To μικροοοοοοοοοοοοοοό ρίσκο…
Το πιο δύσκολο πράγμα στη ζωή είναι να σπάσεις το σύστημα. Οποιοδήποτε σύστημα. Προσωπικά έχω προσπαθήσει αρκετές φορές να το κάνω… π.χ. το σύστημα των μεγαλο-δημοσιογράφων. Χαχαχαχαχαχαχαχα… μόνο να γελάω μπορώ.
Δεν ιδρώνει το αυτί κανενός… Και μην το παίρνετε προσωπικά εσείς που συμπορεύεστε γράφοντας θετικά σχόλια, like κ.λ.π. Την άλλη μέρα οι τηλεθεασεις τους παραμένουν υψηλές και τα προφίλ ή τα sites τίνγκα στους φίλους, στους θαυμαστές, στους «μπράβο, τι ωραία που τα λέτε».
Θέλετε μήπως να μιλήσουμε για το σύστημα της πολιτικής; Αχαχαχαχαχαχαχαχαχα… όσοι θέλετε, μάλλον θα αστειεύεστε.
Αλλά ακόμα και στις σπάνιες περιπτώσεις που το σύστημα κλονίζεται… δεν περνά παρα ελάχιστος καιρός που το παλιό σύστημα χωνεύεται από το νεώτερο.
Μα γιατί;
Μα επειδή το σύστημα το φτιάχνουν άνθρωποι που έχουν ορισμένες δυνατότητες και ορισμένα πάθη: φιλοδοξία, εξουσία, συναίσθημα, τον φόβο του θανάτου κ.λ.π. Και φυσικά (προσέξτε το αυτό) κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει τους αστάθμιτους παράγοντες της καθημερινότητας… Δλδ την ίδια τη ζωή που συνεχίζει την πορεία της αγνοώντας τις ανθρώπινες επιθυμίες.
Η έκφραση: «Όταν ο άνθρωπος προγραμματίζει, ο Θεός κατουριέται στα γέλια» δίνει την πραγματική εικόνα. Ολοι/ες το’χουμε ζήσει πολλές φορές… έτσι δεν είναι;
Το πιο κλισεδιάρικο όπλο του ανθρωπου για να πολεμά το σύστημα είναι ακριβώς αυτος ο διαρκής πόλεμος… κάτι σαν γρανάζι που κινεί το όχημα σύστημα.
Μύλος.
Η Ολίβια έχει βάλει σκοπό της ζωής της (ευτυχώς όχι τον μοναδικό) να σπάσει το σύστημα των καισαρικών που στην Ελλάδα φτάνει το ποσοστό του… 60%, ενώ στον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο δεν ξεπερνά το 20%.
Καταρχάς έπρεπε να πείσει εμένα που ως άνδρας δεν μπορούσα να καταλάβω αυτό που εκείνη ζητούσε: Να ζήσει την χαρά του φυσιολογικού τοκετού. Θυμάμαι ότι όταν η Αθηνά ήταν πολύ μωρό, ερχόταν η φίλη μας η Σίσσυ και κουβέντιαζαν οι δυο τους το θέμα. Η αλήθεια είναι ότι θύμωνα.
– Μα τι διάολο θέλετε; Να πονάτε επί ώρες ενώ μπορείτε να ξεμπερδεύετε με μια καισαρική, που δεν είναι δα και η πιο περίπλοκη εγχείρηση του κόσμου… ρουτίνα.
Με κοιτούσαν σχεδόν με αηδία.
(Σισσάκι μου, σου εύχομαι να το πετύχεις)
Η Ολιβ έμεινε έγκυος… και επέμενε πιο πολύ από πριν. Ή τον αγαπάς τον ανθρωπό σου ή δεν τον αγαπάς. Για μένα δεν έχει ενδιάμεσο. Επρεπε να καταλάβω τι είναι αυτό που έλεγε η γυναικεία φύση της συζύγου μου.
Επιστημονικά λέγεται: Vbac (vaginal birth after ceasarean) δλδ να γεννήσεις φυσιολογικά το δεύτερο παιδί σου, ενώ το πρώτο το’χεις γεννήσει με καισαρική.
Αρχισα να παρακολουθώ χωρίς να μιλώ. Δεν ήταν για μένα εύκολο να καταλάβω… δλδ να νιώσω. Ειλικρινά δεν ήταν εύκολο και αυτό συνέβαινε γιατί (βασικά) όποιον/αν γυναικολόγο μαιευτήρα γνωριζα και άκουγα την λέξη Vbac πάθαινε κάτι μεταξύ υστερίας και πανικού.
– Ρε συ Ολιβιάκι, είναι δυνατόν τόσοι γιατροί να κάνουν λάθος;
Και εκείνη είτε θύμωνε, είτε (αυτό με προβλημάτιζε) απογοητευόταν. Την παρακολουθούσα τα βράδια να διαβάζει (μην ξεχνάτε ότι έχει υπάρξει φοιτήτρια ιατρικής) τα πιο έγκυρα sites της οικουμένης για το Vbac.
Δεν το ξέρετε αυτό το κομμάτι της Ολίβιας: όταν θέλει να μάθει κάτι το μαθαίνει τέλεια… απόλυτα.
Από την πρώτη στιγμή ο γιατρός της το ‘ξέρε ότι θέλει να γεννήσει φυσιολογικά.
– ΟΚ γιατρέ;
– ΟΚ.
Εκ δημοσιογραφικής εμπειρίας διέκρινα ότι δεν το εννοούσε. Διέκρινα ότι το ΄λεγε έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του ότι τελικά (η Ολιβ) θα άλλαζε γνώμη.
Θέλω να λέω την αλήθεια όταν γράφω: Επίσης στο πίσω μέρος του μυαλού μου είχα κι εγώ την ίδια (με τον γιατρό) ελπίδα.
Ο καιρός περνούσε και η Ολιβ άρχισε σιγά-σιγά αλλά σταθερά να γράφει για το Vbac στο eimaimama και στο «Ελληνίδες μαμάδες» και τότε συνειδητοποίησα ότι τον ίδιο πόνο είχαν βιώσει χιλιάδες άλλες μανούλες… τον ίδιο πόθο είχαν χιλιάδες μανούλες.
Οσο θέλανε οι μανούλες, τόσο δεν θέλανε οι μαιευτήρες. Δηλαδή το σύστημα. Αρχισα να το ψάχνω. Στην Ελλάδα έχουμε μια βιομηχανία καισαρικών. Ορίστε το 60% που λέγαμε.
Οσο περνούσε ο καιρός της εγκυμοσύνης της έλεγα «Μπράβο, θα σπάσεις το σύστημα«. Είχα πια (σχεδόν) πεισθεί, βλέπετε. Ημουν μαζί της, αλλά αυτό δεν είναι aπό μόνο αρκετό.Το ίδιο της έλεγαν και οι μανούλες φίλες της. Ενιωθα τον ενθουσιασμό στο internet. Oσο περνούσε όμως ο καιρός, τόσο η Ολιβ ανησυχούσε ότι τελικά ο γιατρός της δεν θα την ξεγεννούσε με Vbac.
– Mα γιατί το λες βρε παιδί μου;
– Ακουσε με που σου λέωωωωωωωωωωω.
Όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι, διέκρινα ότι είχε δίκιο Σε κάθε επίσκεψη εμφανιζόταν και ένα ρίσκο…. Τόοοοοοοοοοοοοοοοοσο δα μικρό…. αλλά ρίσκο. Όπως σας έχω ξαναπεί, ο μπαμπάς είναι παρατηρητής… ανησυχεί μόνο… αλλά δεν συμμετέχει… πώς είναι δυνατόν άλλωστε;
Αυτό το κάθε φορά μικρόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο ρίσκο… που εμφανιζόταν με την κάθε ευκαιρία… που βέβαια «δεν λέω ότι είναι επικίνδυνο, αλλά είναι ρίσκο….. μικρόοοοοοοοοοοοοοοοοοοο βέβαια» με τρόμαζε. Εκείνη την πείσμωνε… εμένα με τρόμαζε… εκείνη την πείσμωνε… δεν έλεγα βέβαια τίποτα, αλλά πώς την κόβετε την Ολιβ μου; Βλάκα;
Όταν μπήκε στην 39η εβδομάδα τα μικράααααααααααααααααααααα ρίσκα αυξήθηκαν αλματωδώς… ήμουν έτοιμος να της πω:
– Ελα ρε παιδί μου… μην πιέζεις… δεν σκέφτεσαι το παιδί;
Ημουν έτοιμος να με καταπιεί το σύστημα. Εστω και την τελευταία στιγμή που είναι η κρίσιμη.
Και τότε εμφανίστηκε μια μαία (νομίζω προϊσταμένη) στο Αρεταίειον… εκεί που περιμέναμε για μια εξέταση που βέβαια οδήγησε σε ένα άλλο μικρόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο ρίσκο. Ρωτησε την Ολίβια πώς θα γεννήσει και εκείνη της εξήγησε. Και τότε η μαία χαμογέλασε πλατειά και της είπε:
– Κοπέλα μου σε θαυμάζω. Εχεις όλο μου το σεβασμό. Να το δοκιμάσεις… έτσι πρέπει να γεννούν οι γυναίκες. Μπράβο σου κοπέλα μου. Πρόσεξε μόνο γιατί δεν θα σ’ αφήσουν εύκολα να το κάνεις.
Εχω τεράστια εκτίμηση στους έμπειρους ανθρώπους.
Από εκείνη τη στιγμή ήμουν κι εγώ πραγματικά φανατικά υπέρ του Vbac. Δεν το κατάλαβε κανείς… ούτε καν η Ολιβ… αρκούσε όμως που το ’χα καταλάβει εγώ.
Προχθες βράδι κάναμε το τελευταιο καρδιοτοκογράφημα… ξαφνικά … εμφανίστηκαν πολλά μικρά μικραααααααααααααααααααααααααααααααα τόσο δααααααααααααα ρισκάκια… «Αντε πάμε μέσα να κάνουμε μια καισαρικούλα να ξεμπερδεύουμε» ήταν το μήνυμα.
