Πεθερά-νύφη: 1-0!
Είμαι η Σοφία, 36 χρονών, έχω δύο γιους και είμαι μηχανικός στον ιδιωτικό τομέα, με θέση προϊσταμένης σε τεχνική εταιρεία, με τεράστιες ευθύνες, αναγνώριση στον κλάδο μου και πληθώρα έργων που έχω αναλάβει και έχω διεκπεραιώσει επιτυχώς και χωρίς ποτέ να συγκρουστώ με πελάτες και εργοδότη. Δεν είμαι πάντως η γυναίκα καριέρας με την αυστηρή της έννοια και έχω μία ισορροπημένη οικογένεια (βλέπε το κείμενο μου «τα παιδιά μας είναι δική μας υπόθεση»). Οι πληροφορίες αυτές θα παίξουν ρόλο σε αυτά που θα διαβάσετε. Θα σας γράψω για το θέμα που αγαπάμε να μισούμε: ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ!!
Εγώ που λέτε έμαθα από τους γονείς μου να είμαι ειλικρινής άνθρωπος, να κοιτάζω την ουσία των πραγμάτων, να μην με νοιάζει το «φαίνεσθε», τα χρήματα και η κοινωνική τάξη των ανθρώπων, να δίνω απλόχερα χωρίς ανταλλάγματα, να αγαπώ τους φίλους και να σέβομαι ακόμη και αυτόν που αντιπαθώ. Οι γονείς μου παρεμπιπτόντως είναι αγρότες και τα πεθερικά μου συνταξιούχοι δάσκαλοι. Και οι δύο οικογένειες μας έχουν βοηθήσει οικονομικά-υλικά παρόλο που δεν ήμασταν ποτέ στη φάση να κρεμόμαστε από την βοήθεια τους. Το εκτιμούμε, το σεβόμαστε και το ανταποδίδουμε όποτε χρειάζεται.
Κάνοντας τον απολογισμό μου μετά από 13 χρόνια σχέσης και 6γάμου, θα σας πω πολύ ειλικρινά πως απέτυχα να διαχειριστώ την πεθερά μου! Η εν λόγω κυρία λοιπόν είναι αυστηρός χαρακτήρας, με ψεύτικη γλυκύτητα σε τρίτους (τύπου! Αχ καλέ τι κάνετεεεεε!!!), δίνει μεγάλη σημασία στην εξωτερική εμφάνιση των σπιτιών (!!!!) και των ανθρώπων, (φυσικά εννοείτai πως όποιος έχει παραπανίσια κιλά είναι στη μαύρη λίστα), τις πολιτικές πεποιθήσεις των ανθρώπων (όποιος έχει διαφορετική αντίληψη από την ίδια είναι αντιπαθής), αν κάποιος είναι διορισμένος και ειδικά εκπαιδευτικός είναι η αδυναμία της και τέλος αυτός που δεν σπούδασε είναι «αμόρφωτος και καημένος». Με λίγα λόγια έχει αυτόν τον περιβόητο κοινωνικό ρατσισμό της γενιάς των 60+ δημοσίων υπαλλήλων και όπως καταλάβατε έχουμε ακριβώς διαφορετικούς χαρακτήρες.
Έχει καταφέρει χωρίς φωνές αλλά με αυταρχικό τρόπο να μεγαλώσει δυο γιους με φόβο να της γυρίσουν κουβέντα.
Ο δε πεθερός επειδή δεν άντεξε την κατήχηση και την αυταρχικότητα της το έριξε στην τρέλα και πέρασε στο επίπεδο της αφασίας (σοφή κίνηση εν τέλει).
Τα αγόρια μέχρι που μένανε μαζί τους δεν της χαλούσαν χατίρι, αλλά μετά έπιασαν δουλειές, φύγανε, ήρθαν και οι νύφες (ταυτόχρονοι αρραβώνες, εγκεφαλικό η κυρία), τα αγόρια «επαναστάτησαν» και η πεθερά κατάλαβε πως έχασε τον έλεγχο. Να σημειώσω πως δεν ήταν πολύ στοργική μάνα, δεν έλεγε γλυκόλογα στα παιδιά, δεν υπήρχαν αγκαλιές χάδια και τέτοια, πολύ ψυχρή γενικά. Τα αγόρια πήραν και από τον μπαμπά και το έπαιζαν και αυτοί λίγο τρελίτσα.
