Πώς θα την αφήσω;
Υπάρχει ένα θέμα που με αγχώνει τις τελευταίες μέρες. Το είχα ακούσει και από άλλες μαμάδες, αλλά δεν το είχα επεξεργαστεί καλά. Τώρα όμως με βάρεσε κατακούτελα.
Πώς θα αφήσω την κόρη μου τόσες μέρες, όταν με το καλό πάω να γεννήσω;
Αυτό είναι κάτι που ζηλεύω σε άλλες χώρες με άλλα συστήματα. Έχω δει τόσα βίντεο στου Youtube που σκάει μύτη το αδερφάκι και βλέπει το μωρό λίγες μέρες μετά τη γέννησή του. Εδώ στην Ελλάδα τα παιδιά θεωρούνται τόσο μεγάλες πηγές μικροβίων που δεν τα αφήνουν να πλησιάσουν. Είναι σάμπως επιβεβαιωμένα όλοι οι συγγνείς και οι φίλοι που έρχονται στο μαιευτήριο πιο «ακίνδυνοι» για το νεογέννητο απ’ ότι ένα παιδί;
Στεναχωριέμαι, δεν σας το κρύβω. Σκέφτομαι ότι θα της λείψω πολύ και ότι όσο και να προσπαθήσουν να της εξηγήσουν ότι σύντομα θα είμαι κοντά της, δεν θα παρηγορηθεί. Αφήστε που τελικά θα σκάσω μύτη και με το νέο μέλος και ξέρω εγώ… Μήπως της κακοφανεί υπερβολικά πολύ;
Η σκέψη του να έρθει να με δει στο μαιευτήριο και εγώ να βγω έξω να τη συναντήσω επίσης δεν μου αρέσει. Γιατί μετά θα πρέπει να τη δω να φεύγει και να την ακούσω να με φωνάζει με λαχτάρα και πόνο.
Όπως και να ‘χει, δεν υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω… Θα το ζήσουμε και αυτό όπως τόσες και τόσες οικογένειες κάθε μέρα!
Απλά… να… θα μου λείψει! Και ναι, θα ήθελα πολύ να είναι από τους πρώτους ανθρώπους που θα δει τον αδερφό της! Το νινί που με τόση λαχτάρα περιμένει!
Περασαν κι ολας 2 χρονια που γεννησα τη δευτερη κορουλα μου. Η πρωτη ηταν τοτε 4,5 ετων προετημασμενη για τη γεννα τη περναμε στο γιατρο της εξηγουσαμε κ ειναι κ ενα παιδι πολυ κοινωνικο κ καθολου κολλημενο πανω μου,κι ομως ακομη κ τωρα αν την ρωτησουν να κανει κι αλλο παιδακι η μαμα?Η απαντηση ειναι οχι θα μεινει παλι στη κλινικη!!!!Το παραξενο ειναι οτι ερχοταν καθε μερα τη κερνουσαμε παγωτο επαιζε στο παιδοτοπο της κλινικης της δειχναμε τις φωτο του μωρου κι εδειχνε χαρουμενη..τι εφταιξε κ ακομη το θυμαται τοσο αρνητικα..δεν εκλαιγε δεν αντιδρουσε παντως της εμεινε κακη αναμνηση..
αυτο ηταν το πιο δυσκολο κομματι της γεννας μου και δεν το λεω με καμια υπερβολη δεν θα σου χαιδεψω τα αυτια θα σου πως αν και ερχοταν και μας επισκεπτοταν για αρκετες ωρες και καθημερινα (στην επαρχια τα πραγματα ειναι πιο χαλαρα)ο αποχωρησμος ηταν ο χειροτερος... ενα πραγμα θα σου πω αν μπορεσω να σε ηρεμησω λιγο ολο αυτο θα τελειωσει πολυ γρηγορα και θα ειστε και παλι ολοι μαζι και +1 στο σπιτι σας!!!με το καλο να ερθει το νεο μελος και καλη δυναμη στο να βρειτε μετα τις ισοροπιες σας!
Είναι ένα θεματακι, αλλά οχι τόσο μεγάλο όσο πιστεύουν κάποιες μαμάδες!! Τα παιδιά προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες κ καλό είναι να τα έχουμε προετοιμασμενα γι'αυτο. Η κόρη μου ήταν η πρώτη που είδε την μπέμπα μας όταν την έδειξαν στους συγγενείς μετά τη γέννα κ η πρώτη που της χαιδεψε το χεράκι!! Κ ήταν σαν να ζούσε μια ζωή μαζί της.....κι ακομ έτσι είναι! Δεν θέλει υπερβολές για 5 μέρες που θα αποχωριστειτε!!! Το παιδί δεν είναι κολλημένο πάνω μας....εμείς νομίζουμε οτι δεν περνάει καλά μακριά μας λόγω ανασφάλειας!!! Ξεπεραστε το!!! Κ εξάλλου υπάρχουν κ χειρότερα...σε λίγους μήνες τελειώνει η άδεια μου κ θα παω στη Ρόδο για δουλειά...με μια απο τις κόρες μου....την άλλη θα την δω σε πολύ περισσότερες απο 5 μέρες....
Δεν σου κρυβω οτι κ μονο που θυμαμαι την εικονα του μεγαλου μου γιου κλαιω.μεε πιασανε πονοι κ ηθελε ναρθει οπωσδηποτε στο νοσοκομειο δεν μπορουσαμε με τπτ να τον πεισουμε ηρθαν με τον παππου κ τη γιαγια κ φυγανε σε 1ωρα περιπου την επομενη μερα ρωτουσε γιατι δεν τον αφησανε να με δει εκλαιγα στο τηλ,την 2η μερα ηρθε κ βγηκα εξω εκλαιγα κ γω κ αυτος,οταν εφυγε του δωσαμε το δωρο που εφερε ο αδερφος του κ κοιμοτανε με αυτο μεχρι που γυρισαμε σπιτι ημουν κ γω καλυτερα αφου κ αυτος ηταν ηρεμος.ηταν 2,5 χρονων αλλα περασε κ αυτο.μπορει να ζοριστεις 1η μερα αλλα μετα ολα θα ναι καλα!με το καλο να τον υποδεχτεις!