μπαμπάδες-γάτους να την παρακολουθούν, οποτε όταν κάνει παλαβομάρες την αρχίζουν στο παιχνίδι και εκτονώνεται περισσότερο πάνω τους!!!Κατα τα άλλα επειδή πρώτη φορά έχω υιοθετήσει θυληκιά γάτα τολμώ να πω πως είναι το πιο ζωηρό γατί που έχω μεγαλώσει ποτέ (είναι το 4ο για την ακρίβεια!!) Προσοχή λοιπόν και πολύ παιχνίδι!!