Επειδή είμαστε από το ίδιο χωριό γνώριζα τον χαρακτήρα της πριν αγαπήσω τον άντρα μου (ο καλύτερος του κόσμου!!!) και λέω που θα πάει, θα τα καταφέρω και μαζί της, δεν περίμενα να αλλάξει χαρακτήρα βέβαια, αλλά σκεφτόμουνα ότι θα βρω έναν κώδικα επικοινωνίας! Λάθος μου μεγάλο. Φως στο τούνελ δεν υπήρχε.
Μπήκα στη μαύρη λίστα από την στιγμή που έμαθε πως είχα σχέση με τον άντρα μου γιατί:
δεν ήμουν αδύνατη προς κοκαλιάρα
δεν ήμουν εκπαιδευτικός
δεν ήμουν διορισμένη (άσχετα που είχα 2 πτυχία και ήμουν πετυχημένη στη δουλεια μου)
δούλευα πολλές ώρες (8 με 10!!!)
δεν είχα πλούσιους γονείς και κύκλο της «υψηλής κοινωνίας»
δεν είχα τις δικές της πολιτικές πεποιθήσεις
αγαπιόμαστε παθολογικά με τον άντρα μου
Ο καλός μου ο αντρούλης από τη στιγμή που γίναμε ζευγάρι μου είχε πει να μην της δίνω απολύτως καμία σημασία γιατί δεν παλεύεται. Να είμαι τυπική μαζί της και να μην χαλιέμαι. Ο ίδιος τις περισσότερες φορές αδιαφορεί, καμία φορά αρπάζεται μαζί της αλλά γενικά είναι πολύ ορθολογιστής. Με έχει υπερασπιστεί πολλές φορές, άλλες πάλι βαρέθηκε να ασχοληθεί, ενώ μαλώσαμε και αρκετές φορές για την μάνα του. Εγώ πάλι δεν μπορούσα να δεχθώ γιατί δεν με συμπαθεί, γιατί μου μιλάει απαξιωτικά, γιατί με φιμώνει, γιατί δεν με συστήνει ως νύφη της, γιατί δεν έρχεται να δει τι κάνω, γιατί με θεωρεί το τίποτα, γιατί δεν χαίρεται με τη χαρά μου, γιατί δεν λυπάται με τη λύπη μου, γιατί δεν έρχεται στις γιορτές μας, γιατί ότι και να συμβεί τα ρίχνει όλα σε εμένα, γιατί ανέβαλα τους αρραβώνες μου για να πάει εκδρομή, γιατί δεν με σέβεται στην τελική ως έναν διαφορετικό άνθρωπο από εκείνη. Δεν μπορούσα να δεχθώ πως υπάρχει τέτοια κακία στον κόσμο, έλεγα δεν μπορεί ο άντρας μου είναι διαμάντι πως έχει αυτήν μάνα!!!.
Μου έκανε συνεχή κριτική για όλους και όλα, μου έριξε την αυτοεκτίμηση, είχα και τρελή δουλειά τότε που χρόνος για καθαρό μυαλό, με γέμισε κόμπλεξ, βγήκαν και στην επιφάνεια ότι απωθημένα μπορεί να είχα 29χρόνια και τελικά έπαθα κατάθλιψη (ναι!! εγώ η φαινομενικά δυνατή προϊσταμένη-μηχανικός) και έκανα ψυχανάλυση για να μπορέσω να δεχθώ το αυτονόητο: δεν μπορεί να είναι όλοι οι άνθρωποι καλοί, δεν γίνεται να μας αγαπάνε όλοι!!!, δεν γίνεται να τα καταφέρνουμε πάντα με τις δικές μας δυνάμεις.
Έφτασα στο σημείο να την μισώ και μετά μίσησα εμένα γιατί μπήκε η κακία μέσα μου. Έκανα λάθος όταν νόμιζα πως θα διαχειριστώ την πεθερά, εμένα έπρεπε να διαχειριστώ απέναντι της. Όσοι με ξέρουν γνωρίζουν πως είμαι ένας ανεξάρτητος άνθρωπος σκεπτόμενος θετικά και αμερόληπτα και έπεσαν από τα σύννεφα όταν τους τα είπα. Δεν μπόρεσα να καταλάβω την κακία γιατί δεν την είχα στην οικογένεια μου και όταν την είδα τρόμαξα. Ευτυχώς ο άντρας μου με βοήθησε, το ξεπεράσαμε, δεν ασχολούμαστε πλέον μαζί της, πάμε τρώμε το φαγητό της όποιες Κυριακές εμείς θέλουμε, λέω την γνώμη μου είτε της αρέσει είτε όχι και γενικά την υπολογίζω τόσο όσο πρέπει. Ευτυχώς επίσης όλα αυτά γίνανε πριν κάνουμε τα παιδιά μας και έτσι μπορέσαμε και χτίσαμε μία όμορφη οικογένεια.
