Νέα μαμά σε απόγνωση
Γεια σας μαμαδούλες, είμαι μια νεα μαμά ετών 24 (και μπαμπάς 30) με μια μπουμπού μόλις 3 μηνών που με έχει κάνει τόσο ευτυχισμένη!
Το μικρό μου κοριτσάκι ήρθε (σχεδόν) απρόσμενα, σε μια φάση που περνάγαμε super με τον μπαμπά! Η αλήθεια είναι ότι με τον καλό μου απ’ την αρχή μας περνάγαμε ζάχαρη, τη βρίσκαμε οι δυο μας «just».. 5 χρονάκια τρελίτσα, ταξιδάκια, ψιλο-χοντροκαυγαδάκια (εμ..το αλατοπίπερο, λένε!), τον λάτρεψα-με λάτρεψε.. το ξέραμε ότι ήταν καρμικό, καρμικότατο δηλαδή. [Πέφτω κάτω από τα γέλια]
Μην τα πολυλογώ, ήμουν και είμαι (ναι, είμαι) σίγουρη ότι είναι ο άνθρωπος μου. Ήμασταν σίγουροι πως τίποτα δεν θα χάλαγε, τη φθορά του χρόνου δεν τη φοβόμασταν (ξέραμε ότι θα ερθει), έχοντας ο ένας τον αλλον θέλαμε να τα ζήσουμε όλα!
Μείναμε Αθήνα 2 χρόνια και ύστερα επαρχία για καλύτερα, πράγματι άξιζε(ι) τον κόπο!
Οι ροζ γραμμούλες του test ήρθαν τον περασμένο Μάρτη, μας… ξάφνιασαν ευχάριστα! Η αλήθεια είναι πως εγώ σφίχτηκα λιγάκι, ο μπαμπάς όχι τόσο! Οι προετοιμασίες και η εγκυμοσύνη μας βρήκαν ενωμένους. παρά κάτι ψιλοντράβαλα με τη μάνα του (η οποία έχει τρελή αδυναμία στο γιο, φυσικά δεν το παραδέχεται.. με ότι συνεπάγεται αυτό, αλλά κατά τα άλλα συμπαθέστατη πεθερούλα!)
Όμως.. σνιφ,σνιφ.. αυτό το όμως με έχει τσακίσει…. ενώ η κορούλα μας μας έχει ξετρελάνει και κάποιο σοβαρό πρόβλημα δεν έχουμε (πέραν του οικονομικού που δεν θα σκάσουμε κιόλας) δεν μπορούμε να «συνεννοηθούμε» να το πω, να ¨συγκάμουμε» να το πω… Ξέρω και εγώ τι σ…ά μας συμβαίνει.. Φυσάω, ξεφυσάω και αιτία δεν βρίσκω. Μόνο τα νεύρα μου σπασμένα και αυτόν πιο σπαστικό και ξενέρωτο από ποτέ..
Παιδί μου έχει λαλήσει.. Ακατάστατος, απορριπτικός (του τύπου ‘και σιγά τι κάνεις- είμαι ολημερίς πυζάμα+κοτσίδι+βυζί έξω+νοικοκυριό+++++), απότομος, καναπεδάτος, από νωρίς για ύπνο.. πωωω τσαντίζομαι πάλι.
Τι έχει πάθει, μου λέτε; Πως να τον συνεφέρω που είναι τα νεύρα μου τσατάλια με την παρτή του.. Μπαμπάς καλός, δε λεω, αλλά του μισάωρου άντε καντο ώρα γιατI είμαι large!
Να σας πω και αυτό: από sex ψιχουλακια.. ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΡΕΞΗ Η ΚΙΟΥΡΙΑ.. Πως να με σκουντήξω να συνέλθω, γιατί άντρες=’γεια σας΄, για να σωθούμε;;
Στεναχωριέμαι πολύ…
νέα μαμά σε απόγνωση
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Αυτά νομίζω συμβαίνουν σε όλα τα αντρόγυνα με το πρώτο παιδάκι. Σε ΟΛΑ...όσο αγαπημένοι κι αν είναι, όση κατανόηση κι αν υπάρχει, όσο υπέροχη σχέση και να έχουν. Κι εμένα ο δικός μου "ήταν" τόσο τέλειος όσο περιγράφεις τον δικό σου πριν το παιδί και έφτασε να μου πει αρκετούς μήνες αφού γέννησα "Νομίζω τελικά δεν ήμουν έτοιμος για παιδί"...Νεύρα, ΣΤΑ ΥΨΗ...δεν άντεχα να τον μυρίζω ώρες ώρες καν! Από την μία είναι κάτι οι ορμόνες, κάτι η αλλαγή σε εμάς...πες μπορείς κάτι να κάνεις. Αν όμως για σένα (οσο ροζ κι αν είναι το συννεφάκι σου) υπάρχουν στιγμές που νιώθεις να κουράζεσαι, να πανικοβάλεσαι, να χάνεις την υπομονή σου και άλλα τέτοια ωραία, σκέψου πως είναι για τους άντρες...Εμείς 9 μήνες τα κουβαλάμε μέσα μας, περνάμε άλλες χαλαρή και άλλες δύσκολη εγκυμοσύνη, βλέπουμε τις αλλαγές, τις νιώθουμε. Αισθανόμαστε το μωρό να δυναμώνει μέρα με την μέρα. Για τους άντρες όμως-όσο και προετοιμασμένοι να είναι από κουβέντες φίλων- οι αλλαγές αυτές έρχονται ακαριαία! Ξαφνικά τρεις ή περισσότεροι στο σπίτι, περισσότερες ευθύνες, λιγότερος ύπνος, περισσότερη φασαρία, λιγότερες ελευθερίες...Άσε πάλι που το μωρό -ειδικά αν θηλάζεις- είναι προσκολλημένο πάνω σου. Εμένα στους 3 μήνες που άρχισε να ξεχωρίζει πρόσωπα, δεν καθόταν αγκαλιά σε κανέναν...Όσο και να προσπαθούσε εκείνος να την ηρεμήσει με αγκαλιές και βόλτες, εκείνη σπάραζε στο κλαμα όταν έλειπα για μάθημα...μέχρι που έφερα τα μαθήματα στο σπίτι...Εκείνος δεν ένιωθες πλήρη αποτυχία... Τα μωρά τα "νιώθουν" όταν ξεπεταχτούν λιγάκι (κατά κανονα λέμε). Όσο και να τα αγαπάνε δεν ξέρουν πως να αλληλεπιδράσουν με το μωρό. Όταν εκείνο θα αρχίσει τα γελάκια, τις χαρούλες και θα το δει ο μπαμπάς, τότε παίρνει τα πάνω του. Έφτασασ λοιπόν να κατανοήσω γιατί μου το είπε τότε...Ένιωθε πως ο ίδιος δεν μπορούσε να έχει επαφή με το παιδί...Θέλει απλά χρόνο. Πείσε τον να κάνει έστω μαζί σου μπάνιο το παιδί πχ...και να δεις που το μισάωρο θα γίνει μία ώρα κλπ...Εμένα πλέον που την κρατάει όταν κάνω μάθημα είναι ψύχραιμος, βοηθάει, παίζει μαζί της και η ώρα του μπάνιου (για το οποίο τρέχει η μικρή πίσω του) είναι δικιά τους...Βέβαια ακόμα χρειάζεται να του πω πχ"Πάρε βρε μωρό μου την μικρή να την πας μια βόλτα γιατί βαρέθηκε" όταν κάνω δουλειές στο σπίτι, αλλά τι να τους κάνεις...;;; Χρειάζονται λίγο σπρώξιμο.... Όσο για το ερωτικό κομμάτι, πιστεύω όταν θα βρείτε τους ρυθμούς σας θα βρείτε και αυτό...
