Μαμά στα 17!
Η ιστορία της Μικαέλλας
Ανακάλυψα το eimaimama και αφού είδα όλες τις ιστορίες, είπα να γράψω και εγώ τη δική μου εμπειρία, μιας και έγινα μαμά στα 17…
Δεν ήμουν καν 17 όταν έμαθα ότι είμαι έγκυος και φυσικά… έπαθα σοκ! Σκεφτόμουν ότι το τεστ ήταν λάθος, έτσι αποφάσισα να πάω σε μια γυναικολόγο. Και μου το επιβεβαίωσε! Ο μεγαλύτερός μου φόβος έγινε πραγματικοτητα.
«Κατι τώρα; Πώς το λέμε στους δικούς μου;»
Όπως είναι φυσικό, δεν περίμεναν να γίνω μαμά τόσο μικρή, ούτε και να σταματήσω το σχολείο μου. Άλλα σχέδια είχαν για μένα. Να μην τα πολυλογώ, με τις πολλές αντιρρήσεις στην αρχή, κατάφεραν τελικά να συνειδητοποιήσουν ότι θα γίνουν παππούδες, πριν καλά καλά κλείσουν τα σαράντα.
Ο πρώτος υπέρηχος ήταν για μένα υπέροχος. Με το που άκουσα την καρδούλα του μπέμπη μου, έβαλα τα κλάματα. Αθόρυβα!
Περνούσε ο καιρος και η εγκυμοσύνη προχωρούσε ομαλά, περίμενα πως και πως την πιθανή ημερομηνία τοκετού στις 27 Μαίου 2012… Στον έβδομο μήνα άρχισαν οι συσπάσεις και ο γιατρός μου είπε να αρχίσω να το μαγνήσιο. Με τόσο μαγνήσιο (6 χάπια την ημέρα για μία εβδομάδα και αργότερα τρία την εβδομάδα μέχρι να μπω στο μήνα μου, αν και δεν το τήρησα), ήξερα ότι δεν θα γεννήσω σύντομα!
Οι μέρες περνούσαν, μπήκα στο μήνα μου, χωρίς κανένα ίχνος επερχόμενης γέννας!
Η πιθανή μου ημερομηνία είχε φτάσει και εγώ κόντευα να σκάσω. Ήμουν πρησμένη, αλλά ευτυχώς είχα βάλει μόνο 10 κιλά. Πήγα για την καθιερωμένη επίσκεψη στο νοσοκομείο της Καβάλας στο γιατρό μου με παρακολουθούσε και αφού με έβαλαν σε καρδιοτοκογράφο και με εξέτασαν, μου είπαν πως ακόμη έχω μόνο διαστολή δύο και το μωρό είναι πολύ ψηλά, κάτι που έδειχνε πως ο μπεμπάκος μου δεν είχε σκοπό να γεννηθεί. Ε, αφού με έστειλαν σπίτι μου το απόγευμα της 27ης Μαίου -Κυριακή μάλιστα- θα ξαναπήγαινα για επανεξέταση δύο μέρες μετά. Αλλά ο γιατρός μου, οικογενειακός φίλος, επικοινώνησε με τη μαμά μου και της είπε ότι θα ήταν καλύτερα να κάνουμε καισαρική, γιατί υπήρχε περίπτωση να μην αντέξω τους πόνους.
Εγώ είχα ψιλοφοβηθεί τις τελευταίες μέρες και σκέφτηκα ότι η καισαρική θα ήταν εύκολη λύση.
Αφού κάναμε εισαγωγή Δευτέρα απόγευμα, το ίδιο βράδυ άρχισα να έχω λίγη αιμορραγία. Είπα «Ωπ, εδώ είμαστε! Θα γεννήσω φυσιολογικά και δεν θα έχω κανέναν μαζί μου!»
