Χαλάλι του όλα
Χαλάλι του όλα
μαμά Άρτεμις
Η δική μου ιστορία ξεκινάει πριν από 5 χρόνια.. .Ήμουν 29 όταν μου διαγνώστηκε ότι πάσχω από ένα αυτοάνοσο νόσημα ανίατο και αρκετά σοβαρό. Είχα συστηματικό ερυθηματώδη λύκο. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Οι ερωτήσεις έπεσαν σαν κεραυνός. Ήθελα να ξέρω, να γνωρίζω τα πάντα για τη νόσο. Πίστευα ότι όσο πιο πολύ τη κατανοούσα θα έβρισκα τρόπο να την παλέψω. Η αλήθεια είναι ότι παθαίνεις ένα σοβαρό σοκ όταν πρωτοψάχνεις πληροφορίες. Πέφτεις σε μαύρη κατάθλιψη και λίγα λέω… Νομίζεις ότι όλα αυτά που διαβάζεις θα γίνουν σε σένα. Για να μην τα πολυλογώ, το ενδεχόμενο μιας εγκυμοσύνης εκτός από επικίνδυνη ήταν και αρκετά δύσκολή να επιτευχθεί. Από μικρό κοριτσάκι ονειρευόμουν να κάνω μια όμορφη και μεγάλη οικογένεια και… έτσι ξαφνικά γίνεται το πιο πολύπλοκο πράγμα στον κόσμο.
Ο τότε σύντροφος μου επί 4ετίας δεν αποδέχτηκε το γεγονός και χωρίσαμε μετά από ένα χρόνο. Δεν μου έκανε εντύπωση. Ήδη είχα βιώσει κοινωνικό αποκλεισμό ακόμη και από υποτιθέμενη «φίλη» μου. Πικράθηκα, στεναχωρήθηκα αλλά το πήρα απόφαση. Η ζωή μου είναι πιο σημαντική από το να κάθομαι να στεναχωριέμαι και μόνο εγώ μπορώ να την φτιάξω.
Δεν άργησα να γνωρίσω τον άντρα της ζωής μου. Από την αρχή έμαθε τα πάντα. Δεν ήθελα να μην ξέρει. Ανέκαθεν είμαι πολύ ειλικρινής άνθρωπος και έτσι έπρεπε να γίνει.
«Εγώ εσένα θέλω και ας μη μπορέσεις να κάνεις παιδιά» ήταν η απάντησή του. Μετά από 7 υπέροχους μήνες παντρευτήκαμε με πολιτικό γάμο. Η ζωή μας κυλούσε πολύ όμορφα μα κάτι μου έλειπε…. ήθελα πολύ ένα παιδάκι. Ένα παιδάκι δικό μου και δικό του. Κάναμε προσπάθειες μα κάθε φορά που μου ερχόταν η περίοδος η καρδιά μου ράγιζε. Πέρασε 1,5 χρόνος και τα καταφέραμε… Όλη η οικογένεια μπήκε στη πρίζα σε αντίθεση από μένα που τότε μόνο ηρέμησα. Αφού τα κατάφερα να μείνω έγκυος, θα τα καταφέρω μέχρι το τέλος.
Είχα πιθανή ημερομηνία 20 Μαΐου.
Οι πρώτοι μήνες κύλησαν χωρίς ενοχλήσεις, χωρίς εμετούς, χωρίς καούρες…. όλα ήταν τέλεια. Ήταν μία υπέροχη εγκυμοσύνη. Κάθε βράδυ από την αρχή της εγκυμοσύνης ο σύζυγος μου (που τυχαίνει να είναι γυναικολόγος) μου έκανε την απαραίτητη ενεσούλα στην κοιλίτσα μου και όλα πήγαιναν περίφημα. Δεν άργησε όμως να στραβώσει. Κόλλησα μια ίωση μέσα Φεβρουαρίου και με το ήδη ταλαιπωρημένο ανοσοποιητικό μου που επιβαρύνεται με την εγκυμοσύνη είχα επίμονο βήχα σε σημείο να πνίγομαι.
