Eπιτέλους ερωτευμένη (με άλλον όμως άντρα)
Γεια σας,
Έφτασε η ώρα να γράψω και την δική μου ιστορία. …
Το όνομα μου είναι Λ. μητέρα μιας 5χρονης κόρης και παντρεμένη 8 χρόνια -σύνολο όμως μαζί είμαστε 13 χρόνια.
Όταν γνώρισα τον σύζυγο, ενθουσιάστηκα μαζί του, δεν ήταν αυτό που ήθελα σαν στυλ άντρα αλλά πέρναγα καλά (πρώτο λάθος)
Μετά ψιλοβαρεθηκα, αλλά με τρόμαζε η μοναξιά (δεύτερο λάθος) και έτσι τα χρόνια πέρναγαν απλά. Ο χωρισμος των γονιων μου και ένα προβλημα υγειας οικογενειακο δεν με αφησε να να εχω χρονο για μενα. Να σκεφτω αν πραγματικα πρεπει να προχωρήσω σε γαμο…
Σαν το προβατο στην σφαγη προχωρησα και παντρεύτηκα. Η ζωη μας, ειδικα η ερωτικη, από πλευρα μου δεν ηταν αυτό που ηθελα να είναι.
Δεν τρελαινομουν, απλα υποκρινομουν….
Και ηρθε η μπεμπα μας…. Και επεσα με τα μουτρα πανω της…. Ολος μου ο κόσμος το παιδι μου 5 χρονια… Δεν την αφηνα ποτε, δεν μπορουσα να την αφησω, ηταν σαν να μου εσφαζες την καρδια…. Πήγαινα στην δουλεια και ενιωθα τυψεις, περιμενα πώς και πώς να ερθει η Παρασκευη να πάμε στις κουνιες, να κανουμε ποδηλατο, να περπατησουμε μαζι…
Και ξαφνικα… πριν από 4 μηνες η ζωη μου αλλαξε μεσα σε ένα δευτερολεπτο… Ένα δευτερολεπτο ηταν αρκετο για να μου αλλαξει την ζωη μου όλη: Ερωτεύτηκα! Ναι ναι εγω, ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ !!!
Είναι ο αντρας που ηθελα πάντα… εμφανισιακα…. με κανει και νιωθω γυναικα. Για πρωτη φορα στα 35 μου χρονια ενιωσα γυναικα…. ΖΩ! Ναι, ειμαι ΖΩΝΤΑΝΗ!
Δεν προσποιούμαι, νιωθω και το εκφραζω αληθινα, δεν προσποιούμαι…
Και τωρα τι κανω;; Εχω Χ Α Σ Ε Ι το μυαλό μου…. Δεν μπορω να συγκεντρωθω, όλη μου η ζωη πλέον… το κινητο μου… το αψυχο αυτό αντικειμενο που με φερνει κοντα του, διπλα του, βραδυ πρωι… μ’ ένα τηλεφωνο στο χερι… Δεν μπορω να εργαστω, δεν μπορω να κανω τιποτα, χαμενη στον κόσμο μου, ενας εκνευρισμος, κλαμματα και η θλιψη στο μεγαλειο της….
Εχω ‘’φυγει’’ εδώ και 4 μηνες, κυκλοφορω μεσα στο σπίτι μου χωρις να ζω, σαν ένα ρομποτ…..
Και όμως το επαθα… και στεναχωριεμαι και κλαιω γιατι θελω να ζησω μαζι του… ΝΑΙ ειμαι απαισια, θελω να ζήσω ΜΑΖΙ του, θελω να καταστρεψω την ζωη του παιδιου μου, να του γκρεμισω τον κόσμο όλο και να βαλω μεσα στο σπίτι μου έναν ξενο αντρα… Ο οποιος εχει και αυτος οικογενεια με μικρα παιδια.