Ευτυχώς δεν ήταν τίποτα…
Το επόμενο πρωί και μετά από ένα βράδυ ξάγρυπνη, άρχισαν να με ετοιμάζουν για το χειρουργείο. Με όλο το σόι μαζεμένο και το δικό μου και του άντρα μου, μπήκα στο χειρουργείο. Λόγω ηλικίας, όλοι προσπαθούσαν να με κάνουν να νιώσω σαν στο σπίτι μου. Και έτσι έγινε. Μετά από 20 λεπτά στο χειρουργείο, με συζητήσεις και γέλια, άκουσα το κλάμα του μικρού μου. Τον πήραν, τον τύλιξαν και μου τον έφεραν. Μέσα στη ζαλάδα μου άκουσα μια μαία να μου λέει ότι το μωρό είναι σίγουρα τέσσερα κιλά!
Αφού γύρισα στο δωμάτιο και κοιμήθηκα 2 ώρες, περίμενα πως και πως να μου φέρουν το μωρό μου! Άρχισαν και οι πόνοι μόλις πέρασε και η νάρκωση και η μόνη μου παρηγοριά ήταν αυτός! Το μωρό μου!
Τελικά τον πήρα αγκαλιά 9 ώρες μετά και ένιωσα τα πάντα!
«3.950 και 55 εκατοστά παίδαρος!», μου είπε η μαμά μου.
Εκείνη τη στιγμή ήμουν η πιο ευτυχισμένη κοπέλα στον κόσμο..! Ακόμα και τώρα το ίδιο νιώθω! Είμαι εξαρτημένη από το γιο μου και όπως μου ειπαν και οι μαίες «Πρέπει να είσαι περήφανη που πήρες αυτή την απόφαση!»
Βέβαια, αν κάνω και δεύτερο παιδί, θα προσπαθήσω να γεννήσω φυσιολογικά!
Παρ’ όλο που δεν κατάφερα να δώσω εξετάσεις και να τελειώσω το Λύκειο, δεν έχω πρόβλημα. Το έχω ήδη δρομολογήσει και αυτό. Δεν θα άλλαζα για τίποτε στον κόσμο αυτή την απόφασή μου και λατρεύω το μωρό μου όσο τίποτε άλλο στον κόσμο! Τώρα μάλιστα κατάλαβα πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της μαμάς που ακόμα και εγώ η ίδια δεν την άντεχα μέχρι πριν λίγους μήνες!
Άλλωστε… θα μεγαλώσουμε μαζί!!
Μικαέλλα
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
δεν υπαρχει μεγαλυτερο δωρο απο ενα μωρο..ακομη σπουδαζα οταν το τεστ βγηκε θετικο..τωρα 7 χρονια μετα δεν υπαρχει τιποτα καλυτερο στην ζωη μου!
Εγώ την ημέρα που είχα τα γενεθλια μου(18) έκανα το τεστ όπου ηταν κ θετικό!!!Υπάρχει καλύτερο δώρο απο αυτο;;κ εγώ γέννησα με καισαρική αλλα όλα καλά!!Τώρα ο πρίγκιπας μου είναι 10 χρονων κ έχω κ μια πριγκίπισσα 4 χρονων!!!Έχουμε μια καταπληκτικη οικογένεια που όλοι θα ζήλευαν!!!! Υ.Γ.Τοτε όλοι μας λυποντουσταν,πως θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε!!!Όμως ο Θεός είναι μεγάλος κ αν υπάρχει αγάπη κ υπομονή όλα γίνονται!!!!!
Μικρή μαμά, welcome to our club! Εμείς (τέλος λυκείου κι οι 2, το 2004) ανακαλύψαμε ότι είμαι έγκυος!!! Δέκα χρόνια μετά, με μια κόρη 9,5 ετών και έναν μπομπιράκο 4μηνών, ζούμε έναν μεγάλο έρωτα!!! Δουλειά και σπουδές μαζί με οικογένεια, θέληση κι όρεξη να υπάρχει (με βοήθεια από τους δικούς μας φυσικά) κι όλα γίνονται. Πέρασα σε Τει με εργαστήρια και παρακολουθήσεις κι απουσίες 2 ώρες μακρυά απ το σπίτι μου, το έβαλα πείσμα όμως και αργά αλλά σταθερά, τελείωσα κι ορκίζομαι τον άλλο μήνα!!!! Πτυχιακή παρουσίασα 5 μέρες πριν γεννήσω και τα τελευταία δυο μαθήματα τα έδωσα 22 μέρες αφού γέννησα! Είμαι πια πεπεισμένη οτι οι μαμάδες όλα τα μπορούμε!! Να μας ζήσουν τα παιδάκια μας κι ας τα αποκτήσαμε στα 17, στα 27, στα 37,στα 47! Με αγάπη και σεβασμό ανάμεσα στο ζευγάρι και όρεξη για ζωή, γίνονται θαύματα!! Υγ το γέλιο το έχει η τρελογιαγιά (μαμά μου) που όταν βγαίνει για ψωνια-βόλτα με την κόρη μου, δε χορταίνει να ακούει από τους τριγύρω ''Σας είπε γιαγιά?!?! Μα είστε τόσο νέααααα!''. Άλλο που δε θέλει η τρελοπενηντάρα!!!
