Η οικογενειακή μας εκδρομή στον Παλαιό Αγιο Αθανάσιο!

Υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να σε καταλάβουν.

Υπάρχουν κι εκείνοι που όντως σε καταλαβαίνουν.

Υπάρχουν όμως άνθρωποι που όχι μόνο δε σε νιώθουν αλλά δεν προσπαθούν κιόλας γι’ αυτό.

Ξεκινήσαμε για Παλαιό Αγιο Αθανάσιο απο Αθήνα, μαζί με τα παιδιά φυσικά, προκειμένου να περάσουμε τις χειμερινές μας διακοπές.

Αφού φτάσαμε και όλα ήταν ιδανικά με χιόνι και πολύ κόσμο αφήσαμε τα πράγματά μας και πήγαμε σε μια ταβέρνα να λαδώσουμε το εντεράκι μας.

Μέσα είχε πολύ κόσμο. Βρήκαμε ένα τραπέζι και καθήσαμε. Ξεκινήσαμε να τρώμε αλλά τα παιδιά μου ήταν ανυπάκουα. Δεν ήθελαν να καθήσουν στο τραπέζι, ειχαν κουραστεί απο το 6ωρο ταξίδι και ήταν σε υπερένταση. Ηθελαν να είναι όρθια και να παρακολουθούν τους γύρω τους.

Ο manager που ήταν μονίμως όρθιος και παρακολουθούσε την λειτουργία του μαγαζιού, μας κοιτούσε συνέχεια. Παρόλο που δεν ενοχλήσαμε κανέναν λίγα λεπτά μετά ήρθε στο μέρος μας και με αυστηρό ύφος ξεκίνησε να λεει στα παιδια μου (3 και 5 χρόνων)

– Όποια παιδάκια δεν κάθονται καλά, τα πάμε στην αποθήκη με τους ποντικούς!

Ενα σοκ το άρπαξα για να πω την αλήθεια, αλλά απο ευγένεια; απο κούραση; απο τακτ; δεν ασχολήθηκα με τα λεγόμενά του και απλά προσπάθησα να συνετίσω τα παιδιά προκειμένου να κάθονται στρατιωτάκια στο τραπέζι και μόνο.

Λίγη ωρα μετά ο μικρός όσο τον περιόριζα τόσο φρίκαρε… Σηκώθηκε ξανά και αρχισε να περπατά στο μαγαζί… Πήγε ο άντρας μου αυτή τη φορά να τον μαζέψει αλλά τον πρόλαβε και πάλι ο κύριος αυτός και με αυστηρό και θυμωμένο ύφος του λεει «Βρε παιδια προσεξτε λιγάκι, μην τον αφήνετε, θα γίνει καμιά ζημιά!»

Ο αντρας μου φανερά ενοχλημένος ήρθε πίσω και μαλωσε τον γιο μου ο οποίος δεν έλεγε να καθήσει στο κάθισμα. Φύγαμε άρον – άρον ξενερωμένοι μιας που ο τύπος μας κοιτούσε όλη την ώρα θυμωμένος και έτοιμος για παρατήρηση. Τον ενοχλούσε που στο τραπέζι μας δεν υπήρχε τάξη!!

Σαφώς και συμφωνώ πως ενα παιδι που κυκλοφορεί σε μια ταβέρνα με πολύ κόσμο μπορεί να επιφέρει ατύχημα. Να πεσει καποιος δισκος πανω του για παράδειγμα. Δεν μας πείραξε η παρατήρηση, είχε κι αυτος τα δίκια του, αλλά ο τρόπος που έγινε ήταν να ανοίξει η γη να με καταπιει. Αγενής και πολύ πίσω όσον αφορά τη συμμόρφωση παιδιών (ακου εκει ποντικια στην αποθηκη, ουστ ρε νεατερταλ).

Σκέφτηκα πως δε θα τα παμε καλά με τους ντόπιους και το μέρος…

Προς εκπληξή μου όμως αυτό ήταν το πρώτο και το τελευταίο άσχημο περιστατικό.

Πήγαμε σε πολλές ταβέρνες και καφετέριες. Τι να σας πρωτοπώ;

Για τον τύπο που ήρθε και καθάρισε τα σάλια του μικρού μου (καθώς έβλεπε τηλεοραση ειχε αφεθει και του ετρεχαν) στην καφετέρια του;

Για τον κύριο που ερχότανε στο τραπέζι μας συνέχεια να δει αν όλα είναι καλά και να παίζει με τα παιδιά μου;

Για τον κύριο που σε μια καφετέρια ασχολιόταν μόνο μαζί μας και τα παιδιά μας μιλώντας και για την κόρη του και ποσα κοινά έχουμε;;

Ολοι ήταν καταπληκτικοί, ευγενικοί!! Πραγματικά αλλη ποιότητα!!! Αρχισα να κανω συγκρίσεις με την Αράχωβα και όλα ηταν υπερ των βορειοελλαδιτων. Ειναι επαγγελματιες και ανθρωποι με Α κεφαλαίο.

Συγχαρητήρια σε όλους για την πολύ καλή δουλειά που κάνουν.

Οσο για τον ξενώνα εκτός απο το καταπληκτικό και πεντακάθαρο δωμάτιο που είχαμε να σας πω πως ο τύπος ήταν κύριος με τα όλα του.

Την ημέρα που ηταν να φυγουμε δεν ήταν εκεί! Εμεις τον πήραμε τηλέφωνο και τον ξυπνήσαμε. Θα μπορούσαμε να εχουμε φύγει χωρίς να τον πληρώσουμε!!! Τόση εμπιστοσύνη μας έδειξε!!

Δεν είμαι της άποψης πως μπορείς να κρίνεις καποιον απο τον τόπο καταγωγής του αλλά μήπως τελικά παίζει ρόλο και αυτό;;

Συνεχίστε την καλή δουλειά εκει πανω και τις καλές τιμές σε συνδυασμό με την ποιότητα που προσφερετε!

Και όσοι δεν έχετε υπομονή ας αποκτήσετε λιγάκι παραπάνω ευγένεια και τακτ!!

μαμά Νίκη

[divider]

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com