Μαμά, θέλω να σου γνωρίσω τη Σούζη!

Μαμά, θέλω να σου γνωρίσω τη Σούζη!

Γράφει η Νανά Παλαιτσάκη

(με τον μοναδικό της ρόλο ως μητέρα του Αλέξη Δούκα)

Ο Αλέξης είναι, το ξέρετε πια όλες οι μαμαδομυημένες στο eimaimama.gr, το παιδί μου. Με το παιδί αυτό έχω περάσει πολλά, έχει και εκείνο περάσει επίσης πολλά και γενικότερα τα καψόνια που κάναμε, μέσα από τους αρχετυπικούς μας ρόλους ο ένας στον άλλον είναι αμέτρητα !!!!

Ένα βράδυ, αρχές Μαρτίου ήταν του 2011, ο Αλέξης με πήρε τηλέφωνο από Ελλάδα. ΝΑΙ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Το γράφω με κεφαλαία, γιατί ο γιός μου, έχει επιλέξει να ζει και να εργάζεται στο Μόναχο, άρα μαγειρεύεται, σιδερώνεται, πλένεται, νοικοκυρεύεται μόνος του, σχεδόν από τα 18 του χρόνια όταν έφυγε για σπουδές.

ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΜΑΜΑΔΕΣ:

Όταν ο γιός σας που είναι 28 χρονών, σας ανακοινώνει ότι θέλει να γνωρίσετε την Σούζη, τι κάνετε;;;;;;;;

Μέχρι να σκεφτείτε εσείς, απαντάω εγώ. Καταρχάς την φιλελεύθερη. Νομίζω ότι σε αυτό τον ρόλο ξεπερνάω την Παξινού και διεκδικώ Oscar ερμηνείας και από τον Τζακ Νίκολσον. Θυμάμαι ότι τον ρώτησα «τι ώρα θα έρθετε στο σπίτι και τι θέλετε να ετοιμάσω να φάτε;»

Ο Αλέξης μου απάντησε «Θα έρθουμε με την Ζούζη, απόγευμα γύρω στις 7, για να σε πάμε και μια βόλτα. Μην  μαγειρέψεις γιατί η Σούζη, δεν τρώει, πίνει μόνο υγρά και νομίζω ότι θα τα βρείτε αμέσως»

Οι σκέψεις στο μυαλό μου άρχισαν να γίνονται πιο γρήγορες ακόμη και  από τα σλάλομ μεγάλων σκιερ που κατεβαίνουν πρωτάθλημα. Το παιδί μου, που με ξέρει καλά, πως είναι τόσο σίγουρο ότι θα «τα βρω με την Σούζη»; Γιατί καταρχάς ΕΓΩ να τα «βρω» με μια γκόμενα που πίνει υγρά και την λένε Σούζη;;;;;;;

Ακαριαία σκέφτηκα ότι για να πίνει υγρά την συγκεκριμένη περίοδο, ή είναι παχύσαρκη, ή είναι ψυχαναγκαστική. Για να μην δείξω όμως στον Αλέξη ότι ξεκινούσα πριν έρθουν τα «παιδιά» σπίτι ελεγκτική  συμπεριφορά, έδειξα, ή έκανα ότι έδειξα, υποκριτικά εντελώς, ενδιαφέρον για τον τόπο καταγωγής της. Υπέθεσα ότι επειδή ο Αλέξης ήξερε και ξέρει πόσο μου αρέσει το Παρίσι, που έζησα κάποτε, μπορεί η Σούζη, να είναι Γαλλίδα !!!

Η φωνή μου λοιπόν γλύκανε, έγινε σχεδόν γατίσια και ανάβοντας τσιγάρο είπα «Αγοράκι μου, από την Γαλλία είναι;»

«Μαμά αν και δεν ήθελα να σου το πω από σήμερα, δεν είναι από την Γαλλία»

«Θα μου πεις κούκλε μου; Ξέρεις πόσο χαίρεται η μανούλα να είσαι καλά και ερωτευμένος»

«Μαμά, είμαι τρελά καψούρης!!!!!»

Εκεί χρειάστηκα να περάσω σε αναπνοές ανώδυνου τοκετού. Ο γιός μου δήλωνε τηλεφωνικώς ότι είναι ΚΑΨΟΥΡΗΣ ΤΡΕΛΛΑ ΜΕ ΜΙΑ ΣΟΥΖΗ !!!!!!!!!!