Και τότε η Ολιβ (σου βγάζω το καπέλο, αγάπη μου) στήλωσε τα πόδια και ύψωσε τη φωνή.
– Πάτε μια βόλτα να σκεφτείτε… ήταν η σύμβουλη του συστήματος.
Την πήρα για μια βόλτα… φτάσαμε στο Παλαιό Φάληρο… εκεί μεγάλωσα… εκεί νιώθω σπίτι μου…
– Θες μια δεύτερη γνώμη; τη ρώτησα για πρώτη φορά.
– Ναι… θα το θελα… ήρθε αχνά η απάντηση της.
– Ξέρεις κάποιο όνομα γιατρού που θα το κάνει Vbac;
– Ναι.
– Ποιος είναι;
Μου’πε το ονομα.
– Εχεις το τηλέφωνό του;
– Όχι.
– Βρες το στο google.
To ‘ψαξε στο κινητό. Το βρήκε.
– Φερ’το μου να του τηλεφωνήσω.
Hμασταν τυχεροί. Ηταν 10 το βράδυ και ο άνθρωπος ήταν στο μαιευτήριο.
Του εξηγησα με δυο λόγια.
– Ελάτε σας περιμένω.
Πήγαμε σαν αστραπή.
Ενας σπουδαίος επιστήμονας μας (μου) εξηγησε μέσα σε 10 λεπτά, αυτά που προσπαθεί να εξηγήσει η Ολιβ σε 9 μήνες.
– Συμφωνείς; τη ρωτησα.
– Φυσικά… μου είπε με χαμόγελο.
Καναμε τις εξετάσεις. Όλα τέλεια. Η Ολιβ είχε δίκιο. Μόνο αν το παιδί έπαιρνε ισχiακή θέση (με τα πόδια κάτω δηλαδη) δεν θα μπορούσε να προσπαθήσει το Vbac.
Κλείσαμε ραντεβού για την επομένη. Χθες… τη Δευτέρα.
Η Ολιβ δεν κοιμήθηκε όλο το βράδι από την έξαψη.
Το μεσημέρι ντυθήκαμε και πήγαμε.
Κάναμε το υπερηχογράφημα.
Όταν ο άνθρωπος προγραμματίζει ο Θεός κατουριέται στα γέλια.
Ο μικρός Αρχέλαος είχε πάρει αιφνδιαστικά ισχιακή θέση. Το Vbac ξαφνικά αποκλειόταν… αυτή τη φορά δικαίως. Η Ολιβ το δέχτηκε με αξιοπρέπεια.
– Φυσικά δεν είστε δεσμευμένοι να συνεχίσετε μαζί μου… μας είπε ο λαμπρός επιστήμονας.
– Όχι, μαζί σας θα πάμε, γιατρέ…
Βγήκαμε έξω. Η Ολιβ με αγκάλιασε και ξέσπασε σε λυγμούς…
– Αυτή τη φορά δεν μίλησε το σύστημα, αλλά η φύση αγάπη μου… της είπα. Δεν κέρδισες τον πόλεμο, αλλά κέρδισες τη μάχη.
Δεν της χρύσωνα το χάπι.
Είχα δίκιο… και τό ξερε…
Από το μυαλό μου πέρασαν οι δεκάδες μαιευτήρες που επί τόσο καιρό μας έλεγαν: «Αντε μωρέ, κάντε καισαρική να τελειώνετε»…
Κάτι πικρό στάθηκε στη γλώσσα μου. Δεν το εφτυσα. Το κατάπια.
Γυρίζοντας σπίτι έγραψα ένα status που έλεγε αυτό που γράφει ο Τύμβος στις Θερμποπύλες:
«Αγάπη μου Olivia, οι 300 στις Θερμοπύλες, αν θυμάσαι, τελικά την έχασαν τη μάχη… Κανείς όμως δεν θυμάται αυτη τη λεπτομέρεια. Ολοι αντιθέτως θυμούνται τον αγώνα τους γι’ αυτό μέχρι σήμερα γράφει στον τύμβο: Ω ξειν’, αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι. Δηλαδή: Ξένε διαβάτη μήνυσε στους Σπαρτιάτες, πως είμαστε ‘δω πεσμένοι πιστοί στα δικά τους προστάγματα. Σημείωσε επίσης ότι εδώ δεν έχουμε «ξένους διαβάτες», αλλά φίλους και φίλες»
Το σκέφτηκα μετά.
Ναι… λίγοι θυμούνται ότι οι Πέρσες πέρασαν τα στενα των Θερμοπυλών. Ακόμα λιγότεροι όμως γνωρίζουν ότι οι υπόλοιποι Σπαρτιάτες που δεν είχαν εμπιστευθεί τον Λεωνίδα, όταν έμαθαν τα νέα έστειλαν τον στρατό τους (Μάχη Πλαταιών) και τσάκισαν στην κυριολεξία τους Πέρσες.
Η Ολιβ μας θα γεννήσει -μάλλον- ξανά με καισαρική. Ναι, έχασε τον πόλεμο γιατι η ζωή δεν θέλει προγραμματισμούς. Κέρδισε όμως τη μάχη… γιατι δεν έκανε πίσω… Θα σας ενημερώσω πού και πότε θα γεννήσει… ελάτε όλες να της χαρίσετε ένα χαμόγελο… ελάτε να δείξετε στο σύστημα, ότι οι Πλαταιές είναι η ιστορία μας.
Σας περιμένουμε στο μεγαλύτερο ever μαμαδοπάρτι…
Το σύστημα τρέμει… ελάτε να το σπρώξουμε…
Μάνος
[divider]
Ο Μάνος Αντώναρος είναι ο μπαμπάς της Αθηνάς και του Αρχέλαου.
Είναι δημοσιογράφος.
Θα τον βρείτε εδώ στο eimaimama αλλά και στο προσωπικό του blog στο gazzetta.gr
Λοιπον κορίτσια, για να μη συνεχίζεται ο "πανικός" σχετικά με το VBAC, θέλω απλώς να σας ενημερώσω πως έχει η κατάσταση σε άλλες χώρες. Έτυχε πρόσφατα να μετακομίσω στην Ολλανδία και είμαι έγκυος στο 2ο παιδί μου, έχοντας γεννήσει με καισαρική στην Ελλάδα το 1ο. Η Ολλανδία είναι μια χώρα που παραδοσιακά προωθεί τη γέννα στο σπίτι. Συζητώντας λοιπόν με τη μαία μου (εδώ δεν σε παρακολουθεί γιατρός παρά μόνο αν συντρέξει λόγος) καταλήγουμε στο ότι πολύ απλά είμαι υποχρεωμένη να γεννήσω στο νοσοκομείο λόγω προηγηθείσας καισαρικής και δεν θα μπορούσα να γεννήσω στο σπίτι. Αυτό. Μόνο! Η καισαρική δεν κρίνεται απαραίτητη όπως γίνεται στην Ελλάδα. Απλά λοιπόν, γίνεται! Απλά, όπως έγραψε κ ο Μάνος, είναι θέμα συστήματος. Και αυτό που έκανε η Ολίβια, το να αλλάξει γιατρό την τελευταία στιγμή, κυνηγώντας το όνειρό της είναι αξιέπαινο και όχι κατακριτέο. Αυτό πρέπει να ακολουθήσουν όλες οι μέλουσες μανούλες, να κυνηγούν το όνειρό τους όποιο και αν είναι αυτό, κόντρα στα συστήματα. Πάντα με σύνεση, όπως αποδεδειγμένα τελικά έκανε κ η Ολίβια. Πολλά πολλά συγχαρητήρια για το θάρρος σας Ολίβια κ Μάνο. Να χαίρεστε την οικογένειά σας.
Καλησπερα κι απο μενα! Τωρα πια εχετε γεννησει.Να σας ζησει το μωρακι,και να χαιρεστε την ομορφη οικογενεια σας!!! Εγω ημουν τυχερη γεννησα και τα 2 μου παιδια φυσιολογικα,και ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΚΛΕΙΡΗΔΙΟ!![ευχαριστω!] Το 3ο μου,[δεν ειμαι εγκυος ακομα],θα ηθελα να το γεννησω ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ,ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ,ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΜΑΙΑ! Μπραβο σου Μανο,που στηριξες τον ανθρωπο σου,και προβληματιστηκες,και δεν αφησες το συστημα να σε καταπιει!!! Να συνεχισεις να την στηριζεις και στον θηλασμο!![αααααλλη πληγη στα μαιευτηρια!!!η παραπληροφορηση σε ολο της το μεγαλειο!!!]Το εχουμε τοοοοοοσο πολυ αναγκη οι γυναικες!Ειναι και οι ορμονες....βραστα!! χαχαχαχαχα!Σου εχω εμπιστοσυνη! Και στην Ολιβια επισης! Να ειστε παντα καλα!
Ρε κοριτσια μου κανει τρελη εντυπωση ολος αυος ο ντορος με τις καισαρικες, δεν ειχα συνειδητοποησει ποσο μεγαλο ηταν το ποσοστο καισαρικων. ο δικος μου ο γιατρος ειναι τρελα καθετος. την πρωτη φορα που ειχα παει, απο τις πρωτες του κουβεντες ηταν, πως αν θελω στο πλανο την καισαρικη, τοτε να παω σε αλλο γιατρο. κι οπως λεω, respect Χαρη. Ολιβια με το καλο! με οποιο τροπο και να γεννηθει το παιδι, το μονο που σας ευχομαι ειναι να ειναι γερο. ολα τα αλλα ειναι δευτερευοντα. και μην σε παιρνει απο κατω. ημαρτον δλδ. xx
Καλέ μου Αρχελαε γυρνα να βγεις φυσιολογικά.Πόσο πολύ θα ήθελα να ειχα γεννησει κ εγω φυσιολογικά κ να μην φοβόμουν στα τοοοοοοοοσα μικρα ρίσκα που μου έλεγε ο γιατρός.Πόσο πολύ με πειραξε που όλοι είδαν την κόρη μου κ εγώ την είδα μετά απο πόσες ώρες.Μπράβο κ στους 2 σας.να πάνε όλα καλά!!!!!!!