Περνάνε οι μέρες και η κατάσταση παραμένει ίδια.
«Πρέπει να τον βγάλουμε τον μπέμπη«
«Μα είναι μικρούλης .Και αν δεν τα καταφέρει; Να μεγαλώσει λίγο ακόμα. Είμαι καλά, μην ανησυχείς«
Τα ίδια κάθε μέρα για βδομάδες κάνοντας συνέχεια εξετάσεις και υπερήχους. Μέχρι που μπήκα 37η εβδομάδα και έτσι ξαφνικά δεν μπορούσα να κουνηθώ, έπαθα αγκύλωση. Τα πόδια μου με πονούσαν, πρήστηκαν και έσπασαν όλα τα μικρά αγγεία των ποδιών μου μέσα σε λίγα λεπτά. Ειδοποιώ τον άντρα μου ο οποίος είχε εφημερία και τους γονείς μου. Με πηγαίνουν στο Νοσοκομείο στην Ρευματολόγο μου η οποία έπαθε σοκ με την κατάσταση που με βρήκε. Είχα πάθει γερή έξαρση με κίνδυνο την ζωή μας.
Μπήκα για καισαρική την επόμενη μέρα πρωί. Πριν μπω στο χειρουργείο έκανα τον σταυρό μου. Βαθιά μέσα μου ένοιωθα ότι όλα θα πάνε καλά. Όπως και τελικά έγιναν.
Ο μπεμπούλης γεννήθηκε 3.120 gr. Έκλαψε αμέσως και… ήταν ένας κούκλος.
Δεν αξίζει τίποτα στη ζωή όσο αυτά τα ματάκια που σε κοιτάζουν τόσο γλυκά και αυτό το απίστευτο χαμόγελο που σε κάνει τόσο ευτυχισμένη.
Χαλάλι του όλα.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Συγχαρητήρια. Ο Θεός σου χάρισε ένα υγιέστατο παιδί. Ο σταυρός που έκανες σε βοήθησε. Μόνο μην ξεχνάς να κάνεις και γάμο θρησκευτικό, για την ευλογία του Θεού. Πρόσεξε ότι ο Θεός είναι κοντά μας συνέχεια και μόνο εμείς φεύγουμε μακριά του. Όταν βαπτίσεις το γιο σου να τον κοινωνάς τακτικά. Με τον πολιτικό γάμο θέτεις τον εαυτό σου εκτός Εκκλησίας. Μη γυρίσεις την πλάτη στον Τριαδικό Θεό που σου χάρισε ένα θησαυρό, το παιδί σου. Να είσαι καλά και να κάνεις πολλά και γερά παιδιά.
Μπάβο Αρτεμις !!!! Σε καταλαβαίνω απολυτα τι πέρναγες αυτούς τους μήνες !!!! Αυτή η ενεσούλα είναι η μικρή βοήθεια που κρατάμε στα χέρια μας το μικρό μας αντράκι. Ευτυχώς η ρευματολόγος μου δεν μου είχε κάψει την κορτιζόνη, οπότε με βοηθούσε για να μην πονάω και πάθω καποια έξαρση. Το μόνο που με στεναχώρησε, μετά την γέννα, ήταν ότι μετά από 4 μήνες έπρεπε να σταματήσω να θυλάζω γιατί έπρεπε να πάρω τα χάπια μου και ήδη είχα αρχίσει να "πρίζομαι". Δεν πειράζει, πήρε ότι αντισώματα έπρεπε να πάρει. Μπάβο και πάλι κοριτσάκι και σύντομα και πάλι να είμαστε μανούλες !!!!
