Τοκετός ή καισαρική; (Σιγά το δύσκολο…)
Να τοποθετηθώ εξ αρχής: είμαι υπέρ του φυσιολογικού τοκετού αλλά όχι μουτζαχεντίν – αν υπάρχουν λόγοι σοβαροί να μην γεννήσεις φυσιολογικά, εννοείται ότι μπαίνεις χειρουργείο… απλώς τα έχω κάνει και τα δύο, άρα μπορώ να φωνάξω ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΕΝΝΗΣΤΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ! ΄Η τουλάχιστον, αγωνιστείτε για το δικαίωμά σας να απολαύσετε τον φυσιολογικό τοκετό σας.
ΤΟΚΕΤΟΣ Ή ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ;
(Σιγά το δύσκολο…)
της Μανίνας Ζουμπουλάκη
Τα είχα ακούσει όλα: πως έχω στενή λεκάνη, μυωπία, προχωρημένη ηλικία, αστιγματισμό, δεν θυμάμαι τι άλλο σκέφτονται κατά καιρούς οι γιατροί για να σε στείλουν σούμπιτη στο χειρουργείο – όλα αυτά, στην εγκυμοσύνη του μεγάλου μου γιού, που ήμουν 33 χρονών. «Μα όλα πάνε καλά» διαμαρτυρόμουν, «γιατί να μη γεννήσω φυσιολογικά;» Η σκηνοθέτης Ολγα Μαλέα, που είχε γεννήσει ήδη τα δυό της παιδιά με φυσιολογικό τοκετό (το ένα μάλιστα, στο σπίτι της!) με βομβάρδιζε συνέχεια με πληροφορίες πάνω στο θέμα: δεν είσαι ποτέ «πολύ μεγάλη» αν είσαι σε καλή φυσική κατάσταση, ακόμα κι αν το μωρό κατεβαίνει με τον πισινό ο έμπειρος μαιευτήρας ή η μαία μπορεί να το γυρίσει με μαλάξεις στην κοιλιά.
«Μη μασάς!» μου έλεγε, «είναι κρίμα να μην ζήσεις κάτι που είναι μεγάλη απόλαυση και αντι αυτού να υποστείς μία σοβαρή εγχείρηση»
Στον 8ο μήνα άλλαξα γιατρό. Ο πρώην γυναικολόγος μου επέμενε ότι η καισαρική «είναι η καλύτερη λύση» ενώ δεν υπήρχε καν πρόβλημα (ώστε να ψάχνουμε λύση). Πήγα στον Δημοσθένη Δώδο, έναν από τους λίγους μαιευτήρες που αφήνανε τις γυναίκες να γεννάνε μόνες τους…. Και να το εξηγήσω λίγο αυτό.
Εδώ και χιλιάδες χρόνια οι γυναίκες γεννάνε μόνες τους, άντε με μία μαία στο πλευρό τους. Ο γυναικείος οργανισμός είναι φτιαγμένος για να κυοφορεί και για να γεννάει: όταν όλα πάνε καλά, όταν η γυναίκα είναι υγιής και φροντίζει να κινείται, το μωρό παίρνει τη σωστή θέση στη μήτρα (κεφαλική προβολή) προς το τέλος του 9ου μήνα. Μία μέρα σπάνε τα νερά της εγκύου και στις επόμενες ώρες αρχίζουν οι συσπάσεις της μήτρας. Δεν είμαι γυναικολόγος αλλά το έζησα ως εξής: στις 8.00 πμ στο τέλος του 9ου σηκώθηκα ένα πρωί σαν κατουρημένη και σκέφτηκα «έσπασαν τα νερά μου». Ο άντρας μου με πήγε στο μαιευτήριο πανικόβλητος, μπήκα στην αίθουσα φυσιολογικού τοκετού και κατά τις 11 άρχισαν οι πρώτες ωδίνες. Ως τις 3.00 ήταν χαλαρές, ανεκτές (σαν πόνοι περιόδου) και όλο και πιο συχνές – από «ανά 20’» έφτασαν «ανα 5’» και στο ενδιάμεσο…. δεν θα με πιστέψετε αλλά κοιμόμουν. Έκανα βόλτες πάνω-κάτω στο δωματιάκι μου, πήγαινα στην τουαλέτα, μιλούσα με τον μπαμπά του μωρού, και ψιλο-κοιμόμουν ενώ περίμενα την επόμενη ωδίνη. Το σώμα εκκρίνει ωκυτοκύνη από την ώρα που σπάνε τα νερά, και η ωκυτοκίνη είναι φυσικό αναλγητικό/ναρκωτικό. Έφτασα δηλαδή στην επιθυμητή διαστολή τραχήλου με μία ωραία μαστούρα… που δεν με εμπόδιζε όμως να κάθομαι ανακούρκουδα – η καλύτερη στάση για να κατεβαίνει πιο εύκολα το μωρό.
«Ξύπνα, πρέπει να σφιχτείς τώρα!» μου έλεγε σε τακτά διαστήματα ο γιατρός ή ο άντρας μου. Θυμάμαι να με παίρνει ο ύπνος ενώ σφιγγόμουν. Δηλαδή δεν υπάρχει.
Η τελευταία ώρα ήταν δύσκολη, με ωδίνες ανα 5λεπτο και αναγούλα, αλλά ο δυνατός πόνος κράτησε 2-3 λεπτά, όταν το κεφάλι του μωρού βγήκε επιτέλους, κι αμέσως μετά…. Ήταν σαν να μην είχα γεννήσει. Ένα συγκλονιστικό συναίσθημα, ανάταση, ευφορία (οι ωκυτοκίνες στο φουλ), ευτυχία, και ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΟΝΟΣ! Ο πόνος κόβεται μαχαίρι από τη στιγμή που βγαίνει το μωρό. Είσαι σαν καινούργια, φρέσκια αν και ελαφρώς στραπατσαρισμένη (μαστούροβιτς), κρατάς το μωρό σου αγκαλιά και έχεις πλήρη συναίσθηση ότι (α) μόλις έζησες μια απίστευτη, υπέροχη εμπειρία και (β) τα κατάφερες μόνη σου.
Ωραία, μετά κοιμήθηκα και μετά έκανα βόλτες στους διαδρόμους, και σε 24 ώρες γύρισα σπίτι μου. Είχα πάρει ένα ντεπόν σε όλη την διαδικασία της γέννας. Θήλαζα από την πρώτη στιγμή. Ένοιωθα θεά.
Πάμε 14 χρόνια μετά, στην εγκυμοσύνη των διδύμων: με τον ίδιο μαιευτήρα, αλλά με ένα μωρό ισχιακό (ανάποδα) κι ένα πλάγια, δηλαδή άστα να πάνε.
«Μπορεί να γεννήσεις το ένα φυσιολογικά και να σε κόψουμε για το δεύτερο» ήταν το συμπέρασμα.
Κάναμε επισκληρίδιο (φρικτό πράγμα), έχασα κάθε αίσθηση του σώματός μου αλλά και του χρόνου, κάθε επαφή με την κοιλιά μου… μόνο άκουσα το χρατς πίσω από το σεντόνι. Έχασα αίμα, μ’ έπιασε τρέμουλο, χτυπιόμουν σα το χέλι για δύο ώρες. Πήρα αντιβίωση της αρκούδας, μου έκαναν παυσίπονες ενέσεις που πονούσαν πιο πολύ από τους πόνους των ραμμάτων, έμεινα στο μαιευτήριο πέντε μέρες, είχα καθετήρα, έπαθα ουρολοίμωξη από τον καθετήρα (είναι να μην αρχίσεις), γενικά τα είδα όλα. Πονούσα παντού για 40 μέρες μετά, και κούτσαινα για δύο μήνες: τα θυμάμαι όλα πολύ καθαρά γιατί δούλευα στην ΕΡΤ σε πρωινή εκπομπή με την Ρίκα Βαγιάννη, την Ρένια Λουιζίδου κι άλλες τρείς γυναίκες, που είχανε κάνει όλες καισαρική και ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΑ ΕΙΧΑΝΕ ΠΕΙ ΑΥΤΑ.
Όταν ρώτησα την αδερφή μου «Ήταν τόσο φρίκη και για σένα οι καισαρικές, και γιατί δεν μου το είπες;» μου απάντησε «Το είχα ξεχάσει».
Όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος: άπαξ κι έχεις ένα γερό μωρό, όλα τα άλλα είναι ασήμαντα. Αλλά… το μεγάλο σοκ ήταν στην σύγκριση των δύο εμπειριών, της υπέροχης φυσιολογικής γέννας μου και της οδυνηρής, ατέλειωτης καισαρικής. Στο τέλος της οποίας είχα δύο μωρά καταπληκτικά, τρομερή τύχη, δεν το συζητάω, απλώς… τα πλήρωσα ακριβά, πιστέψτε με.
Λίγο πριν γεννήσω είχε έρθει στην εκπομπή μία διάσημη μαία και μου είχε πεί, «Να κάνεις ότι μπορείς για να γεννήσεις φυσιολογικά, θα το μετανιώσεις αν κάνεις καισαρική!» και… την σκέφτηκα πολλές φορές στις 60-70 μέρες μετά την καισαρική. Όντως το σκυλομετάνιωσα. Αν ήξερα ότι θα ήταν τόσο φρίκη, θα είχα σφιχτεί με τρέλα να βγάλω τα δίδυμα φυσιολογικά, αλλά δεν το ήξερα: δεν μου το είχε πεί καμία, επειδή το ξεχνάμε όλες κι επειδή ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΤΟΣΟ ΧΑΛΙΑ. Κι επειδή δεν ξέρουμε πόσο χάλια είναι το χάλια, σε σχέση με το φυσιολογικό…
Μην αρχίσουν να μου γράφουνε διάφοροι γυναικολόγοι «αγαπητή κυρία Ζουμπουλάκη δεν ξέρετε τι σας γίνεται» και τέτοια, σκασίλα μου τι λένε, η απάντηση είναι ότι στην Ολλανδία η καισαρική είναι μία στις 40 εγκυμοσύνες και στην Ελλάδα μία στις δύο. Ο φυσιολογικός τοκετός κοστίζει από 0 μέχρι 500 ευρώ κι η καισαρική αρχίζει πάνω απο χιλιάρικο, αφήστε που δίνει δουλειά σε κόσμο (αναισθησιολόγο, νοσοκόμες, παθολόγο κλπ, βαριέμαι να τα σκέφτομαι δηλαδή) με νοσηλεία 3-6 ημερών άρα με το ανάλογο μπουγιουρντί. Ο τοκετός μπορεί να κρατήσει ώρες ενώ η καισαρική τελειώνει μέσα σε μισή ωρίτσα για το γιατρό, που έχει την δυνατότητα έτσι να κάνει δέκα καισαρικές την ημέρα αντί για έναν βραδυφλεγή τοκετό. Άρα, τι να μου πεί ο μαιευτήρας; Πώς έχτισε το εξοχικό του; Σόρι, δεν μ’ ενδιαφέρει.
Δεν θέλω να κάνω το μάγκα ούτε να την βγώ στις χιλιάδες ελληνίδες τα τελευταία χρόνια που «επιλέγουν καισαρική» – δεν μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε δύο διαδικασίες που δεν γνωρίζεις, και ΔΕΝ επιλέγεις εσύ αλλά ο μαιευτήρας σου, που σε αρχίζει στο ψήσιμο από τον τρίτο μήνα. Το «κάτι μπορεί να πάει στραβά στον τοκετό» όταν το ακούς ένα εκατομμύριο φορές με την κοιλιά στο στόμα, αρχίζεις και το πιστεύεις. Και βέβαια αν κάτι πάει στραβά καλά κάνουν να σε χώνουν στο χειρουργείο, αλλά ας μου εξηγήσει κάποιος γιατί η Ελλάδα είναι η χώρα στην οποία από το ’80 και μετά η μία στις δύο εγκυμοσύνες πάει τόσο στραβά ώστε απαιτεί καισαρική. Ή ας μην μου εξηγήσει τίποτα.
Μία συγγενής μου γιατρός που επίσης γέννησε με καισαρική μου είχε πεί «γλυτώνεις τους πόνους μετά την γέννα όταν κάνεις καισαρική» και είχα μείνει κοκκάλου από την άγνοια που έχουμε εμείς οι γυναίκες, ακόμα και οι γιατρίνες, για το πόσο ΘΕΕΙΚΟ είναι το σώμα μας. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΝΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ, κανένας, πουθενά – ακόμα κι αν σε έχουν «κόψει και ράψει» δεν πονάς επειδή το φυσικό σύστημα παυσιπονίας του οργανισμού έχει αναλάβει δουλίτσα. Όταν του ρίχνεις τεχνητές ορμόνες, τεχνητές ωδίνες και ό,τι άλλο σου καπνίσει, ο ίδιος οργανισμός μπλοκάρει και δεν κάνει αυτά που οφείλει, πχ διαστολές τραχήλου. Το κλύσμα είναι άχρηστο πριν τη γέννα γιατί οι ίδιες ορμόνες που σπρώχνουν το μωρό προς τα κάτω χαλαρώνουν και το έντερο ώστε να αδειάσει λίγο πριν αρχίσεις να γεννάς. Ο ορός είναι άχρηστος γιατί μπορείς να πιείς νερό σαν υγιής άνθρωπος που είσαι, ενώ αν σε ξαπλώσουν με τον ορό δεν μπορείς να κινηθείς ώστε να κατέβει το μωρό, ούτε καν να σφιχτείς αρκετά, ώστε να βγεί. Μη σας πώ τι γίνεται με την περίφημη «ξηρότητα κόλπου» μετά τα 45-50 όταν δεν έχεις γεννήσει φυσιολογικά. Αρκεί να έχετε υπ΄όψιν σας ότι θα χρειαστείτε πολλά κολπικά υπόθετα, όχι μόνον στο σεξ. Ξέχασα την ακράτεια (ούρων) επίσης μετά τα 45, επίσης καλπάζουσα όταν έχεις κάνει μόνον καισαρικές…
Ξέρω ότι δεν φρικάρει καμία τώρα γιατί είστε όλες 25-35 χρονών και το «45 με 50» σας φαίνεται στην άλλη άκρη του Σύμπαντος αλλά δεν είναι δυστυχώς. Είναι στην άλλη γωνία. Μακάρι να μην πάθετε τίποτα, ούτε ξηρότητα ούτε ακράτεια – αλλά να μου το πείτε τότε, στα 50 σας με το καλό, γιατί θα είστε η εξαίρεση στον κανόνα.
Για χρόνια αισθανόμουν γραφική επειδή τα έλεγα όλα αυτά στις παρέες και στις έγκυες φίλες μου. Δεν τα λέω πιά: φυσικά και το πώς θα γεννήσεις είναι δική σου υπόθεση…. Απλώς βεβαιώσου πώς είναι ΔΙΚΗ ΣΟΥ. Το αξίζεις και η ζωή σε έφερε εδώ (έγκυο) για να σου προσφέρει μια υπέροχη εμπειρία που επίσης την αξίζεις, μαζί με το ωραίο μωρό…
—
Το βιβλίο της Μανίνας Ζουμπουλάκη ”Ευτυχία“
κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος
Εγω απλως λυπαμαι που βλεπω οτι οι περισσοτερες γεννανε με καισαρικη και το φχαριστιουνται κιολας. Δε θα σχολιασω τη συγκεκριμενη κυρια ουτε θα βγαλω το μαμαδομετρο για το ποια ειναι πιο πολυ γυναικα κ μανα γιατι ελεος πια με αυτες τις νηπιακες αντιπαραθεσεις. Απλως λυπαμαι πραγματικα που οχι μονο εχουμε τοσο μεγαλο ποσοστο καισαρικων αλλα απο οτι καταλαβαινω ειμαστε εντελως ανενημερωτες για τον τοκετο. Δε λεω να το παιζουμε γιατροι. Λεω να ξερουμε ρε παιδακι για παραδειγμα οτι συνηθως οταν το μωρο ειναι ψηλα κ μπαινεις να γεννησεις με ραντεβου κ προκληση στη 38η βδομαδα ε δε θα κατεβει το μωρο ως δια μαγειας, η τεχνητη ωκυτοκινη ποναει αφορητα κ δεν εχει τα φυσικα διαλειμματα για να ξεκουραζεσαι κ η μια παρεμβαση οδηγει στην αλλη και πεφτουν οι παλμοι κ συνηθως πας για καισαρικη. Στατιστικες ειναι αυτες. Δεν ειμαι γιατρος αλλα ξερω οτι το κολπικο υποθετο εναρξης τοκετου αδρανοποιει τη μητρα και στην ουσια καθυστερει την εξελιξη του τοκετου. Αυτα τα εμαθα σε σεμιναρια κ μαθηματα. Οποιαδηποτε γυναικα ενδιαφερεται να εχει μια ιδεα για το τι θα της συμβει και τι επιλογες εχει στην πραγματικοτητα, μπορει να τα μαθει κανοντας καποια μαθηματακια. Δεν ειναι δυσκολο. Δεν καταλαβαινω γιατι οι περισσοτερες απο μας δεν ενημερωνονται. Με ξεπερναει.
Εμένα παλι με ξεπερναει που την ημιμαθεια σου την εχεις βαφτισει ενημερωση. Βρε τι εχουμε παθει εδω μεσα.....η καθε μια παρακολουθησε μερικα σεμιναρια της πλακας και εχει αποψη για θεματα που αλλοι σπουδαζουν χρονια. Μονο να ευχεστε καποιες να μην πεσετε σε κανεναν γιατρο που θα επειμενει παση θυσια σε φ.τ και σακατεψει και εσας και το παιδι.......
Πολύ άστοχο άρθρο,πραγματικα..βγαίνει η κάθε μια και λέει τη μπαρουφα της..Εχω γεννήσει το πρωτο μου παιδι με φυσιολογικό τοκετό και τα επομενα δυο με καισαρικές.. Τίποτα απ'οσα περιγράφει η κύρια δε μου συνέβη..Επιτελους,Σταματήστε να τρομοκρατειτε τον κοσμο!Γράφει ο καθένας τη μπαρουφα του χωρίς να νοιάζεται ποιος διαβάζει και τι αποτέλεσμα μπορεί να έχει ο λογος του..
Αυτό που όλες γίνεστε γιατροί με ξεπερνάει..
οτι πιο εμετικο εχω διαβασει ποτε κ ελπιζω να μην τα πιστεψουν ολα αυτα οι μελουσσες μανουλες κ τζαμπα τρομοκρατηθουν... γεννησα δυο παιδια με καισαρικη κ ολα αυτα που γραφει η κυρια δεν τα εζησα ουτε πονους ουτε τρομους ουτε τιποτα...τι να προτοσχολιασω απο αυτο το αισχος που μολις αναρτηθηκε??? οι δυο καισαρικες μου ηταν η πιο ομορφη εμπειρια της ζωης μου ειδα τα μωρακια μου αμεσως ακουσα το πρωτο τους κλαμα...με πηγαν στο δωματιο τα ειχα αγκαλια κ τα δυο απο την πρωτη στιγμη...θηλαζαμε ασταματητα δεν πονεσα κ δεν ταλαιπωρηθηκα καθολου....δεν μου τριβιλιζε τα αφτια ο γιατρος ισα ισα αυτος μεχρι τελευταια στιγμη επεμενε για φυσιολογικο μονη μου το επελεξα κ δεν εχω μετανοιωσει για αυτην την αποφαση.. σταματηστε λοιπον να παρουσιαζετε την καισαρικη σαν κατι το φρικτο και απαισιο σταματηστε να τρομαζετε κοσμο!! μπορω να πω κ εγω με την σειρα μου ιστοριες με φυσιολογικο τοκετο απο φιλες μου...κ καμμια δεν κοιμοταν κ δεν ηταν χαλαρη απο τις ορμονες ολες ουρλιαζαν κ εκλαιγαν κ ταλαιπωρηθηκαν πολυ κ δεν μπορουσαν να κατσουν για 10 μερες αφου ειχαν 30 ραμματα στο τετοιο τους... τα παρουσιαζει ολα τοσο ομορφα κ ροδινα η κιουρια αλλα δεν ειναι ετσι...