Εγώ μια πολύ ταλαιπωρημένη μαμά... με εξωσωματική, πολλές ενέσεις αντιπηκτικές για 2 χρόνια, καισαρική με ολική νάρκωση λόγω θρομβοφιλίας, βγάζω το καπέλο και υποκλίνομαι στην Ολίβ. Το γεγονός της ολικής νάρκωσης με στοιχειώνει συνέχεια. Εχω μια υπέροχη κορούλα και κόπιασα για να την αποκτήσω. Όμως θα ήθελα να ήμουν παρούσα με όλες τις αισθήσεις μου την ώρα που γεννιόταν....Νοιώθω σαν να έχασα κάτι από όλο το μαγικό ταξίδι. Αυτό που με τρομάζει πιο πολύ? Δεν ξέρω αν είχα άλλη επιλογή....Εγώ είχα μεγάαααααααααααλο ρίσκο. Ετσι μου είπαν. Με το καλό να πάρετε στην αγκαλιά σας το μωρό σας. Μάνο.... ένας Αντώνης σε ένα νησί στέκεται δίπλα μου όπως εσύ σε εκείνη. Τα φιλιά μου.
Aρχελαε κανε μας τη χαρη και γυρνα με το κεφαλι κατω για να σπασεις το συστημα! Μετα θα παρουν παρα πολλες σειρα απο την Ολιβια για φυσιολογικο μετα της καισαρικης.. Κι εγω απο τη μερα που γεννησα αυτο σκεφτομαι, οτι το δευτερο το θελω να βγει φυσιολογικα και οχι οπως βλακειωδος επραξα απο φοβο στη πρωτη και εκανα καισαρικη..
Ό,τι κι αν γίνει σας αξίζουν συγχαρητήρια και στους δυο σας! Εύχομαι η Ολίβια να γεννήσει φυσιολογικά όπως κι εγώ τα δυο μου παιδιά μετά από προηγηθείσα καισαρική,και μάλιστα στο σπίτι μας! Θα έλεγα κι εγώ να μιλήσετε με την "Ευτοκία"δίνουν θαυμάσιες συμβουλές,ακόμη και το μωρό μπορούν να βοηθήσουν να ξαναπάρει θέση!! Τίποτα δεν είναι σίγουρο.Εμείς κάνουμε σχέδια κι ο Θεός γελάει,λέμε!!
Συμφωνω και με το παραπανω με ολα οσα λετε ως πατερας.. Αλλωστε κια εγω αλλαξα γιατρο στον 8ο γιατι η μικρή ερχοταν ισχυακα και ο γιατρός μου ηθελε καισαρική (αν και ηταν το δευτερο παιδι μου)... και καλως εκανα γιατι τελικα γεννησα φυσιολογικοτατα και χωρις κανεναν τραυματισμο την κορη μου (3.600)Εγω πραγματικα θα σας πρότεινα να συμβουλευτειτε και την ΅Ευτοκια¨... αν θελετε μπορω να σας δωσω ονοματα που σιγουρα ειναι εμπιστα και θα σας συμβουλευσουν πραγματικα λαμβανοντας υπ οψιν και την επιστημη... ευχομαι να πανε ολα καλα...
Αρχέλαε, κάνε τούμπα (ναι, ξανά για να έρθεις στα ίσια σου)
Μάνο μου πραγματικά με συγκινείς! Δε θα πρόσθετα και δε θα αφαιρούσα ούτε ένα κόμμα σε αυτά που είπες. Και εγω προκειμένου να πετύχω τον σκοπό μου άλλαξα γιατρό στην 33η εβδομάδα. Εχουμε σπαταλήσει με την Όλιβ άπειρες τηλεφωνοώρες γι' αυτο το θέμα. Για το δικαίωμα μας να γεννήσουμε όπως ορίζει η φύση και όπως επιθυμούμε! Ελπίζω να τα καταφέρω... ακόμα όμως και αν δεν καταφέρω να γεννήσω φυσιολογικά, τουλάχιστον θα έχω καταφέρει να το κάνω με τον δικό μου τρόπο, χωρίς να με έχει κοροϊδέψει κανείς. Όλιβ κράτα γερά! Εύχομαι ολοψυχα να τα καταφέρουμε και οι δύο!!! Σας φιλώ!
kai ego tha ithela to onoma tou giatrou.....eyxaristo poly....
Ολίβια και Μάνο, έκανα επιτυχημένο vbac στις 11/8, έζησα όλη την εναντίωση των υπολοίπων γιατρών αλλά ευτυχώς όχι του λαμπρού επιστήμονα - μα πάνω απο όλα ανθρώπου - που είχα επιλέξει να με βοηθήσει να φέρω στον κόσμο το δεύτερο παιδί μου.... Προς απογοήτευση των γιατρών του κατεστημένου οι νέες μανούλες ενημερώνονται και ολοένα και γινόμαστε περισσότερες αυτές που πάμε κόντρα....εύχομαι ότι καλύτερο.....Ολίβια είναι σαν να τα έχεις ήδη καταφέρει!
Μπουρμπουλιθρίνι, αν δε σε πειράζει μπορείς να στείλεις τα στοιχεία του γιατρού σου στο μέιλ μου (fr17@otenet.gr); Όπως έχω γράψει και στα χτεσινά σχόλια της Όλιβ (ως FR17), μ' ενδιαφέρει η περίπτωση. Σ'ευχαριστώ έτσι κι αλλιώς κι ενώνω τις ευχές μου για την Όλιβ με τις δικές σου.
Κοπέλα μου, μπράβο που τα κατάφερες και συγχαρητήρια στο γιατρό σου ! Να σου ζήσει το παιδάκι σου !!! Αν δε σε πειράζει στείλε μου και εμένα mail πληροφορίες για το γιατρό σου ! ana_oglou@yahoo.gr
Μπορώ να έχω κι εγώ τα στοιχεία του γιατρού σου?? Ευχαριστώ!!
Thalia και κορίτσια είχα τον ίδιο γιατρό με την Ολίβια. Με συγχωρείτε για την καθυστέρηση αλλά με τα 2 μωρά δεν μπαίνω τόσο συχνά στο διαδίκτυο.
Η σωφροσύνη λέγεται δειλία; Τρομάζω όταν διαβάζω κορίτσια να λένε ότι επηρεάστηκαν από την Ολίβια και θα γεννήσουν με vbac. Δηλαδή αλοίμονό μας αν πάψουμε να ακούμε το γιατρό μας και πιστεύουμε την κάθε πληροφορία που διαβάζουμε στο διαδίκτυο. Είμαι εκπαιδευτικός και αυτό που λέω πάντοτε στα παιδιά είναι να φιλτράρουν όσα διαβάζουν. Επίσης, εύχομαι να πάνε όλα καλά και να μην το πληρώσουν ακριβά όλο αυτό οι επίτοκοι και τα μωρά τους. Θα ήθελα να ζητήσω από το Μάνο, γιατί η Ολίβια αυτή τη στιγμή είναι σε ευαίσθητη περίοδο, να τονίσει ότι πάνω απ' όλα δεν πρέπει να είμαστε ισχυρογνώμονες σε ιατρικά θέματα. Σκέφτομαι επιτόκους να επιμένουν για φτ ενώ χρειάζεται καισαρική και μωράκια να φεύγουν πριν καν γεννηθούν και με λούζει κρύος ιδρώτας. Μάνο, σε εκτιμώ βαθύτατα, αλλά νομίζω ότι στην προκειμένη περίοδο υπέπεσες σε ένα τεράστιο σφάλμα, δεδομένου ότι σας διαβαζουν χιλιάδες μελλουσες μαμάδες...
Συμφωνώ Α-ΠΟ-ΛΥ-ΤΑ και απορώ γιατί δεν το έχει πει κανείς άλλος...
Εντελώς φιλικά. Πιστεύετε ότι τριπλάσιος αριθμός καισαρικών στην Ελλάδα δικαιολογείται για λόγους υγείας του μωρού και της μαμάς;;; Σίγουρα κάποιοι τοκετοί ναι.Όμως σε απολύτως καμία περίπτωση όλοι αυτοί που καταλήγουν έτσι χωρίς καμία άλλη δικαιολογία πέραν του προγράμματος και της διευκόλυνσης του μαιευτήρα. Και για να αποδώσω τα του Καισαρος τω Καισαρι: γέννησα σε ιδιωτική κλινική στη Θεσσαλονίκη, η δεύτερη κόρη μου είχε ισχυακή θέση αλλά η μαία μου τη γύρισε μέχρι να έρθει η γιατρός μου και γέννησα τελικα σε 2 ώρες φυσιολογικά. Αρα όλοι οι επιστήμονες υγείας δεν είναι ίδιοι στην Ελλάδα.
