Θελω τη βοηθεια σας σε κατι που με αποσχολει εδω και πολυ καιρο… Θελω παρα πολυ να κανω δεύτερο παιδακι, αλλα ο καλος μου το αποφευγει…
Απο περσι τα Χριστουγεννα μου ειχε πει «Ναι, να προσπαθησουμε«, φτασαμε Πασχα και δεν καναμε καθολου ελευθερα, γιατί μου ελεγε να περιμενω λιγο… Μετα το Πασχα το ξανασυζηταμε και μου λεει ξανα να περημενουμε λιγο και αν ειναι απο το καλοκαιρακι να ξεκινησουμε… Φτασαμε καλοκαιρακι και μου λεει ΠΑΛΙ να περιμενουμε και αν ειναι απο Σεπτεμβρη…
Εγω κουραστηκα ομως το περιμενε και το πηρα αποφαση… Ναι, θελω να κανουμε παιδι, αλλα ας περιμενουμε λιγο… Δεν μπορω, βαρεθηκα να τον παρακαλαω να κανουμε ενα αδερφακι στο κοριτσακι μας… Ξαφνικα εδω και κατι μερες εχω αλλαξει και εγω σταση και τον αποφευγω.
Σαν ζευγαρι ειμαστε παρα πολυ καλα, τα παμε μια χαρα, δεν εχω παραπονα, αλλα τωρα αισθανομαι καμια φορα οτι εδω και κοντα 1 χρονο παρακαλαω για 2ο παιδακι και νιωθω καμια φορα οτι… εχω αλλαξει και εγω γνωμη και οτι τελικα δεν θελω να κανω δευτερο παιδακι, παρολο που στην ιδεα της εγκυμοσυνης τρελαινομαι… Ισως να φταιει και αυτο το περιμενε συνεχεια και μου αλλαξε η ψυχολογια!
Πειτε μου και εσεις βρε μανουλες… Τι να κανω; Νιωθω τις τελευταιες μερες πολυ ασχημα και δεν ξερω τι να κανω…
μαμά Λ.
—
Έχεις μια ιστορία να μας πεις;
Ανυπομονούμε να τη διαβάσουμε!
Την περιμένουμε στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Δε μας ανεφερες πουθενα το "γιατι" δε θελει δευτερο παιδι...οικονομικοι οι λογοι του,συναισθηματικοι,τι?!του εχεις κανει αυτη την ερωτηση και σου εχει απαντησει...ειλικρινα κιολας?
Διακρίνω σχετική ανωριμότητα στη στάση σου και σου μιλάω εκ πείρας.κι εμένα δε θελει δεύτερο κι εγώ θέλω, αλλά επειδή πρόκειται για παιδί κι όχι για παιχνίδι θα σου πω τα εξής που λέω και στον εαυτό μου. Σεβασου την επιλογή του. Ένα παιδί πρέπει να είναι καρπός και επιθυμία και των δυο και όχι αποτελεσμα πίεσης η παγίδευσης που ακουω και φριττω. Γιατί τόσος εγωισμός; ένα παιδάκι πρέπει να νιωθει ότι η ύπαρξη του έφερε ευτυχία και όχι πιεση και γκρινια στους γονείς. Εγώ λοιπον συμβιβαστηκα με την ιδέα ότι δε θα κανω δεύτερο εκτός κι αν και εκείνος το θελει εξίσου κάποια στιγμη. Αντί λοιπόν να γκρινιάζουμε εγώ λέω να ευχαριστούμε το Θεό που έχουμε ένα παιδάκι και να αφοσιωθουμε σε αυτό και τη σχέση μας με τον αντρουλη μας!