Λοιπόν, ακριβώς τα ίδια συνέβησαν και σε μένα. Δεν τον άντεχα με τίποτα, έβηχε και ξεφυσαγα εκνευρισμένη οτι θα ξυπνήσει το παιδί. Δεν άντεχα να τον βλέπω σπίτι! Είχα επιλοχιο κατάθλιψη και εκείνος δεν το είχε καταλάβει. Δεν ήξερε πως να το χειριστεί. Όμως εαν αλλάζουν τα πράγματα για εμάς τις γυναίκες όταν έρχεται το μωρο αλλάζουν και για εκείνους. Κι εκείνοι ειναι μπερδεμένοι και χαμένοι ! Ξαφνικά όλη την προσοχή μας απορροφά το μωρο και δεν ειναι πια αυτός ο "αγκαλιτσας" μας. Του κακοφαίνεται αλλα δεν μπορεί να το εκφράσει με λόγια γιατι ούτε κι ο ίδιος το καταλαβαίνει οτι αυτο ειναι το πρόβλημα του. Και βγαίνει στην συμπεριφορά. Ξερω οτι ειναι δύσκολο για σενα αλλα χρειάζεται λίγο απο τον χρονο σου. Θελει σημασία. Εγω αυτο έκανα. "Εξοικονομησα" λίγο χρονο γι'αυτον και ξανά μπήκαμε σιγα σιγα στους ρυθμούς μας. Και το σεξ επανήλθαν δρυμυτερο λόγω μεγάλης αποχής, μμμμμ πιο νόστιμο κι απο πριν!
Μαλλον τα κοριτσακια μας δεν εχουν μεγαλη διαφορα γιατι κ εγω τον περασμένο Μάρτη έμεινα έγκυος κ γέννησα 20/12. Έτσι είμαστε ακριβώς κ εμείς.Αντιλαμβάνομαι ότι τελικά όλοι οι νέοι γονείς το έχουν. Είναι άλλο το πρόγραμμα πλέον της καθημερινότητας έχοντας κ ένα παιδι. Κ εγώ πάντως ψάχνω να βρω αυτό το "τι φταίει" "τι να κάνω". Υπομονή!!!
Κ εγω εχω περασει αυτη τη φαση!το μωρο ειναι τωρα 8 μηνων.στην αρχη επειδη μου ελεγε μη αυτο γιατι το αλλο εκανα υπομονη δεν ελεγα κουβεντα,μονο συμβουλες κ τιποτα αλλο.μια μερα εκανα μπαμ κ ολα αρχισαν να στρωνουν,αρχισα βεβαια κ εγω να ασχολουμαι περισσοτερο μαζι του κ αυτος ηρεμησε.πλεον τρελενεται με το μωρο κ μαζι ειμαστε μια χαρα.το συμπερασμα ειναι οτι σημασια ηθελε να του δωσω κ τιποτα παραπανω,το οτι του εβαζα να φαει η του εκανα παρεα οταν ετρωγε βοηθησε παρα πολυ(δυστυχως το προγραμμα του ειναι τετοιο που μονο σ/κ τρωμε μαζι)!
Με εμένα δεν έγινε ακριβώς έτσι .. Έχω μια ζουζουνιτσα 21 μηνών κ ο Μπαμπας μόλις πριν απο 5 μήνες άρχισε να έχει παρόμοια συμπεριφορά κ πολυ χειρότερη..,δεν συζητάω για το ότι δεν κοιμόμαστε μαζί κ δεν υπάρχει το σεξ.... Τώρα εμείς φτάσαμε να χωρίςουμε.... Μου είπε ότι κ εγω εφταιξα.. Γι αυτό αν νιώθεις ότι κάπου κανείς λάθος προσπάθησε να το διορθώσεις σιγά σιγά...
να σου ζησει το μωρο να το χαιρεσαι!!!!!τελικα ολοι οι αντρες ειναι το ιδιο εκτος απο καποιες εξαιρεσεις.εγω εχω 3 παιδια και ο αντρας μου ουτε πανα δεν ξερει πως να αλλαξει και να φανταστειται οτι τα μεγαλα μου ειναι 15 και 13 και το μωρο 10 μηνων και λες μετα απο τοσα χρονια κατι θα εχει αλλαξει .αλλα τιποτα.τα ιδια θελω να κανω ενα ντους και στο σπιτι ειναι 4 ατομα και κανενα δεν μπορει να κρατησει το μωρο ο αντρας μου ουτε λεξη το κραταει για 15 λεπτα στα 16 λεπτα με ψαχνει.ευτυχως υπαρχει η κορη μου και ειναι η μονη που οντως κοιταει το μωρο.υπομονη ,αν ομως μπορεις να τον στρωσεις καλα θα κανεις,ετσι παθαινουμε επιλοχεια καταθλιψη γιατι προσπαθουμε να τα κανουμε ολα και μας την λενε και απο πανω.