Κι εγώ έχοντας κάνει καισαρική γιατί προέκυψε πρόβλημα και όχι γιατί μου το επέβαλλε ο γιατρός μου, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι τίποτα από τα παραπάνω που αναφέρονται στο άρθρο μου συνέβησαν. Ίσα ίσα γέννησα τη νύχτα και το επόμενο πρωί γύρναγα στους διαδρόμους του μαιευτηρίου... Δεν λέω πως δεν υπάρχουν περιστατικά ακραία, το ίδιο όμως ισχύει και για τους φυσιολογικούς τοκετούς. Και προτιμώ χίλιες φορές να κάνω χίλιες καισαρικές και να ξέρω πως το παιδάκι μου θα γεννηθεί υγιές, πάρα να βάζω τους δικούς μου πόνους πάνω από τη ζωούλα του... Μάνα είμαι, και ο πόνος θα ήταν γλυκός γιατί θα ήξερα πως ο γιόκας μου είναι καλά. Ας μην τρομοκρατούμε λοιπόν γυναίκες που δεν έχουν ζήσει την όμορφη στιγμή της γέννας. Θα πρέπει να βάζουμε πάνω από όλα τα παιδιά μας και όχι τις δικές μας λιποψυχίες...
Και εγώ έχω ζήσει και τις 2 εμπειρίες. Το γιο μου φυσιολογικά με επισκληριδιο με πρόκληση τοκετού γιατί ήμουν 40+5 και ο γιατρός φοβόταν. Αφορητοι οι πόνοι λόγω πρόκλησης αλλά τους ξέχασα μόλις βγήκε το μωρό. Για την κόρη πάλι μπήκα για πρόκληση γιατί έπρεπε να πάρω ενδοφλέβια αντιβίωση πριν τον τοκετό λόγω ενός μικροβιου που ανιχνεύθηκε. Στεναχωρεθηκα γιατί ήθελα να ζήσω φυσιολογικους πόνους τη δεύτερη φορά... Μπαίνω λοιπόν το απόγευμα για πρόκληση και μετά από λίγο με πιάνουν πόνοι!!! Ευτυχία απίστευτη!!! Μετά από 3 ώρες σπάνε και τα νερά και έκλαιγα από τη χαρά μου... Μόλις όμως μεταφέρθηκα στην αίθουσα ωδινων μετρώντας τη διαστολή ψηλαφισαν τον ομφάλιο λώρο της μικρής (είχε βγει σχεδόν έξω) και φύγαμε για επείγουσα καισαρική γιατί αν το κεφάλι της μικρής πίεζε τον ομφάλιο λώρο θα κινδύνευε σοβαρά. Πολλοί οι πόνοι της καισαρικής και ψυχολογικά χάλια εγώ τουλάχιστον δεν κινδύνεψε το μωρό.
αυτό που δεν αντιλαμβανόμαστε στις μέρες μας, είναι ότι ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός. και σαφώς η κάθε μέλλουσα μαμά ενημερώνεται όσο μπορεί για να προσφέρει το καλύτερο στο παιδί της, αλλά και για τη γέννα της φυσικά. αυτό που γράφεται με κεφαλαία, σα να θέλετε να μας πείσετε οπωσδήποτε οτι η επιλογή σας είναι η ορθότερη, αποδεικνύει περίτρανα οτι το προσπαθείτε πολύ...και πραγματικά δε βρίσκω το λόγο. όπως και να έχει, δεν έχω σκοπό να απαριθμήσω όλα τα "άκυρα" που διάβασα, αλλά θα σας ενημερώσω ότι γέννησα φυσιολογικά φέτος το καλοκαίρι κ μάλιστα παραμονή 15αύγουστου (ναι, ναι δεν σου κάνουν καισαρική οι γυναικολόγοι για να πάνε διακοπες)... μετά από 19 ώρες απίστευτου πόνου και εμετών... κάνοντας βόλτες και πίνοντας νερό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν κοιμόμουν και είχα αλληθωρίσει από τον πόνο. το μωρό μου ήταν αρκετά εξαντλημένο και νευρικό, ενώ των φίλων μου από καισαρική ήταν ήρεμα και ήσυχα. όπως και να στο τέλος, να πω ότι η κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα να κάνει τις επιλογές της, χωρίς να κρίνεται από γκρουπ υπέρ φυσιολογικού τοκετού ή γκρουπ υπέρ του θηλασμού ή γκρουπ υπέρ της ενσυναίσθησης ή ότι άλλο προκύψει...αυτός ο ρατσισμός, να ξέρετε, μεταδίδεται κ στα παιδιά, αλλά σε άλλη μορφή.
ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΓΕΝΝΗΣΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΟΥ. ΔΥΟ ΚΑΙΣΣΑΡΙΚΕΣ ΒΕΒΑΙΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΚΑΙ ΔΙΔΥΜΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΤΥΧΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΛΕΕΙ Η ΚΥΡΙΑ. ΟΥΤΕ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΕΣ ΟΥΤΕ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΚΟΥΔΑΣ ΟΥΤΕ ΠΟΝΟΥΣ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΕΒΑΛΑ ΚΑΝ ΚΑΘΕΤΗΡΑ ΟΠΩΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑΝ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑ ΚΑΙ ΕΓΩ. ΔΕΝ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΟΙ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑΝ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ Η ΜΕΙΟΝΕΚΤΟΥΝ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑΝ ΦΙΣΙΟΛΟΓΙΚΑ. ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΑ ΑΣΧΕΤΩΣ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΓΕΜΝΗΘΗΚΑΝ. ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΗΚΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΙΣ ΔΥΟ ΚΑΙΣΑΡΙΚΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ.
εχω φρικαρει με ολον αυτο το ρατσισμο!!!! ειστε περισσοτερο μανα;επιτυχημενη ως γυναικα;τι;;;δεν καταλαβα! αυτο που ασολουμαστε με τον τροπο που θα ερθει ενα παιδι στον κοσμο και οχι με την ουσια ειναι εξωφρενικο! και ωραια καποιες γεννουν φυσιολογικα.....ειναι ικανοτερες ως μανες;ως γυναικες;ειναι πιο καταξιωμενες;δεν εχω καταλαβει... εχω στο πολυ συγγενικο μου περιβαλλον ενα περιστατικο μιας κοπελιτσας που ο γιατρος στην προσπαθεια του να βγει φυσιολογικα της εκοψε νευρα απο τον ωμο της και μια ζωη θα ειναι με ατροφικο χερι.....αυτο ειναι το μεγαλειο του φυσιολογικου τοκετου;;;ας μη τα βαζουμε ολα σε ενα σακι.... και ο φυσιολογικος τοκετος δεν ερχεται ετσι σε ολες τις γυναικες!δεν ειναι νομος πως προς το τελος του μηνα σπανε τα νερα και γεννας....μπορει να μη σπασουν...και τοτε τι;;;τεχνητους πονους που δεν ειδα να υποστηριζονται! κι αυτο με τον υπνο;;;;;;δηλαδη εχεις διαστολη αυξανομενη και ενω σφιγγεσαι κοιμασαι;;;;λιγο εως πολυ περιεργο! εγω γεννησα με καισαρικη πριν 4 χρονια και δεν ειχα τιποτα απο αυτα που εγραψε η κυρια στο αρθρο,εζησα στο επακρον ολο αυτο μεσα στο χειρουργειο,ειδα τη μικρη μου κατευθειαν,δεν πονουσα και την αλλη μερα το πρωι εκοβα βολτες!σας πηγα μετα σπιτι λογω αγχους με το νεογεννητο ουτε τομες σκεφτομουν ουτε τιποτα,μα δεν πονουσα!!!!!!!!!!το ιδιο θα ξανακανω εαν κανω δευτερο χωρις δευτερη σκεψη εννοειται! ειναι δικαιωμα και αποφαση του καθενος το πως θα γεννησει!ας μην επικροτουμε ομως μονο τον εναν τροπο...και ο αλλος ζωες σωζει....
για μένα δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία και απόλαυση από εκείνες τις στιγμές μέσα στο χειρουργείο!
εγώ γέννησα και τα 2 μου παιδάκια με καισαρική. δεν αισθάνομαι καθόλου άσχημα για αυτό. από τις γέννες μου αυτό που θυμάμαι και κρατάω είναι η ανείπωτη συγκίνηση μου όταν άκουσα το κλάμα τους και η απόλυτη ευτυχία αναμεμειγμένη με ανακούφιση ότι έβγαλα σε πέρας αυτή εννεάμηνη αποστολή με επιτυχία! αισθήματα που νομίζω ότι θα τα είχα ακόμη και αν γεννούσα φυσιολογικά. για τον μετεγχειρητικό πόνο δε με ένοιαξε καθόλου. διήρκεσε μόνο όσο ήμουν μέσα στην κλινική. με το που γύρισα σπίτι ως διά μαγείας όλα πέρασαν. υπάρχει δυστυχώς μία τάση να εστιάζουμε στον τοκετό. ότι είναι προσωπική μας αποτυχία να γεννάμε με καισαρική. γιατί όμως να είναι ? δεν το καταλαβαίνω καθόλου. όλος αυτός ο δρόμος με τις όποιες δυσκολίες- ευκολίες του που η κάθε μία μας διένυσε μέχρι τον τοκετό δε μετράει καθόλου?
Ποσο εγωιστρια και εκτος τοπου και χρονου μπορει να ειναι μια γυναικα ωστε αντι να ευχαριστει τον Θεο "η την φυση 'η την επιστημη..... που εγινε μανα στα 47 της , καθεται και γκρινιαζει για την καισαρικη που εκανε σε διδυμα στα 47 της επαναλμβανω..... Οσο για το κλυσμα που τοσο πολυ δαιμονοποιειται και η αρνηση του να το κανεις ειναι και δειγμα γυναικειας χειραφετησης για καποιες τι να πω.... μαλλον προτιματε να χε@@@@@@@ κατα τη διαρκεια του τοκετου για να νιωσετε το 'μεγαλειο' της φυσης.... εχετε ΞΕΦΥΓΕΙ!!!!!
γεννησα φυσιολογικα ενα αγορακι βαρους 3800. Η Αληθεια ειναι οτι ο τοκετος κρατησε μολις 2 ωρες αλλα πονεσα πολυ.φοβηθηκα πολυ.φωναζα πολυ. ευτυχως ο αντρας μου ηταν μαζι μου γεννησαμε μαζι . κ μετα τον τοκετο πονουσα πολυ απο τα ραμματα εκανα 40 μερες να περπατησω κανονικα. Ομως οταν θα ξανα μεινω εγκυος παλι φυσιολογικα θα ηθελα να γεννησω. Ενιωσα πολυ δυνατη που τελικα γεννησα τον γιο μου που τον ειδα να βγαινει απο μεσα μου κ τον αντρα μου να με θαυμαζει που τελικα το γυναικειο σωμα εχει φτιαχτει να αντεχει. Δεν αλλαζω με τιποτα εκεινη τη στιγμη που ημασταν κ οι τρεις μαζι.
το άρθρο αυτό για μένα, θα ήταν μια χαρά, αν δεν έγραφε μία συγκεκριμένη φράση. Θέλω να πω, η γράφουσα λέει ότι βεβαίως αν υπάρχουν λόγοι σοβαροί να μην γεννήσεις φυσιολογικά, εννοείται ότι μπαίνεις χειρουργείο…αλλά γράφει και κάτι άλλο: "κορίτσια γεννήστε στο ΣΠΙΤΙ σας"....αυτό μου κάνει λίγο επικίνδυνο ως συμβουλή...δηλαδή μόνο με τη μαία στο σπίτι, ούτε καν σε νοσοκομείο, έστω να υπάρχει κάπου εκεί κοντά το χειρουργείο, ΑΝ χρειαστεί τελικά? επίσης η Βαγιάννη και η Λουιζίδου και οι άλλες γυναίκες που έκαναν καισαρικές, μπορεί να μην είχαν όλα αυτά τα άσχημα συμπτώματα μετά, η κάθε επέμβαση έχει διαφορετική επίδραση στον κάθε άνθρωπο...
exo mia kaisariki sto proto mou agoraki prin apo tessera xronia k tora exo enan akoma paidaro pou gennisa fusiologika ...!!! tremo mono stin idea mias akomi kaisarikis ... alla to fusiologiko to kano 1000 fores akoma xoris ypervoles !!! ayta apo mia akomi mama pou ta ezise k ta duo :)
Εγώ αγαπητή ολιβια νομίζω ότι με το να αναδημοσιευετε συνεχεια κειμενα σχετικά με αυτό το θέμα απλά θελετε να προκαλείτε αντιπαραθέσεις. Αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω τέτοια εμμονή γυρω από το θεμα. Προσέξτε όμως γιατι φανατιζετε τον κόσμο, ακουσα γνωστή μου που σας διαβάζει πολύ να λέει ότι μετά από αυτά που έχει ακουσει ακομα κι αν στον τοκετό της πει ο γιατρός ότι έχει πρόβλημα εκείνη δε θα κάνει με τίποτα καισαρική.αναλογιστειτε τις συνέπειες... Θα μου πείτε δεν ευθύνεστε εσείς, εγώ πάλι νομίζω ότι εν μέρει ευθύνεστε γιατι καλώς η κακως κάποιες σας έχουν ως πρότυπο. Δεν ασκώ κριτική απλά σας ζητώ να ρίξετε λίγο τους τόνους γιατι και σε εσας προσωπικά διακρίνω αυτή την εμμονή με την επιλογή καισαρικής.
Στέλνετε αυτό το μήνυμα προσωποποιημένα προς την Ολίβια, η οποία έτυχε να έχει κάνει 2 καισαρικές. Αυτό από μόνο του νομίζω βγάζει εκτός πραγματικότητας το σχόλιό σας. Δεν νομίζω ότι οι καισαρικές στην Ελλάδα κινδυνεύουν από αυτά τα άρθρα. Άλλωστε θα πάρει πολύ κόπο και χρόνο μέχρι να πάψουν να καταλαμβάνουν οι καισαρικές στην Ελλάδα από τα μεγαλύτερα ποσοστά στον κόσμο. Μήπως αυτό θα επρεπε να σας προβληματίζει περισσότερο; Ας μας δώσει κάποιος μια λογική εξήγηση για την τόσο μεγάλη άνθιση των καισαρικών στη χώρα μας. Επιπλέον, άρθρα όπως αυτό, δίνουν την ευκαιρία σε γυναίκες με εμπειρία τόσο σε φυσιολογικό τοκετό όσο και σε καισαρική να πουν τη γνώμη τους. Αν κάποιες αναγνώστριες δεν έχουν την κρίση να επεξεργαστούν τις πληροφορίες, μάλλον δεν φταίνε τα άρθρα, αλλά τα μυαλά που τα διαβάζουν, αυτά τα ίδια που δεν μπαίνουν στον κόπο να αφυπνιστούν και να αναζητούν την αλήθεια.
δεν έχω παιδιά και μπορεί να μην έχω ποτέ...κι εγώ σκέφτομαι με συγκίνηση την ιδέα του φυσιολογικού τοκετού, αλλά μια και δόθηκε ευκαιρία ήθελα να πω κάτι....δουλεύω εδώ και 15 χρόνια σε δικηγορικά γραφεία. Σ' αυτά τα 15 χρόνια έχω έρθει δύο φορές αντιμέτωπη με δύο πολύ τραγικά περιστατικά...γιατροί που με τίποτε δεν ήθελαν να κάνουν καισαρικές, ενώ όλα έδειχναν ότι έπρεπε...στην μία περίπτωση η επέμβαση δεν έγινε ποτέ, άφησε τη γυναίκα να γεννήσει έτσι, στην άλλη έγινε όταν πλέον ήταν πολύ αργά...και στις δύο περιπτώσεις είχε σωθεί το οξυγόνο μέσα στην κοιλιά (τέλος πάντων δεν το γράφω και πολύ επιστημονικά). Το αποτέλεσμα? και στις δύο περιπτώσεις γεννήθηκαν μωρά με σοβαρό και μη αναστρέψιμο εγκεφαλικό πρόβλημα...για το ένα, γνωρίζω ότι τώρα πιά είναι 9 χρονών. Δεν περπάτησε ποτέ, δε μίλησε ποτέ, δεν τρώει μόνο του, μόνο αναγνωρίζει με μουγκρητά τους γονείς του. Εγώ που δεν έχω παιδιά, σπαράζω και μόνο που το σκέφτομαι. Δεν ξέρω πώς γίνεται, σε μια χώρα που πράγματι υπάρχει τόση τάση για καισαρικές, αυτοί οι γιατροί να ήταν τόσο αμελείς....έφαγαν και οι δύο ποινές, τους αφαιρέθηκε και η άδεια εξάσκησης επαγγέλματος για κάποιο διάστημα (όχι ισοβίως όπως θα έπρεπε), αλλά τι να το κάνεις? στη μία μάλιστα περίπτωση η μαία έλεγε στο γιατρό, μπροστά τη μητέρα: "μα πρέπει να το πάρουμε ΤΩΡΑ το παιδί, δεν το βλέπετε?"...και δεν το πήρε....Θέλω να πω, εντάξει, είναι μοναδικό πράγμα ο φυσιολογικός τοκετός, αλλά μην καταδικάζουμε τόσο πολύ τις καισαρικές...έστω και μία στο εκατομμύριο να γεννιόταν το παιδί μου όπως αυτά τα δύο μωρά, θα προτιμούσα όλα τα άσχημα επακόλουθα μιας επέμβασης. Επίσης, και οι δύο μητέρες, λίγες μέρες πριν τις πιθανές ημερομηνίες τοκετού, είχαν αρχίσει να προβληματίζονται με τις συμπεριφορές των γιατρών τους. Αλλά δε διανοήθηκαν ότι θα μπορούσαν να αλλάξουν γιατρό σε τόσο προχωρημένη εγκυμοσύνη. Γι' αυτό, όσες είναι να γεννήσετε, ακόμη και την τελευταία στιγμή, ακόμη και μέσα στο μαιευτήριο, αν κάτι σας βρομάει στη στάση του γιατρού σας, αλλάξτε τον αμέσως. Αυτά.
