Το πιο δυνατό κοριτσάκι όλου του κόσμου!

Το πιο δυνατό κοριτσάκι όλου του κόσμου!

μαμά Ράνια

Αγαπητές μανούλες γεια σας. Ονομάζομαι Ρανια και αποφάσισα να γράψω και εγώ την δική μου ιστορία που αφορά το πιο δυνατό κοριτσάκι όλου του κόσμου, την 3,5 μηνών κορούλα μου.

Όλα ξεκίνησαν απ΄ όταν έμεινα έγκυος. Μια απίστευτα δύσκολη εγκυμοσύνη με πολλά νοσοκομεία, αιμορραγίες και πιστέψτε με και πολλά άλλα!! Είμαι από επαρχια και ο γιατρός που επέλεξα θεωρείται στην περιοχή μας ένας από τους καλύτερους. Όλα κυλούσαν καλά ως τον 7ο μήνα όπου ξαφνικά σταμάτησα να ακούω την μικρή. Ενημέρωσα τον γιατρό μου και με έστειλε να κάνω καρδιοτοκογραφημα το οποίο έμοιαζε… σιωπηρό. Κατευθείαν ο γιατρός, μου ξεκίνησε τις ενέσεις για τους πνεύμονες του παιδιού και μου πρότεινε κάθε 2 ημέρες να κάνω καρδιοτοκογραφημα. Επίσης με έστειλε σε έναν γιατρό για να κάνω doppler.

Πίστευε ότι κάτι συνέβαινε με τον λώρο. Δεν ήταν αυτό. Είχα υψηλή ρήξη.

Όταν πλέον είδε ότι ο λώρος ήταν φυσιολογικός σταμάτησε να δίνει σημασία στα λεγόμενά μου.

Του έλεγα «Γιατρέ μου κάτι δεν πάει καλά. Φοβάμαι, συνεχίζω να μην την ακούω«. Και μου απαντούσε «Είναι η ιδέα σου«

Τον ρωτούσα πάλι «Γιατρέ μου, έχω κάτι περίεργα υγρά και 2 σημάδια ανάμεσα στα πόδια μου σαν κάψιμο. Μήπως συμβαίνει κάτι;;«

Και μου απαντούσε «Όχι Ρανια, είναι υγρά της εγκυμοσύνης. Δεν είναι τίποτα«

Και δεν με έβαζε καν στον υπέρηχο. Είχα ένα άσχημο προαίσθημα και του ζητούσα να γεννήσω. Αλλά μου αρνιόταν.

Και όμως είχα δίκιο. Στις 7 Μαΐου πήγα στην κλινική με απίστευτους πόνους. Μόλις είχα μπει στον 8ο μήνα.

Στην κλινική διαπιστώθηκε από μία μαία ότι έχω διαστολή 10!!

Μου είπε επί λέξη «Κορίτσι μου, αν δεν είχες κάνει περίδεση, θα σου έπεφτε το παιδί μες την λεκάνη«

Ειδοποίησαν τον γιατρό μου στη 1:30 το βράδυ και ήρθε την επόμενη μέρα στις 3 το μεσημέρι και αυτό επειδή αγανάκτησαν ο άντρας και η μητέρα μου και έκαναν μεγάλη φασαρία. Όταν επιτέλους ήρθε και με έβαλε στο μηχάνημα, έχασε  το χρώμα του. Μου είπε ότι ο σάκος ήταν τελείως άδειος και οτι έπρεπε να γίνει καισαρική. Δεν με έβαλε στις 3 το μεσημέρι, αλλά περίμενε να φθάσει 10 και 30 το βράδυ. Γέννησα με επισκληριδιο  και δεν θα ξεχάσω ότι το ζουζούνι μου βγήκε μαύρο.

Την μετάφεραν την ίδια στιγμή σε μονάδα. Ο άντρας μου -και τον ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό- ζήτησε να μην μου πουν την σοβαρότητα της κατάστασης.

Όταν την επόμενη μέρα την διασωλήνωσαν, τηλεφώνησα στην μονάδα και μου είπαν τι συνέβαινε.

«Κυρία Π… πρέπει να σας ενημερώσουμε ότι το μωράκι σας είναι βαρύ περιστατικό«

Όταν εγώ άρχισα τις ερωτήσεις (γιατί γνωρίζω μιας και ανήκω και εγώ στο επάγγελμα) μου είπαν ότι πίστευαν ότι δεν θα αντέξει πάνω από 5 ημέρες. Η καρδιά μου έγινε κομμάτια. Προσευχήθηκα στην Παναγία, την έταξα να πάρει το όνομα της και ορκίστηκα να μην κάνω μήνυση, φτάνει να είναι γερή. Όταν την επόμενη μέρα βγήκα από την κλινική κατευθείαν πήγα να την δω.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι φθάνοντας στην ΜΕΝ άκουσα και αναγνώρισα το κλάμα της. Μπαίνοντας την πλησίασα και της είπα «Αγάπη μου, ο μπαμπάς και η μαμά είμαστε. Δεν θα σε αφήσουμε ποτέ μόνη σου. Θέλω να ξέρεις ότι είμαστε πολύ περήφανοι για σένα και ότι θα γίνεις καλά γιατί 1ον σε προστατεύει η Παναγία, 2ον γιατί είσαι το πιο δυνατό κοριτσάκι όλου του κόσμου και 3ον γιατί έτσι το θέλει η μαμά σου‘

Οι γιατροί μας ενημέρωσαν ότι στη μικρή, επειδή ο σάκος είχε υποστεί υψηλή ρήξη, προκλήθηκε μικροβιακή μηνιγγίτιδα. Μας ενημέρωσαν ότι υπήρχε το ενδεχόμενο να μην ακούει, να μην βλέπει και να υπάρξει κάποιο πρόβλημα στον εγκέφαλο. Εγώ απλά απάντησα ότι θα γίνει καλά. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην κλάψω γιατί ήμουν υποχρεωμένη να είμαι δυνατή για την μικρή μου πριγκίπισσα. Και όση δύναμη δεν είχα να την αντλήσω από το υπέροχο προσωπάκι της.

Μείναμε στην μονάδα 28 ημέρες. Κάναμε όλες τις απαραίτητες εξετάσεις και η μικρή μας είναι γερή και δυνατή. Όσο για τον γιατρό μου δεν μου είχε κόψει την περίδεση και μου είχε δημιουργήσει μικρόβιο και χρειάστηκα καθαρισμό. Και να μην ξεχάσω να σας πω ότι με παρακαλούσε να μην του κάνω μήνυση. Και όπως μου είπαν οι υπόλοιποι γιατροί, αν γεννούσα 1 ημέρα αργότερα, θα είχα πεθάνει.

Απλά δεν μπορώ να καταλάβω πως αγνοεί αυτό το οποίο έχει ορκισθεί να προστατεύει…

Θα χρωστάω αιώνια  ευγνωμοσύνη στους γιατρούς της μονάδας που σώσανε το κοριτσάκι μου. Και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους ήταν δίπλα μας. Στα δύσκολα φαίνεται ποιοι μας αγαπούν.

Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω το κοριτσάκι μου που εκτός από γονείς μας έκανε και καλύτερους ανθρώπους και που μας δίδαξε την έννοια της δύναμης.

Ελπίζω να μην σας κούρασα πολύ!! Εύχομαι σε όλες σας  τα μικρά σας να είναι πάντα γερά και καλότυχα!!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com