Δηλαδή το παιδί μου, με το χαμόγελο που είναι «άπαιχτο», με τις κατακτήσεις που ήξερα ότι είχε, καψουρεύτηκε μια τύπισσα παχύσαρκη στην καλύτερη περίπτωση, που  πίνει  μόνο υγρά και που σε λιγότερο από 24 ώρες θα τους υποδεχόμουνα στο σπίτι όπου κάποτε το αγοράκι μου, έτρεχε με την στράτα του, έπαιζε με τα αυτοκινητάκια του, ζωγράφιζε εμένα, χαρίζοντάς μου ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΓΑΛΑΝΑ ΜΑΤΙΑ και που όπως κάθε μητέρα θα ήθελε να βγαίνει από το  σπίτι ΜΟΝΟ για να μπαίνει στο σχολικό που θα τον πήγαινε στα προνήπια !!!!!!!

ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΕΚΕΙΝΟ ΕΚΑΝΑ ΚΑΚΟ ΥΠΝΟ!

Σκεφτόμουνα την πεθερά μου, την πρώτη, καλή της ώρα, που μετά τις πρώτες αγάπες, όταν ο μπαμπάς του Αλέξη δήλωσε ότι «με θέλει ως κυρία Δούκα», μμμμ….. ήταν λίγο «ποζάτη». ΒΟΥΝΟ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΗΣ!!!! Μεγαλώνουμε άντρες για να έρθει μια κάποια παχύσαρκη Σούζη να την καψουρευτούνε;…. Την φανταζόμουνα να φοράει κολάν βελουτέ με γόβες και στενό μπουστάκι, με τις παλάμες της να με χαιρετάνε και να τις νοιώθω ιδρωμένες και πλαδαρές!!!!

ΉΤΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΙΑ! ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΘΑ ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΖΑ ΝΑ ΚΥΛΙΣΤΕΙ ΣΤΟ ΒΟΥΡΚΟ ΜΙΑΣ ΑΝΤΙΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ

(o Aλέξης (κέντρο) με φίλους στις Αζόρες)

ΣΤΗ ΜΙΑ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ Ο ΑΛΕΞΗΣ ΜΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΕ ΠΑΛΙ!!!!!!!!!!!!!!!

«Μαμά, μπορεί να ρθούμε λίγο νωρίτερα γιατί η Σούζη, έχει ενθουσιαστεί και δεν βλέπει την ώρα να σε γνωρίσει»

Είχα οργιστεί. Ήταν σίγουρα ένα ψώνιο που έβλεπε μεσημεριανές εκπομπές και ήξερε για μένα τα πάντα… Ατάραχη όμως, βρήκα το κουράγιο να ρωτήσω το παιδί μου «Επιτέλους από που είναι η Σούζη;»

Μεσολάβησαν μερικά δευτερόλεπτα σιωπής. Μου φάνηκαν αιώνες.

«Ε! άντε να σου το πω… Είναι Γιαπωνέζα»

Νομίζω ότι αν ήμουνα ο Τούρκος αντίπαλος του Μιχάλη Ζαμπίδη στο Ρινγκ θα έπεφτα κομψότερα στα πατώματα… ΓΙΑΠΩΝΕΖΑ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Σε δέκατα του δευτερολέπτου θυμήθηκα μια πολύ καλή φίλη, την Αλέκα Καρρά, η οποία, μου είχε πει κάποτε ότι ο γιος της που σπούδαζε στον Καναδά είχε ερωτευθεί Γιαπωνέζα και ότι θα παντρευόντουσαν και η Αλέκα τότε ήταν χαρούμενη, όπως επίσης ευτυχισμένη ήταν όταν απέκτησε το πρώτο εγγόνι !!!

