της Ελένης-Άννας Παπαναστασίου
1 bio 3 και αρχίζει η ιστορία!
Μία φορα και εναν καιρο ήταν ενας σκυλος που τον ελεγαν Αλεκο. Ο Αλεκος δεν ειχε σπιτι ουτε αφεντικο. Τριγυρνούσε μεσα στην πολη και εψαχνε τους καδους μηπως και βρει φαγητό. Ειχαν περασει ομως πολλες ημερες που δεν ειχε βρει τιποτα να φαει και ενιωθε αδυναμος. Τον επιασαν τα κλαματα και εκεινη την ωρα περνουσε απο τον δρομο μια πολυ ομορφη γατουλα που την ελεγαν Tζενη και ζουσε σε ενα πλουσιο σπιτι καπου στα βορεια της πολης.
Εκεινη την ημερα ειχε βγει βολτα στην πολη μαζι με το αφεντικο της. Οταν ειδε τον Αλεκο σταματησε διπλα του και με την ουρα της τον χαιδεψε στην πλατουλα του.
– Ει, γιατι κλαις σκυλακι; τον ρωτησε η Τζενουλα.
Και τοτε ο Αλεκος της ειπε πως μερες τωρα δεν βρισκει φαγητο να φαει. Η Τζενη χωρις να το σκεφτει καθολου του προτεινε να τον παρει μαζι της στο δικο της σπιτι, ομως πρωτα επρεπε να το πει στο αφεντικο της.
– Σε λιγο επιστρεφω του ειπε και εφυγε τρεχοντας να βρει το αφεντικο της για να του το πει.
Ο Αλεκος ομως δεν πιστεψε την γατουλα την Τζενη και συνεχισε να ψαχνει για φαγητο στα γυρω στενα της πόλης.
Οι μερες περνούσαν και ο Αλεκος ήταν ετοιμος να πεσει κατω απο την πεινα, ωσπου ξαφνικα ακουσε μια φωνη απο μακρια να το φωναζει….
– Αλεκο, Αλεκο..!
Η Τζενη, η ομορφη γατουλα που ειχε δει τις προαλλες, ήταν στο απεναντι πεζοδρομιο. Δινει ενα σαλτο και μεμιας βρισκεται διπλα του.
– Μα γιατι εφυγες; τον ρωτησε η γατουλα.
– Νομιζα οτι μου ελεγες ψεμματα. Δεν σε πιστεψα.
– Λοιπον δεν θα θυμωσω ελα αμεσως μαζι μου γιατι το αφεντικο μου πρεπει να φυγει.
Και ετσι ο Αλέκος ξεκινησε με την Τζενη για το σπιτι του πλούσιου αφεντικου. Ο κος Γιωργος μολις ειδε τον Αλέκο πηρε το λαστιχο απο τον κηπο και του εκανε ενα ωραιότατο μπανιο. Διπλα του υπηρχε και ενα μεγαλο μπολ με φαγητο. Ο Αλέκος δεν σταματούσε να κουνάει την ουρά του μέρα νύχτα.
Το πρώτο βράδυ ο Αλέκος κατάλαβε ότι κάποιος ξένος μπήκε στο σπίτι. Τότε άρχισε να φωνάζει και να κυνηγάει τον κλέφτη ώσπου το αφεντικό του ξύπνησε και ειδοποίησε την αστυνομία. Πιάσανε τον κλέφτη αμέσως.
Το αφεντικό του Αλέκου, ο κος Γιώργος, χάιδεψε τον Αλέκο και τον ευχαρίστησε που του έσωσε την ζωή και ως αντάλλαγμα του έφτιαξε ένα τεράστιο σπιτάκι στον κήπο για να μην κρυώνει τις νύχτες του χειμώνα.
Και έτσι ο Αλέκος και η Τζενουλα έζησαν καλά και εμείς καλύτερα.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
πολύ καλό....και ως φιλόζωη: ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!