Το γιγαντάκι και το μικράκι!
Μου το έλεγαν οι μαμαδο-φίλες μου. «Κάτσε να δεις πόσο τεράστια θα σου φανεί η Αθηνά όταν γυρίσεις σπίτι«
«Άντε καλέ», τους έλεγα. Με βάρος 11.150 μολις, πόσο τεράστια να μου φανεί; Το μικρό μου αερικό που για να βρούμε παπούτσι να της κάνει (νούμερο 21-22 παρακαλώ) πρέπει να κάνουμε τάμα; Που μοιάζει σαν πεταλουδίτσα καθώς τριγυρίζει πέρα δώθε στο σπίτι;
Ναι καλά… Μετά από 3 1/2 μέρες στο μαιευτήριο όπου την έβγαζα με ένα μωρό τριών κιλών στην αγκαλιά, επιστρέψαμε σπίτι και η πρώτη μου κίνηση -παρά την καισαρική- ήταν να πάρω αγκαλιά το μέχρι πρότινος πουπουλένιο κοριτσάκι μου.
Καλέ, τι ήταν αυτό; Αισθάνθηκα ότι σήκωνα το μενίρ του Οβελίξ! Ότι θα μου έπεφταν τα χέρια, θα πάθαινα λουμπάγκο… Ξαφνικά η κόρη μου μού φαινόταν… ΤΕΡΑΣΤΙΑ. Ψηλή! Ζουμπουρλού! Οι δε πατούσες της; Βατραχοπέδιλα!
Σήμερα, λίγες μέρες μετά τον ερχομό μας στο σπίτι, έχω συνηθίσει το βάρος και των δυο παιδιών. Ούτε ο ένας μου φαίνεται πια φτερό στον άνεμο, ούτε η άλλη γιγάντια. Απίστευτο πως η αγκαλιά της μαμάς ρυθμίζεται αυτόματα για να υποδεχτεί το βάρος του κάθε της παιδιού!
Και πόση πλάκα έχουν τα δυο τους δίπλα δίπλα! Για να δούμε… Ο μικρός θα ακολουθήσει το σκαρί της αδερφής του; Προς το παρόν πάντως… είναι ίδιοι!
αχ βρε κορίτσια που να δείτε όταν έχουν και μεγάλη διαφορά όπως τα δικα μου ο γιος μου ειναι 14 χρόνων και η κόρη μου 6 μηνών εγώ να δείτε πως τα βλέπω και δεν πιστεύω ότι ο γιος μου ειναι ολόκληρος άντρας πια. Γερά να ειναι όλου το κόσμου τα παιδιά και να τα χαιρόμαστε.
xaxaxaxaxaxaxaxaxaxa!!!!!!!! ακριβως τα ιδια!!!!!!!!!!!!!!!!!!! η κορη μου 10 κιλα ασηκωτη μου φαινοταν!!!!κ τοσο παραξενη!!!!σαν να μεγαλωσε αποτομα απο μωρο σε κοριτσακι!!!!!!!
Πατουσάκια πατουσάκια να τα φάνε σα γλυκάκια! Να σου ζήσουν ξανά και ξανά!!!
Πω πω να σου ζήσει για άλλη μια φορά! Πόσο μου έχουν λείψει τα νεογέννητα! Άραγε πότε θα ξαναγίνω μάνα;
Χα,χα,χα....!!! Απίστευτο...το ίδιο ακριβώς συνέβη και σε μένα...μόλις γύρισα από το μαιευτήριο και είδα την κόρη μου (4-μιση χρονών) μου ήρθε αυτόματα στο μυαλό το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας... σε παραλλαγή... Μα γιατί παιδί μου έχεις τόσο μεγάλα μάτια? Και τι μεγάλο κεφάλι...και γιατί είναι τόσο μεγάλα τα πόδια σου...???Προσπάθησα να την σηκώσω και νόμιζα ότι θα γκρεμιστούμε και οι 2... Μου πήρε 1-2 μέρες για να συνηθίσω τις διαφορές τους... Τώρα όλα καλά...ο μπεμπάκος μας 5 μηνών...70 πόντους και σκάρτα 7 κιλά...και η μεγάλη 5 χρονών και μόλις 17 κιλά με 1.13 ύψος...μπαλαρίνα καλέ!!! Και όλο έχει τον νου της να τον σηκώνει τον αδερφούλη της!!! Να τα χαιρόμαστε τα ζουζουνέλια μας!!! Μικράκια και γιγαντάκια!!!
Δάγκωσε τα πατούσια, σε παρακαλώ πολύ!!!!! ;-)
Αχ ακριβώς τα ίδια έπαθα κι εγώ!!! Ακριβώς λέμε!!! Πήγα να τη σηκώσω μετά την κλινική δεν ίσιωνε το κορμί μου - λυγισμένη έμεινα... Λέω καλέ πως βάρυνε το παιδί...και μου λένε σε 2 μέρες το πήρε το βάρος? το δε χεράκι της που το θεωρούσα ότι χανόταν στο χερι μου όταν την έπιανα μετά το έβρισκα τεράστιο!!! Απίστευτο...πως βιώνουμε τις ίδιες καταστάσεις.... Να τα χαιρεσαι!
ki egw ta idia! eidika otan piga prwti fora na tou allaxo tin pana (2misi xr) elega "ma giati foraei pana ayto to paidi akoma?einai terastio!!!" xaxa!1 meta sinithizeis!!