Κοίταξε να δεις πώς έχει το θέμα: εγώ γέννησα πριν από ένα χρόνο σχεδόν το αγοράκι μου, 31 εβδομάδων ήμουν ήδη ξάπλα 2 μήνες με αιμορραγία τύπου ταινίας splatter, δημιουργία παραπλακούντα που δεν επέτρεπε στο μωρό να τραφεί σωστά, και συσπάσεις - που ορισμένες φορές ήταν και του 5λεπτου - από τον πέμπτο μήνα. Το παιδί, φυσικά, μπήκε στη θερμοκοιτίδα ενάμιση μήνα, και όταν κάποια στιγμή (μετά από ένα μήνα περίπου) περιμένοντας το επισκεπτήριο προσπάθησα να παρηγορήσω μια μαμά που είδα να κλαίει επειδή το μωρό της θα καθόταν 5 μέρες στη μονάδα, για να την κάνω να αισθανθεί καλύτερα, όπως έκανα και με όλους τους "καινούριους" γονείς που έβλεπα στη ΜΕΝΝ για να τους δώδω κουράγιο, της είπα για όλες τις -πολλές- δυσκολίες που είχα κι εγώ με το μωρό, αλλά ότι ήμουν χαρούμενη γιατί τελικά όλα ήταν καλά και κάθε μέρα ο γιος μου πήγαινε και καλύτερα. Ξέρεις ποια ήταν η απόκρισή της σε αυτό; Με κοίταξε με απαξίωση και μου είπε "ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΕΝΝΗΣΕΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ;" Αυτό την ένοιαζε μόνο. Συνέχισε με το ίδιο ύφος ανωτερότητας και μου εξήγησε ότι ήρθε επειγόντως με πολύ αιμορραγία στην 37 εβδομάδα "αλλά δεν τους έκανα τη χάρη να κάτσω για καισαρική! Ήθελα να γεννήσω ΜΟΝΟ φυσιολογικά!" Από εκεί και πέρα στα λιγοστά επισκεπτήρια που την ξαναείδα δεν μου ξαναμίλησε. Την άκουγα φυσικά που έβριζε τους γιατρούς στη ΜΕΝΝ γιατί κρατούσαν το παιδί της χωρίς λόγο, όπως πίστευε εκείνη. Μπορεί να είχε δίκιο - μπορεί και όχι όμως. Μπορεί το παιδί της να γλίτωσε στο τσακ - μπορεί και όχι, φυσικά. Το θέμα είναι ότι θεωρούσε ότι ήταν καλύτερη από εμένα, γιατί δέχτηκα να "φάω το μαχαίρι" - πόσο ηλίθια έκφραση, θεέ μου, ενώ εκείνη ήταν αρκετά έξυπνη να καταλάβει ότι την κορόιδευαν και να επιμείνει να γεννήσει φυσιολογικά. Και ξέρεις κάτι; Δεν ερχόταν να δει το παιδί της κάθε μέρα, γιατί "έμενε μακρια". Αυτή ήταν η δικαιολογία της. Κατά τα άλλα, όμως, ήταν καλύτερη μάνα. Επειδή δεν "πιάστηκε κορόιδο", σύμφωνα με τα λεγόμενά της. Χίλια συγγνώμη για την μακροσκελή απάντηση, απλώς θα ήθελα να καταλάβει κάποιος την ψυχολογική πίεση που νιώθουν όσες γέννησαν με καισαρική - ή όσες δεν θήλασαν για οποιονδήποτε λόγο - τα παιδιά τους, και πολύ περισσότερο όταν αυτή η πίεση έρχεται από γυναίκες που έχουν και αυτές γίνει μητέρες. Αν μη τι άλλο, γνωρίζουν την ευαίσθητη ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρίσκονται ΟΛΕΣ οι γυναίκες μετά τη γέννα, οποιουδήποτε είδους γέννα. Δεν χρειάζονται και κάποιον άλλον από πάνω τους να απαξιώνει αυτό που έκαναν, προς Θεού! Σε καμμία περίπτωση αυτό δεν σχετίζεται με αυτό που προσπαθεί να κάνει η Ολίβια, φυσικά και το αναγνωρίζω, φυσικά και το καταλαβαίνω, δεν είμαι χαζή, και ούτε είναι χαζή η γυναίκα να θέλει σώνει και ντε να γεννήσει φυσιολογικά αν υπάρχει πρόβλημα. Αυτό όμως που νομίζω ότι θέλει να πει η ioanna πιο πάνω, εγώ το ένιωσα όταν είδα την περιφρόνηση στο βλέμμα αυτής της μητέρας που ανέφερα στην αρχή. Το "ΜΟΝΟ φυσιολογικά".
εχει ειπωθει ηδη... για μενα απο την αρχη ηταν σαφες οτι η Ολιβια ούτε απαξίωσε ούτε ακυρωσε τις καισαρικες με την σταση της. Και ως "παραλίγον γιατρός" η ίδια σίγουρα δεν θα απαξίωνε την γνωμη του γιατρου της για να κανει το δικο της. Σε μενα παλι ειχε γινει απο την αρχη σαφες οτι η Ολιβια το χει ψαξει όσο δεν παιρνει και ειχε και την καταρτιση να καταλαβαινει όσα διαβαζε επι των ιατρικων θεματων. Αυτό που ήθελε ήταν να μην κανει ενα άσκοπο χειρουργειο, αλλα μονο αν υπηρχε κινδυνος για την ιδια και το παιδι της. Η χειρουργικη και τα φαρμακα σωζουν κόσμο καθημερινα, μακαρι να σώζονταν όλοι μονο με προσευχες και βότανα, απλα καπου έχει χαθει το μέτρο. Κι αυτό το ΜΕΤΡΟ απαίτησε, λέγοντας και κατι αλλο: "ΣΕΒΑΣΜΟ στη γυναίκα που θα φέρει στον κόσμο ενα παιδί, δεν μπορείτε να την πηγαινετε σαν προβατο σε σφαγη επειδη ετσι σας βολευει". Στο εξωτερικο πανε 2 στις 10 για καισαρικη, και ο φυσιολογικος τοκετος γίνεται σε "σχεδον σπιτικες" συνθήκες, αν εξαιρεσεις τα μηχανηματα νομιζεις ότι εισαι σε υπνοδωματιο σπιτιου και με όλη την οικογενεια τριγυρω, εδώ γιατί είναι 6 στις 10 και σε συνθηκες αποστειρωμενες?? Σε ενα κρατος που καταρρεει, ευτυχως που υπαρχουν κι ανθρωποι που προσπαθουν να διεκδικησουν κάτι που για άλλους, στον δυτικό κόσμο μιλάμε παντα, είναι προ πολλλου αυτονόητο.
και με την ευχη ο Αρχελαος "να κανει του κεφαλιου του" στελνω και κατι ακόμα: http://www.lifo.gr/guests/lol/32818 :P
Συμφωνώ και γω απόλυτα με όσα γράφει η ioanna.
Ολίβια κράτα γερά και μην τα παρατάς! Δώσε χρόνο στο μωρό σου! Πατέρα Μανο πολλά πολλά συγχαρητήρια για τη στάση σου!
Υπεροχα λογια απο εναν υπεροχο συζυγο με το καλο οπως κ αν ερθει στον κοσμο (αυτον τον ασχημο κ ομορφο κοσμο μαζι) ο μικρος Αρχελαος!!!!!Κ σε οσες απο εμας ειμαστε στην προσπαθεια για ενα μωρο να μας βοηθησει ο θεος να το καταφερουμε κ να εχουμε στο πλαι μας εναν τετοιο γιατρο.Ξερετε τι ελεγε η μητερα μου ενας καλος γιατρος σε ξεγενναει κ στον δρομο παιδι μου οταν ερθει η ωρα ψαξε τον γιατρο σου σαν να ψαχνεις κατι πολυτιμο αχ βρε μανουλα ποσο δικιο ειχες να σαι καλα εκει που εισαι.ολιβια κ Μανο πιστευω οτι για αλλη μια φορα θα μας βοηθησετε κ εμας μεσα απο την εμπειρια σας.(θα χαιρομουν αν μαθαινα το ονομα του γιατρου εστω κ με email αν δεν ειναι δυσκολο...)
Από το πρωΐ που διάβασα το άρθρο ένιωσα αγωνία, δάκρυσα, κατάλαβα, έγραψα και έσβυσα κείμενα για εσάς, για τη δική μου περίπτωση, για το σύστημα... Αυτή τη στιγμή αποφάσισα οτι σημασία έχει να σας γράψω αυτό: Σας στέλνω όλη μου την θετική ενέργεια, ώστε να είστε ήρεμοι και ευτυχισμένοι ως τη στιγμή που θα κρατήσετε τον μικρούλη σας αγκαλιά... και μετά... ΠΑΡΤΥ! Φιλιά!
παρότι δεν σας γνωρίζω προσωπικά... σας διαβάζω καιρό τώρα.... τα θερμά μου συγχαρητήρια για τη στήριξη που προσφέρεις στη γυναίκα σου και εύχομαι ολόψυχα να έχετε όλο το χρόνο που χρειάζεστε μέχρι να κρατήσετε στην αγκαλιά σας το πολύτιμο αγγελούδι σας, με όποιο τρόπο θέλει εκείνο να έρθει για να αντικρύσει τη ζωή!
αυτό το μικρό ρίσκο.... τόσο ωραίος τίτλος... γελάω πραγματικά.. γελάω, γιατί θυμάμαι και τα δικά μας μικρά ρίσκα που εμφανιζόταν κατά την διάρκεια της λοχείας. καλή δύναμη σε όλους μας.
οταν με το καλο τελειωσετε περιμενουμε καποια στοιχεια για το γιατρο που πραγματοποιει vbac. σας ικετευω... ολα καλα να πανε, μακαρι να τα καταφερετε κ να γεννηθει φυσιολογικα το μωρο σας κ να ειναι ΚΑΙ ΟΙ 2 ΓΕΡΟΙ!
τι υπέροχο άρθρο... το ταξίδι μετράει κ όχι ο προορισμός.. μπράβο στην Ολίβια που το πάλεψε μέχρι τέλους... μας έχει συγκινήσει.
ισως να φταινε μονο οι ορμονες...ισως να με γρατσουνισε το θεμα σου γιατι με αφορα...παντως με συγκινησαν πολυ τα λογια σου.μακαρι καποια στιγμη να καταπολεμηθει το θεμα με τις καισαρικες στην ΕΛΛΑΔΑ γιατι ειναι τρομακτικο το ποσοστο...ειναι σιγουρο οτι με οποιονδηποτε τροπο κ αν παει μια γυναικα στο νοσκομειο να γεννησει θα ειπωθει εστω κ μια φορα η λεξη καισαρικη...μπορει η ΟΛΙΒΙΑ μας να ξαναγεννησει με καισαρικη μια κ ο ΑΡΧΕΛΑΟΣ θελει να βγει ενα ροζ ροζ αντρακι χωρις ταλαιπωρια (σου λεει μπορει να εχω κ κανενα τυχερο|)αλλα σιγουρα η ΟΛΙΒΙΑ αυτους τους 9 μηνες μας εμαθε οτι μετα απο καισαρικη υπαρχει κ αλλος δρομος...επισης το ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ οτι ακομα κ την τελευταια στιγμη μπορεις να πας στον ΓΙΑΤΡΟ που εσυ νοιωθεις οτι δεν σε εκμεταλευεται!οπως κ να ερθουν τα πραγματα σου ευχομαι να εχεις ενα γερο μωρο στην αγκαλια σου συντομα κ να του διδαξεις παρεα με το ΑΘΗΝΑΚΗ οτι αυτο που θελουμε στην ζωη πρεπει να το διεκδικουμε ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!!!φιλια κ στους τρεις σας....για την ωρα....