Η μητέρα μου εμφάνισε το ίδιο νόσημα έξι μήνες μετά τη γέννησή μου, δηλαδή 37 χρόνια πριν!Δεν επιδίωξε να κάνει δεύτερο παιδί (υποθέτω πως αν δεν είχε προηγηθεί η γέννησή μου θα το έκανε). Εκείνο όμως που θαυμάζω σε εκείνη, ένα από τα πολλά για την ακρίβεια, είναι ότι ποτέ δε ''το έβαλε κάτω'' και σε τίποτα.Υπέροχη μάνα, σύζυγος,, άκούραστη νοικοκυρά, δραστήρια, με γεμάτη κοινωνική ζωή και πάντα απίστευτα ΑΙΣΙΟΔΟΞΗ! Μακάρι να της έμοιαζα έστω κ λίγο σε αυτό!Παρόλες τις δυσκολίες, τις εξάρσεις, τους πόνους έχει πάντα θετική σκέψη κ είναι στήριγμα για όλους μας.Έυχομαι να είσαι κ εσύ πάντα έτσι!!!!Με όσα κατάφερες μέχρι τώρα είμαι σίγουρη!Να χαίρεσαι το παιδάκι σου!
Άρτεμη, είχα μια γενική ιδέα για την ασθένειά σου όμως δεν ήξερα ότι στην εγκυμοσύνη σου έφτασες σε τέτοια δύσκολη κατάσταση. Ξέρω πόσο πολύ ήθελες να αποκτήσεις αυτό το παιδάκι, όπως και εγω προσπαθούσα για απλούς λόγους υπογονιμότητας. Να ξέρεις η ευχή που μου έδωσες όταν έμεινες έγκυος έπιασε τόπο και σε λιγότερο απο εξάμηνο έμεινα και γω έγκυος. Δυστυχώς οι συνθήκες της καθημερινότητας και η αδικαιολόγητη αμέλεια για επικοινωνία μας έκανε να χασουμε επαφές τελευταία παρότι φίλες απο τα φοιτητικά μας χρόνια, και αυτό είναι κάτι που οφείλω να σου ζητήσω συγνώμη και θα προσπαθήσω να το διορθώσω απο πλευράς μου. Να ξέρεις πως πάντα σε σκέφτομαι και για ότι χρειαστείς να μη διστάσεις να μου ζητήσεις. Να είσαι πάντα καλά να χαίρεσαι το αγγελούδι σου και με τον άντρα σου πάντα δίπλα σου και ευτυχισμένοι. Και με το καλό όποτε το αποφασίσεις και για δεύτερο παιδάκι να σου έρθουν όλα εύκολα και ανώδυνα. Πολλά φιλιά!
αν σε παρηγορει γνωστη μου με την ιδια ασθενεια αλλα με μια διαθεση τσιου κυριολεκτικα ( εγω ειμαι ποιο μεγαλη απο την ασθενεια και σιγα μην με καταβαλει) ( εχω κατι? μπα η ασθενεια εχει εμενα και την πριζω) καπως ετσι και λιγα λεω χωρις υπερβολες εχει 4 ναι τεσσερα παιδακαι ! τι παιδακια ολα εχουν γινειγαιδουρακια πια και εχει και εγγονια. και να σκεφτεςι αφου τα παιδια της ειναι μεγαλα πια εκεινες τις εποχες και οι ασθενειες αντιμετωπιζοταν διαφορετικα. ενα θα σου πω ο γιατρος της στο τεταρτο τραβουσε τα μαλλια του και της ελεγε οτι δεν την ξεγενναει οτι κυνδυνευει οτι δεν σου ειπα οτι ειναι επικυνδυνο και αλλα τετοια και αυτη αταραχη. καλε πως κανεις ετσι μια εγκυμοσυνη ειναι. για την εγκυμοσυνη μωρε της ελεγα την ασθενεια σου που τη βαζεις? στα παλια μου τα παπουτσια!!! να χαιρεσαι το παιδακι σου και μακαρι αν το επιθυμεις να μπορεσεις να κανεις και αλλο!!!!