να σου ζηση το παιδακι σου, παρομια ιστορια με της κορης μου και αυτη ηταν 16 1/2 οταν μου ειπε οτι ειναι εγκυος. Εγω καθετη "δεν υπαρχει εκτρωση".Γεννησε στα 17 και κατι, ενα παιδαρο.ομολογω οτι εχω ξετρελλαθει απο τον πρωτο υπερυχο,αλλα και οταν τον ειδα τα ειδα ολα πραγματικα. απο 20 ημερων τον μεγαλωνα κατα αποκλιστικωτητα για να τελειωσει το σχολειο η κορη μου κ να προχωρισει σε σπουδες.Απο την πλευρα του πατερα του εγγονου μου, καμια βοηθεια ουτε οικονομικη ουτε πρακτικη. παρολαυτα τα καταφεραμε με την κορη μου και μεγαλωνουμε ενα υγειεστατο,πανεξυπνο και πανεμορφο παλιακαρακι.Ουταν λεει γιαγια χανομαι,το λατρευω το εγγονακι μου κ ειμαι περιφανη για την κορη μου που δε σκεφτηκε ουτε αυτη να σκοτωσει το παιδι της.Μπραβο σε ολες τις μπεμπομανουλες που σας λεω εγω.
29/5/2002 γέννησα τον γιο μου. Μπράβο για την απόφασή σου, θέλει κουράγιο να μεγαλώνεις παιδί τόσο νέα. Μην αφήσεις τις σπουδές σου. Τέλειωσε το Λύκειο και δώσε πανελλήνιες. Σπούδασε για σένα και τον γιο σου! πρέπει να πατάς γερά στα πόδια σου για χάρη του.
ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ!!!ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΜΕ ΣΕΝΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ....29/5/2012!!!!
Ηταν πολυ δυσκολη η αποφαση σου και σου αξιζουν πολλα πολλα συγχαρητηρια!!!!! Σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου τα καλυτερα και θα συμφωνησω με την προηγουμενη κοπελα να μην παρατησεις τις σπυδες σου, ολα γινονται! Φετοςτελειωνω το Πανεπιστημιο, το ξεκινησα με 2 μωρα. Ποτε δεν ειναι αργα να πραγματοποιησεις τα ονειρα σου!!!!! Σας φιλω!
Εγώ κοριτσάκι μου θα σε συμβουλευσω μόνο να μην αφήσεις πίσω τις σπουδές σου!να γίνεις ανεξάρτητη να βρεις δουλεια για να μην εξαρτάσαι από κανέναν. Μην το ξεχάσεις αυτό ποτέ!!! Να σου ζήσει!
ΑΧ ΝΑ ΣΟΥ ΖΕΙΣΕΙ Ο ΜΠΕΜΠΑΚΟΣ ΣΟΥ...........ΓΕΝΝΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ!!!!!!!!!!!!!! 29/5/12
Pera apo thn kaosarikh einai san na diabazw thn dikh mou istoria..16miso emeina egkuos k ligo meta ta 17 genhsa ton gio mou..!!!isxuei to oti megalwnoume mazi...!!k epishs oute exw teleiwsei to sxoleio..k mallon den problepetai..mou exei meinei mia taksh alla an den eixa thn piesh ap'tous gurw mou gi'auto to "xarti"(apoluthrio),den nomizw oti 8a me enoiaze k toso..