Μπράβο ξανά και από εδώ για την στάση της Ολίβιας και φυσικά για την στήριξη την δική σου Μάνο.Μπράβο για την απόφασή σας.Κάτι όμως μου λέει ότι ο Αρχέλαος θα κάνει μια...κωλοτουμπίτσα και θα γεννηθεί φυσιολογικά!Χι χι Με το καλό να υποδεχθείτε το παιδάκι σας,όπως και αν γεννηθεί.Το μάθημα ζωής του το δώσατε ήδη!
Οταν εμεινα εγκυος πιστεψα οτι ο Θεος ειναι λιγακι "αδικος".Σκεφτομουνα οτι κοιτα τι περναμε εμεις οι γυναικες για να αποκτησουμε ενα μωρακι ενω εσεις οι αντρες το περνετε ετοιμο,κατα την διαρκεια της γεννας (ηταν και ο ντρας μου μεσα) πιστεψα πως τελικα ειναι αδικος με αντρους που...το περνουν ετοιμο...Το ταξιδι?ΜΑΓΙΚΟ!Δυστυχως και εγω γεννησα με καισαρικη και τελευταια στιγμη τρεχαμε στο χειρουργειο γιατι πεφταν οι παλμοι του μικρου μου πριγκηπα...Δεν πειραζει...Σημασια εχει οτι εχω στην αγκαλια μου ενα γερο και δυνατο πριγκιπακο!λιγο καιρο μετα την γεννα καταλαβα οτι ο Θεος δεν ειναι αδικος...αλλα Σοφος! Υ.Σ.:Οσο γι αυτο που ειπες για την καισαρικη δεν ισχυει.Οχι απλα ποναει αλλα ποναει πολυ....και σωματικα αλλα και ψυχικα...... Ευχομαι με το καλο να παρετε το παιδακι σας στην αγκαλια σας!
κανενας πολεμος δεν χάθηκε και καμια μάχη για την Ολιβια. Η Ολιβια εκανε το σωστο, εμεινε σταθερή στην αποψη της μέχρι τέλους... δεν πολεμουσε την καισαρική, ούτε την απαξιώνε, πολεμούσε για το δικαιωμα της να γεννησει με φυσιολογικό τρόπο, μ' αυτό που καλούσε η στιγμή, κι όχι με τον πιο βολικό ή τον πιο προσοδοφορο. Κι αυτό έκανε... έψαξε, ενημερωθηκε και δεν δείλιασε όταν μπηκε η "δοκιμασια", τράβηξε μπροστα. Μακαρι και οι υπολοιπες μανουλες να το καταλαβαν και να ακολουθησουν το παραδειγμα της. Κριμα που δεν θα γεννησει σε δημοσιο, αλλα απ' οτι καταλαβα ειναι θεμα γιατρου (εκτος αν και τα δημοσια μαιευτηρια εχουν καταρρευσει πληρως).
Γιατι εχασε το πολεμο ρε παιδια, μισο λεπτο, και οι μαιες μπορουν να κανουν το μωρο να γυρισει, και με τα ποδια μπορει να γεννηθει και ολα μπορουν να δοκιμαστουν. Ε μη τα παρατατε τωρα!!!
Δε θα περιμενετε αλλο;;;; Μπορει να ξαναγυρισει! Σοβαρα τωρα. ???
Respect
Είμαι και ήμουν (όταν γέννησα με καισαρική και τα τρία μου παιδιά)πολύ δειλή για να αποφασίσω κάτι διαφορετικό από αυτό που μου είπε ο γιατρός μου.Σε θαυμάζω Ολίβια για το θάρρος σου και την αποφασιστικότητά σου.Δεν πειράζει που τελικά θα γίνει κάτι άλλο από αυτό που ήθελες,σημασία έχει ότι χάρη σε σένα θα ορθώσουν και άλλες μανούλες το ανάστημά τους σ'αυτό το θέμα.Εγώ θα το έκανα αν σε είχα 'γνωρίσει' τότε...Με το καλό κορίτσι μου.Έχεις εξάλλου κοντά σου έναν υπέροχο σύζυγο.Με το καλό και σε σένα Μάνο.
Καλημερα Μανο(συγνωμη για τον ενικο αλλα σας νοιωθω δικους μου ανθρωπους)την Ολιβια την θαυμαζω παρα πολυ για το θαρρος της.οπως και να γεννησει ενα εχει σημασια κερδισε την μαχη τις. Εγω την επομενη εβδομαδα θα γεννησω το δευτερο μωρο μου με καισαρικη(διοτi προηγηθεισα)δεν το παλεψα πολυ γιατι δεν ειμαι τοσο δυνατη αλλα και γιατι το συστημα στην επαρχια ειναι ανικητο! να σου πω ενα μονο παραδειγμα' στο β επιπεδου η μετρηση του νεφρου ηταν στα ανωτατα φυσιολογικα οροια,μου συστησαν επανελεγχο.ο υπερηχος του γιατρου μου εδειχνε μικροτερη μετρηση.ψηλιαστηκα οτι μπορει η μετρηση να ηταν καλυτερη απο αυτην που μου ειπαν και ηθελα να παρω και μια δευτερη γνωμη(χαχα). υπαρχουν αλλα 3 τετοια εργαστηρια στην πολη μου αλλα κανενα δεν με δεχτεικε!!! (λες και δεν θα πληρωνα)τι εχετε να πειτε γιαυτο? ειναι σωστο?Yπαρχει εστω και μια περιπτωση να σου περασει απο το μυαλο εδω στην επαρχια να αλλαξεις γιατρο στις 40 εβδομαδες και να σε δεχτει για vbac?
Ούτε για αστείο !!! έχεις τόσο δίκαιο !
Πόσο συγκινητικό και αληθινό κείμενο... Δεν έχω λόγια, έχω συγκινηθεί πολύ! Εύχομαι με το καλό να υποδεχτείτε τον γιοκα σας. Σας ευχαριστώ που μου ανοίξατε τα μάτια... Πλέον σκέφτομαι πολύ σοβαρά τα λόγια σας και το Vbac... Σας ευχαριστώ!
Βασικά εγώ νομίζω ότι ο δεύτερος γιατρός στο έπαιξε καλός για να σε πιάσει πελάτισσα και μετά στο γύρισε στα ίδια με τον πρώτο ... Βασικά το περίμενα από την αρχήγιατί είναι κλασικό το κολπάκι στην Ελλάδα... Λυπάμαι που τελικά ό,τι και να κάνουμε δε καταφέρνουμε πάντα να σπάσουμε το σύστημα!!! Με το καλό να γεννήσεις!!! Να ναι καλά το μωρό... Μόνο αυτό έχει σημασία! :)
Ενα μεγαλο μπράβο στην Ολιβια και ενα ακομη μεγαλυτερο σε σενα,τον συζυγο,γιατί αυτο ειναι τελικά, να στηριζεις και να εισαι εκει για τον ανθρωπο σου, όχι στα λόγια αλλά στις πράξεις. Με το καλο το μωρό σας!
Φίλε Μάνο, ελπίζω να μην σε πειράζει που χρησιμοποιω το 'φίλε', είναι η πρώτη φορά που στέλνω έστω και ένα σχόλιο στα λεγόμενά σου. Με αυτάπου διάβασα ένιωσα πως ψήλωσα δέκα εκαστοτά από την περηφάνια μου. γιατί τελικά οι ελληνες είμαστε μορφωμένοι, είμαστε δυνατοί και πάνω από όλα είμαστε πεισματάριδες. Δυστυχώς μένω στη Θεσσαλονίκη οπότε δεν θα μπορέσω να περάσω και να σας δώσω έστω και λίγη από την αγάπη που νιώθω ότι μοιράζομαι μαζί σας από την πρώτη μερά που άρχισα να διαβάζω την Όλιβ. όμως θα σας στείλω την πιο όμορφη φωτογραφία του γιου μου με ευχες!να είστε περήφανοι γι αυτό που έχετε, για αυτό που κάνετε και για αυτό που νιωθουμε εξαιτίας σα, και μαζί σας...Ναι, κανείς ποτέ δεν ξέχασε τον Λεωνίδα...
καταλαβαινω απολυτα την επιμονη τηs Ολιβια!!!H αρμονια στην σχεση σαs παιδια ειναι αξιοθαυμαστη!!!εκτοs απο καλουs και συνεργασιμουs γιατρουs χρειαζομαστε και συνεργασιμουs συντροφουs ...ευχομαι παντα να εισαι ετσι Μανο μου διπλα τηs .. για τα παντα!!!με το καλο ο μικρουληs στην αγκαλια σαs!!!
Bravo κ ξανά bravo στην Ολίβια που το ήθελε ως το τέλος κ που επέμεινε κ bravo στο μπαμπά για τη μεγάλη στήριξη!!! Η φύση είναι φύση κ αυτή αποφασίζει. Ο μικρός αποφάσισε να γυρίσει πάλι? Κανένα πρόβλημα, εδώ δεν έχεις επιλογή. Φυσικά κ το δέχτηκε η κοπέλα, δεν είναι ηλίθια. Ηλίθιοι είναι όλοι αυτοί οι μαιευτήρες που μας έχουν κατασφάξει για ψύλλου πήδημα. Χρησιμοποιούν τον εκφοβισμό κ πετυχαίνουν. Πραγματικά θα ήθελα να τους δω να τιμωρούνται. Υπάρχουν κ αξιοπρεπείς μαιευτήρες φυσικά. Αλλά σε αυτή τη χώρα είναι η μειοψηφία. Με το καλό να έρθει ο γιος σας παιδιά, όντως τη μάχη την κερδίσατε! Να παν να μπιπ τα υπόλοιπα! ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΟΝ ΛΕΜΕ!!! όλα καλά!
Ευχομαι ολα να πανε καλα ειτε με καισαρικη ειτε με φυσιολογικο τοκετο, με το καλο να υποδεχτειτε το μπεμπακο σας!!! Εισαι υπεροχος ανθρωπος Μανο που στηριζεις την Ολιβ μπραβο σου!!!
