μαμά Μελίνα
Φιλοι μου καλησπερα. Θα ηθελα να μοιραστω την εμπειρια της δικης μου δευτερης εγκυμοσυνης που ειχε αδοξο τελος.
Ειμαι μαμα ενος 3χρονου υγειεστατου κοριτσιου. Ειχα μεινει εγκυος το 2008. Ηταν μια εγκυμοσυνη μη προγραμματισμενη, αλλα πολυ επιθυμητη απο τον τοτε συντροφο μου και τωρινο αντρα μου. Ολα κυλουσαν ομαλα μεχρι την 7 εβδομαδα μεχρι που επεσα στο κρεββατι και ακολουθησε μια εγκυμοσυνη με 25 ως 30 εμετους ημερησιως. Ευτυχως ειχα ανθρωπους οι οποιοι μου σταθηκαν! Εγω ημουν απελπισμενη μεχρι που πηγα στο μαιευτηριο απο την απογνωση μου και ζητησα απο τον γυναικολογο μου να μου παρει το παιδι με καισσαρικη γιατι δεν αντεχα αλλο. Ηθελα να αυτοκτονησω μονο και μονο για να γλυτωσω απο την αφορητη πια αδιαθεσια και τους εμετους. Να σημειωσω οτι παρ’ ολα αυτα ουδεποτε νοσηλευτικα για απωλεια υγρων παρ’ ολο που τον δευτερο μηνα ειχα χασει 8 κιλα.
Την τελευταια μερα του 9ου μηνα μπηκα με τεχνιτους πονους να γεννησω. Ολα ηταν φανταστικα! Εγω πολυ χαρουμενη που επιτελους θα μπορουσα να αναπνευσω ξανα κανονικα και να ζησω σαν ανθρωπος.
Μετα τη γεννα χωρις μεγαλη προσπαθεια ανηκαν ολα στο παρελθον.
Να σημειωσω οτι κι εγω και ο αγαπημενος συζηγος μου ειμαστε πολυ θετικοι ανθρωποι.
Το 2010 μεταναστευσαμε για ενα καλυτερα μελλον! Τα εχουμε καταφερει. Ειμαστε πολυ ευτυχισμενοι. Ετσι αποφασισαμε οτι θελουμε αλλο ενα παιδακι και γιατι οχι και τρια, αφου μπορουμε να τα μεγαλωσουμε.
Ετσι απο τον πρωτο μηνα χωρις προσπαθεια εμεινα εγκυος ξανα! Ολα τελεια. Η διατροφη μου εκπληκτικη! Η γυμναστικη μου προσεγμενη! Και η ψυχολογια μου στα υψη μεχρι που ερχεται η 6η εβδομαδα κυησης και ολα γυριζουν τουμπα! Η αδιαθεσια ακομα πιο εντονη απο την πρωτη εγκυμοσυνη! Λιγοτεροι εμετοι και περισσοτεροι ιλιγγοι!
Η ταλαιπωρια απιστευτη μεχρι που σε μια εβδομαδα μπηκα 6 φορες στα επειγοντα του νοσοκομειου! Η ψυχολογια πιο ασχημη δεν γινεται!
Μου εδωσαν διπλη δοση φαρμακων και primperan τα οποια στην 8η εβδομαδα δεν επιαναν!
Ο αντρας μου στεναχωρημενος και η μπεμπα μου επισης! Ετσι σε ενα εκπληκτικο σπιτικο περιβαλλον εγινε μια συζητηση με τον συζυγο για διακοπη κυησης υπερ υγειας μου! Ετσι κι εγινε!
Εχει περασει ενασ μηνας….. Ξερω οτι ηταν η σωστη αποφαση αυτη που πηραμε γιατι οπως ειπε και ο αντρας μου «Καλυτερα εσενα παρα ενα παιδι ακομα χωρις εσενα«. Τοσο τραγικα ηταν τα πραγματα. Δυο κυησεις με υπερεμεση ηταν πολυ δυσκολα.
Δε σας κρυβω οτι θελουμε μετα απο ενα χρονικο διαστημα να προσπαθησουμε ξανα. Πρεπει ομως ακομα να ξεκουραστει ο οργανισμος απο την πρωτη εγκυμοσυνη.
Εαν μπορει να μου δωθει καποια απαντηση απο καποιον ειδικο και μη για το τι θα μπορουσα να κανω σε μια επομενη εγυμοσυνη, θα με ευχαριστουσε ιδιαιτερα.
Ευχαριστω για τον χρονο σας και την υπομονη.
Ευχομαι καλη επιτυχια σε ολεσ τις υποψηφιες μαμαδες! Σας ευχομαι τα καλυτερα!