Μην περιμένετε λοιπόν να αλλάξουν οι πεθερές και μην κάνετε το λάθος να σας πάρει από κάτω. Η άμυνα του άντρα μου και του πεθερού μου αποδείχθηκε η καλύτερη.
Αν δείτε ότι κάτι πάει στραβά και δεν έχετε την δύναμη να το διαχειριστείτε χτυπήστε την πόρτα του ψυχολόγου. Δεν είμαστε μόνες μας έχουμε παιδιά να μεγαλώσουμε!
Είμαι αγορομάνα και ορκίστηκα να μην κάνω στα παιδιά μου και στις νύφες μου αυτά που κάνει η ίδια, τα μεγαλώνω με άπειρη αγάπη και θέλω να τα κάνω πιο δυνατά από εμένα, ώστε να μπορούν να διαχειρίζονται την κακία καλύτερα από τη μαμά τους.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Ευαίσθητο θέμα στα αλήθεια για πολλές κυρίως αλλα κ πολλούς,,,Και εγω στη κατηγορία με το πρόβλημα,,,Άλυτο ,,,εδω και 22 χρονια με τον σύντροφο κ άντρα κ πατέρα της κόρης μας,,,η σχέση μας εχει περάσει τα όσα με την έννοια πως μεγαλώσαμε μαζί κ περάσαμε τα στάδια της ζωής μας παρέα κ ευτυχώς για μας όταν γνωριστήκαμε εργαζομασταν σε επαρχία κ βρισκόμασταν σε ουδέτερο έδαφος,,,άλλη τύχη που μας ένωσε ήταν το γεγονός πως προ ερχόμαστε απο την ίδια κοινωνική κλίμακα κ φανήκαμε αρκετά έξυπνοι για την ηλικία μας να αποφασισουμε να μείνουμε στη επαρχία (δόξα το Θεό),,εγω χωρίς γονείς ,,είχα φανεί τυχερή κ είχα δουλειά επικερδή όπως κ ο άντρας μου,,οπότε δεν τους είχαμε ανάγκη οικονομική αλλα κ όταν άλλαξαν τα πράγματα κ εγω σταμάτησα να δουλεύω όπως αποφασίσαμε ποτέ δεν ζητήσαμε βοήθεια,,,,φυσικά ο μπαμπάς του ειναι καλός άνθρωπος κ αγαπάει το γιο του με τον τροπο που ξέρει κ μεταξύ τους έχουν πλήρεις σχέσεις,,,,,Οταν παντρευτήκαμε έγιναν κάποιες προσπάθειες τα πρώτα χρονια να βλεπόμαστε για 5,,10,,ημέρες το χρόνο ,,,,,κ γινόμασταν μπάχαλο,,,,εμένα με υπό τιμούσε συνεχώς όπως μπορούσε κ ειδικά οταν σταμάτησα να δουλεύω ,,επίσης μου έιχε τα πρώτα χρονια να μην κάνω κ πολυ έρωτα με τον ανατρα μου κ τον κουράζω,,,,οπότε μπορείτε να φανταστείτε κ τα υπόλοιπα,,,,δώρα απο τη λαϊκή για μένα με τη σακούλα της λαϊκής ,,,,τη χειρότερη μερίδα κρέατος στο πιάτο μου κ συνεχή σχολιασμό για οτι έκανα,,,εγω επειδή ειμαι νευρική στη αρχή έκανα υπομονή κ δεν της πολυ έδινα σημασία ,,αλλα ολα έχουν κ τα όρια τους,,,Αυτά τα όρια τα έθεσα εγω που δεν γουστάρω να ζω με το μίσος δίπλα κ δεν επιτρέπω σε κανένα,,κατι τέτοιο ειδικά απο τότε που έκανα παιδί,,,,θα σας πω ακομη μόνο πως έχασα δυο εγκυμοσύνες ,δεν στάθηκε ποτέ ούτε με ενα τηλέφωνο κ μου χτυπούσε κ αυτό οπότε μπορούσε,,,,άντεξα περίπου 5 χρονια σ αυτή τη κατα στάση κ είπα εγω τελος κ δεν της ξανά μίλησα,,,,φυσικά αυτή πηδούςε απο τη χαρά της γιατί δεν ήμουν στη μέση,,,έκανε τα τηλεφωνήματα της κ ήταν καλλυμένή,,,,πέρασαν αλλα 6 χρονια κ εκεί που δεν το έπαιρνα απόφαση να κάνω προσπάθεια για παιδί γιατί ήξερα πως δεν είχα τίποτα ήταν τυχαίο το γεγονός των απο βολών,,μένω ξαφνικά έγκυος,,,,,ο