κορίτσια μην τρελαίνεστε. Με τον ερχομό των παιδιών αυτά όπως καταλαβαίνεται συμβαίνουν.. ολες τα εχετε περάσει. Ο ερχομος ενός παιδιού σε οποια σειρά και να βρίσκεται φέρνει τα πάνω κάτω σε ολα.. κι εγώ την πάτησα οχι ακριβώς ετσι αλλα ειχαμε πολλούς καβγάδες λιγο η επιλόχεια λιγο οτι δεν καταλαβαίνουν οι αντρες τί σημαίνει επιλόχεια, δεν μας καταλαβαίνουν και απο κομπλεξ πολλές φορές αντιδράνε γιατι τώρα λενε "χανω εδαφος δεν θα ειμαι εγώ το κέντρο της". και λίγο και η ανάγκη φροντίδας του μωρού βγαίνει η αντίδραση..ψυχραιμία.. φάση ειναι θα περάσει.. λίγη υπομονη. κι εγώ εφτασα στα ακρα στις δυο εβδομάδες να πάρω τα πράγματα μου και να φύγω μαζί με τα παιδιά μου το ένα 2 εβδομάδων, ομως μας εχουν ανάγκη.. ξανα λέω φάση ειναι που περνάει.. τώρα πώς θα περάσει και με τι απώλειες? ειναι ενα θεμα.. ομως καποια στιγμή οι ισορροπίες θα επανέλθουν. υπομονή
Το καλοκαιρι ενω εγω ημουνα εγκυος 5 μηνων και με ενα κοριτσακι 14 μηνων, στην παραλια ετρεχα εγω απο πισω, εγω εκανα μπανιο στην θαλασσα ην μικρη,ολα εγω ενω ο αντρας μου εκανε τις διακοπες του και την ηλιοθεραπεια του. Αποτελεσμα, απο το ανγχος και την στεναχωρια με πιασανε μια μερα πονοι τοκετου ενω ημουνα στο χωριο, παλι καλα ομως περασανε, μλλον κολικος του εντερου ηταν, μια αλλη μερα δυνατος πονος στο στηθος, νομιζα οτι θα εμενα στον τοπο και οταν ελεγα στον αντρα μου οτι θελω βοηθεια, οτι το σωμα μου φωναζει για βοηθεια, μου ελεγε οτι και τον στεναχωρω οταν του λεω τετοια. Το δευετρο μωρο ηρθε και καθε βραδυ υπολογιστης, να κοιμαται στο σαλονι για να μην ενοχληθει, και δεν ειχε αλλαξει για αυον τιποτα. Μια μερα μπαινει στο σπιτι και με βλεπει σε αποσυνθεση. Νευρα τσανταλια και του εξηγω ηρεμα οτι αν ειμαι κουρασμενη δεν μπορω να εχω ελενγχο του εαυτου μου, δεν μπορω να ειμαι ψυχραιμη. Δεν με ενοιαζε ο υπνος αλλα αυτο που με ενοιαζε ειναι να εχω το εστω 80 % του μυαλου μου. Μεγαλωνω σπιτι δυο παιδια και ειναι αδικο για αυτα να το χασω απο την εξαντληση. Και το χειροτερο θα αντιδρουσα υπερβολικα αν η μεγαλη δεν κοιμονταν το μεσημερι αν εκανε αταξιες κτλ. Καπου εκει καταλαβε τι εννοουσα και απο εκεινη την ημερα εχει αλλαξει 360 μοιρες. Ξυπναει το βραδυ, λταιζει την μικρη, κανει μπανιο τα μικρα, εκοψε τον υπολογιστη και ειναι τελος παντων παρων. Μιλα του. Δωσε του να καταλαβει οτι δεν εισαι σουπερ μαμα. Ενα παιδι δεν μεγαλωνει φυσιολογικα με εναν γονεα. Εχει αναγκη και τους δυο. Η κουραση κουραζει και θολωνει το μυαλο μας. Θελουμε στηριξη. Αν και παλι δεν καταλαβει τι να πω..ειναι αξιοι τις μοιρας τους.
αααααχ.... μεγάλος καημός!! και μας έτσι απρόσμενα μας ήρθε ο μικρούλης μας, και ενώ καθ'όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης την περάσαμε ζάχαρη, από τότε που γέννησα νιώθω πως δεν υπάρχω πια γιαυτόν. Είναι ΜΟΝΟ το μωρο, εμένα με το ζόρι μου δίνει σημασία..
Δεν κάνετε πράγματα όλοι μαζί με τη μικρή??? Βόλτες, μπάνιο? Δε του τη "φορτώνεις" όταν κάθεται στον καναπέ?? Μωρέ παραγκωνισμένος αισθάνεται... είναι και το παιδί στηθοσκουλαρίκι τους πρώτους μήνες... κοκομπλόκο έχει φάει! Πρέπει να τον βάλεις στο παιχνίδι λάου λάου....
Αχ κοριτσια τι καλα.....δεν ειμαι κι εγω η μονη ετσι;;;Μαλλον φυσιολογικο ειναι και δεν το ξερουμε!Εμενα ο δικος μου καναπεδατος,μιση ωριτσα να ταισει τον μικρο μας και θελει να βγαινει και για το καφεδακι και τη μπυριτσα του!Εγω απο την αλλη βρασε νερα,αποστειρωσε μπιμπερο,ταισε το μωρο,κοιμησε το μωρο,βαλε πληντυριο,μαγειρεψε,καθαρισε το σπιτι κλπ....σα την τρελη!Ελπιζω κι εγω να στρωσουν τα πραγματα και στην πορεια να δειξει και λιγο ενδιαφερον για το μωρο,μια που ειμαστε ακομα στον πρωτο μηνα! Καλο κουραγιο σε ολες μας!