Με το καλό ο μικρός Αρχέλαος! τον περιμένουμε όλες και όλοι με λαχτάρα! Να στε καλά και προετοιμαστείτε τώρα για τις ονειρεμένες στιγμές που έρχονται!!!! Ο Θεός μαζί σας! Μάνο Χίλια Μπράβο για τη στάση σου!!!! η στήριξη αυτές τις ώρες είναι ότι πολυτιμότερο υπάρχει!
Τέλεια ...απόδοση! Μπράβο Ολίβια! Εύχομαι όλα να πάνε υπέροχα! Με το καλό το μικρούλι!
Αυτό που έκανε η Όλιβ είναι αξιοθαύμαστο. Πολύ λίγες δεν θα έκαναν πίσω κάτω απο τέτοιες συνθήκες. Πολύ λίγες δεν θα είχαν υποκύψει στη τόση ψυχολογική πίεση και στις εσωτερικές τους ανησυχίες. Το θέμα δεν είναι αν θα γεννήσει - μάλλον - πάλι με καισαρική. Το μύνημα έχει περάσει. Όχι μόνο για το τρόπο που έχουμε δικαίωμα να γεννάμε τα παιδιά μας αλλά και για την διεκδίκηση όλων των δικαιωμάτων των παιδιών μας, κόντρα στο σύστημα αν χρειαστεί, με ευγένεια και ήθος και ώριμη σκέψη. Με το καλό να κρατήσετε τον Αρχέλαο στην αγκαλιά σας. Και ελπίζω μεγαλώνοντας και τα δύο να καταλάβουν, να εκτιμήσουν πόσο τυχερά είναι που είστε οι γονείς τους. (Ιντερνετική αγκαλιά και φιλάκι για την Όλιβ)
Με το καλό να είναι...εγώ έχω κάνει 3 γέννες φυσιολογικά και τώρα πάω για το τέταρτο αγοράκι, ελπίζω και αυτό φυσιολογικά. Καταλαβαίνω απόλυτα την εμμονή της Ολίβια. Και μπράβο σου που στέκεσαι δίπλα της ΒΡΑΧΟΣ. Δεν το κάνουν πολλοί άντρες. Οι περισσότεροι λιγοψυχούν και το μόνο που ακούν είναι τους γιατρούς. Ελπίζω να πάνε όλα καλά και περιμένουμε να μάθουμε νέα για τον μικρούλη Αρχέλαο.
Πάρτε μονοκλινο. Θα βουλιάξει το μαιευτήριο απ τον κόσμο!!!!
Μου αρέσουν τόσο πολύ οι σκέψεις και των δύο, αλλά πιο πολύ θαυμάζω την αρμονία που έχετε στη σχέση σας... Να είστε καλά να χαίρεστε τη γλυκειά οικογένεια σας, και κρατώντας το χέρι ο ένας του άλλου θα ξεπεράστε όλες τις δυσκολίες.... Κι όσο για τον Αρχέλαο, γερός να 'ναι και δε βαριέσαι.... Όλιβ αυτό που σου μένει δεν είναι η διαδικασία της γέννας αλλά η γλύκα μόλις τα παίρνεις αγκαλιά.... Με το καλό όλα να γίνουν, όπως πρέπει...
Γεια σου Ολιβια και Μανο. Παρακολουθω την εξελιξη της εγκυμοσυνης σας, μια που παντα ειναι και των δυο, απλα οι γυναικες τη βιωνουμε πιο εντονα μεσα στο σωμα μας, με συγκινηση, μια που και σε μενα οι εγκυμοσυνες μου ηταν οτι πιο σημαντικο και δημιουργικο ειχα στη ζωη μου. Ειναι μεγαλη εμπειρια να παρακολουθεις να μεγαλωνει μεσα σου ενα ανθρωπακι που δημιουργηθηκε απο το τιποτα σχεδον, και να το γεννας και να το βλεπεις να μεγαλωνει και να γινεται ενα αυτονομο ατομο. Ειναι πραγματικα ενα θαυμα οσο κοινοτυπο κι αν ακουγεται. Κι εγω ειχα αναλογη εμπειρια με τις εγκυμοσυνες μου. Εχοντας μια καισαρικη, ηθελα μετα απο αυτη να γεννησω φυσιολογικα. Πιστευα οτι θα ηταν καλυτερο και για μενα και για το παιδι. Το εψαξα πολυ. Διαβασα πολυ. Αλλαξα γιατρους. Εξετασεις και ξανα εξετασεις. Οπως λετε κι εσεις μκροπροβληματακια. Που ομως δεν ξερεις πως θα εξελιχθουν. Παιρνεις τα ρισκα σου, ακολουθεις το ενστικτο σου και αποφασιζεις. Ο γιατρος που ειχα καταληξει εγω, ηταν συμφωνος με φυσιολογικο τοκετο μετα την καισαρικη. Αλλα μου εξηγησε ολους τους κινδυνους και για μενα και για το παιδι. Μεχρι τελευταια στιγμη ελεγα φυσιολογικο τοκετο. Αλλα αρχισαμε κι εμεις καθε δυο μερες καρδιοτοκογραφο, εξετασεις αιματος κλπ. Κατι το ενα κατι το αλλο ο ενθουσιασμος του φυσιολογικου τοκετου αρχισε να φευγει. Αυτο που μου ειπε ο γιατρος και με επεισε για την καισαρικη ξανα, ηταν οτι ειναι μια ελεγχομενη διαδικασια, στην οποια το παιδι δε ζοριζεται καθολου και γι αυτο ειναι πιο ασφαλης και για τους δυο μας. Με την προυποθεση βεβαια να εχεις καλους γιατρους. Αυτο εινα πολυ σημαντικο και για τους δυο. Μια που αυτο σκεφτομουν στο τελος περισσοτερο, δηλαδη την ασφαλεια του παιδιου, το αποφασισα. Δεν μπορω να πω οτι το μετανοιωσα. Βεβαια , δεν εβαλα μυαλο. Και στην επομενη εγκυμοσυνη μου, με δυο καισαρικες, εγω ηθελα φυσιολογικο τοκετο. Ο γιατρος ειπε οκ. αλλα με πολυ προσοχη και στενη παρακολουθηση. Ξερω οτι στο εξωτερικο αυτο γινεται. Ειχαμε φτασει 40 βδομαδες και τιποτα. Η μικρη μου δεν ηθελε να γεννηθει. Ουτε συσπασεις ουτε τιποτα. Κι ο γιατρος ειδε κι αποειδε και τελικα εκανα τριτη καισαρικη. Μπορει να λενε οτι οι καισαρικες στην ελλαδα ειναι μοδα, και ισως να ειναι τελικα, αλλα η καθε γυναικα εκτιμαει την κατασταση που βρισκεται και αποφασιζει. Κανενας δε σε υποχρεωνει να την κανεις. Καμια εγκυμοσυνη δεν ειναι ιδια με την αλλη. Αναλογα, βλεπεις και αποφασιζεις. Για μενα δεν ειχε νοημα να επιμενω σε φτ οταν υπηρχε εστω και ενας μικρος κινδυνος για το παιδι. Και παντα βεβαια πρεπει να εχεις καλους γιατρους διπλα σου, οι οποιοι ομως δεν ειναι και τοσο συχνοι. Αυτη ειναι η ελληνικη πραγματικοτητα. Τελως παντων μακρυγορω κι ισως σας κουρασα, απλα ηθελα να πω, οτι στην εγκυμοσυνη μου διαβαζα κι εγω για το ποσο σημαντικος ειναι ο φυσιολογικος τοκετος για το παιδι και την εξελιξη του κλπ, αλλα στην πραξη βλεπω ποσο σημαντικη ειναι η καθε μερα για τα παιδια και για αυτα που τους δινουμε. Κι οποιοι συμβιβασμοι βρεθουν στον δρομο μας ας πουμε οτι εγιναν για καλο. Σας ευχομαι ολοψυχα, ολα να πανε καλα, μια ευκολη γεννα, και γρηγορα να κρατατε τον μικρο σας αγγαλια.
μπραβο ξανα για την ολη προσπαθεια,,,οθεος ας αποφασισει τι θα γινει ,,,ολιβια εσυ κ με το παραπαν ω προσπαθησες να ανατρεψεις παλιες καταστασεις ....με το καλο κ παλι ολα να πανε καλα κ ναι ο Αρχελαος ενα υγιεστατο αγορακι ....
Όπως και να ΄χει, το αποτελεσμα και στις 2 περιπτωσεις θα ριναι το ιδιο υπεροχο θαυμα..... αυτο ειναι που μετραει και ευχομαι με το καλο!!!!!!
σας ευχομαι ολοψυχα να πανε ολα καλα και με ενα γερο μωρο!!!!! η σκεψη μας ειναι μαζι σας παρολο που ειμαστε λιγακι μακρια (Κρητη) :)
Γράφεις απίστευτα...ειλικρινά απορροφιέμαι στο κείμενο με τοσο πάθος!!! Μπράβο σου και πάλι..γιατί εκτός απο καλούς γιατρούς χρειαζόμαστε και δυνατους συντροφους!!! Με το καλο να ερθει ο μικρούλης ..κι αν ημουν κοντα να εισαι σιγουρος οτι δεν θα εμενα μονο απεξω απο το μαιευτηριο αλλα θα μπουκαρα μεσα .......<3
Αυτό το κορίτσι, αν ήταν στην Αμερική θα είχε κάνει πάταγο! Παντού αφίσες της θα βλέπαμε και θα πίνανε όλοι νερό στο όνομά της!! Το μόνο που χρειάζεται τώρα είναι θετική ενέργεια και ηρεμία! Με το καλό, κοριτσάκι μου!! Όσο για το σύστημα, πρέπει να σπάσουμε την πόρτα με κλοτσιά, όχι απλά να του χτυπάμε το κουδούνι!
ΚΥΡΙΕ ΜΑΝΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ Ο ΑΡΧΕΛΑΟΣ.ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ 7 ΜΗΝΩΝ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ.ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΕΚΑΝΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ.ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ,ΗΘΕΛΑ ΠΑΛΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ,ΕΝΩ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ, ΜΟΥ ΣΥΣΤΗΣΕ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟΚΕΤΟ ΕΦΟΣΟΝ ΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΘΑΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ.ΕΣΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ Η ΟΛΙΒΙΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΜΕΣΩ ΛΙΓΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ ΜΕ ΠΕΙΣΑΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ.ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΕΣΤΩ!ΤΟ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ,ΟΣΟ ΡΟΥΤΙΝΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ.ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑ.ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΑΣ.