άντρας μου μου λέει χαλάρά κ οτι γινεε,,,είμασταν σε μια καλή φάση κ ήρεμοι στη ζωή μας κ γέννησα τον θησαυρό μου ,,το χρυσάφι μου,,,,εκεί με πιάσανε τα γνωστά να μην εχει γιαγιά κ τέτοια χαζά,,,,,η οποία προσπάθησε να με καλοπιάσει στην εγκυμοσύνη,,,ήρθε κ στο μαιευτήριο αλλα μέχρι εκεί,,κ έδωσα τόπο στην οργή κ τους καλούμε σπιτι για Χριστούγεννα πρωτοχρονιά με την μικρή προνήπιο ,,,να τη δουν κ αυτοί κάποιοι παππούδες,,γίναμε χάλια ,πάλι μετά απο 4μερες ξεκίνησαν τα θέματα κ μάλιστα εγω έφευγα να της ψώνισω στο σούπερ μάρκετ τη παραγγελία της , αφού είχε περάσει όλη τη μέρα κλεισμένη στο δωμάτιο τους με τη κόρη της ,,,κ μόλις έφευγα πήγαινε στον πεθερό μου που ήταν με το παιδι και του εκανε καβγάδες κ φυσικά με αποκαλούσε αυτή κ μ έβριζε,,,κ μου το είπε το παιδι μου αυτό γιατί ειναι κ πανέξυπνο θηλυκό,,,,,ακριβώς μου είπε,,,μαμά την ρώτησα αν λέει έτσι για τη μαμά μου και μου είπε οχι,,,,για μια άλλη γνωστή τους λένε,,,αλλα μαμά εγω ξέρω έλεγε για σένα,,,,,,αυτό ήταν το τελος ,εχει κάνει κ αλλα πολλά κ απο τότε κ πριν,,Φανταστειται ζούμε πολυ μακριά,,,,,,τελος πάντων υπομονή κ καλή δύναμη ,,,!,,,ΕΠΙΛΟΓΟΣ. Τα όρια ασφαλείας τα βάζουμε εμείς στη δική μας ζωή,,,,
κοριτσια χαλαρωστε και οι πεθερες μανες ειναι και το κακο της υποθεσης ξερετε ποιο ειναι;οτι ειναι ΓΥΝΑΙΚΕΣ οσο φεμινίστριες και να θελουμε να ειμαστε , τα γυναικια μας δεν τα εχουμε λυσει ακομα. Δειτε το χαλαρα - μιλαμε για νθρωπινες σχεσεις με ανθρωπους που δεν τους εχουμε διαλεξει αλλα πρεπει υποχρεωτικα να συνυπαρξουμε απο μερια της καλα κανει η πεθερα - δεν σε γουσταρει και στο δειχνει - αυτο ειναι το λαθος της γιατι πληγωνει το παιδι της και οπως τα πειγραφεις και η Ωνασενα να ησουν και παλι δεν θα σε γουσταρε πιστεψε με εσυ βλεπεις αρνηση και δεν μπορεις να δεθεις - οκ - δεν ζητησε κανεις να γινει φιλεναδα σου το οτι ειναι αυταρχικη και δεν της αρεσουν τα γουτσου γουτσου δεν σημαίνει οτι ειναι κακη οπως αφηνεις να υπονοηθει και οτι τα παιδια της την αγαπανε τρελα αυτο μαλλον δειχνει το αντιθετο απο αυτο που περιγραφεις οτι ηταν μια παρα πολυ καλη μανουλα γιατι αλλιως σε αυτη την ηλικια θα την εγραφαν τελειως αυτο που θελω να σου πω ειναι να χαλαρωσεις
sofaki mou pistepse me i pethera mou einai akrivws to idio......ekpedeutikos diproswpi kai fisika katholou zestos anthrwpos.....me prosfato gegonos ta genethlia tin koris mou egw an kai mou pire 4 xronia na to katalavw ekana oti kai o antras mou o petheros mou o kouniados mou i kouniada mou o antras sou kai o petheros sou...........tin agnwisa entelws .........edeikse moni tis se olo to megaleio ti anthrwpos einai. kai fisika otan to katalave den mporese na kanei kati.....tetoiou eidous anthrwpoi mono provlimata mporoun na prokalesoun.......gi auto agnwiste tis kakies petheres tous kanei poli kako................