Na sou zisei to mwraki sou... apo oso diavasa telika den eimaste oi mones pou pername ta idia. mia omorfi sxesi pou me ton erxomo enos paidiou ksafnika emeis ginomaste oi axristes pou den kanoume tipota oli mera kai autoi douleuoun. Ta idia pantelaki mou ta idia panteli mou. Egw me ton erxomo tou deyterou paidiou xwrisa. ta idia pou perasa sto prwto kai fisika den veltiwthike i katastasi , ta idia kai sto deutero. Makari na katalavoun kapoia stigmi ti paei na pei mitera. as tous to mathoune auto oi manoules tous... Pantws dvstou na diavasei kanena vivlio i na pate se kapoion eidiko na tou eksigisei ti simainei loxeia kai stin teliki vale kai ti mana tou na tou pei kamia kouventa. Egw pou xwrisa eimai pio iremi na afosiwthw oloklirotika sta paidia mou giati einai mikra kai me xreiazontai. kali dinami
καλησπερα και απο μενα,αυτο που καταλαβα και χαιρομαι πολυ ειναι οτι εχεις πολυ γερες βασεις στη σχεση σου με τον αντρα του απο την αρχη και αυτο ειναι οτι καλυτερο,ολα θα πανε πολυ καλα ειναι φασεις που λιγο πολυ ολα τα ζευγαρια περνανε μην ανυσηχεις ειναι απο την κουραση θα βρειτε τις ισορροπιες και θα ειστε παλι μια χαρα!για μενα και μονο που το καταλαβαινεις το γραφεις και ρωτας για το προβλημα ηδη εχεις αρχισει να το λυνεις!ολα περνανε οταν το θελουμε πραγματικα!ετσι για το στορυ θα σου πω οτι αυτο το περασα και γω με τον αντρα μου στο δευτερο παιδι μας γιατι κουραζομουν και κουραζουμε παρα πολυ γιατι εχουν πολυ μικρη διαφορα τα παιδια μου,το πρωτο μου παιδι μας ενωσε απιστευτα παρα πολυ σε ολα τα επιπεδα και περιν ερθει και μετα.....στο δευτερο μου τωρα δηλαδη πριν 2,5 μηνες το πρωτο μηνα μεχρι να καταλαβουμε τις αλλαγες ειμασταν λιγο τσιτα αλλα ευτυχως τωρα ημαστε μια χαρα!:)
geia sas..i istoria auti kati mou thimizei apo mena! telika oles to idio pername!! afou den xorisa tote den tha xorisw pote. exw ena aggeloudi 1 xronon tin paraskeuh 25/1 kai nomizw pos twra ta pragmata srtosan kata para poli giati ksekourazomaste pio poli kai oi duo einai poli simantiko..thelei poli upomoni!!(giati pernaei)
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!! ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΗ ΜΠΕΜΠΟΥΛΑ ΣΟΥ ΕΧΩ ΚΑΙ ΓΩ ΜΙΑ 3 ΜΗΝ. (2ο ΠΑΙΔΑΚΙ) ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΛΟΙ ΤΟ ΠΕΡΝΑΜΕ ΣΤΟ 1ο ΠΑΙΔΑΚΙ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΕΤΣΙ ΜΕ ΤΟ 1ο ΤΩΡΑ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΓΩ ΗΡΕΜΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ :)
AXXXX POSO SE KATALABENO. EMENA I KOROYLA MOY INE 8 MINON KAI ZO THN IDIA KATASTASH. TSAKOMOYS ENTASIS KAI..ENA BIMA PRINN TO DIlISOYME... GIATI? POY PIGE I IPEROXI SXESI POY IXAE PRIN TO MORO? MIOTHIKAN I ENTOXES MAS? ..DEN XERO!!!!!!.. ELPIZO KAPIA STIGMI NA IMASTE KALITERA!.. NA SOY ZISI I KOROYLA SOY PANTA EYTIXISMENI NA INE.
Ααχχ!! Μια απο τα ιδια! Ποσο θαρρος κ ποσες ελπιδες δινετε κοριτσια!!!!
Μαμαδούλες σας αγαπώ!! Ρε κορίτσια μου,ουάουου, μου πήρατε το βάρος μόνο που σας διάβασα!! Ευχαριστώ πολύ πολύ για τις ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ συμβουλές σας! Είμαι ευγνώμον..respect στις Ελληνίδες μαμάδες!! Όλιβ love you για το eimaimama!! .....γεύση μεταλλική...
Δεν πίστευα ότι θα το έλεγα ποτέ αυτό και μάλιστα για τον δικό μου έξυπνο-εφυή-εργατικό-οργανωτικό-συντρέχτη σύντροφο (σύντροφο με όλη τη σημασία της λέξης): οι άντρες το μόνο που μπορούν να προσφέρουν στο κεφάλαιο του βιβλίου της ζωής που λέγεται παιδί, είναι το σπέρμα τους! Δεν το' χουν με τα παιδιά! Καθόλου! Δεν μπορώ να το εκφράσω διαφορετικά και νομίζω ότι μόνο οι γυναίκες που έχουν παιδιά μπορούν να το καταλάβουν! Είναι θέμα DNA. Δεν είναι κατασκευασμένοι από τη φύση για να μεγαλώνουν παιδιά. Τέλος. Οι προηγούμενες γενιές είχαν χωρίσει τα τσανάκια τους, οπότε ο πατέρας στην οικογένεια δεν είχε απολύτως κανέναν ρόλο ή λόγο να ασχολείται με τα παιδιά. Οπότε αφού αυτό ήταν ξεκάθαρο, δεν υπήρχαν expectations και άρα προστριβές μεταξύ συντρόφων. Τώρα οι ρόλοι μπλέχτηκαν και εμείς οι εργαζόμενες μητέρες περιμένουμε πολλά από τους συντρόφους μας (και με το δίκιο μας) γιατί στην τελική δεν μπορεί ο ένας να κοπανιέται όλη μέρα και ο άλλος να κολοβαράει! Σωστά? Έλα όμως που τον δικό μου σύντροφο, και τον δικό σου και της μιας και της άλλης τον έχει μαγλώσει μια μάνα από την προηγούμενη γενιά. Και στο σπίτι του έβλεπε μόνο τη μαμά του να ασχολείται μαζί του και με τις δουλειές. Και έβλεπε ότι ο μπαμπάς του αρκεί που είναι ο κουβαλητής! Οπότε, there's your answer! Τώρα αυτό που μπορείς να κάνεις είναι: Α)Καβγάδες μέχρι να στρώσει κάπως, Β)Διαζύγιο (αυτός θα χάσει) και Γ)Να το αποδεχτείς και απλώς να αλλάξεις τη ρουτίνα σου έτσι ώστε να μην κουράζεσαι εσύ τόσο πολύ (κι ας είναι λίγο μπάχαλο το σπίτι)! Διαλέγεις και παίρνεις. Στο decision making process σου, βάλε και την παράμετρο "εκεί που με είχε στα ώπα ώπα, ξαφνικά με αγνοεί και ασχολείται με το μωρό! Ουαααα θέλω τη μαμά μου πίσωωωω"! :)
Για να μην παρεξηγηθώ: Δεν ήθελα να πω ότι οι άντρες είναι άχρηστοι. Δεν είναι φυσικά. Απλά προσπάθησα με μια δόση υπερβολής, προκειμένου να σε παρηγορήσω, να σου πω ότι όλες μέσες άκρες τα ίδια περνάμε! :)
Μια χαρά τα λες!
