Θέλω τόσο πολύ να του χαρίσω ένα παιδάκι!
Θέλω τόσο πολύ να του χαρίσω ένα παιδάκι!
μαμά Ντίνα
Διαβάζοντας το γράμμα της μαμάς Δέσποινας, πήρα το θάρρος να σας γράψω κι εγώ την δική μου ιστορία…
Πρίν 10 χρόνια, μαθήτρια τότε στην πρώτη Λυκείου, εχω κατι πονους χαμηλα και παω σε ένα εφημερευον νοσοκομειο, μου κανουν εξετασεις αιματος και περιμενω τις απαντησεις. Βγαινει ο γιατρος και με ρωτάει «Είναι μαζι σου κάποιος ενηλικος;«
Του απαντω «Ναι, το αγορι μου«
Μπαινουμε μεσα και μου λεει πως ειμαι εγκυος.
Του απαντω «Μα πως γινεται; Ειχα περιοδο πριν 10 μερες..!«
Την επομενη μερα παιρνω τηλεφωνο τον γυναικολογο και μου λεει «Ελα από εδώ«
Παω, κανουμε β-χοριακη, κανουμε και υπερηχο για σιγουρια και μου λεει πως ημουν 14 εβδομαδων και κατι μερες εγκυος. Εγω δεν ειχα καταλαβει ολους αυτους τους μηνες τιποτα..! Να μην σας τα πολυλογω, τον Ιουλιο του 2002 φερνω στον κοσμο το μικρο μου αγγελουδι, τον ΑΓΓΕΛΑΚΟ ΜΟΥ.
Μετα από δεκα μηνες χωριζω και μενω με ένα παιδι μονη μου, χωρις βοηθεια από κανεναν, ουτε από την ιδια μου την οικογενεια. Και εχω να φροντισω παιδι και σπιτι που σημαινει ότι επρεπε και να δουλευω για να μπορω να τα κανω όλα αυτά, αλλα ειχα και το σχολειο μου. Γιατι ειχα ονειρα να γινω δικηγορος…
Τελειωνω το Λυκειο με 18,7 και αποφασιζω πως δεν θα δωσω πανελληνιες γιατι θελω να φροντιζω εγω το παιδι μου.
Και τα χρονια περασαν…
Πριν 3 χρονια μεσω του facebook γνωριζω τον τωρινο μου συζυγο – φυλακα αγγελο μου… Μεχρι τοτε ουτε γαμους σκεφτομουν, ουτε παιδια, αν και τα λατρευω… Ηδη ειχα ένα διαζυγιο και δεν ηθελα να αποκτησω αργοτερα και άλλο… Ομως καθως περνουσε ο καιρος, με εκανε να αλλαξω γνωμη για τα παντα.
Και εκει ξεκινανε όλα.. Και αρχίσαμε τις προσπαθειες. Αλλα ματαια, τιποτα… Η σκεψη μου ηταν πως εγω εχω παιδι, ο αντρας μου όμως που θελει τοσο ένα παιδακι; Οποτε σκεφτομαι να τον αφησω να προχωρησει… Εκεινος ουτε κατά διανοια…
Κάθε μηνα εγω ειχα και καποιες μερες καθηστερηση, η χαρα στα ματια και των δυο μας μεγαλη. Καναμε τεστ και οι απαντησεις παντα αρνητικες. Η απογοητευση στα ματια και των δυο μας ακομα πιο μεγαλη…
Μετα από συζητηση αποφασιζουμε να κανουμε εξετασεις από κοινου και αν δεν μπορουμε φυσιολογικα να προχωρησουμε σε εξωσωματικη. Και αν δεν πετυχει και αυτή να προχωρησουμε σε υιοθεσια. Και αν δεν τα καταφερουμε και εκει μου λεει «Μην στεναχωριεσαι, εμεις εξαλλου εχουμε παιδι. ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΑΚΟ..!«
Μετα από όλα αυτά καταλαβα ποσο πολύ αγαπω τον αντρα μου και πως είναι ο φυλακας αγγελος μου. Με το νέο ετος ξεκιναμε και τις εξετασεις. Μακαρι όλα να πανε καλα και να μπορεσουμε να εχουμε ένα παιδακι ακομα στην οικογενεια μας..!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Θα συμφωνήσω κι εγώ με την άλλη Ιωάννα και τη Στέβι. Ξεχάστε το, χαλαρώστε, απολαύστε τη ζωή σας και θα έρθει! Από τη στιγμή που παντρευτήκαμε και για 2 1/2 χρόνια προσπαθούσαμε με τον άνδρα μου - αυτός ήταν πιο χαλαρός, εγώ αγχωνόμουν συνέχεια έχοντας κι όλους τους γνωστούς και συγγενείς να με ρωτάνε κάθε τρείς και λίγο "άντε, κανένα παιδάκι;". Μετά από 2 1/2 χρόνια ξύπνησα ένα πρωί και είπα στον εαυτό μου "τέλος, δεν αγχώνομαι, δε με νοιάζει, ό,τι θέλει ο Θεός!". Σε 3 εβδομάδες είχα θετικό τεστ εγκυμοσύνης...!!
μαμα Ντινα Καλησπερα!κατ αρχην ηθελα να σου πω συγχαρητηρια που τα καταφερες με το μικρουλη σου ολομοναχη και σε τοσο μικρη ηλικια.δεν καταλαβα ομως γιατι εχεις αγχωθει τοσο και σκεφτοσουν να αφησεις τον συντροφο σου,αφου εχεις ενα παιδακι σημαινει πως εισαι υγιης και το γεγονος οτι δεν εχετε αποκτησει ακομα παιδακι μαζι με το συντροφο σου ισως να ειναι θεμα αγχους η απλα να μην ετυχε ακομα!περνα καλα με τον αντρουλη σου και καποια σιγμη θα ερθει και αυτο!!!!εγω προσπαθουσα 7 μηνες με τον αντρουλη μου στο τελος ειχα κουραστει και απογοητευει μεχρι που ειπα ΤΕΛΟΣ γραφτηκα γυμναστηριο εψαχνα για δουλεια(γιατι στο μεταξυ ειχα μεινει ανεργη)και περναγα καλα με τον αντρουλη μου! το θεμα παιδιου δεν υπηρχε Ε αυτο ηταν τον ιδιο μηνα κιολας εμεινα εγκυος!!!!!!!
μεσα απο την καρδια μου σου ευχομαι να σου ερθουν ολα οπως τα περιμενεις!ακου τι σου λεει η φιλη απο πανω Ιωαννα,εχει δικιο,να μην σου γραψω παλι τα ιδια!φιλια!
Σου εύχομαι όλα να πάνε καλά αν και είμαι σίγουρη πως μέχρι το τέλος του χρόνου θα είσαι ήδη εγκυος και δεν θα χρειαστεί να μπείτε στη διαδικασία των εξετάσεων. Με τον άντρα μου προσπαθούσαμε 1 χρόνο και τίποτα...ώσπου...είπαμε να ξεκινήσουμε τις εξετάσεις... Τον επόμενο μήνα είχα καθυστέρηση.Τώρα είμαι 5 1/2 μηνών έγκυος και περιμένουμε το μπουμπουκάκι μας!!!! Το άγχος είναι ο χειρότερος εχθρός για την σύλληψη πίστεψέ με! Χαλαρώστε και οι δύο και όλα θα γίνουν!
Σου εύχομαι όλα να έρθουν όπως τα θες και να κάνεις και άλλο παιδάκι... και να μην ξεχνάς πως έχεις έναν άνθρωπο που άπο ότι φένεται λατρεύει και εσένα και το παιδάκι σου... να είσαι δυνατή όπως ήσουν μέχρι τώρα στην ζωή σου και θα δείς όλα θα έρθουν όπως πρέπει