κοριτσια υπομονη .....οι πεθερες δεν παλευονται....εγω 25 χρονια παντρεμενη με 2 παιδια και ακομα μου λεει πως ειμαι η χειροτερη επιλογη του γιου της....πως τον κλαιει απο την στιγμη που τον παντρεψε..και αλλες τετοιες καλοσυνατες ατακες....την κορη μου δε, επειδη μου μοιαζει δεν θελει ουτε να την βλεπει.....ακουστε και το καλυτερο.. τωρα που πεθανε ο πεθερος μου θελει να ερθει να μεινει μαζι μας για να εχει παρεα.........
Ανατριχιασα....τελικα υπαρχουν και χειροτερα!Τζαμπα επαθα καταθλιψη και προσπαθω ακομα να την ξεπερασω...
Σοφία, απολαυστικό το άρθρο σου! Έγω είμαι αδύνατη, εκπαιδευτικός, διορισμένη, οι γονείς μου είναι στο ίδιο επίπεδο με τα πεθερικά μου, έχω τις ίδιες πεποιθησεις πανω κάτω μαζί τους αλλά όλα αυτά φυσικά δεν ήταν αρκετά να μ'αγαπήσουν. Η αγάπη και ο σεβασμός πηγάζει απ'τον πλούτο της καρδιάς σου. . . Αν είσαι φτωχός μέσα σου, ό,τι χαρισματα κι αν εχει ο άνθρωπος που είναι απέναντί σου, δεν έχεις τη δυνατότητα να τον σεβαστείς, να τον αποδεχτείς και να τον αγκαλιάσεις. . . Γι'αυτο σου λεω. . . Ακόμη κι αν ήσουν αδύνατη, εκπαιδευτικος, διορισμένη, είχες γεννηθει απο γονείς με πανεπιστημιακη καριερα, ψευτοδούλευες, πηγαίνατε μαζί σε πολιτικές πορείες (ή βρίζατε μαζί οσους πάνε σε πορείες αναλογως με το τι πρεσβευει χαχα) και της εδειχνες οτι ναι μεν αγαπας τον αντρα σου αλλα αυτη την αγαπας λίιιιγο περισσοτερο γιατι είναι το κατι αλλο. . . ακομη και τότε, ευχαριστημενη δε θα'ταν. Θα'βρισκε κατι αλλο, δεν μπορει!
Κοπελα μου εχεις πει απ την αρχη το πιο βασικο...ειχες τη στήριξη του άντρα σου. ..εμείς που δεν την έχουμε τι κανουμε; και συγκεκριμένα εγώ δεν έχω να κάνω μονο με πεθερά αλλα και κουνιαδα!!!!!!!
Φανη μολις διαβασα το σχολιο σου κοιταξα να δω μηπως το ειχα γραψει εγω!
Μέσα απο το κείμενο σου καταλαβαίνω οτι μεγαλώσες σε μια οικογένεια όπου υπολογίζει πολυ ο ενας τον άλλο και μέτρα παρα πολυ η γνώμη και η αποδοχή της σε εσένα !!!! Δυστυχώς όμως υπάρχουν και άλλες οικογένειες που δεν εχουν μέσα ανοιδιωτελη αγαπη και φροντίδα ο ενας για τον άλλο !!!! Και για να επιβιώσουμε θα πρέπει να μην αφήνουμε τους άλλους να μας πληγώνουν με την συμπεριφορά τους !!!! Εσυ εισαι εσυ !!!! Η υπέροχη μάμα των δικών σου παιδιών !!!! Και η γλυκια σύζυγος του άντρα σου !!!!οι γνώμες όλων των υπολοίπων περισσεύουν !!!! Και δεν εισαι υποχρεωμένη να τις ακούς !!!! Εγω άπειρες φορές θυμίζω με όμορφο τροπο οτι υπάρχουν και όρια !!!!!