Αχ πολύ ευαίσθητο θέμα αυτο!!Θυμάμαι πόσο πολύ ήθελα να γεννήσω φυσιολογικά...φοβόμουν βέβαια λίγο αλλα ήμουν σίγουρη πως ηθελα να ζήσω την εμπειρία.Ωσπου στον 7ο προκύπτουν κονδηλώματα και ο γιατρός μου μου απογορέυει τον τοκετό ειδικά επειδή είχα κορίτσι μην κολλήσει τον ιο απο την μήτρα.Πήρα και μια δεύτερη γνώμη όπου ήταν όμως η ίδια.Ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει..εχω στεναχωρηθεί τόσο που δεν θα μπορέσω να γεννήσω φυσιολογικά μάλλον και στην επόμενη εγκυμοσύνη γιατί λόγω ορμονών μπορεί να ξαναβγάλω τα σημάδια.Εχει καμιά κοπέλα παρόμοια εμπειρία με κονδηλώματα;πολύ θα ήθελα να ακούσω τι συνέβη ή τι της είπαν στην περίπτωση της..
Περιμένω κοριτσάκι και παρόλο που έχω το ίδιο πράγμα εδώ και καιρό ο γιατρός μου λέει ότι δεν είναι καν απαραίτητο να τα αφαιρέσω πριν τον τοκετό. όπου κι αν έχω διαβάσει, δεν είναι ένδειξη για μη φυσιολογικό τοκετό. Δεν λέω ότι αυτό είναι το σωστό, οι δικές μου πληροφορίες όμως αυτό λένε.
Γέννησα φυσιολογικά στην Αγγλία, χωρίς κανενός είδους αναισθησίας πέραν λίγου αερίου "γέλιου" το οποίο με ηρεμούσε λίγο, αν και όταν έσπρωχνα δε μπορούσα να το εισπνεύσω και να κρατάω την αναπνοή μου παράλληλα. Πέρασα ανεκτούς πόνους διαστολών για πολλές ώρες, αλλά οι έντονοι ήταν μόνο για καναδυό (όταν έσπρωχνα, δε θα το ξεχάσω ποτέ, ήταν όμως μόνον 2!!!) μετά σηκώθηκα, τα μόνα απομεινάρια πόνου ήταν το έντονο τσούξιμο στα ράμματα και μια πολύ δυνατή κόπωση. Μόνον αυτό. Δεν πήρα καν επισκληρίδιο γιατί φοβόμουν πολύ τον καθετήρα (είχα βάλει μια φορά στην αρχή της εγκυμοσύνης λόγω επίσχεσης ούρων και έκλαιγα για 12 ώρες μέχρι να μου τον αφαιρέσουν!) Δεν καταλαβαίνω αυτή την ελληνική υπερβολή στην καισαρική. εχω κάνει εγχε'ιρηση για κήλες και ξέρω καλά τον έντονο πόνο των ραμμάτων και της τομής στην κοιλιά. Δε μπορώ να φανταστώ να έχεις να φροντίσεις και νεογνό μετά από τέτοιου είδους εγχείρηση! Να σημειώσω εδώ ότι γέννησα μόνο με μαίες, και θεωρώ την εμπειρία μου πολύ καλή. Δυστυχώς οι πόνοι του θηλασμού στις επίπεδες θηλές μου ήταν κάτι ασύγκριτα χειρότερο, αλλά αυτό είναι άσχετο θέμα!
Εγω παντως γεννησα με καισαρικη λογω υψηλης πιεσης στα ματια( οχι μονο λογω υψηλης μειωπιας αλλα λογω υψηλης πιεσης ειναι 2 διαφορετικα πραγματα ας μην τα μπερδευουμε!!) και προσωπικα την απολαυσα παροτι στην αρχη δεν την ηθελα με τιποτα!! Και τον πριγκιπα μου ειδα και ακουσα το πρωτο κλαμα του και αγκαλιτσα τον πηρα αμεσως και τον θηλασα αμεσως σχεδον και μολις ανεβηκα στο δωματιο μου εφεραν φαγητο! ( ο γιατρος μου μας αφηνει να τρωμε οσες ειμαστε με επισκληριδιο αμεσως!) Πονους ειχα αλλα με τα παυσιπονα υποθετα ηταν υποφερτοι! Τοσο που την 2 μερα που περπαταγα στους διαδρομους δεν πιστευαν οτι ειχα γεννησει με καισαρικη!! Τι θελω να πω?? Εννοειται πως η καισαρικη δεν ειναι επιλογη αλλα εκτακτη λυση και πως η φυσιολογικη εξελιξη ειναι ο φυσιολογικος τοκετος... Αλλα καλο ειναι να μην τα τραγικοποιουμε τα πραγματα!!! Εγω λατρεψα την καισαρικη μου γιατι πολυ απλα μου εδωσε τον γιοκα μου υγειη! Και ολα μα ΟΛΑ ειναι θεμα οργανισμου... Η νυφη μου που γεννησε φυσιολογικα και την ραψανε απο την μια μερια μεχρι την αλλη δεν μπορουσε να σταθει απο τον πονο και για 40 μερες δεν μπορουσρ να κατσει στον πωπο της!! Τοσο που δεν θελει αλλο παιδι!! Ενω εγω ανυπομονω!! Οποτε ας μην γενικοποιουμε καταστασεις!! Ολα ειναι θεμα σωματος αλλα ενα ειναι το σιγουρο.. Η σωστη μανα κρινεται μετα την γεννα οχι τοσο πριν!! Ειτε φυσιολογικα ειτε καισαρικη παλι γεννα ειναι που μας δινουν τα μωρακια μας!!!
Ααα και δεν πηρα και καμια αντιβιωση μονο παυσιπονα υποθετα και παυσιπονα χαπακια και οχι ενεσεις( αυτο επισης ειναι θεμα γιατρου μιας και η κοπελα διπλα μου επισης με καισαρικη ουτε εφαγε αμεσως και εφαγε και ποσες παυσιπονες ενεσεις!!)
Γέννησα και τα 2 παιδιά μου με καισαρική αν και στην πρώτη γέννα ο γιατρός μου το πάλευε για να γεννήσω φυσιολογικά δεν ήταν εφικτό. Δεν σας κρύβω ότι δεν ήθελα να γεννήσω φυσιολογικά γιατί φοβόμουν. Δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι πρέπει οπωσδήποτε να γεννήσει μια γυναίκα φυσιολογικά. Για ποιο λόγο? Όσον αφορά την γέννα στο σπίτι μου αρέσει σαν ιδέα αλλά αν μία στις χίλιες γίνει το οτιδήποτε δεν θα έχει τύψεις η μαμά? Δεν θέτω καν την επιλογή φυσιολογικά ή καισαρική. Είναι ανάλογα την περίσταση και την επιθυμία της μητέρας. Το ίδιο συναίσθημα θα νιώσουν και στις 2 περιπτώσεις αγκαλιάζοντας το μωράκι τους.
Μόνο και μόνο για να αναρρώσει/επανέλθει γρήγορα η μητέρα, καμία σχέση δεν έχει με το συναίσθημα μετά.
Το πρωτο παιδι μου το γεννησα φυσιολογικα με επισκληριδιο κ τεχνητους πονους. Η επισκηριδιος δεν με επιασε παρα μονο λιγο στο τελος. Ο μπεμπης ηταν 3.750γρ κ ειχα πολλα ραμματα. Επερνα παυσιπονα για 20 μερες κ δεν μπορουσα να κατσω. Να μην μιλησω για το σεξ που πονουσα για 10 μηνες. Θηλασα αμεσως κ εμεινα 3 μερες στο μαιευτηριο. Η μπεμπα μου απο την αλλη γενηθηκε με καισαρικη γιατι ηταν πολυ τυλιγμενη με τον λωρο σφυχτα κ παρολο που ειχαν σπασει τα νερα δεν κατεβαινε με τιποτα κ χαναμε τον σφυγμο της σε καθε συσπαη. Θηλασα στο πρωτο μισαωρο κ επειδη ειχα ζητησει rooming in την ειχα συνεχεια μαζι μου. Σηκωθηκα μετα απο 1 μερα κ πονουσα για αρκετο καιρο. Ακομα κ τωρα οταν αλλαζει ο καιρος με ενοχλει η τομη. Παυσιπονα πηρα για 5-6 μερες. Τα εζησα κ τα δυο. Καθε γυναικα ειναι διαφορετικη κ καθε εγκυμοσηνη κ καθε γεννα. Οταν μου ειπε ο γιατρος οτι παμε για καισαρικη εκλαιγα. Η αληθεια ειναι οτι θα προτιμουσα να γεννησω φυσιολογικα, αλλα στο τελος μετρα να παρεις στο σπιτι μαζι σου γερο παιδι.
Γέννησα κ τα δύο μου παιδια με καισαρική..το δεύτερο πριν από 4μηνες. Και τα δύο με επισκλιριδιο και τα δύο ενώ με εραβαν τα θηλαζα..μετά από 24 ώρες βολταρα στους διαδρόμους με ένα μόνο voltaren και στις δύο καισαρικές. Θηλασα κανονικότατα,τα πήρα από την αρχή αγκαλιά(χωρίς να πονώ ιδιαίτερα,ένιωθα μόνο τράβηγμα στην τομή). Φίλη μου που γέννησε φυσιολογικά μετά από μένα παλεύει ακόμα να κάτσει και ανακουφιζεται μόνο οκλαδον.συμπέρασμα προσωπικό ολα είναι θέμα οργανισμού...και πιστέψτε με η καθεμιάς μας μοναδική.αλλά πλέον θεωρώ ενοχλητικό όλο αυτό με τις καισαρικές.η καθεμία ας έχει την εμπειρια και ας σταματήσει την κριτική.στην τελική όλα για κάποιο λόγο γίνονται.
Ολο το κειμενο μ φανηκε μια μεγαλη υπερβολη για την καισαρικη... εγω δεν πονεσα καθολου ου τε ζομπι ενιωθα και θυλασα και σεικωθικα ορθια και εκανα και τις βολτες μ και ολα μια χαρα.. σε φιλες και γνωστες μ λεω ποσο μα ποσο ωραια ηταν η καισαρικη τελεια εμπηρια .. και οσο για την ακρατια η μανα μ που γεννησε φυσιολογικα εχει και ακ ρατια και χαλαρωση και πρεπει να κανει χειρουργιο οπως και διποτε και ολο αυτο απο τις γεννες τις φυσιολογικες 50 χρονων με προβληματα χαλαρωσεις πολυ πολυ μεγαλα τα ειδαμε και τα καλα της φυσιολογικης γεννας τι να πω δεν την αλλαζω την καισαρικη ποτεεε... ηταν τελ
ΓΕΙΑ ΣΑΣ. ΛΟΙΠΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ. ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΠΡΙΝ 20 ΗΜΕΡΕΣ ΓΙΑΤΙ Ο ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΑ ΜΕΓΑΛΟΣ (4960 ΓΡ ΠΑΡΑΚΑΛΩ) ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΒΓΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ. ΔΕΝ ΤΟ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΚΑΝ. ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΓΕΡΟ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ. ΜΟΥ ΤΟΝ ΕΦΕΡΑΝ 2 ΩΡΕΣ ΜΕΤΑ ΠΕΡΙΠΟΥ, ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ, ΜΕ ΛΙΓΟ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΑΛΛΑ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΕΚΑΤΣΑ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΜΟΝΟ 3 ΝΥΧΤΕΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΒΓΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΜΗΝ ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ. ΕΑΝ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ, Ε ΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ? ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΑΛΕΞΕΙ ΑΡΑ ΤΟΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ. ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΡΙΣΚΟ ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ? ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΘΑ ΞΕΡΕΙ.
Με τον ίδιο γιατρό γέννησα κι εγώ, με το Δημοσθένη Δώδο! Δυστυχώς όμως με καισαρική, ήταν μπερδεμένος ο πιτσιρίκος στο λώρο και δεν κατέβαινε με τίποτα... Μου υποσχέθηκε όμως ότι στο επόμενο θα προσπαθήσουμε για vbac!!!
Έχει απόλυτο δίκιο σε όλα η κ.Ζουμπουλάκη! Η προσωπική μου ιστορία…: Πρώτο παιδί με επισκληρίδιο φυσιολογική γέννα! Παρενέργειες μετά: μόνο σφύριζε για 1 βδομάδα το αυτί μου (και μην γελάτε το εννοώ)! Δεύτερη γέννα: φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο! Παρενέργειες μετά: ΚΑΜΙΑ και έφαγα στο πρώτο μισάωρο και σηκώθηκα λες και δεν είχα γεννήσει! (Πονάς…πονάς πολύ…και αν σου πουν το αντίθετο λένε ψέματα…αλλά ισχύει αυτό που μου είπε μια ξαδέρφή…ότι ο κάθε πόνος σε φέρνει πιο κοντά στο να αγκαλιάσεις το παιδί σου!) Τρίτη γέννα: καισαρική! (ο μικρός ήταν τυλιγμένος με τον ομφάλιο λώρο 2 φορές και δεν υπήρχε δυνατότητα να γεννηθεί εν ζωή αν συνέχιζε φυσιολογικά ο τοκετός, δεν το συζητάμε σε τέτοιες περιπτώσεις που κινδυνεύει το παιδί ή η μάνα, Δόξα το ΘΕΟ η επιστήμη προχώρησε και μπορούν να τα αντιμετωπιστούν όλα και καλά που υπάρχει και η καισαρική) Παρενέργειες: Πόνος…δεν μπορούσα να γυρίσω πλευρό, πεινούσα και δεν επιτρεπόταν να φάω τίποτα, ανέβασα πυρετό και κάθισα στο νοσοκομείο αντί για 5 μέρες 10, δεν μπορούσα να βήξω και να γελάσω για ένα μήνα μετά γιατί με πονούσε η τομή, απέκτησα μια κοιλίτσα που οφείλεται στον τρόπο ραψίματος που μου έκαναν κ.α.) Η καλύτερη μου γέννα: η δεύτερη ασυζητητή…πονάς αλλά με το που γεννηθεί το μωρό σου, όλα κόβονται μαχαίρι λες και δεν γέννησες! Ο Θεός όλα εν σοφία εποίησε, απλά πράγματα…!
ΤΩΡΑ ΔΗΛΑΔΗ Η ΚΥΡΙΑ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ Η ΟΠΟΙΑ ΚΥΡΙΑ ΤΑΔΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ ΩΣ ΓΥΝΑΙΚΑ Κ ΜΑΝΑ Κ ΟΛΕΣ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑΜΕ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ(ΓΙΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΛΛΙΩΣ)ΑΠΟΤΥΧΑΜΕ?ΚΑΙ ΠΕΣ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΤΑ ΛΕΕΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΕΙ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΙΣ Κ ΝΑ ΤΙΣ ΩΡΑΙΟΠΟΙΕΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΓΙΑΤΙ Ο ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ.ΕΓΩ ΓΙΑ ΠΧ ΓΕΝΝΗΣΑ 2 ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ,ΕΦΥΓΑ ΑΠΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΜΕΡΑ Κ ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΠΟΥ ΛΕΕΙ,ΕΓΩ ΠΟΝΟΥΣΑ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΟ ΠΟΛΥ.ΑΛΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΟΝΑΝΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΛΛΕΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ Κ ΝΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙΣ ΤΙΣ ΜΕΛΛΟΥΣΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ ΟΤΙ Η ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΣΦΑΓΗ Κ ΑΠΟΤΥΧΙΑ.Ε ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ!Κ ΣΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ Κ ΛΕΧΩΝΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ ΣΤΑ ΠΡΟΘΥΡΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ(ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ )ΠΟΥ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΣΑΣ Κ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΩΣΤΟ ΝΑ ΛΕΣ ΟΤΙ ΕΣΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ.ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΜΑΜΑ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ.ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΜΙΑ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΝΑ ΛΕΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ Κ ΤΙ ΟΧΙ.ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΙ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ.Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΟΥ ΕΙΤΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΕΙΤΕ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΗ.ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΤΙ ΓΕΝΝΙΕΣΑΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΑΖΙ.
δε νομιζω οτι θελει να πει αυτο. αρχικα αναφερει οτι μπορει να ειναι υπερ του φυσιολογικου τοκετου αλλα αυτο δεν σημαινει οτι καταδικαζει τις περιπτωσεις που δεν γινεται αλλιως. νομιζω οτι θιγει το θεμα της καισαρικης στην περιπτωση που καποιες γυναικες χωρις να υπαρχει ιδιαιτερος λογος καταφευγουν σε αυτη για να ξεμπερδευουν -οπως πιστευουν. και επισης το χειροτερο ειναι οταν οι μαιες προτρεπουν τις εγκυες να καταφευγουν σε κατι τετοιο και επαναλαμβανω στην περιπτωση που δεν ειναι απαραιτητο. φυσικα και αυτο δεν σε κανει καλυτερη η χειροτερη μανα-αν ειναι δυνατον, αλλα ο,τιδηποτε γινεται φυσικα ειναι καλυτερο να το αφηνουμε να συμβει ετσι παρα να χρησιμοποιουμε τεχνητα μεσα.μενω στο βελγιο και η μαια μου ειναι βελγιδα και πανω σε συζητηση που ειχαμε για το θεμα αυτο μου ελεγε οτι δεν υπαρχει κατι ποιο αρρωστο απο μια γυναικα η μια μαια που θελουν καισαρικη χωρις να υπαρχει λογος.μην τρελαθουμε τελειως η μαναδες πως γεννουσαν δηλαδη;
Δεν ειπε τιποτα τετοιο λαθος καταλαβατε.
Διαφορετικά άρθρα διαβάζουμε; Η γυναίκα τη δεύτερη φορά με καισαρική γέννησε. Μήπως τελικά καθένας διαβάζει αυτά που του υπαγορεύουν οι εμπειρίες που έχει ζήσει πρόσφατα; Κυρία Φλώρα, δεν υπάρχει λόγος να νιώθετε άσχημα που γεννήσατε με καισαρική. Φέρατε ένα υγιές μωρό στον κόσμο και είμαι σίγουρη ότι για αυτό είστε η καλύτερη μητέρα του κόσμου. Ας μην αμφισβητούμε όμως πως ο φυσικός τρόπος είναι πάντα ο καλύτερος, εκτός εάν υπάρχει ιατρικός λόγος για να γίνει κάτι διαφορετικό. Να είστε καλά.
Γενικά δεν μου αρέσουν ούτε οι αφορισμοί, ούτε οι κάθετες απόψεις. Θεωρώ πως αν οι γιατροί μας είναι σωστοί, γεννάμε όπως το παιδί μας και το σώμα μας υποδεικνύει. Γέννησα με καισαρική, μετά από ώρα όχι επειδή το επέλεξα εγώ, αλλά το μωράκι μου που έβγαινε με το πρόσωπο. Το έφερα βαρέως. Όμως, την επόμενη ημέρα είδα πως το μωρό μου όταν το ακουμπούσα μπρούμυτα στο στήθος μου σήκωνε το κεφάλι της και με κοίταζε. Περίεργο για βρέφος, μα αληθινό. Αυτό μου έδειξε οτι η μικρή μου έκανε το ίδιο και μέσα στην κοιλιά μου. Παρόλα αυτά, η καισαρική δε με έκανε ζόμπι. Μισή ώρα μετά με τη βοήθεια της μαίας μου θήλαζα το μωρό μου. Τώρα αν στα 50 μου κατουριέμαι, τι να πω... χαλάλι, αφού το μωρό μου βγήκε υγιές!