Σαν να διαβαζω για την ζωη μου....λιγο πριν 17 εμαθα οτι ειμαι εγκυος γεννησα με καισαρικη τελειωσα το λυκειο αλλα δεν εδωσα πανελληνιες γιατι ηθελε να ειμαι με τον γιο μου εγω σε ολα και οχι η γιαγια.....σημερα ειμαι 27 κ ο γιος μου 10 του χρονου δινω παννελληνιες για την νομικη....(κ λεω του χρονου γιατι απο φετος κανω προετοιμασια στο σπιτι μονη μου)....ειλικρινα σου ευχομαι ολα να πανε τελεια...και θα πανε....απολαυσε την καθε στιγμη το ταξιδι ειναι μαγικο με τις ευκολιες του κ τις δυσκολιες του ...και να ξερεις πως τωρα στο μονο που χρειαζεται να αποδικνυεις καθε μερα ειναι το μπεμπακι σου...κ μετα ολοι οι αλλοι...και αυτο ειναι το μαγικο να ακους το μπραβο απο το παιδι σου ....ολα να σου πανε καλα μεσα απο την καρδια μου.....
Συγχαρητηρια κοπελα μου για την αποφαση σου!θα μεγαλωσεις μαζι με το παιδακι σου κ θα ειστε σαν φιλαρακια αργοτερα.τα σχολια τυπου " να γινεις η εξαιρεση στον κανονα που χωριζουν πριν τα 25 η να μην αφησεις το παιδακι σου στους παππουδες", δεν ειναι ωραια γιατι ειναι λες κ της τονιζουμε οτι ξερεις..μπορει να το παθεις.κ εγω μικρη παντρευτηκα κ εκανα την κορουλα μου.ημουν 22!! Κ δεν το μετανιωσα ουτε μια στιγμη.κ δεν εχω χωρισει κ ουτε εχω αφησει το παιδι μου στους παππουδες της..πρεπει να δινουμε θαρρος στισ κοπελεσ κ ασ ειναι μικρεσ σε ηλικια,γιατι η εγκυμοσυνη δεν ειναι παιχνιδι. Μιλαμε για μια ζωη.κ παλι μπραβο σου!!
Κοπελα μου να σου ζησει ο γιος σου και να ειστε ολοι μαζι ευτυχισμενοι.Η αποφαση σου ηταν η πιο σωστη παρολο που εισαι μικρουλα.Και γω εκανα την κορη μου στα 18, τον γιο μου στα 21 και τωρα περιμενουμε το τριτο παιδακι μας(και γω και ο αντρας μου ειμαστε 26 χρονων)!!!!και μεις μικροι ξεκινησαμε αλλα ειμαστε πολυ ευτυχισμενοι και αγαπημενοι.Εμενα η μαμα μου με εκανε στα 40 της και να πω την αληθεια δεν την χαιρομαι οσο θα ηθελα γιατι τωρα ειναι καπως μεγαλη.Γι'αυτο ή μικρος μικρος παντρεψου ή....!!!!!
μπραβο συμπατριωτισσα για την αποφαση σου, το παιδι σου ειναι η μεγαλυτερη ευτυχια, ολα θα γινουν εισαι μικρουλα και ολα θα γινουν βεβαια απο οτι καταλαβα γιατι ειπες το σοι του αντρα μου εισαι τυχερη που το ηθελε και δεν σε πιεσε γιατι παιζει ρολο και ο συντροφος,ευχομαι να εχεις υγεια αγαπη και ο θεος να σας εχει καλα και να σου χαρισει ακι αλλα παιδακια.
Μπράβο σου που έκανες αυτη την επιλογη γιατι για μενα δεν ειναι μονο το σχολειο κ οι σπουδες αλλα κυριως οι εμπειριες που συλλέγεις πριν αποφασισεις να δημιουργησεις κατι οποως ειναι το παιδι κ η οικογενεια. Φυσικα δε σε εμποδιζει απαραιτητα το παιδι στην εξελιξη σου αλλα οσο να ναι για μενα το 17 ειναι μια παρα πολυ μκρη ηλικια για να παρεις τετοια αυθυνη, δεν εχεις χορτασει ανεμελια καλα καλα! Εγω το σκεφτομαι ετσι γιατι γεννησα στα 24 μισο και ενιωθα πραγματικα οτι ημουν στο οριο, σμφωνα με τα δικα μου μετρα κ σταθμα παντα. Να σου ζησει το μωρουλινι και σου ευχομαι οτι καλυτερο!