Μου θυμιζεις εμενα. Ουτε εγω ειχα γνωρισει τετοιες συμπεριφορες στην οικογενεια μου και παντα μου προκαλουσε στεναχωρια η σταση της απεναντι μου. Δεν μπορουσα να καταλαβω γιατι με αντιπαθει τοσο εκανε τα παντα για να μας χωρισει και δεν τα καταφερε. Εν το μεταξυ ειχε δυο γιους και ειχε χασει το μικροτερο καποια χρονια πριν οποτε δικαιολογουσα πολλες φορες την συμπεριφορα της λογο αυτου του γεγονοτος, πιστευα ειλικρινα οτι θα αλλαξει οταν θα αποκτουσε εγγονι και επεσα πολυ εξω εγινε ακομα χειροτερη, διεκδικησε και διεκδικει το παιι μου σαν δικο της. Φερεται σαν να ειναι η μαμα του και γω η ηλιθια νταντα που πρεπει να της δινουν οδηγιες, με αγνοει μονιμος γιατι φυσικα αυτη ξερει καλυτερα. Δυστηχως για μενα και εχοντας αποκτηση 2 αγορακια τα πραγματα πηραν την χειροτερη δυνατη τροπη. Πριν απο λιγους μηνες εχασα τον συζυγο μου, και φυσικα εγινε ακομα χειροτερη με κατηγορουσε για τα παντα. Απο εκεινη την στιγμη σχεδον επι καθημερινης βασης ειχα καυγαδες και παρ ολα αυτα δεν της στερησα τα παιδια μου γιατι αντιλαμβανομουν και συμπονουσα ως γονιος γι αυτο που της ειχε συμβει, ασχετο αν αυτη δεν συμμεριζεται το δικο μου δραμα. Δυστηχως για μενα πρεπει να δουλευω και δεν υπαρχει καποιος αλλος να κραταει τα παιδια μου μεχρι να πανε παιδικο. Προσπαθει να αποκτησει πληρη ελεγχο πανω στη ζωη την δικη μου και τον παιδιων μου εκβιαζοντας στην ουσια με την οικονομικη μου κατασταση, καθ οτι ειμαι μονη με 2 μωρα ενα πενιχρο μισθο και ενοικια συν ολα τ αλλα. Οποτε πηγε και πηρε σπιτι απεναντι απο το δικο της για να με εξαναγκαση να παω διπλα της παρ οτι της ειχα ζητησει να με βοηθησουν και με ενα δανειο να παρω σπιτι. Πηγαν πισω απο την πλατη μου και πηραν απεναντι απο την πορτα τους κκαι τωρα ειμαι η αχαριστη που αντιδρω και δεν εκτιμω την κινηση τους. Ναι το εκτιμω και θα το εκτιμουσα περισσοτερο αν δεν ειχε γινει εκ του πονηρου. Αν αυτοι οι ανθρωποι λιγες μονο μερες μετα το θανατο του αντρα μου δεν ερχοταν να μου ζητανε να διαχειριστουν τα οποια χρηματα ειχα αν δεν με εκβιαζαν για να μετακομισω και αφου απετυχαν βρηκαν αυτη την λυση. Και δυστηχως το σκεφτομαι πολυ σοβαρα να το κανω γιατι δεν εχω επιλογες, γιατι οι δικοι μου δεν μπορουν να με βοηθησουν οικονομικα δεν μενουν καν Αθηνα. Και ο συζυγος μου ηταν της αποψης "αστη να λεει μη δινεις σημασια" και προσπαθησα να το κανω αλλα δυστηχως δεν ειναι παντα ευκολο
ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ. ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΨΥΧΑΝΑΛΥΟΝΤΕΣ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΤΡΕΛΑΘΗΣΟΝΤΑΙ.
αχ εγώ έχω και πεθερά και κουνιάδα (ελεύθερη) κάπως έτσι, και ο καλός μου δεν δέχεται οτι είναι τρελές πάντα εγώ φταίω !!!!οπότε υπάρχουν και χειρότερα!!!!