Καλά μιλάμε για τρέλες έτσι; ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ!!! Είναι Γιαπωνέζα–παχύσαρκη ή Γιαπωνέζα που ανήκει σε αίρεση!!!!!!!!! (σκέφτηκα)

Φυσικά μια μάνα μπορεί ν’ αντέξει τα πάντα. Σκέφτηκα πόσες μανάδες έχουν υπερασπιστεί τα παιδιά τους σε παραβατικές συμπεριφορές, σκέφτηκα ότι η καρδιά μιας μάνας χωράει τα πάντα, σκέφτηκα να περιμένω να δω και μετά την αποχώρηση της Σούζης, να τον «έπιανα» και να του μιλούσα σαν μάνα σε παιδί, σκέφτηκα να δοκιμάσω όλα τα τρικ, της δύσπνοιας, της ταχυκαρδίας, μιας γαστρεντερίτιδας ξαφνικής αλλά…. .ΑΛΛΑ Η ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ ΝΑ ΔΩ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΕΝΟΣ ΔΕΣΜΟΥ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΠΡΙΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ !!!!!!!

Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΟΥΖΗ !!!!!

Έχω διαλέξει να φορέσω το πιο ΣΤΕΝΟ μου τζιν. Για να κουμπώσει έπεσα κάτω στο πάτωμα της κρεβατοκάμαρας και τραβούσα το φερμουάρ. Από πάνω έβαλα μια μπλούζα με νεκροκεφαλή. Βάφτηκα πολύ ελαφριά. Είχα ετοιμάσει σουφλέ σοκολάτας και για φαγητό μοσχαράκι κοκκινιστό με κριθαράκι που αγαπούσε το παιδάκι μου… Σιγά να μην κερνούσα τον γιό μου σουμάδα γιατί η χοντρή έκανε δίαιτα…

ΕΞΙ ΚΑΙ ΤΕΤΑΡΤΟ το μικρό σκυλί γάβγιζε κουνώντας την ουρά πίσω από την πόρτα!

ΗΡΘΑΝΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σε δευτερόλεπτα ο γιος μου είναι απέναντί μου με ένα από τα πιο γοητευτικά χαμόγελα που βλέπω σε άντρα τα τελευταία 30 χρόνια!!! Είναι πολύ ωραίος. Φοράει ένα γαμάτο μπουφάν και μπότες!!!!!

«Μάνα είσαι έτοιμη να γνωρίσεις την Σούζη;»

«Που είναι το κορίτσι;», είπα με ύφος, σαν να είχα κάνει απονεύρωση και να είχε μουδιάσει το μισό μου στόμα.

«Επειδή είναι ντροπαλή, έμεινε έξω από το σπίτι, για να πάμε μαζί να την δεις» μου απαντάει γελώντας.

(Είναι και γύφτισα, σκέφτηκα… άκου να πάω ΕΓΩ έξω να την συνοδεύσω μέσα)

Με μηχανικές κινήσεις όμως, σαν ρομπότ που έχουν ξελασκάρει οι  βίδες, ακολούθησα το παιδί μου που με κρατούσε από το μπράτσο, λες και είχα κάνει εγχείρηση ισχίου. Ο Αλέξης ήταν πολύ προστατευτικός!!!!!! (Γύρευε τι με περίμενε)

ΤΟΤΕ ΤΗΝ ΕΙΔΑ!!!!

Έξω από την πόρτα του κήπου είδα ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΜΙΑ ΜΑΝΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΥΣΕΙ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΠΟΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Η ΣΟΥΖΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΧΥΣΑΡΚΗ ΧΟΝΤΡΗ ΓΙΑΠΩΝΕΖΑ ΜΕΛΟΣ ΑΙΡΕΣΗΣ!!! ΉΤΑΝ ΜΗΧΑΝΗ SUZUKI V STROM ΜΕ ΕΞΑΤΜΙΣΕΙΣ ΠΟΥ ΓΥΑΛΙΖΑΝ !!!!!!

Τα αυτιά μου άρχισαν να βουίζουν. Η λιγούρα που προηγείται της λιποθυμίας ερχότανε. Ο Αλέξης έσφιξε πιο σφιχτά το μπράτσο μου και γυρίζοντας προς το μέρος μου, είπε:

«Σήμερα την παρέλαβα, άλλαξε παπούτσια να σε πάω βόλτα, πες μου καλορίζικη, είμαι ευτυχισμένος, 3 χρόνια μάζευα λεφτά για να την αγοράσω. Μόνο ο μπαμπάς το ήξερε, ήμουνα ανάμεσα σε μια BMW και αυτή… Θα γυρίσω Γερμανία με την Σούζη»

Γονάτισα στο πλατύσκαλο ανήμπορη να αντέξω το σοκ. Ο γιος μου μηχανόβιος με μπουφάν γεμάτο κόκκαλα, μπότες μηχανής και ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΕΣΩ ΑΛΠΕΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ !!!!!