Ego gennisa fisologika xoris episkliridio sto nosokomio tis ptolemaidas o gitatos pou me xegienise einai yper tou fisiologiko toketo meta tin kaisariki xero 2 periptosis pou parakalese na xeginisi fisologika ala arnithukan i idies i gynaikes a k kari alo den xegenai ston fisologiko toketo me tin episkliridio meto kalo na sas erthi to paidi sas
Ολίβια μου με το καλο!!!!!
Καταλαβαίνω πως λόγω της κατάστασης και η Ολίβια όπως κι εσύ που συμπάσχεις μαζί της Μανο τα βλέπετε όλα λίγο διογκωμένα. Εχετε απόλυτο δίκιο αλλα μην ξεχνάμε το σημαντικότερο: τη νέα ζωή που έρχεται και δεν καταλαβαίνει τίποτα... Ερχεται φορτσάτη, λαμπερή, ζωντανή! Ενα αγοράκι τρελλα που θα σας κάνει να τα ξεχάσετε σύντομα όλα αυτά και να τα βάλετε σύντομα στις σωστές τους διαστάσεις! Το άγχος και η απογοήτευση περνάνε στο έμβρυο- αυτο η Ολίβια ως γιατρός το γνωρίζει καλύτερα απο μένα. Θα ήταν ευχής έργο ο ΦΤ αλλα μη σας γίνεται και εμμονή. Ολα θα πανε καλά, την εμπειρία τη γνωρίζει η Ολίβια και κορίτσι μου, κοιτά να το ευχαριστηθείς και να το νιώσεις απο την αρχή ως το τέλος. Ο τρόπος δεν αλλάζει την ουσία και η ουσία ειναι η μεγάλη τύχη να φέρεις στον κόσμο γερά παιδιά! Καλή λευτεριά και μεις εδώ θα είμαστε πάλι μαζί σου να τα λέμε με το μικρό ζουζουνι σου και την όμορφη Αθηνουλα! Με το κσλό!!!
Ειμαι απο εκεινες τις φωνουλες μανο που τελευταια αρχισαν να λενε μηπως θα ηταν καλυτερα να εκανε καισαρικη... απλα απο ενδιαφερον κ ανησυχια... ουτε κακια ουτε κατινια ουτε τπτ... ξερεις κατι? η ωρα ειναι 5 το πρωι ειμαι στη δουλεια και με εχουν παρει τα κλαματα... οχι που ισως γεννησει με καισαρικη οχι για τους γιατρους ουτε τπτ τετοιο... αλλα που εγραψες πως οταν βγηκατε απο τον γιατρο και ειδατε οτι ο μικρος ξαναγυρισε, εκλαψε... δεν εχει να κανει με το αν συμφωνω η διαφωνω εγω αλλα δεν θελω επ΄ουδενη να νιωθει απογοητευση ή νικημενη... στην τελικη το παλεψε οσο περνουσε απο το χερι της και εφτασε 41η βδομαδα ενω αλλες [μεσα σε αυτες κ εγω] θα ειχαν εγκαταλειψει πολυ νωριτερα... Ολιβιακι μου δεν θελω να κλαις... ελπιζω να ο μικρος αναποδουλης να ξαναγυρισει και να γεννησεις οπως ονειρευεσαι... ακομα ομως κι αν δεν γινει ξερεις κατι? σκεψου οτι σε λιγες μερες θα εχεις στην αγκαλια σου δυο βελουδενια μικροσκοπικα πατουσακια κ αυτο μετραει πανω απο ολα... σ'αγαπω πολυ κοριτσακι μου
Στη Δανια καισαρικες γινονται μονο οταν υπαρχει απολυτη ιατρικη αναγκη, και παλι αφου εξαντλησουν τα πειριθωρια για ΦΤ. Ακομα κ οταν το παιδι ειναι σε ισχιακη θεση απο το νοσοκομειο μας ειχαν ξεκαθαρισει πως αν υπαρχει μαιευτηρας που εχει κανει ενα συγκεκριμενο αριθμο ΦΤ με παιδια σε ισχιακη θεση, τοτε δεν προχωρανε σε καισαρικη. Να σημειωσω πως στη Δανια δεν γεννας με γιατρο (εκτος κ αν υπαρξει ιατρικη επιπλοκη η καισαρικη) αλλα με τη μαια βαρδιας. Δεν εχεις δηλαδη αυτο το "ο γιατρος ΜΟΥ", η μαια ΜΟΥ. Γεννησα στην Κοπεγχαγη με ΦΤ, σε δημοσιο νοσοκομειο οπου ο τοκετος κρατησε 26 ωρες και αρνουνταν πεισματικα καθε επεμβαση ακομα κ επισκληριδιο (φυσικα ουτε λογος για προκληση). Πιστευω ομως πως στην Ελλαδα δεν ειναι μονο χρηματικος ο λογος των καισαρικων. Ειναι επειδη εχουμε γαλουχηθει σε ενα συστημα οπου η αυθεντια θεωρειται ιερη, οπου εχουμε μαθει να μην αμφισβητουμε τιποτα, να λεμε, ελα μωρε εγω θα αλλαξω τον κοσμο, να μην διεκδικουμε δικαιωματα σε κανενα επιπεδο, απο τη γεννα κ την ιατρικη πραξη, την εκπαιδευση, την ποιοτητα ζωης. Οι γυναικες αναπτυσσουν μια σχεση εξαρτησης με τους γιατρους, -ο γιατρος ΜΟΥ- αν τις ακουσεις να μιλανε θα νομιζεις πως οι καλυτεροι μαιευτηρες, παιδιατροι κλπ του πλανητη εχουν μαζευτει στην Ελλαδα. Υπαρχουν λοιπον ευθυνες και στο συστημα αλλα κ στα ατομα. Πως θα αλλαξει αυτη η νοοτροπια? Δεν ξερω, αλλα ελπιζω πως οταν παραδειγματα σαν της Ολιβιας και αλλων γυναικων ακουγονται παραεξω, ισως κατι γινει..
Μάνο, μπράβο σου κι εσένα (στην Ολίβια τα έγραψα στη δική της ανάρτηση)! Τα μωρά, ακόμη και την προηγούμενη του τοκετού, κάνουν κάτι τούμπες... απίθανες! Μην πτοείσαι! Η φύση δεν κάνει λάθη, γι'αυτό μας έχει δώσει τα ένστικτα, για να μας βοηθά όταν η λογική δεν μας στηρίζει επαρκώς!! Η Ολίβια έχει δίκιο και εσύ έχεις μεγάλη καρδιά και σοφία να αγαπάς τη γυναίκα σου και να στέκεσαι δίπλα της. Ξέρεις τι λένε εδώ στο Αμέρικα που ζω? "Happy Wife, Happy Life". Επίσης, ξέρεις τι λένε οι παλαιοί (στην Ελλάδα τώρα); "Όποιος έχει κόρες, είναι τυχερός. Όποιος έχει γυιούς, είναι μάγκας. Όποιος όμως έχει κόρες και γιούς, είναι ΜΑΣΤΟΡΑΣ" Πάρε κι εσύ λοιπόν το πτυχίο του Μάστορα (βγαίνει από το λατινο-αγγλοσαξωνικό MASTER) και γίνε ακόμη πιο ευτυχής, όταν είναι η σωστή στιγμή, με τον σωστό τρόπο, και πάνω από όλα... με το καλό!!!
με το καλο το βλασταρακι σας να ερθει κι ολα τ αλλα ειναι μικρα!μολις τον παρεις στην αγκαλια σου ολα με ενα μαγικο τροπο θα φυγουν μακρυα.
!η Αθηνα...και ο Αρχελαος ειναι πολυ τυχεροι με τετοιους γονεις!αγαπω Ολιβια!αγαπω την οικογενεια σας!με το καλο να αγκαλιασετε τον μικρουλη σας!να ειστε παντα ευλογημενοι!
Από την πρώτη μέρα που βρέθηκα σε αυτή την παρέα, οικογένεια όπως το νιώθει καθένας θαύμαζα την Ολίβια!!!Αρχικά γιατί είναι από τους λίγους ανθρώπους που κατάφεραν να ασχολούνται στη ζωή τους με κάτι που το αγαπούν πραγματικά και δεν είναι κάτι εύκολο!!Αντιθέτως είναι κάτι που για να το κρατήσεις στη ζωή θέλει μεγάλη και καθημερινή μάχη και σίγουρα ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού σου κάθε μέρα!Στην πορεία μου άρεσε ο τρόπος που έγραφε ότι πάντα είναι αντικειμενική και ότι πληροφορία μας έδινε ήξερα ότι δεν είναι λόγια του αέρα αλλά κάτι που πραγματικά είχε ψάξει!Εκθέτει κομμάτια από τη ζωή σας κάθε μέρα και δεν φοβάται να αντιμετωπίσει τα όσα θα πουν οι άλλοι(και δεν είναι και λίγα αυτά που ακούει συχνά πυκνά).Σίγουρα βοηθάει ότι έχει εσένα (και ανθρώπους) γύρω της που την αγαπούν και την στηρίζουν!Έχετε διαβάσει πολλές φορές από πάρα πολλές μανούλες ότι η Ολίβια μας έχει βοηθήσει μέσα από την ''δουλειά'' της σε πολλούς τομείς από το να διαλέξουμε ένα καρότσι μέχρι να βρούμε μια καινούρια φίλη.Για όλα αυτά και πάρα πολλά άλλα εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να της (σας) έρθουν όλα όπως τα ονειρεύεστε!!Την καταλαβαίνω την Ολίβια γιατί και εγώ μια ''προηγηθείσα'' είμαι και την θαυμάζω ακόμα περισσότερο για αυτό που προσπαθεί να κάνει(και κάτι μέσα μου λέει πως θα τα καταφέρει!)αλλά όπως και αν έρθουν τα πράγματα πρέπει να ξέρει ότι αρκετοί γιατροί θα χάσουν τον ύπνο τους από τις μαμάδες που θα απαιτήσουν Vbac από δω και πέρα χάρις σε αυτή!Ότι και να γίνει για μας είναι νικήτρια!!!Α!και αν εννοείς αυτό για το μαμαδοπάρτυ είμαστε εννοείτε όλες μέσα ακόμα αν ταράξουμε λίγο το σύστημα για αρχή το κτίριο χαλαρά το ισοπεδώνουμε!!!ΟΛΙΒΙΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΣΕΣ!!!