Εγώ πάλι, θα άλλαζα λίγο τον τίτλο του καταπληκτικού σου κειμένου... Θα το ονόμαζα "πεθερά - νύφη: 0-1" , καθώς πιστεύω ότι η κερδισμένη της υπόθεσης είσαι εσύ.. 'Eμαθες να διαχειρίζεσαι πρωτοεμφανιζόμενα για σένα συναισθήματα, είδες μια άλλη πλευρά των ανθρώπων που μέχρι πρόσφατα αγνοούσες... Η ΄"καλή" σου πεθερούλα, όχι μόνο δεν είναι κερδισμένη, αλλά έχασε και τη μεγαλύτερη αρετή του κόσμου, να αγαπά και να αγαπιέται από την οικογένειά της, από την μάνα των εγγονών της! Οπότε, who's the loser baby??
Eιχα την καλυτερη πεθερα του κοσμου... κ δυστυχος για μενα,, μαλλον κ ο ΘΕΟΣ ζηλεψε την καλοσσυνη της κ μου την πηρε απο κοντα μου.. κ λειπαμε πολυ που δεν προλαβε ο γιος μου να την χαρει, κ κινει το παιδι μου..... μακαρι κοριτσια να κανει κατι μαγικο απο κει ψηλα που ειναι κ αλλαξει ολλεςςς τις "κακες" πεθερες..... λειπει ενα χρονο απο κοντα μου κ ακομα δεν θελω να το πιστεψω....
Η πεθερά σου είναι προφανως η φωτεινή εξαίρεση! Μακαρι όλες οι αγορομάνες να γίνουμε τετοιες πεθερές. . .
Του υπέρμετρα εγωκεντρικού δεν του αρέσει να υπάρχουν γύρω του άνθρωποι που δεν τον εκτιμούν όσο εκτιμά και θαυμάζει ο ίδιος τον εαυτό του (ή και παραπάνω). Δυστυχώς η πεθερά είναι 99% πιθανό να είναι ένας από αυτούς τους ανθρώπους. Πιστεύω πάντως ότι η κατάθλιψη ήρθε γιατί η πεθερά σε απορρίπτει για λόγους που θα απέρριπτες εσύ η ίδια τον εαυτό σου αν ήσουν στη θέση της (εκτός από το ότι της πήρες τον γιόκα της). Obviously τα κιλά σου και γενικότερα η εικόνα σου (κοινωνική, επαγγελματική.. κυριολεκτική!) σε απασχολεί απίστευτα πολύ και δεν είναι αυτή που θα ήθελες. Και ήρθε και η πεθερά να στο θυμίζει καθημερινά αυτό! There you have it.
Κακιούλα!! Μήπως είσαι η πεθερά της;
Καλημέρα Ιωάννα, επέτρεψε μου να σου πω πως κάνεις λάθος, όχι δεν με απασχολεί η εικόνα μου παραπάνω από ότι πρέπει.Όταν όμως ζεις για καιρό σε maximoum ρυθμούς και έχεις να παλέψεις δύσκολες και ψυχοφθόρες καταστάσεις σε πολλά επίπεδα της ζωής σου, οι άμυνες καταρρέουν και τότε σου φταίνε όλα. Τόσο απλά. Σε ευχαριστώ πάντως για τη γνώμη σου
Και πώς να το ρίξεις στην τρελίτσα δηλαδή?? Ακριβώς τα ίδια αντιμετωπίζω εγώ..εμένα με έχει στην μαύρη λίστα επειδή δεν θέλω να γίνουμε "ένα σπίτι" και να μεγαλώνουμε το παιδί μου "όλοι μαζί" κι επειδή "δεν σέβομαι τα έθιμά τους" και γενικά στο σπίτι μου τους κανόνες θέλω να τους βάζω εγώ..όποτε πάω με τα νερά της με λατρεύει,όποτε δεν γίνει το δικό της βγάζει νύχια κ με θάβει παντού κ δημιουργεί αρνητικό κλίμα απέναντί μου..συν του οτι αντιμετωπίζει το παιδί μου λες κ είναι δικό της κ εμένα λες κ ήμουν απλά η μήτρα που το πέταξε (για να μην πω τίποτε χειρότερο κλπ κλπ)..τι τρελίτσα να παίξω?Με έχει μουρλάνει!! Η μόνη λύση είναι να μετακομίσω στην Αλάσκα...χαχαχαχαχαχα
isabella την ίδια πεθερά πρέπει να έχουμε χαχαχαχα Εντάξει εμένα δεν με θάβει(ή δεν το έχω μάθει ακόμα) αλλά επειδή μένουμε πολύ κοντά πιστεύει ότι πρέπει να ζούμε όλοι μαζί λες και το παιδί έχει 4 γονείς και όχι 2. Δεν μπορώ να ξεμυτίσω απ'το σπίτι μου!! Κάποιες φορές θέλω να ουρλιάξω "το παιδί ειναι δικό ΜΑΣ" και άλλες με πιάνουν γέλια. Ο άντρας μου δυστυχώς της έχει αδυναμία και δεν έχει πει ποτέ αρνητική κουβέντα γι'αυτήν!! Πόσο θα αντέξω άραγε; Αφήστε που είμαι και αμόρφωτη(απολυτήριο λυκείου) και οι κουνιάδοι/ες(αυτοί σίγουρα με θάβουν-εξακριβωμένο) με συναναστρέφονται χαριστικά...λόγω του συζύγου μου - αδερφού τους!