Τι σημαίνει αυτο δηλαδή ? Και τα δυο μου παιδια το εκαναν αυτό . Κρατουσαν το κεφαλι τους απο το πρωτο λεπτο , γεννησα φυσιολογικά και τις δυο φορες .
Γεια σας!Εγώ γέννησα με καισαρική στις 38 εβδομάδες,γιατί έβλεπαν ότι το παιδί δεν μεγαλώνει αρκετά και κατέβαινε με το κεφάλι. Πιστεύω πως τις περισσότερες φορές ο γιατρός οδηγεί τα πράγματα εκεί που θέλει.Εγώ δυστυχώς δεν είχα τη γιατρό που θα ήθελα,αν και την διάλεξα μόνη μου, ανακαλύψαμε ότι δεν κάνει η μία για την άλλη.Με προόριζε από την αρχή για καισαρική και ας μην το είχαμε συζητήσει ποτέ.Γύρω στον 8ο μήνα,που είχα σταματήσει και τη δουλειά,άρχισα μαθήματα ανώδυνου τοκετού.Μόλις το έμαθε η γιατρός μου άρχισε τις φωνές,γιατί λέει είχαμε τόσα προβλήματα και εγώ σκεφτόμουν να γεννήσω φυσιολογικά!Ναι είχα διαβήτη κύησης,αλλά τον αντιμετωπίζαμε με διατροφή και ινσουλίνη,δεν με εμπόδιζε για φυσιολογικό τοκετό.Ναι είχα τοξόπλασμα,αλλά το αντιμετωπίσαμε,έκανα και αμνιοπαρακέντηση και το μωρό ήταν μια χαρά.Επίσης όταν έκανα τα μαθήματα το μωρό κατέβαινε σωστά και όχι με το κεφάλι.Απλά η γιατρός με προόριζε για καισαρική.Τα μαθήματα τοκετού είναι πολύ χρήσιμα,όχι μόνο για τη γέννα,αλλά και για όλες τις πληροφορίες για το πριν και το μετά από αυτήν(μην τα χάσετε)! Η καισαρική όπως την έζησα εγώ,έχει πόνους,όχι τόσο κατά τη γέννα(αφού γίνεται η επισκληρίδιος),αλλά μετά.Το πρώτο βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ από τους πόνους και όταν πήγα σπίτι μου ένοιωθα τόσο χάλια,που έλεγα πως ποτέ δεν θα μπορέσω να είμαι όπως πρώτα,να κάνω αυτά που έκανα...βέβαια με τον καιρό όλα περνάνε.Το πιο σημαντικό είναι ότι στην καισαρική,βλέπεις ένα λεπτό το θησαυρό σου και μετά είσαι μόνη σου,το μωρό το πέρνεις κοντά σου την επόμενη μέρα.Στο δωμάτιο που νοσηλευόμουν,φέρανε μία κοπέλα που γέννησε με φυσιολογικό τοκετό και πέταγε!Σηκωνόταν,περπάταγε,έκανε μπάνιο,πήρε αμέσως το μωρό δίπλα της...ζήλεψα!Μάζεψα όλο μου το κουράγιο να σηκωθώ και πήγα να δω το μωρό μου και έτσι μου τον φέρανε στο δωμάτιο,την 2η μέρα το βράδυ! Όσο για την ξηρότητα κόλπου και την ακράτεια,την έζησα και εγώ και ας ήμουν 29χρονών όταν γέννησα!Ευτυχώς με τον καιρό όλα περνάνε και καταχωνιάζεις τα άσχημα...ξεχνάς και μένει μόνο το χαμόγελο του θησαυρόυ σου!!!!
με το κεφαλι δεν ειναι το σωστο να ερχεται το μωρο;;αυτοι οι γιατροι θα μας κανουν να ξεχασουμε κ οσα ξερουμε...
Συγγνωμη κοριτσια αλλα κανετε λαθος αν νομιζεται πως με την επισκληριδιο,δεν καταλαβενεις τιποτα..εξαρταται απο την δοση που θα σου βαλει ο γιατρος.εγω γεννησα φυσιολογικα με επιδκληριδιο,κ ενιωθα τα παντα απλα πιο ηπια.κ μαλιστα συμμετειχα ενεργα,γιατι ενιωθα ποτε επρεπε να σπρωξω κ ποτε ειχα συσπασεις..θυμαμαι την γεννα μου πολυ γλυκα κ ομορφα,κ οχι με φοβο κ τρομο.οπως κ να εχει ομωσ,γερα παιδια να κανουμε κ ο τροπος δεν μετραει.
χαχααχχχχαα έχω γελάσει τόσο πολύ με όσες λέτε οτι γεννήσατε με καισαρική και έχετε να πείτε μια ιστορία για "κάποια" που ξέρετε οτι γέννησε με φυσιολογικό και δεν μπορούσε να κάτσει, ή δεν μπορούσε να σηκωθεί, ή πρέπει να κάνει πλαστική αιδίου, ή έχει ακράτεια, ή εμφανίστικαν 18.265 κροκόδειλοι στο σαλόνι της, της πήραν το μωρό και αυτή επειδή γέννησε με φυσιολογικό δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει να σώσει το μωρό της. Και μετά κοτσάρετε και το "ΕΛΕΟΟΟΟΟΟΣ με αυτή τη διαμάχηηηηηηηηη, όλες μάνες είμαστεεεεεεε"
καλησπερα κι απο μενα.γεννησα 2 παιδακια με καισαρικη.Το πρωτο περιμεναμε 15 ωρες να κατεβει κ μετα σφηνωσε οποτε πηγαμε καισαρικη, δε λεω ισως αν περιμεναμε λιγες ωρες ακομα να γεννουσα φυσιολογικα δε μπορω να ξερω.Το 2ο εγινε παλι με καισαρκη λογω της προηγηθεισας. Κ τις 2 φορες την ιδια μερα σηκωθηκα κ περπατουσα κανονικα.Σε μια βδομαδα ημουνα πουλακι κ πονο ενιωσα εντονο μονο καπου στην 4η μερα κ τις 2 φορες αλλα αυτο κρατησε λιγες ωρες. Θα ηθελα να εχω ζησει τη μαγεια του φυσιολογικου τοκετου αλλα κι ετσι ολα τα εζησα. Και κατευθειαν το μωρακι μου κρατησα κ ξυπνια ημουνα σε ολη τη διαδικασια καθοτι ειχα κανει επισκληρηδιο το οποιο επισης καθολου επιπονο δε μου φανηκε, 2 τσιμπηματακια κ τελος. Κ το μωρακι μου ενιωσα οταν το εβγαζαν απο την κοιλια μου απλα δεν πονουσα.Τοσο κακο ειναι αυτο??Ενω ειχα διπλα μου κοπελες που γεννησανε φυσιολογικα κ απο τις αιμοροϊδες που εβγαλαν απ το σφιξιμο δε μπορουσαν ουτε το μωρο καθιστες να κρατησουν αγκαλια. Οπως κ να εχει πιστευω οτι ειναι καθαρα θεμα γυναικολογου τι θα σου τυχει. Εγω οταν ειπε ο δικος μου στο 1ο "παμε για καισαρικη" το μονο που σκεφτομουν ηταν το καλο του μωρου κ τιποτα αλλο.Γιατι τελικα αυτο δεν ειναι το ζητουμενο??
έλεος πια με την διαμάχη φυσιολογικού- καισαρικής. Μάνα είναι αυτή που μεγαλώνει τα παιδιά(όπως και να το γέννησε -δες και αυτές που τα γεννάνε μόνες τους στις τουαλέτες χωρίς επισκληρίδιο, και τα πετάνε στους κάδους-) και όχι αυτή που τα γεννάει φυσιολογικά. Όσο για την ακράτεια, φίλη μου στην 1η γέννα στα 28 την διέλυσε τόσο απο κάτω που τώρα αφού γέννησε και το 2ο πάει για πλαστική αιδίου- όχι για αισθητικούς λόγους αλλά γιατί είναι παραμορφωμένη εντελώς. Είδα τον υπέρηχο και σοκαρίστηκα. Και φυσικά φταίει ο ....πανεπιστημιακός γιατρός της που ήθελε σε 4 + κιλά παιδί και ερχόμενο σε λάθος θέση να γεννήσει φυσιολογικά. Γιατί? ?Πιο το τίμημα? Να τρέχει σε σοβαρό χειρουργείο να διορθώσει το λάθος του γιατρού? Και να μην μιλήσουμε για ακράτεια που βάζει slipad που βάζουν οι γριές. Άραγε θα σχολιάσει η κα Ζουμπουλάκη?
Εγώ πάλι έχω κάνει και τα τρία (φτ χωρίς επισκληρίδιο, φτ με επισκληρίδιο, καισαρική). Η δική μου εμπειρία λοιπόν είναι διαφορετική από της κυρίας Ζουμπουλάκη: μετά τον φτ χωρίς επισκληρίδιο και για 24 ώρες ήμουν σαν να με είχαν πλακώσει στο ξύλο. Καμία σχέση δηλαδή με το "τσουπ, το έβγαλα, και τώρα πάω να ψήσω κουλουράκια". Αλλά και ο τοκετός με επισκληρίδιο δεν ήταν τελείως ανώδυνος. Μετά την καισαρική πάλι ήμουν μια χαρά, καμία σχέση επίσης με αυτά που περιγράφονται, και μακάρι όλοι να είναι έτσι μετά τις εγχειρίσεις τους! Η διαφορά είναι στο ότι άλλα τα συναισθήματα όταν έχεις τις αισθήσεις σου και παίρνεις αμέσως το μωρό στην αγκαλιά σου, και άλλες όταν κοιμάσαι σε όλη τη διάρκεια... (έκανα ολική στην καισαρική). Η δε πιο "γνήσια" εμπειρία για μένα ήταν ο φτ χωρίς επισκληρίδιο (καλά βέβαια ήταν και το πρώτο παιδί, οπότε μπορεί να μετρά κι αυτό): μόνο που για να είμαι ειλικρινής το 90% είναι η ευτυχία για τη ζωή που ήρθε στον κόσμο και ένα ταπεινό αλλά υπαρκτό 10% "Θεέ μου σ'ευχαριστώ που τελείωσε το μαρτύριο". Πάντως, με όποιο τρόπο και να γεννήσει μια γυναίκα, το ίδιο μάνα είναι. Και είναι γελοίο να θεωρούμε κατόρθωμα ζωής το ότι γεννήσαμε με φτ - το ότι γεννήσαμε ναι, το πώς γεννήσαμε είναι άσχετο. Ασε που το σημαντικότερο είναι το πώς θα το μεγαλώσουμε το παιδάκι που φέραμε στον κόσμο, και όχι πώς το γεννήσαμε... Γι'αυτό λοιπόν ψυχραιμία κορίτσια!
Και γιατι βρε κοριτσια πρεπει να πονεσουμε για να πουμε οτι γεννησαμε φυσιολογικα??? αν ειναι ετσι πηγαινετε να κανετε αφαιρεση δοντιου χωρις αναισθησια οπως κανανε παλια... γεννησα και τα 2 μου παιδια φυσιολογικα με επισκληριδιο και απολαυσα ολη τη διαδικασια....ο αντρας μου ηταν μαζι μου καθολη τη διαρκεια και δεν με εβλεπε να υποφερω ... το χαρηκε και αυτος παρα πολυ..... αν ποναγα πιθανοτατα να μην τον αφηνα να ειναι μεσα μαζι μου.... αλλες φιλες μου που γεννησανε το πρωτο με φυσιολογικο χωρις επισκληριδιο ηταν μισο-λυποθυμες και οση ωρα ηταν ξυπνιες φωναζανε και υποφερανε...το 2ο το εκαναν με επισκληριδιο.... δεν θυμουνται και πολλα απο την 1η γεννα ...ενω εγω θυμαμαι τα παντα.... ηταν για αυτες μια ομορφη μεν επιπονη δε διαδικασια που ομως δεν θελανε να την ξαναπερασουν ετσι...ενω για μενα ηταν υπεροχη μεν φανταστικη δε και το απολαυσα!!!!
Λοιπον εγω γεννησα με καισαρικη για σοβαρους λογους υγειας,ομως σηκωθηκα σε 4-5ωρες με ανεση και περπατησα,δεν εκανα παυσιπονες ενεσεις,ουτε πηρα φαρμακα,ναι ποναγαν λιγο οι κοιλιακοι μου για λιγες μερες αλλα σιγα,δε πεθαναμε κιολας.... Εχω φιλη που γεννησε φυσιολογικα και την εκοψαν τοσο πολυ απο κατω που καθοταν μονο με μαξιλαρι για κανα μηνα. Για το θεμα της ακρατειας δεν ισχυει ετσι που το γραφεις,γιατι η κολλητη μου με τον πρωτο τοκετο της(φυσιολογικα, και χωρις να την κοψουν απο κατω καθολου)σε πληροφορω οτι εχει ηδη πολυ ελαφρια ακρατεια και ειναι 38.Τιποτα λοιπον δεν ειναι δεδομενο,το φυσιολογικο βεβαια ειναι το καλυτερο αλλα και στις δυο περιπτωσεις υπαρχουν θετικα και αρνητικα,δεν χρειαζεται να πανικοβαλεται κανεις,ουτε με τη καισαρικη ουτε με το φυσιολογικο τοκετο.Καντε το καλυτερο για σας και το μωρο σας,χωρις ενοχες γι'αυτο που επιλεξατε!!Απλα επιλεξτε εσεις και οχι ολοι οι υπολοιποι...
κορίτσια, καλή χρονιά! έλεος πια με τις καισαρικές και την καταδίκη τους, είμαι 28 χρονών γέννησα πριν 15 μήνες με καισαρική λόγω του ότι δεν είχα διαστολή και δεν κατέβαινε το μωρό και περπάτησα 4 ώρες μετά το χειρουργείο δεν πήρα ούτε ένα παυσίπονο, ενώ η κολλητή μου που γέννησε φυσιολοφικά πριν 50 μέρες για να κοιμηθεί τη νύχτα της έκαναν παυσίπονες ενέσεις.....για όνομα του θεού ο κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός ξέρω γυναίκες που ναι υποφέρουν με την καισαιρική, όπως και ξέρω και γυναίκες που γεννούν φυσιολογικά και για 2 μήνες δεν μπορούν να κάτσουν....Φυσικά και οτιδήποτε φυσιολογικό είναι πιο σωστό αλλά για να έχουν εφευρεθεί και άλλες δίοδοι δεν είναι πια προς θάνατο!δε λέω να μην προσπαθούμε για το σωστό αλλά και αυτή η κατακραυγή δεν οδηγεί πουθενά! και στην τελική ρε κορίτσια 200ευρω διαφορά έχουν η καισαρική με το φυσιολογικό ( άρα δεν περιμένουν αυτό για να τα τσεπώσουν οι γιατροί ). τώρα που σας γράφω είμαι έγκυος στο 2ο παιδάκι μου και φλερτάρω πολύ τον φυσιολογικό τόκετο ( μακάρι να πετύχει ) θα δώσω όμως μία άλλη ευχή ΜΑΚΑΡΙ Σ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ.
Σαν το φυσιολογικο τοκετο δεν εχει!!!!!εγω γεννησα το αγγελουδι μου πριν τρια χρονια με φυσιολογικο τοκετο και ειμαι πολυ ευτυχισμενη γι'αυτο και ευχαριστω τους γιατρους του νοσοκομειου στο οποιο γεννησα που με αφησαν να γεννησω φυσιολογικα,ενω εγω χτυπιωμουνα απο τους πονους και παρακαλουσα κλαιγωντας να μου βαλουν επισκληριδιο και δε μου βαλανε!!!!οταν εμεινα εγκυος ελεγα σιγα μη γεννησω εγω φυσιολογικα,ημουν υπερ της επισκληριδιο...αλλα τωρα λεω ευτυχως που δε με βαλανε!!και μετα απο εφτα ωρες πονο και αναγουλες και εμετους παλι λεω οτι αν μου αξιωσει ο θεος να κανω και αλλο παιδι εννοειται πως παλι φυσιολογικα θα γεννησω,αλλα και στο νοσοκομειο!!!!
σε ολη τη διαρκεια της εγκυμοσυνης, ο γιατρος μου μιλούσε ΜΟΝΟ για φυσιολογικο τοκετο....οταν ομως προχώρησα την 41 εβδομαδα και δεν εσπαγαν τα νερα, το υπερηχογραφημα εδειξε οτι το παιδι ναι μεν ειχε το κεφαλι κατω, αλλα ειχε τετοια σταση και μεγεθος που δεν μπορουσε να κατεβει....και παλι με ειχαν υπομονετικα μιση μερα, προσπαθωντας με καθε τροπο να μου σπασουν τα νερα, να μου προκαλεσουν οδυνες αλλα χωρις αποτελεσμα....το παιδι μου ηταν 4450 και 55 εκατοστα, με το χερι λυγισμενο ωστε εβρισκε στην αριστερη μου λεκανη (το ενιωθα)....εκανα καισαρικη με ολικη ναρκωση γιατι ειχαν εξαντλησει καθε προσπαθεια...το μονο που με πονουσε ηταν η τομη, οπως καθε τομη επεμβασεως....δεν ενιωσα φριχτα, δεν χτυπιομουν, σηκωθηκα την ιδια μερα.....αν περιμενα να σπασουν τα νερα, ισως εσκαγε το παιδι μου.......
αλήθεια εκτός από την καισαρική που αν όντος συντρέχουν λόγοι υγείας είναι απόλυτα δικαιολογημένη..τι λέτε για τον όρο γέννησα φυσιολογικά με επισκληρίδιο?? εγώ να σας πω την αλήθεια γελάω! μπορεί να γεννήθηκε από την φυσιολογική δίοδο αλλά.....δεν κατάλαβες Χριστό αγαπητή μου!! πολύ φοβόμαστε τον πόνο τελικά εμείς οι νέες γυναίκες!! βάζω εννοείτε κ τον εαυτό μου μέσα....γέννησα φυσιολογικά με επισκληρίδιο κ δεν ένιωσα τίποτα αυτό πρέπει να λέμε.
Λία γειά σου! Πρώτη γέννα έκανα επισκληρίδιο και όπως λες δεν κατάλαβα ΤΙΠΟΤΑ! Δεύτερη μου ξανακάνουν επισκληρίδιο, γιατί ήμουν ήδη με διαστολή 8 και χωρίς κανέναν δίπλα να μου δώσει λίγο κουράγιο να μην κάνω. Έγινε μόνο για να πάρει ο αναισθησιολόγος το μερίδιό του! Φυσικά δεν πρόλαβε να με πιάσει κι έζησα όλο το μεγαλείο του φυσιολογικού τοκετού! Αν κάνω και τρίτο, σίγουρα θα επιδιώξω τοκετό στο σπιτι μου...
Το πόσο θα πονέσεις (και κατ' επέκταση το αν θα μπορέσεις να συνεργαστείς) έχει να κάνει με τη δόση του φαρμάκου! Το νόημα είναι να σου κάνει τους πόνους λίγο πιο ήπιους για να έχεις την αντοχή να συνεργαστείς όταν έρθει η ώρα να σπρώξεις (τότε η επίδραση του φαρμάκου πρέπει να έχει πια περάσει).