Να είσαι πάντα γερή, δυνατή κι ευτυχισμένη!
Δε θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα παρατήσω τον άνθρωπο μου ή φίλη/φίλο μου επειδή του έτυχε κάτι σαν κι αυτό!Και όχι από οίκτο...όπως τον/την αγαπούσα από την αρχή έτσι θα συνέχιζα...ίσως όμως να τον/την θαύμαζα λίγο παραπάνω γιατί τέτοιες περιπτώσεις είναι μαχητές ζωής!!!Μπράβο σου που πείσμωσες,μπράβο σου που πίστεψες ότι θα τα καταφέρεις και τα κατάφερες!!!Από δω και πέρα εύχομαι μόνο ευτυχισμένες στιγμές δίπλα στην όμορφη οικογένεια σου!!!
Μπράβο το άξιζες και αξίζεις ακομα περισσότερα. Έβαλες σε κίνδυνο την ζωη σου για να δώσεις ζωη στο παιδάκι σου. Εχω δυο παιδιά και ΣΕΛ. Μπορεί να έχασα το πρώτο αλλά ποτε δεν το έβαλα κατω. Αν ημουν νεότερη θα έκανα κι άλλο παιδάκι.Να προσέχεις την υγεία σου και να είσαι πάντα αισιόδοξη και ευτυχισμένη.
Εισαι λεβεντισα μπραβο σου. Να εχεις δύναμη παντα και να μην το βαλεις ποτε κατω στη ζωη σου. Εγω οχι μονο δεν θα απομακρυνομουν αν ημουν η φιλη σου αλλα θα ηταν και τιμη μου που θα σε ειχα στην ζωη μου. Για μενα οι ανθρωποι που το κανουν αυτο ειναι κατακαθια και στο λεω αυτο γιατι και εμενα Ο συζηγος μου ειναι 30 χρονων πασχει απο ΧΝΑ και κανει αιμοκάθαρση μεχρι να βρεθει συμβατος δοτης. Ουτε στιγμη δεν μου περασε απο το μυαλο να τον αφησω , τον αγαπω με ολη μου την καρδια και οχι επειδη Λυπάμαι την κατάσταση του. Αλλα επειδη ειναι ενας ανθρωπος δυνατος και εχει μαθει να αντιμετωπιζει την ζωη με το κεφαλι ψηλά δεν το βαζει κατω ποτε μας αγαπα πολυ και εμενα και το 8μηνων παιδακι μας.
Μπραβο κορτιτσι μου γλυκο να χαιρεσαι το αγορακι σου και εσυ να εισαι γερη και δυνατη παντα!!!!!!Και σε αυτον τον υπεροχο ανθρωπο τον ανδρα σου ενα μεγαλο μπραβο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα μηνύματά σας. Πιστεύω ότι όλοι έχουμε μεγάλη δύναμη μέσα μας και όταν κάτι το θέλουμε πολύ μπορούμε να τα καταφέρουμε.Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι αγάπη να μας δίνει λίγο ώθηση να μην τα παρατάμε εύκολα. Όλα τα άλλα έρχονται από μόνα τους.Εύχομαι σε όλες να είμαστε καλά να μεγαλώσουμε τα παιδάκια μας γιατί είναι μεγάλος ο αγώνας της μάνας. Φιλάκια σε όλες!!!
Μπραβο σου κοριτσι μου να ζησετε να εισαστε παντα ευτυχισμενοι.... Εγω ενα θα σου πω....παντα να προσεχεις την υγεια σου, η μητερα μου εχει τον λυκο 41 χρονια, ενα χρονο πριν γεννηθω εγω......... τον παλευουμε εχουμε βγει νικητες ολη η οικογενεια παρεα..... Η συμβουλη μου οσο κανεις τις εξετασεις σου και το παρακολουθεις θα ζησεις ευτυχισμενα πολλα πολλα χρονια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Να ειστε παντα καλα και ευτυχισμενοι για μια ζωη!