Επειδή η κατάρρευσή μου ήταν πιο ισχυρή και από το να είχα πιάσει τον γκόμενό μου με την καλύτερη φίλη μου, ο Αλέξης, είχε έτοιμη την αντεπίθεση:

«Δεν μου λες ρε μάνα, όταν εσύ έτρεχες με τις μηχανές, μαζί με τον μπαμπά, μετά μόνη σου, ή με τους άλλους φίλους που είχες, με ρωτήσατε ποτέ εμένα αν φοβάμαι;;;;; ΌΧΙ… Εσύ δεν πουλούσες μηχανές στο μαγαζί του αδελφού του νονού μου στο Ψυχικό και λέγατε κάποτε και γελούσατε ότι είχες σαβουριαστεί έγκυος σε μένα έξι μηνών, στο φανάρι του Πενταγώνου με μια Υamaha endure 250; Ο μπαμπάς δεν σε μάθαινε με μια Suzuki στο λιμάνι της Βουλιαγμένης και έπεσες; Ο μπαμπάς και ο νονός δεν κάνανε «πλατείες» στο Ψυχικό;;;  Άντε πάρε το κράνος σου και βάλε μπότες να σε πάω βόλτα μας περιμένει και ο μπαμπάς με την δική του μηχανή, να τις ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ σε ευθεία, αντε για να μην θυμηθώ τότε που πάτησες γαρμπίλι σε κατηφόρα στην Μύκονο και έπαθες εγκαύματα»

Κορίτσια… ανέβηκα!!! Μπήκα στην θέση του συνοδηγού και αγκάλιασα τον γιο μου από την μέση. Το συναίσθημα δεν περιγράφεται. Με το που άκουσα τον βόμβο, μου φύγανε τα τσίσα από φόβο !!!

«Μάνα μην σφίγγεσαι, θα πέσουμε» μου είπε

Βρήκαμε τον πατέρα του να μας περιμένει με την δική του μηχανή στο φανάρι του Βασιλόπουλου. Ο ΑΛΕΞΗΣ άνοιξε το γκάζι και κάποια στιγμή είδα το κοντέρ να περνάει το 130 με τάση ανοδική… Εγώ έκλαιγα μέσα από το κράνος… Ο πατέρας του άνοιξε  το γκάζι περισσότερο και προσπερνώντας μας, με το γάντι του το αριστερό, έγνεψε στο γιό μου να ανοίξει και άλλο !!!!!!!

Για δευτερόλεπτα, πολύ λίγα, νόμιζα ότι πέθανα!

Την επόμενη μέρα έκλεισα ραντεβού με ψυχίατρο!!!!!!!!!!!

Ήταν αδύνατον να ζήσω ως μάνα μηχανόβιου!!!

Θυμάμαι ότι ο γιατρός, γεμάτος καλοσύνη, όταν ανάμεσα σε αναφιλητά του εξήγησα ότι ο γιός μου απέκτησε μηχανή ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΥΒΙΣΜΟΥ, μου είπε: «ως πατέρας σας καταλαβαίνω, ως γιατρός έχω να σας πω ότι τα χειρότερα ατυχήματα συμβαίνουν -αυτό δείχνουν οι στατιστικές- μέσα στο σπίτι»

Από τότε πέρασε καιρός. Ο Αλέξης έχει «οργώσει» την Ευρώπη με την μηχανή, έχει φάει σαβούρδα δυο φορές στην Γερμανία, πάνω στις γραμμές του τραμ, έχω υπάρξει συνεπιβάτιδα μια φορά ακόμη στο Μόναχο όταν η θερμοκρασία χώρου ήταν -10 (Νομίζω ότι έτσι προέκυψε λιφτινγκ στο πρόσωπο) και κατάλαβα πια ότι… με ό,τι δεν μπορώ να αναμετρηθώ, η λύση είναι μια ΑΠΟΔΟΧΗ   

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΤΟ ΚΑΛΎΤΕΡΟ ΚΡΑΝΟΣ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ (ακούστε με, ως μάνα μηχανόβιου)

[divider]

Τη Νανά Παλαιτσάκη θα τη βρείτε -εκτός των άλλων- στο

nanapalaitsaki.blogspot.gr