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα Ειλικρινα με εκανες και γελασα παααααααααααααρα πολυ! Το συμπερασμα το δικο μου ειναι ενα με οσα εχω περασει απ την ακατανομαστη. Απο τοτε που δεν μιλαμε, δεν βλεπομαστε, δεν εχουμε επαφες ΕΙΜΑΙ ΞΑΝΑ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ.. αυτη η γυναικα μου εβγαζε τον χειροτερο μου εαυτο. Και το σημαντικοτερο, εχεις την συμπαραστασγ του αντρα σου και ειναι τοσο πολυτιμο αυτο!!!! Ρωτα κι εμας που δεν την ειχαμε ποτέ..
Καλησπέρα σας η αποψή σας είναι πολύ σωστή , χαλάω και εγώ τοσά χρόνια τον χρόνο μου ,την διάθεση & την υγεία μου για μια γυναίκα που δεν με ήθελε ποτέ για το γιο της. Θα πρέπει να αλλάξω τελικά στάση εγώ δεν αξίζει να ζώ έτσι. Να χαιρεστε την οικογενειά σας, φιλικά Τζένη
Τζένη, έτσι ακριβώς είναι, δεν αλλάζουν οι πεθερές ποτέ.Βρες τον μηχανισμό στο μυαλό σου, γύρισε το κουμπί από την άλλη και ζήσε τη ζωή σου με αυτήν από έξω.Δεν αξίζει ούτε λεπτό στεναχώριας
Πολύ ενδιαφερον η ιστορία σας ,τουλαχιστον για εμένα που αν και διανυω ακομα το σταδιο της συγκατοικησης και του αρραβωνα,αρχίζω να διακρίνω μια στάση διπροσώπη αλλά και ευελίκτη από την υποψήφια πεθερά! Σε μας παρουσιάζεται ως υπερευαίσθητη, μόνη στον κόσμο κτλ,εχει αντρα κ ακομα το ενα απο τα τρια παιδια της στο σπιτι, με αποτέλεσμα με το παραμικρο να ενημερωνει τον αρραβωνιαστικο μου ,πχ πως δεν δουλευει το κλιματιστικο κ τι θα κανει στη ζωη αυτη ....!!! Σε ολα ταλλα ομως πχ κοινωνικα ειναι μεσα σε ολα !!!Ολα τα ξερει,μεχρι κ το Ε9 του ξαδερφου της συζυγου του περιπτερα!!!! Για να μην πολυλογω, χρησιμοτατη η εμπειρια σας για εμας που ακομα απεχουμε οσο μπορουμε τα πολυ οικογενειακα ,και πολυ θετικο το μηνυμα της υποστηριξης του συζυγου σας!!!!!!!
Αγαπητή Σοφία, πολύ ορθολογική σκέψη και αντιμετώπιση της κατάστασης. Τελικά οι ωραίες στιγμές της ζωής θα περνάνε και η πεθερά σας δεν θα χαρεί τίποτα ουσιαστικό, σε αντίθεση με εσάς! Γιαυτό θα προτεινα να αλλάξετε τον τίτλο του άρθρου σε: "Νύφη-πεθερά: 1-0". Μπράβο σας!!! μάλλον ο "νικητής" είστε εσείς!