Βασανίζομαι από τύψεις που την αφήνω τόσο μωρό…
Μανούλες,
πείτε μου ότι με νιώθετε… τελειώνει η άδειά μου την άλλη εβδομάδα και η μπέμπα είναι ακόμα τοοοοοοοοσο μικρή. Είναι το πρώτο μου παιδάκι, το ξέρω ότι μπορεί να υπερβάλλω, αλλα δε μπορώ να το διαχειριστώ.
Με το θηλασμό τί κανουμε; Εγώ θα φεύγω στις 7,30 και θα γυρνάω 3,30… δεν είναι άπειρες οι ώρες; Κι αν νιώσει ότι την παρατάω;
Θα την φροντίζουν οι γιαγιάδες της εναλλάξ, γιατί με τον άνδρα μου έχουμε ίδιο ωράριο.
Πελάγωσα, κλαίω ασταμάτητα, έχασα τον ύπνο μου!
Μια υπερβολική μωρομανούλα!
Δεν ξέρω πόσο είναι το μωράκι σου αλλά να μην έχεις τύψεις. Δεν πηγαίνουμε για δουλειά για πλάκα. Εγώ άφησα τη μικρή μου στο χρόνο. Την άφηνα στις 07.00 και επέστρεφα στις 16.45. Προσαρμόστηκε γρήγορα σε αυτά τα ωράρια. Απλά θήλαζε πριν φύγω και ξανά θήλαζε όταν επέστρεφα. Το μόνο που δεν έκανα, επειδή δεν ήθελα να το κάνω, ήταν να βγάζω γάλα με το θήλαστρο. Είπα ότι αν δεν τα καταφέρουμε, θα από θηλάσει νωρίτερα. Τελικά θήλασε μέχρι τα τρία της. Εξαρτάται βέβαια πάντα και τι μωράκι έχεις. Εγώ στάθηκα πολύ τυχερή.