Ποσο κλαμα μπορω να ριξω....ποσα μπραβο μπορω να πω?απειρα!εισαι φοβερη,απαιχτη,καταπληκτικη!εχω ρευματοειδη αρθριτιδα 20 χρονια τωρα,με πολλα χειρουργεια,αλλα εκανα μια ωραια μπεμπα και προσπαθω για το δευτερο...δεν αφηνουμε τιποτα,παλευουμε και θα τα καταφερουμε ως το τελος.να χαιρεσαι το παιδακι σου και ευχομαι οποτε θελησεις να κανεις με ευκολια και ενα δευτερο!!!
ΝΑ ΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ.ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΠΑΤΕΡΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΠΟ ΤΑ 24 ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 57.ΥΠΗΡΞΑΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΟΡΙΑΚΕΣ...ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΔΕ ΜΑΣ ΕΔΕΙΞΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ...ΠΙΣΤΕΥΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΧΩ ΤΟΝ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ ΜΠΑΜΠΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...ΓΙΑΥΤΟ ΟΠΛΙΣΟΥ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ..ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΟΤΙ Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΤΟΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΝΑΤΗ ΜΑΜΑ ΤΟΥ....
Ένα έχω να πω! Μπράβο σου, τέτοια να βλέπουμε πάντα!!!
Συγχαρητηρια για ολα. να ειστε γεροι ολοι. μπραβο στον αντρα σου. πολλα μπραβο... εγω υποφερω απο αλλες παθησεις εδω και τρια χρονια. ο πρωτος συντροφος επι τετραετιας οπως ειπες κι εσυ εφυγε. υστερα γνωρισα τον αρραβωνιαστικο μου. ηξερε εξ αρχης το προβλημα και ηταν παρων καθε στιγμη ωσπου πριν λιγες μερες χωρισαμε γιατι κουραστηκε και δεν αντεξε αλλο. θελει να σκεφτει λεει. ξερω πως υπηρξα κουραστικη αλλα και παλι δεν ξερω τι θα κανω...
Πόσο κουράγιο θέλει βρε παιδιά εκεί που εσύ ο ίδιος χρειάζεσαι φροντίδα να πρέπει να δίνεις όλες σου τις δυνάμεις για να μεγαλώσεις το παιδί σου...Σου εύχομαι να είσαι πάντα δυνατή και να χαρείς τη ζωή και την οικογένειά σου μέχρι τα βαθιά σου γεράματα!
Μπράβο σου που το πάλεψες τόσο! Χαλάλι του όπως λες, αξίζει με το παραπάνω!
ΜΠΡΑΒΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ, ΞΕΡΩ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΕΧΕΙ 2 ΠΑΙΔΑΚΙΑ..! ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΕΡΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ, ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΣ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΕΝΑ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ.. ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ!
Η ιστορία σου μου έδωσε πολύ κουράγιο. Ευχαριστώ πολύ για το μοίρασμα...Τις καλυτερες ευχες μου απο καρδιάς ...!!!
ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ!ΞΕΡΩ ΑΠ ΤΗΝ ΚΑΛΗ Κ ΑΠ ΤΗΝ ΑΝΑΠΟΔΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ,ΜΙΑΣ Κ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΠΟ 27ΧΡΟΝΩΝ Κ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 62!ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΚΟΥΡΑΓΙΟ,ΔΥΝΑΜΗ Κ ΥΠΟΜΟΝΗ!ΥΠΗΡΞΑΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΕΚΛΑΙΓΑ ΕΓΩ ΓΙΑ ΚΕΙΝΗ,ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ,ΠΟΣΗ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ,ΠΟΣΟ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΜΑΣ ΜΕΓΩΛΩΣΕΙ!ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ Κ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ...ΕΧΕ ΠΙΣΤΗ