Σαν σήμερα πριν 4 μήνες!
Η ιστορία της Αναστασίας
Γεια σας! Mε λένε Αναστασία και σαν σήμερα πριν 4 μήνες γέννησα το πρώτο μου παιδάκι, ενα πανέμορφο κοριτσάκι και αποφάσισα να μοιραστώ την ιστορία τοκετού μου μαζί σας.
Η ΠΗΤ μου ήταν 2-7-2012, ξυπνάω 1-6 με πόνους στην αριστερή μεριά στην πλάτη μου, οι οποίοι μου πέρναγαν μόνο όταν περπατούσα και αυτό έκανα όλη μέρα αφού το απόγευμα θα πήγαινα στον γιατρό με προγραμματισμένο ραντεβού. Πάμε με τον άντρα μου κάνουμε υπέρηχο, όλα μια χαρά και η μπεμπούλα ζωηρή, ζωηρή, αλλα εγώ να πονάω. Συζητήσαμε για τον τοκετό και επειδη αγχωνόμουν, του έλεγα να κλείσουμε ραντεβού να είμαστε σίγουροι, αλλα μου εξήγησε οτι οι πιθανότητες για φυσιολογικό τοκετό που ήθελα δεν θα ήταν πολλές και καλύτερα να αφήσουμε το παιδί να αποφασίσει μόνο του την ώρα.
Του είπα που πονάω και προφανώς κατάλαβε οτι πλησιάζει η ώρα, αλλα δεν μου είπε τίποτα να μη με αγχώσει. Μου έδωσε προληπτικά υπόθετα για μύκητες και μου είπε «Μάλλον κανένας κολικός νεφρού είναι, πίνε πολλά νερά και αν δεν αντέχεις, πάρε κανένα Panadol«
Την άλλη μέρα που μπήκα και επίσημα στον μήνα μου, ο πόνος εκεί. Το απόγευμα είχαμε γάμο και βάφτιση μαζί και εγώ όλο το πρωί καθάριζα το σπίτι αφού μόνο όταν περπάταγα δεν πόναγα. Ετοιμαζόμαστε, πάμε στο γάμο, ο οποίος γίνεται μία ώρα αργότερα απο το κανονικό και εγώ να πηγαίνω πέρα δώθε και να μου λένε «Θα γεννήσεις σήμερα, είσαι ανήσυχη, η κοιλιά σου ειναι χαμηλά«
Τίποτα, εγώ και ο άντρας μου να λέμε «Όχι δε γίνεται, σήμερα μπήκα στον μήνα μου«
Αφού τελείωσε ο γάμος και ο μπουφές, κατα τις 11 ζήτησα να φύγουμε, γιατι δεν άντεχα άλλο… Μόλις κάθομαι στο αυτοκίνητο, μου σπάνε τα νερά, με έπιασε πανικός και λέω στον άντρα μου «Νομίζω οτι μου σπάσαν τα νερά, αλλα δεν είμαι σίγουρη«
Πήραμε τηλέφωνο τον γιατρό και μου λέει «Έφυγες για το μαιευτήριο και έρχομαι«
Δεν είχα μαζί μου ούτε βαλίτσα, ούτε τίποτα… Ντυμένη και βαμμένη σαν την κοκκέτα… Βρίσκουμε τον αδερφό του άντρα μου που έφευγε εκείνη την ώρα απο τον γάμο και τον στέλνουμε να πάει σπίτι να πάρει τα πράγματα και να έρθει να μας βρεί. Πανικός, η πεθερά μου έβαφε τα μαλλιά της και νόμιζε οτι της κάναμε πλάκα, η μαμά στην Κέρκυρα δεν είχε πάρει ακόμα άδεια και έκλαιγε που δε θα προλάβαινε πριν να γεννήσω, όλοι στο γάμο έκαναν σαν τρελοί και εγώ να σκέφτομαι «Δεν μπορει να γεννάω απο τώρα, μόλις μπήκα στον μήνα μου«… Ο μόνος ήρεμος ήταν ο άντρας μου.
Φτάνουμε στο μαιευτήριο, όπου είχαν αρχίσει οι πόνοι απο τον τον δρόμο και είχα πόνους λεπτού, πέρασε ώρα να μου κάνουν την θαυματουργή επισκληρίδιο και ο τοκετός προχωρούσε πολύ γρήγορα… Αφού οταν ήρθε ο γιατρός μου μια ώρα μετά είχα ήδη διαστολή 7 και μου λέει χαρούμενος «Μπράβο, όλα μια χαρά, θα γεννήσεις γρήγορα!«
Ε απο εκεί και πέρα κόλλησε, η μπέμπα ήταν στραβά, την έφερναν ίσια, έσπρωχνα και μόλις έπαιρνα ανάσα ξαναανέβαινε πάνω και πάλι τα ίδια για 4 ώρες. Μας είχε ενημερώσει ο γιατρός οτι λόγω στενής λεκάνης και μεγάλου παιδιου (ήταν 2920 και μόλις είχα μπει στον μήνα μου) θα ήταν δύσκολο για φυσιολογικό, αλλα θα το παλέψουμε να τα καταφέρουμε.