Πραγματικά πολύ γλυκιά η ιστορία σου!!!!Χίλια μπράβο κι από μένα για την απόφασή σου να κρατήσεις το μωράκι!!!!Μια χαρά θα τα καταφέρεις όλα!!!! Και θα σπουδάσεις και θα ταξιδέψεις,θα πας εκδρομές,διακοπές και πολλές βόλτες.Με την καλύτερη παρέα πια,το μωράκι σου και τον άντρα σου!!!! Βέβαια,εκτός από το μπράβο που είπαν όλοι για τους γονείς σου ( Αλήθεια,τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν,από το να το δεχτούν? Ίσως απλά να βοηθάνε λιγότερο,νομίζω. ), θέλω να πω ένα πολύ μεγάλο μπράβο και στον άντρα σου! Δε μας γράφεις και πολλά για αυτόν,όπως ποια είναι η ηλικία του και με τι ασχολείται,αλλά για να δεχτεί το μωρό,να σε στηρίζει τόσο πολύ και να είναι τόσο κοντά σας,σίγουρα του αξίζουν τα μπράβο!!!! Να περνάτε φανταστικά και να μας γράφεις τα νέα σας!!!!
να σου ζήσει ...κι εγώ εχω δυο κόρες 12 κ 10 ,είμαι 30 όλοι με περνουν για αδερφή ή για ξαδερφη τους,, στο σχολείο ιδιώς τα πρώτα χρόνια όταν άκουγαν οι δάσκαλοι που με έλεγαν μαμά τρελαίνονταν έίχε πλάκα....δεν το μετάνιωσα ουτε για μια στιγμή ποτέ ,,θα εχεις κάποιες δυσκολίες κάποιες στιγμές αλλά αν εχεις δίπλα σου την οικογενειά σου μη φοβάσαι τίποτα....να πω ένα ευχαριστώ στον άντρα μου που αν και ξεκινήσαμε λίγο γρήγορα την κοινή μας ζωή είμαστε 12 χρόνια τρελά ερωτευμένοι καλύτερα απο ότι 'ημασταν τότε...ευχομαι να πάνε όλα καλά και να κάνεις κι αδερφάκι στον γιοκα σου
συγχαρητηρια για την αποφαση σου να κρατησεις το παιδακι σου κ για το οτι εισαι τοσο συνειδητοποιημενη μανουλα..ευχομαι να σου πανε ολα τελεια,να ζησετε οι τρεις σας πολυ πολυ ευτυχισμενοι κ οταν θελησετε να κανετε κ αλλο παιδακι. παντως ακομα μπορεις να πραγματοποιησεις τα ονειρα σου,για σπουδες πχ,αλλα κ να συνεχισεις να βγαινεις,να διασκεδαζεις,οπως κ πριν(εε περιπου οπως πριν,το ιδιο δε γινεται!),απλα τωρα θα υπαρχει κ ενα γλυκο ζουζουνι να συμπληρωνει την εικονα. κ εγω εγινα σχετικα μικρη μανουλα,αλλα κ μεταπτυχιακο εκανα κ εξω εβγαινα με τον αντρα που κ εκδρομες πηγαινουμε πολλες,συνηθως μαζι με το μωρο. κ παλι μπραβο για το θαρρος σου:) ενα γλυκο φιλακι μικρουλα κ γλυκια μαμα:)
Να είναι γερός και τυχερός ο γιος σου και να είστε καλά κι οι γονείς του να τον δείτε όπως επιθυμείτε!!! Με την μητέρα μου έχουμε μόνο 20 χρόνια διαφορά και μου αρέσει πολύ που μπορούμε και μιλάμε σαν φίλες. Την καλύτερη δουλειά έκανες που γέννησες το παιδάκι σου, όλα τα άλλα θα γίνουν με τη σειρά τους. Πάνω απ'όλα το μωρό!!!
