μαμά Ιωάννα
Ονομαζομαι Ιωαννα και ειμαι 30 ετων… Στην ηλικια των 25 μου ανακοινωσαν οτι πασχω απο σκληρυνση κατα πλακας και πρεπει να ομολογησω πως ναι, ηταν μια γροθια στο στομαχι ολο αυτο, αλλα δεν το εβαλα κατω…
Πριν 2 1/2 χρονια γνωρισα τον αντρα μου, εναν υπεροχο ανθρωπο που μου εχει σταθει οσο κανενας στην ζωη μου… Γνωριστηκαμε μεσω ενος απο τα γνωστοτερα μεσα κοινωνικης δικτυωσης… Μεσα σε 4 μηνες μου ζητησε να μεινουμε μαζι, εγω εφυγα απο την πολη που ζουσα και ηρθα να μεινω εδω μαζι του…
Στους 9 μηνες αρραβωνιαστηκαμε και αμεσως πηραμε την αποφαση να κανουμε ενα παιδακι… Επρεπε για 3 μηνες να μεινω χωρις θεραπεια και μετα να αρχισουμε τις προσπαθειες…
Στον 3ο μηνα προσπαθειων ηρθε το μικρο μας θαυμα και ναι, ημουν εγκυος! Ενα υγιεστατο μωρο, ενα κοριτσακι που ακομα δεν ειχε ερθει, μας γεμιζε χαρα…
Ολα πηγαιναν καλα μεχρι που στον 6ο μηνα αρχισαν οι αιμοραγιες και οι επισκεψεις στο νοσοκομειο και η διαμονη εκει για αρκετες ημερες καθε φορα… Οι γιατροι μου εδωσαν το οκ να προσπαθησω να φερω φυσιολογικα το παιδι μου στον κοσμο και ετσι αφου ειδαμε πως το μωρο αρχισε να δυσκολευοταν και αφου ειχε παρει μια χαρα θεση, στις 36 εβδομαδες και μια ημερα μπηκαμε στην αιθουσα τοκετων του νοσοκομειου…
Αρχισε η διαδικασια των τεχνητων πονων… Και αφου περασα 4 ωρες με φρικτους πονους, δεν εκανα διαστολη και το παιδι ειχε ριξει επικινδυνα τους παλμους του και μπηκαμε αμεσως χειρουργειο…
Το παιδι γεννηθηκε νεκρο και το επανεφεραν με ανανηψη… Περιμενα να ακουσω κλαμα, αλλα τιποτα… Απλα ακουγα να φωναζουν «Φερτε γρηγορα θερμοκοιτιδα, να ερθουν γρηγορα οι νεογνολογοι» και να επικτρατει ενας πανικος…
Η μπεμπα μου, 2500, διασωληνωμενη πηγε αμεσως στην εντατικη… Μετα απο 2 μερες μπορεσα και πηγα και την ειδα μεχρι που το βραδυ λυποθυμησα γιατι ειχα χασει πολυ αιμα και μου εγινε μεταγγιση…
Τα βασανα ομως δεν τελειωσαν εκει: το αιμα ηταν μολυσμενο απο κυταρομεγαλοιο και παραλιγο αυτη τη φορα να χασω εγω την ζωη μου, αλλα τα καταφερα…
Τωρα 9 μηνες και 11 μερες μετα ειμαστε καλα, ειμαστε σπιτι μας οι 3 μας… Πριν 3 μερες αρχισα παλι θεραπεια για την σκληρυνση και περιμενω πως και πως να ξεπεταχτει η μικρη μου για να της χαρισω αδερφακια…
Το ξερω πως σας κουρασα, αλλα θελω να πω σε οποιες κοπελες το σκεφτονται να κανουν παιδακι και τα βλεπουν ολα γυρω τους βουνο, να μην σκεφτονται τιποτα, να ειναι ευλογημενες και να μπορεσουν να φερουν στον κοσμο ενα παιδι γιατι μονο τοτε αποκτα νοημα η υπαρξη μας…
Να μην φοβουνται, να ειναι δυνατες και να προσευχονται! Δεν ξερουμε τι δυναμη κρυβουμε μεσα μας μεχρι την ωρα που ερχεται η στιγμη που πρεπει να την δειξουμε..!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Να σου ζήσει κοπέλα μου. Συγχαρητήρια, υποκλίνομαι μακάρι να σκεφτόμαστε όλοι έτσι! !!