Δεν ξέρω, φίλη, αν θα περάσει... μπορεί να κρατήσει για πάντα, ΑΛΛΑ θα βρείτε άλλα ενδιαφέροντα και άλλους τρόπους διασκέδασης... νιώθει και παραμελημένος(έχει μανούλα να της τον στείλεις πακέτο??? χιχι!). Φιλιά!
Αφού έχετε τόσο καλή σχέση μιλήστε!Πες του τι νιώθεις, συζητήστε την αλλαγή που σας έχει συμβεί για να αποδεχτείτε τα νέα δεδομένα.Είναι μεγάλη αλλαγή ο ερχομός ενός παιδιού. Θέλει κουβέντα ειλικρινή και με καλή διάθεση. Κι εμείς τον πρώτο χρόνο τα παίξαμε αλλά τώρα βρήκαμε τους ρυθμου΄ς μας κι είμαστε καλύτερα από πριν. Μοιραστείτε τις δουλειές και τις ασχολίες του παιδιού. Βαλτον να συμμετέχει χωρίς να τον διορθώνεις, αστον να γνωριστεί κι αυτός με το παιδί του.Και όσο για το σεξ, τρώγοντας έρχεται η όρεξη!Κάνε κι ας μη νιώθεις φουλ ορεξάτη να δεις που θα σου έρθει μετά.
αγαπούλα μου να σου ζησει το μπεμπακι σου...εισαι οντως μικρομανα... προσεξε...το σεξ δεν κραταει μια σχεση, απλα της δινει λιγο γευση παραπάνω...μονο με αυτο γαμος και οικογενεια δεν στηριζεται...τι νομιζεις? πως αμα κανεις ακροβατικα στο κρεβατι θα αρχισει ο καλος σου να συμμαζευει, να σκουπιζει και να εκτιμαει αυτα που κανεις περισοοτερο??ΛΑΘΟΣ!!! σεξ να κανεις επειδη γουσταρεις εσυ και οχι γιατι πρεπει ή γιατι θελει μονο εκεινος...αλλιως αυτο στα μερη μου λέγεται ''βιασμος'' ψυχολογικος! και θα το κανεις εσυ η ιδια στον ευαυτο σου λυπαμαι που στο λεω, αλλα για σενα ερωτας ειναι μονο το παιδακι οσυ...γι αυτο κ δεν εχεις ορεξη για τον αντρα σου...με τον καιρο θα επανελθουν κ οι ορμονες κ η ορεξη... τωρα, αν εκεινος ειναι γαιδουρι, τοτε γιατι δεν τον αφηνεις λιγο μονο με το μωρο...κανε κ 2 -3 αντλησεις γαλα να εχει να το ταιζει κ πανε καπου...βρες μια προφαση...για να δει κ αυτος τι κανεις ολη μερα.... φιλακια!
Δεν ειναι τυχαιο που καποια ζευγαρια χωριζουν λιγο μετα τον ερχομο ενος παιδιου. Εμεις κ στο πρωτο το περασαμε κ τωρα με την μικρη 3ων μηνων προσπαθουμε να βρουμε παλι τις ισορροπιες μας ως ζευγαρι. Ολες μου οι φιλες το περασαν με τσακωμους κ εντασεις, οπως κ εμεις κ σιγα σιγα, οταν μπει σε προγραμμα το μωρο κ ξεκουραζεσαι κ συ περισσοτερο (κακο πραγμα η αυπνια) θα μπορεσεις να αφιερωσεις κ λιγο χρονο στο μεγαλο σου μωρο.
κανε υπομονη φιλη!φαση ειναι κ θα περασει στ αληθεια.....!ολες το περασαμε!αλλες λιγοτερο,αλλες περισσοτερο....να σας ζησει το παιδακι σας,να ειναι γερο κ καλοτυχο κ καποια στιγμη θα τα θυμασαι ολα κ θα χαμογελας απλα...φιλιααααα!
Eftyhos pou to egrapses nea mama se apognosi, giati eimouna etoimi na arhiso na petao ta pragmata tou andra mou exo apo to parathyro... Den yparhei i fasi. Halia. Anarotiomouna giati den to leei kaneis kai an arage symvainei mono se mena. Thank you gia ta sholia pou me voithisan poly kai xana thank you gia to arthro. Tha prospathiso na kano ligi ypomoni akoma. Eho didima kai ginan molis 1 hronon. Molis tora ehoun arhisei na koimoundai pano apo 2 oro synehomeno to vrady (min fandasteis stis 12.00 ta pairnei o ypnos). Opote olo afto pou perigrafeis + aypnia + full time doulia = ande geia, eimai etoimi na ton pnixo ton baba. Filakia:-) -soory gia ta Greeklish, eimai Ollandia.
Μαμαδούλες σας αγαπώ!!!!!!!!!!!!!!Έφυγε ένα βάρος από πάνω μου..να μην πω όλο το βάρος!! Στ'αλήθεια νιώθω λες και έχω κάνει ήδη πράξη 'ολες τις ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ συμβουλές σας!! Ευχαριστώ για την συμπαράσταση..νόμισα πως ήμασταν ένα βήμα πριν την καταστροφή(..!) Ολιβ love you για το eimaimama! x x x
με λίγα λόγια κορίτσια.... ΧΑΝΟΥΝ ΤΟ ΘΡΟΝΟ ΤΟΥΣ....
Ενα ωραιο και βοηθητικο βιβλιο ειναι το ¨"Πως να ζεις τον ερωτα καθε στιγμη σε ολη σου τη ζωη", εκδ. Η δυναμικη της επιτυχιας. Μιλαει για το πως να αντιμετωπιζουν τα ζευγαρια διαφορες τετοιου ειδους καταστασεις.