Μετα απο 4 ώρες και αφού έβλεπα οτι το παιδί δεν ήταν σε σωστή θέση και δεν χώραγε να βγει, μας ενημέρωσε και ο γιατρός οτι έχουμε 2 λύσεις: η μία ειναι να βάλουμε βεντούζα αλλα μου λέει «Δεν στο προτείνω και ούτε αναλαμβάνω να το κάνω» και η άλλη είναι καισαρική. «Όση ώρα να σε αφήσω να παιδεύεσαι δεν γίνεται, αν θέλεις όμως εγω θα περιμένω όσο θέλεις«, μου είπε.
Μαζί με τον άντρα μου αποφασίσαμε καισαρική και 4:30 ξημερώματα Κυριακής γεννήθηκε η μπουμπούκα μου!
Δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου και να πάρω τα μάτια μου απο πάνω της!
Την κοιτάζουμε και λιώνουμε!
Σ’ αγαπάμε πολύ κοριτσάκι μας!
—
Θέλεις να μοιραστείς μαζί μας τη δικιά σου ιστορία τοκετού;
Την περιμένουμε στο eimaimama@gmail.com
Σ'εμας η βεντουζα προκαλεσε ενα αιματωμα στο κεφαλακι της που την ταλαιπωρησε αρκετα και σιγουρα ηταν πολυ επιπονο... Προφανως αναλογα την περιπτωση θα μπορουσε να προκαλεσει και σοβαρη βλαβη η χρηση της βεντουζας και γι'αυτο καποιοι γιατροι δεν αναλαμβανουν την ευθυνη...
Γέννησα ουσιαστικά πρόωρα 36 και 1 ημέρα και ηταν πολύ τρυφερό το κεφαλάκι της.Δεν είπε οτι δε θα το κάνει είπε απλά οτι δεν το συστήνω και δεν αναλαμβάνω εφθίνη αν θέλετε υπογράψτε και το κάνω αλλα να ξέρετε τι μπορεί να συμβεί.
Και εμένα με το κεφάλάκι να κοιτάει στον ουρανό. Και εμένα έβαλε βεντουζα και ήταν 2800. Δεν μπορώ να καταλάβω τον γιατρό. Ή βεντουζα ή χειρουργείο. Και γιατί θέτει ερώτημα και δίνει τη ψευδαίσθηση της επιλογής, όταν τη μιΑ δεν πρόκειται να την υποστήριξει;
Ευχαριστώ πολύ κορίτσια!δεν διαλέξαμε τη βεντούζα γιατι γέννησα ενα μήνα νωρίτερα και το σίγουρο ήταν οτι θα διμιουργούσε πρόβλημα στο κεφαλάκι της μπέμπας επιδή ακόμα ήταν πολύ τρυφερό.Ο γιατρός μου ειναι άπεχτος δόξα τον θεό!ήμουν η μόνη απο όσες γέννησαν με καισαρική που δεν πόνεσα καθόλου μετά και σηκωνόμουν μια χαρά!
Παντως το καισαρικη vs βεντουζα δεν ειναι κουλο... Κι εγω γεννησα την πρωτη μου με ΦΤ και βεντουζα αλλα ο γιατρος το παλεψε γιατι ηξερε πως θελω ΦΤ και ειχαμε καλυτερες συνθηκες (η μικρη ερχοταν με τη φατσα στον ουρανο -sunny side up που λενε οι Αγγλοφωνοι- αλλα η ανατομια μου βοηθουσε και η μικρη μου ηταν 2850). Στο τελος ο ιδιος μου ειπε οτι ημουν κλασσικη περιπτωση καισαρικης υπο αλλες συνθηκες. Πιστευω πως και ο γιατρος σου εξηγηθηκε καλα... Να σου ζησει και να την χαιρεσαι:-)
Πάντως το καισαρική vs βεντούζα δεν είναι
Βρε παιδιά. Από τον Ιούλιο ως τον Οκτώβρη εείναι 3 μήνες. Έχω χαζέψει, αλλά τόσο δε νομίζω. Και το αόλο που θα ήθελα να σχολιάσω. Καισαρική Vs βεντουζα; Λίγο άκυρο δεν είναι;
Η ΠΗΤ μπορεί να ήταν για Ιούλιο, όμως ξύπνησε 1 Ιουνίου με πόνους. Γέννησε 3 μέρες αργότερα :)
ρε συ Όλιβ τι γίνεσαι, γέννησες ή μπααα:)
ΧΑΧΑ κι εγω το διαβαζα κ το ξαναδιαβαζα,αλλα τελικα γεννησε 1 μηνα νωριτερα απο την ΠΗΤ.επισης κι εγω παραξενευτηκα με την βεντουζα...τοσο κακο κανει;;
Εξαρτάται από πολλά πράγματα, Αλεξάνδρα. Από την ανατομία του μωρού, την θέση του, την ανατομία και τις αντοχές της μάνας. Η βεντούζα, όπως και οι κουτάλες, είναι βοηθητικά εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν όταν το μωρό χρειάζεται λίίίίγη βοήθεια για να βγει. Από αυτά που γράφει η Αναστασία (στενή λεκάνη, το μωρό ανεβοκατέβαινε κτλ.), και χωρίς να είμαι ειδικός, μάλλον όντως η καλύτερη λύση ήταν η καισαρική. Αναστασία μου, να σου ζήσει το κοριτσάκι σου και να σας γεμίζει την ζωή μόνο χαρές.