μπραβο σου ολα καλα!!!!! Να σου ζησουν!! έπρεπε ομως να ρισκαρετε με φυσιολογικο τοκετο και ειδικα στις 36 εβδομαδες? δεν μπορω να καταλαβω τον λογο σε μια ηδη επιβαρυμένη σωματική κατάσταση!
Εγω εχω ρευματοειδη αρθριτιδα και πρεπει να διακοπτω τη θεραπεια μου για 7 μηνες και μετα να ξεκινω προσπαθειες για μωρο.Εκανα ενα κοριτσακι το Νοεμβριο του 2011 και πριν 10 μερες στις 36 εβδομαδες εχασα το δευτερο μωρο-ενα αγορακι-γιατι ο λωρος εκανε κομπο και σε τυχαιο υπερηχο ειδαμε οτι εχει πεθανει....και οι δυο γεννες με καισαρικη αλλα ενα μωρο.θελω και δευτερο παιδακι αλλα εχω λιγο πελαγωσει....να ξεκινησω θεραπεια και να προσπαθησω για δευτερο παιδακι μετα απο εναμιση χρονο,ή να περιμενω 6μηνες που μου ειπε η γυναικολογος οτι χρειαζεται για να ξαναμεινω εγκυος?
Γεια σου τι ηλικια εχεις? Αν δεν εισαι κοντα στα 40, εγω θα προτεινα να ξεκουραστεις λιγακι και να κανεις τις θεραπείες σου και να προσπαθησεις αργοτερα. Κριμα για το μωρακι που εχασες, λυπαμαι παρα πολυ. παρε τον χρονο σου!
Μπράβο σου που που παρόλα αυτά που πέρασες δε φοβάσαι και θες κι άλλα παιδάκια.Αν περνούσα εγω αυτα που πέρασες στη γέννα δεν θα τολμούσα για άλλο! Έχω και εγώ σκλήρυνση αλλά μετά που γέννησα (πριν 1 χρόνο) δεν είμαι πολύ καλά και φοβάμαι για δευτερο...Να είσαι πάντα καλά και να χαίρεσαι το μωράκι σου.
brabo koritsi mu min to balis kato !!!! echis ena plasmataki pu se chriazete oso tpt alo afti tin stigmi.
na iste panta kala , geres kai dinates !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! xilia mparbo gia ton dinamismos soy . oti kai na po ine para poli ligo... kai pali na iste panta kala kai eyxome polla aderfakia gia tin mikroyla soy..
Ο Θεος να σας ευλογει να ειστε γεροι δυνατοι κ παντα ευτυχισμενοι. με ττο καλο να αποκτησετε οσα παιδακια επιθυμειτε!
Η σκλύρηνση κατα πλάκας ειναι αυτοάνοσο νόσημα και σημασία εχει να είσαι πάντα αισιόδοξη κ να σκέφτεσαι οτι όλα θα πάνε καλά!Ενα μεγάλο μπράβο και απο εμένα που δεν σε εχει πάρει απο κάτω κ την έχεις ρίξει εσυ νοκ αοουτ την αρρώστια!Να χαίρεσαι το παιδάκι σας, κ ο Θεούλης να σας έχει καλά!!
Ο Θεός μαζί σας πάντα να σας δυναμώνει. Μπράβο σου!!
Ektos apo to kouragio soy kai tin kalosyni sou me entypwsiase posses manoules einai omoiopathouses!!!! Kai ta exoun kataferei kai aftes opws esy! Ena MPRAVO se oles ... mas dinete mathimata zwis!!! As ektimisoume epitelous tin idia tin zwi mesa apo apla, ousiwdi pragmata ki oxi apo to perytiligma! Na eiste oles kala kai eftyxismenes me tis oikogeneies sas!!!!
Σε θαυμάζω. Τίποτε άλλο....
Εχω την μαμα μου με σκληρυνση κατα πλακας και ειναι η καλυτερη γιαγια για την κορη μου. Ιωαννα μου μονο χαρες απο δω και περα για σενα και για ολες τις συμπασχουσες μανουλες...Και οντως η εγκυμοσυνη οταν εχεις σκληρυνση κανει πολυ καλο!