Λυπάμαι πραγματικά να παρακολουθώ επαγγελματίες να παραθέτουν με τρομακτική ανευθυνότητα αλλα ταυτόχρονα απόλυτη σιγουριά την "αθώα" τους οπτική γωνία σε ένα θέμα που για να έχεις πραγματική άποψη πρεπει να έχεις τουλάχιστον πτυχίο ιατρικής. Εγώ με καισαρική γέννησα και αυτό γιατί η πολύ βαριά μου θρομβοφιλία και κάποιο "εμπόδιο" από ουλή προηγούμενου χειρουργείου στον τράχηλό μου με εμπόδιζαν από το να περιμένω ατελείωτες ώρες για να γεννήσω φυσιολογικά. Ο πόνος υπήρχε την επόμενη μέρα μόνο όταν σηκώθηκα. Το ξεπέρασα πολύ γρήγορα και απόλαυσα το χρόνο με το παιδί μου. Πάντα βέβαια το έφερα βαρέως και μέσα μου στεναχωριόμουν που δεν τα κατάφερα, που πέρασα ένα βαρύ χειρουργείο, που έχασα την εμπειρία του φυσιολογικού τοκετού...και όλα αυτά. Ακούγοντας βέβαια τις εμπειρίες από την καθημερινότητα του γυναικολόγου μου που είναι συγγενής μου και της κολλητής μου φίλης που είναι ακτινολόγος σε βρέφη, κατάλαβα ότι η εμμονή των γυναικών να γεννήσουν φυσιολογικά, να περιμένουν 41 και 42 εβδομάδες, να γεννάνε για 24 και 36 ώρες και άλλα τέτοια, μπορεί να έχει τόσο άσχημα αποτελέσματα που πραγματικά δεν θέλω ούτε να τα γράψω αλλά ούτε και να τα σκέφτομαι. Έλεος πια, αν ειναι να γεννηθεί το παιδί μου φυσιολογικά και να υπάρχει ευτοκία (πολύ σημαντική λέξη) να περιμένω και να γεννήσω έτσι. Αν όχι θα κάνω καισαρική και τελείωσε το θέμα. Οι γυναίκες που βγαίνουν και φωνάζουν με μανία υπέρ του φυσιολογικού και κατά της καισαρικής μου φαίνονται λίγο υπερβολικές. Όταν όμως αυτές οι γυναίκες είναι και επαγγελματίες και έχουν και κοινό που τις διαβάζει, τότε μιλάμε για επικίνδυνες.
Για δες πόσο με σόκαρε αυτό που γράφεις!!! "η εμμονή των γυναικών να γεννήσουν φυσιολογικά" Εμμονή???Στο φυσιολογικό τοκετό? Εμμονή? Δεν μου κολλάει με τίποτα. "να περιμένουν 41 και 42 εβδομάδες, να γεννάνε για 24 και 36 ώρες και άλλα τέτοια" Μάλλον έχουμε τόσες καισαρικές στην Ελλάδα που έχουμε ξεχάσει τελείως ότι αυτή είναι η διαδικασία μιας φυσιολογικής γέννας, αυτή ήταν και θα είναι πάντα. Φυσιολογικός τοκετός! Είναι η δουλειά της Φύσης και όχι επιλογή της γυναίκας ή του γιατρού για να τελειώνουμε σε 2 ωρίτσες!!Και είναι φυσιολογικό, όχι παράλογο, ας μην το ξεχνάμε αυτό!
Κι εγώ έχω πάθει σοκ από την ελληνική μόδα να ξεγεννάμε πριν τις 40 εβδομάδες. Στην Αγγλία δεν σου κάνουν πρόκληση τοκετού πριν τις 42. Και γιατί όχι? Γιατί να μη βγει το παιδί όταν είναι έτοιμο?
Φιλενάδα είσαι λάθος."επικίνδυνη" επειδή μοιράζεται τις εμπειρίες της? Ασχημα αποτελέσματα έχουμε και από καισαρικές(δουλεύω σε χειρουργείο και έχει τύχει και τραυματισμός ουρητήρα κατά την διάρκεια καισαρικής)
Συμφωνώ απολύτως μαζί σου. Είχα ακούσει πρόσφατα στις ειδήσεις ότι στη Θεσσαλονίκη χάθηκε νεογνό έτσι άδικα...
Συγκεκριμένα, από βαριά ενδομητριακή λοίμωξη λόγω καθυστερημένου τοκετού. Για του λόγου το αληθές ψάξτε την είδηση στο google. Δεν υπάρχει άσπρο ή μαύρο στα ιατρικά ζητήματα...
Δε νομίζω οτι ισχύει αυτό που λες, μάλλον κάτι άλλο διάβασες και μπερδεύτηκες, δεν υπάρχει κάτι ούτε στο google ούτε πουθενά. Τα 4 νεογνά στο Παπαγεωργίου δεν πέθαναν λόγω καθυστερημένου τοκετού (υποθέτω ότι μπερδεύτηκες με αυτή την είδηση). Επίσης, οι ειδήσεις απο clopy paste blogs και άλλα δεν αποτελούν "ειδήσεις" (για μένα τουλάχιστον).
Είμαι μόνο 26 ακόμα και δεν έχω παιδιά.Είμαι πολύ υπέρ του φυσιολογικού τοκετού και εύχομαι να τα καταφέρω! Τρέμω τις ναρκώσεις και ειδικά τα μετεγχειριτικά συμπτώματα.Μακάρι να καταφέρω να το ζήσω όμορφα και φυσιολογικά! Το κείμενό σας είναι πολύ αληθινό και για ακόμα μια φορά,απλά καταπληκτικό!!!! Δεν κατάλαβα αυτό που λέτε για την ξηρότητα του κόλπου και για τα κολπικά υπόθετα,που θα είναι απαραίτητα,και μάλιστα όχι μόνο στο σεξ.Θα μπορούσατε να μου το εξηγήσετε λίγο παραπάνω,σας παρακαλώ?
Να πω κατι για ολες εσας που παρεξηγηστε.Δεν κατηγορει καμια την αλλη εδω μεσα!!την γνωμη κ τις εμπειριες μας λεμε!!κ το σημαντικοτερο...δεν μιλαμε για περιπτωσεις που ΠΡΕΠΕΙ να γινει κ.τ. για λογους υγειας κλπ!μιλαμε για αναιτιες επεμβασεις που εξυπηρετουν συμφεροντα κ στηριζονται στην ενταση της στιγμης κ την αναγκη της μητερας για ενα υγειες παιδι!!
Τι ωραια που τα λες;;; Μ αρεσε πολυ! Και αν και λογω ενος προβληματος καρδιας που εχω ειχα συμφιλιωθει απολυτα με την καισαρικη. Τωρα το σκεφτομαι οχι μονο για φυσιολογικο αλλα για φυσιολογικο στο νερο αλλα μεσα στο μαιευτηριο! Δεν ξερω αν γινεται ζω Θεσσαλονικη, γνωριζει καμια;; Το ονειρο μου ειναι να γεννησω στο νερο και να το απολαμβανω! Ποσο θα θελα! :)
Εγώ γιατί δεν πόνεσα τόσο στις δυο καισαρικές που έκανα (το 2009 και το 2012)? Περπάτησα τη δεύτερη μέρα το πρωί και δεν είχα ιδιαίτερα προβλήματα. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να υπερβάλουμε σχετικά με τα μετεγχειρητικά συμπτώματα. Πάντως το χειρουργείο (καισαρική τομή) καλό θα είναι να έχει ενδείξεις απόλυτες και όχι σχετικές για να γίνεται. Στη χώρα μας γίνονται πάντα υπερβολές όταν κάτι είναι εύκολο και προσοδοφόρο.
Πες τα χρυσόστομη που όταν λέω ότι ο γιατρούλης μου και η μαία μου με περίμεναν 25 ώρες να γεννήσω, όταν λέω ότι μετά και από τους δύο φυσιολογικούς τοκετούς μου δεν είχα καν κόψίματα και ραψίματα στο περίνεο (χάρη φυσικά στον κορυφαίο και αγαπημένο μου γιατρό) και ότι καθόμουν οκλαδόν από το πρώτο εικοσιτεράωρο όλοι με κοιτούν με απορία και δεν με πιστεύουν....αν η μητέρα αντέχει και έχει θέληση και αν το μωρό δεν δυσφορήσει...όλα μπορούν να συμβούν...αρκεί να έχεις ανθρώπους δίπλα σου που να τους πιστεύεις και να τους εμπιστεύεσαι...
Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ με το άρθρο! Στο γιό μου, 2 χρόνια πρίν, μπορεί να πόνεσα πολύ μετά την 7 διαστολή, αλλά κράτησε λίγο και μρτά πήρα 1 ντεπόν και ήμουν...κυρία! ΄μπορούσα να κάνω τα πάντα και να πήγαινα παντού! Τώρα που έκανα καισαρική - λόγω ισχιακής προβολής και μπερδεμένου λώρου - ΄κόντεψα να λιποθυμήσω στη διαδικασία... ήταν πολύ ανατριχιαστική εμπειρία! Ένιωθα τα πάντα, χωρίς να πονώ, την ώρα της γέννας,,,, μετά πονούσα για 3 μέρες, είχα πεταλούδα, καθετήρα κτλ... χάλια... ούτε μπάνιο δεν μπορούσα να κάνω, πονούσα αρκετά!
Ενω συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ σε όλα, με το θεμα καισαρικη ή φυσιολογικο τοκετο, και μιλώντας τελειως υποκειμενικα, νιωθω να τριπλασιαζονται οι τυψεις και το γαμωτο που για πολυ σοβαρους λογους υγειας δε εχω καταφερει και δεν προκειται να γεννησω φυσιολογικα καποιο απο τα παιδια μου.....σιγουρα ειναι κατι το μαγικο αλλα νομιζω πως στο τελος σημασια εχει τι κρατας στα χερια σου......ετσι δεν ειναι????......Παντως μη τα ριχνουμε ολα στους γιατρους.....Κυρια αιτια για ολο αυτο που γινεται (οχι μονο με τις καισαρικες αλλα και τη γεννα στο μαιευτηριο ) ειναι η ΑΓΝΟΙΑ των γυναικων.....ψαξτε και ενημερωθειτε....εγω βροντοφωναζω....:ΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ......φοβουνται ομως πολυ που το ακουνε....δυστυχως....
ΕΚΑΝΑ ΔΥΟ ΚΑΙΣΑΡΙΚΕΣ (ΜΙΑ ΟΛΙΚΗ ΝΑΡΚΩΣΗ ΣΤΑ 33 ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ ΣΤΑ 36) ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΣΟΒΑΡΟ ΛΟΓΟ. ΕΑΝ ΤΩΡΑ ΣΤΑ 42 ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΩ, ΠΑΛΙ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΘΑ ΔΙΑΛΕΓΑ!! ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ.ΒΕΒΑΙΑ ΓΙΑ ΑΚΡΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΞΗΡΟΤΗΤΑ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΗ ΜΙΚΡΗ!!! ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ ΑΜΕΣΩΣ, ΔΕΝ ΠΟΝΕΣΑ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ. ΦΥΣΙΚΑ ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΣΑ ΕΓΩ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΕΠΕΡΝΑΝ ΣΑΝ ΑΜΟΙΒΗ ΟΤΙ ΚΟΝΔΥΛΙ ΕΒΓΑΖΕ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ (ΙΔΙΩΤΙΚΟ), ΟΠΟΤΕ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ-ΠΟΛΛΑ ΧΡΗΜΑΤΑ. ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ , ΟΛΑ ΤΑ ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΑΙ ΛΕΜΕ ΧΑΛΑΛΙ.ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ Η ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ ΔΙΑΛΕΓΕΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΟΝ ΕΠΙΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ, ΟΜΩΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΗ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ, ΠΩΣ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥΣ??ΟΤΑΝ ΣΟΥΛΕΝΕ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙΣ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΑΝ ΚΑΤΙ ΠΑΕΙ ΣΤΡΑΒΑ, ΠΟΙΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΟΛΜΑΕΙ??
Ειμαι μια μανουλα που εχει ζησει και τα δυο (προν απο 4 χρονια ΚΤ και πριν απο 2 χρονια ΦΤ. Ευχαριστω τον Θεο για τα δυο υπεροχα αγγελουδια που μου χαρισε.Σας ζητω συγνωμη εκ των προτερων που θα ακουστω υπερβολικη αλλα η στιγμη που γεννουσα την 2η κορη μου εχοντας διπλα μου τον αντρουλη μου ειναι η ομορφοτερη στιγμη της ζωης μου.ΑΚομα και σημερα οποτε το θυμαμαι αισθανομαι δυναμη και περηφανεια
γέννησα με ΚΤ και δεν είχα κανένα από τα προβλήματα που περιγράφεις. δεν το μετάνοιωσα ποτέ. ξέρω κοπέλες που γέννησαν φυσιολογικά και επειδή ¨σκίστηκαν¨εκεί κάτω, δε μπορούσαν 40 μέρες να κάτσουν από τους πόνους. δεν είναι λοιπόν όλα άσπρο-μαύρο.
Αγαπητη Μανινα, θεωρω οτι γραφοντας το κειμενο απλα ηθελες να μοιραστεις την δικη σου εμπειρια. Οι εποχες ομως εχουν αλλαξει και η επιστημη προοδευει. Υπηρχαν πολλες γυναικες που γεννησαν στο σπιτι και πεθαναν απο επιπλοκες. Επισης δε θεωρω οτι μια γυναικα πρεπει να υποφερει κα να φτανει στο τσακ να χασει τη ζωη της για να γεννησει η ακομα και να κυοφορησει. Γι αυτον τον λογο ανακαλυψαν και την καισσαρικη τομη. Επισης υπαρχουν παρα πολλοι λογοι που κανουν μια γυναικα να επιλεξει την καισσαρικη τομη ακομα κι αν αυτη δεν ειναι απαραιτητη. Ετσι κι αλλιως μητερα γινεσαι και με τον εναν και με τον αλλον τροπο.. Εγω ειμαι υπερ και στους δυο τροπους παρολο που εχω γεννησει με φυσιολογικο τοκετο. ΤΥΧΕΡΗ ΕΙΝΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΙ ΟΧΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΦΕΡΝΕΙ.
Κόντεψα να καταλήξω με καισαρική αλλά το πάλεψα γιατί δεν είχα κάποιο πρόβλημα, απλά αργούσε το μωρό και δεν ήθελα ρε παιδάκι μου με ΤΙΠΟΤΑ καισαρική!!!. Γέννησα φυσιολογικά με επισκληρίδιο, πόνεσα πολύ, πονούσα 60 μέρες μετά και 6 μήνες μετά απέκτησα ωραιότατη πολύ ελαφρά όχι ακράτεια, σα να μίκρυνε η φούσκα μου ένα πράγμα. Θέλω να πω, οτι και να γίνει εξαρτάται πως το βλέπει η κάθε γυναίκα, ή τι περίπτωση της πέτυχε. Αλλά το οτι έχουν γίνει πλούσιοι οι γιατροί με τις καισαρικές μη τρελαθούμε ισχύει, και αυτό είναι το θέμα γα μένα και θα έπρεπε επιτέλους να προστατεύει τις γυναίκες κάποιος νόμος σχετικός με τις καισαρικές!!! Απο που κι ως που ρε μεγάλε καισαρική σε μια γυναίκα που δεν θέλει και δεν το χρειάζεται? Και 500 με 1000 ευρώ επιπλέον απο τον φυσιολογικό??? ΚΑΙ ΜΑΥΡΑ ΚΑΤΑΜΑΥΡΑ???
Αγαπητή Μανίνα, διαβάζω τα κείμενά σου χρόνια και πιστεύω ότι το κείμενό σου είναι ειλικρινές, ωστόσο υπερβολικό και εν μέρει ανεύθυνο. Η εμπειρία σου από την καισαρική και τον φτ είναι καθαρά προσωπική και δεν αποτελεί κανόνα. Ξέρω γυναίκες που γέννησαν και με τους δύο τρόπους. Όλες δείχνουν προτίμηση σε ένα από τους δύο τρόπους ανάλογα με την εμπειρία τους. Πάντα έλεγα ότι θέλω να γεννήσω με φυσιολογικό τοκετό.Όταν έμεινα έγκυος, άρχισα να υποψιάζομαι ότι ένα θέμα υγείας που έχω μπορεί να με δυσκολέψει σε αυτό. Είμαι πλέον στον 9ο και σε λίγο έρχεται το κοριτσάκι μου. Πριν από ένα μήνα επιβεβαίωσα ότι ο φυσιολογικός τοκετός θα θέσει σε σοβαρότατο κίνδυνο την υγεία μου. Ο αρμόδιος γιατρός που με παρακολουθεί 17 χρόνια και ο οποίος δεν είχε κανένα συμφέρον από την μέθοδο του τοκετού μου, μου συνέστησε να προχωρήσω σε καισαρική.Ο γυναικολόγος συμφωνεί με αυτό καθώς τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Η περιγραφή σου για την καισαρική μου δημιούργησε προς στιγμή πανικό και έντονο φόβο. Όταν όμως σκέφτηκα ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να έχει το παιδί μου μια αρτιμελή και ζωντανή μητέρα, όλα τα άλλα είναι ανόητα. Επειδή θα γεννήσω με καισαρική, δεν θα με κάνει λιγότερο μητέρα από κάποια που γεννάει με φυσιολογικό τοκετό. Ας μην κάνουμε γενικεύσεις και χαρακτηρισμούς τόσο εύκολα.
Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που τα έγραψες όλα αυτά. Είμαι μαμά που έκανε δυο καισαρικές - δεν θα αναλύσω το πόσο δικαιολογημένα ή όχι, δεν νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ για αυτές, άλλος αποφάσισε και μάλιστα μέσα στο χειρουργείο -, και είναι η πρώτη φορά που ένα κείμενο γραμμένο γι' αυτό το θέμα και μάλιστα ΑΠΟ ΓΥΝΑΙΚΑ, δεν με προσβάλει, δεν με μειώνει και δεν με θυμώνει! Σ' ευχαριστώ ! Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και να είσαι πάντα καλά!
Θα συμφωνήσω με την Πωλίνα. Και εγώ αναγκάστηκα να κάνω καισαρική μετά από 11 ώρες αναμονή για φυσιολογικό τοκετό αλλά επανήλθα πολύ γρήγορα και μάλιστα από την τρίτη μέρα μέσα στο μαιευτήριο. Οταν γύρισα σπίτι αισθανόμουν λες και δεν είχα κάνει χειρουργείο και μάλιστα με κρατούσε ο άντρας μου να μην βάλω ηλεκτρική σκούπα. Οπότε μην γενικεύουμε τα πράγματα.