Γεια σου κοπελα μου πολυ ωραια η ιστορια σου.Εγω εκανα το πρωτο μου παιδι στα 18 και το δευερο στα 21 και ειμαι η πιο ευτιχισμενη μαμα του κοσμου.ο γιος μου τωρα ειναι 15 χρονων και μας περνανε για αδελφακια παω στο σχολειο του και οι καθηγητες δεν το πιστευουν πως ειμαι μαμα του.και εκεινος καμαρωνει που εχει μια τοσο νεα μαμα.σου ευχομαι οτι καλυτερο να εισαι πολυ πολυ ευτιχισμενη και να δεις τον γιοκα σου οπως ονειρευεσε
κοπελα μου να σου ζησει το αγγελουδι σου. συγχαρητηρια για την επιλογη σου εκανες το σωστο δεν σκοτωσες μια ψυχουλα με την δικαιολογια ειμαι μικρη. οταν εκανες αχαχ παλι μικρη εισουνα (χιχιχιχιχι) αλλα κανεις δεν ειπε κατι. αρα απο την στιγμη που ειχες σεξουαλικες επαφες μικρη λογικο να γινεις μικρη μανουλα. εγω γεννησα στα 27 μου και ο γιοκας μου ειναι τωρα 15 μηνων. αντε συντομα και στο δευτερο και κοριτσακι αυτη την φορα
Sixaritiria k na sou xisi o mpempos kala tha itan omos na teliosis to likio afou exis k tin voithia ton gonion psaxsto k gia nyxterino lykio
bravo s kala ekanes kai egw to idio ekana ekana sta 17 m tin korh m kai twra einai 12 xronwn tin vlepw kai tin kamarwnw kai sta 21 m ekana ton gio m meta einai oti pio spoudaio ekana sthn zwh m egina mama kai exw 2 uperoxa paidakia.......
Ράνια μου σ'ευχαριστώ πολύ! Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου!
Μπράβο κοπέλα μου, χίλια μπράβο! Δεν μπορώ να πω τπτ άλλο! Αλλά θα ήθελα να σχολιάσω το άσχημο στην λογική του "εξυπνάκια" γιατρού! "Είναι μικρή, δεν θα αντέξει στο πόνο, ας την βάλουμε για καισαρική". Ρε δεν πάμε καλά, καθόλου καλά! Θα μας τρελάνουν οι γιατροί! Και οικογενειακός φίλος? Μήπως να το ξανασκεφτείτε αν θα συνεχίσετε να τον έχετε φίλο? Αυτός στην κόρη του θα έκανε το ίδιο? Συγνώμη που είμαι τόσο απότομη αλλά μου φαίνεται πολύ τρελός λόγος για καισαρική.
Ευχαριστώ πάρα πολύ! Άσε ο γιατρός φοβητσιάρης ήταν γι'αυτό το πρότεινε!
Ένα μεγάλο μπράβο θα σου πω μόνο γιατί το αξίζεις!Δεν είναι πολλές οι κοπέλες που θα το έκαναν αυτό στην ηλικία σου. Σου εύχομαι να πραγματοποιήσεις όλα σου τα όνειρα από εδώ και πέρα :)
Σ'ευχαριστώ πολύ Ελευερία!! Πάρα πολύ! Κάτι τέτοια σχόλια είναι που με κάνουν πραγματικά περήφανη για την επιλογή μου!! Που ποτέ δεν θα άλλαζα!!! :)
Κορίτσι μου συγνώμη που θα το γράψω λίγο άγαρμπα, αλλά ειλικρινά χρειάζονται μεγάλα @@ για να πάρει ένα κορίτσι της ηλικίας σου την απόφαση να μεγαλώσει ένα παιδί, την ώρα που και η ίδια δεν έχει βγει ακόμη από την εφηβεία. Επίσης μεγάλα @@ πρέπει να έχουν και οι γονείς σου που σε στήριξαν σε αυτή σου την απόφαση, αφήνοντας στην άκρη το άγχος για τη σταδιοδρομία σου αλλά φυσικά και τα επικριτικά-κουτσομπολίστικα σχολία της μικρής κοινωνίας στην οποία ζεις. Να προσέχεις τον εαυτό σου και να τελειώσεις το σχολείο σου! Να είσαι καλά!
Άγαρμπα? Στα ίσια μίλησες και καλά έκανες! Έτσι ακριβώς είναι! Δεν τους ενδιέφερε από ένα σημείο και μετά τίποτα παρά μόνο εγώ και το πολυαναμενόμενο εγγονάκι που ήταν και αγόρι μέτα απο τις τρεις τους κόρες!!! Ευχαριστώ και πάλι για τις ευχές!
Είσαι πραγματικά μια πολύ μικρή μαμά!Χα χα εγώ στην ηλικία σου ήμουν στην κοσμάρα μου, δεν είχα ιδέα ποια είμαι και πού πάω και θα ήμουν το πλέον ανώριμο και ακατάλληλο άτομο να φέρει στον κόσμο ένα παιδί!Είναι ωραίο πράγμα όμως να έχει ένα παιδί νέους γονείς και να αμβλύνεται το χάσμα μεταξύ γονιού και παιδιού. Επίσης, πιστεύω πως είναι πολύ σημαντικό παράλληλα με τη μητρότητα να εξελίξεις τη ζωή σου και σε άλλους τομείς που σε ενδιαφέρουν και σε ενδιέφεραν από πριν. Δηλαδή εννοείται ότι θα δώσεις τη μεγαλύτερη βαρύτητα πρώτα απ'ολα στο παιδί σου αλλά αυτό δεν πρέπει να σου γίνει εμπόδιο στην εκπλήρωση κάποιων άλλων επιθυμιών ή ονείρων που πιθανόν να έχεις. Μπορείς π.χ. άνετα και με λίγη βοήθεια από τους άλλους, να συνδυάσεις τη μητρότητα με τις σπουδές ή με ό,τι άλλο σε ενδιαφέρει ώστε να μη σου μείνουν απωθημένα για τη "ζωή που δεν έζησες". Συμβαίνει μερικές φορές κι αυτό όταν κάποιος γίνεται γονιός πολύ μικρός, γι'αυτό σου δίνω αυτή τη συμβουλή. Καλή τύχη σε όλα και να χαίρεσαι το ζουζουνάκι σου!
Όσο να'ναι ένα παιδί σε ωριμάζει και σε αλλάζει! Εγώ μάλιστα είχα μάθει από μικρή με μωρό μιας που στα 12 μου απέκτησα μικρή αδερφή και περισσότερο εγώ ασχολούμουν μαζί της και δεν άφηνα την μαμά μου! Εννοείται αυτό για τις σπουδές τίποτα δεν θα μείνει πίσω! Ευχαριστώ για τις ευχές!!! :)
Σε όλες τις περιπτώσεις το νόμισμα έχει δύο όψεις. Εγώ λοιπόν είμαι με την πλευρά του παιδιού.... Όταν γεννήθηκα ο πατέρας μου ήταν 16 και δεν είχε πάει καν φαντάρος... η μητέρα μου 18 και μόλις καλά καλά είχε τελειώσει το σχολείο. Το γεγονός ότι είχα τόσο νέους γονείς ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία (για μένα τουλάχιστον, για τους γονείς σίγουρα ήταν δύσκολα). Σκέψου ότι όταν ο πατέρας μου ανακάλυψε ότι έχω των πρώτη μου σχέση μου μίλησε ο ίδιος για τα προφυλακτικά και τις επιλογές μου πάνω στο θέμα αυτό!!!! Αν και δεν παντρέυτηκα υπερβολικά μικρή απέκτησαν το πρώτο τους εγγόνι στα 39 για τον πατέρα μου και στα 41 για τη μητέρα μου. Ακόμα μπερδεύουν τον σύζυγό μου με τον πατέρα μου!!!! Με τα εγγόνια τους έχουν πολύ όμορφες σχέσεις μιας και θα μπορούσαν άνετα να είναι δικά τους παιδιά. Μου έχουν ομολογήσει πως τα παιδιά τους και κυρίως εμένα που ήμουν η πρώτη δεν με χάρηκαν και δεν με έζησαν όπως τα εγγόνια τους (θες το νεαρό της ηλικίας; θες οι δουλειές;;). Απο την πλευρά του παιδιού είναι μια κατάσταση με περισσότερα θετικά παρά αρνητικά. Τώρα απο την πλευρά των γονιών σίγουρα δεν είναι εύκολα, αλλά όπως είπες και εσύ δεν είναι απο τις αποφάσεις που θα άλλαζε κανείς!!! Να σου ζήσει το μικρούλι.
Ευχαριστώ πολύ! Πολύ ωραία και η εκδοχή ενός παιδιού με μικρούς γονείς! Ελπίζω και ο γιόκας μου να έχει ωραίες αναμνήσεις σαν εσένα!!
να χαιρεσαι το μωρακι σου!!!! αλλα βρε κοριτσι μου κι εσυ βιαστηκες!!!(οσο διαβαζα το κειμενο δεν μπορουσα να σταματησω να σκεφτομαι "εγω στα 17 εκανα για πρωτη φορα σεξ!" )και ας βιαστηκες δεν διαβασες καθολου βιολογια ή εστω τα βασικα της αντισυλληψης? η μαμα σου εστω δεν στο ειχε συζητησει καθολου? μπηκες απο νωρις στα οικογενειακα βαρη γι αυτο το μονο που θα σου ευχηθω ειναι καλη δυναμη και υπομονη... μην γινεις ο κανονας που θελει τις κοπελες ως τα 25 χωρισμενες και τα παιδια τους παρατημενα σε γιαγιαδες και παππουδες! και το σημαντικοτερο: οτι και να γινει μην σταματησεις ποτε τις σπουδες σου!!!!! αυτο θα ειναι μια ζωη το οπλο σου μην το ξεχνας!
Άστο πονεμένη ιστορία αυτό με την μαμά μου! Ήταν θέμα ταμπού μέσα στο σπίτι! Ότι έγινε έγινε! Και δεν μετάνιωσα και καθόλου γι'αυτό! Ευχαριστώ πολύ πάντως!
Πανεμορφη η ιστορια σου Μικαελλα! Να σου ζησει ο γλυκος σου ο μπεμπουλης και ναι μια χαρα θα μεγαλωσετε μαζι!! Εγω με την μαμα μου ειχα 16 χρονια διαφορα και ολοι μας περνουσανε για αδερφες! Καπως ετσι! Φιλια
Άννα ευχαριστώ πολύ!!! Φαντάζομαι χαρά η μαμά σου! Χαχα! Θα μεγαλώσουμε μαζί και θα περνάμε και καλά! :)
Μπράβο σου γιατί εγώ για παράδειγμα δεν θα το έκανα ποτέ και αυτό όχι για λόγους θυσίας (σχολείο, σπουδές ανέμελη ζωή) αυτό είναι πολύ νωρίς να το καταλάβεις, αλλά γιατί απλώς είσαι πολύ μικρή μόνο και μόνο για να το ανακοινώσεις!Εύχομαι πραγματικά κάθε ευτυχία, να μεγαλώσεις μαζί του και να μην αφήσεις όποια σχέδια είχες για το μέλλον είτε αφορούσαν σπουδές, είτε ταξίδια, είτε βόλτες κ.τ.λ γιατί μπορείτε να τα κάνετε παρέα με το αγοράκι σου μόλις μεγαλώσει λιγάκι. Να σου ζήσει!!!
Ευχααριστώ πάρα πολύ! Ήδη ότι και να κάνουμε είναι συνέχεια μαζί μας! Για κάφε εμείς? Για καφέ και ο μπέμπης! Για ψώνια εμείς? Μαζί και εμείς! Χαχα πάντως το σχολείο δεν το αφήνω με τίποτα! Ευχαριστώ και πάλι!
Ευχαριστώ πάρα πολύ! Ήδη ο μικρός μαζί μας φυσικά όπου και αν πάμε! Με παρακαλάνε οι δικοί μου για να τον κρατήσουν κανένα Σ/Κ αλλά δεν τον αφήνω...! Δεν μπορώ να τον αποχωριστώ στιγμή!