όλα τα λεφτά τα πατουσάκια !!!!
Χαχαχα...τα ίδια έπαθα κι εγώ..η μεγάλη μου ήταν 4 και μου φαινόταν πολύ περίεργο...ερχόταν το παιδί να μ'αγκαλιάσει κι εγώ σκεφτόμουν ''τι μεγάλη μύτη εχει το παιδί?τι τεράστια μάτια είναι αυτά?''πέρασε καιρός να το συνηθήσω...ωραίες στιγμές..έχουμε κι εμείς φωτό το ένα δίπλα στο άλλο,απλά απόλαυσέ το όσο μπορείς γιατί περνάει τόσο γρήγορα ο καιρός....αχ!!!!
κι εγω μια απ τα ιδια! η κορη μου 2 χρονων (βασικα 2 χρονων και μια βδομαδα) και 11μιση κιλα, μου φαινοταν τεραστια! οσο για την πανα δεν ηταν τοσο το οτι ειχε κατι αλλο μεσα-ειχα ξανααλλαξει αγορακια πιο παλια , ηταν οτι ακομα η μεγαλη φορουσε πανα το βραδυ και καμια φορα μπερδευα τις πανες.. πολυ γελιο να προσπαθω να φορεσω στο μωρο πανα νο4 και στη μεγαλη για νεογεννητο...... ενταξει μετα την πρωτη βδομαδα συνηθισα, εξαλλου ο μικρος αναπτυσονταν παρα πολυ γρηγορα -τους πρωτους μηνες επαιρνε πανω απο 1 κιλο το μηνα βαρος- και δνε προλαβαινα ν αγοραζω ρουχα μεγαλυτερο νουμερο
Και εμένα ακριβώς το ίδιο συνέβη όταν επέστρεψα από το μαιευτυριο!!! Και πραγματί και εγώ το συνήθησα σχεδόν αμέσως, απλά 6 μήνες μετά ( Θεέ μου πότε πέρασαν κιόλας έξι μήνες ) με πονάνε τα χέρια μου...
Ρε κοριτσια εμενα το παιδι μου ειναι υπερφυσικο. παραπονο το εχω πως δεν χαρηκα μπεμπακι. αυριο γινεται 16 μηνων, ναι 16, και ειναι 90 ποντους, 14 κιλα και φοραει 25 νουμερο παπουτσι...
Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου!!! Λύσε μου όμως μια απορία, γιατί δεν κουμπώνεις τα κουμπάκια στα φορμάκια του μικρού;; Κάτι απορίες που έχουμε μερικές ε;; χαχαχχαχα Απλά μου έχει κάνει εντύπωση...
Μα τι ομοιότητα!!!!! Ούτε αδέλφια να 'τανε :P
xaxaxa! νομίζω οτι τα παιδιά σου είναι πως να το πω...χμμ...φωτοτυπία!! μοιάζουν απίστευτα! να σου ζήσουν!!!γέλασα πολύ με τη περιγραφή για την Αθηνά..χαχα..έτσι νιώθω και εγώ για τον δικό μου!βάρος 10070 και 19 μηνών..πουλάκι στον αέρα!!
Το ίδιο έπαθα κι εγώ. Νόμιζα ότι το παιδί μου ψήλωσε και πάχυνε σε 3 μέρες μέσα!
Ε οι πρώτες στιγμές είναι σοκ γιατί καταλαβαίνεις πόσο έχει μεγαλώσει το πρώτο σου παιδάκι. Μετά, όλα ξαναγίνονται φυσιολογικά. Δηλαδή...... μικρά και ...... πολύ μικρά !!!! αχαχαχαχχχ
πραγματικα!! το θυαμαι σαν χθες!! με το που μπηκα στο σπιτι γυρνωντας απο το μαιευτηριο καταλαβα ποσο πολυ ειχε μεγαλωσει το πρωτο μου μωρακι!! γιατι μεχρι εκεινη την στιγμη ηταν μωρο...ξαφνικα ηταν ενα παιδακι!!
Καλα δεν ειχε πολυ πλακα οταν πρωτοπηγες να αλλαξεις τον Αρχελαο και είδες οτι καπου εκει μεσα ειχε και ενα πουλακι? Και μετα το ποσο μικροσκοπικος ειναι ο ποπακος του??? Εγω παντως την πρωτη φορα που πηγα να αλλαξω την Ναταλια, ειπα, "επ, κατι λειπει απο εδω μεσαααααα. Τι κανουμε τωρα???" Και θα το δεις κι εσυ αργοτερα οτι θα λες, καλα ποσο μεγαλη ειναι η Αθηνα ντε και την ειχαμε για το μωρο??? ;-)