Νομίζω ότι κάποιες ξεχνάνε ότι η καισαρική άνευ λόγου θεωρείται παράνομη και διώκεται από το νομο. Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Ευρώπη. Κι όταν λέμε άνευ λόγου εννούμε άνευ σοβαρού κινδύνου για το μωρο και τη μαμα.Δεν αναρωτιέστε γιατί; Το ότι κάποιες μαμάδες επέλεξαν οι ίδιες να κάνουν καισαρικη με αφήνει άφωνη!Και το ότι η Ελλάδα είναι το πιο σίγουρο μέρος να γεννήσεις ακούγεται αστείο, χωρίς παρεξήγηση.Είμαι Ελληνίδα που γέννησε σε δημόσιο νοσοκομείο στο εξωτερικό. Δεν ξόδεψα ούτε δεκάρα, κυριολεκτικά! Γνώρισα γιατρούς,μαίες, νοσοκόμους, πραγματικούς επαγγελματίες με αξιοπρέπεια που σέβονται τη δουλειά τους και λένε τη αληθεια και που θα προσβάλλονταν αν τους έδινες ένα "δωράκι" μετά τη γεννα. Ένα μέρος στο οποίο δε σε πετσοκοβουν για τα λεφτά, δε σε αποτρέπουν από το θηλασμό,ίσα ίσα σε ενθαρρύνουν, έχουν την ευαισθησία να βάλουν το μωρό αμέσως στην αγκαλια της μαμάς του κι όχι να το βουτηξουν στα σαπούνια και να το τρίβουν...Η Ελλάδα δεν πρόκειται να φτάσει πότε σε τέτοια επίπεδα..και φταίμε εμείς δυστυχώς!
Νομιζω οτι ειναι πολυ απολυτα τα οσα λες! Εγω επελεξα την καισαρικη, δεν ηθελα να γεννησω φυσιολογικα γιατι στρεσσαρομαι και δεν συνεργαζομαι! Εκανα επισκληριδιο, εζησα τη γεννα, ακουσα το πρωτο κλαμα του μωρου μου, το ειδα αμεσως, το κρατησα στην αγκαλια μου! Πραγματικα λυπαμαι για οσες οδηγηθηκαν σε καισαρικη ενω δεν το ηθελαν, πρεπει να βιωνουμε τον τοκετο που επιθυμουμε και να μην μας στερειται το δικαιωμα της επιλογης. Δεν νωθω τυψεις που το επελεξα! Για να σχολιασω και το θεμα οσον αφορα την εμπειρια της καισαρικης δεν εχω θετικοτερη! Δεν πονουσα- παυσιπονα γαρ!-περπατησα αμεσως, φροντισα το παιδι αμεσως, θηλασα-ασχετο αν δεν καταφερα να εδραιωσω τον θηλασμο τελικα-και δεν εχω τιποτε το αρνητικο να πω. Η επισκληριδιος ηταν εξισου ανωδυνη και θετικη εμπειρια! ΕΓΩ τα εζησα αυτα, καποια αλλη μπορει να εζησε αλλα! Ειναι ιδεα μου ή στα δημοσια νοσοκομεια η καισαρικη ειναι πιο επωδυνη γιατι τσιγκουνευονται τα παυσιπονα;Ετσι εχω αντιληφθει απο μαρτυριες στον κυκλο μου! Μπορει και να ειναι επιπολαιο συμπερασμα, αλλα ετσι μου φαινεται!
Δεν ξέρω γέννησα σε ιδιωτικό, αλλά όταν ψαχνόμουν να γεννήσω σε δημόσιο, μου είχε πεί μια κοπέλα που μόλις είχε γεννήσει σε τέτοιο, οτι ζήτησαν απο τον άντρα της να φέρει betadine για να μπορέσουν να την κόψουν.Δεν είχαν. Δεν ρώτησα άλλα. (Άκουσα και για άλλες περιπτώσεις,όχι γέννα, που ζητούσαν απο τον ασθενή να φέρει γάζες. Δεν είχαν ούτε καν γάζες!!!)Είναι ένα θέμα αυτό με τα δημόσια ειδικά τώρα πλέον με την κρίση. Οικονομική και κοινωνική!
Να που διαβάζουμε κάτι που σπάνια γράφεται για την καισαρική: ένας σοβαρός λόγος για επιλογή της καισαρικής είναι η πιθανή άρνηση της επιτόκου να εξωθήσει το έμβρυο για ψυχολογικούς ή άλλους λόγους. Στις δύο εκτεταμένες συζητήσεις που έκανα με τον μαιευτήρα μου για να οργανώσουμε τον τοκετό μου όπως τον ήθελα εγώ αλλά και με τους περιορισμούς που μας έθεταν τα ζητήματα που είχαν προκύψει κατά την κύηση, μου επεσήμανε αυστηρά ότι πιθανή άρνηση της επιτόκου κατά τη φάση των εξωθήσεων θέτει σε μεγάλο κίνδυνο τη μητέρα και το παιδί, ενώ αφήνει ελάχιστες εναλλακτικές στον μαιευτήρα. Ήταν κάτι που δεν είχα ακούσει μέχρι τότε. Εγώ από την άλλη ήμουν αποφασισμένη να συνεργαστώ όσο πιο πολύ γίνεται μαζί του για έναν φυσιολογικό τοκετό και είχαμε την τύχη να ευοδωθούν τα σχέδιά μας. Η αρθρογράφος ισχυρίζεται ότι "δεν μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε δύο διαδικασίες που δεν γνωρίζεις". Στην πράξη όμως κάθε μέρα επιλέγουμε ανάμεσα σε διαδικασίες που δε γνωρίζουμε. Από το ποιο δρόμο θα πάρουμε για να φτάσουμε σε έναν νέο προορισμό, μέχρι με ποιο τρόπο θα μαγειρέψουμε ένα νέο φαγητό. Επιλέγουμε με βάση τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας εκείνη τη στιγμή και προχωράμε. Η επιτυχία κρίνεται εκ του αποτελέσματος.
Συγγνώμη αλλά το άρθρο αυτό θεωρώ οτι μπορεί να πανικοβάλει γυναίκες που ενδεχομένως θα κάνουν καισαρική για τον α ή β λόγο. Εγώ που έκανα έκτακτα κ.τ δεν έχω περάσει όσα περιγράφεις στο άρθρο. Ίσως λόγω μαιευτηρίου, ίσως λόγω ηλικίας; Δεν ήταν επιλογή μου η κ.τ και είχαμε δώσει όλες τις δυνάμεις μας για φ.τ. Και αυτό συμβαίνει, και συμβαίνει συχνά. Αν μια γυναίκα έχει διαβάσει το άρθρο σου και πάει αύριο να γεννήσει και φτάσει στο σημείο να πρέπει να κάνει κ.τ ίσως πανικοβληθεί με τη περιγραφή σου. Αυτή είναι η δική σου εμπειρία πρέπει να τονιστεί πως δεν είναι πάντα έτσι και δεν είναι αυτές οι παρενέργειες της κ.τ!
παντως, δεν καταλαβαίνω γιατί όσες έχουν γεννήσει με κτ ή όσες δεν έχουν θηλάσει έχουν θέμα μ΄αυτούς που λένε οτι το καλύτερο για μαμά και παιδί είναι να γεννηθεί με φυσιολογικό τοκετό και να θηλάσει. Αυτό ισχύει ρε παιδιά, τι να κάνουμε? Τύψεις να μη νιώθει καμιά μαμά, όλες αγαπάνε τα παιδιά τους, αυτό δεν έχει σχέση με την αντικειμενική αλήθεια όμως. Και δε μιλάμε για τις καισαρικές που γίνονται με πραγματική αιτία.Μιλάμε για τη φάμπρικα που έχει στηθεί.
Mary...ξερω καλα τι μου λες!!ομως φροντισα μετα την γεννα να δουν αλλοι 2 γιατροι τις εξετασεις μου κ ειμαι πια σιγουρη πως ολα ηταν φυσιολογικα κ ειχα ακομη χρονο!!η δικαιολογια εκεινη την στιγμη ηταν πως μετα απο 6 ωρες χωρις διαστολη δεν υπηρχε περιπτωση να γεννησω φυσιολογικα ουτε την αλλη μερα το πρωι...!!τεσπα...ολα πηγαν καλα κ πραγματικα ευχαριστω το θεο...ομως δεν παυει να ηταν αδικο κοψιμο!!
Viktoria σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση!!μετα απο την δημοσιευση του σχολιου μου κοιταξα τα αρθρα που μου λες κ πραγματικα νιωθω πως θελω να προσπαθησω στη δευτερη γεννα!!θα ηθελα αν ο γιατρος σου ειναι στην αθηνα να με βοηθησεις να επικοινωνησω μαζι του...αν φυσικα αυτο επιτρεπεται εδω!! Θελω ακομη να πω πως ειναι δικο μου "κολλημα"να θελω αυτην την εμπειρια κ δεν προερχεται απο κανενος ειδους φοβο!!εννοειτε φυσικα πως αν κατι πηγαινε στραβα δεν θα δισταζα ουτε στιγμη να μπω στο χειρουργειο!!ξερω ομως πως εγω κ το μωρο μου ειμασταν υγειης κ αρκετα δυνατοι για να τα καταφερουμε!!Η καισαρικη μου οστοσο πηγε μια χαρα...οι πονοι ηταν εντονοι μονο τις πρωτες ωρες κ καθε μερα ημουν ολο κ καλητερα!!αυτο γιατι δεν θελω να φοβισω καμια μελουσα μανουλα!! Ο καθε τροπος εχει την ομορφια του κ η καθε μια εχει δικαιωμα επιλογης!!
Το ονομα του γιατρου Κοψιδας Ευαγγελος και ειναι στην Αθηνα. Θα βρεις ολα τα στοιχεια του μεσω Ιντερνετ.
Να αγιασει το στόμα σου ή μάλλον...το μολύβι σου! Τα εγραψες με ευφυέστατο και απολαυστικό τρόπο και συμφωνω σε ΟΛΑ , ενα προς ένα. Ετσι ακριβώς θα τα έγραφα κι εγώ, έχοντας και τις 2 εμπειρίες: μια πρώτη γέννα με αναιτιότατη καισαρική και μια δευτερη με φυσιολογικό τοκετό χωρίς επισκληρίδιο. Δυστυχώς όλο το σύστημα μας απομακρύνει απο τη φύση μας και μας οδηγεί σαν πρόβατα στο μαντρί, όπου θέλει αυτό -και λέμε κι ευχαριστώ στο τέλος.
Με έχει κουράσει αυτός ο διαχωρισμός καισαρικής και φυσιολογικού τοκετού καθώς επίσης και του θηλασμού. Δλδ εγω που γέννησα με καισαρική δεν το ευχαριστήθηκα? Εκεί ήμουν και είδα το παιδί μου αμέσως... Δεν θήλασα..και τι πάει να πει αυτο? Αγαπάω το παιδί μου λιγότερο ή το παιδί μου είναι λιγότερο δεμένο μαζί μου? Για όνομα του Θεού.. Μην προσπαθείτε να δημιουργείτε εντυπώσεις και πιθανόν τύψεις σε ορισμένες γυναίκες..
ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!!!!ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΤΕ ΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΛΕΣ Κ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...ΕΓΩ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΓΕΝΝΗΣΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ Κ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ(Ο ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΒΑΖΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΕΣ),ΓΕΝΝΑΓΑ 2,5 ΣΧΕΔΟΝ ΜΕΡΕΣ..ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΕΓΚΑΡΣΙΑ...Κ 2 ΦΟΡΕΣ ΤΥΛΙΓΜΕΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΡΟ ΤΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Κ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ,ΔΕΝ ΕΚΛΑΨΕ,ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ...ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΑΝΑΝΗΨΗ Κ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΤΥΧΗ ''ΠΗΡΕ ΜΠΡΟΣ''!!!ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΚΕΤΟ ΕΝΩ ΝΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΦΕΥΓΕΙ ΑΜΕΣΩΣ...Κ ΣΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΤΑΛΕΠΩΡΗΜΕΝΗ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΚΟΥΦΗΣΗ...ΕΧΩ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΑ ΧΕΙΟΤΕΡΑ...ΕΝΑΝ ΠΥΡΕΤΟ ΜΕ ΣΠΑΣΜΟΥΣ ΑΠ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΗ ΠΟΥ ΚΡΑΤΗΣΕ 2 ΜΕΡΕΣ....ΠΟΝΟΥΣ ΑΦΟΡΗΤΟΥΣ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΦΗΞΙΜΟ ΓΙΑ ΠΟΛΛΕΣ ΜΕΡΕΣ(ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ...ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΣΑ ΙΔΙΟΤΙΚΟ Κ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ...ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΑΠΛΑ ΝΑ ΣΗΚΩΘΩ!) Κ ΕΝΑΝ ΠΟΝΟ ΓΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 40 ΜΕΡΕΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΣΤΑ ΡΑΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΟΜΟΙΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΥΤΕ ΟΤΑΝ ΕΚΑΝΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ 5 ΩΡΩΝ Κ ΕΙΧΑ ΤΟΜΗ 25 ΡΑΜΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ!!!ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ...ΑΠΟ ΤΟΤΕ Κ ΜΕ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ ΑΥΤΗ ΤΟ ΧΩ ΔΗΛΩΣΕΙ..ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ Κ ΜΟΝΟ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ!!!!!!!
επισης να συμπληρωσω...πως ακρατια ουρων μετα τα 50 εχουν κ οι ανδρες...μηπως ειναι επειδη εκαναν καισαρικη????
Οταν γέννησα το πρωτο μου παιδι θυμαμαι ορκιζόμουν ότι δε θα γεννήσω άλλο. (Βλέπετε τότε νόμιζα ότι και το δευτερο παει υποχρεωτικα καισαρική). Σιχαμερή εμπερία, εφιάλτης, όχι τόσο των έντονων πόνων (που είσαι προετοιμασμένη οτι θα τους ζήσεις με τον έναν ή άλλο τρόπο) άλλα για το συναίσθημα ότι καποιοι "ελαφρα τη καρδία" σου στέρησαν το δικαιωμα να ζήσεις το μοναδικό θαυμα που μπορεις να ζήσεις στο περασμα σου απο αυτή τη ζωή... και ακόμα πιο τραγικό να το αποφασίζεις εσυ η ίδια η μανα! Και να σημειώσω ότι μεχρι τότε δεν ήμουν ιδιαίτερα υπερμαχος του φυσιολογικού τοκετου, πιστευα ότι με το παραμικρο προβλημα καλο είναι να κανεις καισαρικη για σιγουρια..
Πολύ καλά κάνεις και μας λες τις εμπειρίες σου και σίγουρα ο φυσιολογικός τοκετός είναι καλύτερος και το σώμα επανέρχεται γρήγορα ΑΛΛΑ πιστεύω πως απλά ήσουν πολύ τυχερή και πολύ πιο νέα στον φυσιολογικό τοκετό κι έτσι σου φάνηκε παιχνίδι, ενω ήσουν μεγαλύτερη στην καισαρική που ήταν και σε δίδυμα και γι' αυτό και πιο φρίκη. Γέννησα 2 γιους με καισαρικές. Η πρώτη ήταν πραγματικά απαίσια εμπειρία και όχι, δεν την έχω ξεχάσει. Κούτσαινα κι εγω για 2 μήνες και ήμουν πρησμένη από τα φάρμακα. Κι ενω στη δεύτερη πήγα με βαριά καρδιά ότι θα περάσω τα ίδια, τελικά ήταν παιχνιδάκι! Επανήλθα πολύ πιο γρήγορα και ανάρρωσα πλήρως πριν καν σαραντήσω. Αρα, πιστεύω ότι ίσως είναι θέμα τύχης ή του γιατρού γιατί άλλαξα γιατρό στην 2η καισαρική. Παρόλα αυτά συμφωνώ πολύ στο θέμα με τις καισαρικές ότι είναι καθαρά για τα κέρδη.
Kι εγω λόγω υψηλής μυωπίας (7 βαθμοί) ήμουν σίγουρη οτι θα γεννήσω με καισαρική γιατι μεχρι τότε όλοι αυτό μου έλεγαν. Άλλαξα 3 γιατρούς για δευτερη γνώμη και όλοι συμφωνούσαν, ώσπου 6 μηνών βρήκα τον γιατρό που με ξεγέννησε φυσιολογικά τελικά στην Καβάλα, εγω μένω Δράμα. Απλά επειδή είχα ακούσει για αφόρητους πόνους στη γέννα ζήτησα εγώ επισκληρίδιο, αλλά ήταν μια χαρά. Ένιωθα τα πάντα, και την πίεση στην κοιλιά αλλά δεν πονούσα. Νομίζω οτι και στην επόμενη γέννα το ίδιο θα επιλέξω....
Διαβαζω τα κειμενα σου παντα κα μ αρεσει πολυ ο τροπος που γραφεις ,σε πολλα συμφωνω και σε καποια διαφανω.Στο συγκεκριμενο κειμενο λοιπον διαφανω σε παααρα πολλα!! Ορμωμενη απο την δικη σου εμπειρια γενικευεις και βγαζεις συμπερασματα που δεν ισχυουν. μας λες οτι ο φυσιολογικος τοκετος ειναι υπεροχος, δεν πονας και τοοοσο πολυ γιατι εκκρινεις αυτη την ειδικη ορμονη, οτι εισαι περδικι μετα ασχετα με το ποσα ραμματα σου εχουν κανει μεχρι μας ειπες οτι ουτε κλυσμα.επισης μας ειπες οτι παρ οτι πονουσες εσυ κοιμωσουν, Μπορει και να ισχυουν αυτα τα ουτοπικα δεν ξερω γιατι εχω κανει καισαρικη και υποθετω οπως η αδερφη σου δεν σου ειπε τα "κακα" της καισαρικης επειδη τα ξεχασε ετσι και μια με φισιολογικο τοκετο χωρις επισκληριδιο δεν θα σου πει τους πονους και τα "κακα" που περασε γιατι επισης τα ξεχασε. Απο προσωπικη λοιπον εμπειρια σου λεω οτι την κατα απολαυσα την καισαρικη μου,η επισκληριδιος δεν ηταν τιποτα,διαβαζα και ακουγα απο καποιες οτι ειναι δυσκολη η επισκλ. οτι πονας οτι παγωνεις την ωρα που σου την κανουν οτι νιωθεις απαισια γιατι δεν αισθανεσαι το μισο σου σωμα...ελα ομως που εγω δεν καταλαβα ποτε μου την κανανε και δεν ειχα κανενα προβλημα ουτε κατα τη διαρκεια(δεν ακουσα κανενα κρατσ απο τον τζακ τον αντεροβγαλτη) ουτε μετα(κρυωνα σε καποια φαση αλλα δεν ηταν και τοσο τραγικο ωστε να μεινω μονο σε αυτο,θα ηταν αδικο.Πονουσα μετα αλλα μου εδιναν καποια υπεροχα παυσιπονα και ετσι δεν μπορω να πω οτι τρελαθηκα και στον πονο,την επομενη μερα περπατησα και καθε μερα ημουν αισθητα καλυτερα απο την προηγουμενη,στη βδομαδα επανω ολα τελεια. αναφερθηκες και στην ακρατεια ουρων,σε αυτο θα διαφωνησω επισης καθως δυο φιλες μου μανες φυσιολογικου τοκετου εχουν ακρατεια ακομα και τωρα εγω παλι τιποτα ευτωχως. τωρα που σου γραφω ειμαι8 μηνων εγκυος στο δευτερο παιδακι μου και επελεξα να κανω καισαρικη και παλι(την πρωτη φορα δεν το επελεξα,μου ετυχε)γιατι πραγματικα ειχα μια υπεροχη εμπειρια,απολαυσα καθε λεπτο τη σημαντικοτερη μερα της ζωης μου,και το ιδιο εχω σκοπο να κανω και τωρα.
Μου άρεσε τόσο πολύ το κείμενο.... Εγώ έχω κάνει δύο παιδιά με φυσιολογικό τοκετό και πράγματι το απόλαυσα τόσο πολύ! Έχω μάλιστα να προσθέσω ότι στο δεύτερο τοκετό που δεν με έκοψε από κάτω ο γιατρός ήμουν περδίκι την επόμενη ώρα!Περπατούσα, καθόμουν όπως ήθελα χωρίς να πονάω καθόλου, και πήγα σπίτι μου στο άλλο μας παιδάκι την άλλη μέρα! Εύχομαι να αφυπνιστούμε όλες μας και να μην ντρεπόμαστε να ζητάμε μια δεύτερη γνώμη...Γιατί να μην παλέψεις για αυτό που επιθυμείς- αν δεν συντρέχει σοβαρός λόγος για καισαρική-;
Εγώ είχα τέλεια εμπειρία από καισαρική, σταματήστε πια να γράφετε ότι είναι φρίκη, αν η δική σας εμπειρία δεν ήταν καλή δε σημαίνει ότι είναι έτσι για όλους. Εγώ πέρασα φανταστικά, και δεν έχω ξεχάσει τίποτα, γιατί είναι πολύ πρόσφατο. Δεύτερον, εγώ δε γεννούσα μόνη μου σπίτι, που να με πληρώνανε. Τρίτον,το ασφαλέστερο μέρος να γεννήσεις είναι η Ελλάδα. Άρα μπορεί να είναι για καλό το ότι έχουμε περισσότερες καισαρικές τελικά. http://www.independent.co.uk/news/world/politics/revealed-the-best-and-worst-places-to-be-a-woman-7534794.html?origin=internalSearch
Η πηγή που αναφέρεις δεν είναι επιστημονική, είναι απλά μια εφημερίδα που δημοσιεύει ένα άρθρο με αφορμή τη γιορτή της γυναίακας χωρίς να αναφέρει από πού έχει βγάλει αυτά τα συμπεράσματα. Αν υπάρχει όντως κάποιο επιστημονικό άρθρο στο οποίο βασίζεται αυτό το φαρσο-άρθρο, θα ενδιαφερόμουν πολύ να το διαβάσω. Και θα ήθελα πολύ να καταλάβω τι εννοούν λέγοντας το ασφαλέστερο. Το ασφαλέστερο για τη μητέρα; Το ασφαλέστερο για το παιδί; Και οι ερωτήσεις πάνε λέγοντας, αλλά σταματώ εδώ. Απλά είναι αφελές, αν όχι επικίνδυνο, να αναπαράγουμε την παραπληροφόρηση...
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Το άρθρο επίσης με βρίσκει απολύτως σύμφωνη, αν και στη δεύτερη κόρη μου (και οι δύο με ΦΤ) πονούσα πολύ για δέκα μέρες μετά λόγω ραμμάτων...κι όμως είναι ένα μώρο που ήταν ισχιακό και τελικά η μαία τη γύρισε γιατί ήταν επιλογή μου να γεννήσω φυσιολογικά από τη στιγμή που δεν έθετα σε κίνδυνο φυσικά τη ζωή του παιδιού μου. Δν ξέρω τί θα μπορούσα να σκεφτώ για το σύστημα στην Ελλάδα αλλά και για τις Ελληνίδες που επιλέγουν ή που αδιαμαρτήρητα δέχονται να γεννήσουν με ΚΤ. Νομίζω ότι είναι θέμα νοοτροπίας και κουλτούρας. και κάτι τελευταίο: το ότι η Ελλάδα είναι ένα ασφαλές μέρος για να γεννήσεις δε νομιμοποιεί την ΚΤ. Είναι δύο άσχετα πράγματα. Η ΚΤ είναι επιβεβλημένη μόνο σε περίπτωση σοβάρου ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΥ προβλήματος το οποίο δεν έχει να κάνει με το πρόγραμμα του ιατρού ή των γονέων.
Μόνο στην Ελλάδα λέμε όλο αρνητικά για τη χώρα μας. Μας είπαν και κάτι καλό, όοοοχι, αμέσως να το διαψεύσετε. Και κάτι άλλο, ρε παιδιά, στην Ελλάδα καμιά σας δεν πάει να γεννήσει στο γιατρό της βάρδιας, πώς στο εξωτερικό τα βρίσκετε όλα ρόδινα απορώ...
Μάλλον παρανόησες, δεν αντιλέγω οτι η Ελλάδα είναι ένα ασφαλές μέρος για να γεννήσεις, όμως ο μεγάλος αροθμός καισαρικών δεν έχει καμία σχέση μ'αυτό. Σε ό,τι αφορά το δεύτερο που λες, εάν ήξερα οτι στο νοσοκομείο θα με γεξεννήσει ο γιατρός της βάρδιας ο οποίος έχει σπουδάσει στην Ελλάδα θα πήγαινα γιατί είμαι πεπεισμένη ότι οι γιατροί έιναι καταρτισμένοι. Ομως δεν εμπιστεύομαι όλους αυτούς που έρχονται από αμφίβολης επιστημονικής ποιότητας ξένα ιδρύματα. Είναι τόσο απλό.
Χειρότερος από την καισαρική είναι, κατά τη γνώμη μου, ο τοκετός με τεχνητούς πόνους. Αυτή η αηδία να μην αφήνουν την έγκυο να περιμένει να σπάσουν τα νερά της μετά την ΠΗΤ, με εξοργίζει. Γένησσα με ΦΤ και τα 2 μου παιδιά αλλά με ραντεβουδάκι και τεχνητούς. Αποτέλεσμα: ο πρώτος τοκετός καμία σχέση με ΦΤ, καθηλωμένη 12 ώρες σε ένα κρεβάτι, οι πρώτες 6 ώρες χωρίς να γίνεται τίποτα, μόνο να αγχώνομαι, μετά είχα ήδη κουραστεί και πιαστεί από την ξάπλα και οι επόμενες 6 ώρες εφιαλτικές, το κορμί μου αντιστεκόνταν, δεν άνοιγα, έπρεπε να κάνω όλη τη δουλειά κόντρα στο σώμα μου, ο γιατρός έλεγε ότι μου είχε βάλει την τριπλή δόση ορμόνης απ' ότι έβαζε συνήθως και το μωρό αντί να κατεβαίνει ανέβαινε. Δε δέχτηκα καισαρική, δεν ξέρω πού βρήκα το κουράγιο, οι πόνοι ήταν αφόρητοι, για επισκληρήδιο ούτε λόγος, θα μας "καθυστερούσε", έξι ώρες πάλευα να "ανοίξω", έτσι τους άκουγα να λένε, μια διαδικασία που έπρεπε να συμβεί από μόνη της, εμείς την κάναμε με το ζόρι. Το μόνο που κρατάω από κείνη τη μέρα είναι την τελική εξώθηση, δεν πονούσα καθόλου και όταν βγήκε το μωρό πήγα στον παράδεισο! Στον δεύτερο τοκετό μου, τα ίδια, παρόλο που είχα αντιρρήσεις, το μωρό σας μου λέγανε είναι πάνω από 4 κιλά, πρέπει να σας το πάρουμε στην ώρα του. Πάω με τεχνητούς, αποφασισμένη ότι δε θα κάνω καισαρική αλλά όταν αρχίσαμε πάλι 3 ώρες χωρίς αποτέλεσμα τους είπα δεν ξαναπερνάω την ίδια διαδικασία. Ο γιατρός ήταν αρνητικός για καισαρική, μου έκανε επισκληρήδιο όμως, ετοιμάζοντάς με, εγώ τότε άρχισα να έχω συσπάσεις και να κάνω καλές ωθήσεις οπότε λέω θα το προσπαθήσω φυσιολογικά. Αποτέλεσμα: το μωρό ήταν τεράστιο, κόλλησε στη λεκάνη μου και βγήκε με παράλυση μετά από έναν επεισοδιακό τοκετό με φωνές και υστερίες. Σήμερα, βλέπω τοκετούς στην τηλεόραση και κλαίω με μαύρο δάκρυ. Δε θα έχω πια την ευκαιρία να το ζήσω όπως πρέπει και στον ύπνο μου βλέπω ότι χτυπάω αλύπητα τον γιατρό μου χωρίς τύψεις. Μακριά από τεχνητούς πόνους, ο τοκετός πρέπει να έρθει φυσιολογικά και η καισαρική είναι λύσης τελευταίας ανάγκης αλλά ενίοτε σώζει ζωές.
KATAPXHN KAΛH XPONIA KAI NA EIMAΣTE OΛOI KAΛA NA MEΓAΛΩΣOYME TA ΠAIΔAKIA MAΣ...ΓENNHΣA THN KOPH MOY ΠPIN AΠO TEΣΣEPA XPONIA ME EΠIΣKΛHPIΔIO KAI ΔEN KATAΛABA TIΠOTA!!!!ΔIABAZΩ TO KEIMENO THΣ KYPIAΣ ZOYMΠOYΛAKH KAI ΠPAΓMATIKA ANAPΩTIEMAI ΠOY EΦTAIΞE O ΓYNAIKOΛOΓOΣ THΣ H IΔIA H ΔE ΞEPΩ KI EΓΩ ΠOIOΣ AΛΛOΣ..ΓIATI OΛA AYTA ΠOY ΠEPIΓPAΦEI ΔE TA EXΩ ΞANAKOYΣEI XΩPIΣ NA YΠOΣTHPIZΩ OMΩΣ OTI ΔE MΠOPOYN NA ΣYMBOYN..ΘEΩPΩ OMΩΣ AΠAPAΔEKTO NA ΠAPOYΣIAZEI MIA EΠEMBAΣH POYTINAΣ OΠΩΣ EΓINE ΠΛEON H KAIΣAPIKH ME EΠIΣKΛHPIΔIO ΣA NA ΓINEΣAI ΠPΩTAΓΩNIΣTPIA ΣΕ ΘΡΥΛΕΡ.ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟΕΧΟΥΜΕ ΓΕΜΙΣΕΙ ΠΙΑ ΠΟΛΥΞΕΡΟΥΣ ΚΑΙ "ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΥΣ "EΠIΣTHMONEΣ ΓYPΩ MAΣ..
Η καισαρική είναι επέμβαση ρουτίνας;;; Ψάξε λίγο στα αγγλόφωνα επιστημονικά άρθρα και θα δεις ότι συγκαταλέγεται στα "major abdominal surgeries". Το ότι εμείς την έχουμε κάνει ρουτίνα δε λέει τίποτα.
Έλεος πια με όλο αυτό το θέμα "φυσιολογικός ή καισαρική". Ας δούμε λίγο την ουσία των πραγμάτων. 1ον) ας είμαστε ευγνώμονες που μείναμε έγκυες. Χιλιάδες προσπαθούν και δεν μπορούν. 2ον)ας είμαστε ευγνώμονες που ολοκληρώσαμε μία εγκυμοσύνη,με όσα προβλήματα μπορεί να είχε η κάθε μία και 3ον) ας είμαστε ευγνώμονες που κρατάμε στα χέρια ένα υγιές μωρό. Δεν μπορώ άλλο αυτό το δίλημμα και ότι όσοι γεννάνε με καισαρική χάνουν μία υπέροχη εμπειρία. Όχι τίποτα δεν χάνουν, την εμπειρία τώρα άρχίζουν να την ζουν και το υπέροχο ταξίδι της μητρότητας που τώρα ξεκινά. Και λέω τώρα γιατί υπάρχουν γυναίκες που δεν βίωσαν την εγκυμοσύνη, ωστόσο βιώνουν την μητρότητα μέσω μιας υιοθεσίας. Πραγματικά το νιώθω ως ύβρη απέναντι σε αυτές τις γυναίκες να λέμε ότι χάνεις κάτι με την καισαρική. Δηλαδή ζήσαμε όλα τα παραπάνω (σύλληψη, εγκυμοσύνη, γέννα) αλλά μας ενοχλεί ο τρόπος που γεννήσαμε, ενώ άλλες γυναίκες δεν έχουν ζήσει και ίσως ποτέ να μην μπορέσουν να το ζήσουν όλο αυτό, ωστόσο κρατάνε ένα παιδί στα χέρια τους και είναι τρισευτυχισμένες και απείρως ευγνώμονες για αυτό το θαύμα. Να ξεκαθαρίσω πως είμαι ενάντια στην αναίτια καισαρική, όπως είμαι ενάντια στην εμμονή με τον φυσιολογικό τοκετό όταν υπάρχουν προβλήματα σοβαρά. Το αν θα γίνουμε καλές μητέρες είναι παντελώς άσχετο με τον τρόπο που φέραμε στον κόσμο ένα παιδί και θεωρώ ότι το σημαντικότερο όλων είναι ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ!!!! τίποτα μα τίποτα άλλο.
Εγω εκανα καισαρική κι ευχομαι όλες τις καισαρικές να τις πάρει ο διάολος, γιατί έκανα να συνέλθω ένα μηνα!!
Φυσικος τροπος γεννας vs παρεμβατικος τροπος. Συγκρινουμε 2 ανομοια πραγματα. Δε γινεται αυτο. Η καισαρικη υπαρχει (καλως κατ εμε) για να σωζει ζωες. Σε αντιθετη περιπτωση δε θα επρεπε να δινεται καν σαν επιλογη.
Παρόλου που το αθρο είναί γραμμένο από μία πολύ αξιόλογη κ καταξιωμένη αυτόγραφο,συμφωνώ με τα σχόλια! Έλεος! Ο αριθμός των γυναικών που φθάνουν κοίμησμενες λόγου όμορμονων στο κρεβάτι του τοκετού είναι απειροελάχιστες! Και κατά τη γνώμή μου κακώς μία τέτοια περίπτωσή απευθύνεται στη μάζα των εγκύων! Θα πρέπει λίγο να σκεφτόμαστε κ την ψυχολογία των εγκύων γυναικών εδώ μέσα! Προσωπικά δε είμαι έγκυος ,γένησα πριν 3χρόνια στα 37 μου, με επιλογή μου με καισαρική γιατί απλά ΈΤΣΙ ΉΘΕΛΑ! Όλές εμείς ξέρουμε οτι η καισαρική χρεώνεται παραπάνω! Προσωπικα ο γιατρός μου ήθελε να γένησω φυσιολογικά. Εγώ δεν ήθελα! Έλεος δεν είναί χάζες αυτές οι γυναίκες που ο "κερδοσκοπος-κακός" γιατρός του καρπώνεται έντεχνως 500€ παραπάνω! Έξάλλου αν δεν εμπιστευσαι το γυναικολόγο σου γιατί τον αφήνεις καν να σε παρακολουθεί; Όσο για την αγάπητη φίλη που δεν καταλαβαίνει γιατί γίνετε ο κακός χαμος κ να κουλάρουμε. Έχω να της πω οτι το πρόβλημά κάθε φορά είναι το εξής: Ναι μεν λέμε πάντα ότι είναι θέμα επιλογής, κτλ, και οι δύο τρόποι είναί εντάξει κτλ ΆΛΛΆ ΠΆΝΤΑ Υπάρχεί ένά σαφές υπονοούμενο κατά της καισαρικής! Πάντα! Είτε, κορίτσια τι χάνετε, είτε στο εξωτερικό δεν υπάρχουν τόσες καισαρικες, είτε θα πονάτε μετά, είτε ο γιατρός θέλει να σας φάει χρήματά, κτλ! Αυτό είναι το πρόβλημά φίλη μου γι αυτό και δεν θέλω να κουλάρω! Όπως γράφεις! Αφήστε τις μέλλουσες μανούλες να πράξουν όπως θέλουν, χωρίς να τις επιρρεαζεται για τις αποφάσεις τους. Είναί ευάλωτες, και χρειάζονται αγάπη κ να έχουν εμπιστοσύνη στον ευατο τους, τις επιλογές τους, κ στους γιατρούς τους!
Το σημαντικοτερο ολων ειναι ενα μωρο που θα ειναι καλα. Η καισσαρικη ειναι μια υπεροχη μεθοδος - να μεινουν για παντα στην ιστορια αυτοι που την ανακαλυψαν- σωζει καθημερινα ζωες!!! Θα ΄΄κλεψω ΄΄ λεξεις γιατρων γιατι εχω παρακολουθησει πολυ το θεμα. Το μωρο την στιγμη που περναει απο το κολπο της μητερας περναει ενα ειδος αγχους που ομως εχει αποδειχτει οτι του ειναι πολυ χρησιμο - απαραιτητο. Επιπλέον η στενοτητα του κολπου του προσφερει σωστες πιεσεις που βοηθουν την σωστοτερη λειτουργια διαφορων οργανων με σημαντικοτερο αυτων, τους πνευμονες. Απο την αλλη ανοιγοντας μια καισσαρικη τομη το μωρο νιωθει λες και εχει μπει σε εναν πολυ γρηγορο ανελκυστηρα και βγαινει αμεσως στην επιφανεια χωρις τα προαναφερόμενα. Ειναι πολυ καλύτερη μεθοδος απο το να ρισκαρεις να χασεις το παιδι ή να παθεις κατι η ίδια αλλα συγχωρεστε με δεν θα επρεπε να αποτελει επιλογη... και αυτο το λεω σκεπτομενη την ψυχολογία των εγκύων γυναικών εδώ μέσα! να ειστε καλα ολες και να χαιρεστε τα παιδακια σας!
Πόσο,μα πόσο θα συμφωνήσω με ολα αυτα που διάβασα!!Είμαι υπέρμαχος του φ.τ., όταν έμεινα έγκυος αν και πρωτομάνα,μικρή και φοβισμένη,η μόνη σκέψη που μπορούσε να με παγώσει ήταν αυτη της καισαρικής.Ευτηχώς ολα πήγαν πολύ καλά και έφτασα στην 40η εβδομάδα με ΠΗΤ 07/06/10,πέριπου 5 μέρεςπριν την ΠΗΤ μου,μου λέει ο ντοκτορ: αύριο έλα να γεννήσουμε γιατι έχει γεράσει ο πλακουντας και μπλα μπλα μπλα μπλα (ερχόταν βλέπετε σαββατοκυριάκο και δεν ήθελε να τον τρέχω),εννοείτε οτι αρνήθηκα και δεν πήγα και έννοειτε οτι μετά απο 2 μέρες που ξαναπήγα μου ξανακλεισε ραντεβου για τηνεπόμενη για να πάω να γεννήσω με πρόκληση και ξανα δεν πήγα (αφου ρίξαμε ενα ματσ πρώτα).Θεωρούσα οτι το μώρο μου οταν ήταν ετοίμο είχε αυτο την ένοια για το πότε να έρθει και δεν θα γίνομουν πότε το πρωινο ραντεβου κανενος γιατρου απο την στιγμη που ολα, το ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΩ ολα πήγαιναν μια χαρα,Τελικά την επόμενη μερα απο την ΠΗΤ μου πήγα στο νοσοκομείο με διαστολή 5 και μετα απο 2 ώρες είχα στην αγκαλια μου τον ταρζανακι μου,τα ένιωσα όλα και τα είδα όλα, άκομα και την στιγμη που το μωρο ξεκεφαλήσε,υπέροχη στιγμή,είναι κατι που θα θυμαμαι για παντα.Ευχομαι να μπορεσω να ξαναζήσω αυτην την εμπειρια ξανα!!
Για να μην με κραξετε κ βιαστειτε να με πειτε ρομαντικη...να επισημανω 2 πραγματα!πρωτων...οταν γεννησα πλησιαζε πασχα...πραγμα που με κανει να πιστευω πως ο γιατρος μου βιαζοταν να τελειωσει με τις υποχρεωσεις του για να παει διακοπες!!κ δευτερον...κανεις δεν μου ειπε πριν την εισαγωγη πως μπορουσα να περιμενω μια εβδομαδα ακομη αφου ολα ηταν γυσιολογικα κ τι αμνιακο υγρο υπερ αρκετο!!ο μικρος μου γλυτωσε απο τυχη την υποσπανδια(σορρυ αν το γραφω λαθος)...πραγμα που για μενα σημαινει πως (μαλλον)ηθελε λιγο χρονο ακομα εκει μεσα!!
Διαβαζω το αρθρο σου και κλαιω...πιστεψε με...οχι απο τα γελια!!η εμπειρια σου απο τον φυσιολογικο τοκετο με κανει να σε ζηλευω!!ειμαι 25 χρονων κ εχω ενα παιδακι 21 μηνων το οποιο δυστυχως γεννησα με καισαρικη!!ημουν παντα υγειεστατη αλλα κ υπερβαρη.οταν εμεινα εγκυως ο γυναικολογος μου δεν το πιστευε!μου ειπε πως θα ειναι δυσκολα γιατι δεν πρεπει να παρω βαρος...κ ο καλος θεουλης (η η φυση...οπως θες πες το!)μου εδωσε μια γερη αφυδατοση που εδιωξε απο πανω μου 22 ολοκληρα κιλα χωρις να κινδυνεψει ουτε στο ελαχιστο το μωρο μου!!τοτε ακουσα το μαγικο "ισως γενισεις φυσιολογικα"!ηταν οτι ακριβως ηθελα κ στο υπολοιπο της εγκυμισινης καταφερα να παρω μονο τα 2 κιλα!!μονο που ο ενατος μηνας εφτασε κ τελειωνε κ το μωρο δεν εδειχνε να θελει μα βγει!!εγω πρωταρα κ ο περιγυρος (μαμα,αντρας,πεθερα κλπ) φοβισμενος απο την νοσιλια της ενυδατοσης...δεν φεραμε καμια αντιρηση στο ραντεβου για τεχνιτους πονους...την επομενη ακριβως μερα απο το περας των 40 εβδομαδων!! Η καταληξη ηταν πως επειδη λεει η κοιλια μου ηταν μεγαλη για το μεγεθος του μωρου κ το αμνιακο υγρο πολυ...μετα απο 6 ωρες καλωδιωσης κ μηδενικου πονου...με εβαλαν για καισαρικη!!η επισκληριδιως δεν με επιασε λογω στρες...καθως ημουν πεπεισμενη πως θα γεννησω φυσιολογικα κ τελικα μια ολικη ναρκωση ηρθε μα με στοιχιωσει για το υπολοιπο της ζωης μου!!ακουγεται υπερβολικο αλλα θα εχω τυψεις μια ζωη που αυτο το μικρο θαυμα που γεμιζει την ψυχη μου...ηρθε στον κοσμο χωρις να προσπαθησω εστω κ λιγο για την πρωτη του ανασα!!θελω δευτερο παιδι κ δεν θελω να κανω ξανα καισαρικη...αλλα λενε πως δεν γινεται!!δεν στερηθηκα την εμπειρια τις πρωτης μου γεννας...αλλα κ της δευτερης!!!
Αγαπητη niki mit καλη Χρονια και να χαιρεσαι το παιδακι σου! Απλα θα ηθελα να ελεγξεις λιγο παραπανω πριν τη δευτερη εγκυμοσυνη σου μια και μΜπορεις να γεννησεις φυσιολογικα ακομη κι αν στη πρωτη σου εγκυμοσυνη ειχες κανει καισαρικη!!!!!, ακομη κι αν μεινεις εγκυος μετα τη παροδο 9 μηνων απο τη πρωτη σου γεννα ! Ειμαι 38 ετων, υπερβαρη απο οσο θυμαμαι τον εαυτο μου, κι εμεινα εγκυος οταν ημουν 108 κιλα ! Σε ολη την εγκυμοσυνη μου εκανα διατροφη και καταφερα αντι να παρω κιλα, να ΧΑΣΩ 14, εφτασα μεχρι τον 8 μηνα και 3 εβδομαδες οπου λογω στρες απο διαφορα οικογενειακα προβληματα (συμφωνα με το γιατρο) εσπασαν τα νερα και ξεκινησε ο τοκετος για 14 ωρες. Δυστηχως δεν ειχα σχεδον καθολου συσπασεις και πηρα φαρμακα για τεχνητους πονους. Μετα απο 3 ωρες που πηρα τα φαρμακα, χαθηκαν οι παλμοι της μικρης επικυνδυνα και αναγκαστικα εκανα καισαρικη με ολικη ναρκωση, μια και δεν προλαβαιναμε για κατι αλλο. Ο γιατρος μου οταν ξυπνησα, με επιασε απο το χερι και μου ζητησε συγνωμη που δεν καταφερε να με φτασει να γεννησω φυσιολογικα και οτι στη δευτερη εγκυμοσυνη θα προχωρησουμε σε φυσιολογικο αρκει να εχουν περασει 9 μηνες μετα απο τον τοκετο! Ελπιζω να τα καταφερεις και εσυ και εγω να ζησουμε αυτη τη μαγικη εμπειρια Φιλια
Αρχικά να σου πω να σου ζήσει το παιδάκι σου. Έχε υπόψη σου πως αν όντως είχες πολύ αμνιακό υγρό αυτό σημαίνει πως εκείνη την ώρα κινδύνευες και εσύ και το μωρό οπότε η λύση της καισαρικής για σένα ήταν σωτήρια (το πολύ αμνιακό υγρό σημαίνει πως υπάρχει πρόβλημα)... Από εκεί και πέρα αν το ψάξεις θα δείς πως σε μια δεύτερη εγκυμοσύνη η καισαρική δεν είναι μονόδρομος πια. Πλέον κάποιοι γιατροί αναλαμβάνουν να κάνουν φυσιολογικό τοκετό μετά απο καισαρική ψάξτο!
niki mit φυσικα και γίνεται να γεννήσεις φυσιολογικά μετα την καισαρική το χουν κανει και το κανουν πολλες γυναικες στις μέρες μας. Αν το θέλεις πραγματικά ψαξτο και παλεψε το! φιλια!
ΠΡΙΝ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ, ΕΝΑΣ ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ , ΜΕ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕ (ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΟΤΙ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕ ΕΝΤΕΛΩΣ, ΟΜΩΣ) ΟΤΙ ΟΙ ΕΓΚΥΕΣ ΑΝΩ ΤΝ 35 ΠΡΕΠΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΝΑ ΓΕΝΝΟΥΝ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ, ΕΙΤΕ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΤΕ ΟΧΙ. ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΞΑ ΕΜΒΡΟΝΤΗΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΑ ΓΙΑΤΙ, ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ, ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ. ΕΝΝΟΕΙΤΕ ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ ΗΤΑΝ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΤΟΣ ΚΑΙ ΛΑΘΟΣ, ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ Η ΣΙΓΟΥΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ. ΑΛΙΜΟΝΟ ΣΕ ΕΚΕΙΝΕΣ ΠΟΥ ΠΕΦΤΟΥΝ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΕΤΟΙΩΝ....
Συμφωνώ σχεδόν σε όλα. Ο καθένας επιλέγει ό,τι του ταιριάζει. Μπορεί η άλλη να επιλέξει καισαρική γιατί φοβάται το σκίσιμο από κάτω. Δικαίωμά της και δεν μπορούμε να πούμε τίποτα. Το θέμα είναι να είμαστε ενημερωμένες και να επιλέγουμε συνειδητά.
" Μπορεί η άλλη να επιλέξει καισαρική γιατί φοβάται το σκίσιμο από κάτω". Ε;;;; Μου ακούγεται απολύτως λογικό. Σα να λέμε προτιμώ να μου κόψουν το χέρι γιατί φοβάμαι να μου κόψουν τα νύχια...
ελεος, δηλαδη θες βνα μας πεις οτι καισαρικη= κοψιμο χεριου και φυσιολογικος τοκετος=κοψιμο νυχιων...??!@?#@?#!@ τοτε μια που επιλεγει καισαρικη ειναι πιο δυνατη και τολμηρη ε?
Αν αυτό κατάλαβες...
αχ και αυτό το έχω ακούσει, επέλεξε καισαρική γιατί φοβόταν οτι δεν θα μπορούσε να κάνει καλό σεξ μετά (αν γεννούσε με φυσιολογικό δηλαδή και σκιζόταν). Και το αιτιολογούσε λες και ήταν σοβαρή αιτία που θα έβαζε σε κίνδυνο αυτή και το παιδί της.
Ουτε το παιδι της εβαλε σε κινδυνο...και καλο σεξ εκανε μετα εσυ τι προβλημα εχεις? μηπως ζηλευεις?
Η κάθε γέννα διαφέρει απο γυναίκα σε γυναίκα είτε είναι φυσιολογική είτε με καισαρικη....εχω ακούσει γυναικες που γέννησαν φυσιολογικα κ μετα δεν μπορούσαν να κάτσουν για ένα μήνα κ άλλες ολα μια χαρα....εγω γέννησα με καισαρικη ....ξεκίνησα για φυσιολογικα τράβηξα τα πανδηνα με τεχνητους κτλ(πολυ πόνο,παλι καλα που εκανα επισκληριδιο...σωτηρια για εμενα)λόγο πολυ μικρού ομφαλιου λωρου καταλήξαμε στην καισαρικη που είχε πολυ πόνο για καμια 10 μέρες....η κοπέλα που ήταν δίπλα μου στο δωμάτιο κ εκείνη με καισαρικη(1 ωρα νωριτερα απο εμενα)δεν πονάγε καθολου(εσκυβε...σηκώνοταν άνετα ....περπαταγε κτλ λες κ δεν είχε γεννήσει...)!ειναι καθαρά θα σώματος!!!!!
Μεταξύ μας πάντως, ο πόνος πάει ανάλογα με τις αντοχές και το σώμα της γυναίκας. Όταν γέννησα με καισαρική, πόνεσα ΠΟΛΥ όταν έφυγε η επήρεια της επισκληριδίου 4 ώρες μετά τον τοκετό και έπρεπε να σηκωθώ να περπατήσω για να επανέλθει το σύστημα στα συγκαλά του. Στις τσάρκες που έκοβα στον διάδρομο, συνάντησα γυναίκα που μόλις είχε γεννήσει φυσιολγικά χωρίς επισκληρίδιο και ανέβηκε περπατώντας από το δωμάτιο τοκετού για να πάει στο δωμάτιο νοσηλείας της λες και είχε πάει για καφέ!!! Την επόμενη μέρα του τοκετού μου, αν εξαιρέσεις λίγο τράβηγμα στα ράμματα, δεν είχα κανέναν μα κανένα πόνο. Φίλη που γέννησε φυσιολογικά τον γιο της 2 μήνες πριν από εμένα (και τον θήλασε αποκλειστικά), δεν μπορούσε να κάτσει κανα 2μηνο...
θα συμφωνησω και εγω με την ειρηνη οι πονοι που ειχα ηταν περιοδου και μονο λιγο τσουξιμο στα ραμματα οταν σηκωνομουν αποτομα..απο επιλογη εκανα καισαρικη ενω ο γιατροσ μου ουτε να το ακουσει δεν ηθελε και να φανταστεισ οτι του το ειπα απο 3 μηνων οτι θελω καισαρικη,και δυο φιλες μου που εκανα και οι δυο απο δυο φορες δεν πονεσαν μετα..μηπως λεω χωρις να σε προσβαλω και συγνωμη ετσι τρομκρατεις καποιες γυναικες που μπορει να κανουν καισαρικη για ιατρικουσ και μη λογους;σεβαστη η αποψη σου αλλα πρεπει να αφηνουμε και καποια παραθυρακια,η μητερα μου που εκανε 2 φτ εχει ακρατεια απο τα 40 τι πα να πει αυτο;τιποτα οτι δεν εχει σχεση ο φτ η κτ για την ακρατεια οπως επισης και η ξηροτητα την εχω πριν μεινω εγκυος και την εχω ακομα.
Υπεροχο κείμενο! Αυτο που δεν καταλαβαινω ειναι ,γιατι καθε φορα που αναφέρεται το θέμα φυσιολογικος τοκετος VS καισαρικη γινεται ο κακός χαμός εδω μέσα! Η κοπέλα δεν αναφέρει πουθενά ότι αυτες που γεννανε με καισαρικη ειναι λιγότερο μαμάδες απο αυτες που γεννανε φυσιολογικά και όμως οι περισσότερες αυτο καταλαβαίνουν ! Έλεος δηλαδη! Κουλαρετε λίγο!!!
Ενω πέρασα όλους τους πόνους και ήμουν έτοιμη να γέννηση φυσιολογικά και μέσα σε 3 ώρες, έκανα καισαρικη τελικα. Δεν το επέλεξα ούτε εγω ούτε ο γιατρός μου. Έπρεπε να γίνει στην συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν πονουσα μετα καθόλου και φυσικα δεν το μετάνιωσα γιατι πρόλαβα στο Τσακ το παιδι μου. Αυτο όμως που θέλω να υπογραμμίσω γιατι έχω κουραστεί/βαρεθεί/αηδιασει με το συγκεκριμένο θέμα είναι πως ΕΊΝΑΙ ΠΟΛΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΤΟ ΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ Η ΚΆΘΕ ΓΥΝΑΊΚΑ ΤΗΝ ΓΈΝΝΑ ΤΗΣ ΕΙΤΕ ΦΥΣΙΛΟΓΙΚΗ ΕΙΤΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ. είμαστε όλες πολυ διαφορετικές μεταξυ μας άρα δεν γίνεται να συγκρίνουμε συνέχεια αυτα τα δυο. Επίσης είναι εντελώς αφέλεια να λέμε γεννηστε στο σπιτι (παρόλο που πολυ θα το ήθελα) για τον λόγο και μόνο ότι κανεις δεν ξερει το μπορει να παει στραβά.
Υπέροχο κείμενο!!!Αλλά θα σταθώ σε μια φράση σου "ο πόνος κόβεται μαχαίρι τη στιγμή που βγαίνει το μωρό".Και εγώ έτσι ήξερα,ήμουν σίγουρη δηλαδή,και όταν γέννησα το μωρό είχα ΑΚΡΙΒΩΣ τους ίδιους πόνους,με την ίδια ένταση (οι επώδυνες συσπάσεις δεν σταμάτησαν δηλαδή) μέχρι να γεννήσω και τον πλακούντα!!!Έλεγα στον γιατρό μου έχω και άλλο μωρό να βγάλω,γιατί πονάω τόσο αφού γέννησα??Ίσως ανήκω στις σπάνιες περιπτώσεις,τι να πω!Πάντως μόλις βγήκε και ο πλακούντας όντως σταμάτησαν οι πόνοι και ΤΕΛΟΣ δεν ξαναπόνεσα απο τότε!!!
Είμαι 37 χρονων η κόρη μου 10 ετων και ο γιος μου 5. Γέννησα φυσιολογικά και τα δυο μου παιδιά, χωρίς επισκληρίδιο χωρίς τίποτα. Στην κόρη μου σπάσαν τα νερά 2.00π.μ και γέννησα 20.00 μ.μ. ταλαιπωρία καθόλου, όλα ήραθαν μόνα τους μετά τις 17.00 και λίγο πιο ζόρι το τελευταιο μισάωρο. Βγήκα από την αιθουσα τοκετου με την κόρη μου αγκαλιά και περπατώντας. Σε λίγε ώρες καθόμουν και θήλαζα σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Στον γιο μου στις 22.00 κανένας πόνος ακόμα και στις 22.50μ.μ γέννησα. Φοβερη εμπειρία τίποτα άλλο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ένα έχω να πω διαβάζοντας τα σχόλια που γίνονται στο fb αλλά κ συζητώντας το θέμα σε διάφορες στιγμές με διαφορετικές γυναίκες. Δυστυχώς κάποια πράγματα τα βιώνουμε όπως μας έρχονται λόγω των συνθηκών, απόλυτα κατανοητό αυτό, αλλά στη συνέχεια κ ενώ θα έπρεπε να κατανοήσουμε 5 πράγματα, να ξεφύγουμε από το ΕΓΩ μας κ να παραδεχτούμε ότι υπάρχει σωστός κ λάθος τρόπος σε ορισμένα πράγματα εμείς αναπαράγουμε τα ίδια κ τα ίδια γιατί... Δεν ξέρω γιατί. Είναι θέμα γυναικείας φύσης, θέμα εθνικότητας; Δεν ξέρω. Αλλά τόση ξεροκεφαλιά κ ξερολίαση από μαμάδες είναι ανυπόφορη.
Ν'αγιάσει το στόμα σου!!!!!
Το ότι δεν πόνεσες στον φυσιολογικό τοκετό και πόνεσες κ υπεφερες κ ειχεσ σπασμουσ-πυρετο κ όλα αυτά που γράφεις για την καισαρικη δεν σημαίνει ότι αυτά ισχύουν για όλες τις γυναίκες.Μην τρελαθούμε κ μην πανικοβάλουμε τις εγγυούλες.Και γω γέννησα με καισαρικη κ δεν πόνεσα καθόλου μετά.Ενιωσα απο την πρώτη στιγμή μια χαρα. Ημαρτον δηλαδή!!!
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ!!!!!!! ΕΛΕΟΣ.......ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΥΣΕΙΣ............... ΕΝΤΑΞΕΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΛΛΑ Η ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ...... ΕΠΙΣΗΣ ΓΕΛΑΣΑ ΜΕ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΡΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΑ...........ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ? ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΗΤΟΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΛΠ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΑΖΟΥΝ?? ΑΧ ΒΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ, ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ ΤΟΣΟ ΑΠΟΛΥΤΕΣ...........
''ΕΠΙΣΗΣ ΓΕΛΑΣΑ ΜΕ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΡΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΑ………..ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ? ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΗΤΟΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΛΠ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΑΖΟΥΝ??'' δεν ειναι για γελια νομιζω... αν ψαξετε λιγο τα δικαιωματα της εγγυου θα εκπλαγειτε!!! δεν ειναι απαραιτητος ο ορος... οπως και το να σε ξυρισουν οπως κ να σου βαλουν τεχνιτη ωκυτοκυνη οπως οπως οπως... με λιγο παραπανω ψαξιμο θα δειτε οτι απολυτοι δεν ειναι αυτοι που εχουν αντιθετοι αποψη αλλα αυτοι που βαζουν τον ορο!
απο την βιασυνη εκανα ορθογραφικα, συγνωμη