Κοριτσάκι μου σε καταλαβαίνω απόλυτα! Πάσχω και εγώ από ΣΚΠ. Αυτό να φοβάται εσένα και όχι εσύ αυτό. Τουλάχιστον εγώ αυτό κάνω.Και όσο για την καλή ψυχολογία κοιτώντας τα μάτια του παιδιού σου τα ξεπερνάς όλα. Μπράβο για την δύναμη σου.. και να χαίρεσαι το μικρο σου αγγελούδι!!!!
σας ευχαριστω τοσο πολυ για τα καλα σας λογια... μαρουλιτα πες στην φιλη σου να βαλει αμεσως μπροστα για παιδακι δεν εχει ιδεα ποσο καλο θα της κανει η εγκυμοσυνη ...ειστε ολες πολυ γλυκιες να ειστε καλα
Να είσαι πάντα καλά και εσυ και το παιδάκι σου, και να κάνεις και πολλά ακόμα να τα χαρείς. Η μαμα μου είχε σκπ και πραγματικά είναι μάθημά ζωής το πως το αντιμετώπιζε. Να είσαι πηγή δύναμης και εμπνευσης για το παιδί σου.
Ιωαννα μου πολλες ευχες και απο μενα! Να σου ζησει! Συμπασχουσα κι εγω με σκληρυνση και με 2 υπεροχα αγγελουδια που μου εχουν μεταμορφωσει τη ζωη! Ειμαι καλα και ειμαι δυνατη πρωτα απ ολα γι αυτα τα δυο αγορακια. Η καλυτερη θεραπεια για μενα ειναι η αγκαλια τους και το χαμογελο τους! Χθες μαλιστα ο μεγαλος μου ο γιος μου ειπε: ''Eισαι η καλυτερη μαμα του κοσμου!!!!'' Να εισαι παντα καλα και να της χαρισεις πολλα αδελφακια. Να προσεχουμε τους εαυτους μας και τα παιδακια μας!
Μπράβο να σου ζήσει και να είσαι πάντα δυνατή!!! να χαρείτε με τον αγαπημένο σου κάθε στιγμή του παιδιού σας !!!!
mprabo koykla moy na soy dinei panta o theos dynamh kai koyragio kai na xairese thn oikogeneia soy eisai axia kai oti kai na pw einai ligo
σε καταλαβαινω απολυτα γιατι εχω κ εγω σκπ .Εγω πηρα το ρισκο και για δυο χρόνια δεν πήρα θεραπεία για να κάνω παιδί.Έκανα δίδυμα με κίνδυνο πάντα της ζωησ μου αλλά η παναγια είναι μεγάλη και σε μια στεναχώρια σου δίνει και μια χαρά.Στην περίπτωση μου μου έδωσε δυο χαρές,δύο υπέροχα παιδακια.Σε όλες αυτές τις κοπέλες που προσπαθουν για παιδι τους ευχομαι να είναι δυνατές κ να μην το βάζουν κάτω.Τα προβληματα υγείας είναι οι πιο δύσκολες καταστάσεις ,μην αγχωνεσται για τίποτα αλλο
συνχαρητηρια κουκλα μου να σου ζησει και μονο χαρες μονο σε περιμενουν απο δω και περα.........
ena megalo mprabo,mono auto exw na pw.mia polu kalh filh pasxei apo sklhrunsh kata plakas kai den to apofasizei na kanei paidaki,parolo pou to 8elei paaaaaaaaaaaaaaaaaaaaara polu.elpizw kai euxomai na diabasei thn istoria sou,kai poios 3erei,isws alla3ei gnwmh!!!!!
Ιωαννα σου ευχομαι οτι καλυτερο. Πασχω και εγω απο σκληρυνση κατα πλακας εδω και 10 χρονια. Τωρα περιμενω σε 2 μηνες να παρω στα χερια μου το πρωτο μου παιδακι. Θελει πολυ δυναμη και κουραγιο και φυσικα να εχεις ανθρωπους διπλα σου που το αξιζουν και που στα δυσκολα ξερεις οτι ειναι το στηριγμα σου.
Μπράβο σου! Το ζούμε στην οικογένεια και το ξέρω κακά!
na soy zhsei h mpempa soy. σου ευχομαι τα καλυτερα και για τους 3 σας οσο για την τελευται σου φραση τινα πω? μακαρινα την εχουμε παντα ολοι στο μυαλο μας
ιωαννακι μου γλυκοοοοοοοοοοοο!!!!!ειμαστε κοντα σου κ σαγαπαμε πολυ!!!