Και το τσουνάμι από μια τόση δα ασήμαντη ρυτίδα στον ωκεανό ξεκινάει.... Είστε πηγή έμπνευσης και αφύπνισης για όλους εμάς που, χωρίς να σας ξέρουμε, σας νιώθουμε δικούς μας ανθρώπους..! Και.... δεν θα ήταν ωραία εκπληξούλα αν, έστω και την τελευταία στιγμή, ο μικρούλης σας άλλαζε ... γνώμη;
θα γυρίσει... έτσι είχε συμβεί στη φίλη μου! θα το δεις! Γύρισε λίγο πριν τον τοκετό ισχυακά και όταν την έπιασαν πόνοι, γύρισε κανονικά!
Αγαπημενη μου,γεννησα πριν απο 13 μηνες με φυσιολογικο τοκετο!Ημουν ΚΑΘΕΤΗ στο οτι δεν θα αφηνα το συστημα να με καταπιει!!!!περασα πολυ δυσκολη εγκυμοσυνη,με πολλα απροοπτα,ενα εξ αυτων και ο θανατος του γυναικολογου μου στον 6ο μηνα!!!εκει αρχισε ο γολγοθας,εξευρεσης ενος ΓΙΑΤΡΟΥ!!!γεννησα σε δημοσιο νοσοκομειο,και με παρακολουθουσαν διαφοροι γιατροι,που ο ενας ελεγε ετσι,ο αλλος γιουβετσι....αποτελεσμα,να ειμαι ενα ρακος!!!να κλαιω μεχρι την μερα που γεννησα,επειδη με τρομοκρατουσαν!!Να σημειωσω οτι ειμαι η μεγαλυτερη φοβιτσιαρα στον κοσμο!!!!Γιατροσ,νοσοκομειο,βελονα=λιποθυμια!!!!Ο καλος Θεοσ με εστειλε σε ενα εξωτερικο γιατρο,λιγουσ μηνες πριν γεννησω!!!με παρακολουθουσε αν και γνωριζε οτι δεν ειχα την δυνατοτητα να γεννησ στην κλινικη που ξεγεννουσε...Για μενα αυτοσ ο ανθρωπος ηταν αγγελος εξ ουρανου!!!Εαν δεν ηταν αυτος ο ανθρωπος ισως να εχανα και το μωρο μου...Πλησιαζουν οι μερες να γεννησω,και με προειδοποιει...''αν σε δουν τοσο φοβιτσιαρα,θα σε κανουν καισαρικη...γιαυτο αφου θεσ να γεννησεις φυσιολογικα,μολις πας εκει θα ζητησεις επισκληριδιο....!!!'' Με πιανουν οι πονοι και πηγαινουμε....δεν με πιστευουν οτι γενναω!!!!Με εχουν να πηγαινοερχομαι και να κραταω τουσ τοιχουσ ορθια σε καθε πονο -του λεπτου!!!!-και με στελνουν να παω σπιτι,η μια βολτα στην παραλια.....εγω αρνουμαι και επιμενω οτι γενναω!!!!Με τα χιλια δυο με ετοιμαζουν,ζηταω επισκληριδιο,και εκει αρχιζει το σοου το μεγαλο...."Ποια εισαι εσυ που θεσ και επισκληριδιο???δεν σε παρακολλουθει συγκεκριμενος γιατρος και ερχεσαι και απαιτεισ και πραγματα?????λκαι ποιοσ σου ειπε οτι υπαρχει εφημερευων αναισθησιολογος???ετοιμαστε την για καισαρικη,δεν συνεργαζετε!!!!'' το κλαμα μου ακουστηκε μεχρι εξω!!!!!!μου μιλησε τοοοοσο ασχημα!!!Φευγει!Ερχεται η μαια και προσπαθει να με ηρεμησει και μου λεει να μην στεναχωριεμαι,υπαρχει αναισθησιολογος,αλλα...''ο γιατρος ηθελε να ζητησει λεφτα και δεν ηξερε πωσ να στο πει....''!!Εγω να φουντωνω!!!!εκει ξυπνησε ευτυχως το ενστικτο μου!!!Και εγινα πιο πεισματαρα απο ποτε!!!Οταν ηρθε ο γιατρος,βρηκα ολη την ψυχραιμια που μου απεμεινε και του ειπα...καισαρικη δεν με κανεισ τον κ... σου να χτυπασ!!!!μην μου κανεισ ουτε επισκληριδιο,αλλα θα με υποστεισ ακομα και μεχρι το επομενο βραδυ αν χρειαστει!!!Μου φερνει αναισθ/γο,μου κανει την επισκλ.η οποια ποτε δεν επιασε,επειδη ειχε διπλωμενο το σωληνακι....ζηταει απο μενα 150 ευρω,ενω απτον αντρα μου 350!!!!!-ευτυχωσ προλαβα και τον ενημερωσα.... αυτο που ηθελα να σου πω,και συγγνωμη για το τεραστιο μηνυμα,ειναι 1.Γ....... τουσ το κερατο!Μην μασας,ακου το ενστικτο σου!!!!!! 2.Σε καποια φαση η μαια μου ειπε μια κουβεντα την οποια θυμαμαι πολυ ζωντανα και ισωσ ηταν το μοναδικο πραγμα που μου εδωσε κουραγιο τις δυσκολεσ εκεινεσ στιγμε...μου ειπε''σκοπος σου σημερα ειναι να εχεισ στην αγκαλια σου,ενα υγειεσ μωρακι,και αν αυτο γινει φυσιολογικα,η με καισαρικη,ενα θα ειναι το αποτελεσμα,οτι θα εχεισ το μωρο σου...'' Υ.Γ.1. Απτην ωρα που ηθελαν να με διωξουν,επειδη ΔΕΝ γεννουσα....15 λεπτα μετα γεννησα!!!Δηλαδη αν τουσ ακουγα θα γεννουσα στο αυτοκινητο! 2.Κατα τη διαρκεια του τοκετου,τουσ ελεγα οτι ποναω και δεν με πιστευαν,μεχρι που μου εβαλαν και τσιροτο στο στομα να μην μιλαω,γιατι ''ηταν ολα στο μυαλο μου''!!!Επαθα πολλαπλη ρηξη κολπου και με εραβαν 2,5 ωρες,χωρις καν τοπικη αναισθησια,επειδη νομιζαν οτι ειχα επισκληριδιο.......μετα ειδε ο αναισθ/γοσ οτι ηταν διπλωμενο το σωληνακι.... 3.Φευγοντας απτο νοσοκομειο μου εδωσαν αντιβιοση με πενικιλλινη,...τουσ ειχα ενημερωσει οτι ειμαι αλλεργικη.... Μπορω να σου γραφω για ωρες καλη μου Ολιβ..αλλα κρατα ενα στο μυαλο σου,την κουβεντα της μαιας μου...με τον ενα η τον αλλο τροπο θα τον εχεις στην αγκαλια σου τον πασα σου,και follow your instinct! Με το καλο να τον δεχτειτε!!!Με εναν πονο!! <3
Τσιρότο στο στομα σε γυναικα που γενναει;; στην ελλαδα; το 2012;;; ΤΣΙΡΟΤΟ;;; Δεν μαζευοσαστε σιγα σιγα να φταχτει μια σελιδα με καταγγελιες, ετσι για να πανε ψυλιασμενες οι επομενες μανουλες;; Γιατι δεν μπορει οι λαμπροι αυτοι επιστημονες να κυκλοφορουν "αμπολυτοί". Να μαζευτουν λιγο...
Με το καλό και σημασία έχει ότι το πάλεψε. Και δίνει το παράδειγμα και σε άλλες μανούλες που θα ήθελαν να το επιδιώξουν. Να το καλοδεχτείτε το μωράκι και να είναι υγιέστατο.
τι γλυκος μπαμπας!!!!!! δεν εχω λογια!!!!!!!
..Kλαίω, κλαίω...ΠΑΛΙ κλαίω!!!!...Η συγκίνησή μου και ο θαυμασμός μου για εσάς τους δύο-Ολίβια και Μάνο-είναι απεριόριστη, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!!!!! Έχετε θέση στην καρδιά μου..γιατί σε αυτή μιλάτε..τα οχυρά της πέφτουν οσάν τραπουλόχαρτα, και γεμίζει το "μέσα" μου αγάπη....... ....Ολιβιάκι...-ίσως- και να μην κρίθηκε τίποτα ακόμη...Όπως και να'χει, όμως...ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ...Α-Ξ-Ι-Α!!! Γερό μωράκι να πάρεις στην αγκαλιά σου γλυκιά μου..και ΟΛΑ τα άλλα θα μοιάζουν, πλέον, μακρινό όνειρο!! Μάνο...i'll be there!!!!
Μπορεί να χάθηκε ο πόλεμος αλλά το γεγονός και μόνο ότι έδωσε αυτη τη μάχη λέει πολλά. Μακάρι να γίνει κάτι και να ξυπνήσουν όλες οι μελλουσες μανούλες και να πάνε κόντρα σ' αυτό το σάπιο σύστημα. Με το καλό να έρθει ο Αρχέλαος. Αυτό που έχει σημασία τώρα είναι να είναι καλά και η Ολίβια και το μωρό σας. Τα φιλιά μου και εύχομαι τα καλύτερα.
Άξια! Με το καλό παιδιά!
Η ελπιδα πεθαινει τελευταια!πολλα μωρα εχουν γυρισει την ωρα της γεννας!οπως κ να γεννησει ομως της ευχομαι ολοψυχα να πανε ολα καλα!!!!
και εγώ γιατί νομίζω πως θα γυρίσει και θα έχει φυσιολογικό? Όλιβ don't give up
Συμφωνώ. You can do it Olivia!!!