Χαχαχαχαχαχαχαχα συγγνωμη που γελαω χαιρω πολυ χαιροπουλος!!!!Χαχαχαχαχαχα νεα μαμα και εγω ετων 23 μενουμε στην επαρχια με τον αντρα μου σε λιγες μερες η κορουλα μας γινετε 3 μηνων και περναγα ακριβως την ιδια φαση στο σεξουαλικο το θεμα μα και στα νευρα και στο θεμα του συζυγου!!!Τωρα βρηκαμε σιγα σιγα τη βολη μας που ''επεσαν'' λιγο οι ορμονες μου απλα καμια φορα οι αντρες χωρις να το θελουνε ''κολλανε'' τα ορμονικα μας και χωρις να το γνωριζουν περνανε και αυτοι τη λοχεια τους!Υπομονη θελει τιποτα αλλο και οταν πιανεις τον εαυτο σου στην υπερβολη να προσπαθεις να τον κατευνασεις και πιστεψε με θα ερθει κ η ορεξη για τρελο σεξακι τις ωρες που κοιματε η μπουμπου σου δε σου κρυβω οτι για μενα το σεξ λιτουργησε σαν ηρεμηστικο γιατι κ εγω ολη μερα ειμαι πιτζαμα δουλειες η μικρη κρεμετε απτο βυζι μου και η μονες στιγμες που ειμαι λιγο μονη μου ειναι οταν κοιματε!Να σου ζησει το κοριτσακι σου ολα καλα θα πανε και θα στρωσουν θα το δεις!
Η Βιολέττα τα είπε πολύ ωραία. Λοιπόν εγώ θα πω -με σιγουριά - πως ο δικός μας ο μπαμπάς (ο άντρας μου δηλαδή) πέρασε και αυτός μία ελαφριά "επιλόχειο"... Μπορεί να ακούγεται περίεργο αλλά ναι, πολλές φορές - τις πρώτες μέρες - κλαίγαμε αγκαλιασμένοι, μέχρι να βρούμε πάλι τους ρυθμούς μας. Θες από ευτυχία? Θες από άγχος και απελπισία? Θες από φόβο και ανασφάλεια? Ίσως ήταν όλα μαζί. Δώσε χρόνο όπως σου έγραψαν και οι υπόλοιπες. Δεν είναι δύσκολα μόνο για σένα. Είναι και για εκείνον. Τέλος και σχετικά με το σεξ, θα πω το: "τρώγοντας ανοίγει η όρεξη". Όσο πιο πολύ (συχνά) κάνεις, τόσο πιο πολύ θες. Τόσο πιο πολύ σου λείπει τις μέρες που δεν κάνεις. Εγώ ήθελα σαν τρελή, αλλά τα λόχεια μου κράτησαν περίπου και τις 40 μέρες και περίμενα το γιατρό να μου δώσει το οκ. Όταν πήγα να με εξετάσει περίπου 50 μέρες μετά τον τοκετό, μόνο που δε με έβρισε! Μας ρωτάει "Πώς είστε?" "Όχι και πολύ καλά" του λέμε με κατεβασμένες μουτσούνες. "Έχετε κάνει έρωτα?" μας ρωτάει. "Όχι" του λέμε. "Παιδιά κάντε έρωτα! Γιαυτό δεν είστε καλά! Κάντε έρωτα!" Το θυμάμαι και γελάω. Έτσι είναι. Ο ένας πρέπει να στηρίζει τον άλλο, και το σεξ είναι ένας ακόμα τομέας στον οποίο πρέπει να δώσετε προσοχή! Αυτά από μένα. Φιλιά πολλά και να σας ζήσει το μωράκι σας!!
Κοριτσια εγω δε το εχω ζησει αυτο (ο μπαμπας μας ητανε σουπερ υποστηρηκτικος και γενικα παντα παρων) αλλα το εχω συζητησει πολυ. Συμφωνω με τα απο πανω οτι γινεται κι αυτος μωρο αντι να ειναι ΓΟΝΕΑΣ και διεκδικει προσοχη αλλα ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!!!!!!!! Σε οσες φιλες μου εχει συμβει παντα το ιδιο λεω. Μιλα του ρε παιδακι μου, τι τον αφηνεις να αναπαραγει συνεχεια την ιδια συμπεριφορα σα να μη σε πειραζει. Εξηγησετου με το καλο η κ με το ασχημο γιατι αν απτην αρχη δε το πιασεις αυτο το πραγμα μετα διογκωνεται.
Καλημερα και απο εμενα!!! Μην αγχωνεσαι, νομιζω λιγο πολυ ολα τα ζευγαρια στο πρωτο τους παιδακι χανουν λιγο τις ισορροπιες τους. Να φανταστεις οτι εγω ενιωσα οτι συνηλθαμε οταν ο μικρος μας ειχε γινει 14 μηνων οποτε μην στεναχωριεσαι, κανε λιγη υπομονη και μην δινεις ιδιαιτερη σημασια σε ολα!!!! Φιλια
ΥΠΟΜΟΝΗ ΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ...το περασα πριν 4 χρονια με την πρωτη μου κορη το περναω και τωρα με το δευτερο παιδακι μου,αν και πιστευα οτι δεν θα το ξαναπερασουμε αλλα τελικα επεσα εξω παλι ξανα τα ιδια,ευτυχισμενοι γονεις μεν αλλα ολα ειναι καπως δε..βεβαια αυτη τη φορα την παλευουμε καλυτερα γιατι ξερουμε και οι δυο οτι φαση ειναι και θα περασει ο 1ος χρονος ειναι δυσκολος και θελει πολυ υπομονη και οχι βιαστηκες σκεψεις και κινησεις!!!Στον 2ο χρονο καπως καλυτερα και μετα ολα τελεια τουλαχιστο τοσο κρατησε σε μας την πρωτη φορα,αυτη τη φορα ειμαι πολυ περιεργη να δω ποσο θα κρατησει ελπιζω λιγοτερο καιρο καθοτι συνηθισμενα τα βουνα απ τα χιονια...θα δουμε.....
