Θαυμάστε χωρίς πολλές… ερωτήσεις!

Ειλικρινά! Σε ποιον αρέσει να τον ρωτάνε για ένα θέμα που δεν το γνωρίζει καλά; Είμαι σίγουρη σε κανέναν σας.

Τα παιδιά μας νιώθουν το ίδιο.

Τα παιδιά που μαθαίνουν να μιλούν, δεν αισθάνονται άνετα με τις λεκτικές τους ικανότητες. Όταν ένας ενήλικας αρχίζει να του δείχνει φωτογραφίες και να “πετάει” ερωτήσεις όπως, ”τι είναι αυτό;”, ”τι κάνει αυτή εκεί;”, “τι θα γίνει εκεί;”, τότε το παιδί συχνά αρνείται να μιλήσει.

Αποτέλεσμα: Ο γονιός θυμώνει, ενώ κατά βάθος απλά προσπαθεί να “βοηθήσει” την κατάσταση.

Οι ερωτήσεις δεν βοηθάνε στην εξέλιξη του λόγου.

Αν πραγματικά θέλετε να κάνετε  το παιδί σας να μιλήσει:

• είναι πιο αποδοτικό να δείτε με τι ασχολείται εκείνη την στιγμή και λεκτικά δείξτε ενδιαφέρον για αυτό που κάνει.

• Μιλήστε του θετικά για αυτό με το οποίο ασχολείται.

• Το ενδιαφέρον του όμως, μπορεί να αλλάξει από την μια στιγμή στην άλλη. Το παιδί σάς ΟΔΗΓΕΙ εκείνη την στιγμή, είναι ο ΑΡΧΗΓΟΣ του παιχνιδιού και εσείς ΑΠΛΑ ακολουθείτε.

Μιλήστε απλά, ήρεμα και συνετά. Φράσεις που ξεκινούν με «Αν θα…”, είναι  αποτελεσματικές και ενθαρρυντικές και προεξοφλούν την περιέργεια του παιδιού. Κρατώντας μια μπάλα ή ένα παιχνίδι που θα προσπαθήσετε να το αφήσετε να τσουλήσει μακριά, πείτε του “αν το σπρώξω, για να δω πόσο μακριά θα πάει…”

Έτσι, προσκαλείτε το παιδί να κάνει μια πρόβλεψη, χωρίς να το… κολλάτε στον τοίχο με ερωτήσεις, του στυλ, “τι είναι αυτό…;”. Ανεξάρτητα αν το παιδί απαντήσει εκείνη την στιγμή, εσείς μπορείτε να πείτε, “για να δούμε”, αφήστε την μπάλα ή άλλο αντικείμενο να τσουλήσει και σχολιάστε με ενθουσιώδη τόνο στην φωνή σας το πόσο μακριά πήγε.

Προσέξτε όμως κάτι: είναι εύκολο να πέσουμε στην παγίδα δηλώνοντας στο παιδί “αν θα…”, ως εναλλακτική των ερωτήσεων “Αν θα κάνεις αυτό, Κωστάκη…;” ακολουθούμενο από παύση στην φωνή μας και με στυλ ματιάς στο πρόσωπο που φωνάζει “τώρα πρέπει  να απαντήσεις”.

Προσέξτε ώστε οι μη λεκτικές σας εκφράσεις, η γλώσσα του σώματος που χρησιμοποιείτε,  οι εκφράσεις του προσώπου σας, ο τόνος της φωνής σας, κ.λ.π. να περνούν το μήνυμα στο παιδί ότι απλά “σκέφτεστε δυνατά”.

Το παιδί εκείνη τη στιγμή είναι ευπρόσδεκτο, αλλά δεν έχουμε την απαίτηση να απαντήσει.

—

Μαρινέλλα Τσουκαλά

Παθολόγος Λόγου και Ομιλίας

Speech Pathology Greece

Κέντρο Λέγειν