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 18/12/12:
Αγαπημενες μου αναγνωστριες αποφασισα να δημοσιοποιησω την ιστορια μου για να την μοιραστω με γυναικες που ισως εχουν περασει απο μια ιδια κατασταση η και χειροτερη ακομα.
Στο κειμενο μου υπηρχαν παραλειψεις σε καποιους δημιουργησαν αποριες, σε καποιους αλλους παρεξηγησεις, σε καποιους αλλο θυμο και υπηρξαν και αναγνωστες οι οποιοι το ειδαν λιγο πιο μαλακα και δεν χρειαστηκαν περισσοτερες λεπτομερειες.
Θελω να ξεκαθαρισω οτι πριν παρει μια γυναικα την αποφαση να διακοψει μια προγραμματισμενη εγκυμοσυνη πρεπει να εχει μεγαλη δυναμη και πικρα ταυτοχρονα, γιατι αυτη η γυναικα δεν μπορει κυοφορησει και να γεμισει περισσοτερα χαμογελα και η δικη της η ζωη και του περιβαλλοντος της σε δευτερο χρονο.
Πριν παρουμε την αποφαση με τον τον ανθρωπο της ζωης μου, να διακοπει η κυηση, ειχε προηγηθει η εκτη φορα στο νοσοκομειο και μια συσκεψη γιατρων η οποια διεγνωσε μεγαλο κυνδυνο γιατι ημουν σε ημικωματωδη κατασταση γιατι υπηρχε και αιμορραγια.
Ποναω παρα πολυ κι εγω και η οικογενεια μου και το περιβαλλον μου.
Ηδη εχω ζητησει βοηθεια ειδικων και οι συναντησεις θα γινουν λιγο μετα την αφηξη του νεου ετους.
Ζητω συγνωμη απο τους αναγνωστες που αναστατωθηκαν.
Ευχαριστω και ζητω εκ νεου την κατανοηση σας.
Ευχομαι τα καλυτερα χριστουγεννα πρωτα σε εσας μαμαδες και στις οικογενειες σας!
Να ειστε παντα γεματοι υγεια και χαρουμενες στιγμες.
Υ.γ θα ηθελα στο μελλον να σας ενημερωσω για την εξελιξη των θεραπειων. Ισως βοηθηθουν κι αλλοι ανθρωποι.
με εκτιμηση
μαμα Μελινα
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
καταρχάς και πάνω απο όλα να χαίρεσαι το παιδάκι σου και κατα δευτερον να είναι καλότυχο και καλοφωτισμένο.. τώρα μετά απο ότι δοιαβασα πραγματικά δεν ξέρω πως να σχολιασω.. δεν θελω να σε κρίνω γιατί αυτό μόνο ο θεος μπορεί να το κάνει αλλά ούτε ευσημα θέλω να σου δωσω γιατί πολύ απλά δεν θεωρώ σωστό για τα δικά μου δεδομένα ότι έριξες το παιδί σου επειδή απλά είχες ζαλάδες ναυτιες κλπ απο την άλλη όμως σκέφτομαι πως είχες άλλο ένα παιδί να μεγαλώσεις και αν πήγαινε έτσι όλη η εγκυμοσυνη σου?? δεν ξερω πραγματικά με έχεις μπερδέψει.. απλά αυτό που έχω να πω εγώ είναι ότι αφου είδες ότι και στις 2 εγκυμοσυνες ήσουν χαλια και δεν μπορείς να το αντεξεις απλά μην ξαναπροσπαθησεις γιατί είναι πρωτον κρίμα να χανονται έτσι ζωούλες όταν πολλές γυναικες προσπαθουν χρονια να αποκτήσουν ένα παιδί και εσύ πας έτσι (δεν θα πω με ελαφρα την καρδία γιατί δεν νομιζω να το έκανες με ελαφρια καρδια) και το ρίχνεις και κατα δευτερον δεν ξέρεις τι επακολουθα προβληματα μπορεί να έχεις μετά απο μια έκτρωση και το λεω αυτό γιατι και η μαμα μου έκανε έκτρωση και εξαιτιας αυτου έχασε 2 παιδια .. σε πάω και σε προσφοτα γεγονοτα φιλη μου 19 χρονων έμεινε εγκυος το ριχνει παντρευτηκε 26 πλεον 5 χρονια παντρεμενη η πιθανοτητες να κάνει παιδί ελάχιστες γιατί έπαθε ζημια απο την έκτρωση που εκανε,, αυτα.. ευχομαι να σκεφτεις πολύ καλα απο εδώ της κινησεις σου και να έχεις καλές γιορτες