ΝΟΜΙΖΩ ΜΕ ΚΑΛΥΨΕ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΙΕΜΕΝΑ Η ΒΙΟΛΕΤΑ.ΟΣΟ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΛΑΧΤΑΡΑΕΙ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΕΡΧΟΝΤΕ ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ...Η ΖΩΗ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΗΞΕΡΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΜΙΑ ΖΩΗ ΓΕΜΑΤΗ ΑΓΧΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΕΣ ΑΥΠΝΙΑ ΚΟΥΡΑΣΗ ΚΑΙ ΣΑΦΩΣ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΓΙΑΥΤΟ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΔΥΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥΣ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΙΣ ΙΣΣΟΡΟΠΙΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΤΕ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ..ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΧΕΡΕΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΣΑ ΣΑΣ <3
Ας τον αντρουλη σου οσο πιο πολλες ωρες μπορεις μονο με το μωρο..στο πρωτο 3ωρο θα καταλαβει...πολλα!κ θα απορησει πως τα καταφερνεις!
Ενα πράγμα που θέλω να σου πω για να σε βοηθήσω ειναι οτι δεν είσαι η μονη που τα περνάς αυτά. Τα περισσότερα ζευγάρια μετα απο τον ερχομό ενός παιδιού βρίσκονται σε παρόμοιες καταστάσεις, ακόμα κι αν δεν το παραδέχονται. Ειναι όλα αυτά που σου γράφουν παραπάνω. Με απλα λόγια η ζωή σας εχει έρθει τούμπα και θαλει χρόνο μέχρι να προσαρμοστητε στα νεα δεδομένα. Στα λέω όλα αυτά γιατι πέρασα και εγω απο εκει που είσαι και το έψαξα πολυ. Δεν θα σου πω ότι θα γίνουν όλα όπως πριν αλλα σίγουρα θα φτιάξουν. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου και στη σχέση σας. Να προσπαθείς να βρίσκεις χρόνο για τον εαυτό σου και να μιλάς για αυτά που νοιωθεις. Οσο για το σεξ μην αγχωνεσαι, ειναι νωρις ακόμα και είναι φυσικό να μην έχεις διάθεση. Ολα θα βρουν τον δρόμο τους!
μαλλον πως ο καλος σου περναει την φαση που περνανε πολλοι αντρες...οτι το μωρο σου ειναι πιο πανω απο κεινον;οτι ισως να μην του δινεις την απαιτουμενη βαση;οτι τελος παντων δεν εισαστε οπως πριν...που οντως δεν ειστε μιας κ φερατε στον κοσμο το αγγελουδι σας!!και να σας ζησει!!!αυτο που θα προτεινα λοιπον θα ηταν να αρχισεις παλι απο την αρχη...με το που κοιμηθει το μωρο το βραδακι...θα του ετοιμασεις ενα ωραιοτατο δειπνο...λιγο κρασσακι...(αποτι καταλαβα θηλαζεις,μην ανησυχεις επιτρεπεται το αλκοολ,αρκει να θηλασεις μετα απο δυο ωρες! :) )να βαλεις το ωραιο σου το ρουχαλακι...τα ακομα πιο ωραια σου εσωρουχακια...και να θυμηθειτε γενικοτερα το παλιο καιρο...επισης αν εχετε μπανιερα θα ηταν ωραιο μια αλλη μερα να γεμισεις την μπανιερα...να βαλεις κερακια...απαλη μουσικουλα κ να χαλαρωσετε μεσα...:)...πινοντας κ τρωγοντας φρουτακια με μελι που ειναι κ αφροδισιακο (βαλε κ μερικους ξηρους καρπους για εξτρα αφροδισιακο...χιχιχι...:Ρ...επισης κ κανελα!! ) . Αυτο που θελει τωρα ο συζυγος πιστευω ειναι απλα να του δωσεις περισσοτερη σημασια...οσο γθα το θεμα των ορεξεων κ γω δεεεε στην αρχη...αλλα μετα συντονιζεσαι..:Ρ...χαλαρωση θελει απλα...λογικο οταν εχεις τοσα στο κεφαλι σου με το μωρο να μηηηηηην μετα....ελπιζω να πιασουν οι συμβουλες μου..... εγω δυστυχως δεν μπορεσα να τις υλοποιησω,αλλα εσυ μπορεις!!! :) καλα να περνατε κ παλι να σας ζησει το μπουμπουκι!!!
κωνσταντινα ωραια τα λες αλλα πολλα ζητας. μονη σου ειπες οτι ουτε εσυ τα καταφερες. περασα κι εγω απο παρομοια κατασταση. ναι ειμαστε γυναικες αλλα μαμα γινεσαι ξαφνικα και οταν κρατησεις το μικρο σου αγκαλια τοτε σιγα σιγα ανακαλυπτεις τι σημαινει.εαν το μωρο ειναι πολυ ανησυχο πχ.δεν τρωει, δεν κοιμαται, εχει πολλους κολικους τοτε δε νομιζω η μαμα να εχει ουτε το κουραγιο και την διαθεση για να ετοιμασει ολα αυτα που ανεφερες. τα νευρα, η αυπνια, η προσπαθεια να θηλασει οσο περισσοτερο μπορει και αλλα, μαλλον καθιστουν την ιδια να χρειαζεται περισσοτερη υποστηριξη μιας και ολα αυτα περνουν απο το χερι της. και ολα αυτα χωρις φυσικα να θελω να βαλω στο περιθωριο τον μπαμπα γι'αυτο και συμφωνω πολυ με την βιολεττα. με εκτιμηση, μια ακομα μαμα ενος 2χρονου αγοριου! σας φιλω!
Καλησπερα,να σας ζησει το ζουζουνακι σας!!Πηρα το θαρος να σου γραψω γιατι λιγο πολυ ολοι οταν ερχετε ενα παιδακι στην ζωη μας,μας αλαζει προς το καλυτερο.Πρεπει να κανετε υπομονη γιατι τωρα δεν ειστε μονη και το πιο βασικο να μηλατε για πραγματα που σας πιραζουν,να μην αφηνεται να μεγαλονη το κενο αναμεσα σας!!!!Αν οντος ειχατε με τον αντρα σου απο την αρχη καλη σχεση και αγαπη αληθυνη ολα θα πανε καλα.Απλα ειναι στο χερι σας να μην αφησετε τον γαμο σας να γινει ρουτινα.Και δεν χρειαζετε να γιρνας στο σπιτι με κοτσιδα,μπιτζαμες εγεινες μαμα αλλα δεν σταματας να εισαι γυναικα!!!Ευχομαι ολα να πανε καλα!