Αν τα διαβαζα όλα αυτά που ζω σ’ άλλη κοπελα πριν τα ζησω, θα την γέμιζα με κοσμητικά επίθετα… Για αυτό: ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΛΕΣ ΠΟΤΕ.
Και δεν ξερω τι να κανω, μπρος γκρεμος και πίσω ρέμα….. Δεν μπορω να ζησω χωρις αυτόν τον αντρα…. Δεν μπορω να ζησω με τον συζυγο….
Δεν μπορω να καταστρεψω την ζωη των παιδιων… Η δικη μου όμως;;; ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ;;;
Με έναν ανθρωπο που δεν νιωθω ΤΙΠΟΤΑ….
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Ασε τον χρονο να δειξει τι υπαρχει μεταξυ σας. Μπορει να ειναι ενας ενθουσιασμός γιατι απ οτι καταλαβα πιεζεις χρονια τον ευατο σου και δεν θα ηταν σωστο για το παθος μιας στιγμης τοσα παιδια να στερηθουν την οικογενειακη θαλπωρη. Και κατι ακομη λες θελεις να ζησεις αυτον τον ερωτα εχετε καθησει ποτε να μηλισετε με τον άνθρωπο που αγαπας για το τι περιμενει απο αυτη την σχεση; Θελει να διαλυσει τον γαμο του; Ειναι περιπλοκο το θεμα και θελει προσεκτικους χειρισμους. Προσεχε μην παρασυρθεις στο τελος εσυ δυστηχως θα βγεις χαμενη.
συμφωνω κι εγω για τα σχολια. Δε χρειαζεται κριτικη η κοπελα, συμβουλη μονο. Αλλωστε την εχει κανει την αυτοκριτικη της.
ειναι πολυ νωρις ... πρεπει να περιμενεις.... μηπως ηταν απλα ενας ενθουσιασμος??? ειμαι περιεργη να μαθω τι εγινε τελικα
Σε όλα τα παραπάνω που διαβασα εκτος απο μία αναφορά δεν είδα πουθενά σχόλια για αυτό τον έρμο τον σύζυγο που μέχρι τώρα έχει φερθεί καλά και που δημιουργήσε μια οικογένεια με όνειρα και αγάπη να γυρίζει σπίτι του και να βλέπει, ζει με το παιδί του. Πόσο εγωιστική συμπεριφορά, απο την αρχή μιας σχέσης επείδη μόνο και μόνο περναει καλά, σε ένα λάθος που συνεχίζεται 13 χρόνια τώρα;;;;;; Και ένα παιδί γιατι κτυπαει και το βιολογικό ρολοι, που τώρα πρέπει να γίνει ο τελικός αποδέκτης μιας επιλογής που απο την αρχή είανι καταδικασμένη. Και κάπου εκεί μπερδεύεται και μία δεύτερη οικογενεία, με δύο ακόμα παιδάκια και μία σύζυγο που κοιμάται ήρεμη χωρίς να ξέρει οτι το μέλλον της οικογενειας της ισσοροπεί στο κενό, για έναν αγνώστου ποιότητος έρωτα. Σίγουρα το εγώ σου είναι πάνω απο όλα, γιατί ναι διαβάσαμε και περιπτώσεις που οι γονείς πίεσαν γι αένα γάμο, που οι μία ξαφνική εγκυμοσύνη έγινε η αιτία, που οι γυναίκες αυτές προσπάθησαν αλλά δεν τα κατάφεραν, αλλά εδώ μιλάμε για επιλογή, που ξαφνικά αλλάζει γιατί νομίζει οτί αυτή η νέα κατάσταση είναι καλύτερη απο την προηγούμενη. Οχι γιατί ο γάμος ήταν προβληματικός, αλλά απλά το εγώ ικανοποιείται με κάτι φαινομενικά καλύτερο. Συμφωνώ απόλυτα με την Ελένη. Σε ένα γάμο το εγώ γίνεται εμείς..... Επίσης δεν πιστεύω οτι εδω μέσα έγραψες μόνο και μόνο για λόγια συμπαράστασης, αλλά και για τη φωνή της λογικής και της αλήθειας που πολλοί απο το περιββάλον σου δεν έχουν σκοπό ή δεν έχουν πρόθεση ή την διάθεση να στην πουν και που εσύ έχεις ανάγκη να ακούσεις. Μπηκες σε αυτό το γάμο γιατι σου έδινε ασφάλεια, και σιγουριά, αυτό ζητησες, αυτό πηρες. Η ευτυχία δεν βρίσκεται σε απρόσμενους εφήμερους έρωτες, αλλά σε βαθιά μεστωμένη αγάπη, αυτή που ανιδιοτελώς θα σου προσφέρει και θα σε συντροφεύει για όλη σου τη ζωή. Προσπάθησε να δεις με άλλο το μάτι αυτόν τον ανθρωπο που δίπλα σου εδω και 13 χρονια συμπαραστέκεται και υπομένει. Γιατί σίγουρα κάτι νοιώθει απο όλα αυτά που αίσθάνεσαι, και που σίγουρα η ανασφάλεια και η απόρριψη που του δημιουργείς, δεν το αφήνουν να ευτυχήσει, και να λειτουργήσει....
Πολυ σωστα τα ειπες Σωτηρια!
tha sou po kai ego thn apopsh mou........meta apo polh piesh ton diko mou sta 20 mou xronia pantreftika auton pou thelane oi goneis mou kai afhsa auton pou hthela ego.anteksa mazi tou molis 2 xronia.kai ego skeftomoun ta paidia mou, tous goneis mou kai ton kosmo........telika de anteksa.xorisa.eimai me ton anthropo pou ego agapousa, o opoios kai ekeinos apo thn pleura tou eixe oikogeneia kai paidi.me latreuei kai ton latreuo.....to idia kai ta paidia mas.ta agapaei kai keina.to idio kai ego thn dikh tou korh......eimaste mia oikogeneia.....me olh thn sumasia.kai pistepse me epeidh episkeutika kai psixologo gia na eimai sigourh gia thn kinhsh mou gia ta paidia,mou eipe oti einai kalutero na exoun ena hremo oikegeniako peribalon para na megalonoun mesa se entaseis......giati oso periergo kai na akouge ta paidia ta niothoun kai ta katalabenoun ola.ola omos.........aplos tha prepei na ksereis pos tha sumperiferete aftos(o neos syntrofos) sta paidia sou prin mhnete mazi......kai afou perasoune ta melia sas..........
Θα συμφωνήσω με τη Σοφία!!κ γω έχω έναν αποτυχημενο γάμο στο ενεργητικό μου...μετά απο 18 χρόνια μαζί!!Κ γω βρήκα τον άνθρωπο μου!!κ ειμαι πολυ καλά μαζί του!!έχει γνωρίσει ήδη την κόρη μου...κ σε λίγο καιρό θα γνωρίσω κ γω τις δικές του κόρες!!!Η κόρη μου τον λατρευει!!!φυσικα δεν την εχω αποκοψει απο το μπαμπα της κ δεν προκειται να το κανω!!απο το να ζουν τα παιδάκια μας μεσα στη μιζερια κ στη γκρινια...καλύτερα μέσα σε ενα περιβαλλον πιο ηρεμο!!γιατι οταν η μαμα ειναι ηρεμη....ολα ειναι ηρεμα μεσα στο σπιτι!!κακα τα ψεμματα!!!Μην στέκεσαι στο τι θα πει ο κοσμος!!αυτος...ακομα κ τιποτα να μην κανεις....κατι θα εχει να πει!!Αφου δεν περνας καλα...κοιτας κ λίγο τον εαυτο σου!!!η ζωη ειναι μικρή..........με πολύ αγάπη!!!!!!! <3