Γλυκό μου κορίτσι μην αγχώνεσαι..είναι αυτό το περίεργο διάστημα μετά τη γέννα που ζείτε πλέον με ένα νέο μέλος ,που οπωσδήποτε το αγαπάτε αλλά όπως και να το κάνεις σας "ξεβόλεψε" απο τη καθημερινότητά σας.Εκ των πραγμάτων είναι μια πολύ κουραστική περίοδος για τη μητέρα και είμαι σίγουρη πως όλες νιώθουμε οτι ο σύντροφός μας δεν συμετέχει αρκετά στην αρχή.Σιγά σιγά θα βρήτε τους ρυθμούς σας (*και την όρεξή σας :] ).Θα δείς οτι όσο περνάει ο καιρός θα μεγαλώνει η λατρεία σας για το μωράκι σας και αυτό θα σας επαναφέρει! Να σας ζήσει το αστεράκι!
Αγαπημένη, ο ερχομός ενός παιδιού, όσο ευπρόσδεκτος κι αν είναι, δεν παύει να φέρνει το ζευγάρι σε νέες, πρωτόγνωρες καταστάσεις που απαιτούν νέες, συχνά εύθραυστες, ισορροπίες. Λίγο πράγμα είναι; Ήρθε ένα πλασματάκι και ψάχνει να βρει το χώρο του. Μία γυναίκα έγινε μαμά και προσπαθεί να καταλάβει τι στο καλό σημαίνει αυτό (!). Ένας άντρας έγινε μπαμπάς και αλλού πατάει κι αλλού βρίσκεται... Είναι και οι ορμόνες σου που σου παίζουν σκληρό παιχνίδι (εξ ου και τα νεύρα, ο θυμός, η έλλειψη υπομονής). Σεξ; Τι είναι αυτό; Ο οργανισμός σου ο ίδιος το σνομπάρει, δεν το "χρειάζεται", έχει δοθεί ολοκληρωτικά στο νέο πλασματάκι. Θηλάζεις και δίνεις ζωή. Είναι λίγο πράγμα αυτό; Χρειάζεστε χρόνο και αμοιβαία κατανόηση. Είναι πολύ νωρίς ακόμα. Προσπάθησε να μην είσαι εμπαθής. Εξήγησε στο σύντροφό σου σε πόσο εύθραυστη κατάσταση είσαι και βεβαίωσέ τον ότι είναι θέμα χρόνου να ξαναβρείτε τις ισορροπίες σας. Θα γίνει, οπωσδήποτε, αν το θέλετε πραγματικά. Απλά, μην βιάζεστε. Κάντε μια αγκαλίτσα παραπάνω, και οι τρεις μαζί ή οι δυο σας όταν το μωράκι κοιμηθεί. Σας συμβαίνει το πιο ωραίο πράγμα του κόσμου, είστε γονείς! Χαλαρώστε κι απολαύστε το! Με υπομονή, τρυφερότητα, εκδηλωτικότητα, αμοιβαία κατανόηση και, κυρίως, πολλή, πάρα πολλή αγάπη. Αυτό θέλει και το παιδάκι σας. Αν προσέξετε, σας το λέει με τα ματάκια του. Εύχομαι ό,τι καλύτερο. Καληνύχτα, γλυκειά μου.
Βιολέττα μου έκανες το πιο σωστό και πιο ουσιαστικό σχόλιο.Συμφωνώ μαζί σου 100% !!!
πολλοί το περνάνε αυτό, είναι νωρίς ακόμα και χρειάζεται προσαρμογή με το μωρό, είναι μέχρι να προσαρμοστείς κι εσύ που οι ευθύνες αυξήθηκαν και ο χρόνος μειώθηκε. Όλα θα γίνουν με προσπάθεια και όσο περνάει ο χρόνος θα γίνεται όλο και καλύτερο!
νεα μου μανουλα καπου εδω με φερνεις 5 χρονια πισω οταν εκανα την δικη μου κορουλα...ειναι γνωστο οτι ο αντρας οταν γινετε μπαμπας αυτοματος γινετε ποιο μωρο και απο το δικο του.οσα κανατε παρεα,ολος αυτος ο χρονος που ειχατε ενιωσε οτι χαθηκε... η μητερα δινει την προσοχη της στο μωρο της και πιστεψε με ειναι απολυτα φυσιολογικο,ασχετα αν οι αντρες δεν το βλεπουν ετσι.. ολα αυτα εχουν αποτελεσμα σε καποια ζευγαρια να χαθει για λιγο ολη αυτη η μαγεια μεταξυ τους.το θεμα της επικοινωνιας παυει να υπαρχει και καπου εκει αρχιζουν οι καυγαδες.. ολα αυτ απου κανει ειναι για να παρει λιγη προσοχη..μπορει να ειναι λαθος κι ομως ετσι ειναι... το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να ηρεμησεις και να σκεφτεις..να προσπαθησεις να τον πλησιασεις οσο περισσοτερο μπορεις..πως??? να φτιαξεις ενα απλο και ομορφο προγραμμα που να περιλαμβανει το μικρουλι σου τις ωρες που λειπει ο μπαμπας,οταν ειναι σπιτι ο καλος σου να ασχολεισαι μαζι του..να κανονισεις καποιες φορες την εβδομαδα εστω για δυο ωρες να μενετε καπου μονοι να κανετε κατι μαζι..οι αντρες δεν μπορουν να καταλαβουν ποσο δυσκολο και κουραστικο ειναι να μεγαλωνεις ενα μωρακι..και φυσικα καποιες ωρες τις ημερας να ειστε και οι τρεις μαζι να παιζετε.. με λιγη καλη θεληση και ηρεμια ολα θα γινουν οπως πριν.
ax poso se katalavainw!!!!!!mia ap ta idia k o dikos moy edw k 11 mhnes pou einai to zouzouni mas!!myalo dn leei na valei...enta3ei ok douleuei,kourazetai,alla k egw dn ka8omai olh mera...k voi8eia apo pou8ena giati oi dikoi mou einai makrya.....kane ypomonh...osh mporeis dld.....opws k egw.....dn 3erw ti mporei na ginei gia na alla3ei h katastash alla se niw8w!!!!!!kouragio maw!!!
ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ........ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ???